PL B1. POLITECHNIKA WROCŁAWSKA, Wrocław, PL UNIWERSYTET MEDYCZNY IM. PIASTÓW ŚLĄSKICH WE WROCŁAWIU, Wrocław, PL

Transkrypt

1 PL B1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: (51) Int.Cl. A61B 19/00 ( ) A61B 17/56 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: (54) Uchwyt do mocowania kości, zwłaszcza skroniowej (73) Uprawniony z patentu: POLITECHNIKA WROCŁAWSKA, Wrocław, PL UNIWERSYTET MEDYCZNY IM. PIASTÓW ŚLĄSKICH WE WROCŁAWIU, Wrocław, PL (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 25/12 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 02/15 (72) Twórca(y) wynalazku: EDWARD WICZKOWSKI, Wrocław, PL TOMASZ KRĘCICKI, Wrocław, PL MARCIN FRĄCZEK, Wrocław, PL ALEKSANDRA SKRZYPEK, Wrocław, PL KRZYSZTOF SKIBA, Domasław, PL (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Regina Kozłowska rzecz. pat. Katarzyna Paprzycka

2 2 PL B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest uchwyt do mocowania kości, zwłaszcza skroniowej, w szczególności stosowana w otolaryngologii, do mocowania kości skroniowej (sutkowej) czaszki, w celu wykonania w niej poprzez wiercenie kanału prowadzącego do ucha środkowego. Z publikacji Gendeh B. S., Gibbt A. G., Khalid B. A. K.: How I do it: an improved temporal bone holder, The Journal Laryngology and Otology 1995 vol. 109 s , znana jest sferyczna czasza do mocowania kości, która posiada cztery gwintowane wrzeciona dociskowe umieszczone w jej górnej części symetrycznie na obwodzie koła i usytuowane równolegle do jego powierzchni. Czasza od dołu ma umocowany za pomocą nakrętki, nagwintowany pręt, którego drugi koniec wyposażony jest w kulkę. Kulka współpracuje z wgłębieniem wykonanym w podstawie, przy czym kulka i wgłębienie stanowią przegub kulowy pozwalający na zmianę położenia czaszy względem podstawy. Ponadto w podstawie, umocowany jest zawór wyposażony w wygięty przewód gumowy, doprowadzający ciecz do wnętrza czaszy, natomiast czasza w dolnej części wyposażona jest w dren odprowadzający ciecz z zanieczyszczeniami. Uchwyt kości skroniowej znany z polskiego wzoru użytkowego nr , ma podstawę uchwytu połączoną z pionową kolumną prowadzącą za pomocą nakrętki. Na pionowej kolumnie prowadzącej umiejscowiona jest prowadnica blokowana na odpowiedniej wysokości od podstawy za pomocą pokrętła, śruby specjalnej bloku mocującego kolumny. Na kolumnie prowadzącej blokowany jest również kulisty przegub za pomocą bloku mocującego przegub, śruby specjalnej oraz pokrętła. W otworze kuli przegubu kulistego zamocowany jest pręt regulacyjny zaś przegub kulisty drugim końcem wkręcony jest w głowicę mocującą, w której osadzona jest szczęka zaciskowa stała oraz szczęka zaciskowa ruchoma, do których za pomocą wkrętów przymocowane są nakładki szczęk. Szczęka zaciskowa stała mocowana jest do głowicy mocującej za pomocą śruby, zaś szczęka ruchoma wyposażona jest w śrubę naciskową z dźwignią i kostkę z otworem, w który wprowadzona jest końcówka śruby naciskowej zabezpieczana kołkiem. Kostka połączona jest ze szczęką zaciskową ruchomą za pomocą kołka walcowego przechodzącego przez odpowiednio ukształtowane uszy mocujące kostki oraz szczęki ruchomej. W polskim opisie wzoru użytkowego PL przedstawiono uchwyt kości skroniowej składający się z podstawy uchwytu połączonej z pionową kolumną prowadzącą za pomocą nakrętki. Na pionowej kolumnie prowadzącej umiejscowiona jest prowadnica blokowana na odpowiedniej wysokości od podstawy za pomocą pokrętła, śruby specjalnej oraz bloku mocującego kolumny. Na kolumnie prowadzącej blokowany jest również kulisty przegub za pomocą bloku mocującego przegub, śruby specjalnej oraz pokrętła. W otworze kuli przegubu kulistego zamocowany jest pręt regulacyjny, przy czym przegub kulisty drugim końcem wkręcony jest w głowicę mocującą. W głowicy mocującej osadzona jest szczęka zaciskowa stała oraz szczęka zaciskowa ruchoma. Do szczęk przymocowane są za pomocą wkrętów nakładki szczęk. Szczęka zaciskowa stała mocowana jest do głowicy mocującej za pomocą śruby. Szczęka ruchoma wyposażona jest w śrubę naciskową z dźwignią i kostkę z otworem, w który wprowadzona jest końcówka śruby naciskowej zabezpieczana kołkiem. Kostka połączona jest ze szczęką zaciskową ruchomą za pomocą kołka walcowego przechodzącego przez odpowiednio ukształtowane uszy mocujące kostki oraz szczęki ruchomej. Znana ze stosowania sferyczna czasza do mocowania kości posiada, co najmniej trzy gwintowane wrzeciona dociskowe umieszczone w jej górnej części symetrycznie na obwodzie koła. Czasza umocowana jest w uchwycie zaciskowym podstawy i jednocześnie wewnątrz czaszy osadzony jest obciążnik stabilizujący jej położenie. Istota uchwytu, według wynalazku polega na tym, że sferyczna czasza z wrzecionami, wykonana z materiału ferromagnetycznego, podparta jest stabilnie, na gumowym pierścieniu, znajdującym się w rowku w górnej części cylindrycznej podstawy. Wewnątrz podstawy umieszczony jest centralnie gwintowany czop, na którym osadzone jest jarzmo z kołnierzem. W kołnierzu jarzma wykonane są gniazda, w których umieszczone są magnesy neodymowe, natomiast do jarzma przymocowana jest dźwignia unieruchamiająca czaszę w wybranej pozycji. Korzystnie, końcówki dociskowe na wrzecionach, zamocowane są obrotowo. Uchwyt pozwala na wybór i wykonanie takiej drogi wiercenia, aby ominąć i nie uszkodzić przebiegającego w tej okolicy nerwu twarzowego. Wiercenia prowadzone są na materiale naturalnym czy fantomach i mają na celu podniesienie oraz doskonalenie sprawności manualnej lekarzy otolaryngologów, jest to istotne i konieczne w przypadku przeprowadzania między innymi, zabiegów leczniczych

3 PL B1 3 w uchu środkowym, czy też zabiegów implantacyjnych protez słuchu. Ponadto sferyczna czasza nie jest mechanicznie połączona z podstawą, co ułatwia opróżnienie jej z fragmentów kostnych powstałych w czasie obróbki kości. Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania uwidoczniony jest na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia uchwyt do mocowania kości skroniowej w widoku ogólnym, fig. 2 - uchwyt z maksymalnie nachyloną czaszą sferyczną, a fig. 3 - uchwyt w widoku z góry. Uchwyt do mocowania kości, zwłaszcza skroniowej ma osadzoną na podstawie 1, sferyczną czaszę 4 wyposażoną w trzy gwintowane wrzeciona 5 zakończone końcówkami dociskowymi 6, a z drugiej strony zakończone pokrętłami wrzeciona 7. Końcówki dociskowe 6 na wrzecionach 5, zamocowane są obrotowo i nie przenoszą momentów obrotowych. Wrzeciona 5 rozmieszczone są, co 120, symetrycznie na obwodzie w górnej części czaszy 4, oraz odchylone od płaszczyzny podstawy 1 o kąt 15. Czasza 4 wykonana jest z materiału ferromagnetycznego i podparta jest stabilnie, na gumowym pierścieniu 8 typu o-ring, znajdującym się rowku w górnej części cylindrycznej podstawy 1, wewnątrz której umieszczony jest centralnie gwintowany czop 2. Na czopie 2 osadzone jest jarzmo 9 z kołnierzem. W kołnierzu jarzma 9 wykonane są gniazda, w których umieszczone są magnesy neodymowe 10, przy czym sferyczna czasza 4 umocowana jest w podstawie 1 wyłącznie za pomocą magnesów neodymowych 10, które umieszczone są w kołnierzu jarzma 9 i punktowo podpierają krzywiznę sferyczną czaszy 4. Ponadto do jarzma 9 przymocowana jest dźwignia 3 unieruchamiająca czaszę 4 w wybranej pozycji. Dźwignia 3 reguluje się siłę docisku czaszy 4 do podstawy 10, a kość umieszczoną między końcówkami dociskowymi 6, mocuje się pokręcając pokrętłami 7, obracając nimi zgodnie ze wskazówkami zegara. Zastrzeżenia patentowe 1. Uchwyt do mocowania kości, zwłaszcza skroniowej zawiera sferyczną czaszę wyposażoną, w co najmniej trzy gwintowane wrzeciona zakończone końcówkami dociskowymi, a z drugiej strony zakończone pokrętłami, rozmieszczone symetrycznie na obwodzie w górnej części czaszy, oraz odchylone od płaszczyzny podstawy o kąt 15, przy czym czasza osadzona jest na podstawie, znamienny tym, że sferyczna czasza (4) z wrzecionami (5), wykonana z materiału ferromagnetycznego, podparta jest stabilnie, na gumowym pierścieniu (8), znajdującym się w rowku w górnej części cylindrycznej podstawy (1), a wewnątrz podstawy (1) umieszczony jest centralnie gwintowany czop (2), na którym osadzone jest jarzmo (9) z kołnierzem, przy czym w kołnierzu jarzma (9) wykonane są gniazda, w których umieszczone są magnesy neodymowe (10), natomiast do jarzma (9) przymocowana jest dźwignia (3) unieruchamiająca czaszę (4) w wybranej pozycji. 2. Uchwyt, według zastrz. 1, znamienny tym, że końcówki dociskowe (6) na wrzecionach (5), zamocowane są obrotowo.

4 4 PL B1 Rysunki

5 PL B1 5

6 6 PL B1 Departament Wydawnictw UPRP Cena 2,46 zł (w tym 23% VAT)