InŜynieria ruchu str. 114

Transkrypt

1 NATĘśENIE RUCHU

2

3 InŜynieria ruchu str. 114 Pomiary wykonuje się oddzielnie dla następujących kategorii: motocykli, samochodów osobowych, lekkich samochodów cięŝarowych (dostawczych) o masie całkowitej do 3,5 ton, pozostałych samochodów cięŝarowych bez przyczep, samochodów cięŝarowych z przyczepami, autobusów i ciągników.

4

5 Pomiary natęŝenia mogą być prowadzone wyrywkowo, doraźnie lub cyklicznie na drogach miejskich i zamiejskich. ZróŜnicowane właściwości techniczno-ruchowe poszczególnych rodzajów pojazdów powodują, Ŝe w róŝnym stopniu oddziałują one na strumień ruchu. To oddziaływanie róŝnych rodzajów pojazdów, w stosunku do samochodu osobowego przyjętego za umowny pojazd porównawczy wyraŝa się za pomocą współczynników ekwiwalentnych. Współczynniki te umoŝliwiają przeliczanie natęŝenia ruchu wyraŝonego w pojazdach rzeczywistych [P] na natęŝenie w pojazdach umownych [E], ale tylko w przypadku, gdy w trakcie pomiaru była rejestrowana struktura rodzajowa ruchu (wg tab. 1).

6 nowe WPSD cz. I Rodzaj pojazdu Samochody osobowe i mikrobusy Samochody cięŝarowe i autobusy Samochody cięŝarowe z przyczepami lub naczepami, autobusy przegubowe Rowery i motocykle Oznaczenie E o E c E cp E mr Wartość współczynnika przeliczeniowego 1,0 1,7 2,5 0,5

7 InŜynieria ruchu str. 116 W pomiarach ruchu drogowego stosuje się następujące kategorie pojazdów:

8 Analizy ruchu zmierzające do ustalenia pewnych prawidłowości powinny uwzględniać jego złoŝoność, a następnie rodzaj tych prawidłowości oraz ich cechy charakterystyczne. Istotnym elementem analiz natęŝeń ruchu są analizy wahań ruchu, związane z następującymi czynnikami: czasem (porą roku, dniem tygodnia, porą dnia, przedziałem czasu w godzinie), rodzajem ruchu (miejski, podmiejski, pozamiejski, osobowy i cięŝarowy), strukturą rodzajową ruchu, typem i przebiegiem drogi, stopniem wykorzystania przepustowości,

9 Według ciągłych pomiarów ruchu, na większości dróg zamiejskich, maksymalny ruch godzinowy występuje w godzinach , a jedynie na odcinkach prowadzących ruch rekreacyjny w godzinach od do Śledzenie rozwoju ruchu jest jednym z podstawowych celów badań ruchu. Następnie wylicza się SDR wg wytycznych. SDR podane są w obowiązujących zarządzeniach dla kaŝdego punktu i drogi.

10 do czego są nam potrzebne wyniki SDR: - m.in. dają podstawę do wszelkich analiz ruchowych, - do wszelkich danych prognozowych dla rozwaŝanych rozwiązań drogowych - m.in. korzystamy z SDR takŝe do zestawienia danych przy korzystaniu z wielu nomogramów

11 Rodzaje ruchu drogowego Ruch swobodny Ruch wymuszony- korek Ruch częściowo nasycony

12 Wytyczne projektowania skrzyŝowań drogowych cz.1, GDDP, Warszawa str. 27 rys Na podstawie pomierzonego natęŝenia ruchu naleŝy wyznaczyć natęŝenie wyjściowe do ustalenia prognozy. NaleŜy określić je z uwzględnieniem następujących zmienności ruchu: - godzinowej w ciągu doby - dobowej w ciągu tygodnia - dobowej w ciągu roku Procedurę przedstawioną na schemacie (rys ) zaleca się stosować zarówno dla skrzyŝowań zlokalizowanych poza, jak i na terenie zabudowy

13 Wytyczne projektowania skrzyŝowań drogowych cz.1, GDDP, Warszawa str. 27

14 Wytyczne projektowania skrzyŝowań drogowych cz.1, GDDP, Warszawa Do wykonania projektu skrzyŝowania niezbędna jest znajomość natęŝenia miarodajnego wyznaczonego na podstawie analizy istniejącego ruchu i prognozy ruchu sporządzonej dla horyzontów czasowych podanych w p Pod pojęciem miarodajnego natęŝenia ruchu naleŝy rozumieć natęŝenie ruchu w ustalonej godzinie (wg p ), panujące w roku prognozy na skrzyŝowaniu. Jako rok prognozy naleŝy przyjmować 15 rok od daty oddania nowego skrzyŝowania do eksploatacji lub 10 rok od daty wykonania przebudowy istniejącego skrzyŝowania. Dla skrzyŝowania z sygnalizacją naleŝy określić natęŝenia miarodajne dla dwóch horyzontów czasowych: 1) 15 lub 10 roku od daty oddania skrzyŝowania do eksploatacji dla wymiarowania geometrii skrzyŝowania z uwzględnieniem uwarunkowań funkcjonowania sygnalizacji, 2) roku oddania skrzyŝowania do eksploatacji dla zaprogramowania sygnalizacji działającej juŝ w początkowym okresie funkcjonowania skrzyŝowania.

15 Wytyczne projektowania skrzyŝowań drogowych cz.1, GDDP, Warszawa str Miarodajnym natęŝeniem jest natęŝenie: 1) 50-tej godziny w roku dla skrzyŝowań dróg poza terenem zabudowy, 2) 30-tej godziny w roku dla skrzyŝowań dróg na terenie zabudowy małych miejscowości lub w zewnętrznej strefie duŝych miast (drogi wylotowe), 3) przeciętne szczytowe natęŝenie godzinowe ruchu w dniu roboczym dla skrzyŝowań dróg na terenie zabudowy duŝych miast (strefa centralna i pośrednia), 4) przeciętne szczytowe natęŝenie godzinowe ruchu weekendowego lub turystycznego dla skrzyŝowań, na których dominujący jest ruch weekendowy (rekreacyjny) lub turystyczny (sezonowy). Przeciętne szczytowe natęŝenie ruchu w godzinie powinno być wyznaczane na podstawie kilkakrotnych pomiarów, z uwzględnieniem wskazań zawartych w p i

16

17 N k = współczynnik wahań ruchu 15 4N 15 N godzinowe natęŝenie ruchu, N 15 natęŝenie ruchu w szczytowych 15 minutach analizowanej godziny, jest to max natęŝenie z czterech badanych kwadransów jednej godziny N Q = ekwiwalentna intensywność ruchu 15 k 15 Obliczeniowe natęŝenie ruchu InŜynieria ruchu str. 208 zwana OBLICZENIOWYM NATĘśENIEM RUCHU

18

19 Jakie mogą być przykłady skrzyŝowań, nie u wszystkich będą typowe. typowe

20 PROJEKTOWANIE KONSTRUKCJI NAWIERZCHNI DRÓG 1. Okresy eksploatacji nawierzchni Przy projektowaniu nawierzchni przyjmuje się okresy eksploatacji określone w tabeli: DU nr 43

21

22

23

24 2000 kat. c 2005 kat. c 2010 kat. c

25 2000 kat. f 2005 kat. f 2010 kat. f

26 2010 kat. f

27 2010 kat. f

28 2010 kat. c