Fotometria i kolorymetria
|
|
- Stanisław Marszałek
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 4. Prawa promieniowania ciała czarnego (rozkład Plancka; prawa: Kirchhoffa, Stefana-Boltzmanna, Wiena). Temperatura rozkładu widmowego, temperatura barwowa. Pojęcie wzorca świetlnego. Metody osłabiania w fotometrii. Miejsce i termin konsultacji (zima 2013/2014): pokój 18/11 bud. A-1, poniedziałki 13-15, środy 11-13
2 Prawa promieniowania ciała czarnego W zależności od sposobu wytwarzania promieniowania można podzielić źródła światła na dwie grupy: - Promienniki temperaturowe (źródła termiczne); - Promienniki luminescencyjne. Szczególną rolę wśród promienników temperaturowych ma tzw. ciało (doskonale) czarne jego promieniowanie nie zależy od właściwości materiału a tylko od temperatury promiennika. Prawa dotyczące ciała czarnego mogą być wyprowadzane z praw termodynamiki (w tym statystycznej ). Ogólnie, podane (dalej) prawa ciała czarnego nie są słuszne! dla dowolnego ciała, za wyjątkiem prawa Kirchhoffa.
3 Prawa promieniowania ciała czarnego Ciało doskonale czarne pojęcie stosowane w fizyce dla określenia ciała pochłaniającego całkowicie padające na nie promieniowanie elektromagnetyczne, niezależnie od temperatury tego ciała, kąta padania i widma padającego promieniowania. Współczynnik pochłaniania dla takiego ciała jest równy jedności dla dowolnej długości fali. {Wikipedia again}
4 Prawa promieniowania ciała czarnego Zdolność emisyjna ciała E(,T) - E(,T)d to ilość energii promieniowania wysyłanej w postaci promieniowania EM o częstotliwości +d przez jednostkową powierzchnię ciała o temperaturze T w jednostce czasu. Ciało doskonale szare A i R nie zależą od częstotliwości (długości fali λ). Ciało doskonale czarne A=1, R=0 Zdolność emisyjna dowolnego ciała jest zawsze mniejsza od zdolności emisyjnej ciała doskonale czarnego o tej samej temperaturze; (na wykresie: a krzywa dla ciała doskonale czarnego; b krzywa dla ciała rzeczywistego). Charakterystyczne jest występowanie maksimum promieniowania przy pewnej częstotliwości (długości fali).
5 Prawa promieniowania ciała czarnego Prawo Kirchhoffa Z drugiej zasady termodynamiki (jak brzmi?) wynika, że stosunek strumienia energetycznego, wysyłanego z powierzchni w obrębie określonego kąta bryłowego, do współczynnika pochłaniania A tej powierzchni, ma taką samą wartość dla wszystkich promienników temperaturowych, przy takiej samej temperaturze i w takim samym zakresie długości fal. Dla strumienia energetycznego wypromieniowanego w obrębie kąta półpełnego, prawo podaje się w postaci stałości egzytancji energetycznej M e (λ,t) cc ciała czarnego: e A, T M, T A, T M A P, T, T, T e cc
6 Prawa promieniowania ciała czarnego Prawo Kirchhoffa i emisyjność Dla źródeł, spełniających lambertowskie prawo kosinusa, podaje się nieco inną wersję prawa Kirchhoffa (dla luminancji): Le, T A, T L, T e cc Dla ciała doskonale czarnego: A, T 1 Ale dla ciał rzeczywistych tak nie jest, i dlatego definiuje się dla nich wielkość, zwaną emisyjnością (zdolnością emisyjną):, T Le, T L, T e cc ilość energii promieniowania wysyłanej w postaci promieniowania EM o długości fali +d przez jednostkową powierzchnię ciała o temperaturze T w jednostce czasu. Emisyjność jest liczbowo równa współczynnikowi absorpcji A.
7 Prawa promieniowania ciała czarnego Prawo Kirchhoffa: Stosunek zdolności emisyjnej do zdolności absorpcyjnej jest dla każdej powierzchni funkcją częstotliwości i temperatury: E, T A, T, T Prawo Stefana-Boltzmanna: Całkowita zdolność emisyjna ciała doskonale czarnego, obliczona jako całka ze zdolności emisyjnej po wszystkich częstościach, jest proporcjonalna do czwartej potęgi temperatury: E( T ) E T 0 4, T d Prawo przesunięć Wiena: Maksimum energii w widmie promieniowania ciała doskonale czarnego występuje dla długości fali max, dla której: max T const 0, m K
8 Prawa promieniowania ciała czarnego Emisyjność wolframu w funkcji długości fali i temperatury:
9 Prawa promieniowania ciała czarnego TEORIA RAYLEIGHA-JEANSA : Teoria klasyczna: zdolność emisyjna (emisyjność) E ciała doskonale czarnego jest proporcjonalna do objętościowej gęstości energii promieniowania cieplnego. Założenia: - ciało doskonale czarne jako wnęka rezonansowa fal EM (fale stojące); - zasada ekwipartycji energii (na każde pole przypada średnia energia ½k B T) E 8 3 c 2 Wzór Rayleigha-Jeansa:, T d k Td albo: E, T d k Td B 8 4 B
10 Prawa promieniowania ciała czarnego TEORIA RAYLEIGHA-JEANSA : Zgodność teorii Rayleigha-Jeansa z praktyką: - zgodność z prawem przesunięć Wiena - całkowita gęstość energii promieniowania (prawo Stefana-Boltzmanna): 8k BT 2 E( T ) E, T d d 3 c 0 0 Próby dopasowania teorii do krzywej doświadczalnej: propozycja Wiena: E c 5, T 1 exp 2 c T Formuła dobra dla fal krótkich, zawodziła dla długich... Ale dla pasma widzialnego nie najgorsza!
11 Prawa promieniowania ciała czarnego Prawo Kirchhoffa jest prawdziwe dla wszystkich promienników ale, choć pojęcie ciała czarnego jest idealizacją, można wprowadzić dla takiego ciała pewne prawa, które z jakimś przybliżeniem opisują rzeczywiste źródła termiczne Prawo promieniowania ciała czarnego podał w 1900 r. Planck: Był to wzór empiryczny, który wkrótce potem znalazł uzasadnienie teoretyczne ale przy dość rewolucyjnych założeniach: E, T c1 1 5 exp c T ciało doskonale czarne jako wnęka rezonansowa fal EM (fale stojące) to jeszcze założenie fizyki klasycznej; - atomy wnęki rezonansowej zachowują się jak liniowe oscylatory harmoniczne; - energia tych oscylatorów jest skwantowana: E nh (gdzie: n liczba naturalna zwana liczbą kwantową; h pewna stała)
12 Prawa promieniowania ciała czarnego Rozkład Plancka cd. W związku z faktem kwantowania energii oscylatorów, zamiast całkowania rozkładu Boltzmanna (rozkład energii) należy zastosować sumowania, ponieważ energia jest wielkością dyskretną! E, T E 2h 2 c 3 h exp 1 kbt, T d d c1 1 5 exp c T 1 c 1 =5, W m 2 c 2 =1, m K (1968, Conference Generales des Poids et Mesures) 2! Czynnik 2 we wzorach brak dla światła liniowo spolaryzowanego!
13 Prawa promieniowania ciała czarnego Prawo przesunięć Wiena w praktyce: T (K) λ max (nm)
14 Temperatura rozkładu widmowego Widmowy rozkład promieniowania wysyłanego przez ciało czarne może być dla każdej temperatury wyznaczony z rozkładu Plancka. Promieniowanie ciał rzeczywistych może być (przynajmniej w zakresie pewnych długości fal, np. widzialnym) podobne pod względem rozkładu widmowego przy określonej temperaturze T ), choć ich moc promieniowania jest mniejsza. Dla takich ciał zwanych szarymi ważne są rozkłady Plancka i Wiena (w szczególności, dla luminancji energetycznych): L e c 1 5 exp c T 1 1, T 2 c c 2, T 1 exp 5 T gdzie jest współczynnikiem proporcjonalności, mniejszym, od 1. L e T nazywa się temperaturą rozkładu widmowego danego promieniowania.
15 Temperatura rozkładu widmowego Znajomość temperatury rozkładu widmowego daje możliwość wyznaczenia widmowego rozkładu promieniowania określonych promienników jednak tylko dla promienników o widmie ciągłym i tylko w ograniczonym zakresie widmowym. Rozkład* Plancka bądź Wiena można stosować do technicznych źródeł światła tylko w przybliżeniu według Reeba i Richtera ciało powinno być nazywane szarym, jeśli współczynnik proporcjonalności jego promieniowania (w stosunku do ciała czarnego) w widzialnym zakresie światła nie odbiega od wartości średniej o więcej niż 5%. Fosterling podał, że w klasycznych żarówkach z włóknem wolframowym stałość współczynnika proporcjonalności w zakresie widzialnym wynosi maksymalnie 2%. * nie mylić z prawem przesunięć Wiena!
16 Temperatura barwowa Jeżeli określimy barwę (chromatyczność: odcień i nasycenie) danego promiennika rzeczywistego, to możemy mu też przypisać inną wartość temperatury taką, dla której ciało czarne ma identyczną chromatyczność. Jest to tzw. temperatura barwowa. Dla ciał szarych, temperatura barwowa pokrywa się z temperaturą rozkładu widmowego. I jest całkiem niezłą wielkością, charakteryzująca rozkład promieniowania ciała. Tym niemniej, temperaturę barwową można przypisać dowolnemu ciału nawet takiemu, którego widmo promieniowania nie jest ciągłe! Ponieważ określone wrażenie barwy może być wywołane przez różne rozkłady widmowe (metameryzm!), temperatura barwowa nie mówi nic o widmowym rozkładzie danego promiennika.
17 Temperatura barwowa Punkty, reprezentujące chromatyczność ciał czarnych (spełniających prawo Plancka), leżą na wykresie barw na tzw. krzywej Plancka (krzywej barw białych).
18 Temperatura barwowa Tylko ciała czarne i szare reprezentowane są przez punkty barwowe, które leżą na krzywej Plancka. Tym niemniej, ponieważ pojęcie temperatury barwowej jest dość dogodne (dla kogo?!), starano się je rozszerzyć na takie promieniowania, których punkty chromatyczności leżą w pobliżu krzywej Plancka. Wyznaczoną w ten sposób temperaturę nazywa się temperaturą barwową najbliższą T n. Judd narysował na wykresie chromatyczności linie, łączące punkty krzywej ciała czarnego z punktami o odpowiadającej im temperaturze najbliższej (są to tzw. proste Judda).
19 Temperatura barwowa Granice dopuszczalności podawania temperatury barwowej najbliższej są problematyczne! Np. w normie DIN5033 podano proste Judda aż do ±15 jednostek progowych Mac Adama (oj, co to?).
20 Temperatura barwowa Jeżeli promieniowanie Plancka o rozkładzie widmowym L e (,T ) trzeba przekształcić na inne, o rozkładzie widmowym L e (,T ), to potrzebny jest filtr, którego widmowy współczynnik przepuszczania () odpowiada zależności: Le, T' Le, T Według prawa promieniowania Wiena będzie więc spełniona zależność: exp c 1 T' 1 T 2 Widać więc, że wygodniej byłoby wprowadzić odwrotność temperatury rozkładu widmowego, najlepiej jeszcze pomnożoną przez sporą potęgę 10 (bo iloraz c 2 / jest mały!) M: 6 exp c 10 M' M exp c M
21 Temperatura barwowa Dla oznaczenia jednostki miary wielkości M przyjęto stosowana w Ameryce jednostkę: mired (micro-reciprocal degree). Dla przykładu, filtr o wartości M=-100 miredów przekształci promieniowania ciała o temperaturze barwowej 2850K do 4000K ale też 4000K do 6700K. Dzięki tak skonstruowanej skali, możemy obliczyć działanie dwóch filtrów ustawionych szeregowo jako prostą sumę: M M 1 M 2 Ponieważ działanie takiego filtru jest opisane zależnością podobną do prawa pochłaniania Bouguera-Lamberta (znacie? To posłuchajcie ), wartość modyfikująca filtru jest proporcjonalna do jego grubości.
22 Wzorzec świetlny Fakt 1: Wszystkie pomiary fizyczne opierają się na porównaniu z jednostką, którą można ustalić dowolnie. Potrzebny jest ogólnie dostępny wzorzec tej jednostki. Fakt 2: Dla zapewnienia korzystnych warunków pomiarów jednostka taka powinna spełniać pewne założenia; powinna ona być: - dobrze odtwarzalna; - możliwie zgodna z układem międzynarodowym miar; - tak dobrana, aby wartości liczbowe najczęściej wykonywanych pomiarów były przejrzyste.
23 Wzorzec świetlny Trochę historii... Dążenia do ustalenia podstawowego wzorca fotometrycznego sięgają I połowy XIX w. - Wzorce płomienne, zarówno na paliwo stałe, jak i płynne oraz gazowe: świeca pentanowa (Anglia), lampa Carcela (Francja), lampa Hefnera (Niemcy, 1896 r. przyjęta też przez Szwecję, Norwegię, Danię oraz Austro-Węgry; używana aż do 1947 r.; na jej podstawie ustalono jednostkę świecę Hefnera). - Wzorce z lamp żarowych z włóknem węglowym (USA) niezbyt dobre jako wzorzec pierwotny, stąd kalibrowanie ich do wzorców płomiennych i ustalenie na tej podstawie jednostki zwanej świecą normalną (później: międzynarodową) o wartości około 1,11 świecy Hefnera. Przyjęta w 1909 r. przez USA, Francję i Anglię, w 1921 r. przez Belgię, Włochy, Hiszpanię i Szwajcarię.
24 Fotometria i kolorymetria Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Wzorzec świetlny
25 Wzorzec świetlny Wzorce żarowe podlegały zmianom w czasie i były raczej niepowtarzalne, więc nie bardzo nadawały się na prawdziwy wzorzec podstawowy. Ewentualny nowy wzorzec powinien też pozbyć się wad wzorca płomiennego, a więc zależności od składu paliwa, ciśnienia i wilgotności powietrza itp. Już pod koniec XIX w. Lummer zaproponował zastosowanie jako wzorca ciała czarnego. Ale przyjęcie takiego wzorca datuje się na rok 1948, gdy na wniosek Conference Generale des Poidset Mesures zastąpiono wzorce dotąd używane wzorcem z ciała (doskonale) czarnego.
26 Wzorzec świetlny Teoretyczne i doświadczalne badania ciała czarnego dowiodły, że odnoszą się do niego proste i teoretycznie dobrze ugruntowane prawa. Luminancja takiego ciała zależy tylko od temperatury a związki między luminancją i temperaturą są dobrze znane. Wobec tego ciało takie może stanowić prosty i dokładny fotometryczny wzorzec podstawowy. Dla zapewnienia powtarzalności luminancji takiego wzorca należy zapewnić dużą stałość temperatury realizuje się to wykorzystując zjawisko fizyczne polegające na tym, że temperatura czystego metalu w stanie równowagi fazowej ciecz-ciało stałe utrzymuje bardzo dokładnie stałą wartość
27 Wzorzec świetlny Jako wzorzec wybrano temperaturę krzepnięcia platyny (2045 K) ze względu na wysoką temperaturę jej punktu topnienia oraz łatwe utrzymanie platyny w stanie czystym. Podstawową wielkością fotometryczną, przyjętą przez układ SI w 1948 r., jest kandela (cd). Jest to natężenie światła (światłość), wysyłanego przez powierzchnię 1/60cm 2 ciała doskonale czarnego w temperaturze krzepnięcia platyny (2042K) pod ciśnieniem 1013,25 hektopaskali (1atm). Tak ustalona jednostka odpowiada mniej więcej jednej świecy Hefnera lub świecy międzynarodowej: 1 cd 1,09 HK 0,98 IK (HK = Hefnerkerze)
28 Wzorzec świetlny W 1979r. zdefiniowano kandelę jako światłość, jaką ma w określonym kierunku promieniowanie o częstotliwości 5, Hz (długość fali 555,17nm) i o natężeniu energetycznym wynoszącym w tym kierunku 1/683 W/sr. Przykłady: - Typowa świeczka emituje światło o natężeniu około 1 cd; - Lampa alarmu p-poż. daje około 75 cd; - 25 watowa kompaktowa świetlówka daj ok lumenów jeśli więc świeci dookoła, ma natężenie światła równe ok. 135 cd; jeśli skolimować jej światło do wiązki stożkowej o kącie 20, będzie miała natężenie ok cd; - Diody LED dają natężenie światła od 50 mcd [milikandeli] (np. dioda indykatorowa w odbiornikach TV) do 15 cd ( ultra-jasne LED ).
29 Metody osłabiania w fotometrii Przy wszystkich fotometrycznych metodach zrównania istnieje konieczność osłabiania intensywności jednego z dwu porównywanych promieniowań. Stosowanym metodom osłabiania stawia się następujące warunki: - Osłabianie musi być wymierne; - Widmowy rozkład osłabionego promieniowania powinien być nie zmieniony (osłabianie aselektywne); - Osłabianie powinno w wystarczająco dużym zakresie intensywności następować w sposób ciągły.
30 Metody osłabiania w fotometrii 1. Zastosowanie prawa odległości: E e I r e 2 0 cos 2 Zalety i wady? Zaleta: natężenie oświetlenia może być zmieniane w sposób ciągły i wymierny poprzez zmianę odległości. Wada: fotometryczne prawo odległości słuszne jest dla źródeł punktowych.
31 Metody osłabiania w fotometrii 2. Sektory wirujące: Aby wiązkę światła osłabić jednakowo w całym przekroju, sektory muszą być wycięte promieniowo. Do opisu działania sektora wirującego stosuje się prawo Talbota: L L 0 t t gdzie L 0 jest nieosłabioną luminancją, L luminancją spostrzeganą, t to czas trwania bodźca w jednym okresie a t całkowity czas tego okresu.
32 Metody osłabiania w fotometrii 2. Sektory wirujące cd.: Za pomocą jednego pojedynczego sektora można osiągnąć tylko jedno dokładnie określone osłabienie. Dlatego stosuje się np. układ dwóch symetrycznych sektorów, osadzonych na wspólnej osi. Innym rozwiązaniem jest urządzenie zaproponowane przez Brodhuna z wirującymi pryzmatami.
33 Metody osłabiania w fotometrii 3. Filtry: Możliwość osłabiania światła dają po prostu filtry szare (nieselektywne). Za pomocą filtru o stałej grubości można osiągnąć tylko określone osłabienie osłabienie zmienne w sposób ciągły można osiągnąć za pomocą klina szarego, który w celu kompensacji załamania promieni skleja się z identycznym klinem przezroczystym. Do osłabiania wiązek o dużych średnicach stosuje się dwa kliny szare przesuwane wzajemnie.
34 Metody osłabiania w fotometrii 4. Przesłony: Jeżeli w torze wiązki osłabianej znajduje się układ odwzorowujący źródło, to istnieje możliwość wymiernego osłabiania światła za pomocą przesłon, umieszczonych najczęściej w źrenicy wejściowej urządzenia, Dla ciągłego osłabiania światła stosuje się przeważnie przesłony o kształcie prostokątnym ( kocie oko ), natomiast do stopniowego osłabiania, np. do zmiany zakresu pomiarowego przesłony ze stałym otworem, między innymi siatki i sita.
35 Metody osłabiania w fotometrii 5. Polaryzacja: W celu ciągłego osłabiania światła można stosować elementy polaryzujące światło, korzystając z prawa Malusa. Dla idealnych polaryzatorów liniowych: 2 L L 0 cos gdzie jest kątem między azymutami obu polaryzatorów. Ze względu na przebieg funkcji cos 2, praktycznie można uzyskać osłabienia co najwyżej 1 do 10. Dla większych osłabień można stosować układy z trzema polaryzatorami. Niestety, polaryzatory wykazują zwykle selektywność widmową. Uwaga na stosowanie polaryzatorów jako osłabiaczy przy badaniu światła spolaryzowanego!.
Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.
Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne. DUALIZM ŚWIATŁA fala interferencja, dyfrakcja, polaryzacja,... kwant, foton promieniowanie ciała doskonale
Bardziej szczegółowoI. PROMIENIOWANIE CIEPLNE
I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE - lata '90 XIX wieku WSTĘP Widmo promieniowania elektromagnetycznego zakres "pokrycia" różnymi rodzajami fal elektromagnetycznych promieniowania zawartego w danej wiązce. rys.i.1.
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA II. 11. Optyka kwantowa. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA II 11. Optyka kwantowa Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ FIZYKA KLASYCZNA A FIZYKA WSPÓŁCZESNA Fizyka klasyczna
Bardziej szczegółowoZJAWISKA KWANTOWO-OPTYCZNE
ZJAWISKA KWANTOWO-OPTYCZNE Źródła światła Prawo promieniowania Kirchhoffa Ciało doskonale czarne Promieniowanie ciała doskonale czarnego Prawo promieniowania Plancka Prawo Stefana-Boltzmanna Prawo przesunięć
Bardziej szczegółowoBARWA. Barwa postrzegana opisanie cech charakteryzujących wrażenie, jakie powstaje w umyśle;
BARWA Barwa postrzegana opisanie cech charakteryzujących wrażenie, jakie powstaje w umyśle; Barwa psychofizyczna scharakteryzowanie bodźców świetlnych, wywołujących wrażenie barwy; ODRÓŻNIENIE BARW KOLORYMETR
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki kwantowej
Podstawy fizyki kwantowej Fizyka kwantowa - co to jest? Światło to fala czy cząstka? promieniowanie termiczne efekt fotoelektryczny efekt Comptona fale materii de Broglie a równanie Schrodingera podstawa
Bardziej szczegółowoWykład 14. Termodynamika gazu fotnonowego
Wykład 14 Termodynamika gazu fotnonowego dr hab. Agata Fronczak, prof. PW Wydział Fizyki, Politechnika Warszawska 16 stycznia 217 dr hab. A. Fronczak (Wydział Fizyki PW) Wykład: Elementy fizyki statystycznej
Bardziej szczegółowoKwantowa natura promieniowania
Kwantowa natura promieniowania Promieniowanie ciała doskonale czarnego Ciało doskonale czarne ciało, które absorbuje całe padające na nie promieniowanie bez względu na częstotliwość. Promieniowanie ciała
Bardziej szczegółowoFizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła
W- (Jaroszewicz) 19 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego Fizyka kwantowa promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne kwantyzacja światła efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy
Bardziej szczegółowoPromieniowanie cieplne ciał.
Wypromieniowanie fal elektromagnetycznych przez ciała Promieniowanie cieplne (termiczne) Luminescencja Chemiluminescencja Elektroluminescencja Katodoluminescencja Fotoluminescencja Emitowanie fal elektromagnetycznych
Bardziej szczegółowoĆwiczenie Nr 11 Fotometria
Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski Chorzów 2018 r. Ćwiczenie Nr 11 Fotometria Zagadnienia: fale elektromagnetyczne, fotometria, wielkości i jednostki fotometryczne, oko. Wstęp Radiometria (fotometria
Bardziej szczegółowoTechniczne podstawy promienników
Techniczne podstawy promienników podczerwieni Technical Information,, 17.02.2009, Seite/Page 1 Podstawy techniczne Rozdz. 1 1 Rozdział 1 Zasady promieniowania podczerwonego - Podstawy fizyczne - Widmo,
Bardziej szczegółowoOCENA PRZYDATNOŚCI FARBY PRZEWIDZIANEJ DO POMALOWANIA WNĘTRZA KULI ULBRICHTA
OCENA PRZYDATNOŚCI FARBY PRZEWIDZIANEJ DO POMALOWANIA WNĘTRZA KULI ULBRICHTA Przemysław Tabaka e-mail: przemyslaw.tabaka@.tabaka@wp.plpl POLITECHNIKA ŁÓDZKA Instytut Elektroenergetyki WPROWADZENIE Całkowity
Bardziej szczegółowoPoczątek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy
Początek XX wieku Światło: fala czy cząstka? Kwantowanie energii promieniowania termicznego postulat Plancka efekt fotoelektryczny efekt Comptona Fale materii de Broglie a Dualizm korpuskularno - falowy
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE STAŁEJ PLANCKA NA PODSTAWIE PRAWA PLANCKA PROMIENIOWANIA CIAŁA DOSKONALE CZARNEGO
ĆWICZENIE 107 WYZNACZANIE STAŁEJ PLANCKA NA PODSTAWIE PRAWA PLANCKA PROMIENIOWANIA CIAŁA DOSKONALE CZARNEGO Cel ćwiczenia: pomiary zdolności emisyjnej ciała jako funkcji jego temperatury, wyznaczenie stałej
Bardziej szczegółowoWYZNACZENIE STAŁEJ STEFANA - BOLTZMANNA
ĆWICZENIE 32 WYZNACZENIE STAŁEJ STEFANA - BOLTZMANNA Cel ćwiczenia: Wyznaczenie stałej Stefana-Boltzmanna metodami jednakowej temperatury i jednakowej mocy. Zagadnienia: ciało doskonale czarne, zdolność
Bardziej szczegółowoautor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 39 ATOM WODORU. PROMIENIOWANIE. WIDMA TEST JEDNOKROTNEGO WYBORU
autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 39 ATOM WODORU. PROMIENIOWANIE. WIDMA Zadanie 1 1 punkt TEST JEDNOKROTNEGO WYBORU Moment pędu elektronu znajdującego się na drugiej orbicie w atomie
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 375. Badanie zależności mocy promieniowania cieplnego od temperatury. U [V] I [ma] R [ ] R/R 0 T [K] P [W] ln(t) ln(p)
1 Nazwisko... Data... Wydział... Imię... Dzień tyg.... Godzina... Ćwiczenie 375 Badanie zależności mocy promieniowania cieplnego od temperatury = U [V] I [ma] [] / T [K] P [W] ln(t) ln(p) 1.. 3. 4. 5.
Bardziej szczegółowow literaturze i na WWW panuje zamieszanie (przykład: strumień promieniowania dla fizyka to coś innego, niż dla astronoma)
Przydatne źródła informacji w literaturze i na WWW panuje zamieszanie (przykład: strumień promieniowania dla fizyka to coś innego, niż dla astronoma) wiarygodne źródło informacji to np. Radiometry and
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..
Nazwisko... Data... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień tyg.... Godzina... Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa Początkowa wartość kąta 0.. 1 25 49 2 26 50 3 27 51 4 28 52 5 29 53 6 30 54
Bardziej szczegółowoWstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 2 Tomasz Kwiatkowski 12 październik 2009 r. Tomasz Kwiatkowski, Wstęp do astrofizyki I, Wykład 2 1/21 Plan wykładu Promieniowanie ciała doskonale czarnego Związek temperatury
Bardziej szczegółowowymiana energii ciepła
wymiana energii ciepła Karolina Kurtz-Orecka dr inż., arch. Wydział Budownictwa i Architektury Katedra Dróg, Mostów i Materiałów Budowlanych 1 rodzaje energii magnetyczna kinetyczna cieplna światło dźwięk
Bardziej szczegółowoAnaliza spektralna widma gwiezdnego
Analiza spektralna widma gwiezdnego JG &WJ 13 kwietnia 2007 Wprowadzenie Wprowadzenie- światło- podstawowe źródło informacji Wprowadzenie- światło- podstawowe źródło informacji Wprowadzenie- światło- podstawowe
Bardziej szczegółowoOPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki
OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Równania (3.7), pomimo swojej prostoty, nie posiadają poza nielicznymi przypadkami ścisłych rozwiązań,
Bardziej szczegółowoDzień dobry. Miejsce: IFE - Centrum Kształcenia Międzynarodowego PŁ, ul. Żwirki 36, sala nr 7
Dzień dobry BARWA ŚWIATŁA Przemysław Tabaka e-mail: przemyslaw.tabaka@.tabaka@wp.plpl POLITECHNIKA ŁÓDZKA Instytut Elektroenergetyki Co to jest światło? Światło to promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie
Bardziej szczegółowoWstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 2 Tomasz Kwiatkowski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Fizyki Instytut Obserwatorium Astronomiczne Tomasz Kwiatkowski, shortinst Wstęp do astrofizyki I,
Bardziej szczegółowoBADANIE PROMIENIOWANIA CIAŁA DOSKONALE CZARNEGO
ZADANIE 9 BADANIE PROMIENIOWANIA CIAŁA DOSKONALE CZARNEGO Wstęp KaŜde ciało o temperaturze wyŝszej niŝ K promieniuje energię w postaci fal elektromagnetycznych. Widmowa zdolność emisyjną ciała o temperaturze
Bardziej szczegółowoCiało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.
1 Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury. natężenie natężenie teoria klasyczna wynik eksperymentu
Bardziej szczegółowoWidmo promieniowania
Widmo promieniowania Spektroskopia Każde ciało wysyła promieniowanie. Promieniowanie to jest składa się z wiązek o różnych długościach fal. Jeśli wiązka światła pada na pryzmat, ulega ono rozszczepieniu,
Bardziej szczegółowoPODSTAWY BARWY, PIGMENTY CERAMICZNE
PODSTAWY BARWY, PIGMENTY CERAMICZNE Barwa Barwą nazywamy rodzaj określonego ilościowo i jakościowo (długość fali, energia) promieniowania świetlnego. Głównym i podstawowym źródłem doznań barwnych jest
Bardziej szczegółowoII. Badanie charakterystyki spektralnej źródła termicznego promieniowania elektromagnetycznego
1 II. Badanie charakterystyki spektralnej źródła termicznego promieniowania elektromagnetycznego Cel ćwiczenia: Wyznaczenie charakterystyki spektralnej termicznego źródła promieniowania (lampa halogenowa)
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki kwantowej
Podstawy fizyki kwantowej Fizyka kwantowa - co to jest? Światło to fala czy cząstka? promieniowanie termiczne efekt fotoelektryczny efekt Comptona fale materii de Broglie a równanie Schrodingera podstawa
Bardziej szczegółowoWykład 18: Elementy fizyki współczesnej -1
Wykład 18: Elementy fizyki współczesnej -1 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Promieniowanie ciała doskonale czarnego
Bardziej szczegółowoFotometria i kolorymetria
3. Podstawy fotometrii wzrokowej i fizycznej (metody: wzrokowe, filtru, odchyłowa, zrównania; zasady: migotania, kontrastu). http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fotometria.html Miejsce i termin konsultacji
Bardziej szczegółowoProblemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.
. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła. Rozwiązywanie zadań wykorzystujących poznane prawa I LO im. Stefana Żeromskiego w Lęborku 27 luty 2012 Dyfrakcja światła laserowego
Bardziej szczegółowoDr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska
Podstawy fizyki Wykład 11 Dr Piotr Sitarek Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska D. Halliday, R. Resnick, J.Walker: Podstawy Fizyki, tom 3, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2003. K.Sierański, K.Jezierski,
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 8
Podstawy fizyki wykład 8 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Optyka geometryczna Polaryzacja Odbicie zwierciadła Załamanie soczewki Optyka falowa Interferencja Dyfrakcja światła D.
Bardziej szczegółowoFizyka elektryczność i magnetyzm
Fizyka elektryczność i magnetyzm W5 5. Wybrane zagadnienia z optyki 5.1. Światło jako część widma fal elektromagnetycznych. Fale elektromagnetyczne, które współczesny człowiek potrafi wytwarzać, i wykorzystywać
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki kwantowej
Podstawy fizyki kwantowej Fizyka kwantowa - co to jest? Światło to fala czy cząstka? promieniowanie termiczne efekt fotoelektryczny efekt Comptona fale materii de Broglie a równanie Schrodingera podstawa
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki kwantowej. Nikt nie rozumie fizyki kwantowej R. Feynman, laureat Nobla z fizyki
Podstawy fizyki kwantowej Nikt nie rozumie fizyki kwantowej R. Feynman, laureat Nobla z fizyki Podstawy fizyki kwantowej Fizyka kwantowa - co to jest? Światło to fala czy cząstka? promieniowanie termiczne
Bardziej szczegółowoCHARAKTERYSTYKA WIĄZKI GENEROWANEJ PRZEZ LASER
CHARATERYSTYA WIĄZI GENEROWANEJ PRZEZ LASER ształt wiązki lasera i jej widmo są rezultatem interferencji promieniowania we wnęce rezonansowej. W wyniku tego procesu powstają charakterystyczne rozkłady
Bardziej szczegółowoWspółrzędne trójchromatyczne x,y określają chromatyczność barwy, składowa Y wyznacza od razu jasność barwy.
Współrzędne trójchromatyczne x,y określają chromatyczność barwy, składowa Y wyznacza od razu jasność barwy. Barwa achromatyczna (biała) ma w tej skali jasność Y=100, gdy zakres promieniowania obejmuje
Bardziej szczegółowoOptyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017
Optyka Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Fale elektromagnetyczne Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017 Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 17 Plan Swobodne równania Maxwella Fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoSprawdzanie prawa Ohma i wyznaczanie wykładnika w prawie Stefana-Boltzmanna
Sprawdzanie prawa Ohma i wyznaczanie wykładnika w prawie Stefana-Boltzmanna Wprowadzenie. Prawo Stefana Boltzmanna Φ λ nm Rys.1. Prawo Plancka. Pole pod każdą krzywą to całkowity strumień: Φ c = σs T 4
Bardziej szczegółowoWykład 7 Kwantowe własności promieniowania
Wykład 7 Kwantowe własności promieniowania zdolność absorpcyjna, zdolność emisyjna, prawo Kirchhoffa, prawo Stefana-Boltzmana, prawo Wiena, postulaty Plancka, zjawisko fotoelektryczne, efekt Comptona W7.
Bardziej szczegółowoOP6 WIDZENIE BARWNE I FIZYCZNE POCHODZENIE BARW W PRZYRODZIE
OP6 WIDZENIE BARWNE I FIZYCZNE POCHODZENIE BARW W PRZYRODZIE I. Wymagania do kolokwium: 1. Fizyczne pojęcie barwy. Widmo elektromagnetyczne. Związek między widmem światła i wrażeniem barwnym jakie ono
Bardziej szczegółowoWłasności optyczne materii. Jak zachowuje się światło w zetknięciu z materią?
Własności optyczne materii Jak zachowuje się światło w zetknięciu z materią? Właściwości optyczne materiału wynikają ze zjawisk: Absorpcji Załamania Odbicia Rozpraszania Własności elektrycznych Refrakcja
Bardziej szczegółowoFalowa natura materii
r. akad. 2012/2013 wykład I - II Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Falowa natura materii 1 r. akad. 2012/2013 Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Warunki zaliczenia: Aby uzyskać dopuszczenie
Bardziej szczegółowoZjawisko interferencji fal
Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natężenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich
Bardziej szczegółowoWy1. 2 Wy7 Detektory fotonowe i termiczne. 2 Wy8 Test zaliczeniowy 1 Suma godzin 15
Wykład I Wy1 Podział widma promieniowania e.m., prawa promieniowania ciała doskonale czarnego i ciał rzeczywistych. 2 Wy2 Termiczne źródła promieniowania. 2 Wy3 Lasery i diody elektroluminescencyjne. 2
Bardziej szczegółowoTemperatura, PRZYRZĄDY DO POMIARU TEMPERATURY
Temperatura, PRZYRZĄDY DO POMIARU TEMPERATURY Pojęcie temperatury jako miary stanu cieplnego kojarzy się z odczuciami fizjologicznymi Jeden ze parametrów stanu termodynamicznego układu charakteryzujący
Bardziej szczegółowoĆwiczenie z fizyki Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki oraz współczynnika załamania światła
Ćwiczenie z fizyki Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki oraz współczynnika załamania światła Michał Łasica klasa IIId nr 13 22 grudnia 2006 1 1 Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki 1.1
Bardziej szczegółowoWidmo fal elektromagnetycznych
Czym są fale elektromagnetyczne? Widmo fal elektromagnetycznych dr inż. Romuald Kędzierski Podstawowe pojęcia związane z falami - przypomnienie pole falowe część przestrzeni objęta w danej chwili falą
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM OPTYKA GEOMETRYCZNA I FALOWA
LABORATORIUM OPTYKA GEOMETRYCZNA I FALOWA Instrukcja do ćwiczenia nr 4 Temat: Wyznaczanie współczynnika sprawności świetlnej źródła światła 1 I. Wymagania do ćwiczenia 1. Wielkości fotometryczne, jednostki..
Bardziej szczegółowoFotometria i kolorymetria
7. Specjalne pomiary świetlne (pomiary w kuli Ulbrichta; pomiar współczynnika luminancji; pomiary przepuszczalności; pomiary świetlne projektorów); Fotometria fotograficzna http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/
Bardziej szczegółowoCharakterystyka mierników do badania oświetlenia Obiektywne badania warunków oświetlenia opierają się na wynikach pomiarów parametrów świetlnych. Podobnie jak każdy pomiar, również te pomiary, obarczone
Bardziej szczegółowoOptyczna spektroskopia oscylacyjna. w badaniach powierzchni
Optyczna spektroskopia oscylacyjna w badaniach powierzchni Zalety oscylacyjnej spektroskopii optycznej uŝycie fotonów jako cząsteczek wzbudzających i rejestrowanych nie wymaga uŝycia próŝni (moŝliwość
Bardziej szczegółowoModel oscylatorów tłumionych
Inna nazwa: model klasyczny, Lorentza Założenia: - ośrodek jest zbiorem naładowanych oscylatorów oddziałujących z falą elektromagnetyczną - wszystkie występujące siły są izotropowe - wartość siły tłumienia
Bardziej szczegółowoRysunek 3-19 Model ciała doskonale czarnego
3.4. Początki teorii kwantów narodziny fizyki kwantowej Od czasów sformułowania przez Isaaca Newtona zasad mechaniki klasycznej teoria ta stała się podstawą wszystkich nowopowstałych atomistycznych modeli
Bardziej szczegółowoWyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła
Ćwiczenie O3 Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła O3.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali
Bardziej szczegółowoFotometria i kolorymetria
6. Specjalne pomiary świetlne (pomiary w kuli Ulbrichta; pomiar współczynnika luminancji; pomiary przepuszczalności; pomiary świetlne projektorów). Fotometria fotograficzna. http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
WYDZIAŁ Podstawowych Problemów Techniki Zał. nr 4 do ZW 33/01 KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim..fotometria i kolorymetria. Nazwa w języku angielskim.photometry and colorimetry. Kierunek studiów
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki kwantowej
Podstawy fizyki kwantowej Światło to fala czy cząstka? promieniowanie termiczne efekt fotoelektryczny efekt Comptona Fizyka kwantowa - po co? Jeśli chcemy badać zjawiska, które zachodzą w skali mikro -
Bardziej szczegółowoMGR 10. Ćw. 1. Badanie polaryzacji światła 2. Wyznaczanie długości fal świetlnych 3. Pokaz zmiany długości fali świetlnej przy użyciu lasera.
MGR 10 10. Optyka fizyczna. Dyfrakcja i interferencja światła. Siatka dyfrakcyjna. Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej. Elektromagnetyczna teoria światła. Polaryzacja światła.
Bardziej szczegółowoWydajność konwersji energii słonecznej:
Wykład II E we Wydajność konwersji energii słonecznej: η = E wy E we η całkowite = η absorpcja η kreacja η dryft/dyf η separ η zbierania E wy Jednostki fotometryczne i energetyczne promieniowania elektromagnetycznego
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej
Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło widzialne jest to promieniowanie elektromagnetyczne (zaburzenie poła elektromagnetycznego rozchodzące
Bardziej szczegółowoXXXIV OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne
XXXIV OLIMPIADA FIZYCZNA EAP III Zadanie doświadczalne ZADANIE D Nazwa zadania: Wyznaczanie stałej Plancka Wyznacz doświadczalnie stalą Plancka h korzystając z wzoru Plancka na moc promieniowania o częstości
Bardziej szczegółowoDźwięk. Cechy dźwięku, natura światła
Dźwięk. Cechy dźwięku, natura światła Fale dźwiękowe (akustyczne) - podłużne fale mechaniczne rozchodzące się w ciałach stałych, cieczach i gazach. Zakres słyszalnej częstotliwości f: 20 Hz < f < 20 000
Bardziej szczegółowoTemat ćwiczenia. Pomiary oświetlenia
POLITECHNIKA ŚLĄSKA W YDZIAŁ TRANSPORTU Temat ćwiczenia Pomiary oświetlenia Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodami pomiaru natęŝenia oświetlenia oraz wyznaczania poŝądanej wartości
Bardziej szczegółowocharakterystyk lamp wolframowych
Opracowanie koncepcji stanowiska kontrolno-badawczego do wyznaczania. charakterystyk lamp wolframowych 1. Wstęp Nowoczesne systemy grzewcze coraz częściej wykorzystują ogrzewanie promieniowaniem elektromagnetycznym
Bardziej szczegółowoWFiIS. Wstęp teoretyczny:
WFiIS PRACOWNIA FIZYCZNA I i II Imię i nazwisko: 1. 2. TEMAT: ROK GRUPA ZESPÓŁ NR ĆWICZENIA Data wykonania: Data oddania: Zwrot do poprawy: Data oddania: Data zliczenia: OCENA Cel ćwiczenia: Wyznaczenie
Bardziej szczegółowoOddziaływanie promieniowania X z materią. Podstawowe mechanizmy
Oddziaływanie promieniowania X z materią Podstawowe mechanizmy Promieniowanie od oscylującego elektronu Rozpraszanie Thomsona Dyspersja podejście klasyczne Fala padająca Wymuszony, tłumiony oscylator harmoniczny
Bardziej szczegółowoFotometria i kolorymetria
6. Podstawowe pomiary radio- i fotometryczne (pomiar światłości, luminancji, wyznaczanie przestrzennego rozkładu światła; pomiar strumienia świetlnego; fizyczny pomiar natężenia oświetlenia; pomiar temperatury
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki kwantowej i budowy materii
Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii prof. dr hab. Aleksander Filip Żarnecki Zakład Cząstek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wykład 3 17 października 2016 A.F.Żarnecki
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.2.
Wykład 17: Optyka falowa cz.2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Interferencja w cienkich warstwach Załamanie
Bardziej szczegółowoBADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA
ZDNIE 11 BDNIE INTERFERENCJI MIKROFL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSON 1. UKŁD DOŚWIDCZLNY nadajnik mikrofal odbiornik mikrofal 2 reflektory płytka półprzepuszczalna prowadnice do ustawienia reflektorów
Bardziej szczegółowoZjawisko interferencji fal
Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natężenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich
Bardziej szczegółowoSpektroskop, rurki Plückera, cewka Ruhmkorffa, aparat fotogtaficzny, źródło prądu
Imię i nazwisko ucznia Nazwa i adres szkoły Imię i nazwisko nauczyciela Tytuł eksperymentu Dział fizyki Potrzebne materiały do doświadczeń Kamil Jańczyk i Mateusz Kowalkowski I Liceum Ogólnokształcące
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 1 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Paweł Kowalczyk, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2015/16
Bardziej szczegółowoZASADY ZALICZENIA PRZEDMIOTU MBS
ZASADY ZALICZENIA PRZEDMIOTU MBS LABORATORIUM - MBS 1. ROZWIĄZYWANIE WIDM kolokwium NMR 25 kwietnia 2016 IR 30 maja 2016 złożone 13 czerwca 2016 wtorek 6.04 13.04 20.04 11.05 18.05 1.06 8.06 coll coll
Bardziej szczegółowoNiezwykłe światło. ultrakrótkie impulsy laserowe. Piotr Fita
Niezwykłe światło ultrakrótkie impulsy laserowe Laboratorium Procesów Ultraszybkich Zakład Optyki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Światło Fala elektromagnetyczna Dla światła widzialnego długość
Bardziej szczegółowoWy1. 2 Wy7 Detektory fotonowe i termiczne. 2 Wy8 Test zaliczeniowy 1 Suma godzin 15
Wykład I Wy1 Podział widma promieniowania e.m., prawa promieniowania ciała doskonale czarnego i ciał rzeczywistych. 2 Wy2 Termiczne źródła promieniowania. 2 Wy3 Lasery i diody LED. 2 Wy4 Oddziaływanie
Bardziej szczegółowoWstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 13 Tomasz Kwiatkowski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Fizyki Instytut Obserwatorium Astronomiczne Tomasz Kwiatkowski, OA UAM Wstęp do astrofizyki I, Wykład
Bardziej szczegółowoFotometria i kolorymetria
12. (współrzędne i składowe trójchromatyczne promieniowania monochromatycznego; układ bodźców fizycznych RGB; krzywa barw widmowych; układ barw CIE 1931 (XYZ); alychne; układy CMY i CMYK). http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/
Bardziej szczegółowoXL OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadanie doświadczalne
XL OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadanie doświadczalne ZADANIE D2 Nazwa zadania: Światełko na tafli wody Mając do dyspozycji fotodiodę, źródło prądu stałego (4,5V bateryjkę), przewody, mikroamperomierz oraz
Bardziej szczegółowoTemat XXXVI. Mechanika kwantowa - źródła
Temat XXXVI Mechanika kwantowa - źródła Odkrycie Widma Odkrycie widma William Wollaston w 1802 roku zaobserwował ciemne linie w widmie Słońca. Wollaston uznał je za naturalne granice między kolorami. Niezależnie
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE Nr 4 LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH. Badanie krawędzi absorpcji podstawowej w kryształach półprzewodników POLITECHNIKA ŁÓDZKA
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT FIZYKI LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH ĆWICZENIE Nr 4 Badanie krawędzi absorpcji podstawowej w kryształach półprzewodników I. Cześć doświadczalna. 1. Uruchomić Spekol
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej
LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie metody
Bardziej szczegółowoRozmycie pasma spektralnego
Rozmycie pasma spektralnego Rozmycie pasma spektralnego Z doświadczenia wiemy, że absorpcja lub emisja promieniowania przez badaną substancję występuje nie tylko przy częstości rezonansowej, tj. częstości
Bardziej szczegółowoPracownia Fizyczna ćwiczenie PF-10: Badanie widm emisyjnych za pomocą spektroskopu pryzmatycznego
Pracownia Fizyczna ćwiczenie PF-10: Badanie widm emisyjnych za pomocą spektroskopu pryzmatycznego Instytut Fizyki im. Mariana Smoluchowskiego Uniwersytet Jagielloński 1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest
Bardziej szczegółowo7. Wyznaczanie poziomu ekspozycji
7. Wyznaczanie poziomu ekspozycji Wyznaczanie poziomu ekspozycji w przypadku promieniowania nielaserowego jest bardziej złożone niż w przypadku promieniowania laserowego. Wynika to z faktu, że pracownik
Bardziej szczegółowoRozdział 1. Światło a fizyka kwantowa
Rozdział 1. Światło a fizyka kwantowa 2016 Spis treści Promieniowanie termiczne Ciało doskonale czarne Teoria promieniowania we wnęce, prawo Plancka Zastosowanie prawa Plancka w termometrii Zjawisko fotoelektryczne
Bardziej szczegółowoEfekt cieplarniany i warstwa ozonowa
Efekt cieplarniany i warstwa ozonowa Promieniowanie ciała doskonale czarnego Ciało doskonale czarne ciało pochłaniające całkowicie każde promieniowanie, które padnie na jego powierzchnię, niezależnie od
Bardziej szczegółowoTemat: WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ
STUDIA NIESTACJONARNE I STOPNIA, wersja z dn. 15.10.018 KIERUNEK ELEKTROTECHNIKA, SEM.5 Podstawy Techniki Świetlnej Laboratorium Ćwiczenie nr 4 Temat: WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ
Bardziej szczegółowoANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 72A ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE 1. Wykaz przyrządów Spektroskop Lampy spektralne Spektrofotometr SPEKOL Filtry optyczne Suwmiarka Instrukcja wykonawcza 2. Cel ćwiczenia
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do technologii HDR
Wprowadzenie do technologii HDR Konwersatorium 2 - inspiracje biologiczne mgr inż. Krzysztof Szwarc krzysztof@szwarc.net.pl Sosnowiec, 5 marca 2018 1 / 26 mgr inż. Krzysztof Szwarc Wprowadzenie do technologii
Bardziej szczegółowoWarunki uzyskania oceny wyższej niż przewidywana ocena końcowa.
NAUCZYCIEL FIZYKI mgr Beata Wasiak KARTY INFORMACYJNE Z FIZYKI DLA POSZCZEGÓLNYCH KLAS GIMNAZJUM KLASA I semestr I DZIAŁ I: KINEMATYKA 1. Pomiary w fizyce. Umiejętność dokonywania pomiarów: długości, masy,
Bardziej szczegółowoRedefinicja jednostek układu SI
CENTRUM NAUK BIOLOGICZNO-CHEMICZNYCH / WYDZIAŁ CHEMII UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO Redefinicja jednostek układu SI Ewa Bulska MIERZALNE WYZWANIA ŚWIATA MIERZALNE WYZWANIA ŚWIATA MIERZALNE WYZWANIA ŚWIATA
Bardziej szczegółowoPrzejścia promieniste
Przejście promieniste proces rekombinacji elektronu i dziury (przejście ze stanu o większej energii do stanu o energii mniejszej), w wyniku którego następuje emisja promieniowania. E Długość wyemitowanej
Bardziej szczegółowo