Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika

Transkrypt

1 SIEMENS Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

2 Informacje o prawach własności i ograniczeniach praw Oprogramowanie i powiązana dokumentacja są własnością firmy Siemens Product Lifecycle Management Software Inc Siemens Product Lifecycle Management Software Inc. 2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

3 Spis treści Informacje o prawach własności i ograniczeniach praw Przegląd interfejsu użytkownika Korzystanie z ekranu startowego Solid Edge Tworzenie dokumentów i wykorzystywanie szablonów Omówienie interfejsu użytkownika Solid Edge Opcje pomocy dla użytkownika w programie Solid Edge Zasoby do nauki programu Solid Edge Pokaż menu Zmiana kierunku widoku modelu przy użyciu klawiszy skrótów Sterowanie sześcianem szybkiego podglądu Obracanie widoku Powiększanie i zmniejszanie Przesuwanie widoku Polecenia Wyszukiwanie poleceń w Solid Edge Korzystanie z narzędzia wyszukiwania poleceń Pasek podpowiedzi Manipulowanie paskiem podpowiedzi Menu kołowe Obsługa paska poleceń Używanie paska poleceń Manipulowanie paskiem poleceń Uchwyty wyboru Uchwyty - przegląd Kursory - przegląd Wybieranie elementów i obiektów Koło sterujące - informacje ogólne Uchwyt graniczny (koło sterujące 3D) Menedżer wyboru Menedżer wyboru Menedżer wyboru - informacje ogólne c.d Tworzenie i edytowanie modelu części Tworzenie synchronicznych elementów wyciąganych przy użyciu Narzędzia zaznaczania Praca z Regułami PathFinder spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 3

4 Spis Spis treści treści Używanie karty PathFinder w modelu części Karta PathFinder w złożeniach Wiele obiektów na karcie PathFinder Windows Change the window background color Zarządzanie oknami dokowanymi Obsługa okien dokowanych Zmiana położenia okna za pomocą zaczepów dokowania Ćwiczenie: Używanie okien dokowanych Czynność: Używanie okien dokowanych Otwieranie pliku części Dokowanie okna na obwodzie okna aplikacji Dokowanie okna wewnątrz innego okna Dodawanie okna dokowanego jako karty Przywracanie zamkniętego okna dokowanego Podsumowanie Dostosowywanie obszaru roboczego Przegląd opcji dostosowywania Solid Edge Motywy Solid Edge Dostosowywanie układu interfejsu użytkownika Dostosowywanie paska szybkiego dostępu Dostosuj pasek poleceń Dostosowywanie skrótów klawiaturowych Dostosowanie menu kołowego Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

5 Lekcja 1 Przegląd interfejsu użytkownika spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 1-1

6 Lekcja Lekcja 1: 1: Przegląd Przegląd interfejsu interfejsu użytkownika użytkownika Korzystanie z ekranu startowego Solid Edge Na ekranie startowym dostępne są podstawowe funkcje, takie jak tworzenie i otwieranie dokumentów oraz zarządzanie szablonami. Po wskazaniu dokumentu na liście Ostatnio otwierane dokumenty zostanie wyświetlona miniatura z obrazem modelu i jego położenia. Po kliknięciu prawym przyciskiem myszy dokumentu na liście Ostatnio otwierane dokumenty można użyć menu podręcznego, aby otworzyć folder, w którym znajduje się dany plik, lub usunąć nazwę pliku z listy na ekranie startowym. Polecenie Edytuj listę... umożliwia otwarcie okna dialogowego Tworzenie listy szablonów, aby wybierać, edytować i utworzyć szablony. Polecenie Edytuj powiązania... służy do dodawania i usuwania powiązań na liście Powiązania. Powiązanie Społeczność zapewnia dostęp do forów dyskusyjnych Solid Edge. Powiązania znajdujące się po prawej stronie ekranu startowego zapewniają dostęp do pomocy i materiałów szkoleniowych: o Wybierz opcję Wybierz ścieżkę szkoleniową, aby wyświetlić wszystkie samouczki i samodzielne kursy szkoleniowe. o o Kliknij opcję Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika, aby obejrzeć krótką prezentację wideo interfejsu użytkownika. Wybierz opcję Szukaj w Pomocy, aby znaleźć odpowiednie zasoby w Pomocy lub materiałach szkoleniowych. 1-2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

7 Przegląd interfejsu użytkownika Tworzenie dokumentów i wykorzystywanie szablonów Nowy dokument możesz stworzyć za pomocą następujących metod: Na ekranie startowym programu Solid Edge w obszarze Utwórz dostępne jest łącze umożliwiające utworzenie nowego dokumentu przy użyciu domyślnego szablonu danego środowiska. W menu Aplikacji można wybrać polecenie Nowy i w oknie dialogowym Nowy wybrać szablon określonego środowiska. Dla każdego z wymienionych środowisk Solid Edge dostępne są zarówno szablony z systemem metrycznym, jak i angielskim: Środowisko zespołu Środowisko rysunków Środowisko części Środowisko części blaszanych W programie Solid Edge dostępne są szablony obsługujące następujące normy: ANSI, DIN, ESKD, GB, ISO, JIS i UNI. Tworzenie, modyfikowanie i zapisywanie nowych dokumentów Podczas tworzenia nowego dokumentu określana jest tymczasowa nazwa pliku i rozszerzenie odpowiadające wybranemu środowisku. Na przykład podczas tworzenia dokumentu nowej części za pomocą szablonu domyślnego dodawana jest nazwa tymczasowa z rozszerzeniem.par. Jakiekolwiek zmiany, które wprowadzasz, są tymczasowo zapisywane w pamięci. Aby je zachować na stałe, musisz dokument zapisać. Podczas pierwszego zapisu dokumentu możesz - za pomocą okna dialogowego Zapisz jako - zdefiniować jego ostateczną nazwę oraz folder, w którym dokument zostanie zapisany. Wykorzystywanie szablonów jako zbiorów predefiniowanych danych Niezależnie od metody tworzenia dokumentu, jego szablon jest wykorzystywany do zdefiniowania początkowych ustawień. Szablon jest dokumentem zawierającym domyślne ustawienia tekstów, formatów, geometrii, wymiarów, jednostek miar oraz stylów, wykorzystywanych przy tworzeniu nowego dokumentu. Możesz edytować standardowe szablony, aby wprowadzić nowe domyślne wartości istniejących właściwości lub dodawać własne właściwości, potrzebne do zarządzania Twoimi dokumentami. Przykładowo: aby ułatwić tworzenie rysunków odpowiadających normom stosowanym w danej firmie, można utworzyć dostosowany szablon dokumentu rysunku ze zdefiniowanymi standardami wymiarowania i tworzenia adnotacji. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 1-3

8 Lekcja Lekcja 1: 1: Przegląd Przegląd interfejsu interfejsu użytkownika użytkownika Foldery szablonów Po utworzeniu niestandardowych szablonów można je zapisać w folderze Solid Edge ST7\Template. Można też utworzyć nowy folder, w którym będą przechowywane szablony wykorzystywane w danej firmie. W przypadku utworzenia nowego folderu szablonów powinien on być podfolderem w folderze Solid Edge ST7\Template. Jeśli na przykład firmowy folder szablonów nazywa się Custom Templates, ścieżka do niego powinna być następująca: Solid Edge ST7\Template\Custom Templates. Podczas tworzenia podfolderu w folderze Solid Edge ST7\Template w oknie dialogowym Nowy dodawany jest nowy szablon standardowy o nazwie Custom Templates, który ma taką samą nazwę jak podfolder. Ułatwia to dostęp do szablonów użytkownika. 1-4 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

9 Przegląd interfejsu użytkownika Omówienie interfejsu użytkownika Solid Edge Nazwy i przeznaczenie poszczególnych elementów sterujących w interfejsie użytkownika można szybko poznać, analizując poniższe dwie ilustracje w oknie aplikacji Solid Edge. Na pierwszej ilustracji przedstawiono ekran wyświetlany w środowisku modelowania sekwencyjnego (na podstawie historii). Na drugiej ilustracji przedstawiono dodatkowe narzędzia dostępne w modelowaniu sekwencyjnym i synchronicznym. Wiele z tych elementów sterujących jest również dostępnych w środowisku rysunku. Poniżej tych ilustracji zamieszczono tabele, w których wymieniono i opisano każdy element sterujący. Podano również łącza do tematów zawierających wyjaśnienia sposobów używania poszczególnych elementów sterujących. Podstawowy interfejs użytkownika spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 1-5

10 Lekcja Lekcja 1: 1: Przegląd Przegląd interfejsu interfejsu użytkownika użytkownika Obiekt interfejsu użytkownika Opis funkcji Zapoznaj się z tym tematem Pomocy Przycisk aplikacji Wyświetla menu Aplikacji, które zapewnia dostęp do wszystkich funkcji, szablonów i norm na poziomie dokumentu. Tworzenie dokumentów i wykorzystywanie szablonów Pasek szybkiego dostępu Przycisk Opcje Solid Edge znajdujący się w dolnej części menu Aplikacji służy do określania jednostek, położeń plików, kolorów i stylu wymiarowania. Można kontrolować pomoce, wyświetlać filmy wideo zawarte w podpowiedziach i wybrać lokalny lub internetowy system pomocy. Wyświetlenie najczęściej używanych poleceń. Kliknij strzałkę Dostosuj pasek szybkiego dostępu widoczną poniżej, aby wyświetlić dodatkowe opcje. Dostosowanie paska szybkiego dostępu za pomocą okna dialogowego Dostosuj. Wstążka Organizuje polecenia na kartach i w grupach dla każdego środowiska. Niektóre przyciski są dwuczęściowe, zawierają okienka wyboru lub też strzałki i inne elementy rozwijające dodatkowe menu lub listy wyboru. Obsługa paska wstęgowego Dostosowywanie paska wstęgowego Wskazówka Można skorzystać z polecenia Dostosuj pasek szybkiego dostępu Minimalizuj wstążkę, aby zmniejszyć przestrzeń zajmowaną przez pasek wstęgowy. 1-6 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

11 Przegląd interfejsu użytkownika Obiekt interfejsu użytkownika Opis funkcji Zapoznaj się z tym tematem Pomocy Pasek podpowiedzi Przewijane, ruchome okno dokowania, w którym wyświetlane są podpowiedzi i komunikaty związane z wybranym poleceniem. Manipulowanie paskiem podpowiedzi Karta PathFinder Umożliwia szybkie zidentyfikowanie i wybranie elementów modelu. Umożliwia przechodzenie między środowiskiem sekwencyjnym i synchronicznym. Wskazówka Znaczenie ikon na karcie PathFinder zostało opisane w temacie Używanie karty PathFinder w modelu części. Wyszukiwanie poleceń Narzędzia widoku Sześcian szybkiego podglądu Pomoc dla użytkownika Kartę PathFinder można zadokować lub przestawiać. Domyślnie okno PathFinder jest przezroczyste. Wygląd karty PathFinder można określić w oknie dialogowym Opcje Solid Edge, na karcie Pomoce. Lokalizuje polecenie w interfejsie użytkownika. Zapewnia szybki dostęp do poleceń kontrolujących widok, takich jak powiększanie, dopasowywanie, obracanie, style widoków oraz zapisane widoki. Zmienia orientację widoku modelu w oparciu o kliknięcie na sześcianie. Ikona Główny powoduje przywrócenie standardowej orientacji widoku izometrycznego. Zapewnia dostęp do Pomocy Solid Edge, samouczków i samodzielnych kursów szkoleniowych. Korzystanie z narzędzia wyszukiwania poleceń Zmiana kierunku widoku przy użyciu klawiszy skrótów Powiększanie i zmniejszanie Sterowanie sześcianem szybkiego podglądu Zasoby do nauki programu Solid Edge spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 1-7

12 Lekcja Lekcja 1: 1: Przegląd Przegląd interfejsu interfejsu użytkownika użytkownika Obiekt interfejsu użytkownika Opis funkcji Zapoznaj się z tym tematem Pomocy Menu kołowe Od wersji Solid Edge ST3 można Dostosowanie menu kołowego korzystać z menu kołowego do uzupełnienia opcji na wstążce poleceń i łączenia poleceń, które mają zostać użyte w danym przebiegu pracy. 1-8 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

13 Przegląd interfejsu użytkownika Więcej narzędzi (środowiska sekwencyjne i synchroniczne) Obiekt interfejsu użytkownika Opis funkcji Zapoznaj się z tym tematem Pomocy Umożliwia wybranie geometrii i elementów 2D i 3D. Wyświetla Zaznaczanie elementów i obiektów Narzędzie zaznaczania dodatkowe narzędzia w zależności od wybranego Tworzenie elementów elementu. synchronicznych przy użyciu Kursory Różnią się w zależności od polecenia, kroku w sekwencji polecenia oraz elementu wskazywanego i wyróżnianego przez kursor. Narzędzie QuickPick jest wyświetlane przy kursorze, gdy można wybrać wiele elementów. Narzędzia zaznaczania Kursory - przegląd spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 1-9

14 Lekcja Lekcja 1: 1: Przegląd Przegląd interfejsu interfejsu użytkownika użytkownika Obiekt interfejsu użytkownika Opis funkcji Zapoznaj się z tym tematem Pomocy Uchwyty Umożliwiają tworzenie, modyfikowanie i obsługę wybranych elementów 2D i 3D w modelu. Uchwyty - przegląd Umożliwia tworzenie i edytowanie geometrii modelu. Uchwyt sterujący - informacje ogólne Koło sterujące Koło sterujące jest wyświetlane w konfiguracjach 2D i 3D Uchwyt graficzny (koło sterujące w zależności od wybranego 3D) elementu. Wyświetlane są na nim opcje Używanie paska poleceń poleceń oraz pola wprowadzania Pasek poleceń danych dla poleceń w toku. Manipulowanie paskiem poleceń Wskazówka Panel Reguły Okno dokowane Pasek poleceń może przybierać formę zmiennego paska poziomego lub pionowego okna dokowanego. Na karcie Pomoce w oknie dialogowym Opcje Solid Edge można określić, która forma ma być używana. Rozpoznaje relacje między geometrią modelu. Podczas edytowania można dodawać i wstrzymywać więzy zgodnie z zamierzeniem projektowym. Umożliwia zarządzanie obszarem roboczym. Zawiera i organizuje narzędzia w postaci kart tworzących zestaw kart. Praca z regułami Obsługa okien dokowanych Zmiana położenia okna za pomocą zaczepów dokowania 1-10 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

15 Przegląd interfejsu użytkownika Opcje pomocy dla użytkownika w programie Solid Edge Okno dokowane pomocy dla użytkownika Poznaj Solid Edge Dostępne karty zostały rozmieszczone wzdłuż obwodu okna aplikacji. Domyślnie są one zwinięte, jeśli włączony jest tryb automatycznego ukrywania. Okienko Poznaj Solid Edge (1) i okienko filmów wideo z serwisu YouTube (2) są otwierane na osobnych kartach po ustawieniu na nich kursora. Jeśli zostanie wyłączona funkcja automatycznego ukrywania i okno zostanie zablokowane w pozycji otwartej, karty będą wyświetlane razem w zestawie kart znajdującym się w oknie dokowanym pomocy dla użytkownika. Jeśli polecenie Indeks tematów pomocy zostało uaktywnione, można go użyć, aby szybko otworzyć ponownie kartę pomocy dla użytkownika Poznaj Solid Edge. Zamkniętą kartę można otworzyć w sposób selektywny, używając przycisku listy w dowolnym otwartym oknie dokowanie: Podobnie jak w przypadku innych okien dokowanych można zmieniać układ kart, dzielić je i ponownie łączyć. Więcej informacji dotyczących wykonywania tych czynności zawarto w temacie Obsługa okien dokowanych. Etykietki narzędziowe Objaśnienia pomagają identyfikować elementy interfejsu użytkownika, np. ikony poleceń, przyciski opcji spse01501 i inne elementy. Po wskazaniu kursorem elementu interfejsu Podstawowe użytkownika informacje o interfejsie zostanie użytkownika wyświetlona 1-11 etykieta z nazwą polecenia oraz krótki opis jego działania.

16 Lekcja Lekcja 1: 1: Przegląd Przegląd interfejsu interfejsu użytkownika użytkownika Porady Porady zapewniają pomoc kontekstową podczas pracy z Solid Edge. Można je włączyć, używając opcji Pokaż porady dostępnej na karcie Pomoce w oknie dialogowym Opcje Solid Edge. Przykład Opis sposobu używania tej płaszczyzny odniesienia jest wyświetlany w tej poradzie (1) Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

17 Przegląd interfejsu użytkownika Zasoby do nauki programu Solid Edge Z poziomu programu Solid Edge można uzyskać dostęp do następujących zasobów szkoleniowych. Znajdź Jeśli używany jest internetowy system pomocy, wyszukiwanie można przeprowadzić we wszystkich zasobach pomocy i w zasobach szkoleniowych w całym zbiorze. Więcej informacji można znaleźć w temacie Przeszukiwanie internetowego systemu pomocy. Jeśli używana jest pomoc lokalna, informacje można wyszukiwać tylko w pliku pomocy. Istnieje jednak wiele mało znanych sposobów pozwalających szczegółowo zdefiniować i znaleźć żądane informacje. Te wskazówki i techniki można znaleźć w temacie Przeszukiwanie pomocy lokalnej. Pomoc Solid Edge W Pomocy Solid Edge znajdują się tematy o charakterze teoretycznym, procedury krokowe i informacje dotyczące poleceń i opcji dostępnych w oknach dialogowych. Aby uzyskać dostęp do tych zasobów, naciśnij klawisz F1, gdy uruchomiony jest program Solid Edge, lub kliknij łącze Otwórz pomoc Solid Edge w okienku dokowanym Poznaj Solid Edge. Jeśli używany jest internetowy system pomocy, wówczas strona główna Pomocy Solid Edge jest miejscem, w którym można znaleźć łącza do działu Nowości, prezentacji interfejsu użytkownika, zalecanych ścieżek szkoleniowych dla użytkowników z różnym doświadczeniem, a także do filmów wideo. Jeśli używana jest pomoc lokalna, wówczas łącza do okienka Poznaj Solid Edge są otwierane w oknie pomocy lokalnej lub w dokumencie.pdf w zależności od wybranej opcji. Portal nauczania Portal nauczania to pierwszy krok pozwalający nauczyć się korzystania z programu Solid Edge. Niezależnie od tego, czy dopiero zamierzasz rozpocząć pracę z narzędziami CAD, jesteś doświadczonym użytkownikiem systemów CAD, czy od wielu lat używasz programu Solid Edge i chcesz w jeszcze większym stopniu wykorzystać jego możliwości, znajdziesz odpowiednie dla siebie ścieżki szkoleniowe, które pozwolą lepiej zrozumieć i biegle opanować program Solid Edge. Portal nauczania jest dostępny tylko za pośrednictwem Internetu. Portal nauczania można otworzyć, wybierając łącze Wybierz ścieżkę szkoleniową w jednej z następujących lokalizacji: Ekran startowy Solid Edge. Okienko Poznaj Solid Edge. Samouczki (ćwiczenia do samodzielnej nauki) Samouczki dotyczące poszczególnych zadań pozwalają wykorzystać wszystkie możliwości, jakie daje oprogramowanie Solid Edge. Te ćwiczenia interaktywne umożliwiają szybkie opanowanie podstaw modelowania. Bez zbędnych wyjaśnień samouczki prowadzą przez popularne przebiegi pracy, co pozwala nabrać pewności podczas poznawania produktu i samodzielnego eksperymentowania. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 1-13

18 Lekcja Lekcja 1: 1: Przegląd Przegląd interfejsu interfejsu użytkownika użytkownika Pełny zbiór samouczków jest dostępny w Internecie. W przypadku braku dostępu do Internetu można skorzystać z samouczków, które zostały zainstalowane razem z programem Solid Edge. Rozpocznij od podstawowych samouczków, wybierając łącze Wypróbuj pełny przebieg pracy (PDF) w okienku Poznaj Solid Edge. Zostanie otwarty dokument.dpf zawierający cztery samouczki. Więcej samouczków można pobrać z Internetu. Można je znaleźć, wybierając łącze Wybierz ścieżkę szkoleniową, a następnie wybierając odpowiedni program Co chcesz zrobić? w Portalu nauczania. Można również przejść do obszaru Samouczki, używając spisu treści w internetowym systemie pomocy. Biblioteka szkoleń Solid Edge (program nauczania i kursy) Biblioteka szkoleń Solid Edge jest dostępna tylko za pośrednictwem Internetu. W ramach kursów do samodzielnej nauki zawierających kilkadziesiąt tematów prezentujemy przeglądy i ćwiczenia pozwalające nauczyć się podstaw modelowania brył, składania komponentów, tworzenia rysunków i wielu innych czynności. Wielu naszych partnerów używa tych właśnie materiałów podczas szkoleń stacjonarnych. Mamy świadomość, że szkolenia stacjonarne to najlepsze rozwiązanie, ale wiemy też, że wielu użytkowników woli uczyć się samodzielnie. Jeśli zaliczasz się do tej grupy, to będziesz wielokrotnie wracać do Biblioteki szkoleń Solid Edge. Aby uzyskać dostęp do Biblioteki szkoleń Solid Edge: Na ekranie startowym Solid Edge lub w okienku Poznaj Solid Edge wybierz łącze Wybierz ścieżkę szkoleniową. Po wyświetleniu Portalu nauczania wybierz opcję Przejdź do biblioteki szkoleń Solid Edge. W internetowym systemie pomocy znajdź łącze do Biblioteki szkoleń Solid Edge znajdujące się na stronie głównej Pomocy Solid Edge. Dostosowywanie programu Solid Edge Wykorzystując narzędzia programistyczne, takie jak Microsoft Visual Basic, można dostosować program Solid Edge do swoich potrzeb przy użyciu pakietu Software Development Kit (SDK) Solid Edge. W okienku dokowanym Poznaj Solid Edge, w obszarze Inne dokumenty, kliknij opcję Programowanie w Solid Edge. Społeczność Solid Edge Dołącz do społeczności Solid Edge. Tutaj znajdują się następujące zasoby: Baza wiedzy Solid Edge, która zawiera porady i podpowiedzi oraz inne praktyczne informacje. Forum dyskusyjne Solid Edge, na którym można publikować pytania i uzyskiwać indywidualne odpowiedzi w grupach dyskusyjnych Solid Edge. Blog społeczności Solid Edge, w którym tematy są pisane przez członków i dla członków społeczności Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

19 Przegląd interfejsu użytkownika Na ekranie startowym Solid Edge kliknij opcję Społeczność. Strona internetowa Solid Edge Na stronie internetowej prod-se-long; można dowiedzieć się więcej na temat produktów z rodziny Solid Edge. Znajdziesz tam również informacje dotyczące szkolenia, opisy wdrożeń i inne wiadomości. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 1-15

20

21 Lekcja 2 Pokaż menu spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 2-1

22 Lekcja Lekcja 2: 2: Pokaż Pokaż menu menu Zmiana kierunku widoku modelu przy użyciu klawiszy skrótów Klawisze skrótu mogą służyć do zmiany widoku modelu i dopasowania zawartości modelu do aktywnego okna. Aby wyświetlić ten widok top Z przodu Z prawej bottom back lewy izometryczny widok aksonometryczny dwuwymiarowy widok aksonometryczny trójwymiarowy zablokowana obecnie płaszczyzna szkicu lub płaszczyzna polecenia Naciśnij następujące klawisze skrótu Ctrl+T Ctrl+F Ctrl+R Ctrl+B Ctrl+K Ctrl+L Ctrl+I Ctrl+J Ctrl+M Ctrl+H Wskazówka Kierunek widoku można również zmienić za pomocą polecenia Orientacja widoku, które można znaleźć na pasku stanu widocznym w prawym dolnym rogu okna aplikacji. Kierunek widoku można też dostosować do zablokowanej płaszczyzny szkicu za pomocą polecenia Widok szkicowy. 2-2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

23 Pokaż menu Sterowanie sześcianem szybkiego podglądu Element sterujący Sześcian szybkiego podglądu służy do obracania widoku poprzez wybranie określonych miejsc na sześcianie. 1 Uwaga Aby wyświetlić sześcian, w oknie dialogowym Opcje Solid Edge, na karcie Widok, należy ustawić tryb aplikacji Obsługa sprzętowa (zaawansowana). Lico - wybierz dowolne lico - model zostanie obrócony w taki sposób, aby to lico było widoczne. 2 Widok izometryczny Krawędź - umożliwia zorientowanie widoku pod kątem 45 stopni względem dwóch 3 lic mających wspólną krawędź. 4 Obróć zgodnie z zegarem 5 Obróć przeciwnie do ruchu wskazówek zegara 6 Główny - umożliwia obrócenie do standardowego widoku ISO. Standardowy rzut prostokątny - umożliwia obrócenie widoku w taki sposób, aby 7 wyświetlany był widok izometryczny odpowiedni dla lic, które schodzą się w wybranym narożu. Uwaga Wyświetlanie elementu sterującego można dostosować w oknie dialogowym Sześcian szybkiego podglądu. Z menu podręcznego Sześcianu szybkiego podglądu wybierz polecenie Opcje, aby otworzyć okno dialogowe. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 2-3

24 Lekcja Lekcja 2: 2: Pokaż Pokaż menu menu Obracanie widoku Na karcie Widok, w grupie Orientacja, znajdują się inne polecenia umożliwiające obrócenie widoku. Przykładowo, za pomocą polecenia Obróć na karcie Widok grupa Orientacja można wybrać oś X, następnie wpisać 180 na pasku poleceń, aby określić obrót widoku o 180 stopni względem osi X. Aby zdefiniować punkt obrotu, można także użyć geometrii modelu. Można na przykład wybrać krawędź liniową na modelu, aby obrócić widok względem krawędzi części. Wśród pozostałych poleceń orientacji widoku należy wymienić: Narzędzie Sześcian szybkiego podglądu służy do obracania widoku do dowolnej orientacji głównej lub izometrycznej geometrii modelu. Można użyć polecenia Popatrz na lico, aby zdefiniować orientację widoku za pomocą lica płaskiego lub płaszczyzny odniesienia. Widok jest obracany w taki sposób, że wybrane lico znajduje się w pozycji normalnej do kierunku widoku i równolegle do ekranu komputera. 2-4 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

25 Pokaż menu Można użyć polecenia Obróć wokół, aby obrócić widok wokół wybranego lica. Po wybraniu lica, w kierunku, który został wybrany na licu, zostanie wyświetlone narzędzie obrotu. Narzędzie obrotu składa się z dwóch osi liniowych, których można użyć, aby obrócić wokół nich widok. Można na przykład wybrać oś znajdującą się w pozycji normalnej do lica i przeciągnąć kursor, aby obrócić widok lub wprowadzić dokładną wartość na pasku poleceń. Widok można obrócić w dowolnej chwili jednym z poleceń widoku 3D, nawet w trakcie wykonywania innego polecenia. Można na przykład rozważyć następujący przebieg pracy. Krok 1: Wybierz polecenie Żebro. Krok 2: Krok 3: Krok 4: Zdefiniuj żebro do punktu, w którym chcesz wybrać stronę odsunięcia. Wybierz polecenie Obróć, a następnie obróć widok. Po zakończeniu polecenia Obróć polecenie Żebro będzie nadal aktywne, więc można wznowić pracę w tym samym miejscu, w którym została przerwana. Kontynuuj tworzenie żebra, wybierając stronę odsunięcia. Obracanie przy użyciu urządzeń wejściowych 3D Solid Edge obsługuje urządzenia wejściowe 3D. Narzędzia te umożliwiają dynamiczne obracanie modelu na ekranie za pomocą polecenia Obróć. Aby dynamicznie obracać widok, można na przykład użyć urządzenia SpaceBall. Więcej informacji na temat urządzenia SpaceBall można znaleźć w temacie pomocy Obracanie widoków za pomocą urządzenia SpaceBall. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 2-5

26 Lekcja Lekcja 2: 2: Pokaż Pokaż menu menu Powiększanie i zmniejszanie Rozmiar obrazu wyświetlanego w oknie aplikacji można zmieniać, używając suwaka powiększania/zmniejszania, klawiszy skrótów lub polecenia Powiększ/zmniejsz (zoom). Powiększenie i zmniejszanie przy użyciu suwaka powiększania/zmniejszania Aby Wykonaj jedną z następujących czynności Przesuń suwak w prawo (aby powiększyć) lub w lewo (aby zmniejszyć). Powiększanie i zmniejszanie dynamiczne Naciśnij i przytrzymaj przycisk plus (+), aby wykonać powiększenie dynamiczne. Naciśnij i przytrzymaj przycisk minus ( ), aby wykonać zmniejszenie dynamiczne. Kliknij przycisk plus (+), aby wykonać jeden krok powiększenia. Powiększanie i zmniejszanie przyrostowe Kliknij przycisk minus ( ), aby wykonać jeden krok zmniejszenia. Kliknij suwak z prawej strony, aby wykonać jeden krok powiększenia, lub kliknij suwak z lewej strony, aby wykonać jeden krok zmniejszenia. Powiększanie i zmniejszanie przy użyciu skrótów klawiaturowych Naciśnij klawisze Ctrl+strzałka w dół lub Ctrl+strzałka w prawo, aby zmniejszyć. Naciśnij klawisze Ctrl+strzałka w górę lub Ctrl+strzałka w lewo, aby powiększyć. Powiększanie i zmniejszanie przy użyciu polecenia Powiększ/Zmniejsz 1. Na pasku stanu w prawej dolnej części okna aplikacji kliknij przycisk Powiększ/Zmniejsz. 2. Kliknij widok, aby powiększyć/zmniejszyć, lub przeciągnij myszą, aby uzyskać dynamiczne powiększenie/zmniejszenie. 2-6 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

27 Pokaż menu Wskazówka Aby zakończyć działanie tego polecenia, kliknij prawym przyciskiem myszy i naciśnij klawisz Esc lub wybierz inne polecenie. Powiększanie i zmniejszanie przy użyciu kółka myszy W środowiskach złożenia, części i części blaszanej widok można powiększać i zmniejszać, używając kółka myszy. 1. Kliknij przycisk Powiększ/Zmniejsz. 2. Wykonaj jedną z następujących czynności: Obracaj kółkiem do tyłu, aby powiększyć widok w bieżącym położeniu kursora. Obracaj kółkiem do przodu, aby zmniejszyć. Wskazówka Aby zmienić kierunek powiększania/zmniejszania przez kółko myszy, ustaw opcję Odwróć kierunki powiększania/zmniejszania na stronie Widok w oknie dialogowym Opcje Solid Edge Do innych opcji powiększania należą polecenia Powiększ obszar, Powiększ do (dla złożeń) i Narzędzie powiększania (w środowisku rysunku). spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 2-7

28 Lekcja Lekcja 2: 2: Pokaż Pokaż menu menu Przesuwanie widoku Przesuwanie widoku za pomocą skrótów Aby przesunąć widok, należy przytrzymać naciśnięty klawisz Shift podczas przeciągania kursora środkowym przyciskiem myszy. Aby przesunąć widok w górę, naciśnij kombinację klawiszy Shift+Ctrl+strzałka w górę. Aby przesunąć widok w dół, naciśnij kombinację klawiszy Shift+Ctrl+strzałka w dół. Aby przesunąć widok w lewo, naciśnij kombinację klawiszy Shift+Ctrl+strzałka w lewo. Aby przesunąć widok w prawo, naciśnij kombinację klawiszy Shift+Ctrl+strzałka w prawo. Przesuwanie widoku za pomocą polecenia Przesuń 1. Wybierz kartę Widok grupę Orientacja Przesuń. 2. Kliknij na widoku, który chcesz przesunąć. 3. Kliknij ponownie na widoku, aby wskazać odległość przesunięcia. Wskazówka Przeciągając myszką możesz dynamicznie przesuwać widok. Aby opuścić te polecenie, kliknij prawy klawisz myszy, naciśnij klawisz Esc lub wybierz inne polecenie. 2-8 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

29 Lekcja 3 Polecenia spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 3-1

30 Lekcja Lekcja 3: 3: Polecenia Polecenia Wyszukiwanie poleceń w Solid Edge Korzystanie z narzędzia Wyszukiwanie poleceń Aby szybko wyszukać polecenie, można użyć narzędzia Wyszukiwanie poleceń znajdującego się na pasku stanu. Polecenia można wyszukiwać według nazwy lub ich funkcji. Narzędzie wyszukiwania poleceń ułatwia zaawansowanym użytkownikom przeprowadzenie procesu migracji z innych produktów do Solid Edge. Wpisanie zapytania lub słowa kluczowego typowego dla produktu konkurencji umożliwia wyszukanie odpowiadającego mu polecenia w Solid Edge. Po wpisaniu zapytania i kliknięciu opcji Znajdź w oknie dialogowym Wyszukiwanie poleceń zostaną wyświetlone wyniki spełniające kryteria zapytania. Wyniki wyszukiwania dostępnych poleceń wyświetlonych w oknie dialogowym Wyszukiwanie poleceń umożliwiają wykonanie następujących czynności: Zlokalizowanie polecenia w interfejsie użytkownika. Zapoznanie się z powiązanym tematem pomocy. Uruchomienie polecenia. Aby zobaczyć wyniki w innych środowiskach, można w oknie dialogowym użyć opcji Wyświetl pasujące elementy w innych środowiskach. Aby zapoznać się z powiązanym tematem pomocy, kliknij przycisk pomocy znajdujący się w oknie dialogowym Wyszukiwanie poleceń. Pomoc uwzględnia także polecenia niedostępne w bieżącym środowisku. Narzędzie wyszukiwania poleceń można włączyć lub wyłączyć za pomocą opcji Wyszukiwanie poleceń znajdującej się w menu podręcznym Dostosuj pasek stanu. Aby dowiedzieć się więcej, zapoznaj się z tematem pomocy Korzystanie z narzędzia wyszukiwania 3-2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501 poleceń.

31 Polecenia Korzystanie z narzędzia wyszukiwania poleceń Wyszukiwanie polecenia 1. Na pasku stanu w polu Wyszukiwanie poleceń wpisz termin, który chcesz znaleźć. Wskazówka Można wpisywać zarówno wyrazy stanowiące część nazwy polecenia, jak i wyrazy opisujące jego funkcję. Można wpisać nazwę polecenia lub termin używany w innym produkcie CAD, aby uzyskać odpowiadającą mu nazwę w Solid Edge. 2. Kliknij opcję Idź. Zostanie wyświetlone okno dialogowe Wyszukiwanie poleceń z wynikami. Zawiera ono opis tekstowy polecenia i odpowiadającą mu ikonę, jeśli taka występuje. 3. W oknie dialogowym Wyszukiwanie poleceń wykonaj jedną z następujących czynności: Aby Należy Przesuń kursor nad opis polecenia lub ikonę na liście wyników. Funkcja Wyszukiwanie poleceń Sprawdzenie, gdzie znajduje się dane polecenie wyróżni następnie polecenie w interfejsie użytkownika. Kliknij ikonę lub opis polecenia. Wskazówka Uruchomienie polecenia Zapoznanie się z tematem Pomocy dla danego polecenia Włączanie i wyłączanie funkcji Wyszukiwanie poleceń Można uruchamiać tylko te polecenia, które są dostępne w bieżącym środowisku. Są one wyświetlane tekstem w kolorze czarnym. Kliknij przycisk Pomoc przed ikoną polecenia. a. Kliknij prawym przyciskiem pasek stanu w dolnej części okna aplikacji. b. W menu Dostosuj pasek stanu zaznacz lub usuń zaznaczenie opcji Wyszukiwanie poleceń. Interfejs użytkownika zostanie zaktualizowany po zamknięciu menu. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 3-3

32 Lekcja Lekcja 3: 3: Polecenia Polecenia Wskazówka Jeśli polecenia odpowiadające wyszukiwanej frazie są dostępne w innych środowiskach, można kliknąć łącze Wyświetl pasujące elementy w innych środowiskach, które jest wyświetlone w dolnej części okna dialogowego Wyszukiwanie poleceń. Nawet jeśli polecenie nie jest dostępne w bieżącym środowisku, można kliknąć przycisk Pomoc, aby zapoznać się z tematem Pomocy, a funkcja Wyszukiwanie poleceń wyróżni polecenie w interfejsie użytkownika. 3-4 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

33 Polecenia Pasek podpowiedzi Pasek podpowiedzi to obszar podpowiedzi i komunikatów, w którym można wyświetlić wiele linii tekstu, ilustracje, obrazy, a także łącza do dodatkowych informacji. Jest on domyślnie położony bezpośrednio pod głównym oknem programu, ale można go przenieść i zmienić jego rozmiar stosownie do potrzeb. Można go również wyłączyć. Po prawej stronie okna paska podpowiedzi znajdują się elementy sterowania sposobem wyświetlania tekstu. Można zmienić rozmiar czcionki podpowiedzi klikając przyciski Zwiększ czcionkę lub Zmniejsz czcionkę. Można również zwiększyć lub zmniejszyć liczbę linii tekstu dostępnych do wyświetlania informacji klikając strzałkę zmiany liczby wyświetlanych linii. Można także skorzystać z funkcji autoukrywania, aby zwiększyć obszar roboczy głównego okna programu, a jednocześnie nadal korzystać z podpowiedzi. Funkcja Autoukrywanie minimalizuje okno do karty, do chwili najechania na nią kursorem. Pasek podpowiedzi jest oknem dokowanym, którym można zarządzać w sposób identyczny do innych okien. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 3-5

34 Lekcja Lekcja 3: 3: Polecenia Polecenia Manipulowanie paskiem podpowiedzi Pasek podpowiedzi jest domyślnie położony bezpośrednio pod głównym oknem programu, ale można go przenieść i zmienić jego rozmiar stosownie do potrzeb. Można także zmienić rozmiar tekstu lub go wyłączyć. Poniższe instrukcje dotyczą następujących formantów paska poleceń: (1) Pasek uchwytu (2) Przycisk Zwiększ rozmiar czcionki (3) Przycisk Zmniejsz rozmiar czcionki (4) Wyświetlaj wiele wierszy tekstu (5) Przycisk Lista wyświetlania okna dokowanego (6) Przycisk Autoukrywanie (lub Odkryj) (7) Przycisk Zamknij Oprócz tego program wykorzystuje zaczepy dokowania przy wszystkich oknach dokowanych. Zaczepy dokowania ułatwiają rozmieszczanie okien dokowanych. Aby dowiedzieć się więcej, zapoznaj się z tematem Pomocy: Zmienić położenie okna za pomocą zaczepów dokowania. Zwiększanie lub zmniejszanie tekstu podpowiedzi Wykonaj jedną z następujących czynności: Kliknij przycisk Zmniejsz rozmiar czcionki (3), aby zmniejszyć tekst podpowiedzi o jeden rozmiar czcionki. Rozmiar czcionki zmniejsza się o jeden po każdym kliknięciu przycisku. Kliknij przycisk Zwiększ rozmiar czcionki (2), aby zwiększyć tekst podpowiedzi o jeden rozmiar czcionki. Rozmiar czcionki zwiększa się o jeden po każdym kliknięciu przycisku. Automatyczne ukrywanie paska podpowiedzi Aby ukryć pasek podpowiedzi podczas pracy, kliknij przycisk Autoukrywanie (6). W rezultacie pasek podpowiedzi zostanie zwinięty do postaci karty. Aby zobaczyć podpowiedzi i komunikaty, gdy pasek podpowiedzi znajduje się w trybie automatycznego ukrywania, zatrzymaj kursor myszy nad kartą Pasek podpowiedzi. Po odsunięciu kursora z karty pasek podpowiedzi zostanie ponownie ukryty. 3-6 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

35 Polecenia Aby przywrócić pasek podpowiedzi do stanu pełnego wyświetlania i przypiąć go w tym miejscu, należy kliknąć przycisk Odkryj. Wyświetlanie wielu wierszy tekstu Kliknij opcję (4). Można wyświetlić maksymalnie trzy wiersze tekstu. Przenoszenie i dokowanie paska podpowiedzi Naciśnij pasek uchwytu (1) podczas przeciągania paska podpowiedzi w nowe położenie. o o Pasek podpowiedzi można zadokować nad oknem, pod nim lub z lewej albo z prawej strony okna. Pasek podpowiedzi, podobnie jak inne okna dokowane, można przeciągnąć do innego okna zawierającego karty, np. na kartę PathFinder lub pasek poleceń. Więcej informacji na temat okien dokowanych i użycia zaczepów dokowania można znaleźć w temacie pomocy: Zarządzanie oknami dokowanymi. Zmniejszanie paska podpowiedzi 1. Przesuń pasek podpowiedzi poza ramę okna Solid Edge. 2. Zatrzymaj kursor nad jedną z krawędzi, a gdy zostanie wyświetlony wskaźnik zmiany rozmiaru, kliknij i przeciągnij krawędź, aby zmienić rozmiar. Przywracanie domyślnego położenia paska podpowiedzi Kliknij dwukrotnie pasek tytułu paska podpowiedzi. Wskazówka Nie można przywrócić domyślnego rozmiaru i położenia paska podpowiedzi, jeżeli został on dodany do innego zestawu kart. Można natomiast użyć zaczepów dokowania i procedury podanej w temacie pomocy Manipulowanie oknami dokowanymi. Wyłączanie paska podpowiedzi 1. Kliknij przycisk Wyświetl menu okna dokowanego (5). 2. Usuń zaznaczenie pola wyboru Pasek podpowiedzi w menu Ekran. 3. Kliknij przycisk Zamknij (7). Pasek podpowiedzi zostanie usunięty z interfejsu użytkownika. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 3-7

36 Lekcja Lekcja 3: 3: Polecenia Polecenia Włączanie paska podpowiedzi 1. Kliknij przycisk Wyświetl menu okna dokowanego (5) w dowolnym widocznym oknie dokowanym, np. w oknie Wyszukiwanie podpowiedzi lub na karcie PathFinder. 2. Zaznacz pole wyboru Pasek podpowiedzi w menu Ekran. 3-8 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

37 Polecenia Menu kołowe Menu kołowe to menu w kształcie okręgu, zawierające polecenia ułożone dookoła kursora. Te polecenia są pogrupowane w regionach przypominających wyglądem kliny. Aby wybrać polecenie z menu kołowego: Przytrzymaj prawy przycisk myszy, aby wyświetlić menu kołowe. Trzymając naciśnięty prawy przycisk myszy, przeciągnij kursor na dany klin. Zwolnij przycisk myszy, aby uaktywnić polecenie umieszczone na tym klinie. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 3-9

38 Lekcja Lekcja 3: 3: Polecenia Polecenia Obsługa paska poleceń Aby zmniejszyć do minimum ilość miejsca zajmowanego przez pasek wstęgowy, można zwinąć ten pasek i pozostawić same karty. Minimalizowanie paska wstęgowego Aby zminimalizować wstążkę, należy wykonać jedną z poniższych operacji: Kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę grupy lub pusty obszar wstążki, a następnie wybierz opcję Minimalizuj wstążkę. Kliknij strzałkę Dostosuj umieszczoną po prawej stronie paska szybkiego dostępu, a następnie wybierz opcję Minimalizuj wstążkę. Pasek poleceń zostanie zwinięty - jedynie jego karty pozostaną widoczne. Wskazówka Aby wybrać polecenie, gdy wstążka jest zminimalizowana, najpierw należy kliknąć kartę w celu wyświetlenia poleceń, a następnie kliknąć polecenie. Przywracanie paska poleceń Aby przywrócić pełny rozmiar wstążki, należy wykonać jedną z poniższych operacji: Kliknij prawym klawiszem nazwę grupy lub pusty obszar wstążki, a następnie odznacz opcję Minimalizuj wstążkę. Kliknij strzałkę Dostosuj umieszczoną po prawej stronie paska szybkiego dostępu, a następnie usuń zaznaczenie opcji Minimalizuj wstążkę Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

39 Polecenia Używanie paska poleceń Pasek poleceń zawiera kontekstowy zestaw opcji poleceń. Opcje poleceń umożliwiają określenie sposobu zastosowania danego polecenia. Pasek poleceń może przybrać dwie różne formy. Wygląd paska poleceń można ustawić na karcie Pomoce w oknie dialogowym Opcje Solid Edge. Według ustawień domyślnych pasek ma formę poziomą. Pasek można również przekształcić w pionowe okno dokowane. Pionowy pasek poleceń zawiera pasek tytułu, na którym wyświetlana jest nazwa wykonywanego polecenia. Na poziomym pasku poleceń wyświetlana jest ikona powiązana z wykonywanym poleceniem. Każda opcja polecenia jest oznaczona etykietą, która ułatwia jej rozpoznanie. Ustawienie kursora na opcji powoduje wyświetlenie podpowiedzi zawierającej opis sposobu użycia opcji. W oknie dokowanym (A) przy poleceniach zawierających szereg opcji pogrupowano je według kategorii. Każda z tych grup została oddzielona od innych za pomocą przycisku grupy. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 3-11

40 Lekcja Lekcja 3: 3: Polecenia Polecenia Przykład Poniżej przedstawiono sposób wyświetlania opcji poleceń na pasku poleceń podczas dodawania wymiaru Smart Dimension. (A) pionowe okno dokowane (B) poziomo 3-12 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

41 Polecenia Aby ukryć lub pokazać opcje dla danej grupy na pionowym pasku poleceń (A), np. grupę Format lub Właściwości, kliknij ikonę widoczną na przycisku grupy. Kierunek wskazywany przez ikonę informuje, czy opcje zostaną zwinięte i ukryte w przycisku grupy czy też rozwinięte i pokazane. Używanie przycisków grupy pionowego paska poleceń w procesie W niektórych przypadkach przycisk grupy na pionowym oknie dokowanym lub poziomym pasku poleceń oznacza kroki opcji w procesie wielokrokowym. Przycisk grupy oznaczony żółtym kolorem jest aktywnym krokiem procesu. Aby wprowadzić dane w procesie, wybierz opcję pod przyciskiem. Przycisk grupy oznaczony niebieskim kolorem jest zakończonym krokiem procesu. Mimo to nadal można uaktywnić krok i zmienić wprowadzone dane. Aby to zrobić, wystarczy kliknąć dany przycisk grupy. Przykład Poniżej przedstawiono sposób grupowania opcji poleceń okna dokowanego w przyciskach grup paska poleceń podczas przeciągania lica. Krok Rozciągnięcie jest krokiem aktywnym. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 3-13

42 Lekcja Lekcja 3: 3: Polecenia Polecenia Dostosowywanie okna dokowego zawierającego pasek poleceń Możesz dostosować rozmiar i widoczność paska poleceń, dopasowując go do potrzeb wykonywanej pracy. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w temacie Pomocy Manipulowanie paskiem poleceń. Według ustawień domyślnych pasek poleceń znajduje się po lewej stronie w głównym oknie programu, lecz można go przesuwać i zarządzać nim tak samo jak innymi oknami dokowanymi. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w temacie pomocy Zarządzanie oknami dokowanymi Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

43 Polecenia Manipulowanie paskiem poleceń Pasek poleceń jest wyświetlany w głównym oknie programu po wybraniu obszaru szkicu, lica lub innego elementu graficznego. Pasek poleceń jest także wyświetlany po wybraniu niektórych poleceń, jak np. Otwór, Zaokrąglaj i Cienkościenność. W razie potrzeby można przenosić, zwijać i ukrywać pasek poleceń. Poniższe instrukcje odnoszą się do tych zawsze dostępnych kontrolek: (A) (B) (C) (D) (E) Pasek uchwytu Przycisk Pokaż/Ukryj Przycisk Zwiń Przycisk menu Czynność Opcje czynności Wybierz żądaną czynność. Czynności (polecenia) i opcje wyświetlane na pasku poleceń zależą od wybranych elementów lub polecenia. 1. Wykonaj jedną z następujących czynności: Aby wykonać sugerowaną czynność pokazywaną na przycisku menu Czynność (D), przejdź do kroku 2. Aby wybrać inną czynność, kliknij przycisk menu Czynność (D) i wybierz dostępną czynność z menu. 2. Ustaw żądane opcje czynności (E) na pasku poleceń. 3. Postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na pasku podpowiedzi. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 3-15

44 Lekcja Lekcja 3: 3: Polecenia Polecenia Pasek poleceń Przenieś Naciśnij pasek uchwytu (A) podczas przeciągania paska poleceń w nowe miejsce. Wskazówka o o Pasek poleceń można przenieść w dowolny róg w głównym oknie programu. Pasek poleceń pozostaje w danym miejscu aż do ponownej zmiany jego położenia. Ukrywanie lub wyświetlanie paska poleceń Przycisk Ukryj umożliwia ukrycie lub wyświetlenie paska poleceń w pionie. Wykonaj jedną z następujących czynności: Kliknij jeden raz przycisk Pokaż/Ukryj (B), aby ukryć pasek poleceń. Pozostanie widoczny tylko przycisk Pokaż/Ukryj na pasku uchwytu. Kliknij przycisk Pokaż/Ukryj (B) po raz drugi, aby wyświetlić pasek poleceń. Zwijanie lub rozwijanie paska poleceń Przycisk Zwiń zwija lub rozwija pasek poleceń w poziomie. Wykonaj jedną z następujących czynności: Kliknij jeden raz przycisk Zwiń (C), aby zwinąć pasek poleceń. Pozostaje widoczny tylko przycisk menu Czynność. Kliknij przycisk Zwiń (C) po raz drugi, aby rozwinąć pasek poleceń i wyświetlić jego wszystkie opcje Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

45 Lekcja 4 Uchwyty wyboru spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-1

46 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Uchwyty - przegląd Po wybraniu niektórych typów elementów w Solid Edge wyświetlony zostanie jeden lub kilka uchwytów. Uchwytów można używać do modyfikowania wybranego elementu lub manipulowania nim. W przypadku niektórych geometrii można także za pomocą uchwytów tworzyć nową geometrię. Wyświetlany typ uchwytu zależy od typu wybranego elementu. Można na przykład użyć Narzędzia zaznaczania, aby wybrać kontur 2D, np. łuk, a następnie użyć uchwytów manipulowania (A) do zmiany rozmiaru, kształtu lub położenia łuku. W niektórych przypadkach można użyć uchwytu, aby utworzyć nowe elementy. Można na przykład użyć Narzędzia zaznaczania, aby wybrać obszar szkicu (A), a następnie użyć uchwytu wyciągania (B) do utworzenia elementu wyciąganego, który dodaje lub usuwa materiał z modelu (C), (D). W niektórych przypadkach można wybierać różne opcje modyfikacji z paska poleceń. Uchwyty elementów 2D Elementy 2D, np. linie, łuki i okręgi, mają uchwyty (A) w punktach charakterystycznych. Wybrany element można modyfikować, umieszczając kursor nad uchwytem, a następnie przeciągając uchwyt, aby zmienić rozmiar, kształt lub położenie elementu. 4-2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

47 Uchwyty wyboru Uchwyty modyfikacji wymiarów Dla wymiarów udostępniono dwa typy uchwytów: uchwyt edycji wartości wymiaru oraz uchwyt formatowania wymiaru. Uchwyt edycji wartości wymiaru Po kliknięciu tekstu wymiarowego znajdującego się na wymiarze (A) w pobliżu wybranego wymiaru zostanie wyświetlony uchwyt edycji wartości (B). Uchwyt edycji wartości wymiaru wyświetla okno dialogowe (C) umożliwiające modyfikację wartości oraz kontrolki kierunkowe. Strzałka 3D (A) zostanie wyświetlona po stronie modelu, która zostanie zmodyfikowana, a kula (B) zostanie wyświetlona po stronie modelu, która pozostanie nieruchoma. Aby określić sposób reakcji modelu na edycję wymiarów, można także użyć opcji znajdujących się w oknie dialogowym. Użyj strzałek kierunku, aby określić, która strona modelu zostanie zmodyfikowana (A), a która strona pozostanie nieruchoma (B). spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-3

48 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Można także określić, która strona modelu będzie modyfikowana po wybraniu wymiaru, umieszczając kursor na tekście wymiarowym bliżej strony, która ma być modyfikowana. Po przeniesieniu kursora wyświetlanie zakończenia 3D zostanie zaktualizowane. Uchwyty formatowania wymiaru Po kliknięciu linii wymiarowych lub pomocniczych linii wymiarowych na wymiarze (A) zostaną wyświetlone uchwyty formatowania podobne do uchwytów elementów 2D (B). Można ich użyć do zmiany długości linii wymiarowych i pomocniczych linii wymiarowych. Aby uzyskać więcej informacji, można zapoznać się z następującymi tematami pomocy: Opcje edycji wartości wymiaru Edycja modelu przy użyciu wymiarów PMI 4-4 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

49 Uchwyty wyboru Uchwyt przeciągania Po kliknięciu obszaru szkicu (A) zostanie wyświetlony uchwyt wyciągania (B). Po kliknięciu dowolnej strzałki na uchwycie wyciągania (A) można utworzyć element wyciągany (B), który dodaje lub usuwa materiał z modelu. Uchwyt obrotu Gdy wyświetlony jest uchwytu wyciągania (A), kliknij początek uchwytu wyciągania (C) i przeciągnij go do elementu szkicu, który definiuje oś obrotu (B). Uchwyt zmieni się w uchwyt obrotu. Uchwyt obrotu można także uzyskać, wykonując następujące czynności: Gdy wyświetlony jest uchwyt wyciągania (A), kliknij polecenie Obróć na pasku poleceń (B), aby wyświetlić uchwyt obrotu (C). Uchwytu jest używany do tworzenia elementów obrotowych. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-5

50 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru W celu utworzenia elementu obrotowego najpierw przeciągnij początek uchwytu obrotu (A) w taki sposób, aby uchwyt obrotu był wyrównany z elementem szkicu, który definiuje oś obrotu (B). Następnie kliknij torus (A) na uchwycie obrotu, aby utworzyć element obrotowy, który dodaje lub usuwa materiał (B). 4-6 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

51 Uchwyty wyboru Uchwyt sterujący Po kliknięciu jednego lub kilku lic modelu bądź elementów (A) zostanie wyświetlony uchwyt sterujący (B). Uchwytu sterującego można użyć do edytowania modelu za pomocą przenoszenia lub obracania elementów w zbiorze zaznaczeń. Można na przykład kliknąć strzałkę osi głównej (A), aby przenieść wybrane lico (B). Położenie przylegających lic zostanie automatycznie zaktualizowane. Uwaga Po kliknięciu pojedynczego lica płaskiego zostanie wyświetlony tylko punkt początkowy i oś główna uchwytu sterującego. W przypadku kliknięcia wielu lic zostanie wyświetlony cały uchwyt sterujący. Więcej informacji można znaleźć w temacie Modyfikowanie modeli za pomocą uchwytu sterującego i uchwytu sterującego 2D. Uwaga Uchwytu sterującego można użyć do przenoszenia lub obracania szkiców, elementów szkicu, płaszczyzn odniesienia lub grup lic. Uchwyt sterujący 2D Uchwyt sterujący 2D to uchwyt na ekranie, który wygląda i zachowuje się podobnie do uchwytu sterującego. Uchwyt sterujący 2D (A) jest wyświetlany po wybraniu elementów proceduralnych, np. otworów, wgłębień itd. Jest on także wyświetlany po wybraniu lica walcowego. Jest także często spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-7

52 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru wyświetlany w połączeniu z uchwytem edytowania definicji (B). Aby przesunąć lub obrócić wybrane elementy, należy użyć komponentów uchwytu sterującego 2D. Uchwyt edytowania definicji Po wybraniu elementu produkcyjnego, np. otworu z pogłębieniem walcowym, wyświetlane są dwa uchwyty: uchwyt sterujący 2D (A) oraz uchwyt edytowania definicji (B). Po kliknięciu uchwytu edytowania definicji (A) zostanie on uaktywniony i obok zaznaczonego tekstu wyświetlone zostanie okno dialogowe (B). Opcji tego okna dialogowego można użyć do edycji właściwości powiązanych z elementem, np. średnicy, głębokości itp. Uwaga Uchwyt edytowania definicji jest wyświetlany również wtedy, gdy zaznaczy się wzór, zaokrąglenie, bryłę cienkościenną, lub gdy zaznaczy się część w zespole. 4-8 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

53 Uchwyty wyboru Kursory - przegląd W Solid Edge używane są różne rodzaje symboli graficznych kursora. Niepowtarzalne symbole graficzne kursora są wyświetlane w następujących typach przebiegów pracy: Aby wskazać aktywne polecenie, jak np. w poleceniach Wybór, Powiększ obszar i Przesuń. Podczas wyróżniania lub wybierania pewnych typów elementów. Aby wskazać bieżący krok w aktywnym poleceniu. Następujące tabele przedstawiają przykłady symboli kursorów. Kursory poleceń Obraz kursora Nazwa polecenia Kiedy wyświetlany? Wybierz Po uruchomieniu polecenia Wybierz. Powiększ obszar Po uruchomieniu polecenia Powiększ obszar. Powiększ Po uruchomieniu polecenia Powiększ/Zmniejsz. Pan Po uruchomieniu polecenia Przesuń. Kursory operacji Obraz kursora Typ kursora Kiedy wyświetlany? QuickPick Gdy dostępne są wielokrotne zaznaczenia, jak np. w poleceniu Wybierz. Rysunek 2D Podczas rysowania elementów 2D, takich jak linie, łuki, okręgi, i przy wstawianiu wymiarów. Płaszczyzna pochylenia Podczas definiowania płaszczyzny pochylenia w poleceniu Dodaj pochylenie. Lica do pochylenia Podczas definiowania lic do pochylenia w poleceniu Dodaj pochylenie. Dodaj/Usuń Dostępne w dokumentach synchronicznych, gdy jako tryb zaznaczania wybrano Dodaj/Usuń. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-9

54 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Aby wskazać, który uchwyt sterujący jest aktualnie dostępny, domyślny kursor zaznaczania jest aktualizowany podczas umieszczenia go nad różnymi elementami na uchwycie sterującym. Kursory uchwytu sterującego Obraz kursora Operacja Kiedy wyświetlany? Przenieś wybrane elementy. Kursor znajduje się nad osią główną, osią pomocniczą lub płaszczyzną podstawową. Obróć wybrane elementy. Zmień orientację osi głównej lub pomocniczej. Utwórz zagięcie na części blaszanej. Kursor znajduje się nad torusem. Kursor znajduje się nad punktem początkowym osi głównej lub osi pomocniczej. Kursor znajduje się nad osią pomocniczą. Aby wskazać, która operacja edycji wymiaru PMI jest aktualnie dostępna, domyślny kursor zaznaczania jest aktualizowany podczas umieszczenia go nad różnymi elementami na wymiarze. Kursory edycji wymiaru PMI Obraz kursora Operacja Kiedy wyświetlany? Edytuj wartość wymiaru. Kursor na tekście wymiarowym. Przesuń zakończenie linii do wewnątrz lub poza pomocnicze linie wymiarowe. Zmodyfikuj właściwości wymiaru. Kursor poza zakończeniem linii wymiaru. Kursor znajduje się nad linią wymiarową lub pomocniczą linią wymiarową Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

55 Uchwyty wyboru Wybieranie elementów i obiektów Zaznaczenie elementów i obiektów - linii, łuków, wymiarów, adnotacji, operacji, płaszczyzn odniesienia, osi odniesienia, części, podzłożeń itp. - informuje program Solid Edge o zamiarze wykonania operacji na tych elementach. Niektóre polecenia są dostępne dopiero po wybraniu pierwszego elementu. Przykładowo: przed wywołaniem polecenia Kopiuj należy wybrać elementy do skopiowania. W przypadku innych poleceń wyświetlane jest żądanie zaznaczenia elementów. Na przykład po wywołaniu polecenia Przytnij program prosi o zaznaczenie jednego lub większej liczby elementów do przycięcia. Po zaznaczeniu elementu lub obiektu mają miejsce następujące efekty: Kolor elementu lub obiektu zmienia się na kolor zaznaczenia. Kolor ten można zmienić za pomocą polecenia Opcje dostępnego w menu Aplikacji. W przypadku niektórych typów elementów wyświetlany jest uchwyt lub uchwyty umożliwiające manipulację elementem. Właściwości i operacje dotyczące niektórych typów elementów są wyświetlane na pasku poleceń. Uwaga Dodatkowe informacje na temat dostępnych typów uchwytów i ich używania opisano w temacie pomocy: Uchwyty - przegląd. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-11

56 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Narzędzie zaznaczania Za pomocą tego narzędzia można wybierać elementy, na których zostaną przeprowadzone manipulacje. Narzędzie zaznaczania znajduje się na karcie Narzędzia główne w grupie Wybór. Po kliknięciu przycisku Wybór kursor przybiera postać strzałki. Po ustawieniu kursora wyboru na obiekcie zostaje on wyróżniony, co oznacza, że kliknięcie obiektu spowoduje jego wybranie. Uwaga Poza kursorem strzałki używane są również inne kursory wskazujące na korzystanie z innych trybów wyboru, typ elementu, na którym znajduje się kursor, i aktywne polecenie widoku. Dodatkowe informacje są dostępne w temacie pomocy Kursor - przegląd Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

57 Uchwyty wyboru Strefa lokalizowania dla obiektów 2D W środowisku rysunku kursor ma kształt strzałki zakończonej wskaźnikiem strefy lokalizowania. Podczas przesuwania kursora elementy znajdujące się w strefie lokalizowania są wyróżniane innym kolorem. Kliknięcie elementu wyróżnionego powoduje jego zaznaczenie. W środowisku rysunku można ograniczyć typy elementów, które są lokalizowane, przy użyciu okna dialogowego Opcje zaznaczania dostępnego na pasku poleceń Narzędzie zaznaczania. Zbiór zaznaczeń Można zaznaczyć za jednym razem dowolną liczbę elementów i obiektów. Takie operacje, jak usunięcie, przeniesienie, kopiowanie i obrót są wykonywane jednocześnie na wszystkich zaznaczonych elementach. Zbiór elementów lub obiektów, które są aktualnie zaznaczone jest nazywany zbiorem zaznaczeń. Wybieranie za pomocą kursora Aby wybrać element przy użyciu kursora, kliknij Narzędzie zaznaczania, przesuń kursor na element docelowy w celu wyróżnienia i kliknij. Aby zaznaczyć jednocześnie wiele elementów, podczas klikania należy przytrzymać klawisz Shift lub Ctrl. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-13

58 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Zaznaczanie za pomocą narzędzia QuickPick Jeżeli chce się zaznaczyć element, który trudno jest wyróżnić za pomocą kursora, można użyć narzędzia QuickPick. Przykładowo, gdy kilka elementów zachodzi na siebie, można przesunąć kursor na te elementy i przestać poruszać myszką. Gdy obok kursora strzałki zostanie wyświetlony monit QuickPick (A), należy kliknąć, aby wyświetlić listę QuickPick (B). Podczas przesuwania kursora nad kolejnymi pozycjami listy QuickPick (C), wyróżniane są kolejne z nakładających się elementów. Aby zaznaczyć wyróżniony element, kliknij reprezentujący go wpis na liście. Podpowiedź QuickPick wskazuje także, którym przyciskiem myszki należy kliknąć (A), aby wyświetlić listę QuickPick. Można skorzystać z okna dialogowego Opcje QuickPick, aby określić, czy lista QuickPick ma być wyświetlana po kliknięciu prawego, czy też lewego przycisku myszki. Można również określić inne właściwości narzędzia QuickPick takie, jak liczba wpisów wyświetlanych na liście, szerokość listy, itp. Aby wyświetlić okno dialogowe Opcje QuickPick, należy kliknąć przycisk Opcje (A) znajdujący się na liście QuickPick. Zaznaczanie za pomocą okna lub obramowania Można przeciągnąć kursor, aby wybrać elementy przy użyciu okna. W środowiskach części, złożenia i części blaszanej można użyć okna dialogowego Opcje zaznaczania, aby określić typy elementów, które mają być rozpoznawane przez Narzędzie zaznaczania Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

59 Uchwyty wyboru W środowisku rysunku na pasku poleceń Narzędzie zaznaczania można ustawić opcje wyboru określające przykładowo, czy element musi znajdować się w całości wewnątrz lub na zewnątrz okna, aby mógł zostać wybrany. Do dodawania lub usuwania elementów ze zbioru zaznaczeń utworzonego przez zdefiniowanie okna można używać również klawiszy SHIFT oraz CTRL. Można przeciągnąć kursor, aby wybrać elementy przy użyciu okna. Do dodawania lub usuwania elementów wybranych przy użyciu okna można używać również klawiszy Shift oraz Ctrl. Metoda wyboru różni się w zależności od środowiska. W środowiskach części, złożenia i części blaszanej można użyć okna dialogowego Opcje zaznaczania, aby określić typy elementów, które mają być rozpoznawane przez Narzędzie zaznaczania. W środowisku rysunku na pasku poleceń Narzędzie zaznaczania można ustawić opcje wyboru określające przykładowo, czy element musi znajdować się w całości wewnątrz lub na zewnątrz okna, aby mógł zostać wybrany. Wybór okna kierunkowego W środowisku rysunku i szkicowania sekwencyjnego w innych środowiskach za pomocą okna kierunkowego można w wydajny sposób wybierać geometrię. Przeciągnięcie z lewej strony do prawej powoduje wybranie tylko geometrii w pełni znajdujących się w obrębie okna, tak jak na poniższym rysunku. Przeciągnięcie z prawej strony do lewej powoduje wybranie geometrii wewnętrznych i przecinających w oknie, tak jak na poniższym rysunku. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-15

60 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Uwaga Nieprzejrzystość i kolor ustawień cieniowania okna kierunkowego są przechowywane w opcjach Solid Edge na karcie Kolory. Zaznaczanie za pomocą obramowań wielokątnych W środowisku rysunku można kliknąć Narzędzie zaznaczania i wybrać opcję Obramowanie wielokątne dostępne na pasku poleceń Narzędzie zaznaczania, aby utworzyć obramowanie wielokątne wokół elementów. Aby utworzyć obramowanie wielokątne, należy kliknąć w celu zdefiniowania wszystkich wierzchołków obramowania. Po umieszczeniu ostatniego wierzchołka należy kliknąć prawym przyciskiem myszy lub kliknąć przycisk Akceptuj dostępny na pasku poleceń, aby zakończyć wybieranie obiektu. Użytkownik może nacisnąć klawisz Alt, aby ponownie utworzyć obramowanie po zdefiniowaniu zbioru zaznaczeń, gdy pasek poleceń Narzędzie zaznaczania nie jest wyświetlany. Do dodawania lub usuwania elementów w zbiorze zaznaczeń utworzonym przez zdefiniowanie obramowania wielokątnego można używać również kombinacji klawiszy Alt+Shift oraz Alt+Ctrl. Po umieszczeniu punktu pierwszego wierzchołka obramowania nie ma już potrzeby przytrzymywania klawiszy Alt+Shift ani Alt+Ctrl. Filtry wyboru Za pomocą opcji dostępnych w grupie Wybór na karcie Narzędzia główne można sterować wybieraniem elementów. Na przykład podczas wybierania przy użyciu okna można kliknąć opcję Usuń zaznaczenie wszystkich, aby usunąć wszystkie elementy ze zbioru wybranych elementów, a następnie wybrać tylko te elementy, które mają zostać uwzględnione. Można również kliknąć opcję Resetuj, aby przywrócić domyślny stan wszystkich elementów, dzięki czemu będzie można określić, które obiekty mają zostać wykluczone Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

61 Uchwyty wyboru Wybieranie części w złożeniach Do dyspozycji użytkownika jest kilka opcji dotyczących wybierania części w złożeniach. Przykładowo: można użyć opcji Zaznacz części małe i Zaznacz części widoczne dostępnych na karcie Narzędzia główne w grupie Wybór, aby wybrać części w oparciu o ich rozmiar lub widoczność. Można również użyć menu Narzędzie zaznaczania oraz kursora w celu utworzenia ramki wyboru 3D wokół części, co umożliwia zdefiniowanie zestawu części przyległych do części wybranej. Aby utworzyć trójwymiarową ramkę wyboru, najpierw należy kliknąć i wybrać pojedynczą część, a następnie należy kliknąć symbol Menedżer wyboru w celu wyświetlenia menu Narzędzie zaznaczania. W menu Narzędzie zaznaczania należy kliknąć opcję Zaznaczanie oknem 3D. Następnie można otoczyć ramką 3D kolejne części, leżące w sąsiedztwie pierwszej części. Dodatkowe informacje na temat definiowania zbiorów zaznaczeń za pomocą Menedżera wyboru opisano w temacie pomocy Definiowanie zbiorów zaznaczeń w częściach i złożeniach synchronicznych. Wybieranie części przyległej Przeciągając kursor w środowisku rysunku, można utworzyć ramkę wyboru 3D wokół wybranej części, co umożliwia zdefiniowanie zestawu części przyległych do części wybranej. Aby utworzyć ramkę wyboru 3D, najpierw należy kliknąć i wybrać pojedynczą część, a następnie kliknąć przycisk Ramka wyboru dostępny na pasku poleceń Narzędzie zaznaczania. Następnie możesz otoczyć ramką kolejne części, leżące w sąsiedztwie pierwszej. Wybieranie części w oparciu o rozmiar Części w złożeniu można również wybierać w oparciu o ich rozmiar. W tym celu należy kliknąć przycisk Zaznacz części małe dostępny na pasku poleceń, a następnie za pomocą opcji rozmiaru obramowania dostępnej na pasku poleceń należy zmienić rozmiar wyróżnianych części. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-17

62 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Zaznaczanie za pomocą narzędzia SmartSelect W środowisku rysunków można używać narzędzia SmartSelect, aby zaznaczyć w aktywnym oknie wszystkie elementy posiadające podobne atrybuty. Jest to bardzo użyteczne, gdy chce się wprowadzić zmiany we wszystkich podobnych elementach na arkuszu rysunkowym. Aby utworzyć zbiór zaznaczeń za pomocą funkcji SmartSelect, należy kliknąć przycisk Narzędzie zaznaczania dostępny na pasku poleceń, a następnie przycisk SmartSelect. Po wybraniu elementu za pomocą okna dialogowego Opcje SmartSelect można ustawić dodatkowe opcje wyboru. Po utworzeniu zbioru zaznaczeń za pomocą opcji dostępnych na pasku poleceń Edytuj definicję można wprowadzić zmiany w elementach. Możesz na przykład: Zmienić rozmiar tekstu wszystkich wybranych elementów za pomocą okna Skala tekstu. Zmienić kolor elementów lub tekstu za pomocą przycisku Właściwości. Wybieranie części widocznych Części w zespole można zaznaczać również w zależności od tego, czy są one całkowicie lub częściowo widoczne. Aby wybrać wszystkie widoczne części, kliknij przycisk Zaznacz części widoczne na pasku poleceń. Wybieranie przy użyciu kryteriów wyszukiwania Możliwe jest zaznaczanie części w zespole poprzez zdefiniowanie kryteriów wyszukiwania, opartych na właściwościach dokumentów części. Przykładowo, można w ten sposób zaznaczyć wszystkie części wykonane z konkretnego materiału - na przykład ze stali nierdzewnej. Aby wyszukać według kryteriów, użyj okna dialogowego Zapytanie i zdefiniuj najpierw żądane kryteria zapytania. Zapytanie jest zapisywane pod podaną przez użytkownika nazwą i dodawane do karty Narzędzia zaznaczania. Aby skorzystać z zapytania w celu znalezienia i wybrania części spełniających podane kryteria, kliknij dwukrotnie nazwę zapytania na karcie Narzędzia zaznaczania. Części spełniające kryteria zapytania zostaną wyróżnione w oknie zespołu. Wykorzystanie uchwytów do operowania wybranymi elementami 2D Uchwyty to wypełnione okręgi wyświetlane w charakterystycznych punktach wybranego elementu rysunkowego, na przykład na jego końcu lub pośrodku. Za pomocą uchwytów można bezpośrednio modyfikować element, przeciągając jego uchwyt w celu zmiany kształtu. Można wybrać jednocześnie wiele elementów, ale tylko dla jednego z nich zostaną wyświetlone uchwyty Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

63 Uchwyty wyboru Koło sterujące - informacje ogólne Uchwyt sterujący jest narzędziem graficznym lub uchwytem, którego można użyć do przesuwania lub obracania wybranej geometrii 2D lub 3D. Można użyć uchwytu sterującego do przenoszenia lub obracania następujących typów elementów: Płaszczyzny odniesienia (z wyjątkiem podstawowych płaszczyzn odniesienia) Układy współrzędnych (z wyjątkiem głównych układów współrzędnych) Szkice Elementy szkicu Krzywe Faces Elementy Obiekty bryłowe Progresywna ekspozycja Wyświetlanie uchwytu sterującego zależy od elementów w zbiorze zaznaczeń. Tę zależność wyświetlania jest nazywana progresywną ekspozycją. Oznacza to, że w wielu scenariuszach tworzenia modelu po wybraniu elementu wyświetlane są tylko niektóre komponenty uchwytu sterującego. Jeśli przykładowo klikniesz pojedyncze lico modelu (A), na uchwycie sterującym zostaną wyświetlone tylko punkt początkowy i oś główna (B). spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-19

64 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Można następnie kliknąć strzałkę osi głównej na uchwycie sterującym, aby przesunąć wybrane lico. Przylegające lica są aktualizowane automatycznie. Po kliknięciu w celu zakończenia operacji przenoszenia wszystkie komponenty są wyświetlane na uchwycie sterującym Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

65 Uchwyty wyboru Kliknięcie punktu początkowego spowoduje wyświetlenie wszystkich komponentów uchwytu sterującego i przeniesienie kursora do początku, co umożliwia swobodne przesuwanie uchwytu sterującego. Komponenty uchwytu sterującego i podstawowe funkcje Można użyć różnych komponentów uchwytu sterującego do określenia sposobu modyfikacji elementów w zbiorze zaznaczeń. Poniższe ilustracje przedstawiają nazwę oraz podstawową funkcję każdego komponentu uchwytu sterującego klikniętego lewym przyciskiem myszy. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-21

66 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Płaszczyzna narzędzia uchwytu sterującego Płaszczyzna narzędzia umożliwia przenoszenie lub kopiowanie wyboru, przy zachowaniu kierunku ruchu w ramach płaszczyzny. Poniżej pokazano przykład wykorzystania płaszczyzny narzędzia do przeniesienia wyboru. Płaszczyzna narzędzia umożliwia zmianę orientacji uchwytu sterującego. Zastosowanie kombinacji Shift + kliknięcie na płaszczyźnie narzędzia spowoduje zmianę orientacji osi, jak pokazano poniżej Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

67 Uchwyty wyboru spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-23

68 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Punkt początkowy uchwytu sterującego Punkt początkowy umożliwia zmianę położenia uchwytu sterującego. Początek porusza się po licach, w związku z czym osie będą wyrównywane względem prawidłowej geometrii. Aby zachować oryginalną orientację uchwytu sterującego podczas zmiany jego położenia, należy użyć kombinacji Shift + kliknięcie na punkcie początkowym. Punkt początkowy osi uchwytu sterującego Punkt początkowy osi umożliwia zorientowanie osi w kierunku przeniesienia lub skopiowania wyboru. Użycie kombinacji Shift + kliknięcie na punkcie początkowym osi umożliwia obrót orientacji uchwytu sterującego w płaszczyźnie torusa Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

69 Uchwyty wyboru Użycie kombinacji Ctrl + kliknięcie na punkcie początkowym osi umożliwia obrót orientacji uchwytu sterującego w płaszczyźnie prostopadłej do torusa. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-25

70 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Oś uchwytu sterującego Kliknięcie osi spowoduje przeciągnięcie wyboru w kierunku osi. Użycie kombinacji Shift + kliknięcie spowoduje przeniesienie uchwytu sterującego w kierunku wybranej osi Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

71 Uchwyty wyboru Torus uchwytu sterującego Torus umożliwia przeniesienie lub skopiowanie wyboru wzdłuż osi torusa. Można go również użyć do utworzenia wyciągnięcia obrotowego z lica lub regionu. Użycie kombinacji Shift + kliknięcie na torusie spowoduje zmianę położenia uchwytu sterującego poprzez obrót wokół osi torusa. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-27

72 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Uchwyt graniczny (koło sterujące 3D) (1) torus (2) płaszczyzna narzędzia (3) środek (4) oś X (5) oś Y (6) uchwyt (7) oś Z (oś normalna) 4-28 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

73 Uchwyty wyboru Koło sterujące jest wyświetlane w wariancie minimalnym podczas wybierania lica (1), natomiast podczas wybierania elementu (2) jest ono wyświetlane w wariancie w pełni odsłoniętym. W wariancie minimalnym wyświetlana jest tylko oś główna. Aby wyświetlić koło sterujące w pełnym wariancie, kliknij środek i przesuń go na krawędź, punkt charakterystyczny lub lico modelu. Menedżer wyboru Menedżer wyboru Menedżer wyboru pozwala dodawać elementy do wybranego zestawu i je z niego usuwać, korzystając z danych topologicznych i danych atrybutów wybranego obiektu. W trybie Menedżera wyboru do kursora dołączana jest zielona kropka. Kliknięcie lica powoduje wyświetlenie menu Menedżer wyboru. Relacje topologiczne dotyczą wyłącznie lica, na którym wskazano zieloną kropkę. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-29

74 Lekcja Lekcja 4: 4: Uchwyty Uchwyty wyboru wyboru Relacje topologiczne wymienione w menu Menedżer wyboru zależą od wybranego typu lica (płaskie, niepłaskie, cylindryczne, częściowo cylindryczne). Można również wybrać tryb Menedżer wyboru. Na karcie Narzędzia główne w grupie Wybierz na liście Wybierz kliknij polecenie Tryb menedżera wyboru. Tryb Menedżer wyboru można również wybrać za pomocą klawiszy Shift + spacja. Aby zakończyć tryb Menedżera wyboru, naciśnij spację Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

75 Uchwyty wyboru Menedżer wyboru - informacje ogólne c.d. W trybie Menedżera wyboru kliknięcie lica powoduje wyświetlenie menu menedżera wyboru, które umożliwia dodanie innych elementów do bieżącego zbioru zaznaczeń. Podczas przesuwania kursora po poszczególnych pozycjach menu Menedżera wyboru, lica w modelu odpowiadające kryteriom wybranym w menu są wyróżniane w głównym oknie programu. Przykładowo, możesz użyć Menedżera wyboru do zaznaczenia wszystkich lic wchodzących w skład wycięcia, do którego należy aktualnie zaznaczone lico. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 4-31

76

77 Lekcja 5 Tworzenie i edytowanie modelu części spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 5-1

78 Lekcja Lekcja 5: 5: Tworzenie Tworzenie i edytowanie i edytowanie modelu modelu części części Tworzenie synchronicznych elementów wyciąganych przy użyciu Narzędzia zaznaczania Aby utworzyć element wyciągnięty w środowisku synchronicznym, skorzystaj z Narzędzia zaznaczania. Wybranie prawidłowego elementu szkicu, na przykład regionu szkicu, spowoduje wyświetlenie paska poleceń Przeciągnij (1) oraz uchwytu przeciągania (2). Na pasku poleceń można znaleźć opcje umożliwiające tworzenie różnorodnych wyciąganych elementów. Aby rozpocząć proces tworzenia elementu, umieść kursor na strzałce uchwytu wyciągania i kliknij myszą (3). Ta czynność będzie skutkować zmianą kształtu kursora w celownik i wyświetleniem dynamicznego odwzorowania elementu wraz z dynamicznym polem wprowadzania danych, w którym można wprowadzić precyzyjną wartość elementu (4). Aby zakończyć definiowanie elementu (5), kliknij lub wpisz wartość i naciśnij klawisz Enter. Uwaga Elementy szkicu użyte do zdefiniowania tego elementu zostaną przeniesione do listy Użyte szkice na karcie PathFinder, a następnie zostaną ukryte. Wymiary szkicu są migrowane do odpowiednich krawędzi modelu. 5-2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

79 Tworzenie i edytowanie modelu części Praca z Regułami Za pomocą opcji Reguły można zlokalizować i wyświetlać relacje geometryczne między licami w bieżącym zbiorze zaznaczeń oraz pozostałymi elementami modelu. Następnie za pomocą tych informacji można sterować sposobem wykonywania modyfikacji synchronicznych. Przykładowo: podczas przenoszenia lica płaskiego można użyć Reguł do zlokalizowania i wyświetlenia wszystkich lic modelu, które leżą w jednej płaszczyźnie z przenoszonym licem. Następnie dzięki Regułom można określić, czy niektóre lub wszystkie z tych lic mają być przenoszone wraz z zaznaczonym licem. Reguły są dostępne dla następujących rodzajów modyfikacji w modelowaniu synchronicznym: Przenoszenie lub obracanie lic lub elementów modelu w synchronicznym dokumencie części lub złożenia. Definiowanie relacji geometrycznych 3D pomiędzy licami modelu w dokumencie części synchronicznej przy użyciu polecenia Relacje lic. Edytowanie wartości wymiaru 3D w dokumencie części synchronicznej lub złożenia. Edytowanie wartości zablokowanego wymiaru 3D za pomocą tabeli zmiennych. Uwaga Reguł nie stosuje się podczas edytowania otworu i elementów okrągłych za pomocą uchwytu Edytuj definicję. Opcje Reguł Reguły pojawiają się automatycznie podczas przenoszenia lic, definiowania relacji 3D lub edytowania wymiarów. Aktywne opcje Reguł określają reakcję pozostałych składników modelu na wprowadzane zmiany. Przykładowo: podczas przenoszenia pojedynczego lica płaskiego za pomocą uchwytu sterującego (1) można użyć Reguł w celu określenia zachowania współpłaszczyznowości innych lic współpłaszczyznowych, które nie znajdują się w wybranym zbiorze zaznaczeń podczas przenoszenia. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 5-3

80 Lekcja Lekcja 5: 5: Tworzenie Tworzenie i edytowanie i edytowanie modelu modelu części części W tym przykładzie, gdy w Regułach została wybrana opcja Współpłaszczyznowo, odznaczone lica współpłaszczyznowe nie zmieniają swojego ustawienia (2) podczas przenoszenia wybranego lica. Gdy opcja Współpłaszczyznowo w Regułach jest wyłączona, odznaczone lica współpłaszczyznowe pozostają nieruchome (3) podczas przenoszenia wybranego lica. 5-4 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

81 Tworzenie i edytowanie modelu części Wskaźniki wykrywania relacji w Regułach Wykryte i aktywne Gdy w Regułach zostanie wykryta geometria modelu, która odpowiada aktywnym ustawieniom (1) w Regułach, ustawienie to jest wyświetlane w kolorze zielonym (2). spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 5-5

82 Lekcja Lekcja 5: 5: Tworzenie Tworzenie i edytowanie i edytowanie modelu modelu części części Wykryte i nieaktywne Gdy w Regułach zostanie wykryta geometria modelu, która odpowiada nieaktywnym ustawieniom (1) w Regułach, ustawienie to jest wyświetlane w kolorze czerwonym (2). Przywracanie reguł Opcje Reguły wybierane lub odznaczane dla bieżącej operacji edycji są zachowywane do wykorzystania podczas przyszłych operacji edycji w bieżącej sesji projektowania. Po zamknięciu Solid Edge ustawienia opcji Reguły wracają do wartości domyślnych. Aby przywrócić domyślne opcje Reguł, należy kliknąć przycisk Przywróć domyślne. 5-6 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

83 Tworzenie i edytowanie modelu części Zawieszanie relacji Oprócz tego można zwiesić relacje wykryte dla bieżącej operacji edycji. Opcje zawieszania dla kategorii relacji znajdują się w panelu Reguły. Podczas edycji synchronicznej rozwiązanie opiera się na tych opcjach. Zawiesić można: (1) relacje reguł, (2) zablokowane wymiary, (3) trwałe relacje. Po zawieszeniu kategorii relacji przycisk zmieni się, jak pokazano. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 5-7

84

85 Lekcja 6 PathFinder spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 6-1

86 Lekcja Lekcja 6: 6: PathFinder PathFinder Używanie karty PathFinder w modelu części Podczas pracy w modelu części można użyć karty PathFinder ułatwiającej korzystanie z elementów synchronicznych i sekwencyjnych tworzących części Solid Edge. Karta PathFinder stanowi zbiór elementów, szkiców, płaszczyzn odniesienia, wymiarów i układów współrzędnych składających się na model. Drzewo PathFinder jest podzielone na część synchroniczną i sekwencyjną. Karta PathFinder może być używana w pionowym oknie dokowanym (A) lub w postaci ruchomej w oknie dokumentu (B). Strona Pomoce w opcjach Solid Edge steruje formularzem PathFinder. 6-2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

87 PathFinder Narzędzie PathFinder umożliwia wyświetlanie elementów w inny sposób niż w głównym oknie programu i pozwala na zmianę sposobu tworzenia części. Funkcje wyświetlania są szczególnie użyteczne podczas pracy z modelami utworzonymi przez innego użytkownika; pozwalają wtedy na spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 6-3

88 Lekcja Lekcja 6: 6: PathFinder PathFinder dokładne prześledzenie procesu tworzenia modelu i zidentyfikowanie elementów określających poszczególne cechy części. Symbole szkicu karty PathFinder Symbole w lewej kolumnie karty PathFinder zawierają informacje na temat statusu szkiców. W poniższej tabeli wyjaśniono znaczenie tych symboli: Legenda Szkic bez możliwości łączenia Szkic z możliwością łączenia Szkic aktywny (przedstawiono szkic aktywny z możliwością łączenia) Szkic z problemem (wybierz szkic na karcie PathFinder i zapoznaj się ze szczegółami na pasku podpowiedzi) Symbole części karty PathFinder Symbole w lewej kolumnie karty PathFinder zawierają informacje na temat statusu elementów części. W poniższej tabeli wyjaśniono znaczenie symboli części stosowanych na karcie PathFinder: Legenda Zablokowany element części Element z problemem (wybierz szkic na karcie PathFinder i zapoznaj się ze szczegółami na pasku podpowiedzi) Nieudana operacja na elemencie Element został zwinięty (kliknij element prawym przyciskiem myszy i wybierz polecenie Idź do, aby go rozwinąć) Zmienny punkt początkowy elementu występuje wtedy, gdy lico, na którym pierwotnie umieszczono funkcję, już nie istnieje. Aby to naprawić, kliknij prawym przyciskiem myszy punkt początkowy elementu, a następnie kliknij polecenie Zmień położenie elementu w celu zdefiniowania nowego lica dla elementu. Używanie karty PathFinder Podczas pracy z modelem części na karcie PathFinder można używać następujących operacji: Wybieranie elementów, płaszczyzn odniesienia, szkiców, powierzchni konstrukcyjnych, układów współrzędnych, wymiarów PMI. Zmiana kolejności elementów, płaszczyzn odniesienia, szkiców i powierzchni konstrukcyjnych. Wyświetlanie i ukrywanie płaszczyzn odniesienia, szkiców, powierzchni konstrukcyjnych, układów współrzędnych, elementów odłączonych i innych w głównym oknie programu. 6-4 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

89 PathFinder Zaznaczanie elementów Gdy przesuwa się kursor przez poszczególne pozycje na liście, odpowiadające im elementy są wyróżniane w głównym oknie programu. Aby zaznaczyć element kliknij lewym przyciskiem myszy. Na karcie PathFinder można zaznaczyć wiele elementów, trzymając naciśnięty klawisz Ctrl i zaznaczając poszczególne elementy. Za pomocą klawisza Shift można wybrać wszystkie elementy pomiędzy pierwszym i ostatnim wybranym elementem. Aby usunąć element z listy wielu elementów, przytrzymaj naciśnięty klawisz Ctrl i wybierz element, który chcesz usunąć z zestawu. Zmiana kolejności elementów Karta PathFinder pozwala na przeciąganie wybranego elementu do innego położenia na liście. Podczas przeciągania wyświetlana jest strzałka informująca, w które miejsce można przenieść element. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 6-5

90 Lekcja Lekcja 6: 6: PathFinder PathFinder Jeśli zmiana wywoła błędy w innych operacjach zostaną one wyświetlone w oknie dialogowym Analiza błędów. Można użyć polecenia Błędy dostępnego na karcie Narzędzia, aby wyświetlić okno dialogowe Analiza błędów umożliwiające wyszukanie i naprawienie problemów. Usuwanie elementów Aby usunąć element na karcie PathFinder, zaznacz go i naciśnij klawisz Delete. Można usunąć jednocześnie kilka elementów, wybierając je i trzymając naciśnięty klawisz Shift. Element można również usunąć po kliknięciu prawym przyciskiem myszy i wybraniu polecenia Usuń w menu podręcznym. Zmiana nazw elementów W programie Solid Edge domyślnie nadawane są nazwy wszystkim tworzonym elementom. Aby zmienić nazwę wcześniej utworzonego elementu, kliknij dany element prawym przyciskiem myszy i z menu podręcznego wybierz polecenie Zmień nazwę. Wprowadź nową nazwę na karcie PathFinder. Odłączanie elementów Gdy element został wybrany na karcie PathFinder lub w głównym oknie programu, można odłączać elementy synchroniczne stanowiące część modelu bryłowego, używając polecenia Odłącz dostępnego w menu podręcznym. Po odłączeniu elementu jest on usuwany z modelu bryłowego, zamieniany na powierzchnię konstrukcyjną i ukrywany w głównym oknie programu. Powierzchnię konstrukcyjną można wyświetlić ponownie za pomocą karty PathFinder. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz temat Odłączanie i dołączanie lic oraz elementów. Grupowanie pozycji na karcie PathFinder Na karcie PathFinder można zdefiniować nazwaną grupę dla zestawu wpisów. Przykładowo: można zdefiniować grupy dla zestawów elementów, które określają bryłę główną, położenia montażowe i zaokrąglenia części. 6-6 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

91 PathFinder Utworzenie grupy dla zestawu pozycji PathFinder pomaga zgrupować długie drzewo elementów oraz ułatwia lokalizowanie i wybieranie zestawu pozycji PathFinder jako jednostki oraz manipulowanie nim. W środowisku synchronicznym pozycje, które użytkownik chce zgrupować, nie muszą być ciągłe, ale muszą znajdować się w obrębie tego samego typu zbioru. Przykładowo: nie można zdefiniować grupy, która zawiera pozycje ze zbioru Elementy i Wymiary. Grupę można zdefiniować za pomocą polecenia Grupuj dostępnego w menu podręcznym po wybraniu ciągłego zestawu pozycji. Za pomocą polecenia Zmień nazwę dostępnego w menu podręcznym można zmienić nazwę pozycji w grupie. Używając polecenia Rozgrupuj dostępnego w menu podręcznym, można rozgrupować zdefiniowaną grupę. Tworzenie na karcie PathFinder zestawów zdefiniowanych przez użytkownika Na karcie PathFinder można zdefiniować nazwany zestaw pozycji. Przykładowo: można zdefiniować zestaw elementów, które określają bryłę główną, położenia montażowe i zaokrąglenia części. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, zapoznaj się z tematem Praca z zestawami zdefiniowanymi przez użytkownika. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 6-7

92 Lekcja Lekcja 6: 6: PathFinder PathFinder Sortowanie synchronicznego zbioru na karcie PathFinder Gdy kursor znajduje się na tytule Zbiór, to za pomocą polecenia Sortuj dostępnego w menu podręcznym można posortować zbiór według nazwy lub typu. Przykładowo: pozycje w zbiorze Elementy można posortować według funkcji, aby ułatwić znalezienie danego wycięcia. W drzewie historii modelu synchronicznego nie obowiązuje określona kolejność, którą należy zachować, dlatego kolejność pozycji na liście nie ma znaczenia. (A) nieposortowany widok pathfinder, (B) sortowanie wg nazwy widoku pathfinder, (C) sortowanie wg typu widoku pathfinder 6-8 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

93 PathFinder Karta PathFinder w złożeniach Karta PathFinder pomaga w pracy z komponentami tworzącymi złożenie. Umożliwia ona alternatywne spojrzenie na skład i strukturę zespołu, uzupełniając informacje widoczne w oknie graficznym. Karta PathFinder może także służyć do aktywowania z dokumentu części lub podzłożenia w celu wprowadzenia w nich zmian przy jednoczesnym podglądzie całego złożenia. Karta PathFinder jest dostępna podczas pracy w złożeniu lub w podzłożeniu wchodzącym w skład aktywnego złożenia. W środowisku złożeń karty PathFinder można ponadto użyć do przeglądania, modyfikowania i usuwania relacji w złożeniu, określających położenie części i podzłożeń, zmiany kolejności części w złożeniu oraz do wykrywania niektórych problemów. W środowisku złożeń karta PathFinder jest podzielona na dwie części. W górnej części wyświetlana jest lista elementów bieżącego zespołu w postaci drzewa struktury. Lista może zawierać następujące elementy: części, podzłożenia, płaszczyzny odniesienia złożenia oraz szkice złożenia. W dolnej części karty PathFinder zespołu wyświetlane są relacje dotyczące części lub podzespołów zaznaczonych w górnej części karty. Korzystanie z górnej części karty Za pomocą górnej części karty PathFinder można: Oglądać składniki w postaci zwiniętej lub rozwiniętej. Przykładowo, po rozwinięciu podzespołu można oglądać wszystkie jego części. Wyróżniać, zaznaczać i usuwać zaznaczenie części wybranych do dalszych czynności. Określać aktualny status części i podzespołów zespołu. Określać sposób konstrukcji zespołu. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 6-9

94 Lekcja Lekcja 6: 6: PathFinder PathFinder Zmieniać kolejność części w zespole. Zmieniać nazwy płaszczyzn odniesienia, szkiców, układów współrzędnych. Umieść komponent, przeciągając go do złożenia z karty PathFinder, a nie z Biblioteki części. Po przesunięciu kursora nad komponent w górnej części karty PathFinder, jest on wyświetlany w głównym oknie programu przy użyciu koloru wyróżnienia. Po kliknięciu komponentu jest on wyświetlany przy użyciu koloru zaznaczenia. Umożliwia to powiązanie wpisu komponentu na karcie PathFinder z odpowiadającym mu komponentem w głównym oknie programu. Umieszczenie kursora na komponencie w oknie złożenia powoduje nie tylko wyświetlenie komponentu w narzędziu PathFinder przy użyciu koloru wyróżnienia. Jeśli komponent znajduje się w podzłożeniu, wyświetlone zostaną również wszystkie złożenia nadrzędne jaśniejszym odcieniu koloru wyróżnienia. Ta sama reguła obowiązuje po wybraniu komponentu. Komponent wyświetlany jest w narzędziu PathFinder przy użyciu koloru wyboru, natomiast złożenia nadrzędne wyświetlane są w jaśniejszym odcieniu koloru wyboru. Rysunek A przedstawia narzędzie PathFinder w kolorze wyróżnienia, natomiast rysunek B narzędzie PathFinder w kolorze wyboru, przy złożeniach nadrzędnych wyświetlonych w jasnych odcieniach tych kolorów. Uwaga Po przesunięciu kursora nad złożenie najwyższego poziomu lub kliknięciu go na karcie PathFinder nie zostanie ono wyświetlone w kolorze wyróżnienia lub zaznaczenia. Zwiększa to wydajność podczas pracy z dużymi zespołami. Ponieważ wyróżnianie i zaznaczanie komponentów w dużych złożeniach może mieć wpływ na wydajność, na karcie Złożenie w oknie dialogowym Opcje dostępne są opcje, które umożliwiają poprawienie wydajności podczas pracy z dużymi złożeniami. Są dostępne przykładowo opcje, które 6-10 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

95 PathFinder umożliwiają uproszczenie wyświetlania wyróżnionych i zaznaczonych komponentów w głównym oknie programu, a także wyłączenie wyróżniania komponentów w głównym oknie programu po przesunięciu na nie kursora na karcie PathFinder. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 6-11

96 Lekcja Lekcja 6: 6: PathFinder PathFinder Określanie statusu komponentu Bieżący status komponentów w złożeniu przedstawiają specjalne symbole wyświetlane na karcie PathFinder. W poniższej tabeli przedstawione są symbole stosowane w górnej części karty PathFinder: Legenda Część aktywna Część nieaktywna Część usunięta z pamięci Część o nie w pełni określonym położeniu Część, dla której zdefiniowano sprzeczne relacje Część powiązana Kopia złożenia Złożenie uproszczone Część w wariancie uproszczonym Brakujący komponent Komponent alternatywny Położenie części jest sterowane relacją 2D w szkicu złożenia Zespół wyświetlany Część nastawna Zespół nastawny Odniesienie sterowane Części złączne Wzór Element wzoru Płaszczyzny odniesienia Płaszczyzna odniesienia Szkic Szkic bez możliwości łączenia (tylko synchroniczny) Szkic z możliwością łączenia (tylko synchroniczny) Szkic aktywny (tylko synchroniczny) Środowisko konstrukcji spawanych Grupa części i podzłożeń Silnik Dostępny W opracowaniu W ocenie Wydany Zastrzeżony 6-12 Podstawowe informacje o interfejsie Nieaktualny użytkownika spse01501 Włączona opcja Ograniczona aktualizacja lub Ograniczony zapis.

97 PathFinder Symbole na karcie PathFinder mogą również reprezentować kombinacje różnych stanów. Przykładowo, symbol może oznaczać, że część jest ukryta, a jej położenie nie jest w pełni określone: Określanie sposobu konstrukcji złożenia Kolejność wyświetlania komponentów w górnej części karty PathFinder odpowiada kolejności ich umieszczania w złożeniu. Taki sposób prezentacji może być użyteczny podczas sprawdzania zmian wprowadzonych do projektu. Przykładowo, jeżeli z części usunięto pojedynczą relację, symbole innych części również mogą ulec zmianie, aby pokazać, że położenie części nie jest już w pełni określone. Dzieje się tak, ponieważ położenia innych części są zależne od położenia części, z której usunięto relację. W omawianym przykładzie ponowne zdefiniowanie relacji powinno spowodować ponowne pełne określenie położenia pozostałych części. Wprowadzanie zmian w komponentach złożenia Górną część karty PathFinder można wykorzystać do otwierania części i podzłożeń lub aktywowania ich z dokumentu złożenia w celu wprowadzania w nich zmian. Można przykładowo zaznaczyć część na karcie PathFinder, a następnie za pomocą polecenia Edytuj - dostępnego w menu podręcznym - aktywować ją z dokumentu złożenia. Pozwala to na dodawanie, usuwanie lub modyfikowanie elementów części, przy jednoczesnym podglądzie całego zespołu. Można również wykorzystywać geometrię innych składników zespołu, aby ułatwić sobie tworzenie lub modyfikowanie elementów części. Jeżeli do otworzenia składnika zespołu użyje się polecenia Otwórz, to nie ma możliwości podglądu pozostałych składników. Gdy aktywuje się podzłożenie w kontekście złożenia, zmienia się sposób wyświetlania karty PathFinder, aby łatwiej było określić bieżącą pozycję w strukturze złożenia. Jeśli przykładowo w złożeniu najwyższego poziomu A1.asm uaktywnisz z poziomu dokumentu złożenia podzłożenie S1.asm:1, podzłożenie S1.asm:1 jest wyświetlane pogrubioną czcionką, a kontrastujący kolor tła jest użyty w odniesieniu do podzłożenia i jego komponentów. Jeżeli aktywowano część do edycji z dokumentu zespołu, nie jest konieczny powrót na poziom zespołu w celu aktywowania innej części lub podzespołu. Umożliwia to wybranie innej części lub podzłożenia na karcie PathFinder i aktywowania go do edycji w dokumencie za pomocą polecenia Edytuj dostępnego w menu podręcznym. Po zakończeniu wprowadzania zmian można powrócić do złożenia za pomocą polecenia Zamknij i powróć, dostępnego na karcie Narzędzia główne. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 6-13

98 Lekcja Lekcja 6: 6: PathFinder PathFinder Gdy edytuje się część lub podzłożenie w kontekście złożenia, na karcie PathFinder nie ma możliwości zwijania struktury złożenia, do której należy ta część lub podzłożenie. Na przykład na poniższej ilustracji część P2.par:1 została uaktywniona w dokumencie złożenia i znajduje się w podzłożeniu S1.asm. Jeżeli kliknie się symbol minus (-) przyległy do wpisu zespołu S1.asm w celu zwinięcia jego struktury, to pozostanie ona rozwinięta. Zmiana sposobu wyświetlania komponentów złożenia Za pomocą górnej części karty PathFinder można sterować sposobem wyświetlania poszczególnych komponentów złożenia. Przykładowo, można ukrywać części i podzespoły aby ułatwić sobie zdefiniowanie położenia nowej części umieszczanej w zespole. Można użyć pól wyboru, znajdujących się obok komponentów złożenia na karcie PathFinder, do sterowania sposobem wyświetlania komponentów lub poleceń menu podręcznego po wybraniu jednego lub kilku komponentów. Kolor tekstu na karcie PathFinder wskazuje także, czy komponent jest wyświetlany lub ukryty. Zmiana kolejności części w złożeniu Karta PathFinder umożliwia przeciąganie części w inne położenie w strukturze złożenia. Podczas przeciągania części na karcie PathFinder wyświetlany jest symbol wskazujący, w które miejsce w strukturze złożenia można przenieść część. Część zostanie umieszczona poniżej elementu wyróżnionego na karcie PathFinder Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

99 PathFinder Grupowanie części i podzłożeń w złożeniu Karta PathFinder umożliwia wybranie zestawu części lub podzłożeń w aktywnym złożeniu, a następnie określenie, że zaznaczone komponenty są grupą przy użyciu polecenia Grupa w menu podręcznym. Zestaw komponentów jest następnie zbierany w grupę na karcie PathFinder. Grupę można rozwijać, zwijać lub nadać jej bardziej logiczną nazwę. Zdefiniowanie grupy części umożliwia zredukowanie wymagań dotyczących miejsca dla zestawu części. Umożliwia też zebranie zestawu podobnych części w grupę logiczną. Ułatwia to wybieranie części do innych operacji, jak np. wyświetlanie i ukrywanie zestawu części. Nie można zaznaczać części lub podzespołów zagnieżdżonych. Grupowanie komponentów jest także użyteczne podczas pracy z dużymi złożeniami, które zawierają niewiele podzłożeń lub nie zawierają ich wcale. Można wybrać zestaw części, zdefiniować go jako grupę przy użyciu polecenia Grupa w menu podręcznym karty PathFinder, a następnie użyć polecenia Zmień nazwę do nadania jej logicznej nazwy. Uwaga Niektóre polecenia zespołu automatycznie tworzą grupy komponentów. Przykładowo polecenie Przenieś komponenty tworzy wpis grupy na karcie PathFinder, gdy na pasku poleceń włączy się opcję Kopiuj. Można rozgrupować grupę przy użyciu polecenia Rozgrupuj w menu podręcznym po wybraniu grupy na karcie PathFinder. Po wybraniu wpisu grupy na karcie PathFinder polecenie Zaznacz komponenty w menu podręcznym aktywuje dodatkowe polecenia i opcje służące do manipulowania grupami, które w innym wypadku byłyby wyłączone. Przykładowo, po wybraniu grupy poleceniem Zaznacz komponenty można następnie zastosować styl lica do grupy części lub przenieść grupę części do innego złożenia. Zmiana nazw wpisów na karcie PathFinder Karty PathFinder można użyć do zmiany nazwy wpisu płaszczyzny odniesienia złożenia, szkicu, grupy lub układu współrzędnych. Aby zmienić nazwę wpisu, wybierz go na karcie PathFinder, kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Zmień nazwę. W polu nazwy wpisz nową nazwę wpisu. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 6-15

100 Lekcja Lekcja 6: 6: PathFinder PathFinder Wyszukiwanie części W przypadku złożonych lub nieznanych złożeń czasami może być trudno określić, w którym podzłożeniu jest zawarta dana część. Można użyć polecenia Znajdź w PathFinder, aby szybko znaleźć część na karcie PathFinder. Po zaznaczeniu części w oknie złożenia można wywołać z menu podręcznego polecenie Znajdź w PathFinder - powoduje ono odnalezienie i wyróżnienie na karcie PathFinder zaznaczonej części. Jeżeli część ta znajduje się w podzespole, jego lista zostanie rozwinięta tak, aby część została wyświetlona. Aby automatycznie znaleźć wybraną część, ustaw opcję Automatyczne przewijanie na karcie PathFinder złożenia, na karcie złożenia opcji Solid Edge. Po ustawieniu tej opcji narzędzie PathFinder znajdzie wybraną część, dzięki czemu będzie ona widoczna w tym narzędziu. Jest to przydatne podczas pracy w dużych złożeniach. Zastępowanie nazwy pliku wartością formuły nazwy dokumentu Można użyć okna dialogowego Formuła nazwy dokumentu do zastąpienia nazwy pliku, która jest wyświetlana na karcie PathFinder, na wartość złożoną z właściwości dokumentu. Instrukcje można znaleźć w temacie pomocy Zastępowanie nazwy pliku wartością właściwości. Można łączyć właściwości z dodatkowymi znakami w celu zastąpienia nazwy pliku. Można przykładowo rozdzielić dwie właściwości myślnikiem, jak np. Numer dokumentu-numer rewizji. Jeśli właściwość nie istnieje lub nie ma wartości, nazwa właściwości jest wyświetlana zamiast jej wartości, a nazwa pliku jest wyświetlana w nawiasach po wartości. Uwaga Lista Właściwość wyświetla właściwości, których można użyć do zastąpienia nazwy pliku. Można dodać właściwość, która nie występuje w aktywnym dokumencie, wpisując: [nazwa właściwości] w polu Formuła Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

101 PathFinder Korzystanie z dolnej części karty Po zaznaczeniu części lub podzłożenia w górnej części karty PathFinder można wykorzystać część dolną do przeglądania i modyfikowania relacji wiążących zaznaczoną część z innymi częściami złożenia. W dolnej części karty wyświetlana jest nazwa dokumentu oraz symbol reprezentujący typ relacji. W poniższej tabeli przedstawione są symbole stosowane w dolnej części karty PathFinder: Legenda Relacja utwierdzenia Relacja przylegania Relacja wyrównania płaszczyzn Relacja współosiowości Relacja połączenia Relacja kąta Relacja styczności Relacja krzywki Relacja zestawu sztywnego Relacja płaszczyzny środkowej Relacja przekładni Relacja zablokowana Po zaznaczeniu relacji w dolnej części karty można: Relacja błędna Relacja sterująca, na przykład element części sterowany przez powiązane złożenie. Sprawdzić, które elementy były wykorzystane przy definiowaniu relacji. Edytować wartość stałego odstępu relacji. Zmienić typ odstępu relacji. Usunąć relację. Zablokować relację. Kliknij dwukrotnie relację, aby wyświetlić okno dialogowe edycji dla tej relacji. Menu podręczne relacji Menu podręczne relacji w dolnym okienku na karcie PathFinder udostępnia następujące polecenia: Pokaż Pokaż tylko Powiększ do spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 6-17

102 Lekcja Lekcja 6: 6: PathFinder PathFinder Uwaga Polecenie Powiększ do jest przydatne do wyszukiwania geometrii używanej do zdefiniowania relacji w dużych złożeniach. Zaznacz komponenty Uwaga Polecenie Zaznacz komponenty umożliwia umieszczenie dwóch komponentów użytych do zdefiniowania relacji w zbiorze zaznaczeń. Przeglądanie relacji w złożeniu Po zaznaczeniu relacji w dolnej części karty, w oknie zespołu wyróżnione zostają elementy wykorzystane przy definiowaniu relacji. Przykładowo, jeżeli zaznaczy się relację wyrównania płaszczyzn, wyróżnione zostaną lica płaskie lub płaszczyzny odniesienia, które zostały wykorzystane do jej zdefiniowania. Może to okazać się pomocne w określeniu, w jaki sposób należy wprowadzać zmiany w zespole. Modyfikowanie relacji w złożeniu Po zaznaczeniu relacji w dolnej części karty można skorzystać z paska poleceń relacji, aby dokonać edycji wartości odstępu stałego lub zmienić typ odstępu. Przykładowo, można zmienić typ odstępu relacji przylegania ze stałego na zmienny. Uwaga Zmiana opcji odstępu ze stałego na zmienny może spowodować konieczność edytowania innych relacji tak, aby położenie części pozostało w pełni określone. Usuwanie relacji w złożeniu Po usunięciu relacji symbol umieszczony obok części w górnej części karty zmienia się na znak, że położenie części nie jest już w pełni określone. Ta część jest także umieszczana na liście okna dialogowego Analiza błędów. Po usunięciu relacji zalecane jest jak najszybsze zastąpienie jej nową. Jeżeli usunie się zbyt wiele relacji i nie zdefiniuje się w ich miejsce nowych, może to spowodować trudności w określaniu położeń części, na które usunięcie relacji miało wpływ. W rezultacie może wystąpić konieczność usunięcia niektórych części z zespołu i ponownego ich umieszczenia. Zastępowanie relacji Po umieszczeniu części w zespole można zastąpić dowolną jej relację. W tym celu zaznacz część na karcie PathFinder lub w głównym oknie programu, a następnie kliknij przycisk Edytuj definicję znajdujący się na pasku poleceń. Następnie z Listy relacji, znajdującej się na pasku poleceń, można wybrać relację do zastąpienia. Na koniec, za pomocą przycisku Typy relacji, możesz wybrać nową relację do zdefiniowania. Uwaga Bieżącą relację można usunąć również w dolnej części karty PathFinder, a nową relację zdefiniować za pomocą paska poleceń złożenia Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

103 PathFinder Relacje sprzeczne Po zmianie modelu części zespołu, niektóre relacje mogą stać się niemożliwe do zastosowania. W takim wypadku symbol wyświetlany obok części lub podzłożenia w górnej części karty PathFinder zostanie zmieniony, aby odzwierciedlić fakt istnienia sprzecznych relacji, a część zostanie umieszczona na liście okna dialogowego Analiza błędów. Po zaznaczeniu części lub podzłożenia zawierającego sprzeczne relacje, symbole tych relacji będą wyświetlane w dolnej części karty PathFinder w kolorze czerwonym. Można wówczas przeanalizować poszczególne relacje, aby określić sposób skorygowania zespołu. Można na przykład usunąć relacje powodujące konflikt i zastosować nowe, aby w pełni określić położenie części. Blokowanie relacji w złożeniu Za pomocą polecenia Blokuj, dostępnego w menu podręcznym, można tymczasowo zablokować relację. Umożliwia to korzystanie z polecenia Przeciągnij część w celu dokonania oceny charakteru współpracy danej części z innymi częściami w złożeniu. Po zablokowaniu relacji złożenia symbol umieszczony obok części w górnej części karty PathFinder zmienia się wskazując, że położenie części nie jest już w pełni określone. Ponadto w dolnej części karty, obok zablokowanej relacji, dodawany jest symbol oznaczający jej zablokowanie. Uwaga Element można odblokować za pomocą polecenia Odblokuj, dostępnego w menu podręcznym. Wyświetlanie statusu dokumentu na karcie PathFinder Można wyświetlić status dokumentu dla komponentów na karcie PathFinder. W przypadku dokumentu zarządzanego z poziomu Insight status może być Dostępny, W opracowaniu, W ocenie, Wydany, Podstawowy lub Nieaktualny. Polecenie Status Wyświetl status w menu podręcznym karty PathFinder umożliwia włączanie lub wyłączanie symboli obok nazw dokumentów na karcie PathFinder. Legenda Dostępny W opracowaniu W ocenie Wydany Zastrzeżony Nieaktualny spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 6-19

104 Lekcja Lekcja 6: 6: PathFinder PathFinder Linia przerywana w dolnej części karty Zdarza się, że w dolnej części karty PathFinder - pomiędzy grupami relacji - wyświetlana jest linia przerywana. Relacje ponad tą linią to relacje, które zostały zdefiniowane w odniesieniu do części znajdujących się w górnym obszarze karty PathFinder powyżej zaznaczonej części. Relacje poniżej linii przerywanej to relacje, które zostały zdefiniowane w odniesieniu do części znajdujących się w górnym obszarze karty PathFinder poniżej zaznaczonej części. Można edytować zarówno relacje znajdujące się powyżej, jak i poniżej linii przerywanej. Przykładowo, po wybraniu złożenia Valve01.asm relacje nad linią przerywaną zostały zastosowane do części Body01.par, która znajduje się nad złożeniem Valve01.asm w górnej części karty PathFinder. Relacje poniżej linii przerywanej zostały zastosowane do części Handle01.par i NutM15.par, które znajdują się poniżej złożenia Valve01.asm w górnej części karty PathFinder. Zarządzanie relacjami w złożeniach zagnieżdżonych Na karcie PathFinder mogą być wyświetlane relacje zastosowane poza aktywnym złożeniem. Relację można wyświetlić, klikając część na karcie PathFinder Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

105 PathFinder Wiele obiektów na karcie PathFinder Gdy w pliku części lub części blaszanej istnieje więcej niż jeden obiekt projektowy, PathFinder wyświetla dodatkowe grupy. Można ich użyć do zarządzania obiektami projektowymi. Główna grupa nosi nazwę Obiekty projektowe. Znajdują się w niej wszystkie obiekty projektowe bryły. Po zmianie typu obiektu projektowego na konstrukcję wyświetlana jest grupa Obiekty konstrukcyjne. Wyświetlanie dowolnego obiektu projektowego lub konstrukcyjnego można włączyć albo wyłączyć. Grupa Obiekty projektowe Grupa Obiekty konstrukcyjne Operacje obiektów projektowych Operacje obiektów konstrukcyjnych Aktywny obiekt projektowy Nieaktywny obiekt projektowy Aktywny obiekt projektowy w złożeniu Aktywny element konstrukcyjny Nieaktywny element konstrukcyjny Grupy i zestawy zdefiniowane przez użytkownika Tworzenie w programie PathFinder grup i zestawów zdefiniowanych przez użytkownika zawierających obiekt projektowy nie jest obsługiwane. Można tworzyć grupy i zestawy zdefiniowane przez użytkownika zawierające operacje obiektów projektowych. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 6-21

106

107 Lekcja 7 Windows spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 7-1

108 Lekcja Lekcja 7: 7: Windows Windows Change the window background color You can change the background color and remove the gradient shading for better visibility of text and for printing. 1. Do one of the following: Right-click and choose Background/View Overrides. Choose View tab Style group View Overrides. 2. In the View Overrides dialog box, click the Background tab. 3. On the Background tab, click Solid. 4. Select a color from the color list. Wskazówka View styles are stored in each file. To make each new file you create use your preferred view overrides, edit the view style of the templates you use. 7-2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

109 Windows Zarządzanie oknami dokowanymi Czym są okna dokowane? Okna dokowane można dodawać do innych okien lub z nimi grupować. Można także przesuwać je indywidualnie. Gdy okno dokowane zostanie upuszczone do odpowiedniego okna kontenera, narzędzia zawarte w upuszczanym oknie zostaną dodane do okna kontenera, a w zestawie kart zostanie wyświetlona ikona oznaczająca nowo upuszczone okno. Przykłady okien dokowanych W środowiskach 3D karta PathFinder znajduje się w dokowanym oknie z kartami i zawiera np. bibliotekę operacji, rodzinę części, warstwy oraz okienko sensorów. Każde okienko zawierające karty jest samodzielnym oknem, które można przeciągnąć w nowe położenie. W środowiskach 2D biblioteka znajduje się w oknie dokowanym, które także zawiera okienka z kartami: Grupy, Warstwy i Zapytania. Inne okna dokowane to pasek podpowiedzi, pasek poleceń i okno Pomoc. Nie zawierają one zestawów kart, ale można je dodać do zestawu kart w innym oknie dokowanym. Manipulowanie oknami dokowanymi Każde okno dokowane posiada swój własny zestaw formantów służących do ich przesuwania, zmiany rozmiaru i ukrywania. W ten sposób można łatwiej sprawować kontrolę nad dostępną przestrzenią w głównym oknie programu. Oto kilka sposobów manipulowania oknem dokowanym: Zwinąć je automatycznie do postaci kompaktowej i ponownie je rozwinąć, gdy jest potrzebne. Przeciągnąć jedno okno dokowalne do innego w celu połączenia je w jedną całość. Zmienić rozmiar indywidualnie dla każdego okna dokowalnego. W przypadku okna dokowalnego z kartami - zmienić kolejność wyświetlania kart. Włączać i wyłączać okna dokowalne. Przenosić okna w całości poza główne okno programu. Stosowanie zaczepów dokowania do precyzyjnego przesuwania okna Zaczepów dokowania można użyć w przypadku, gdy wymagana jest precyzja podczas przesuwania lub łączenia okien dokowanych z innymi oknami dokowanymi. Zaczepy dokowania są wyświetlane tylko wtedy, gdy okno dokowane jest przesuwane. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 7-3

110 Lekcja Lekcja 7: 7: Windows Windows Zmiana rozmieszczenia zestawów kart Zestaw kart to okno dokowane, które zawiera inne okna. Przykładem zestawu kart jest karta PathFinder (w środowiskach 3D) i biblioteka (w środowisku rysunku). Karty w oknie zbiorczym umożliwiają przełączanie się między oknami w zestawie za pomocą klawisza Tab. Można zmienić kolejność zestawu kart i dodać do zestawu kart kolejne okno dokowane. Można także odłączyć poszczególne karty i rozmieścić je na ekranie tak jak niezależne okna. 7-4 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

111 Windows Obsługa okien dokowanych Okna dokowane można obsługiwać, używając następujących metod: Aby Użyj Należy Przenieść okno (A) pasek tytułu, pasek 1. Umieść kursor na pasku tytułu (A) znajdującym się w dokowane. uchwytu lewym górnym rogu okna. 2. Podczas przeciągania okna w nowe miejsce przytrzymaj lewy przycisk myszy. Okno można zadokować wewnątrz okna programu lub poza nim. Można także pozostawić okno bez dokowania w dowolnym miejscu. Ponownie otworzyć okno dokowane. Przycisk Wyświetl menu okna dokowanego (B) Pokazuje listę wszystkich dostępnych okien dokowanych. 1. Kliknij w dowolnym oknie dokowanym przycisk Wyświetl menu okna dokowanego (B). 2. Zaznacz w menu pole wyboru lub ikonę znajdującą się przed nazwą zamkniętego okna dokowanego, które ma być wyświetlone. Wskazówka Okno dokowane można również ponownie otworzyć za pomocą polecenia Okienka na karcie Widok w grupie Pokaż. Oddokować okno. Wykonaj jedną z następujących czynności: Kliknij dwukrotnie pasek tytułu okna dokowanego. Podczas przeciągania okna naciśnij klawisz Ctrl. Spowoduje to wyłączenie zaczepów dokowania, aby można było przestawić okno w pobliżu obramowania, które normalnie spowodowałoby zadokowanie okienka. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 7-5

112 Lekcja Lekcja 7: 7: Windows Windows Automatycznie ukryć okno dokowane. Przycisk Autoukrywanie (C) (Włączenie autoukrywania) Kliknij raz przycisk Autoukrywanie (C), aby zwinąć okno do karty. W stanie zwiniętym można nadal używać funkcji okna, umieszczając kursor nad kartą. Przykład (Wyłączenie autoukrywania) Gdy karta jest w pełni widoczna, kliknij przycisk Odkryj, aby przywrócić okno i przypiąć je na miejscu. Przywrócić poprzedni rozmiar i położenie okna dokowanego. Zmienić rozmiar okna dokowanego. Kliknij dwukrotnie pasek tytułu okna przestawnego lub okna zadokowanego w nowym położeniu. Wskazówka Ta metoda nie przywraca domyślnego rozmiaru i położenia okna dokowanego, jeżeli dodano je do zestawu kart w innym oknie. Aby zmienić położenie tych okien, użyj precyzyjnych narzędzi, czyli zaczepów dokowania. Więcej informacji można znaleźć w temacie pomocy Zmiana położenia okna za pomocą zaczepów dokowania. rozdzielacz 1. Umieść kursor nad jednym z szarych separatorów znajdujących się między oknami dokowanymi. 2. Po wyświetleniu formantu rozdzielacza, jak pokazano na ilustracji, naciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszy podczas przeciągania krawędzi okna, aby określić wymagany rozmiar okna. 7-6 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

113 Windows Oddzielić kartę od okna dokowanego. Dodać okno dokowane do zestawu kart w innym oknie dokowanym. 1. Umieść kursor nad kartą, którą należy oddzielić. 2. Naciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszy podczas przeciągania karty z okna dokowanego. 1. Wyłącz automatyczne ukrywanie w oknie docelowym. (To powoduje osadzenie okien na miejscu.) 2. Przeciągnij kartę lub inne okno dokowane do okna docelowego. Uwaga Okrągły zaczep reprezentuje zestaw kart. 3. Jeśli grupa zaczepów dokowania jest wyświetlana, jak pokazano na przykładzie, przesuń kursor na okrągły zaczep znajdujący się w środku grupy. 4. Zwolnij przycisk myszy. Zmienić kolejność kart w oknie dokowanym. 1. Umieść kursor nad kartą, którą należy przenieść, a następnie naciśnij lewy przycisk myszy. 2. Przeciągnij kartę przed lub za inną kartę w oknie dokowanym. 3. Zwolnij przycisk myszy. Zamknąć okno dokowane. Przycisk Wyświetl menu okna dokowanego (B) Przycisk Zamknij (E) 1. Kliknij przycisk Wyświetl menu okna dokowanego (B). 2. Usuń w menu zaznaczenie pola wyboru lub ikonę znajdującą się przed nazwą okna dokowanego. Maksymalizować okno dokowane pionowo. Przycisk Maksymalizuj (D) 3. Kliknij przycisk Zamknij (E). Maksymalizowanie okna dokowanego pionowo pozwala szybko wyświetlić długą listę pozycji, np. geometrię modelu w okienku PathFinder lub relacje modelu na pasku poleceń. W oknie dokowanym pionowo, które należy zmaksymalizować, kliknij przycisk Maksymalizuj (D). Spowoduje to rozwinięcie żądanego okna i zwinięcie okna dokowanego pionowo nad lub pod tym oknem. Wskazówka Opcja ta jest dostępna tylko wtedy, gdy okno jest dokowane pionowo z innym oknem nad lub pod nim. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 7-7

114 Lekcja Lekcja 7: 7: Windows Windows Odtworzyć okno dokowane pionowo. Przycisk Odtwórz (D) Użyj opcji Odtwórz po zakończeniu pracy w rozwiniętym oknie dokowanym, aby powrócić do okien dokowanych pionowo w ich pierwotnym rozmiarze. W oknie dokowanym pionowo, które zostało wcześniej rozwinięte, kliknij przycisk Odtwórz (D). Wskazówka Opcja ta jest dostępna tylko po zmaksymalizowaniu okna dokowanego pionowo. 7-8 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

115 Windows Zmiana położenia okna za pomocą zaczepów dokowania Zaczepy dokowania są wyświetlane zależnie od położenia kursora podczas przeciągania jednego okna dokowanego na drugie lub w głównym oknie programu. Wypróbuj samodzielną czynność Używanie okien dokowanych. Dokowanie okna na obwodzie okna aplikacji 1. Umieść kursor nad paskiem uchwytu lub paskiem tytułu okna, które chcesz przesunąć. 2. Naciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszy podczas przeciągania okna dokowanego do żądanego miejsca na krawędzi okna aplikacji Solid Edge. 3. Zwolnij przycisk myszy, gdy kursor jest ustawiony nad zaczepem dokowania wzdłuż tej krawędzi. Wskazówka Jeśli wynik nie jest satysfakcjonujący, przeciągnij okno z powrotem do poprzedniego położenia i użyj najbliższego zaczepu dokowania do przywrócenia go do stanu początkowego. Umieszczanie okna wewnątrz drugiego okna 1. Umieść kursor nad paskiem uchwytu lub paskiem tytułu okna, które chcesz przesunąć. 2. Naciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszy podczas przeciągania okna do żądanego miejsca w drugim oknie. Grupa zaczepów dokowania jest wyświetlana w środku okna docelowego. 3. Umieść kursor nad jednym z czterech zaczepów kierunkowych w grupie zaczepów dokowania. Przykład Cieniowany obszar pokaże położenie okna po użyciu strzałki kierunkowej skierowanej w prawo. Cieniowany obszar pokaże również, że okno będzie się w całości mieściło w granicach okna docelowego. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 7-9

116 Lekcja Lekcja 7: 7: Windows Windows 4. Zwolnij przycisk myszy po wyświetleniu podglądu. Wskazówka Aby zadokować okno, tak aby rozciągało się na całą długość okna aplikacji - Umieść kursor nad zaczepem kierunkowym w formie strzałki wzdłuż obwodu okna aplikacji. Dodawanie okna dokowanego jako karty 1. Kliknij ten przycisk w oknie docelowym, aby przypiąć okno w danym miejscu, i wyłącz automatyczne ukrywanie. 2. Przeciągnij okno dokowane do okna docelowego w miejsce, do którego ma być dodane - do istniejącego zestawu kart lub jako nowa karta. 3. Jeżeli wyświetlane są zaczepy dokowania, przesuń kursor na okrągły zaczep w środku grupy Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

117 Windows Okrągły zaczep reprezentuje zestaw kart. Cieniowany podgląd karty zostanie wyświetlony wewnątrz okna docelowego. 4. Zwolnij przycisk myszy. Karta pojawi się jako dodatkowa karta w zestawie kart. Wyłączanie zaczepów dokowania Aby wyłączyć zaczepy dokowania, naciśnij i przytrzymaj klawisz Ctrl podczas przeciągania okna. Oddokowanie okna Wykonaj jedną z następujących czynności: Kliknij dwukrotnie pasek tytułu okna dokowanego. Podczas przeciągania okna naciśnij klawisz Ctrl. Wskazówka Umożliwi to swobodne ustawienie okna w pobliżu obramowania w takiej pozycji, w której w innym wypadku okno byłoby zadokowane. Przywracanie poprzedniego położenia okna swobodnego Kliknij dwukrotnie pasek tytułu okna swobodnego. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 7-11

118

119 Lekcja 8 Ćwiczenie: Używanie okien dokowanych spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 8-1

120 Lekcja Lekcja 8: 8: Ćwiczenie: Ćwiczenie: Używanie Używanie okien okien dokowanych dokowanych Czynność: Używanie okien dokowanych Zostanie zaprezentowany sposób zmiany położenia okien dokowanych przy użyciu zaczepów dokowania. 8-2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

121 Ćwiczenie: Używanie okien dokowanych Otwieranie pliku części Na potrzeby tego ćwiczenia utwórz plik nowej części. Kliknij przycisk aplikacyjny. W menu Aplikacji kliknij opcję Nowy. W oknie dialogowym Nowy wybierz szablon iso metric part.par, a następnie kliknij przycisk OK. Zostanie utworzony pusty dokument części Solid Edge. Ten plik będzie oparty na szablonie ISO. Zostanie on otwarty w środowisku synchronicznym. Uwaga Można otworzyć plik części korzystający z szablonu ANSI. Wybierz normę ANSI metryczne lub ANSI calowe z listy Szablony standardowe w oknie dialogowym Nowy, a następnie wybierz odpowiedni szablon ANSI, ansi inch part.par lub ansi metric part.par. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 8-3

122 Lekcja Lekcja 8: 8: Ćwiczenie: Ćwiczenie: Używanie Używanie okien okien dokowanych dokowanych Dokowanie okna na obwodzie okna aplikacji Zaczepy dokowania umieszczone na obwodzie okna aplikacji umożliwiają precyzyjne zadokowanie okien wzdłuż górnej, dolnej, lewej i prawej krawędzi okna aplikacji. Po przeciągnięciu okna nad zaczep dokowania zostanie wyświetlony dynamiczny podgląd rozmiaru oraz lokalizacji okna w zacienionym prostokącie. Uwaga Położenia okien wymienionych w tym ćwiczeniu różnią się w zależności od wybranego motywu obszaru roboczego oraz używanej wersji produktu Solid Edge. Mogą się one znajdować po prawej lub po lewej stronie okna aplikacji bądź przy jego górnej lub dolnej krawędzi. Mogą być one zwinięte do postaci karty lub w pełni rozwinięte. Umieść kursor na pasku tytułu okna Pasek podpowiedzi. Przytrzymaj lewy klawisz myszy i przeciągnij okno Pasek podpowiedzi w kierunku prawej strony okna aplikacji Solid Edge. Kiedy kursor zostanie umieszczony nad zaczepem dokowania po prawej stronie, należy obserwować cieniowany podgląd, a następnie zwolnić przycisk myszy. Uwaga Gdy używany jest zaczep dokowania umieszczony wzdłuż obwodu okna aplikacji, dokowane okno, które użytkownik przenosi, rozciąga się na pełną wysokość (lub szerokość) okna aplikacji. Inne dokowane okna są skracane tak, aby się w nim zmieścić. 8-4 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

123 Ćwiczenie: Używanie okien dokowanych Przywróć początkowe położenie i początkowy rozmiar paska podpowiedzi, wykonując następujące czynności: 1. Kliknij dwukrotnie pasek tytułu paska podpowiedzi, aby umożliwić jego swobodne przemieszczanie. 2. Rozpocznij przeciąganie paska podpowiedzi w kierunku jego pierwotnego położenia. Po aktywowaniu zaczepu dokowania wokół obwodu okna zwolnij przycisk myszy. Przykład spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 8-5

124 Lekcja Lekcja 8: 8: Ćwiczenie: Ćwiczenie: Używanie Używanie okien okien dokowanych dokowanych Dokowanie okna wewnątrz innego okna Zaczepy dokowania umieszczone wewnątrz grupy w środku głównego okna programu lub innego okna kontenera umożliwiają precyzyjne zadokowanie przenoszonego okna w tym kontenerze. Uwaga W zależności od używanego motywu obszaru roboczego okno Warstwy może być zwinięte do postaci karty znajdującej się przy krawędzi okna aplikacji lub może być już otwarte i przypięte na swoim miejscu. Jeśli jest ono przypięte, karta Warstwy jest wyświetlana w oknie dokowania wraz z powiązanymi kartami, takimi jak karta Rodzina części i karta Sensory. Znajdź kartę Warstwy lub okno (1). Sprawdź, czy tryb autoukrywania jest wyłączony (2). Umieść kursor na pasku tytułu okna Warstwy (3). Przeciągnij okno Warstwy w kierunku środka głównego okna programu. Zwróć uwagę na grupę zaczepów dokowania, która jest wyświetlana w tym miejscu. 1. Przenieś kursor nad każdy z zaczepów dokowania i zobacz, jak zmieni się podgląd okna. 2. Kiedy kursor zostanie umieszczony nad zaczepem dokowania wskazującym prawą stronę i zostanie wyświetlony podgląd, jak pokazano na poniższej ilustracji, zwolnij przycisk myszy. 8-6 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

125 Ćwiczenie: Używanie okien dokowanych Przeciągnij okno Warstwy z powrotem do pierwotnego położenia po lewej stronie okna aplikacji. W tym celu użyj zaczepu dokowania wskazującego w lewo, tak jak pokazano na poniższej ilustracji. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 8-7

126 Lekcja Lekcja 8: 8: Ćwiczenie: Ćwiczenie: Używanie Używanie okien okien dokowanych dokowanych Wskazówka Grupy zaczepów dokowania są dostępne w innych oknach, a także w środku okna aplikacji. 8-8 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

127 Ćwiczenie: Używanie okien dokowanych Dodawanie okna dokowanego jako karty Okno dokowane można dodać jako nową kartę w oknie dokowanym, które zawiera już grupę kart. W tym celu można użyć okrągły zaczep dokowania znajdujący się w środku grupy zaczepów dokowania. Okno Poznaj Solid Edge (okno pomocy dla użytkownika) zostanie dodane jako nowa karta do okna, które zawiera między innymi kartę Warstwy. Jest to okno docelowe. Sprawdź, czy docelowe okno dokowane (okno, które zawiera między innymi kartę Warstwy) jest otwarte i przypięte na swoim miejscu tak, jak pokazano na poniższej ilustracji. W przeciwnym razie wyłącz tryb autoukrywania. Wyświetl okienko Poznaj Solid Edge, które zwykle znajduje się po prawej stronie okna aplikacji, i wyłącz tryb autoukrywania, aby przypiąć je na swoim miejscu. Teraz powinna być widoczna zawartość dwóch otwartych okien dokowanych. Umieść kursor na pasku tytułu okna Poznaj Solid Edge (1), a następnie przeciągnij je do okna docelowego (2), przytrzymując lewy przycisk myszy. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 8-9

128 Lekcja Lekcja 8: 8: Ćwiczenie: Ćwiczenie: Używanie Używanie okien okien dokowanych dokowanych Gdy następująca grupa zaczepów dokowania zostanie wyświetlona w oknie docelowym, przesuń kursor na okrągły zaczep znajdujący się pośrodku grupy. Podczas wykonywania tej czynności wewnątrz okna docelowego będzie wyświetlany cieniowany podgląd nowej karty. Zwolnij przycisk myszy. Okno Poznaj Solid Edge zostało dodane jako kolejna karta do zestawu kart. Znajdź ikonę znaku zapytania przedstawioną w poniższym przykładzie. Wszystkie karty w zestawie kart można przewijać, używając przycisków strzałek w prawo i w lewo. Karty można ponownie rozdzielić na poszczególne okna, przeciągając okno Poznaj Solid Edge na zaczep dokowania znajdujący się po przeciwnej stronie okna. Wskazówka Po dodaniu karty do zestawu kart lub oddzieleniu karty z takiego zestawu można ponownie użyć opcji Autoukrywanie. Do zestawu kart można również dodać okno dokowane, przeciągając je na pasek tytułu zestawu kart znajdujący się między dwiema istniejącymi kartami. Zwolnij przycisk myszy po wyświetleniu podglądu karty Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

129 Ćwiczenie: Używanie okien dokowanych Przywracanie zamkniętego okna dokowanego Przedmiotem tego ćwiczenia są dalsze eksperymenty z oknami dokowanymi. W tym celu należy wykonać poniższe instrukcje. Ponowne otwarcie zamkniętego okna Aby przywrócić okna, które zostały zamknięte i nie można ich znaleźć, użyj jednej z następujących technik. Wybierz kartę Widok grupę Pokaż Okienka, a następnie kliknij w menu nazwę okna dokowanego, które chcesz ponownie otworzyć. W jednym z pozostałych otwartych okien dokowanych kliknij przycisk Wyświetl menu okna dokowanego Oddokowanie okna, a następnie kliknij nazwę okna, które chcesz otworzyć ponownie. Po przeciągnięciu okna dokowanego na zewnątrz okna aplikacji staje się ono oknem niezależnym (oddokowanym). Aby oddokować okno, wykonaj jedną z następujących czynności: Kliknij dwukrotnie pasek tytułu okna dokowanego. Podczas przeciągania okna naciśnij klawisz Ctrl. Wskazówka Naciśnięcie klawisza Ctrl umożliwia oddokowanie okna w pobliżu obramowania, w miejscu, w którym normalnie okno zostałoby zadokowane. Przywrócenie okna oddokowanego do ostatniej pozycji Aby przywrócić okno oddokowane do ostatniej pozycji: Kliknij dwukrotnie pasek tytułu okna swobodnego. Wyłączanie zaczepów dokowania Aby wyłączyć zaczepy dokowania: Naciśnij klawisz Ctrl podczas przeciągania okna dokowanego. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 8-11

130 Lekcja Lekcja 8: 8: Ćwiczenie: Ćwiczenie: Używanie Używanie okien okien dokowanych dokowanych Podsumowanie W tym ćwiczeniu przedstawiono sposób użycia zaczepów dokowania do zarządzania oknami w obszarze roboczym. Okna dokowalne można dodawać do innych okien lub z nimi grupować. Można także przesuwać je indywidualnie. Gdy okno dokowane zostanie upuszczone do odpowiedniego okna kontenera, narzędzia zawarte w upuszczanym oknie zostaną dodane do okna kontenera, a w zestawie kart zostanie wyświetlona ikona oznaczająca nowo upuszczone okno. Przykładowe okna dokowane to Pasek podpowiedzi, pasek poleceń, Biblioteka elementów i panel Symulacja, a także każdy panel z kartami w oknie-kontenerze. Każde okno dokowane ma własny zestaw elementów sterujących umożliwiających automatyczne ukrywanie, zmienianie wielkości, zwijanie w pionie lub w poziomie oraz zamykanie okna. Można także skorzystać z dostępnych globalnie zaczepów dokowania, które pozwalają precyzyjnie zmieniać położenie okien dokowalnych. Są one wyświetlane tylko podczas przesuwania okna dokowalnego Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

131 Lekcja 9 Dostosowywanie obszaru roboczego spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 9-1

132 Lekcja Lekcja 9: 9: Dostosowywanie obszaru obszaru roboczego roboczego Przegląd opcji dostosowywania Solid Edge Można zwiększyć wydajność pracy poprzez dostosowanie funkcji Solid Edge. Można użyć polecenia Dostosuj na pasku szybkiego dostępu, aby utworzyć nowy temat interfejsu użytkownika lub zastosować zmiany do jednego z tematów dostarczonych wraz z Solid Edge. Więcej informacji zawiera temat Tematy Solid Edge. Można użyć karty Układ (okno dialogowe Dostosuj), aby zdefiniować domyśle rozmieszczenie, lokalizację i pokazać lub ukryć status okien dokowanych, narzędzia pomocy dla użytkownika oraz paski poleceń. Dodaje i usuwa polecenia na pasku szybkiego dostępu. Utwórz niestandardowe paski wstęgowe w celu zwiększenia własnej wydajności pracy. Utwórz nowe skróty klawiaturowe, odpowiadające potrzebom użytkownika. Zmień lub usuń domyślne skróty klawiaturowe. Użyj makr, aby przyspieszyć rutynowe zadania. Utwórz niestandardowe szablony, które zawierają właściwości często tworzonych dokumentów. Zmień kolor menu Solid Edge lub opcji interfejsu użytkownika przy użyciu okna Opcje Solid Edge. Można użyć polecenia Dostosuj pasek szybkiego dostępu, aby uzyskać dostęp do okna dialogowego Dostosuj, w którym można dodawać i usuwać polecenia z paska szybkiego dostępu, tworzyć własne paski wstęgowe, a także dodawać i usuwać skróty klawiaturowe. Można także zresetować dostosowane narzędzia i przywrócić ich początkowy stan. Można użyć polecenia Uruchom makro w menu Aplikacji, aby uzyskać dostęp do okna dialogowego Uruchom makro, którego można użyć do tworzenia, uruchamiania, aktualizowania lub usuwania makr. 9-2 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

133 Dostosowywanie obszaru roboczego Motywy Solid Edge W Solid Edge jest dostępny zestaw motywów interfejsu użytkownika, które zapewniają wstępnie zdefiniowane rozplanowanie narzędzi graficznych, narzędzi pomocy dla użytkownika, poleceń i okien dokowanych, dostosowane do poziomu doświadczenia z Solid Edge lub innymi produktami CAD. Motywy Solid Edge pozwalają zrównoważyć ilość przestrzeni roboczej, dostępnej do wyświetlania modelu lub rysunku, z rozstawieniem pasków poleceń i okien dokowanych (takich jak PathFinder) w oknie aplikacji. Narzędzia pomocy dla użytkownika, takie jak Pasek podpowiedzi i funkcja Podpowiedzi, są włączane lub wyłączane zależnie od tego, dla jak zaawansowanych użytkowników jest przeznaczony dany motyw. Każdy motyw Solid Edge zakłada dopasowanie układu interfejsu użytkownika (motyw interfejsu użytkownika) i doświadczenia typowego dla danego typu użytkownika (motyw typu użytkownika). Wybór motywu Motyw można wybrać na dwa sposoby. 1. Można wybrać motyw interfejsu użytkownika na początku pierwszej sesji po zainstalowaniu nowej wersji Solid Edge. 2. Jeśli wybrany pierwotnie motyw okaże się niedostosowany do preferowanego stylu pracy, można wybrać inny motyw, używając okna dialogowego Dostosowywanie w Solid Edge. W oknie dialogowym Dostosowywanie motywy są wymienione według nazwy motywu typu użytkownika. Okno dialogowe Dostosowywanie pozwala też utworzyć własny motyw. Wybór motywu podczas uruchamiania W pierwszej kolumnie poniższej tabeli są wymienione nazwy motywów interfejsu użytkownika, podawane w pierwszej sesji pracy z Solid Edge. Nazwa motywu interfejsu użytkownika Maksymalna pomoc Ograniczona pomoc Zalecane dla Początkujących użytkowników rozwiązań komputerowego wspomagania projektowania (CAD). Klientów mających doświadczenie z innymi produktami CAD, szczególnie SolidWorks. Najważniejsze cechy motywu Włącza funkcję Podpowiedzi oraz czytelne porady i rozszerzone podpowiedzi. Zapewnia pewien zakres pomocy dla użytkownika, np.: Rozszerzone podpowiedzi. Porady i opcje poleceń. Tekst opisowy obok elementów graficznych na przyciskach. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 9-3

134 Lekcja Lekcja 9: 9: Dostosowywanie obszaru obszaru roboczego roboczego Nazwa motywu interfejsu użytkownika Maksymalny obszar roboczy Zbalansowany Użyj mojego motywu niestandardowego z poprzedniej wersji Solid Edge Uwaga Zalecane dla Najważniejsze cechy motywu Klientów, którzy korzystali z Solid Zwija okna narzędzi i udostępnia Edge i mogą wygodnie pracować przyciski graficzne oraz poziomy ze zwiniętymi elementami pasek poleceń, aby zwiększyć interfejsu użytkownika. przestrzeń roboczą projektu. Klientów, którzy korzystali z domyślnej wersji interfejsu użytkownika Solid Edge. Klienci mający niestandardowy motyw firmowy mogą go wybrać przy użyciu tej opcji. Filmy wideo w podpowiedziach zostały wyłączone. Zapewnia równowagę między większą przestrzenią roboczą a pełnym wyświetlaniem narzędzi interfejsu użytkownika. Jest to domyślny motyw Solid Edge. Motyw firmowy może zostać udostępniony użytkownikom Solid Edge przez administratora. Niezależnie od wybranego na początku motywu można korzystać z opcji znajdujących się w oknie dialogowym Opcje Solid Edge i na karcie Pomoce, aby włączać i wyłączać objaśnienia. Ponadto można kontrolować poziom wyświetlanej zawartości objaśnienia (podstawowa, tekst rozszerzony i obraz, tekst rozszerzony i filmy wideo). Rozszerzone objaśnienia można dodać do motywu obszaru roboczego w oknie dialogowym Dostosuj, na karcie Układ. Wyświetlanie filmów wideo w rozszerzonych podpowiedziach wymaga zainstalowania aplikacji Adobe Flash Player. Wybór motywu w oknie dialogowym Dostosowywanie Można przełączać się między motywami, używając menu Motywy, które jest dostępne po wybraniu strzałki Dostosuj na Pasku szybkiego dostępu, tak jak to pokazano poniżej: W oknie dialogowym Dostosowywanie motywy są wymienione według nazwy typu użytkownika, dla którego jest zaprojektowano. W poniższej tabeli zestawiono nazwy motywów typów użytkownika z nazwami motywów interfejsu użytkownika. Nazwa motywu typu użytkownika Rozpoczynasz pracę z oprogramowaniem CAD Doświadczenie z SolidWorks Ekspert Solid Edge Przyporządkowuje do tego tematu interfejsu użytkownika Maksymalna pomoc Ograniczona pomoc Maksymalny obszar roboczy 9-4 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

135 Dostosowywanie obszaru roboczego Nazwa motywu typu użytkownika Domyślny Solid Edge Przyporządkowuje do tego tematu interfejsu użytkownika Zbalansowany Ten krótki film wideo, dostępny w internetowym system pomocy, przedstawia, w jaki sposób poszczególne motywy zmieniają obszar roboczy: Wybieranie predefiniowanego motywu interfejsu użytkownika (wideo) Uwaga Jeśli używana jest pomoc lokalna, film można odtworzyć, klikając dwukrotnie plik, themes_intro.htm, który znajduje się w podfolderze produktu Solid Edge, \Program\ResDLLs\0009\PersonaThemes. Dostosowywanie tematów Solid Edge Układ dostarczonych tematów Solid Edge można dopasować przy użyciu polecenia Dostosuj na pasku szybkiego dostępu. Po wyświetleniu okna dialogowego Dostosowywanie można wprowadzić zmiany w temacie, zmieniając opcje na karcie Układ. Zmiany układu można zapisać w gotowych tematach przy użyciu przycisku Zapisz. Nie dotyczy to zmian wstążki poleceń, paska szybkiego dostępu, menu kołowego ani ustawień klawiatury. Aby oprócz tematów Solid Edge dostosować również te elementy interfejsu użytkownika, użyj przycisku Zapisz jako. Można również utworzyć temat zdefiniowany przez użytkownika i zastosować do niego zmiany, używając wszystkich kart w oknie dialogowym Dostosowywanie. Więcej informacji zawiera temat Dostosowywanie układu interfejsu użytkownika. Sterowanie tematami za pośrednictwem narzędzia SEAdmin W Administratorze Solid Edge (SEAdmin.exe) znajdują się dwie opcje sterujące wyświetlaniem tematów Solid Edge. Opcja Wyłącz wyświetlanie okna dialogowego wyboru tematu interfejsu użytkownika umożliwia zablokowanie wyświetlania okna dialogowego wyboru tematu na początku sesji nowej wersji produktu Solid Edge. Opcja Nie twórz folderów ani plików tematów interfejsu użytkownika umożliwia zablokowanie tworzenia folderów i plików predefiniowanych tematów. Wyjątkiem są foldery i pliki domyślnego tematu - Zbalansowany - Domyślny Solid Edge, które są zawsze tworzone. Więcej informacji o narzędziu SEAdmin.exe zawiera temat Zarządzanie uprawnieniami użytkownika i położeniem dokumentów. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 9-5

136 Lekcja Lekcja 9: 9: Dostosowywanie obszaru obszaru roboczego roboczego Dostosowywanie układu interfejsu użytkownika Za pomocą karty Układ dostępnej w oknie dialogowym Dostosuj można tworzyć nowe tematy interfejsu użytkownika lub wprowadzać zmiany w tematach dostarczonych wraz z programem Solid Edge. 1. Na pasku szybkiego dostępu kliknij strzałkę Dostosuj, a następnie wybierz pozycję Dostosuj. 2. W oknie dialogowym Dostosuj kliknij kartę Układ. Uwaga Tematy Solid Edge w oknie dialogowym Dostosuj są uszeregowane według osób, dla których zostały zaprojektowane. W poniższej tabeli przedstawiono powiązania między nazwami tematów osób i nazwami tematów interfejsu użytkownika widocznymi po zainstalowaniu nowej wersji programu Solid Edge. Nazwa tematu osoby Rozpoczynasz pracę z oprogramowaniem CAD Doświadczenie z SolidWorks Ekspert Solid Edge Domyślny Solid Edge Przyporządkowuje do tego tematu interfejsu użytkownika Maksymalna pomoc Ograniczona pomoc Maksymalny obszar roboczy Zbalansowany 3. Na karcie Układ (w oknie dialogowym Dostosuj) można wykonać poniższe czynności: Wprowadzanie zmian w temacie Solid Edge a. Na liście Temat wybierz temat, który chcesz zmodyfikować. b. Zaznacz lub odznacz opcje układu interfejsu użytkownika. c. Kliknij Zapisz. Tworzenie niestandardowego tematu interfejsu użytkownika a. Na liście Temat wybierz temat, który zostanie użyty jako podstawa do utworzenia nowego tematu. b. Zaznacz lub odznacz opcje układu interfejsu użytkownika. c. Kliknij przycisk Zapisz jako. d. W oknie dialogowym Zapisz Temat jako wprowadź niepowtarzalną nazwę nowego tematu. 9-6 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

137 Dostosowywanie obszaru roboczego Wskazówka Podczas tworzenia niestandardowego tematu na karcie Układ można również stosować zmiany w temacie, korzystając z kart Klawiatura, Pasek szybkiego dostępu, Wstążka i Promieniowy dostępnych w oknie dialogowym Dostosuj. Modyfikując temat Solid Edge, można zmieniać tylko opcje dostępne na karcie Układ. Jeśli wprowadzone zmiany są nieodpowiednie, za pomocą przycisku Resetuj dostępnego na karcie Układ można przywrócić opcje interfejsu użytkownika: o o Tematy Solid Edge: przywracana jest konfiguracja domyślna interfejsu użytkownika w zakresie danego tematu. Tematy niestandardowe: na karcie Układ są przywracane domyślne ustawienia tematu Solid Edge, na podstawie którego opracowano temat niestandardowy. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 9-7

138 Lekcja Lekcja 9: 9: Dostosowywanie obszaru obszaru roboczego roboczego Dostosowywanie paska szybkiego dostępu Pasek szybkiego dostępu można dostosować, aby efektywniej wykonywać różne czynności. Można dodawać i usuwać polecenia tak, aby na pasku szybkiego dostępu znajdowały się najczęściej używane polecenia. Można organizować polecenia, zmieniając ich kolejność, i grupować je, dodając separatory. Można także przenieść pasek szybkiego dostępu nad lub pod pasek wstęgowy. Dodawanie poleceń do paska szybkiego dostępu 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj przy użyciu jednej z następujących metod: Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie na pasku wstęgowym i wybierz opcję Dostosuj pasek szybkiego dostępu. Kliknij strzałkę Dostosuj i z menu wybierz opcję Więcej poleceń. 2. W oknie dialogowym Dostosuj kliknij kartę Szybki dostęp. 3. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 4. Wybierz kategorię zawierającą żądane polecenie, które ma być dodane do paska narzędzi, korzystając z karty Szybki dostęp i listy Wybierz polecenia. 5. Z listy Polecenia wybierz polecenie. 6. Kliknij Dodaj. Wskazówka Szybszą metodą dodania pojedynczego polecenia do paska szybkiego dostępu jest kliknięcie ikony polecenia na pasku wstęgowym prawym przyciskiem myszy i wybranie polecenia Dodaj do paska szybkiego dostępu. Zmiany są wprowadzane oddzielnie dla każdego środowiska, dzięki czemu można ustawić odmienne ustawienia dla różnych środowisk. To zachowanie sprawia, że np. przy przenoszeniu dokumentów między środowiskiem części i rysunku należy dostosować ustawienia w obu tych środowiskach, aby zapewnić dostęp do tych samych opcji. 9-8 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

139 Dostosowywanie obszaru roboczego Usuwanie poleceń z paska szybkiego dostępu 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj przy użyciu jednej z następujących metod: Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie na pasku wstęgowym i wybierz opcję Dostosuj pasek szybkiego dostępu. Kliknij strzałkę Dostosuj i z menu wybierz opcję Dostosuj. 2. W oknie dialogowym Dostosuj kliknij kartę Szybki dostęp. 3. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 4. Na karcie Szybki dostęp wybierz z kolumny po prawej stronie polecenie, które należy usunąć z paska narzędzi. 5. Kliknij przycisk Usuń. Wskazówka Szybszą metodą usunięcia polecenia lub grupy poleceń z paska szybkiego dostępu jest kliknięcie polecenia na pasku szybkiego dostępu prawym przyciskiem myszy i wybranie polecenia Usuń z paska szybkiego dostępu. Organizowanie poleceń na pasku szybkiego dostępu 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj przy użyciu jednej z następujących metod: Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie na pasku wstęgowym i wybierz opcję Dostosuj pasek szybkiego dostępu. Kliknij strzałkę Dostosuj pasek szybkiego dostępu, a następnie wybierz z menu pozycję Dostosuj. 2. W oknie dialogowym Dostosuj kliknij kartę Szybki dostęp. 3. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 4. Na karcie Szybki dostęp wybierz z kolumny po prawej stronie polecenie, które należy przenieść. 5. Klikaj przycisk Przenieś w górę lub przycisk Przenieś w dół do momentu, gdy polecenie zostanie umieszczone w wybranym położeniu. Polecenia dodawane do paska narzędzi można także organizować, grupując je za pomocą separatora pionowego lub rozdzielacza. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 9-9

140 Lekcja Lekcja 9: 9: Dostosowywanie obszaru obszaru roboczego roboczego 1. Z kolumny po prawej stronie wybierz polecenie, które ma być wyświetlane przed separatorem lub rozdzielaczem. 2. Kliknij przycisk Separator lub Rozdzielacz. Na liście poleceń w oknie dialogowym Dostosuj zostanie wyświetlona przerywana pozioma linia. Na pasku szybkiego dostępu zostanie wyświetlony pionowy separator, który będzie wyglądać następująco: Wskazówka Separatory i rozdzielacze są wstawiane po wybranym poleceniu. Separator lub rozdzielacz nie może być umieszczony jako pierwsza lub ostatnia pozycja na liście, ale można je przenosić za pomocą przycisków Przenieś w górę i Przenieś w dół. Separator lub rozdzielacz można usunąć za pomocą przycisku Usuń. Przenoszenie paska szybkiego dostępu Kliknij pasek wstęgowy prawym przyciskiem myszy i wykonaj jedną z następujących czynności: o o Wybierz polecenie Pokaż pasek szybkiego dostępu poniżej wstążki. Spowoduje to przeniesienie paska narzędzi bezpośrednio nad główne okno programu. Jednocześnie zostanie także zwolnione miejsce, co umożliwi dodanie poleceń do paska szybkiego dostępu. Wybierz polecenie Pokaż pasek szybkiego dostępu powyżej wstążki. Spowoduje to przywrócenie paska szybkiego dostępu w położeniu domyślnym na górze okna aplikacji Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

141 Dostosowywanie obszaru roboczego Dostosuj pasek poleceń Pasek wstęgowy można dostosować, aby efektywniej wykonywać różne czynności. Można dodawać i usuwać polecenia tak, aby na pasku wstęgowym znajdowały się najczęściej używane polecenia. Można organizować polecenia, zmieniając ich kolejność, i grupować je, dodając separatory. Można organizować karty, zmieniając ich kolejność. Można sterować rozmiarem przycisków wstążki i wyświetlaniem tekstu na nich. Dodawanie poleceń do paska wstęgowego 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj przy użyciu jednej z następujących metod: Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie na pasku wstęgowym, a następnie wybierz pozycję Dostosuj pasek wstęgowy. Kliknij strzałkę Dostosuj, a następnie wybierz z menu pozycję Dostosuj wstążkę. 2. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 3. Korzystając z listy Wybierz polecenia z wybierz kategorię zawierającą żądane polecenie, które ma być dodane do wstążki. 4. Aby wybrać polecenie, rozwiń kategorie znajdujące się na liście poleceń. 5. Kliknij Dodaj. Wskazówka Zmiany są wprowadzane oddzielnie dla każdego środowiska, dzięki czemu można ustawić odmienne ustawienia dla różnych środowisk. To zachowanie sprawia, że np. przy przenoszeniu dokumentów między środowiskiem części i rysunku należy dostosować ustawienia w obu tych środowiskach, aby zapewnić dostęp do tych samych opcji. Usuwanie poleceń z paska wstęgowego 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj przy użyciu jednej z następujących metod: Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie na pasku wstęgowym, a następnie wybierz pozycję Dostosuj pasek wstęgowy. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 9-11

142 Lekcja Lekcja 9: 9: Dostosowywanie obszaru obszaru roboczego roboczego Kliknij strzałkę Dostosuj, a następnie wybierz z menu pozycję Dostosuj wstążkę. 2. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 3. Z kolumny po prawej stronie wybierz polecenie, które ma być usunięte z paska wstęgowego. 4. Kliknij przycisk Usuń. Organizowanie poleceń na pasku wstęgowym 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj przy użyciu jednej z następujących metod: Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie na pasku wstęgowym, a następnie wybierz pozycję Dostosuj pasek wstęgowy. Kliknij strzałkę Dostosuj, a następnie wybierz z menu pozycję Dostosuj wstążkę. 2. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 3. Z kolumny po prawej stronie wybierz polecenie, które należy przenieść. 4. Wykonaj jedną z następujących czynności: Klikaj przycisk Przenieś w górę lub przycisk Przenieś w dół do momentu, gdy polecenie zostanie umieszczone w wybranym położeniu. Kliknij przycisk Separator. Na liście poleceń w oknie dialogowym Dostosuj zostanie wyświetlona przerywana pozioma linia. Na pasku wstęgowym zostanie wyświetlony pionowy separator, który będzie wyglądać w ten sposób: 9-12 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

143 Dostosowywanie obszaru roboczego Wskazówka Separatory są wstawiane po wybranym poleceniu. Separator nie może być umieszczony jako pierwsza lub ostatnia pozycja na liście, ale można go przenosić za pomocą przycisków Przenieś w górę lub Przenieś w dół. Separator można usunąć za pomocą przycisku Usuń. Organizowanie kart na pasku wstęgowym 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj przy użyciu jednej z następujących metod: Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie na pasku wstęgowym, a następnie wybierz pozycję Dostosuj pasek wstęgowy. Kliknij strzałkę Dostosuj, a następnie wybierz z menu pozycję Dostosuj wstążkę. 2. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 3. Z kolumny po prawej stronie wybierz kartę, którą należy przenieść. 4. Kliknij przycisk Przenieś w górę lub Przenieś w dół do momentu, gdy karta zostanie umieszczona w wybranym położeniu. Można sterować rozmiarem przycisków wstążki i wyświetlaniem tekstu na nich. 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj przy użyciu jednej z następujących metod: Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie na pasku wstęgowym, a następnie wybierz pozycję Dostosuj pasek wstęgowy. Kliknij strzałkę Dostosuj, a następnie wybierz z menu pozycję Dostosuj wstążkę. 2. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 3. W prawej części okna dialogowego w pustym obszarze kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz pozycję Opcje przycisku dostępną w menu podręcznym, aby wyświetlić okno dialogowe Opcje przycisku. 4. W oknie dialogowym Opcje przycisków wybierz odpowiednie opcje. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 9-13

144 Lekcja Lekcja 9: 9: Dostosowywanie obszaru obszaru roboczego roboczego Dostosowywanie skrótów klawiaturowych Możesz tworzyć niestandardowe skróty klawiaturowe, które usprawniają pracę. Możesz także przypisać nowe skróty klawiaturowe do poleceń. Istniejące skróty klawiaturowe można usunąć. Mogą to być skróty domyślne lub skróty utworzone przez użytkownika. Tworzenie skrótu klawiaturowego 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj przy użyciu jednej z następujących metod: Kliknij prawym przyciskiem myszy pasek wstęgowy lub pasek szybkiego dostępu, a następnie wybierz opcję Dostosuj pasek szybkiego dostępu. Kliknij strzałkę Dostosuj pasek szybkiego dostępu i wybierz opcję Dostosuj. 2. W oknie dialogowym Dostosuj kliknij kartę Klawiatura. 3. Na stronie Klawiatura wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 4. Korzystając z listy Wybierz polecenia z, wybierz kategorię zawierającą polecenie, które ma zostać przypisane do skrótu klawiaturowego. Uwaga Lista poleceń zostanie zaktualizowana w zależności od wybranej kategorii. Uwaga W przypadku zaznaczenia opcji Wszystkie wstążki rozwiń wstążki i grupy, aby wyświetlić poszczególne polecenia. 5. Kliknij pole Zmodyfikowany, a następnie ponownie je kliknij, aby przejść do listy prawidłowych modyfikatorów i wybrać odpowiedni element. Uwaga Aby użyć klawisza funkcji, nie trzeba definiować modyfikatora. 6. W polu Klawisz naciśnij dowolny klawisz, klawisz numeryczny lub klawisz funkcji, który ma być używany jako skrót. Uwaga Jeśli pole Zmodyfikowany nie zostanie zdefiniowane, kliknij pole Klawisz, aby wyświetlić listę prawidłowych klawiszy funkcji. 7. W sekcji Wykorzystanie wybierz jedną z następujących opcji: Użyj tylko w określonym środowisku: skrót będzie używany tylko w środowisku zdefiniowanym w polu Środowisko do dostosowania Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

145 Dostosowywanie obszaru roboczego Użyj we wszystkich środowiskach: skrót będzie używany spójnie we wszystkich środowiskach. Wskazówka Listę domyślnych skrótów klawiaturowych można wyświetlić, wybierając pozycję Wszystkie przypisane skróty klawiaturowe dostępną na liście Wybierz polecenia z. Klikając przycisk Drukuj, można wydrukować przypisania klawiszy. Usuwanie skrótu klawiaturowego Kliknij pole Klawisz, a następnie naciśnij klawisz Delete. Kliknij inne pole. Skrót zostanie usunięty. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 9-15

146 Lekcja Lekcja 9: 9: Dostosowywanie obszaru obszaru roboczego roboczego Dostosowanie menu kołowego Można dostosować menu kołowe, aby efektywniej wykonywać różne czynności. Można dodawać i usuwać polecenia z menu kołowego, aby na paskach narzędzi znajdowały się często używane polecenia. Można organizować polecenia, zmieniając zajmowane przez ich miejsca. Dodawanie poleceń do menu kołowego 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj przy użyciu jednej z następujących metod: Kliknij prawym przyciskiem polecenie na pasku wstęgowym i wybierz opcję Dostosuj pasek szybkiego dostępu lub Dostosuj pasek wstęgowy. Kliknij strzałkę Dostosuj pasek szybkiego dostępu, a następnie wybierz z menu pozycję Dostosuj. 2. W oknie dialogowym Dostosuj kliknij kartę Menu kołowe. 3. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 4. Z listy Choose commands from wybierz kategorię zawierającą polecenie, które ma zostać dodane do menu kołowego. 5. Aby wybrać polecenie, rozwiń kategorie znajdujące się na liście poleceń. 6. Przeciągnij polecenie na obraz menu kołowego. 7. Upuść polecenie w odpowiednim miejscu na obrazie menu kołowego Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501

147 Dostosowywanie obszaru roboczego Wskazówka Zmiany są wprowadzane oddzielnie dla każdego środowiska, dzięki czemu można ustawić odmienne ustawienia dla różnych środowisk. Oznacza to również, że podczas zmiany dokumentów pomiędzy dokumentem rysunku i części należy dostosować ustawienia w obu miejscach. Usuwanie poleceń z menu kołowego 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj. 2. Wybierz kartę Menu kołowe. 3. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 4. Wybierz miejsce zawierające polecenie do usunięcia. 5. Przeciągnij polecenie na białą przestrzeń w otoczeniu menu. Organizowanie poleceń w menu kołowym 1. Otwórz okno dialogowe Dostosuj. 2. Wybierz kartę Menu kołowe. spse01501 Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika 9-17

148 Lekcja Lekcja 9: 9: Dostosowywanie obszaru obszaru roboczego roboczego 3. Wybierz odpowiednie środowisko z listy Środowisko do dostosowania. 4. Z obrazu menu kołowego wybierz polecenie, które chcesz usunąć. 5. Przeciągnij polecenie w inne docelowe miejsce. Uwaga Jeśli miejsce docelowe jest zajęte przez istniejące polecenie, ich położenia zostaną zamienione Podstawowe informacje o interfejsie użytkownika spse01501