(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) T3 (1) Int. Cl. A41D27/06 D04B21/14 (06.01) (06.01) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej Europejski Biuletyn Patentowy 09/42 EP B1 (4) Tytuł wynalazku: Elastyczna wkładka, sposób jej wytwarzania i zastosowanie () Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 08/33 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 03/ (73) Uprawniony z patentu: Kufner Textil GmbH, München, DE PL/EP T3 (72) Twórca (y) wynalazku: Scherbel Ulrich, München, DE Gerlicher Antje, München, DE (74) Pełnomocnik: Polservice Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o. rzecz. pat. Szlagowska-Kiszko Teresa Warszawa skr. poczt. 33 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 1 80P2490PL00 EP B1 OPIS Niniejszy wynalazek dotyczy wkładki elastycznej, w szczególności elastycznej wkładki stabilizującej na bazie dzianiny, sposobu jej wytwarzania i jej zastosowania. 1 Wkładki są stosowane od wielu lat w przemyśle odzieżowym, przede wszystkim do wzmacniania przedniej części sztuk odzieży lub do wzmacniania kołnierzy i mankietów. Wkładki te składają się z nośnika, który może być ukształtowany jako tkanina, dzianina lub też jako włóknina, oraz z zazwyczaj termoplastycznej masy klejącej, która jest nanoszona w postaci siatki, przy czym ta masa klejąca umożliwia sklejenie z wierzchnim materiałem sztuk odzieży. 2 Takie wkładki mają za zadanie fasonowanie i stabilizowanie sztuk odzieży. Ponieważ są one sklejane z materiałem wierzchnim, w decydujący sposób wpływają na charakter gotowej sztuki odzieży. Wygląd, stabilność kształtu, miękkość, komfort noszenia oraz właściwości konserwacyjne przy czyszczeniu i praniu zależą decydująco od rodzaju i budowy stosowanej wkładki. Szczególnie ważne właściwości sztuk odzieży to przy tym wygląd, dotyk (chwyt) oraz właściwości konserwacyjne gotowej sztuki odzieży.

3 2 Sztuki odzieży muszą ponadto odpowiadać zmieniającym się trendom mody. Dlatego stosuje się najróżniejsze materiały wierzchnie. Stosownie do tego do wzmocnienia tych różnych materiałów wierzchnich z reguły stosuje się także różne rodzaje wkładek. 1 2 Dzianiny jako materiał nośny są już generalnie stosowane na materiały wkładek. W tym przypadku na wątek zazwyczaj stosuje się przędze z włókien ciętych z wiskozy (CV), bawełny (CO), poliestru (PES), poliakrylonitrylu (PAN) lub ich mieszanin. Osnowę tworzy się z reguły z cienkich przędzy z włókna ciągłego, które korzystnie są wykonane z poliestru lub poliamidu i mają grubość w zakresie od 1 dtex do 78 dtex. Ciężar tego rodzaju wkładek mieści się zazwyczaj w zakresie g/m 2. Wytwarzane dzianiny mogą mieć na przykład cieplnie stabilizowaną kurczliwość. Ponadto możliwe jest drapanie lub szmerglowanie jednej strony wyrobu, przez co uzyskuje się możliwie gęste runo włókniste na powierzchni wkładki a przez to osiąga się dużą miękkość i objętość oraz zamkniętą strukturę wkładki. Tego rodzaju wkładki są wprawdzie bardzo miękkie, jednak ich elastyczność nie jest wystarczająca, w szczególności gdy stosowane są nieelastyczne przędze z włókien ciętych. Nanoszenie masy klejącej, korzystnie termoplastycznej masy kleju topliwego, odbywa się zwykłym sposobem. Przy sklejaniu wkładki z materiałem wierzchnim sztuki odzieży runo włókniste na tylnej stronie zapobiega

4 3 przenikaniu masy kleju topliwego przez wkładkę w kierunku strony podszewki. 1 Znane jest już również wytwarzanie wkładek z teksturowanych przędzy, aby zachować objętość i miękkość. Do tego celu przędze są wytarzane przez specjalne metody teksturowania. Wadą w przypadku takich wkładek jest jednak to, że przędze, które są wytwarzane z dwóch systemów nitek, też nie są elastyczne i że przez tworzenie się struktury pętelkowej dodatkowo może dochodzić do wzajemnego zahaczania się wstęg wyrobu. Oprócz tego nierównomierną i nierówną powierzchnię z trudem udaje się powlekać powszechnie stosowaną metodą powlekania, a mianowicie dwupunktową metodą rozprowadzania pasty. Dlatego potrzebna jest końcowa obróbka, aby otrzymać równomierniejszą powierzchnię wyrobu, którą następnie można powlekać zgodnie z powszechnie stosowaną metodą. Wkładka z zastosowaniem teksturowanych powietrzem materiałów jest znana na przykład z EP-A W ostatnich latach została również opracowana kolejna wkładka z zastosowaniem teksturowanych metodą fałszywego skrętu poliestrowych przędzy z włókna ciągłego. Te poliestrowe przędze z włókna ciągłego są stosowane jako nitki wątkowe, zaś osnowa może zostać zbudowana podobnie jak podano powyżej w już znanych wkładkach. Tego rodzaju wkładki są opisane na przykład w DE U1.

5 4 1 2 Właściwości takich wkładek usztywniających są determinowane w decydujący sposób przez właściwości teksturowanych, szczególnie teksturowanych metodą fałszywego skrętu poliestrowych przędzy z włókna ciągłego. Wkładki usztywniające z teksturowanych metodą fałszywego skrętu poliestrowych przędzy z włókna ciągłego są w wysokim stopniu elastyczne, ponieważ rozciągają się bardzo łatwo przy obciążeniu rozciągającym w kierunku osnowy i kierunku wątku tak samo jak przy rozciąganiu skośnym. Dzięki takiej elastyczności wkładka jest w stanie nadążać za zmianą wymiaru materiału wierzchniego wskutek ciepła, przy praniu, przez rozpuszczalniki przy czyszczeniu lub wskutek sił zewnętrznych. Została udoskonalona konkurencyjna cenowo, elastyczna wkładka, która jest opisana na przykład w DE Al. Tego rodzaju wkładka ma niskie wartości kurczliwości i dobre właściwości pielęgnacyjne wkładek z teksturowanych metodą fałszywego skrętu włókien ciągłych PES i łączy te korzystne właściwości z miękkim dotykiem klasycznej wkładki drapanej. Tego rodzaju wkładka jest wytwarzana z włókien ciągłych, przy czym na wytworzonym materiale surowym (tkaninie lub dzianinie) efekt drapania uzyskuje się na przykład przez szmerglowanie. Dzięki temu jest możliwe uzyskanie miękkiej i do tego elastycznej wkładki. Pożądane są jednak dalsze wkładki, które można wytwarzać szczególnie łatwo i po korzystnych kosztach, które łączą zalety teksturowanych, elastycznych wkładek

6 z zaletami sztywnych, drapanych wkładek a nawet posiadają tak samo wysoką elastyczność jak znane wkładki, lub których elastyczność można nawet jeszcze poprawić. 1 2 Niespodziewanie stwierdzono, że tego rodzaju wkładka może zostać udostępniona dzięki nośnikowi na bazie dzianiny, która jest zbudowana z przynajmniej dwóch a korzystnie z dwóch do trzech systemów nitki osnowowej, przy czym przynajmniej jeden z tych systemów nitki osnowowej jest wprowadzony w dzianinę jako wątek częściowy i zawiera nieelastyczne przędze z włókien ciętych. Tego rodzaju wkładka charakteryzuje się bardzo miękkim, tekstylnym dotykiem, dobrym wyglądem i wysokimi wartościami elastyczności wynoszącymi maksymalnie 0 % w kierunku wątku i około % w kierunku osnowy. Tego rodzaju wartości mogą zostać jeszcze zwiększone przez (współ)stosowanie teksturowanych nitek, w szczególności teksturowanych metodą fałszywego skrętu włókien ciągłych także przy wątku częściowym (wątku na części szerokości materiału). Zgodnie z wynalazkiem wysoka elastyczność i rozciągliwość wkładki usztywniającej w szczególności w kierunku wątku jest zatem osiągana przez kombinację specjalnego splotu osnowowego i zastosowania samych w sobie nieelastycznych przędzy z włókien ciętych. Tego rodzaju wysoka elastyczność w kierunku wątku przy zastosowaniu generalnie nieelastycznych przędzy jak przędze z włókien ciętych z bawełny, wiskozy, poliakrylu, poliestru, poliamidu, polipropylenu lub ich

7 6 1 mieszanin jest całkowicie zaskakująca. Dzianina z takich przędzy z włókien ciętych w połączeniu ze specjalnym splotem osnowowym nie była jeszcze projektowana jako wkładka usztywniająca do wzmacniania sztuk odzieży. Generalnie zastanawiano się raczej nad stosowaniem specjalnych przędzy jak teksturowanych metodą fałszywego skrętu poliestrowych przędzy, czyli materiałów, które jako takie są elastyczne. Aby osiągnąć jeszcze wyższe wartości elastyczności, zgodnie z wynalazkiem jest możliwe, jako materiał zastępczy dla przędzy wątkowej zastosować na przykład dwa systemy nitki osnowowej, z których jeden zawiera wspomniane przędze z włókien ciętych a drugi na przykład powszechnie stosowane teksturowane (metodą fałszywego skrętu) przędze poliestrowe. Poniższa tabela ukazuje znane wyroby dziane z wątkiem przelotowym w porównaniu do wyrobów z wątkiem częściowym pod względem elastyczności wątku: Typ wyrobu Splot Przędza Elastyczność dzianego wątkowa wątku Wątek Otwarta / Przędza z 0-3 % przelotowy zamknięta włókien frędzla ciętych Wątek Przesunięta Przędza z - % przelotowy frędzla, włókien trykot, ciętych sukno Wątek Otwarta / Teksturowana 12- % przelotowy zamknięta przędza z frędzla włókna ciągłego

8 7 Wątek Przesunięta Teksturowana 1- % przelotowy frędzla, przędza z trykot, włókna sukno ciągłego Wątek Otwarta / Przędza z Maks. % częściowy zamknięta włókien frędzla ciętych Wątek Przesunięta Przędza z 2-0 % częściowy frędzla, włókien trykot, ciętych sukno Istotne w przypadku dzianiny, która stanowi nośnik zgodnej z wynalazkiem wkładki, jest też to, że właśnie nie jest stosowana własna przędza wątkowa, lecz że przynajmniej jeden system nitki osnowowej jest stosowany jako materiał zastępczy dla przędzy wątkowej. Bardziej specyficznie system nitkowy jest wprowadzany w wyrób w kierunku poprzecznym, tak że system ten jest trzymany tylko przez inne elementy splotu i nie tworzy ani oczek ani uszek/pętelek. Przynajmniej jeden system nitki osnowowej, który służy jako materiał zastępczy dla przędzy wątkowej, jest wprowadzany do dzianiny jako wątek częściowy. 1 W przypadku znanych raszlowych wkładek usztywniających wprowadzanie wątku odbywa się za pomocą zasobnikowego urządzenia do wątku w postaci wątku przelotowego. Dla takich wykonań są konieczne specjalnie wykonywane osnowarki raszlowe z wątkiem przelotowym, które są bardzo drogie. Zgodnie z wynalazkiem nie jest już

9 8 konieczne stosowanie tego rodzaju specjalnych osnowarek raszlowych. Co więcej możliwe jest stosowanie każdej konwencjonalnej maszyny do wytwarzania dzianiny, z czego wynika także zaleta znacznie większej zmienności przy wyborze maszyn. Tego rodzaju powszechnie stosowane maszyny wymagają tylko około jednej trzeciej kosztów inwestycyjnych specjalnych osnowarek raszlowych z wątkiem przelotowym, tak że przy wytwarzaniu zgodnych z wynalazkiem wkładek wynikają z tego tytułu znaczne redukcje kosztów. 1 Poprzez rezygnację z wprowadzania nitki wątkowej na całej szerokości wyrobu możliwe jest przez stosowanie maszyn bez urządzenia do wprowadzania wątku osiągnięcie wyższych prędkości maszyn. 2 Zgodnie z wynalazkiem stosowany jest splot wątkowy częściowy, przy czym niespodzianie stwierdza się, że stosowany splot wątkowy częściowy w zależności od gęstości oczek wizualnie może odpowiadać tradycyjnemu wprowadzaniu wątku na całej szerokości wyrobu. Wątek częściowy może być teoretycznie realizowany maksymalnie pod igłami. Korzystne są jednak sploty maksymalnie pod igłami, szczególnie korzystne sploty pod 3 - igłami. Gęstość oczek wynosi korzystnie - 1 / cm. Zasadniczo mogą być stosowane znane sploty jak otwarta lub zamknięta frędzla, przesunięta frędzla, sukno lub trykot. Przesunięta frędzla, sukno lub trykot są preferowane szczególnie wtedy, gdy mają być uzyskane szczególnie wysokie wartości elastyczności. Korzystnie

10 9 przy wytwarzaniu stosowanej zgodnie z wynalazkiem dzianiny są stosowane dwa - trzy grzebienie iglaste, przy czym mogą być stosowane numeracje maszyn E12, E24, E28 lub E32. Iglice nie muszą być koniecznie w pełni przewlekane (patrz przykłady). 1 Przez splot wątkowy częściowy nie dochodzi do powiązania przędzy wątkowej przez całą szerokość wyrobu. Stwierdzono jednak, że przez ten specjalny splot można osiągnąć bardzo wysoką elastyczność zarówno w kierunku poprzecznym jak i w kierunku skośnym. Jeśli, jak stosuje się to w znanych wyrobach raszlowych, jest wprowadzany wątek przelotowy, który jest wykonany z nieelastycznej przędzy, wtedy ten przechodzący wątek działa blokująco, co dzisiaj jest traktowane jako wada. 2 Zgodnie z wynalazkiem dla przynajmniej jednego systemu nitki osnowowej, który zastępuje przędzę wątkową, mogą zostać zastosowane nieelastyczne przędze z włókien ciętych, jak wiskoza, bawełna, poliakryl, poliester, poliamid, polipropylen oraz ich mieszaniny. Dla pozostałych systemów nitki osnowowej, które stanowią dzianinę, mogą być oprócz tego stosowane również znane teksturowane (metodą fałszywego skrętu) poliestrowe lub poliamidowe włókna ciągłe. Nieelastyczne przędze systemu nitki osnowowej, który zastępuje przędzę wątkową, po wytworzeniu surowej dzianiny mogą być drapane w zwykły sposób, na przykład przez stosowanie zgrzebeł lub papieru szmerglowego. W ten sposób jest możliwe uzyskanie dzianiny, która

11 charakteryzuje się nie tylko wysoką elastycznością, lecz również bardzo miękkim, tekstylnym dotykiem. 1 Zgodnie z wynalazkiem nie jest zatem konieczne stosowanie teksturowanych przędzy, które muszą być wytwarzane za pomocą określonej, związanej z wysokimi nakładami technologii. Także bez stosowania tego rodzaju specjalnych przędzy wkładka uzyskuje bardzo miękki i tekstylny dotyk, w połączeniu z elastycznością w kierunku wątku, która po części jest też wyższa niż elastyczność, która mogłaby zostać uzyskana przy stosowaniu teksturowanych, w szczególności teksturowanych metodą fałszywego skrętu przędzy z włókna ciągłego. Splot wątkowy częściowy zapewnia ponadto zamknięty obraz wyrobu, podczas gdy znane wyroby raszlowe z nitką wątkową, która jest wprowadzona jako wątek przelotowy, przy niskiej gęstości nitki wątkowej mogą zapewniać bardziej otwarty wygląd, który w utrwalonym stanie przy niektórych materiałach wierzchnich mogą prowadzić do niekorzystnych wizualnych efektów jak np. do efektu mory. 2 Ten nitki, które są stosowane dla przynajmniej dwóch systemów nitki osnowowej, mają grubość od 1 do 80 dtex, korzystnie 1 do 12 dtex a szczególnie korzystnie 1 do 180 dtex. Różne systemy nitki osnowowej mogą być wykonane z jednakowych lub też z różnych materiałów. W szczególności można wytwarzać korzystną kosztowo wkładkę, gdy poliester i/lub

12 11 poliamid jest stosowany jako zwykły system nitki osnowowej i gdy na przykład stosowany jest nieelastyczny materiał jak wiskoza, bawełna lub poliakrylonitryl jako system nitki osnowowej, który zastępuje dotychczas stosowaną przędzę wątkową. Korzystnie zgodnie z wynalazkiem stosuje się 2-3 systemy nitki osnowowej. Dzianina posiada korzystnie ciężar od 1 do 12 g/m 2, przy czym ciężar wkładki w zależności od przeznaczenia może być większy lub mniejszy. Na przykład do wzmacniania kołnierzy koszul korzystnie są stosowane cięższe wkładki. 1 Wynalazek dotyczy także sposobu wytwarzania takiej wkładki. Dzianina jest wytwarzana w zwykły sposób. Wytworzona surowa dzianina może następnie być poddawana zwykłemu procesowi prania i/lub kurczenia. Wskutek gorąca i wilgoci można uzyskiwać skurcz przędzy i w taki sposób uzyskuje się już dobrą elastyczność. Następnie przeprowadza się ewentualnie proces barwienia i stabilizację cieplną na ramie naprężającej. 2 Potem ta surowa dzianina jest powlekana według powszechnie stosowanej metody powlekania środkiem adhezyjnym, korzystnie termoplastycznym klejem topliwym lub reaktywną masą powlekającą. Nanoszenie może odbywać się w powszechnie stosowany sposób w postaci siatki, przy czym siatka może mieścić się w zakresie 1-0 punktów/cm 2. Korzystnie stosuje się siatki w zakresie 40 - punktów/cm 2. Nanoszenie kleju topliwego odbywa

13 12 się szczególnie korzystnie według dwupunktowej metody powlekania lub proszkowej metody punktowej. Aby uzyskać szczególnie dobry efekt dotyku, można dodatkowo przeprowadzić mechaniczną operację wykończeniową, a mianowicie drapanie, na przykład przez szmerglowanie. Do tego celu stosuje się znaną maszynę szmerglową jak maszynę o walcach pełnych lub maszynę o walcach listwowych lub draparkę igłową, przy czym powierzchnia wstęgi wyrobu jest drapana przez tarcie o jeden lub kilka walców szmerglowych lub za pomocą walców z owiniętą taśmą zgrzeblącą. 1 Proces szmerglowania może być przeprowadzany zarówno przy stosowaniu nieelastycznych jak i elastycznych nitek dla systemów nitki osnowowej. Gdy dla systemów nitki osnowowej są stosowane włóka ciągłe, są one wtedy przez operację drapania rozrywane w wielu miejscach, aby uzyskać możliwie gęste i równomierne runo z wystających końców włókien. 2 Operację drapania można przeprowadzać w różnych etapach sposobu. Możliwe jest na przykład przeprowadzanie operacji drapania po powleczeniu dzianiny środkiem adhezyjnym. W tym przypadku niewielka ilość masy powlekającej wnika w nitki wkładki i zapewnia dodatkową stabilizację. Z tego względu niewielka jest też skłonność do strzępienia się.

14 13 Jest też oczywiście możliwe przeprowadzanie operacji drapania przed powleczeniem na przykład po wykonaniu surowej dzianiny. 1 Dodatkowa operacja barwienia, która jest przeprowadzana opcjonalnie, odbywa się korzystnie przed stabilizacją cieplną surowej dzianiny Zaraz po tej stabilizacji cieplnej następuje powleczenie jednej strony uzyskanej surowej dzianiny środkiem adhezyjnym. Jako materiał na termoplastyczną masę klejącą szczególnie preferuje się klej topliwy na bazie (ko)poliamidu, (ko)poliestru i (ko)polietylenu lub mieszaninę wymienionych materiałów. Ciężar nanoszonej masy to z reguły 4 do g/m 2, korzystniej 6 do 2 g/m 2. Poniżej w celu objaśnienia niniejszego wynalazku podano kilka szczególnie korzystnych przykładów wykonania Przykład: GB1 i GB2 [GB = Grundlegebarre = podstawowa listwa wprowadzająca] przesunięta frędzla, przeciwbieżnie PES gładki dtex 33 Przewlekanie igły: 1 pełne - 1 puste GB3: wątek częściowy CV Nm 34/1 Przewlekanie igły: 1 pełne - 2 puste Operacje uszlachetniania: - drapanie / szmerglowanie

15 14 - wykańczanie / termostabilizowanie - powlekanie 2. Przykład: GB1 i GB2 [GB = Grundlegebarre = podstawowa listwa wprowadzająca] przesunięta frędzla, przeciwbieżnie PES gładki dtex 33 Przewlekanie igły: 1 pełne - 1 puste GB3: wątek częściowy CV Nm 28/1 Przewlekanie igły: 1 pełne - 2 puste 1 2 Operacje uszlachetniania: - drapanie / szmerglowanie - wykańczanie / termostabilizowanie - powlekanie - Jak wynika z przykładów zastosowania, dzianina jest wytwarzana tylko z systemów nitki osnowowej rezygnując tym samym ze stosowania nitek wątkowych. Splot systemów nitki osnowowej był realizowany w wątku częściowym. Tym samym jest możliwe, aby za pomocą konwencjonalnych materiałów w prosty sposób i po korzystnych kosztach wytwarzać wkładkę, która ma bardzo dobry wygląd a ponadto bardzo miękki i tekstylny dotyk (chwyt) a oprócz tego wysoką elastyczność w kierunku wzdłużnym i poprzecznym jak również w kierunku skośnym. Kufner Textil GmbH Pełnomocnik:

16 1 ZASTRZEŻENIA PATENTOWE 1. Elastyczna wkładka na bazie dzianiny jako nośniku z naniesioną na jednej stronie nośnika warstwą adhezyjną, znamienna tym, że dzianina jest zbudowana z przynajmniej dwóch systemów nitki osnowowej, przy czym przynajmniej jeden system nitki osnowowej jest wprowadzony w dzianinę jako wątek częściowy i zawiera nieelastyczne przędze z włókien ciętych, i że wkładka jest też elastyczna w kierunku wątku Elastyczna wkładka według zastrzeżenia 1, znamienna tym, że wątek częściowy jest realizowany maksymalnie pod dziesięcioma igłami. 3. Elastyczna wkładka według zastrzeżenia 1 albo 2, znamienna tym, że przędza z włókien ciętych systemu nitki osnowowej, która jest wprowadzona w wątku częściowym, zawiera wiskozę, bawełnę, poliakryl, poliester, poliamid, polipropylen lub ich mieszaninę Elastyczna wkładka według jednego z zastrzeżeń 1 do 3, znamienna tym, że przynajmniej jeden system nitki osnowowej, który jest wprowadzony w wątku częściowym, oprócz przędzy z włókien ciętych zawiera dodatkowo korzystnie teksturowane metodą fałszywego skrętu włókna ciągłe.

17 16. Elastyczna wkładka według jednego z zastrzeżeń 1 do 4, znamienna tym, że materiały innych systemów nitki osnowowej stanowi poliester, poliamid lub też wiskoza, bawełna, poliakryl, poliamid, polipropylen lub teksturowane włókna ciągłe lub ich mieszaniny. 6. Elastyczna wkładka według jednego z zastrzeżeń 1 -, znamienna tym, że splot dzianiny stanowi przesunięta frędzla, trykot lub sukno. 7. Sposób wytwarzania elastycznej wkładki na bazie dzianiny jako nośnika z naniesioną na jednej stronie nośnika warstwą adhezyjną, przez 1 a) wytwarzanie surowej dzianiny b) przeprowadzanie operacji prania i/lub kurczenia c) ewentualne przeprowadzanie operacji barwienia d) termostabilizację surowej dzianiny e) powlekanie jednej strony otrzymanej surowej dzianiny środkiem adhezyjnym, 2 znamienny tym, że surowa dzianina jest wytwarzana z przynajmniej dwóch systemów nitki osnowowej, przy czym przynajmniej jeden jako wątek częściowy jest wprowadzany w dzianinę i zawiera nieelastyczne przędze z włókien ciętych, przy czym wkładka jest elastyczna również w kierunku wątku.

18 17 8. Sposób według zastrzeżenia 7, w którym krok drapania surowej dzianiny odbywa się przed lub po powleczeniu dzianiny. 9. Zastosowanie dzianiny z przynajmniej dwóch systemów nitki osnowowej, przy czym przynajmniej jeden system nitki osnowowej jest wprowadzony w dzianinę jako wątek częściowy i zawiera nieelastyczne przędze z włókien ciętych, przy czym na jednej stronie dzianiny jest naniesiona warstwa adhezyjna, do wytwarzania elastycznych także w kierunku wątku wkładek usztywniających do sztuk odzieży. 1. Zastosowanie według zastrzeżenia 9, w którym dzianina jest stosowana do wzmacniania przedniej części sztuk odzieży. 11. Zastosowanie według zastrzeżenia 9, do wzmacniania kołnierzy i/lub mankietów. Kufner Textil GmbH Pełnomocnik: