FS Tax Monthly Poland Nr 6, czerwiec 2011

Transkrypt

1 FS Tax Monthly Poland Nr 6, czerwiec 2011 CIT Wydatki związane z odstąpieniem od umowy nabycia wierzytelności mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych W dniu 17 czerwca 2011 r. WSA w Warszawie wydał wyrok (sygn. akt III SA/Wa 3072/10), w którym stwierdził, że w przypadku odstąpienia przez nabywcę od umowy zbycia wierzytelności na skutek wadliwości danej wierzytelności, zbywca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nadwyżkę wypłaconej kwoty ponad uprzednio otrzymaną cenę wierzytelności. Wyrok został wydany na rzecz banku, który zamierzał zawierać umowy sprzedaży pakietów wierzytelności związanych z udzielanymi kredytami, pożyczkami oraz innymi czynnościami bankowymi. Umowy przewidywały, iż w przypadku, gdy po ich zawarciu, zapłacie ceny i przeniesieniu wierzytelności na nabywcę wyjdą na jaw określone okoliczności odnoszące się do nabytej wierzytelności ten ostatni będzie miał prawo odstąpienia od umowy. Równocześnie będzie mógł żądać od banku kwoty obliczonej w sposób określony w umowie. Wypłacana nabywcy kwota będzie przy tym przewyższać otrzymaną przez bank cenę sprzedaży wierzytelności. Wraz z jej wypłatą, bank stanie się ponownie właścicielem konkretnej wierzytelności. Bank powziął wątpliwość, co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot wypłacanych nabywcy zwracanej wierzytelności przewyższających cenę uzyskaną za tę wierzytelność, stanowiących swego rodzaju odszkodowanie z tytułu jej wadliwości. Dlatego też zwrócił się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie. We wniosku przedstawił własne stanowisko, zgodnie z którym, kwoty wypłacone przez bank nabywcy zwracanej wierzytelności po odstąpieniu przez niego od umowy sprzedaży, przewyższające cenę wierzytelności, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Organ interpretacyjny nie podzielił stanowiska banku. Bank zaskarżył interpretację indywidualną do WSA w Warszawie, który uwzględnił skargę. Jak zauważył Sąd, w art. 16 pkt. 22 ustawy o CIT enumeratywnie wymienione są rodzaje kar umownych i odszkodowań, które nie mogą stanowić kosztów podatkowych. Odszkodowanie, do którego zapłaty zobowiązany był bank nie zostało wymienione w tym przepisie, dlatego też może ono zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy zostały poniesione w celu ich osiągnięcia lub zabezpieczenia.

2 PwC Nr 6, czerwiec 2011 Strona 2 Wydatki poniesione na profesjonalne usługi doradcze związane z wycofaniem się z niekorzystnych umów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów W dniu 6 czerwca 2011 r. WSA wydał wyrok (sygn. akt III SA/Wa 2705/10), w którym stwierdził, że wydatki poniesione przez podatnika na usługi profesjonalnego doradcy, związane z koniecznością wycofania się z niekorzystnych umów, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Wyrok został wydany na rzecz spółki, która zamierzała rozpocząć działalność gospodarczą w wynajmowanym lokalu usługowym. Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy najmu, nie miała ona uprawnienia do odstąpienia od umowy lub jej przedterminowego wypowiedzenia. Jednakże, w związku z nadejściem kryzysu gospodarczego, spółka była zmuszona zrezygnować z rozpoczęcia prowadzenia działalności, wobec czego dalszy najem lokalu nie miał uzasadnienia ekonomicznego. Zarząd spółki postanowił wycofać się z zawartej umowy najmu, co okazało się procesem złożonym, dlatego też spółka zdecydowała się na skorzystanie z usług profesjonalnego doradcy. Spółka powzięła wątpliwość, czy wydatki poniesione przez nią na usługi doradcze, będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. We wniosku przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym, przedmiotowe wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych ponieważ miały one związek z zabezpieczeniem przychodu. VAT Organ nie zgodził się ze stanowiskiem spółki, w związku z czym wniosła ona skargę do sądu administracyjnego. WSA uwzględnił skargę, stwierdzając, że wydatki spółki miały charakter racjonalny, a zaoszczędzone z tytułu wycofania się z umowy najmu środki mogą zostać przeznaczone na inne inwestycje, zabezpieczając w konsekwencji źródło przychodów. W rezultacie koszty wynagrodzenia profesjonalnego doradcy mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Obowiązek podatkowy w VAT z tytułu świadczenia usługi finansowania wierzytelności powstaje w momencie jej przejęcia W dniu 14 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną (sygn. ILPP2/ /11-7/MR), w której stwierdził, że momentem powstania obowiązku podatkowego w VAT z tytułu świadczenia usługi finansowania przez skup wierzytelności jest moment przeniesienia wierzytelności. Interpretacja została wydana na rzecz spółki specjalizującej się w oferowaniu produktów i usług finansowych dla podmiotów działających na rynku medycznym. W ramach tej działalności finansuje ona wierzycielowi pierwotnemu wierzytelność własnymi środkami z zachowaniem odpowiednio odroczonych terminów płatności i ujmuje nabyte wierzytelności, jako własne aktywa.

3 PwC Nr 6, czerwiec 2011 Strona 3 Następnie, w ramach odrębnej transakcji zawartej pomiędzy spółką a dłużnikiem, wierzytelności podlegają restrukturyzacji, zamianie, egzekucji lub sprzedaży. Spółka powzięła wątpliwość co do określenia momentu, w jakim usługa finansowania wierzytelności zostaje wykonana na gruncie przepisów ustawy o VAT. Dlatego też zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie. We wniosku przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym, momentem, w którym należy uznać przedmiotową usługę finansowania za wykonaną dla celów VAT, jest chwila rzeczywistego sfinansowania tej wierzytelności, czyli wypłaty środków finansowych na rzecz wierzyciela. Organ nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej obowiązek podatkowy w VAT z tytułu świadczenia usługi finansowania wierzytelności powstanie w momencie wykonania usługi. W ocenie organu podatkowego, za moment wykonania usługi należy natomiast przyjąć moment zakupu wierzytelności. Usługi cash processingu podlegają zwolnieniu od VAT W dniu 10 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną (sygn. ILPP4/ /11-3/EWW), w której stwierdził, że usługi cash processingu są usługami złożonymi podlegającymi zwolnieniu od VAT. Interpretacja została wydana na rzecz spółki, która zamierza rozpocząć świadczenie usług tzw. cash processingu. Kompleksowe usługi spółki będą polegały m.in. na liczeniu, sortowaniu i magazynowaniu znaków pieniężnych, a także na obsłudze bankomatów czy dokonywaniu rozliczeń na rachunku klienta. Cash processing będzie przy tym świadczony wyłącznie na rzecz banków. Spółka powzięła wątpliwość, czy świadczona przez nią kompleksowa usługa będzie w całości podlegała zwolnieniu z VAT. Dlatego też zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. We wniosku przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym cash processing będzie podlegał zwolnieniu. Organ podzielił stanowisko spółki. W jego ocenie, wszystkie usługi wchodzące w skład oferowanego cash processingu są funkcjonalnie powiązane z jej zasadniczym elementem, tj. obsługą obrotu gotówkowego, liczenia, sortowania i pakowania znaków pieniężnych. W konsekwencji, także te pomocnicze czynności będą podlegały zwolnieniu z VAT. Usługi związane z nabywaniem wierzytelności pozbawione elementu windykacji nie mogą być uznane za factoring i korzystają ze zwolnienia od VAT W dniu 10 czerwca 2011 r. WSA w Warszawie wydał wyrok (sygn. akt III SA/Wa 2815/10), w którym stwierdził, że usługi związane z nabywaniem wierzytelności

4 PwC Nr 6, czerwiec 2011 Strona 4 pozbawione elementu windykacji nie mogą być uznane za factoring i jako takie korzystają ze zwolnienia z VAT. Wyrok został wydany na rzecz banku, który zawarł umowę o finansowanie należności. Finansowanie odbywało się poprzez odpłatne przeniesienie przez finansowanego na bank wierzytelności handlowych przysługujących finansowanemu od jego dłużników wraz z wszelkimi związanymi z nimi prawami, w szczególności zabezpieczającymi płatność. Nabywane wierzytelności miały charakter bezwarunkowy oraz bezsporny, ich wartość mieściła się w limicie zaangażowania przyznanym finansowanemu, a ich podstawa oraz termin płatności nie budziły żadnych wątpliwości. Bank nabywał wierzytelności wraz z prawem ich zwrotnego przeniesienia na finansowanego bez konieczności uprzedniego podejmowania jakichkolwiek czynności wobec dłużnika, zmierzających do wyegzekwowania należności. Zgodnie z postanowieniami umowy, strony w odrębnych porozumieniach mogą uzgodnić świadczenie przez bank dodatkowych usług na rzecz finansowanego. Bank powziął wątpliwość, czy wynagrodzenie, jakie będzie otrzymywał z tytułu świadczenia usług na podstawie umowy o finansowanie należności, będzie korzystało ze zwolnienia z VAT. Dlatego też zwrócił się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie. We wniosku przedstawił własne stanowisko, zgodnie z którym, uzyskane przez niego wynagrodzenie będzie zwolnione od opodatkowania VAT Organ nie zgodził się ze stanowiskiem banku, stwierdzając, że przedstawione przez bank we wniosku o interpretację usługi finansowania należności, są w istocie usługami factoringu, które nie korzystają ze zwolnienia od VAT. Bank zaskarżył interpretację indywidualną do WSA w Warszawie, który uwzględnił skargę. Zdaniem Sądu, usługi świadczone przez bank nie mieszczą się w pojęciu factoringu i korzystają ze zwolnienia od VAT. Aby można było zgodzić się ze zdaniem organu podatkowego, w skład świadczonych usług musiałaby wchodzić windykacja należności, która jest niezbędnym elementem usługi factoringu. Usługi polegające na pomocy ubezpieczonemu w wyegzekwowaniu kwoty ubezpieczenia nie podlegają zwolnieniu od VAT W dniu 6 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną (sygn. ILPP1/ /11-3/BD), w której stwierdził, że usługi polegające na oszacowaniu wysokości szkody poniesionej przez ubezpieczonego i jego ewentualnych wydatków związanych z zaistnieniem zdarzenia objętego ubezpieczeniem oraz na pomocy ubezpieczonemu w pozyskaniu kwoty ubezpieczenia nie podlegają zwolnieniu od VAT. Interpretacja została wydana na rzecz podatnika, który zajmuje się świadczeniem usług polegających na oszacowaniu wysokości szkody i ewentualnych kosztów poniesionych przez osoby ubezpieczone, w związku z zaistnieniem zdarzeń objętych ubezpieczeniem, przygotowaniu dokumentacji szkód, zgłaszaniem ich do zakładu ubezpieczeń oraz nadzorem nad wypłatą ubezpieczenia osobom ubezpieczonym.

5 PwC Nr 6, czerwiec 2011 Strona 5 Podatnik powziął wątpliwość, czy świadczone przez niego usługi podlegają zwolnieniu od VAT. Dlatego też zwrócił się do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. We wniosku przedstawił własne stanowisko, zgodnie z którym, świadczone przez niego usługi są usługami pomocniczymi do usług ubezpieczeniowych i jako takie, korzystają ze zwolnienia podatkowego. Podatki Międzynarodowe Organ nie zgodził się z powyższym stanowiskiem, stwierdzając, że czynności wykonywane przez podatnika mają jedynie charakter techniczny i nie można im przypisać bezpośredniego związku z zawieranymi pomiędzy zakładem ubezpieczeń, a ubezpieczonymi, umowami ubezpieczenia. Nie będą one więc korzystały ze zwolnienia z VAT. Opodatkowanie usług niemieckiej kancelarii wykonywanych na rzecz polskiej spółki W dniu 3 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną (sygn. ILPB4/423-89/11-4/ŁM), w której stwierdził, że wynagrodzenie niemieckiej kancelarii z tytułu usług świadczonych w Niemczech na rzecz polskiej spółki, nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Interpretacja została wydana na rzecz spółki, która skorzystała z usług niemieckiej kancelarii prawnej, będącej osobą prawną. Dokonując płatności z tytułu wykonanych usług, spółka potrąciła zryczałtowany podatek w wysokości 5%. Powzięła przy tym wątpliwość, czy rzeczywiście istnieje obowiązek zapłaty podatku w przypadku skorzystania z usług niemieckiej kancelarii wykonanych w Niemczech. Dlatego też zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. We wniosku przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym, w zaistniałej sytuacji będzie ona zobowiązana do zapłaty podatku. PIT Dyrektor Izby Skarbowej nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Wynagrodzenie kancelarii nie stanowi zapłaty należności licencyjnej w rozumieniu polskoniemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Otrzymana przez nią kwota będzie w konsekwencji zyskiem z prowadzenia przedsiębiorstwa, podlegającym opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech. Organizacja imprezy integracyjnej dla pracowników nie skutkuje powstaniem po ich stronie przychodu ze stosunku pracy W dniu 2 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną (sygn. ILPB1/ /08/11-S/AG), w której uznał, że organizacja imprezy integracyjnej dla pracowników nie skutkuje powstaniem po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT w sytuacji, gdy nie ma możliwości określenia kwoty świadczenia, jakie uzyskali w związku z organizacją imprezy poszczególni pracownicy. Interpretacja została wydana na rzecz spółki, która organizowała dla swoich pracowników imprezy integracyjne w lokalach gastronomicznych, imprezy okolicznościowe oraz wyjazdy wraz z noclegami i wyżywieniem. Wydarzenia te miały charakter zarówno szkoleniowy i informacyjny, jak i wyłącznie

6 PwC Nr 6, czerwiec 2011 Strona 6 Kontakt z nami integracyjny. Spółka powzięła wątpliwość, czy organizacja imprez skutkuje powstaniem po stronie jej pracowników przychodu ze stosunku pracy. Dlatego też zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. We wniosku przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym, organizowane wydarzenia nie generują przychodów po stronie pracowników. Organ uznał stanowisko za nieprawidłowe, w związku z czym wniosła ona skargę do WSA, który uchylił interpretację indywidualną. Sąd zauważył, że spółka nie ma możliwości obliczenia wartości przychodu, jaki powstaje po stronie pracowników z tytułu udziału w imprezie organizowanej przez pracodawcę, w przypadku, gdy wydatki ponoszone przez niego na organizację wydarzenia mają formę zryczałtowaną. Ponownie, wydając interpretację indywidualną, Dyrektor Izby Skarbowej uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Camiel van der Meij (022) camiel.van.der.meij@pl.pwc.com Tomasz Szczepanik (022) tomasz.szczepanik@pl.pwc.com Jakub Żak (022) jakub.zak@pl.pwc.com Robert Jurkiewicz (022) robert.jurkiewicz@pl.pwc.com Wiktor Szczypiński (022) wiktor.szczypinski@pl.pwc.com