(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (1) T3 Int.Cl. A61C 8/00 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 201/46 EP B1 (4) Tytuł wynalazku: Koronka do implantu zębowego (30) Pierwszeństwo: SE US P SE (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2011/30 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2016/0 (73) Uprawniony z patentu: Simply Dental AB, LUND, SE (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 CHRISTIAN LAURIDSEN, Limhamn, SE BO EKSTRÖM, Bunkeflostrand, SE MATS LJUNGBERG, Malmö, SE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Małgorzata Grabowska SULIMA GRABOWSKA SIERZPUTOWSKA BIURO PATENTÓW I ZNAKÓW TOWAROWYCH SP.J. Skr. poczt Warszawa 10 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 SGS-76/VAL EP B1 Opis Dziedzina wynalazku [0001] Wynalazek ten należy ogólnie do dziedziny implantów zębowych. Bardziej szczegółowo wynalazek ten dotyczy koronki z głównym korpusem, a także środków przyjmujących do przyjmowania kuli implantu zębowego lub łącznika implantu zębowego. Tło wynalazku [0002] Znane systemy implantów stanowią próbę przywrócenia pacjentowi normalnego funkcjonowania, wygody, estetyki, mowy i zdrowia, niezależnie od aktualnego stanu jego uzębienia. Takie systemy implantów oparte są na wszczepianiu implantów zębowych, takich jak implanty zębowe wykonane z biokompatybilnego tytanu, poprzez wprowadzanie ich do kości szczękowej pacjenta. W związku z tym wykorzystywanie biokompatybilnego tytanu rozpoczęło się w Szwecji już w roku 190, a od tego czasu było dalej rozwijane i rozpowszechniane na całym świecie. Znane są w tej dziedzinie sposoby służące zamocowaniu koronki dentystycznej do implantu. Może w nich być wykorzystywany cement dentystyczny. Kilka sposobów oparto na zastosowaniu członu śrubowego. Te człony śrubowe mogą mocować koronkę do implantu, czy to bezpośrednio, czy to za pośrednictwem elementów dystansujących. [0003] Gdy pacjent pozostaje bez zęba/zębów przez pewien czas, kość szczękowa ulega zwyrodnieniu, ponieważ ta kość szczękowa nie znajduje się pod wpływem naprężeń sił towarzyszących przeżuwaniu. Skutkuje to mniejszą ilością materiału kostnego do prawidłowego zakotwienia implantu zębowego. Celem znalezienia dostatecznej kości do optymalnego wszczepienia, implant zębowy często musi zostać ukształtowany kątowo tak, że oś wzdłużna tego implantu zębowego wychodzi poza usta. [0004] Mocowanie koronki za pomocą cementu dentystycznego jest skomplikowane ze względu na takie czynniki, jak zróżnicowany czas schnięcia cementu, trudność przy zamocowaniu koronki podczas wysychania cementu dentystycznego, a także problemy związane z dostosowywaniem koronki dentystycznej, gdy cement już wysechł. Jeżeli wykorzystywany jest człon śrubowy, wymaga on, aby ujście kanału śrubowego zostało umieszczone na widocznej powierzchni koronki dentystycznej. Również optymalne usytuowanie implantu, ze względu na istniejącą sytuację zębów, często skutkuje nieoptymalnym umieszczeniem koronki dentystycznej pod względem estetyki pacjenta, jego wymowy i możliwości nagryzania. Ponadto skomplikowane jest wytwarzanie koronek dostosowanych do implantów zębowych o odchylonych kątach zamocowania, ponieważ elementy dystansujące i/lub zintegrowane elementy dystansujące muszą zostać skonfigurowane precyzyjnie względem różnych kątów ustawienia implantów zębowych. Może to również skutkować skomplikowaną procedurą montażową koronki, jeżeli dwa usytuowane blisko siebie implanty zębowe mają kierunki od siebie odchylone. [000] Środki znane już w tej dziedzinie do osiągania tego celu obejmują zastosowanie kątowych elementów dystansujących i koronek dentystycznych, zamocowanych do

3 2 implantu za pomocą kleju lub za pomocą innych technik, które nie są oparte na wykorzystaniu członu śrubowego. Kątowe elementy dystansujące mogą mieć wiele wad i charakteryzują się zwiększeniem w sposób znaczący wysokości koronki. Skutkiem tego również wzrasta stopień złożoności zamocowania koronki do implantu [0006] Koronka do implantu zębowego znana jest z DE U1, przy czym koronka ta zawiera część mocującą, mającą gniazdo łącznikowe w postaci sferycznie ukształtowanego zagłębienia z powierzchnią mocującą, a także główną część. Ta koronka ma być połączona z kulą mającą kształt sferyczny osseointegrowanego implantu zębowego za pośrednictwem części mocującej. Główna część zawiera prowadnicę do przyjmowania tulei lub otworu śrubowego, przy czym część tej prowadnicy lub część tego otworu śrubowego tworzy otwór w powierzchni mocującej tak, że prostopadle występuje tu odległość pomiędzy środkiem zagłębienia sferycznego a osią środkową prowadnicy lub otworu śrubowego. Ta koronka zawiera ponadto część mocującą, nadającą się do zamocowania kuli implantu zębowego, a tym samym utworzenia połączenia kulowego. Ta koronka zawiera również środki sterujące, przy czym te środki sterujące są roboczo połączone z częścią mocującą i są właściwe do uruchamiania części mocującej. [0007] Również, gdy implant został już wszczepiony, a także uzyskane zostało zadowalające zintegrowanie z kością tego implantu, wielką szkodą byłoby wymieniać taki implant na inny implant, bardziej właściwy do zamocowania struktur lub elementów dystansujących, potrzebnych w zmienionych warunkach u pacjenta. Może tak się zdarzyć, jeżeli pacjent potrzebuje pewnego rodzaju rekonstrukcji struktury dentystycznej, tak jak na przykład w przypadku utraty jeszcze jednego zęba. W tym przypadku lepiej byłoby mieć implant zębowy bardziej właściwy do dostosowania względem innych implantów, elementów dystansujących i/lub koronek w ustach pacjenta. [0008] Dlatego też ulepszony implant zębowy, łącznik implantu zębowego, a także koronka byłyby korzystne, zwłaszcza byłby korzystny implant zębowy, łącznik implantu zębowego i koronka umożliwiające dobre spasowanie koronki z dziąsłem, prostszy, szybszy i tańszy sposób wytwarzania tej koronki, uzyskiwanie korzyści ekonomicznych, prostszy montaż, większą swobodę lokalizowania implantu zębowego dla umożliwienia korzystania z implantu umieszczonego optymalnie w odniesieniu do sytuacji stomatologicznej, czyli anatomii kości szczękowej, przy jednoczesnym umożliwieniu nakładania koronki dentystycznej w sposób optymalny na implant tak, że ujście kanału śrubowego nie jest widoczne na zewnątrz ust pacjenta. Istota wynalazku [0009] Zgodnie z powyższym, według wynalazku poszukuje się możliwości złagodzenia, ograniczenia lub wyeliminowania jednej lub więcej z powyżej wymienionych wad występujących w stanie techniki oraz niedogodności po prostu lub w jakiejkolwiek kombinacji oraz rozwiązania co najmniej jednego z powyżej wymienionych problemów poprzez zapewnienie koronki do implantu zębowego, zawierającej część przytwierdzającą, mającą gniazdo łącznikowe w postaci ukształtowanego sferycznie zagłębienia z powierzchnią przytwierdzającą, a także główną część, przy czym koronka

4 jest przeznaczona do połączenia z osseointegrowanym implantem zębowym, za pośrednictwem części przytwierdzającej, a główna część zawiera przewód do przyjmowania tulei lub otworu śrubowego, przy czym część przewodu lub część otworu śrubowego tworzy otwór w powierzchni przytwierdzającej tak, że występuje prostopadle odległość pomiędzy środkiem zagłębienia sferycznego a osią środkową przewodu lub otworu śrubowego; przy czym koronka zawiera ponadto część przytwierdzającą, właściwą do zamocowania kuli implantu zębowego, z utworzeniem tym samym połączenia kulowego, a także środki sterujące, połączone roboczo z częścią przytwierdzającą, charakteryzującej się tym, że środki sterujące są właściwe do uruchamiania części przytwierdzającej poprzez manipulowanie częścią mocującą dla zamocowania tej części przytwierdzającej do implantu zębowego; oraz system implantu zębowego, zawierający implant zębowy i koronkę połączone za pomocą połączenia kulowego. [0010] Ogólnie rozwiązanie według wynalazku stanowi zapewnienie rozwiązania, w którym koronka dentystyczna może być mocowana prawidłowo niezależnie od kąta, pod którym ten implant zębowy jest mocowany w kości szczękowej. [0011] Korzystne cechy wynalazku są określone w zastrzeżeniach zależnych. Krótki opis rysunku [0012] Te i inne aspekty, cechy i zalety, jakie zapewnia ten wynalazek, staną się zrozumiałe i objaśnione na podstawie podanego dalej opisu przykładów wykonania wynalazku, w nawiązaniu do figur dołączonego rysunku, na którym: Fig. 1 przedstawia implant zębowy z gniazdem kulowym; Fig. 2 przedstawia łącznik implantu zębowego z gniazdem kulowym; Fig. 3 przedstawia koronkę dentystyczną z gniazdem łącznikowym; Fig. 4 przedstawia ilustrację przytwierdzenia zgodnie z jednym przykładem wykonania wynalazku, gdzie implant ma gniazdo kulowe; Fig. przedstawia ilustrację mocowania zgodnie z jednym kolejnym przykładem wykonania wynalazku, gdzie implant ma gniazdo kulowe; Fig. 6 przedstawia ilustrację nakładki dociskowej; Fig. 7 przedstawia ilustrację implantu zębowego z gniazdem kulowym ze ściętą sferą; Fig. 7A przedstawia implant z boku, a Fig. 7B przedstawia implant z góry; Fig. 8 przedstawia ilustrację implantu zębowego z gniazdem kulowym z pełną sferą; Fig. 8A przedstawia implant z boku, a Fig. 8B przedstawia implant z góry; Fig. 9 przedstawia ilustrację implantu zębowego z gniazdem kulowym z poziomo ściętą sferą; Fig. 9A przedstawia implant z boku, a Fig. 9B przedstawia implant z góry; Fig. 10 przedstawia ilustrację przytwierdzenia zgodnie z jednym przykładem wykonania wynalazku, gdzie implant ma gniazdo kulowe, a koronka zawiera tuleję. Opis przykładów wykonania [0013] Podany dalej opis skupia się na przykładach wykonania, mających zastosowanie do implantu zębowego, zwłaszcza implantu zębowego do podpierania protezy dentystycznej lub koronki dentystycznej, zawierającego wzdłuż swojej osi wzdłużnej

5 część mocującą, przeznaczoną do zakotwienia w kości szczękowej pod pewnym kątem względem tej kości szczękowej, a także część przytwierdzającą z dostępną powierzchnią i koronkami do niej dostosowanymi. Również opisane zostaną przykłady wykonania łącznika implantu zębowego, z częścią mocującą łącznik implantu zębowego do części przytwierdzającej implantu zębowego. [0014] Według jednego przykładu wykonania, przedstawionego na fig. 1, ujawniony jest implant zębowy 10. Implant zębowy ma pierwszy i drugi koniec wzdłuż osi wzdłużnej 11. Ten implant zębowy może występować w jednym kawałku, takim jak lity lub masywny tak, że nie występują obszary przejściowe pomiędzy różnymi częściami implantu zębowego. Implant zębowy zawiera część mocującą 100, przeznaczoną do zakotwienia w kości szczękowej 12 pacjenta pod pewnym kątem 13 względem płaszczyzny pionowej kości szczęki. Część mocująca 100 może być częścią nagwintowaną wzdłuż jej osi wzdłużnej, w kierunku pierwszego końca. Zakotwienie w szczęce jest możliwe dzięki osseointegracji, co jest dobrze znane w tej dziedzinie. Ten implant zębowy zawiera ponadto część przytwierdzającą 101, do mocowania koronki do implantu zębowego, w kierunku drugiego końca implantu zębowego. Część przytwierdzająca 101 ma pozytywowy kształt sferyczny. Część przytwierdzającą 101 stanowi gniazdo kulowe. To gniazdo kulowe zapewnia pozytywowy kształt sferyczny. Ten pozytywowy kształt sferyczny zapewnia wypukłe pole powierzchni w drugim środkowym końcu implantu zębowego. To wypukłe pole powierzchni jest skonfigurowane do sprzęgającego współpracowania z negatywowym kształtem sferycznym na koronce. Promień wypukłego obszaru powierzchni może być tak dobierany, że może przyjmować negatywowy kształt sferyczny na koronce tak, że kąt pomiędzy osią środkową implantu zębowego nie musi być wyrównany z osią środkową, tak jak na przykład osią nakładającą się na środkową oś otworu śrubowego, w koronce mającej negatywowy kształt sferyczny. Taki otwór śrubowy może na przykład mieć oś środkową o kierunku równoległym i ewentualnie pokrywającym się z cięciwami negatywowego kształtu sferycznego koronki. Zostanie to opisane poniżej. Gniazdo kulowe zapewnia zaletę polegającą na łatwym oczyszczaniu, ponieważ może być zastosowane bez jakiegokolwiek zagłębienia. Co więcej, ze względu na to, że gniazdo kulowe wystaje z kości szczękowej, zapewnia łatwy dostęp poprzez na przykład formę, w przypadku wykonywania odcisku do usytuowania implantu. Projekt gniazda kulowego również umożliwia niezależne od kąta zamocowanie koronki do wielu gniazd kulowych. To rozwiązanie jest bardzo dobre dla przypadków, w których koronka jest zaprojektowana do zastąpienia wszystkich zębów. Cześć przytwierdzająca 101 w postaci kuli może być zaopatrzona w wypusty, rowki lub w innego rodzaju nierówną powierzchnię dla zwiększenia tarcia pomiędzy kulą lub gniazdem kulowym a inną powierzchnią skonfigurowaną w jego sąsiedztwie. Gdy część mocująca 100 została zakotwiona w kości szczękowej 12 pacjenta, część przytwierdzająca nadaje się do połączenia z koronką niezależnie od kąta 13, pod jakim ten implant zębowy 10 jest zakotwiony w kości szczękowej 12. Implant zębowy 10 może zawierać lub stanowić część napędową w drugim końcu implantu zębowego, która to część napędowa jest dostosowana do sprzęgania z narzędziem napędowym. Część napędowa może być wybierana z grupy obejmującej wklęsły rowek lub zagłębienie, do współpracowania z

6 końcówką dłuta lub wkrętaka; zagłębienie heksagonalne, zagłębienie wielokątne; zagłębienie z wewnętrznym gwintem itd [001] Gdy część napędowa jest zagłębieniem z gwintem wewnętrznym, implant zębowy może zostać zamocowany do narzędzia napędowego przed wprowadzeniem tego implantu zębowego do kości szczękowej, przy czym narzędzie napędowe może mocować ten implant zębowy bez konieczności poluzowania czy ponownego uchwycenia części napędowej. Może to również zapewniać zaletę taką, że implant zębowy jest stabilnie zamocowany na narzędziu napędowym, co znacznie upraszcza zamocowanie do kości szczękowej. Może to być również bezpieczniejsze dla pacjenta, ponieważ nie występują żadne luźne części, które mogą zostać połknięte. Narzędzie napędowe może być napędzane ręcznie lub automatycznie, tak jak przez wkrętak lub wiertło dentystyczne do obracania tego implantu zębowego w wybranym kierunku obrotowym dla zamocowania lub usunięcia nagwintowanej części mocującej 100 z kości szczękowej. Część przytwierdzająca 101 jest usytuowana w sąsiedztwie lub w bliskim sąsiedztwie części mocującej 100 tak, że odległość pomiędzy częścią przytwierdzającą 101 a tkanką kostną może być utrzymywana jako niewielka, gdy implant zębowy jest zakotwiony w kości szczękowej 12. Jeżeli część przytwierdzająca 101 oraz część mocująca 100 mają w przybliżeniu taką samą średnicę, może zostać zastosowanie przewężenie pomiędzy nimi, zwłaszcza jeżeli część przytwierdzającą 101 stanowi gniazdo kulowe. [0016] Kąt 13, pod którym implant zębowy 10 zostaje zakotwiony w kości szczękowej, może wynosić pomiędzy 0 a 90 w odniesieniu do pożądanej ostatecznej osi poziomej koronki. Pożądana ostateczna oś pozioma jest osią, wzdłuż której powinna zostać wyrównana koronka. Może to być uzależnione od właściwości fizycznych pacjenta i zmieniać się zależnie od przypadku. Szeroki zakres kąta 13 pozwala wyeliminować problemy związane ze zwyrodnieniem kości szczękowej, jakie może następować, gdy pacjent pozostawał bez zęba/zębów przez pewien czas, ponieważ możliwe jest znalezienie kąta, który umożliwia znalezienie przez część mocującą 100 dostatecznej ilości materiału kostnego do prawidłowego zakotwienia w szczęce, a nadal będzie odpowiedne do zapewnienia podparcia dla koronki o określonej pożądanej ostatecznej osi poziomej. Co więcej, uzależnione od kąta połączenie implantu zębowego 10 ogranicza konieczność stosowania kątowych elementów dystansujących. To z kolei umożliwia mniej skomplikowaną instalację przy mniejszej liczbie części. Mniejsza liczba części może prowadzić do bezpieczniejszego montowania implantu zębowego, ponieważ występuje mniej możliwości wciągnięcia do dróg oddechowych lub w inny sposób wchłonięcia części. Ponadto mniejsza liczba części może umożliwiać łatwiejszy montaż. [0017] Jeżeli jednak pacjent ma już implant zębowy według stanu techniki, lecz wymaga kolejnego implantu według wynalazku, pierwszy implant może zostać zmodyfikowany za pośrednictwem łącznika implantu zębowego. W jednym z przykładów wykonania według fig. 2 został przedstawiony łącznik 20 implantu zębowego. Wzdłuż swojej osi wzdłużnej 21, w kierunku pierwszego końca, łącznik ma część mocującą 200. Ta część mocująca 200 nadaje się do zamocowania na osseointegrowanym implancie zębowym. Co więcej, łącznik ma część przytwierdzającą 201 w kierunku drugiego końca, do przytwierdzenia koronki do implantu zębowego w kierunku drugiego końca łącznika implantu zębowego. Ta część przytwierdzająca 201 ma pozytywowo sferyczny kształt.

7 6 Zatem tę część przytwierdzającą 201 stanowi kula, jak opisano powyżej. Część mocująca 200 może być zaprojektowana do spasowania z jakimkolwiek produktem w postaci implantu zębowego lub systemem implantu zębowego według stanu techniki [0018] W przykładzie wykonania według fig. 3 ujawniona zostaje koronka dentystyczna 300 do implantu zębowego. Ta koronka zawiera część przytwierdzającą 30 oraz główną część 31. Część przytwierdzająca 30 ma powierzchnię przytwierdzającą 32, przeznaczoną do przytwierdzenia do implantu dentystycznego 10. Część przytwierdzająca 30 zawiera część przytwierdzającą 33. Ta część przytwierdzająca 33 jest uruchamiana, czyli poddawana manipulacjom, dla przytwierdzenia części przytwierdzającej 30 do implantu zębowego 10 lub łącznika 20 implantu zębowego. To przytwierdzenie uzyskuje się ze względu na to, że część przytwierdzająca reguluje nacisk, jakim powierzchnia przytwierdzająca 32 działa na implant zębowy 10 lub łącznik 20 implantu zębowego. Co więcej, takie przytwierdzenie jest kontrolowane za pośrednictwem środków sterujących 34, które są roboczo połączone z częścią przytwierdzającą 33. Te środki sterujące są właściwe do uruchamiania części przytwierdzającej 33. [0019] Powierzchnia przytwierdzająca 32 zostaje przytwierdzona do osseointegrowanego implantu zębowego za pomocą jednego ze sposobów wybranych z grupy obejmującej zaciskanie, chwytanie cierne, zakotwienie śrubowe, zakotwienie śrubowe z chwytaniem ciernym. [0020] Powyżej wymienione zaciskanie uzyskuje się za pomocą środków mechanicznych. Zaletą wynikającą z tego jest łatwość użycia, gdyż do montażu potrzebne są jedynie proste narzędzia. [0021] Co więcej, według jednego przykładu wykonania wynalazku jest ujawniony system implantu zębowego. Ten system zawiera implant zębowy lub łącznik implantu zębowego i koronkę dentystyczną. Implant zębowy lub łącznik implantu zębowego oraz koronka dentystyczna mogą być zaprojektowane zgodnie z którymkolwiek z powyżej wymienionych przykładów wykonania, a zatem po prawidłowym zainstalowaniu zapewnia on stabilne przytwierdzenie koronki dentystycznej w kości szczękowej pacjenta. Ten system zębowy ma zaletę, że pracuje niezależnie od kąta względem szczęki pacjenta, gdy implant zębowy zostaje zamocowany w szczęce. Ułatwia to również dodawanie nowych koronek dentystycznych lub wymienianie istniejącej koronki dentystycznej, jeżeli pacjent na przykład straci więcej zębów, ponieważ takie koronki dentystyczne są łatwe do zintegrowania. [0022] Poniżej zostaną w dalszym stopniu zilustrowane wzajemne oddziaływania pomiędzy implantem zębowym lub łącznikiem implantu zębowego a koronką dentystyczną, za pomocą podanych nieograniczających przykładów. [0023] W przykładzie wykonania według fig. 4 przedstawione zostały wzajemne oddziaływania pomiędzy implantem zębowym/łącznikiem implantu zębowego a koronką dentystyczną z gniazdem łącznikowym. W tym przypadku elementy sterujące 34 zawierają otwór śrubowy oraz człon śrubowy 6. Część otworu śrubowego tworzy otwór w powierzchni przytwierdzającej 32, a tym samym umożliwia sprzęganie przez część przytwierdzającą 33 implantu zębowego 10. Występuje tu prostopadle odległość

8 7 pomiędzy środkiem sferycznego zagłębienia a środkową osią otworu śrubowego, czyli otwór śrubowy nie jest wyśrodkowany wokół środka zagłębienia sferycznego gniazda łącznikowego [0024] Korzystnie środkowa oś otworu śrubowego nie przecina jakiejkolwiek części sferycznie ukształtowanego zagłębienia. Ta występująca prostopadle odległość pomiędzy środkiem sferycznego zagłębienia a środkową osią otworu śrubowego jest zatem większa niż promień sferycznie ukształtowanego zagłębienia. W związku z tym gniazdo kulowe implantu zębowego 10 będzie zajmować jedynie częściowo otwór śrubowy, gdy koronka zostaje zamontowana na implancie zębowym. Człon śrubowy 6 jest zamocowany w otworze śrubowym tak, że gdy jest on wkręcony, uruchamia część przytwierdzającą 33. Po uruchomieniu część przytwierdzająca sprzęga implant zębowy 10, wytwarzając w ten sposób nacisk działający na ten implant zębowy 10 dla sprzęgnięcia koronki 300 z implantem zębowym 10 za sprawą działania sił tarcia. [002] Co więcej, w przykładzie wykonania według fig. środki sterujące 34 zawierają otwór śrubowy oraz drugi człon śrubowy 66. Ten drugi człon śrubowy 66 ma dolny koniec 67 odwrócony od części napędowej. Dolny koniec 67 ma większą średnicę niż część śruby o najmniejszej średnicy. Część otworu śrubowego tworzy otwór w powierzchni przytwierdzającej 32, a tym samym umożliwia sprzęganie przez część przytwierdzającą 33 implantu zębowego 10. Oś środkowa otworu śrubowego nie przecina powierzchni przytwierdzającej 32. Występuje tu prostopadle odległość pomiędzy środkiem sferycznego zagłębienia a środkową osią otworu śrubowego, czyli otwór śrubowy nie jest wyśrodkowany wokół środka sferycznego zagłębienia gniazda łącznikowego. [0026] Korzystnie środkowa oś otworu śrubowego nie przecina jakiejkolwiek części ukształtowanego sferycznie zagłębienia. Występująca prostopadle odległość pomiędzy środkiem sferycznego zagłębienia a środkową osią otworu śrubowego jest zatem większa niż promień sferycznie ukształtowanego zagłębienia. W związku z tym gniazdo kulowe implantu zębowego będzie jedynie zajmować otwór śrubowy częściowo, gdy koronka zostaje zamontowana na implancie zębowym 10. Drugi człon śrubowy 66 jest tak zamontowany, że po wykręceniu uruchamia część przytwierdzającą 33. Po uruchomieniu część przytwierdzająca sprzęga implant zębowy 10, tworząc w ten sposób nacisk działający na ten implant zębowy dla zamocowania koronki do tego implantu zębowego za sprawą działania sił tarcia. [0027] Gwint członu śrubowego 66 może być nagwintowany lewoskrętnie. Uruchomienie części przytwierdzającej 33 jest dokonywane, jak ujawniono powyżej, poprzez wykręcanie członu śrubowego 66, czyli przekręcanie drugiego członu śrubowego 66 tak, że łeb członu śrubowego przemieszcza się w kierunku na zewnątrz od części mocującej 33. Jeżeli gwint drugiego członu śrubowego 66 jest nagwintowany lewoskrętnie, przekręcanie drugiego członu śrubowego 66 w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara będzie uruchamiać część mocującą 33. Zastosowanie nagwintowanej lewoskrętnie śruby jest korzystne, jako że przekręcanie w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara jest normalnie kojarzone z dociąganiem śrub. Gwint w otworze śrubowym, skonfigurowany do sprzęgania z gwintem drugiego członu śrubowego 66, jest zatem odpowiednio dostosowany. Oznacza to, że gwint w

9 8 otworze śrubowym jest skonfigurowany do współpracowania z członem śrubowym z gwintem lewoskrętnym [0028] Podobnie jest korzystne, jeżeli gwint członu śrubowego, ujawnionego w przykładzie wykonania według fig. 4, czyli gwint 6, jest nagwintowany prawoskrętnie dla umożliwienia działania dociągającego poprzez przekręcanie członu śrubowego zgodnie z ruchem wskazówek zegara. [0029] Rozmiar gniazda kulowego lub łącznikowego może być dobierany tak, że powierzchnia stykowa pomiędzy gniazdem kulowym lub łącznikowym implantu zębowego 10 a koronką 300 zapewnia zadowalającą siłę tarcia do utrzymywania koronki 300 zabezpieczonej przed przemieszczaniem się podczas użytkowania. Dlatego też średnica gniazda kulowego lub łącznikowego może być dobierana w przedziale wynoszącym pomiędzy 1, a 6,0 mm. Ten przedział może być dobierany na podstawie rozmiaru zęba/zębów, których brakuje. [0030] W jednym z przykładów wykonania, średnica gniazda kulowego lub łącznikowego może być dobierana w przedziale wynoszącym pomiędzy 2, a 4 mm. [0031] W jednym przykładzie wykonania, takim jak zilustrowany na fig. 10, główna część 31 zawiera przewód 110 dostosowany do przyjmowania i przytwierdzania oddzielnej tulei 111. Część tego przewodu 110 tworzy otwór w powierzchni przytwierdzającej 32, umożliwiając tym samym sprzęganie przez część przytwierdzającą 33 implantu zębowego 10. Oś środkowa tego przewodu 110 nie przecina tej powierzchni przytwierdzającej 32. Występuje tu prostopadle odległość pomiędzy środkiem sferycznego zagłębienia a środkową osią przewodu 110, czyli przewód nie jest wyśrodkowany wokół środka sferycznego zagłębienia gniazda łącznikowego. [0032] Korzystnie środkowa oś przewodu 110 nie przecina jakiejkolwiek części sferycznie ukształtowanego zagłębienia. Występująca prostopadle odległość pomiędzy środkiem sferycznego zagłębienia a środkową osią przewodu 110 jest zatem większa niż promień sferycznie ukształtowanego zagłębienia. W związku z tym gniazdo kulowe implantu zębowego będzie jedynie zajmować przewód 110 częściowo, gdy koronka zostaje zamontowana na implancie zębowym. [0033] Tuleja 111 może zostać przytwierdzona/zamocowana do głównej części 31 za pośrednictwem spasowania gwintowego lub ciernie. Gdy tuleja 111 zostaje zamocowana do głównej części ciernie, ta tuleja może być na przykład zaopatrzona w gumę lub tworzywo sztuczne na powierzchni przeznaczonej do sprzęgania z przewodem 110. Tuleja 111 może mieć konfigurację rurową, przy czym zewnętrzna powierzchnia jest przeznaczona do sprzęgania przewodu 110, a wewnętrzna powierzchnia jest przeznaczona do sprzęgania członu śrubowego. Zatem wewnętrzna powierzchnia tulei 111 jest nagwintowana z gwintem 112 dla współdziałania z członem śrubowym. [0034] Gdy tuleja 111, a tym samym również gwint 112 są oddzielone od głównej części 31, to obróbka głównej części 31, taka jak wypalanie materiału licowego na głównej części 31 przed wprowadzeniem tulei 111 oraz następne łączenie koronki dentystycznej 300 i implantu zębowego 10, nie będzie mieć takiego niekorzystnego wpływu na gwint śrubowy 112, jaki miałby miejsce w przeciwnym przypadku.

10 [003] W jednym przykładzie wykonania, przewód 110 i/lub tuleja 111 są stożkowe. Taka stożkowość przewodu 110 jest naturalnie taka, że średnica zwiększa się w kierunku ujścia tego przewodu. Zatem tuleja 111, po przyjęciu w przewodzie 110, zostaje przytwierdzona. Tarcie, alternatywnie zgodnie z powyższym, będzie zapobiegać obracaniu się tulei 111. [0036] W jednym przykładzie wykonania, przewód 110 ma występ lub występy, dostosowane do przytwierdzenia tulei 111. Ponadto tuleja 111 może również mieć występ lub występy. [0037] Przewód 110 i/lub tuleja 111 mogą mieć rowek(rowki). W jednym przykładzie wykonania, przewód 110 ma występ(y), podczas gdy tuleja 111 może mieć rowek(rowki). W takim przykładzie wykonania występ(y) może(mogą) być dostosowany(e) do sprzęgania rowka(ów). [0038] W jednym przykładzie wykonania, ani przewód 110, ani zewnętrzna powierzchnia tulei 111 nie są cylindryczne względem środkowej osi. Dzięki temu odejściu od kształtu cylindrycznego, tuleja 111 będzie zabezpieczona przez obracaniem się, gdy zostanie przyjęta w przewodzie 110. [0039] Zgodnie z tłem wynalazku, dostęp do części przytwierdzającej 101 implantu zębowego 10 lub łącznika 20 implantu zębowego jest uzyskiwany za pomocą nakładki naciskowej do wykonywania odcisku usytuowania implantu. Ta nakładka naciskowa zostaje zamocowana do części przytwierdzającej 101 implantu zębowego 10 lub łącznika 20 implantu zębowego, a pacjent nagryza wtedy materiał giętki dla spowodowania przyklejenia nakładek naciskowych do materiału giętkiego. Po tym, jak materiał giętki, z nakładkami naciskowymi, zostaje usunięty, możliwe jest obejrzenie kątów, pod jakimi część przytwierdzająca implantu zębowego ma zostać zamontowana. [0040] Bez wykraczania poza zakres zastrzeżeń, została ujawniona nakładka naciskowa 70 do połączenia z gniazdem kulowym. Fig. 6A przedstawia nakładkę naciskową o geometrii całkowicie sferycznej, a fig. 6B przedstawia nakładkę naciskową o geometrii ściętej sfery. Nakładka naciskowa zawiera wzdłuż swojej osi wzdłużnej część naciskową 700 do wykonywania odcisku w miękkim materiale, a także część przytwierdzającą 701. [0041] Część przytwierdzająca 701 stanowi gniazdo łącznikowe. [0042] Na fig. 7 jest pokazany implant zębowy z gniazdem kulowym ze ściętą sferą 800. Fig. 7A przedstawia implant z boku, a fig. 7B przedstawia implant z góry. Ścięcie sfery może być wykonane pod pewnym kątem względem osi pionowej implantu. Fig. 7B przedstawia również część napędową z krzyżykiem. [0043] Na fig. 8 jest pokazany implant zębowy z gniazdem kulowym z pełną sferą 900. Fig. 8A przedstawia implant z boku, a fig. 8B przedstawia implant z góry. Fig. 8B przedstawia również część napędową z krzyżykiem. [0044] Na fig. 9 jest pokazany implant zębowy z gniazdem kulowym z poziomo ściętą sferą Fig. 9A przedstawia implant z boku, a fig. 9B przedstawia implant z góry. Jak będzie to zrozumiałe dla znawcy w tej dziedzinie, takie ścięcie może być wykonane jako mniej lub bardziej rozległe, o ile implant nadaje się do przytrzymywania implantu zębowego. Fig. 9B przedstawia również część napędową z otworem. Według jednego z

11 10 korzystnych przykładów wykonania, całość jest nagwintowana po stronie wewnętrznej. Gwintowanie może być dostosowane tak, aby pasowało do narzędzia napędowego. Zastrzeżenia patentowe Koronka (300) do implantu zębowego, zawierająca część przytwierdzającą (30), mającą gniazdo łącznikowe w postaci ukształtowanego sferycznie zagłębienia z powierzchnią przytwierdzającą (32), a także główną część (31), przy czym koronka (300) jest przeznaczona do połączenia z kulą mającą pozytywowy kształt sferyczny osseointegrowanego implantu zębowego, za pośrednictwem części przytwierdzającej (30), a główna część (31) zawiera przewód (110) do przyjmowania tulei (111) lub otworu śrubowego (), przy czym część przewodu (110) lub część otworu śrubowego () tworzy otwór w powierzchni przytwierdzającej (32) tak, że występuje prostopadle odległość pomiędzy środkiem zagłębienia sferycznego a osią środkową przewodu (110) lub otworu śrubowego (), przy czym koronka (300) zawiera ponadto część przytwierdzającą (33), właściwą do zamocowania kuli implantu zębowego, z utworzeniem tym samym połączenia kulowego, a także środki sterujące (34), przy czym te środki sterujące (34) są połączone roboczo z częścią przytwierdzającą (33), znamienna tym, że środki sterujące (34) są właściwe do uruchamiania części przytwierdzającej (33) poprzez manipulowanie częścią przytwierdzającą (33) dla zamocowania tej części przytwierdzającej (30) do implantu zębowego. 2. Koronka (300) według zastrz. 1, znamienna tym, że środkowa oś przewodu (110) lub otworu śrubowego () nie przecina jakiejkolwiek części zagłębienia ukształtowanego sferycznie. 3. Koronka (300) według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że środki sterujące (34) zawierają człon śrubowy. 4. Koronka (300) według któregokolwiek z zastrz. 1 do 3, znamienna tym, że główna część (31) zawiera przewód (110) dostosowany do przyjmowania i przytwierdzania oddzielnej tulei (111).. Koronka (300) według któregokolwiek z zastrz. 1 do 3, znamienna tym, że główna część (31) zawiera otwór śrubowy (). 6. Koronka (300) według zastrz. 4, znamienna tym, że koronka (300) zawiera tuleję (111) w przewodzie (110), a wnętrze tulei (111) jest nagwintowane. 7. Koronka (300) według zastrz. 3, znamienna tym, że gwint członu śrubowego jest gwintowany lewostronnie. 8. Koronka (300) według zastrz. 6, znamienna tym, że tuleja (111) jest stożkowa. 9. Koronka (300) według któregokolwiek z zastrz. 1 do 4 albo 6 do 8, znamienna tym, że koronka (300) zawiera przewód (110) i ten przewód ma występ(y).

12 System implantu zębowego, zawierający implant zębowy i koronkę połączone za pomocą połączenia kulowego, znamienny tym, że koronka jest według któregokolwiek z zastrz. 1 do System implantu zębowego, zawierający łącznik implantu zębowego i koronkę połączone za pomocą połączenia kulowego, znamienny tym, że koronka jest według któregokolwiek z zastrz. 1 do 9. Uprawniony: Simply Dental AB Pełnomocnik: mgr inż. Małgorzata Grabowska Rzecznik patentowy

13 12

14 13

15 14

16 1

17 16

18 17

19 18

20 19