CIT. Podatkowy biuletyn budowlany. Nr 5, czerwiec Rozliczenie wydatków i strat związanych z przygotowaniem terenu do inwestycji deweloperskiej

Transkrypt

1 Podatkowy biuletyn budowlany Nr 5, czerwiec 2011 CIT Rozliczenie wydatków i strat związanych z przygotowaniem terenu do inwestycji deweloperskiej W dniu 17 maja 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną (sygn. ITPB3/ /11/AW), w której stwierdził, że nieumorzona wartość środka trwałego podlegającego likwidacji w związku z nową inwestycją, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Wydatki związane z jego fizyczną likwidacją powinny natomiast zostać zaliczone do kosztów podatkowych w momencie uzyskania przychodu z realizacji inwestycji. Interpretacja została wydana na rzecz spółki, która prowadzi działalność deweloperską, polegającą na budowie oraz sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych. Spółka zamierzała rozpocząć budowę nowych budynków mieszkalnych, dlatego też nabyła prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z zabudowaniami, które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, a od ich wartości początkowej spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych. Przed wyburzeniem budynków spółka wynajmowała je osiągając z tego tytułu przychody. Spółka powzięła wątpliwość, czy wydatki związane z wyburzeniem budynków oraz ich nieumorzona w momencie likwidacji wartość, stanowić będą dla niej koszty uzyskania przychodów. Dlatego też zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. We wniosku przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym poniesione wydatki oraz nieumorzona wartość budynków, będą stanowiły koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami uzyskanymi w związku z budową i sprzedażą nowych lokali mieszkalnych. Dyrektor Izby Skarbowej jedynie częściowo podzielił stanowisko spółki. Zdaniem organu, wydatki związane z fizyczną likwidacją środków trwałych, takie jak np. koszty rozbiórki budynków, czy wywozu gruzu, poniesione w celu realizowania nowej inwestycji mieszkaniowej mogą zostać potrącone dla celów podatkowych w momencie uzyskania przychodów ze sprzedaży nowej inwestycji. Nie będzie natomiast stanowiła kosztu uzyskania przychodów niezamortyzowana część wartości początkowej likwidowanej nieruchomości.

2 PricewaterhouseCoopers Nr 5, czerwiec 2011 Strona 2 Wydatki poniesione na organizację wyjazdów dla obecnych lub potencjalnych kontrahentów stanowią koszty uzyskania przychodów W dniu 17 maja 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną (sygn. IPPB5/ /11-4/RS), w której stwierdził, że wydatki ponoszone przez podatnika na organizację wyjazdów dla obecnych oraz przyszłych kontrahentów, podczas których promowane są świadczone przez niego usługi, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Jak zauważył organ, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty promocji, reklamy i marketingu, które mogą być realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, ich cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, czy też poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie uważa się natomiast za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w tym w szczególności wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym także napojów alkoholowych. Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia reprezentacji należy, zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa, odnieść się do definicji słownikowej tego pojęcia, które zdefiniowane zostało jako wystawność i okazałość. Jeżeli zatem ponoszone przez podatnika w związku z organizacją wyjazdów wydatki mają na celu rozpowszechnianie informacji o oferowanych produktach i dostępnej technologii - co w konsekwencji wpływa na zwiększenie popytu na oferowane przez niego usługi, a jednocześnie nie mają one charakteru wydatków reprezentacyjnych, to wydatki te mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. VAT Rozliczenia pomiędzy liderem konsorcjum, a jego członkami W dniu 4 maja 2011 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, wydał interpretację indywidualną (sygn. IPPP3/ /11-2/JF) dotyczącą podatku VAT w zakresie wzajemnych rozliczeń pomiędzy liderem konsorcjum a jego członkami. Wnioskodawca jest spółką kapitałową, która prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie budowy autostrad, dróg, lotnisk oraz obiektów sportowych. W celu realizacji projektu spółka utworzyła konsorcjum, którego została liderem. Spółka wystąpiła z wnioskiem o interpretację, w którym stwierdziła, że to od zapisów konkretnej umowy zależy, czy członkowie konsorcjum świadczą usługi na rzecz lidera i mają obowiązek wystawić faktury VAT. Dodatkowo spółka wskazała, że umowy należy oceniać nie według nazwy, a według zapisów, które regulują wzajemne prawa i obowiązki stron umowy. W danym stanie faktycznym, przekazanie części wynagrodzenia (w zakresie w jakim nie odnosi się ono do żadnego świadczenia wykonywanego przez spółkę, tj. podział zysku konsorcjum) przez lidera nie jest wynagrodzeniem za świadczone usługi, lecz stanowi element wzajemnych rozliczeń między stronami umowy. Czynność ta nie rodzi skutków w VAT a tym samym nie podlega fakturowaniu.

3 PricewaterhouseCoopers Nr 5, czerwiec 2011 Strona 3 Organ potwierdził w całości stanowisko spółki i skorzystał z przysługującego mu uprawienia do odstąpienia od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy. Parking przed budynkiem mieszkalnym podlega stawce VAT 23% W dniu 1 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną (sygn. ILPP2/ /11-4/MN), w której uznał, że sprzedaż mieszkania wraz z miejscem postojowym na parkingu naziemnym położonym przed budynkiem mieszkalnym podlega opodatkowaniu stawką VAT 23%. Interpretacja została wydana na rzecz spółki, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierzała wybudować budynki wielorodzinne wraz z parkingiem naziemnym znajdującym się przed tymi budynkami. Spółka powzięła przy tym wątpliwość, co do właściwej stawki VAT, jaką należy opodatkować sprzedaż mieszkań wraz z prawem do korzystania z miejsc postojowych. Dlatego też, zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie. W wydanej interpretacji Dyrektor stwierdził, że obniżona do wysokości 8% stawka VAT będzie miała zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku z wyłączeniem udziału w nieruchomości gruntowej, na której znajdzie się parking naziemny wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego na tym parkingu. Natomiast sprzedaż udziału w nieruchomości gruntowej, na której znajdzie się parking naziemny wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonego miejsca parkingowego zlokalizowanego na tym parkingu podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową 23%. Kluczowe znaczenie dla klasyfikacji gruntu ma ewidencja gruntów i budynków W dniu 13 maja 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wydał wyrok (sygn. akt I SA/Wr 633/11), w którym orzekł, że sprzedaż gruntu oznaczonego w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne będzie wolna od opodatkowania VAT. Jednocześnie WSA stwierdził, że podstawy do ustalenia przeznaczenia gruntu nie stanowi studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego. Wiążące w tym zakresie są: plan zagospodarowania przestrzennego oraz decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania, a w przypadku ich braku ewidencja gruntów. Informacje dotyczące gruntu, zawarte w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie mogą mieć wpływu na ocenę przeznaczenia gruntów niezabudowanych z punktu widzenia zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

4 PricewaterhouseCoopers Nr 5, czerwiec 2011 Strona 4 Nabycie nieruchomości przez wspólnika w związku z rozwiązaniem spółki podlega VAT W dniu 4 maja 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał wyrok (sygn. akt III SA/Wa 2378/10), w którym orzekł, że wspólnik spółki jawnej nabywający nieruchomość w wyniku rozwiązania tej spółki jest zobowiązany do uiszczenia VAT. Wyrok został wydany na rzecz spółki z o.o. prowadzącej działalność w zakresie wynajmu nieruchomości użytkowej na cele biurowe, która to nieruchomość jest jej jedynym majątkiem, a przy jej pierwotnym nabyciu dokonano odliczenia podatku VAT. Wspólnicy planują przekształcić spółkę z o.o. w spółkę jawną, nie wykluczając przy tym, iż w przyszłości spółka ta może zostać przez nich rozwiązana, a jej majątek, w którego skład wchodzi wspomniana nieruchomość stanie się - na zasadzie współwłasności ułamkowej - majątkiem wspólników. Spółka powzięła wątpliwość, czy w związku z możliwym przeniesieniem prawa własności nieruchomości na wspólników, powstanie obowiązek podatkowy w VAT. Dlatego też zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w tym zakresie. We wniosku przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym transakcja nie jest dostawą towarów ani świadczeniem usług na gruncie ustawy o VAT, a ponadto w opisywanej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 14 ustawy o VAT, gdyż przedmiotowa transakcja dotyczy środków trwałych i nieruchomość nie została nabyta w celach handlowych. W związku z czym przeniesienie własności nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego. Z taką oceną nie zgodził się organ interpretacyjny, w efekcie czego spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. WSA oddalił skargę zauważając, że w opisanym przez spółkę stanie faktycznym rzeczywiście nie będzie miała miejsca dostawa towarów, czy też świadczenie usług. Niemniej jednak przeniesienie prawa własności nieruchomości na wspólnika likwidowanej spółki będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w VAT. Wynika to z uregulowań zawartych w art. 5 ust. 3 w związku z art. 14 ustawy o VAT. Przepisy te zapobiegają sytuacjom, w których towary trafiają w ręce ostatecznego konsumenta, pozostając nieopodatkowanymi. Modernizacja portu nie korzysta ze stawki VAT 0% W dniu 27 kwietnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wydał wyrok (sygn. akt I SA/Gd 1323/10), w którym uznał, że prace budowlane mające za przedmiot modernizację instalacji portowych nie są objęte stawką VAT 0%. Wyrok został wydany na rzecz spółki, która przystąpiła do przetargu na dokończenie modernizacji wejścia do portu wewnętrznego. Spółka złożyła wniosek o interpretację, przedstawiając swoje stanowisko, zgodnie z którym prace budowlane mające za przedmiot modernizację instalacji portowych oraz stworzenie na bazie istniejących urządzeń portowych nowej, udoskonalonej infrastruktury, są objęte stawką VAT 0%. Z takim stanowiskiem nie zgodził się organ podatkowy oraz WSA rozpoznający skargę na interpretację. Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że wskazane prace nie służą tylko utrzymaniu akwenów wodnych i torów podejściowych w dotychczasowym, niezmienionym, prawidłowym stanie oraz

5 PricewaterhouseCoopers Nr 5, czerwiec 2011 Strona 5 nie mają na celu jedynie zachowania właściwych parametrów infrastruktury portowej, lecz polegają na jej modernizacji i dostosowaniu do nowych wymogów. W związku z tym, nie mogą korzystać ze stawki VAT 0 % na postawie art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT. Podatek od nieruchomości Latarnie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości W dniu 6 maja 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wydał wyrok (sygn, I SA/Łd 398/11), w którym uznał, że znajdujące się w pasach drogowych dróg publicznych latarnie oświetleniowe, stanowiące własność spółki, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Wyrok został wydany na rzecz spółki, która prowadzi działalność gospodarczą, między innymi, w zakresie zapewnienia oświetlenia ulic i dróg. Działalność ta jest prowadzona na podstawie umów cywilnoprawnych zawieranych z poszczególnymi gminami. Spółka we wniosku o interpretację indywidualną stanęła na stanowisku, że latarnie oświetleniowe znajdujące się w pasach drogowych dróg publicznych podlegają zwolnieniu od podatku od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z tym przepisem, aby budowla podlegała zwolnieniu musi spełniać łącznie dwa warunki: położenie w obrębie gruntu zajętego pod pas drogowy i niezwiązanie budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej. Z takim stanowiskiem nie zgodził się organ podatkowy oraz WSA rozpoznający skargę na interpretację. WSA uznał, że słupy oświetleniowe, przy pomocy których spółka wykonuje usługę dostawy oświetlenia, są bez wątpienia związane z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą. Świadcząc usługi oświetleniowe na rzecz gminy spółka bezsprzecznie działa jako przedsiębiorca, pobierając z tego tytułu umówione wynagrodzenie. Istotne jest także, że latarnie są własnością spółki. W takich okolicznościach należy uznać, że słupy oświetleniowe nie mogą korzystać ze zwolnienia w podatku od nieruchomości. Kontakt z nami Tomasz Szczepanik (022) tomasz.szczepanik@pl.pwc.com Katarzyna Kopczewska (022) katarzyna.kopczewska@pl.pwc.com Wiktor Szczypiński (022) wiktor.szczypinski@pl.pwc.com Tomasz Pabiański (022) tomasz.pabianski@pl.pwc.com Niniejszy materiał nie zawiera opinii PricewaterhouseCoopers i w żadnym razie nie powinien być traktowany, jako komentarz PricewaterhouseCoopers w odniesieniu do podnoszonych tematów. Ponadto niniejszy materiał ma charakter wyłącznie informacyjny i nie może stanowić jedynej podstawy podejmowanych działań. Pragniemy zwrócić uwagę, iż pisemne uzasadnienia orzeczeń niekiedy różnią się od uzasadnień ustnych, dlatego w celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zapoznać się z treścią pisemnego uzasadnienia orzeczenia.