Programowanie funkcyjne. Wykªad 13

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Programowanie funkcyjne. Wykªad 13"

Transkrypt

1 Programowanie funkcyjne. Wykªad 13 Siªa wyrazu rachunku lambda Zdzisªaw Spªawski Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 1

2 Wst p Warto±ci logiczne Liczby naturalne jako liczebniki Churcha Kombinatory punku staªego Reguªy delta Kombinator punktu staªego w OCamlu Zadania kontrolne Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 2

3 Wst p J zyk funkcyjny mo»na potraktowa jak rachunek lambda (beztypowy lub z typami) z dodanymi staªymi (z odpowiednimi reguªami redukcji) i du» ilo±ci lukru syntaktyczego. Te rozszerzenia rachunku lambda stosuje si w celu uªatwienia pisania programów, polepszenia ich czytelno±ci i zwi kszenia efektywno±ci. Logicznie nie s one koniecznie. Jako przykªady zostan zdeniowane warto±ci logiczne i liczby naturalne z odpowiednimi funkcjami jako termy rachunku lambda. Zostan te» podane najwa»niejsze twierdzenia ±wiadcz ce o sile wyrazu rachunku lambda. Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 3

4 Warto±ci logiczne Specykacja algebraiczna: if true M N = M if false M N = N Odpowiednie termy mo»na zdeniowa na przykªad tak: true λxy.x false λxy.y if λbuv.buv Udowodnimy,»e speªnione jest pierwsze równanie specykacji. if true M N (λbuv.b u v) true M N β (λuv.true u v)m N β (λv.true M v) N β true M N (λxy.x) M N β (λy.m)n β M Analogicznie wygl da dowód drugiego równania. Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 4

5 Liczby naturalne jako liczebniki Churcha Specykacja algebraiczna: Iter 0 M N = N Iter (suc n) M N = M(Iter n M N) Odpowiednie termy mo»na zdeniowa na ró»ne sposoby, np. liczebniki Churcha s zdeniowane nast puj co: 0 λfx.x 1 λfx.fx 2 λfx.f(fx) i tak dalej. Mo»emy to uogólni i zauwa»y,»e liczebnik reprezentuj cy liczb n b dzie miaª posta λfx.f n x, czyli jest iteratorem. Wobec tego deniujemy: suc λnfx.f(nfx) Iter λnfa.nfa ( η λn.n) Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 5

6 Kombinatory punku staªego Równania staªopunktowe w matematyce. Rozwa»my równania algebraiczne, np. x = 5/x czy x = 6 x Problem rozwi zania tych równa«mo»na te» sformuªowa jako problem znalezienia punktów staªych funkcji: f 1 λx.5/x i f 2 λx.6 x Punktem staªym funkcji jest warto± nale» ca do dziedziny funkcji, odwzorowywana przez funkcj na siebie. Poszukujemy wi c takich warto±ci w 1 i w 2,»e f 1 w 1 = w 1 i f 2 w 2 = w 2 Oczywi±cie w 1 = 5 i w 2 = 3. Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 6

7 Kombinatory punku staªego Równania staªopunktowe w programowaniu. Podobny problem pojawia si przy denicjach funkcji rekurencyjnych, np. lub inaczej: s(n) = if n = 0 then 1 else n s(n 1) s = λn.if n = 0 then 1 else n s(n 1) Z matematycznego punktu widzenia to jest równanie (wy»szego rz du) z jedn niewiadom s. Symbol = oznacza tu β (lub βη) konwersj. Problem rozwi zania tego równania, tj. znalezienia lambda termu, speªniaj cego równanie, sprowadza si do znalezienia punktu staªego funkcjonaªu: F λfn.if n = 0 then 1 else n f(n 1) Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 7

8 Kombinatory punku staªego Kombinator punktu staªego Denicja. Kombinatorem punktu staªego nazywamy ka»dy term M taki,»e F.MF = F (MF ). Twierdzenie o punkcie staªym. Dowód. (i) F. X.X = F X (ii) Istnieje kombinator punktu staªego Y λf.(λx.f(xx))(λx.f(xx)) taki,»e YF = F (YF ). (i) Niech W λx.f (xx) i X W W. Wówczas X W W (λx.f (xx))w F (W W ) F X (ii) YF (λf.(λx.f(xx))(λx.f(xx)))f β (λx.f (xx))(λx.f (xx)) β F ((λx.f (xx))(λx.f (xx))) = β F ((λf.(λx.f(xx))(λx.f(xx)))f ) F (YF ) Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 8

9 Kombinatory punku staªego Przykªad u»ycia kombinatora punktu staªego: silnia. Teraz mo»emy zdeniowa lambda term dla silni jako: s Y F gdzie F λfn.if n = 0 then 1 else n f(n 1) Uwaga. Przy warto±ciowaniu tego termu nale»y stosowa redukcj normaln. s n (Y F ) n = β F (Y F ) n (λfn.if n = 0 then 1 else n f(n 1))(Y F ) n β if n = 0 then 1 else n (Y F )(n 1) if n = 0 then 1 else n s(n 1) Oczywi±cie, mo»liwa jest inna denicja silni za pomoc iteratora, co odpowiadaªoby rekursji ogonowej. Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 9

10 Reguªy delta Reguªy delta Denicja. (i) Niech δ b dzie pewn staª. Wówczas Λδ jest zbiorem λ-termów zbudowanych ze zmiennych i staªej δ za pomoc aplikacji i abstrakcji w zwykªy sposób. (ii) Analogicznie deniuje si Λ δ, gdzie δ oznacza ci g staªych. (iii) Niech M oznacza ci g zamkni tych λ-termów w postaci normalnej. δ-redukcja ma posta δ M f( M). Dla zadanej funkcji f δ-redukcja nie jest pojedyncz reguª, lecz schematem reguª. Tak wzbogacony system nazywamy rachunkiem λδ. Relacje kontrakcji i redukcji s oznaczane odpowiednio przez βδ i βδ. Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 10

11 Reguªy delta Reguªy delta Twierdzenie. Niech f b dzie funkcj na zamkni tych λ-termach w postaci normalnej. Wówczas relacja redukcji βδ speªnia twierdzenie Churcha-Rossera. Poj cie redeksu, postaci normalnej i strategii redukcji w sposób naturalny uogólnia si na rachunek λδ. Prawdziwe jest te» twierdzenie o standardyzacji. Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 11

12 Reguªy delta Przykªad: poprzednik. { pred 0 = 0 pred (suc n) = n Ide obliczania poprzednika wyja±nia poni»szy program. } y := 0; 0, 0 z := 0; while y n do ( z = pred y ) begin } z := y; n-krotna iteracja operacji q q y, z suc y, y y := suc y; end ( z = pred n ) Teraz ten algorytm mo»emy zapisa w postaci lambda-termu. pred snd (Iter n (λp.pair(suc(fst p))(fst p)) (pair 0 0)) Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 12

13 Reguªy delta Denicja. Funkcja cz ±ciowa f : N k N jest deniowalna w beztypowym rachunku lambda, je±li istnieje zamkni ty term F, speªniaj cy dla dowolnych n 1... n k N nast puj ce warunki: (i) Je±li f(n 1... n k ) = m, to F n 1... n k = β m; (ii) Je±li warto± f(n 1... n k ) jest nieokre±lona, to F n 1... n k nie ma postaci normalnej. Twierdzenie. Wszystkie funkcje rekurencyjne s λ-deniowalne. Teza Churcha [Churcha-Turinga]. Ka»da funkcja obliczalna w nieformalnym sensie jest rekurencyjna. Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 13

14 Kombinator punktu staªego w OCamlu Kombinator punktu staªego w OCamlu. I Bezpo±rednia denicja kombinatora Y λf.(λx.f(xx))(λx.f(xx)) w j zyku OCaml spowoduje bª d typu. Mo»emy jednak zdeniowa typ danych: type 'a coded = Encode of ('a coded -> 'a);; a nast pnie funkcjonaª fixl : ('a -> 'a) -> 'a let fixl f = let g (Encode x) = f (x (Encode x)) in g (Encode g);; który dziaªa poprawnie dla dla j zyków z warto±ciowaniem leniwym. W OCamlu, który stosuje warto±ciowanie gorliwie, warto±ciowanie fixl nie ko«czy si i nie uda si nam zdeniowa np. niesko«czonej listy jedynek (sprawd¹ to!): let ones = fixl (function x -> 1::x);; Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 14

15 Kombinator punktu staªego w OCamlu Kombinator punktu staªego w OCamlu. II Mo»na jednak nieco zmodykowa powy»szy funkcjonaª (spróbuj to zrobi ) i otrzyma funkcjonaª: fix : (('a -> 'b) -> 'a -> 'b) -> 'a -> 'b, który znajduje punkty staªe funkcji (ale ju» nie list!). Przekonaj si o tym, deniuj c funkcj obliczaj c silni zadanej liczby bez jawnego u»ycia rekursji. Funkcjonaª fix : (('a -> 'b) -> 'a -> 'b) -> 'a -> 'b mo»na te» zdeniowa bez u»ycia typu 'a coded, np. let fix f = let rec fixf x = f fixf x in fixf;; Mo»na go teraz u»y do zdeniowania silni bez u»ycia rekursji: let fact = fix (fun f n -> if n=0 then 1 else n*f(n-1));; Przekonaj si,»e jest to rzeczywi±cie funkcja silni. Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 15

16 Kombinator punktu staªego w OCamlu Skªadnia i semantyka prostego j zyka imperatywnego. I Na wykªadzie 3 byªa podana skªadnia i semantyka dla prostego j zyka imperatywnego PJI. Funkcje semantyczne zostaªy tam zapisane jako funkcjonaªy w j zyku OCaml. Materiaª z tego wykªadu pozwala lepiej zrozumie denicj funkcji semantycznej dla p tli while. Skªadnia abstrakcyjna V Zmienna N Liczba B ::= true false B&&B B B not B E < E E = E E ::= N V E + E E E E E E C ::= skip C; C V := E if B then C else C while B do C od Semantyk denotacyjn j zyka zadaje si deniuj c funkcje semantyczne, które opisuj, jak semantyka wyra»enia mo»e by otrzymana z semantyki skªadowych tego wyra»enia (semantyka kompozycyjna). Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 16

17 Kombinator punktu staªego w OCamlu Skªadnia i semantyka prostego j zyka imperatywnego. II Funkcja semantyczna dla instrukcji C jest funkcj cz ±ciow [C ], zmieniaj c wektor stanu programu S (pami operacyjn ). Dziedzin S reprezentujemy za pomoc zbioru funkcji σ : Zmienna Z. Zaªó»my dla uproszczenia,»e funkcje semantyczne dla wyra»e«logicznych B i arytmetycznych E s znane. Zdeniujemy funkcj semantyczn [C ] : S S dla instrukcji, a potem (pomijaj c pewne szczegóªy formalne), zaprogramujemy j w OCamlu. Teraz mo»emy to zrobi w czystym rachunku lambda. Semantyka denotacyjna [B ] : S {true, false} [E ] : S Z [skip]σ = σ [C 1 ; C 2 ]σ [C 2 ]([C 1 ]σ) [V := E ]σ σ[v [E ]σ] [if B then C 1 else C 2 fi]σ { [C1 ]σ gdy [B ]σ = true [C 2 ]σ gdy [B ]σ = false Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 17

18 Kombinator punktu staªego w OCamlu Skªadnia i semantyka prostego j zyka imperatywnego. III Wykonuj c jednokrotnie p tl while otrzymujemy poni»sze równanie dla funkcji semantycznej [while B do C od]: { [while B do C od]([c ]σ) gdy [B ]σ = true [while B do C od]σ σ gdy [B ]σ = false Z analogicznym problemem mieli±my do czynienia w przypadku funkcji silnia. Nale»y znale¹ najmniejszy punkt staªy funkcjonaªu: { f([c ]σ) gdy [B ]σ = true F λf.λσ. σ gdy [B ]σ = false czyli, u»ywaj c operatora punktu staªego fix: [while B do C od] fix F Powy»ej s u»ywane dwa funkcjonaªy F : [S S] [S S] i fix : [[S S] [S S]] [S S], znajduj cy najmniejszy punkt staªy zadanego funkcjonaªu. Jego istnienie gwarantuje teoria dziedzin. Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 18

19 Zadania kontrolne Zadanie 1. Wykorzystuj c term if zdeniuj pozostaªe spójniki logiczne. Zadanie 2.Udowodnij,»e termy 0, suc, Iter speªniaj specykacj algebraiczn ze strony 6. Zadanie 3. Zdeniuj lambda wyra»enia pair, fst i snd z nast puj cymi reguªami redukcji: fst (pair M N) M snd (pair M N) N Zdzisªaw Spªawski: Programowanie funkcyjne. Wykªad 13, Siªa wyrazu rachunku lambda 19

Programowanie funkcyjne Wykład 13. Siła wyrazu rachunku lambda

Programowanie funkcyjne Wykład 13. Siła wyrazu rachunku lambda Programowanie funkcyjne Wykład 13. Siła wyrazu rachunku lambda Zdzisław Spławski Zdzisław Spławski: Programowanie funkcyjne, Wykład 13. Siła wyrazu rachunku lambda 1 Wstęp Wartości logiczne Liczby naturalne

Bardziej szczegółowo

Teoretyczne Podstawy Języków Programowania Wykład 4. Siła wyrazu rachunku λ

Teoretyczne Podstawy Języków Programowania Wykład 4. Siła wyrazu rachunku λ Teoretyczne Podstawy Języków Programowania Wykład 4. Siła wyrazu rachunku λ Zdzisław Spławski Zdzisław Spławski: Teoretyczne Podstawy Języków Programowania, Wykład 4. Siła wyrazu rachunku λ 1 Wstęp Wartości

Bardziej szczegółowo

P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Uproszczony 1 j. ezyk PCF

P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Uproszczony 1 j. ezyk PCF 29 kwietnia 2013, godzina 23: 56 strona 1 P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki Uproszczony 1 j ezyk PCF Sk ladnia: Poniżej Γ oznacza otoczenie typowe, czyli zbiór deklaracji postaci (x : τ).

Bardziej szczegółowo

Wykład 3 Funkcje wyższych rzędów

Wykład 3 Funkcje wyższych rzędów Wykład 3 Funkcje wyższych rzędów Funkcje jako dane Rozwijanie i zwijanie funkcji Składanie funkcji Funkcjonały dla list Funkcje wyższego rzędu jako struktury sterowania Semantyka denotacyjna prostego języka

Bardziej szczegółowo

Wykład 3 Funkcje wyższych rzędów

Wykład 3 Funkcje wyższych rzędów Wykład 3 Funkcje wyższych rzędów Funkcje jako dane Rozwijanie i zwijanie funkcji Składanie funkcji Funkcjonały dla list Funkcje wyższego rzędu jako struktury sterowania Semantyka denotacyjna prostego języka

Bardziej szczegółowo

Programowanie. Lista zadań nr 15. Na ćwiczenia 11, 19 i 23 czerwca 2008

Programowanie. Lista zadań nr 15. Na ćwiczenia 11, 19 i 23 czerwca 2008 Programowanie Lista zadań nr 15 Na ćwiczenia 11, 19 i 23 czerwca 2008 Zadanie 1. Pokaż, że w systemie z polimorfizmem parametrycznym można napisać program P n rozmiaru O(n), którego typ ma rozmiar 2 2Ω(n).

Bardziej szczegółowo

Wykład 2: Rachunek lambda

Wykład 2: Rachunek lambda Wykład 2: Rachunek lambda Systemy typów, II UWr, 2010 20 października 2010 λ-termy zmienne (Var) {x, y, z,...} nieskończony, przeliczalny zbiór zmiennych termy (Term) t ::= x λx.t t t skróty notacyjne

Bardziej szczegółowo

Elementy rachunku lambda. dr hab. inż. Joanna Józefowska, prof. PP 1

Elementy rachunku lambda. dr hab. inż. Joanna Józefowska, prof. PP 1 Elementy rachunku lambda λ 1 Notacja λ x 3x + 7 3x + 7 jest różniczkowalna 3x + 7 jest mniejsze od 2 (2,3) 5 f(2, 3) = 2 + 3 g(2) = 2 + 3 λx(3x + 7) 3x + 7 λx λy(x + y) = λxy(x + y) λx(x + 3) 2 Rachunek

Bardziej szczegółowo

Arytmetyka pierwszego rz du

Arytmetyka pierwszego rz du Arytmetyka pierwszego rz du B dziemy bada arytmetyk liczb naturalnych z z perspektywy logiki pierwszego rz du. Sªowo arytmetyka u»ywane jest w odniesieniu do ró»nych teorii dotycz cych liczb naturalnych.

Bardziej szczegółowo

Dzi kuj za uwag! Spotkania z Pythonem. Cz ± 1 - podstawy - rozwi zania zada« Michaª Alichniewicz. Gda«sk 2014. Studenckie Koªo Automatyków SKALP

Dzi kuj za uwag! Spotkania z Pythonem. Cz ± 1 - podstawy - rozwi zania zada« Michaª Alichniewicz. Gda«sk 2014. Studenckie Koªo Automatyków SKALP Spotkania z Pythonem Cz ± 1 - podstawy - rozwi zania zada«michaª Alichniewicz Studenckie Koªo Automatyków SKALP Gda«sk 2014 Dzi kuj za uwag! Na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike

Bardziej szczegółowo

Programowanie Funkcyjne. Marcin Kubica Świder,

Programowanie Funkcyjne. Marcin Kubica Świder, Programowanie Funkcyjne Marcin Kubica Świder, 28-04-2015 Czym jest programowanie funkcyjne? Obliczalne pojęcia matematyczne. Definicje stałych i funkcji i relacji. Wszystkie definicje są konstruktywne,

Bardziej szczegółowo

Algorytmy zwiazane z gramatykami bezkontekstowymi

Algorytmy zwiazane z gramatykami bezkontekstowymi Algorytmy zwiazane z gramatykami bezkontekstowymi Rozpoznawanie j zyków bezkontekstowych Problem rozpoznawania j zyka L polega na sprawdzaniu przynale»no±ci sªowa wej±ciowego x do L. Zakªadamy,»e j zyk

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenia z wyliczania wartości funkcji

Ćwiczenia z wyliczania wartości funkcji Ćwiczenia z wyliczania wartości funkcji 4 października 2011 1 Wprowadzenie Wyliczanie wartości wyrażenia nie jest sprawą oczywistą, szczególnie jeżeli chodzi o aplikację funkcji. Poniższy tekst nie jest

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów Kierunek: Automatyka i Robotyka, II rok Interpolacja PWSZ Gªogów, 2009 Interpolacja Okre±lenie zale»no±ci pomi dzy interesuj cymi nas wielko±ciami, Umo»liwia uproszczenie skomplikowanych funkcji (np. wykorzystywana

Bardziej szczegółowo

Jak należy się spodziewać, mamy. Zauważmy jednak, że nie zachodzi równość

Jak należy się spodziewać, mamy. Zauważmy jednak, że nie zachodzi równość 11. Wykład 11: Rachunek λ. Obliczenia i obliczalność. Rachunek λ jest systemem pozornie bardzo prostym. Abstrakcja i aplikacja wydają się trywialnymi operacjami, i może się zdawać, że niczego ciekawego

Bardziej szczegółowo

LOGIKA ALGORYTMICZNA

LOGIKA ALGORYTMICZNA LOGIKA ALGORYTMICZNA 0.0. Relacje. Iloczyn kartezjański: A B := (a, b) : a A i b B} (zak ladamy, że (x, y) i (u, v) s a równe wtedy i tylko wtedy gdy x = u i y = v); A n := (x 1,..., x n ) : x i A}; R

Bardziej szczegółowo

Mathematica - podstawy

Mathematica - podstawy Mathematica - podstawy Artur Kalinowski Semestr letni 2011/2012 Artur Kalinowski Mathematica - podstawy 1 / 27 Spis tre±ci Program Mathematica 1 Program Mathematica 2 3 4 5 Artur Kalinowski Mathematica

Bardziej szczegółowo

Paradygmaty programowania

Paradygmaty programowania Paradygmaty programowania Jacek Michałowski, Piotr Latanowicz 15 kwietnia 2014 Jacek Michałowski, Piotr Latanowicz () Paradygmaty programowania 15 kwietnia 2014 1 / 12 Zadanie 1 Zadanie 1 Rachunek predykatów

Bardziej szczegółowo

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Denicja Mówimy,»e funkcja

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych dr Krzysztof yjewski Informatyka I rok I 0 in» 12 stycznia 2016 Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0 y 0 )

Bardziej szczegółowo

R. D. Tennent, The Denotational Semantics of Programming Languages [1976]

R. D. Tennent, The Denotational Semantics of Programming Languages [1976] R. D. Tennent, The Denotational Semantics of Programming Languages [1976] Programowanie 2009 - seminarium grupy zaawansowanej Instytut Informatyki Uniwersytetu Wrocławskiego 1 lipca 2009 1 Motywacja Funkcje

Bardziej szczegółowo

Podstawy Informatyki Gramatyki formalne

Podstawy Informatyki Gramatyki formalne Podstawy Informatyki alina.momot@polsl.pl http://zti.polsl.pl/amomot/pi Plan wykładu 1 Języki i gramatyki Analiza syntaktyczna Semantyka 2 Podstawowe pojęcia Gramatyki wg Chomsky ego Notacja Backusa-Naura

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Programowania potok funkcyjny

Wstęp do Programowania potok funkcyjny Wstęp do Programowania potok funkcyjny Marcin Kubica 2010/2011 Outline Procedury wyższych rzędów 1 Procedury wyższych rzędów jako abstrakcje konstrukcji programistycznych Intuicje Procedury wyższych rzędów

Bardziej szczegółowo

Logika i teoria mnogości Wykład 14

Logika i teoria mnogości Wykład 14 Teoria rekursji Teoria rekursji to dział logiki matematycznej zapoczątkowany w latach trzydziestych XX w. Inicjatorzy tej dziedziny to: Alan Turing i Stephen Kleene. Teoria rekursji bada obiekty (np. funkcje,

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Programowania potok funkcyjny

Wstęp do Programowania potok funkcyjny Wstęp do Programowania potok funkcyjny Marcin Kubica 2010/2011 Outline 1 Kilka podstawowych pojęć Definition Programy imperatywne zmieniają stan, czyli wartości zmiennych. Asercja = warunek logiczny, który

Bardziej szczegółowo

1 0 Je»eli wybierzemy baz A = ((1, 1), (2, 1)) to M(f) A A =. 0 2 Daje to znacznie lepszy opis endomorzmu f.

1 0 Je»eli wybierzemy baz A = ((1, 1), (2, 1)) to M(f) A A =. 0 2 Daje to znacznie lepszy opis endomorzmu f. GAL II 2012-2013 A Strojnowski str1 Wykªad 1 Ten semestr rozpoczniemy badaniem endomorzmów sko«czenie wymiarowych przestrzeni liniowych Denicja 11 Niech V b dzie przestrzeni liniow nad ciaªem K 1) Przeksztaªceniem

Bardziej szczegółowo

Lista 3 Modele algorytmiczne

Lista 3 Modele algorytmiczne 1 Wprowadzenie Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Teoretyczne Podstawy Informatyki Lista 3 Modele algorytmiczne Współczesne systemy informatyczne to skomplikowane

Bardziej szczegółowo

Ksztaªt orbity planety: I prawo Keplera

Ksztaªt orbity planety: I prawo Keplera V 0 V 0 Ksztaªt orbity planety: I prawo Keplera oka»emy,»e orbit planety poruszaj cej si pod dziaªaniem siªy ci»ko±ci ze strony Sªo«ca jest krzywa sto»kowa, w szczególno±ci elipsa. Wektor pr dko±ci planety

Bardziej szczegółowo

det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32

det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32 Wyznacznik Def Wyznacznikiem macierzy kwadratowej nazywamy funkcj, która ka»dej macierzy A = (a ij ) przyporz dkowuje liczb det A zgodnie z nast puj cym schematem indukcyjnym: Dla macierzy A = (a ) stopnia

Bardziej szczegółowo

25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1. P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Logika Hoare a

25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1. P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki. Logika Hoare a 25 lutego 2013, godzina 23: 57 strona 1 P. Urzyczyn: Materia ly do wyk ladu z semantyki Logika Hoare a Rozważamy najprostszy model imperatywnego jezyka programowania z jednym typem danych. Wartości tego

Bardziej szczegółowo

Podstawy matematyki dla informatyków

Podstawy matematyki dla informatyków Podstawy matematyki dla informatyków Wykªad 6 10 listopada 2011 W poprzednim odcinku... Zbiory A i B s równoliczne (tej samej mocy ), gdy istnieje bijekcja f : A 1 1 B. Piszemy A B lub A = B. na Moc zbioru

Bardziej szczegółowo

1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna

1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna 1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna Liczby w pami ci komputera przedstawiamy w ukªadzie dwójkowym w postaci zmiennopozycyjnej Oznacza to,»e s one postaci ±m c, 01 m < 1, c min c c max, (1) gdzie m nazywamy

Bardziej szczegółowo

Informatyka 1. Wyrażenia i instrukcje, złożoność obliczeniowa

Informatyka 1. Wyrażenia i instrukcje, złożoność obliczeniowa Informatyka 1 Wykład III Wyrażenia i instrukcje, złożoność obliczeniowa Robert Muszyński ZPCiR ICT PWr Zagadnienia: składnia wyrażeń, drzewa rozbioru gramatycznego i wyliczenia wartości wyrażeń, operatory

Bardziej szczegółowo

i, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski 5 kwietnia 2017

i, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski 5 kwietnia 2017 i, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski Uniwersytet Šódzki, Wydziaª Matematyki i Informatyki UŠ piotr@fulmanski.pl http://fulmanski.pl/zajecia/prezentacje/festiwalnauki2017/festiwal_wmii_2017_

Bardziej szczegółowo

Logika matematyczna (16) (JiNoI I)

Logika matematyczna (16) (JiNoI I) Logika matematyczna (16) (JiNoI I) Jerzy Pogonowski Zakªad Logiki Stosowanej UAM www.logic.amu.edu.pl pogon@amu.edu.pl 15/16 lutego 2007 Jerzy Pogonowski (MEG) Logika matematyczna (16) (JiNoI I) 15/16

Bardziej szczegółowo

Elementy Modelowania Matematycznego Wykªad 9 Systemy kolejkowe

Elementy Modelowania Matematycznego Wykªad 9 Systemy kolejkowe Elementy Modelowania Matematycznego Wykªad 9 Systemy kolejkowe Romuald Kotowski Katedra Informatyki Stosowanej PJWSTK 2009 Spis tre±ci 1 2 3 Spis tre±ci 1 2 3 Spis tre±ci 1 2 3 Teoria masowej obsªugi,

Bardziej szczegółowo

Kurs wyrównawczy dla kandydatów i studentów UTP

Kurs wyrównawczy dla kandydatów i studentów UTP Kurs wyrównawczy dla kandydatów i studentów UTP Część III Funkcja wymierna, potęgowa, logarytmiczna i wykładnicza Magdalena Alama-Bućko Ewa Fabińska Alfred Witkowski Grażyna Zachwieja Uniwersytet Technologiczno

Bardziej szczegółowo

Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne. Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne

Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne. Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne Maszyny Turinga Maszyna Turinga jest automatem ta±mowym, skª da si z ta±my (tablicy symboli) potencjalnie niesko«czonej w prawo, zakªadamy,»e w prawie wszystkich (tzn. wszystkich poza sko«czon liczb )

Bardziej szczegółowo

Maksymalna liczba punktów do zdobycia: 80. Zadanie 1: a) 6 punktów, b) 3 punkty, Zadanie 2: a) 6 punktów, b) 4 punkty,

Maksymalna liczba punktów do zdobycia: 80. Zadanie 1: a) 6 punktów, b) 3 punkty, Zadanie 2: a) 6 punktów, b) 4 punkty, VII Wojewódzki Konkurs Matematyczny "W ±wiecie Matematyki" im. Prof. Wªodzimierza Krysickiego Etap drugi - 17 lutego 2015 r. Maksymalna liczba punktów do zdobycia: 80. 1. Drugi etap Konkursu skªada si

Bardziej szczegółowo

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski Twierdzenie Wainera Marek Czarnecki Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski Wydziaª Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytet Warszawski Warszawa, 3 lipca 2009 Motywacje Dla dowolnej

Bardziej szczegółowo

WSTĘP DO PROGRAMOWANIA

WSTĘP DO PROGRAMOWANIA Stefan Sokołowski WSTĘP DO PROGRAOWANIA Inst Informatyki UG, Gdańsk, 2011/2012 Wykład1ALGORYTAPROGRA,str1 WSTĘP DO PROGRAOWANIA reguły gry Zasadnicze informacje: http://infugedupl/ stefan/dydaktyka/wstepdoprog

Bardziej szczegółowo

Surowiec Zużycie surowca Zapas A B C D S 1 0,5 0,4 0,4 0,2 2000 S 2 0,4 0,2 0 0,5 2800 Ceny 10 14 8 11 x

Surowiec Zużycie surowca Zapas A B C D S 1 0,5 0,4 0,4 0,2 2000 S 2 0,4 0,2 0 0,5 2800 Ceny 10 14 8 11 x Przykład: Przedsiębiorstwo może produkować cztery wyroby A, B, C, i D. Ograniczeniami są zasoby dwóch surowców S 1 oraz S 2. Zużycie surowca na jednostkę produkcji każdego z wyrobów (w kg), zapas surowca

Bardziej szczegółowo

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1 J zyki formalne i operacje na j zykach J zyki formalne s abstrakcyjnie zbiorami sªów nad alfabetem sko«czonym Σ. J zyk formalny L to opis pewnego problemu decyzyjnego: sªowa to kody instancji (wej±cia)

Bardziej szczegółowo

x = (x 1, x 2,..., x n ), p = (p 1, p 2,..., p n )

x = (x 1, x 2,..., x n ), p = (p 1, p 2,..., p n ) *** Elementy teorii popytu *** II. Funkcja popytu konsumenta x = (x 1, x 2,..., x n ), p = (p 1, p 2,..., p n ) p, x = p 1 x 1 + p 2 x 2 + + p n x n cena koszyka x Zbiór wszystkich koszyków, na jakie sta

Bardziej szczegółowo

Jan Olek. Uniwersytet Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Procesy z Opóźnieniem. J. Olek. Równanie logistyczne. Założenia

Jan Olek. Uniwersytet Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Procesy z Opóźnieniem. J. Olek. Równanie logistyczne. Założenia Procesy z Procesy z Jan Olek Uniwersytet Stefana ardynała Wyszyńskiego 2013 Wzór równania logistycznego: Ṅ(t)=rN(t)(1- N ), gdzie Ṅ(t) - przyrost populacji w czasie t r - rozrodczość netto, (r > 0) N -

Bardziej szczegółowo

PARADYGMATY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA. Programowanie funkcyjne (w- 9)

PARADYGMATY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA. Programowanie funkcyjne (w- 9) PARADYGMATY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA Programowanie funkcyjne () Zagadnienia 2 Wstęp Rachunek lambda i programowanie funkcjonalne (Podstawa: An introduc/on to func/onal programming through lambda calculus.

Bardziej szczegółowo

Lab. 02: Algorytm Schrage

Lab. 02: Algorytm Schrage Lab. 02: Algorytm Schrage Andrzej Gnatowski 5 kwietnia 2015 1 Opis zadania Celem zadania laboratoryjnego jest zapoznanie si z jednym z przybli»onych algorytmów sªu» cych do szukania rozwi za«znanego z

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 8. Postacie obrazów na różnych etapach procesu przetwarzania

WYKŁAD 8. Postacie obrazów na różnych etapach procesu przetwarzania WYKŁAD 8 Reprezentacja obrazu Elementy edycji (tworzenia) obrazu Postacie obrazów na różnych etapach procesu przetwarzania Klasy obrazów Klasa 1: Obrazy o pełnej skali stopni jasności, typowe parametry:

Bardziej szczegółowo

Rozdział 6. Pakowanie plecaka. 6.1 Postawienie problemu

Rozdział 6. Pakowanie plecaka. 6.1 Postawienie problemu Rozdział 6 Pakowanie plecaka 6.1 Postawienie problemu Jak zauważyliśmy, szyfry oparte na rachunku macierzowym nie są przerażająco trudne do złamania. Zdecydowanie trudniejszy jest kryptosystem oparty na

Bardziej szczegółowo

TEORIA GIER W EKONOMII WYKŁAD 1: GRY W POSTACI EKSTENSYWNEJ I NORMALNEJ

TEORIA GIER W EKONOMII WYKŁAD 1: GRY W POSTACI EKSTENSYWNEJ I NORMALNEJ TEORIA GIER W EKONOMII WYKŁAD : GRY W POSTACI EKSTENSYWNEJ I NORMALNEJ dr Robert Kowalczyk Katedra Analizy Nieliniowej Wydział Matematyki i Informatyki UŁ Schemat gry. Początek gry. 2. Ciąg kolejnych posunięć

Bardziej szczegółowo

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy. Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 12 Teoria mocy, cz ± II Def. 12.1 Ka»demu zbiorowi X przyporz dkowujemy oznaczany symbolem X obiekt zwany liczb kardynaln (lub moc zbioru X) w taki sposób,»e ta

Bardziej szczegółowo

Wykład 5 Listy leniwe

Wykład 5 Listy leniwe Wykład 5 Listy leniwe Listy leniwe Funkcjonały dla list leniwych Przykład: generowanie liczb pierwszych metodą sita Eratostenesa Algorytmy przeszukiwania przestrzeni stanów Przykład: problem ośmiu hetmanów

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów Kierunek: Automatyka i Robotyka, II rok Wprowadzenie PWSZ Gªogów, 2009 Plan wykªadów Wprowadzenie, podanie zagadnie«, poj cie metody numerycznej i algorytmu numerycznego, obszar zainteresowa«i stosowalno±ci

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

ZAJ CIA 4. Podstawowe informacje o algorytmie. Operatory relacyjne i logiczne, instrukcja warunkowa if

ZAJ CIA 4. Podstawowe informacje o algorytmie. Operatory relacyjne i logiczne, instrukcja warunkowa if ZAJ CIA 4. Podstawowe informacje o algorytmie. Operatory relacyjne i logiczne, instrukcja warunkowa if. ALGORYTM Algorytm jest przepisem opisuj cym krok po kroku rozwi zanie problemu lub osi gni cie jakiego

Bardziej szczegółowo

Spis treści 1. Wstęp 2. Projektowanie systemów informatycznych

Spis treści 1. Wstęp 2. Projektowanie systemów informatycznych Spis treści 1. Wstęp... 9 1.1. Inżynieria oprogramowania jako proces... 10 1.1.1. Algorytm... 11 1.2. Programowanie w językach wysokiego poziomu... 11 1.3. Obiektowe podejście do programowania... 12 1.3.1.

Bardziej szczegółowo

Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów

Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów Teoria Interpolacja polega na znajdowaniu krzywej przechodz cej przez wszystkie w zªy. Zdarzaj si jednak sytuacje, w których dane te mog by obarczone

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Programowania potok funkcyjny

Wstęp do Programowania potok funkcyjny i programowanie dynamiczne Wstęp do Programowania potok funkcyjny Marcin Kubica 2010/2011 i programowanie dynamiczne Outline 1 i programowanie dynamiczne i programowanie dynamiczne Rekurencyjny zapis rozwiązania

Bardziej szczegółowo

Przetwarzanie sygnaªów

Przetwarzanie sygnaªów Przetwarzanie sygnaªów Laboratorium 1 - wst p do C# Dawid Poªap Przetwarzanie sygnaªów Pa¹dziernik, 2018 1 / 17 Czego mo»na oczekiwa wzgl dem programowania w C# na tych laboratoriach? Dawid Poªap Przetwarzanie

Bardziej szczegółowo

Matematyka dyskretna - wykład - część Podstawowe algorytmy kombinatoryczne

Matematyka dyskretna - wykład - część Podstawowe algorytmy kombinatoryczne A. Permutacja losowa Matematyka dyskretna - wykład - część 2 9. Podstawowe algorytmy kombinatoryczne Załóżmy, że mamy tablice p złożoną z n liczb (ponumerowanych od 0 do n 1). Aby wygenerować losową permutację

Bardziej szczegółowo

Programowanie strukturalne. Opis ogólny programu w Turbo Pascalu

Programowanie strukturalne. Opis ogólny programu w Turbo Pascalu Programowanie strukturalne Opis ogólny programu w Turbo Pascalu STRUKTURA PROGRAMU W TURBO PASCALU Program nazwa; } nagłówek programu uses nazwy modułów; } blok deklaracji modułów const } blok deklaracji

Bardziej szczegółowo

P 0max. P max. = P max = 0; 9 20 = 18 W. U 2 0max. U 0max = q P 0max = p 18 2 = 6 V. D = T = U 0 = D E ; = 6

P 0max. P max. = P max = 0; 9 20 = 18 W. U 2 0max. U 0max = q P 0max = p 18 2 = 6 V. D = T = U 0 = D E ; = 6 XL OLIMPIADA WIEDZY TECHNICZNEJ Zawody II stopnia Rozwi zania zada dla grupy elektryczno-elektronicznej Rozwi zanie zadania 1 Sprawno przekszta tnika jest r wna P 0ma a Maksymaln moc odbiornika mo na zatem

Bardziej szczegółowo

PoniŜej znajdują się pytania z egzaminów zawodowych teoretycznych. Jest to materiał poglądowy.

PoniŜej znajdują się pytania z egzaminów zawodowych teoretycznych. Jest to materiał poglądowy. PoniŜej znajdują się pytania z egzaminów zawodowych teoretycznych. Jest to materiał poglądowy. 1. Instrukcję case t of... w przedstawionym fragmencie programu moŝna zastąpić: var t : integer; write( Podaj

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania. Różne różności

Wstęp do programowania. Różne różności Wstęp do programowania Różne różności Typy danych Typ danych określa dwie rzeczy: Jak wartości danego typu są określane w pamięci Jakie operacje są dozwolone na obiektach danego typu 2 Rodzaje typów Proste

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania

Podstawy programowania Podstawy programowania Elementy algorytmiki C w środowisku.e (C#) dr inŝ. Grzegorz Zych Copernicanum, pok. 104 lub 206a 1 Minimum programowe reści kształcenia: Pojęcie algorytmu. Podstawowe konstrukcje

Bardziej szczegółowo

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak Indukcja Materiały pomocnicze do wykładu wykładowca: dr Magdalena Kacprzak Charakteryzacja zbioru liczb naturalnych Arytmetyka liczb naturalnych Jedną z najważniejszych teorii matematycznych jest arytmetyka

Bardziej szczegółowo

Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpocz cia egzaminu.

Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpocz cia egzaminu. Centralna Komisja Egzaminacyjna Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpocz cia egzaminu. Uk ad graficzny CKE 2010 KOD WPISUJE ZDAJ CY PESEL Miejsce na naklejk z kodem EGZAMIN MATURALNY

Bardziej szczegółowo

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych. Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych. Zbiory na pªaszczy¹nie i w przestrzeni.

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI CZERWIEC 2011 POZIOM ROZSZERZONY WYBRANE: CZĘŚĆ I. Czas pracy: 90 minut. Liczba punktów do uzyskania: 20

EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI CZERWIEC 2011 POZIOM ROZSZERZONY WYBRANE: CZĘŚĆ I. Czas pracy: 90 minut. Liczba punktów do uzyskania: 20 Centralna Komisja Egzaminacyjna Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu. Układ graficzny CKE 2010 KOD WISUJE ZDAJĄCY ESEL Miejsce na naklejkę z kodem EGZAMIN MATURALNY

Bardziej szczegółowo

Technologie Informatyczne Wykład VII

Technologie Informatyczne Wykład VII Technologie Informatyczne Wykład VII A. Matuszak (1) 22 listopada 2007 A. Matuszak (1) Technologie Informatyczne Wykład VII A. Matuszak (2) Technologie Informatyczne Wykład VII (Rekursja) albo rekursja

Bardziej szczegółowo

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna 1. Podaj denicj liczby zespolonej. 2. Jak obliczy sum /iloczyn dwóch liczb zespolonych w postaci algebraicznej? 3. Co to jest liczba urojona?

Bardziej szczegółowo

Algorytmy i Struktury Danych.

Algorytmy i Struktury Danych. Algorytmy i Struktury Danych. Standard Template Library. Część 1. Bożena Woźna-Szcześniak bwozna@gmail.com Jan Długosz University, Poland Wykład 6 Bożena Woźna-Szcześniak (AJD) Algorytmy i Struktury Danych.

Bardziej szczegółowo

Język JAVA podstawy. Wykład 3, część 3. Jacek Rumiński. Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna

Język JAVA podstawy. Wykład 3, część 3. Jacek Rumiński. Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna Język JAVA podstawy Wykład 3, część 3 1 Język JAVA podstawy Plan wykładu: 1. Konstrukcja kodu programów w Javie 2. Identyfikatory, zmienne 3. Typy danych 4. Operatory, instrukcje sterujące instrukcja warunkowe,

Bardziej szczegółowo

Programowanie funkcyjne w Pythonie

Programowanie funkcyjne w Pythonie Programowanie funkcyjne w Pythonie Koªo DSG 2013 Konrad Siek konrad.siek@cs.put.edu.pl dsg.cs.put.poznan.pl Paradygmat funkcyjny Paradygmat = sposób my±lenia o problemach Paradygmat funkcyjny Paradygmat

Bardziej szczegółowo

JĘZYK ROSYJSKI POZIOM ROZSZERZONY

JĘZYK ROSYJSKI POZIOM ROZSZERZONY EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2013/2014 JĘZYK ROSYJSKI POZIOM ROZSZERZONY ROZWIĄZANIA ZAAŃ I SCHEMAT PUNKTOWANIA MAJ 2014 ZAANIA OTWARTE Zadanie 1. Przetwarzanie tekstu (0,5 pkt) 1.1. туристов 1.2.

Bardziej szczegółowo

Operatory logiczne. Podstawowe operatory logiczne, składanie wyrażeń z użyciem operatorów logicznych

Operatory logiczne. Podstawowe operatory logiczne, składanie wyrażeń z użyciem operatorów logicznych Materiał pomocniczy do kursu Podstawy programowania Autor: Grzegorz Góralski ggoralski.com Operatory logiczne Podstawowe operatory logiczne, składanie wyrażeń z użyciem operatorów logicznych Podstawowe

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI

EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI ARKUSZ ZAWIERA INFORMACJE PRAWNIE CHRONIONE DO MOMENTU ROZPOCZ CIA EGZAMINU! Miejsce na naklejk MIN-R1_1P-082 EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI MAJ ROK 2008 POZIOM ROZSZERZONY CZ I Czas pracy 90 minut Instrukcja

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania

Wstęp do programowania Wstęp do programowania Programowanie funkcyjne Paweł Daniluk Wydział Fizyki Jesień 2013 P. Daniluk(Wydział Fizyki) WP w. XIV Jesień 2013 1 / 25 Paradygmaty programowania Programowanie imperatywne Program

Bardziej szczegółowo

Visual Basic for Application (VBA)

Visual Basic for Application (VBA) Visual Basic for Application (VBA) http://dzono4.w.interia.pl Książka Visual Basic dla aplikacji w Office XP PL, autorzy: Edward C. Willett i Steve Cummings, Wyd. Helion Typy zmiennych Różne dane różnie

Bardziej szczegółowo

Rekurencja. Przygotowała: Agnieszka Reiter

Rekurencja. Przygotowała: Agnieszka Reiter Rekurencja Przygotowała: Agnieszka Reiter Definicja Charakterystyczną cechą funkcji (procedury) rekurencyjnej jest to, że wywołuje ona samą siebie. Drugą cechą rekursji jest jej dziedzina, którą mogą być

Bardziej szczegółowo

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Rozwi zania zada«z egzaminu podstawowego z Analizy matematycznej 2.3A (24/5). Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Zadanie P/4. Metod operatorow rozwi

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania

Wstęp do programowania Wstęp do programowania Podstawowe konstrukcje programistyczne Paweł Daniluk Wydział Fizyki Jesień 2014 P. Daniluk (Wydział Fizyki) WP w. II Jesień 2014 1 / 38 Przypomnienie Programowanie imperatywne Program

Bardziej szczegółowo

Program znajduje największa lub najmniejsza z podanych liczb. Liczby podajemy dopóki nam sie nie znudzi.

Program znajduje największa lub najmniejsza z podanych liczb. Liczby podajemy dopóki nam sie nie znudzi. Program 3 Program znajduje największa lub najmniejsza z podanych liczb. Liczby podajemy póki nam sie nie znudzi. #include using namespace std; int main() int odp,a,m; bool pierwsze_podanie =

Bardziej szczegółowo

Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpocz cia egzaminu.

Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpocz cia egzaminu. Centralna Komisja Egzaminacyjna Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpocz cia egzaminu. Uk ad graficzny CKE 2010 KOD WPISUJE ZDAJ CY PESEL Miejsce na naklejk z kodem EGZAMIN MATURALNY

Bardziej szczegółowo

Model obiektu w JavaScript

Model obiektu w JavaScript 16 marca 2009 E4X Paradygmat klasowy Klasa Deniuje wszystkie wªa±ciwo±ci charakterystyczne dla wybranego zbioru obiektów. Klasa jest poj ciem abstrakcyjnym odnosz cym si do zbioru, a nie do pojedynczego

Bardziej szczegółowo

I. LOGICZNE STRUKTURY DRZEWIASTE

I. LOGICZNE STRUKTURY DRZEWIASTE I LOGICZNE STRUKTURY DRZEWIASTE Analizując dany problem uzyskuje się zadanie projektowe w postaci pewnego zbioru danych Metoda morfologiczna, która została opracowana w latach 1938-1948 przez amerykańskiego

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Programowania potok funkcyjny

Wstęp do Programowania potok funkcyjny Wstęp do Programowania potok funkcyjny Marcin Kubica 2010/2011 Outline Wyszukiwanie wzorców w tekście 1 Wyszukiwanie wzorców w tekście Problem wyszukiwania wzorca w tekście Na tym wykładzie zajmiemy się

Bardziej szczegółowo

Programowanie wspóªbie»ne

Programowanie wspóªbie»ne 1 Zadanie 1: Programowanie wspóªbie»ne wiczenia 11 Przestrzenie krotek cz. 1 Obliczanie caªki oznaczonej Rozwa»my iteracyjne obliczanie caªki oznaczonej na przedziale [a, b] metod trapezów. Krok iteracji

Bardziej szczegółowo

Programowanie wspóªbie»ne

Programowanie wspóªbie»ne 1 Programowanie wspóªbie»ne wiczenia 2 semafory cz. 1 Zadanie 1: Producent i konsument z buforem cyklicznym type porcja; void produkuj(porcja &p); void konsumuj(porcja p); porcja bufor[n]; / bufor cykliczny

Bardziej szczegółowo

ASD - ćwiczenia III. Dowodzenie poprawności programów iteracyjnych. Nieformalnie o poprawności programów:

ASD - ćwiczenia III. Dowodzenie poprawności programów iteracyjnych. Nieformalnie o poprawności programów: ASD - ćwiczenia III Dowodzenie poprawności programów iteracyjnych Nieformalnie o poprawności programów: poprawność częściowa jeżeli program zakończy działanie dla danych wejściowych spełniających założony

Bardziej szczegółowo

Wiedza niepewna i wnioskowanie (c.d.)

Wiedza niepewna i wnioskowanie (c.d.) Wiedza niepewna i wnioskowanie (c.d.) Dariusz Banasiak Katedra Informatyki Technicznej Wydział Elektroniki Wnioskowanie przybliżone Wnioskowanie w logice tradycyjnej (dwuwartościowej) polega na stwierdzeniu

Bardziej szczegółowo

Rekurencyjna przeliczalność

Rekurencyjna przeliczalność Rekurencyjna przeliczalność Jerzy Pogonowski Zakład Logiki Stosowanej UAM www.logic.amu.edu.pl pogon@amu.edu.pl Funkcje rekurencyjne Jerzy Pogonowski (MEG) Rekurencyjna przeliczalność Funkcje rekurencyjne

Bardziej szczegółowo

Instrukcje sterujące. wer. 11 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka :53:

Instrukcje sterujące. wer. 11 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka :53: Instrukcje sterujące wer. 11 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka 2017-07-05 10:53:09 +0200 Ala ma kota Część I Prosty przykład Problem 1. Zadanie polega na tym, żeby opracować algorytm który dla

Bardziej szczegółowo

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15 ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania. Listy. Piotr Chrząstowski-Wachtel

Wstęp do programowania. Listy. Piotr Chrząstowski-Wachtel Wstęp do programowania Listy Piotr Chrząstowski-Wachtel Do czego stosujemy listy? Listy stosuje się wszędzie tam, gdzie występuje duży rozrzut w możliwym rozmiarze danych, np. w reprezentacji grafów jeśli

Bardziej szczegółowo

epuap Ogólna instrukcja organizacyjna kroków dla realizacji integracji

epuap Ogólna instrukcja organizacyjna kroków dla realizacji integracji epuap Ogólna instrukcja organizacyjna kroków dla realizacji integracji Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka

Bardziej szczegółowo

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI STYCZEŃ Arkusz I. Czas pracy: 60 minut Liczba punktów do uzyskania: 15

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI STYCZEŃ Arkusz I. Czas pracy: 60 minut Liczba punktów do uzyskania: 15 Organizatorzy: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Wydział Matematyki i Informatyki Oddział Kujawsko-Pomorski Polskiego Towarzystwa Informatycznego Centrum Kształcenia Ustawicznego TODMiDN w Toruniu

Bardziej szczegółowo

//warunki początkowe m=500; T=30; c=0.4; t=linspace(0,t,m); y0=[-2.5;2.5];

//warunki początkowe m=500; T=30; c=0.4; t=linspace(0,t,m); y0=[-2.5;2.5]; 4.3. Przykłady wykorzystania funkcji bibliotecznych 73 MATLAB % definiowanie funkcji function [dx]=vderpol(t,y) global c; dx=[y(2); c*(1-y(1)^2)*y(2)-y(1)]; SCILAB // definiowanie układu function [f]=vderpol(t,y,c)

Bardziej szczegółowo

Programowanie obiektowe

Programowanie obiektowe Wykład 1 21 lutego 2019 Plan wykładu 1 Opis wykładu Zaliczenie i egzamin Literatura 2 3 Modelowanie obiektowe Abstrakcja Hermetyzacja Dziedziczenie Polimorfizm 4 Opis wykładu Zaliczenie i egzamin Literatura

Bardziej szczegółowo

Projekt wykonania zadania informatycznego specyfikacja zadania

Projekt wykonania zadania informatycznego specyfikacja zadania Projekt wykonania zadania informatycznego specyfikacja zadania I Metryczka prowadzenia lekcji na której będzie wykonywane zadanie: 1 Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia: Małgorzata Korczowska 2 Data:

Bardziej szczegółowo