Spis treści 1. Sprawność rachunkowa. Zajęcia Wiadomości wstępne. Zajęcia 2 3 cd. 3. Kinematyka. Zajęcia nr 4 5
|
|
- Izabela Sokołowska
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Spis treści 1. Sprawność rachunkowa. Zajęcia Zbiory liczb Liczba Ułamki Działania arytmetyczne Podstawowe wyrażenia arytmetyczne - nazewnictwo Potęgi Pierwiastki Działania na liczbach Przekształcanie równań Zadania R Wiadomości wstępne. Zajęcia 2 3 cd Fizyka Wielkości fizyczne Działania na wektorach Kinematyka. Zajęcia nr Powtórzenie podstawowych pojęć i wielkości kinematycznych Ruch prostoliniowy Ruch jednostajny prostoliniowy Ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy Zadania R
2 1. Sprawność rachunkowa. Zajęcia Zbiory liczb Zbiór liczb naturalnych Liczby 0, 1, 2, 3, itd. (liczba zero czasami nie jest zaliczana do liczb naturalnych). Oznaczamy go literą N. Dzielnik. Liczba naturalna m 0 jest dzielnikiem liczby naturalnej n wtedy i tylko wtedy, gdy iloraz n : m jest liczbą naturalną. Cechy podzielności Liczba naturalna jest podzielna przez: - 2, gdy ostatnią cyfrą jest jedna z cyfr: 0, 2, 4, 6, 8, - 3, gdy suma cyfr jest podzielna przez 3, - 5, gdyz ostatnia cyfra to 0 lub 5, - 9, gdy suma jej cyfr jest podzielna przez 9. Liczby parzyste Liczby podzielne przez 2. Możemy je przedstawić w postaci n p = 2n gdzie n jest liczbą naturalną. Liczby nieparzyste Liczby niepodzielne przez 2. Możemy je przedstawić w postaci n np = 2n + 1. Liczby pierwsze Liczby, którektóre są podzielne tylko przez liczbę 1 i siebie samą. Zbiór liczb całkowitych Liczby naturalne dodatnie (1, 2, 3,...), liczby przeciwne do nich (-1, -2, -3,...) oraz liczba zero. Oznaczamy go literą C. Wyżej wymienione własności odnoszą się również do liczb całkowitych. Zbiór liczb wymiernych Ułamki, czyli liczby powstałe w wyniku podzielenia liczby całkowitej (nazywanej licznikiem) przez liczbę całkowitą różną od zera (zwaną mianownikiem). Dwa różne ułamki mogą przedstawiać tę samą liczbę wymierną (np. 1 = 2 ). Oznaczamy go 3 6 literą W. Zbiór liczb rzeczywistych Zawiera wcześnie przedstawione zbiory liczb plus zbiór liczb niewymiernych, tj. takich których nie można przedstawić jako liczby wymiernej (np. 2, rozwinięcie dziesiętne jest nieskończone i nieokresowe). Oznaczamy go literą R. Proste zadania przykładowe (nie używać kalkulatorów!): 1. Podaj wszystkie dzielniki liczby Podaj wszystkie dzielniki liczby 12, które są liczbami pierwszymi. 3. Jak wyżej dla liczby Zapisz następujące liczby we właściwej postaci 2n lub 2n + 1 :99, 44, 125, 59, 60. Podkreśl liczby parzyste. 5. Które z liczb: 2, 3, 5, 9 są dzielnikami liczb: 256, 294, 405, 588, 648? 6. Podaj wszystkie liczby pierwsze spełniające poniższe warunki: a) są parzyste, b) są mniejsze od 15, c) są mniejsze od 30.
3 1. Sprawność rachunkowa. Zajęcia Rozłóż na czynniki pierwsze liczby 120 i 512. Przykład dla 150: Oblicz: a) 15 + ( 35) b) 15 ( 45) c) 24 ( 2) d) ( 1) ( 1) e) 1 ( 1) 1.2. Liczba Zapis liczb Liczby mogą być przedstawione w różny sposoób, jako: Ułamek właściwy - ułamek, który jest mniejszy od jedności, np Ułamek niewłaściwy - ułamek, który jest równy lub większy od jedności, np. 4 4, 4 3. Liczba mieszana - liczba składająca się z części całkowitej i ułamkowej, np Należy pamiętać, że oznacza ona sumę części całkowitej i ułamkowej i jeśli używamy takich liczb w obliczeniach, to może być potrzebna zamiana ich na ułamek niewłaściwy lub liczbę dziesiętną. Liczba dziesiętna - np. 0, lub 9, 81. Liczba dziesiętna w formacie wykładniczym - czyli iloczyn liczby dziesiętnej i całkowitej potęgi liczby 10, np. 1234, Liczba dziesiętna w formacie naukowym Zapis w postaci x 10 n, x jest nazywane mantysą i spełnia warunek 1 x < 10, a wykładnik potęgi n cechą i jest liczbą całkowitą, np. 1, Liczba dziesiętna w formacie inżynierskim Jest to format podobny do naukowego, z tym że mantysa zawiera się w przedziale < 1, 1000] a cecha jest wielokrotnością liczby 3, np. 12, Zaletą zapisu inżynierskiego jest to, że cechę można skojarzyć z przedrostkiem układu SI. Liczba przeciwna Liczbą przeciwną do liczby a jest liczba a. Liczbą przeciwną 0 jest 0, czyli 0 = 0. Odwrotność liczby Dla a 0 liczbą odwrotną jest liczba 1. Nie istnieje liczba odwrotna do a zera. Wartość bezwzględna liczby Wartością bezwzględną liczby nieujemnej jest ona sama, a liczby ujemnej liczba do niej przeciwna, np. 5, 5 = 5, 5 ; 0 = 0 ; 3, 0 = ( 3.0) = 3, 0 ; 1 π = (1 π) = 1 + π = π 1. Proste zadania przykładowe (nie używać kalkulatorów!): 1. Zaznacz ułamki właściwe, ułamki niewłaściwe, liczby mieszane i liczby dziesiętne wśród następujących liczb: 1 2, 3 2, 4 4, 1,5 i Zapisz liczby 0,00043 i w postaci: a) liczby dziesiętnej w formacie wykładniczym.
4 1. Sprawność rachunkowa. Zajęcia b) liczby dziesiętnej w formacie naukowym. c) liczby dziesiętnej w formacie inżynierskim. 3. Dla liczb 1, 2, 1, 11 i 0,02 podaj: 4 5 a) liczbę przeciwną, b) odwrotność, c) wartość bezwzględną Ułamki Skracanie ułamka polega na podzieleniu licznika i mianownika przez ten sam ich wspólny dzielnik. Rozszerzanie ułamka oznacza pomnożenie licznika i mianownika przez tę samą liczbę całkowitą różną od zera. Sprowadzanie dwu ułamków do wspólnego mianownika Należy znaleźć wspólną wielokrotność mianowników obu ułamków. Może to być najmniejsza wspólna wielokrotność albo ich iloczyn. Następnie należy tak rozszerzyć oba ułamki by miały mianowniki równe wspólnej wielokrotności. Zad Sprowadź do wspólnego mianownika ułamki 1 i 1 przyjmując za wspólny mianownik a) najmniejszą wspólną wielokrotność, b) iloczyn mianowników obu 12 9 ułamków. Dodawanie (odejmowanie) ułamków - najpierw sprowadzmy ułamki do wspólnego mianownika, następnie dodajemy (odejmujemy) liczniki. Mnożenie ułamków - mnożymy licznik przez licznik, a mianownik przez mianownik. Liczby mieszane należy wcześniej zamienić na ułamki niewłaściwe. Dzielenie ułamków - dzieląc przez ułamek mnożymy przez jego odwrotność. Liczby mieszane należy wcześniej zamienić na ułamki niewłaściwe. Zamiana ułamków zwykłych na dziesiętne - należy albo rozszerzyć ułamek tak by mianownik był potęgą liczby 10, albo podziedzielić licznik przez mianownik. Działania na ułamkach dziesiętnych - wykonując pisemne obliczenia należy pamiętać: Dodając (odejmując) ułamki dziesiętne zapisujemy je jedno pod drugim tak by pozycje dziesiętne w nich się pokrywały (przecinek powinien być pod przecinkiem). Mnożąc ułamki dziesiętne, w liczbie będącej wynikiem mnożenia, oddzielamy przecinkiem (od prawej strony) tyle miejsc, ile ich było w sumie w obu liczbach. Dzieląc ułamki dziesiętne, przed dzieleniem przesuwamy przecinek w obu liczbach tak, aby dzielnik był liczbą całkowitą. Mnożąc (dzieląc) przez potęgi 10 wystarczy przecinek przesunąć o tyle miejsc dziesiętnych, ile wynosi wykładnik potęgi - w prawo przy mnożeniu, w lewo przy dzieleniu. Proste zadania przykładowe (nie używać kalkulatorów!): 1. Skróć (do postaci nieskracalnej) ułamki 48, 18, 27, Oblicz a) 5 7, b) Rozszerz ułamki wpisując zamiast x odpowiednią liczbę: a) 3 = x, b) 7 = x Oblicz a) ( 1 + 2)( 3 + 1), b) ( 1 2)( 3 1) Oblicz a) , b) 1 3 : 2 3, c) Zamień na ułamek dziesiętny a) 2 5, b) 7 20, c) 3 8, d) 1 4.
5 1. Sprawność rachunkowa. Zajęcia Wykonaj działania: a) 1,24 0,32 b) 2100, ,1 c) 128 : 0,64 d) ,1234 e) ,1234 f) : 10 4 g) : Wykonaj działania: a) a b + c d b) a b c d c) a b c d d) a b : c d 1.4. Działania arytmetyczne Podstawowe wyrażenia arytmetyczne - nazewnictwo a + b a b suma, a i b są składnikami sumy. różnica, a - odjemna, b - odjemnik. a b a b lub a : b a n iloczyn, a i b - czynniki. iloraz, a - dzielna, b - dzielnik. potęga, a - podstawa potęgi, n - wykładnik. n a pierwiastek, a - wyrażenie podpierwiastkowe, n - stopień pierwiastka. Proste zadania przykładowe (nie używać kalkulatorów!): 1. Podaj nazwy podanych wyrażeń oraz nazwy ich elementów składowych: a + b, a b, ab, a b, an, n a, Potęgi Potęga o wykładniku całkowitym Potęgą o podstawie a i wykładniku naturalnym n nazywamy liczbę a n = a } a a {{... a} dla n > 0 n czynników a 0 = 1 dla n = 0 i a 0 nie ma sensu liczbowego 0 0.
6 1. Sprawność rachunkowa. Zajęcia Potęga o wykładniku całkowitym ujemnym Potęgą o podstawie a różnej od zera i wykładniku całkowitym ujemnym ( n) nazywamy odwrotność potęgi a n : a n = 1 a n dla a 0 i n > 0 Własności potęg całkowitych jeśli n i m są liczbami całkowitymi, a a i b liczbami rzeczywistymi różnymi od zera, to: 1. a n a m = a n+m a n 2. a = m an m 3. (a n ) m = a n m 4. (a b) n = a n b n ( ) a n a n 5. = b b n Proste zadania przykładowe (nie używać kalkulatorów!): 1. Oblicz: a) 2 4, ( 2 3 )3, ( 2 5 )4, b) 1 3 (2 3 ) 3, , 5 c) ( 2 3) 3, ( 5 10 )2, d) ( 3 8) 2, 3 64, e) ( 2) 6, ( 3 8) 2, 2. Uprościć poniższe wyrażenia tak, by nie występowały potęgi o wykładnikach ujemnych: xy 2 a) (xy) x3 y, b) ( 3x 1 y 2 ) 2 2 y 6 (xy) Pierwiastki Pierwiastek kwadratowy (drugiego stopnia) z liczby nieujemnej a nazywamy taką liczbę nieujemną b, której kwadrat jest równy a: Dla dowolnej liczby rzeczywistej zachodzi: b = a jeśli a = b 2 a2 = { a gdy a 0 a gdy a < 0 Pierwiastek arytmetyczny n-tego stopnia z liczby nieujemnej a dla n N, n 2 to taka liczba nieujemna b, której n-ta potęga równa się a: b = n a jeśli a = b n Liczba a nazywa się liczbą podpierwiastkową. Powyższa definicja jest uogólniana na pierwiastki nieparzystego stopnia z liczb ujemnych: n a = n a dla a nieujemnego i n nieparzystego
7 1. Sprawność rachunkowa. Zajęcia Własności pierwiastków Dla n i m będących liczbami naturalnymi większymi od 1 i dla a i b będących liczbami rzeczywistymi zachodzi: n 1. a b = n a n b n a n 2. b = a n b n 3. m a = n m a 4. ( n a) p = n a p Potęga o wykładniku wymiernym dla a 0 i n będącym liczbą naturalną i spełniającym warunek n 2 definiujemy: a 1 n = n a Własności potęg o wykładnikach rzeczywistych są takie same jak wcześniej podane własności potęg całkowitych, tzn. jeśli n i m są liczbami rzeczywistymi, a a i b liczbami rzeczywistymi większymi od zera, to: 1. a n a m = a n+m a n 2. a = m an m 3. (a n ) m = a n m 4. (a b) n = a n b n ( ) a n a n 5. = b b n Działania na liczbach Kolejność wykonywania działań Kolejność wykonywania działań na liczbach (dotyczy to również wyrażeń) określają nawiasy i hierarchia działań arytmetycznych. Zaczynamy od nawiasów najbardziej wewnętrznych. Wewnątrz nawiasu obowiązuje kolejność: 1. Potęgowanie i pierwiastkowanie (w kolejności występowania). 2. Mnożenie i dzielenie (w kolejności występowania). 3. Dodawanie i odejmowanie. Wzory skróconego mnożenia: 1. (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2 - kwadrat sumy. 2. (a b) 2 = a 2 2ab + b 2 - kwadrat różnicy. 3. a 2 b 2 = (a + b)(a b) - różnica kwadratów. 4. (a + b) 3 = a 3 + 3a 2 b + 3ab 2 + b 3 - sześcian sumy. 5. (a b) 3 = a 3 3a 2 b + 3ab 2 b 3 - sześcian różnicy. 6. a 3 + b 3 = (a + b)(a 2 ab + b 2 ) - suma sześcianów. 7. a 3 b 3 = (a b)(a 2 ab + b 2 ) - różnica sześcianów. Prawo przemienności dla dodawania i mnożenia: a + b = b + a a b = b a Prawo przemienności nie zachodzi dla odejmowania i dzielenia.
8 1. Sprawność rachunkowa. Zajęcia Prawo łączności dla dodawania i mnożenia: (a + b) + c = a + (b + c) (a b) c = a (b c) Prawo łączności nie zachodzi dla odejmowania i dzielenia. Prawa rozdzielczości: 1. Prawo rozdzielczości mnożenia względem dodawania i odejmowania: a (b ± c) = a b ± a c, czyli czynnik wchodzi do środka nawiasu z sumą czy różnicą, mnożąc każdy ze składników. 2. Prawo rozdzielczości dzielenia względem dodawania i odejmowania: a ± b c = a c ± b c, czyli dzielnik wchodzi do środka nawiasu z sumą czy różnicą, dzieląc każdy ze składników. 3. Prawo rozdzielczości potęgowania (i pierwiastkowania) względem mnożenia i dzielenia (nawiasy w dwu ostatnich wzorach są przesadne): n (a b) c = a c b c ( a b ) c = a c b c (a b) = n a n b (a ) n n a = b n, b czyli wykładnik potęgi i pierwiastek wchodzą do środka iloczynu i ilorazu działając na każdy z czynników. Proste zadania przykładowe (nie używać kalkulatorów!): 1. Oblicz wyrażenia a) : 4 5 b) : 4 6 : 3 Sprawdź, że wartość tych wyrażeń zależy od kolejności wykonywania mnożeń i dzieleń. 2. Oblicz a) ( ) 2, b) , c) (2 + 3) Oblicz a) 1 9 : 225, b) 1 1 : Wykaż, że poniższe równości są prawdziwe (obliczając lewą i prąwą stronę). Podaj jakiego prawa dotyczy dana równość. (1 + 2) + 3 = 1 + (2 + 3) (15 20) 30 = 15 (20 30) 5 ( ) = (5 4) = =
9 1. Sprawność rachunkowa. Zajęcia (2 3) 2 = = = Przekształcanie równań Równanie, w uproszczeniu, to dwa wyrażenia matematyczne połączone znakiem równości. Czyli w równaniu mamy dwie strony, lewą L i prawą P, które są sobie równe. Równanie zawiera niewiadomą, którą należy wyznaczyć (czyli rozwiązać równanie). Rozwiązanie polega na przeprowadzeniu ciągu takich przekształceń równania (zachowujących znak równości pomiędzy stroną lewą i prawą), by doprowadzić do tego, że po jednej stronie równania znajdzie się niewiadoma, a po drugiej wszystkie pozostałe wielkości. W ogólności równanie może mieć jedno rozwiązanie, więcej niż jedno albo nawet nieskończenie wiele. Może też nie mieć wcale rozwiązań lub być nierozwiązywalne. Przekształcanie równań Możemy wykonywać następujące przekształcenia: 1. Dodać do obu stron lub odjąć od obu stron tę samą liczbę czy wyrażenie. 2. Pomnożyć lub podzielić obie strony przez tę samą liczbę czy wyrażenie różne od zera. 3. Podnieść obie strony do tej samej potęgi. 4. Spierwiastkować obie strony, upewniwszy się że ich znak na to pozwala. 5. Zlogarytmować obie strony, upewniwszy się że ich znak na to pozwala. 6. Jeśli jedna ze stron jest wielomianem to można przenieść składnik wielomianu na drugą stronę, zmieniając jego znak na przeciwny. 7. Każdą ze stron możemy przekształcać niezależnie, o ile nie zmieniamy jej wartości, np. możemy stosować wzory skróconego mnożenia lub inne tożsamości, redukcję wyrazów podobnych, wyciąganie wspólnego czynnika przed nawias, jednoczesne dodanie i odjęcie tej samej wartości. Proste zadania przykładowe (nie używać kalkulatorów!): 1. Rozwiąż poniższe równania, podaj zastosowane reguły przekształcania równań. a) 5x + 5 = 10 b) 4x = 8 1 c) x = 4 d) x 2 = 16 e) x + a = b 1.6. Zadania R.1 (ŁS1): 1. Znajdź wartość liczbową wyrażenia, wykonując wcześniej uproszczenia: 6a + ( a a 2 a ) : a + 2 4a a 4 2a 3 + 8a 16 dla a = 2 1 2
10 1. Sprawność rachunkowa. Zajęcia Znajdź wartość liczbową wyrażenia, wykonując wcześniej uproszczenia: ( a 1 a + 1 a + 1 ) ( 1 a 1 2 a 4 1 ) 4a dla a = Znajdź wartość liczbową wyrażenia, wykonując wcześniej uproszczenia: ( (n ) : n 2 n 3 + 4n 2 ) + 4n n 3n 2 12n dla n = Mając dany układ równań: v k = v 0 + at S = v 0 t + at2 2 wyznacz a i t. Pozostałe wielkości przyjmij za dane. 5. Mając dany układ równań: v k = v 0 + at E = mv2 k 2 wyznacz a i v k. Pozostałe wielkości przyjmij za dane. 6. Mając dany układ równań: { vk = v 0 + at ma = mg T qe wyznacz a i E. Pozostałe wielkości przyjmij za dane. 7. Mając dany układ równań: { ax + by = 2ab bx + ay = 0 gdzie a 2 b 2 0 wyznacz x i y. Pozostałe wielkości przyjmij za dane. 8. Mając dany układ równań: x + y = 7 x + z = 3 y + z = 2 wyznacz x, y i z. 9. Mając dany układ równań: wyznacz x, y i z. 2x + 3y z = 2 3x 5y + z = 2 x + 2z = 8
11 2. Wiadomości wstępne. Zajęcia 2 3 cd Fizyka Czym jest fizyka? Fizyka jest nauką zajmującą się odkrywaniem i poznawaniem podstawowych praw przyrody. Prawa te pozwalają na wytłumaczenie prawie wszystkich znanych obecnie zjawisk fizycznych. Fizyka m.in. odkryła z jakich składników składa się materia (protony, neutrony, elektrony, fotony, kwarki itd.) i jakim oddziaływaniom one podlegają (grawitacyjnym, elektromagnetycznym, słabym i silnym). Fizyka jest nauką empiryczną (doświadczalną), jakkolwiek istnieje też fizyka teoretyczna. Fizyka opisuje zjawiska fizyczne przy pomocy wielkości fizycznych, które wyrażone są poprzez wielkości matematyczne, takie jak liczba (skalar) i wektor (a również nie omawiany tu tensor). Fizyka jest też podstawą nauk przyrodniczych i technicznych. Zad Wymień działy fizyki i i krótko je scharakteryzuj Wielkości fizyczne Co to są wielkości fizyczne? Wielkościami fizycznymi nazywamy właściwości ciał lub zjawisk, które można określić ilościowo, czyli zmierzyć. Zad Podaj przykłady wielkości, które są wielkościami fizycznymi, i które nimi nie są. Pomiar jest to porównanie danej wielkości fizycznej z wielkością fizyczną tego samego rodzaju, będącą wzorcem (jednostką miary). Np. pomiar masy na wadze szalkowej (zwróć uwagę na rolę odważników). Zwykle pomiary wykonujemy przy pomocy przyrządu pomiarowego, z którego odczytujemy wynik pomiaru (nie zajmujemy się sami szcegółami porównywania wielkości fizycznych). Błąd pomiaru pomiar każdym przyrządem obarczony jest pewnym błędem, zwanym błędem pomiaru (albo niepewnością pomiaru ta nazwa obecnie staje się obowiązująca). Zad Podaj błąd pomiaru linijki milimetrowej, zegarka naręcznego i termometru lekarskiego, uzasadnij. Wielkość fizyczna skalarna wielkość fizyczna, do określenia której potrzebna jest jedna liczba. Zad Podaj przykłady wielkości skalarnych. Wielkość fizyczna wektorowa wielkość fizyczna, którą określamy podając:
12 2. Wiadomości wstępne. Zajęcia 2 3 cd Kierunek (tj. prosta, na której wektor leży). 2. Zwrot (tj. w którą stronę skierowany jest wektor, określa go strzałka wektora). 3. Wartość (długość wektora). 4. W pewnych tylko przypadkach: punkt przyłożenia (zaczepienia), np. siła jest przyłożona do określonego ciała. Zad Podaj przykłady wektorowych wielkości fizycznych. Wielkości podstawowe Wielkości fizyczne nie definiowane przez inne wielkości fizyczne. Np. w mechanice są to długość, masa, czas. Zad Podaj przykłady innych (nie mechanicznych) wielkości podstawowych. Wielkości pochodne Wielkości fizyczne wyrażone przez inne wielkości (poprzez definicję). Na przykład: Gęstość ϱ jest to stosunek masy substancji m do objętości V jaką zajmuje: ϱ = m V Zad Podaj przykłady wielkości pochodnych i ich definicje. Wzorce wielkości fizycznych - są to jednostki miary podstawowych wielkości fizycznych. Przykłady: metr (m) - jednostka długości, zdefiniowany początkowo (1889 r.) jako odległość pomiędzy dwiema kreskami na specjalnym szablonie wykonanym ze stopu PtIr, obecnie jako droga 1 jaką przebywa światło w próżni w czasie równym s, sekunda (s) - jednostka czasu, początkowo zdefiniowana jako część doby, obecnie jako ilość drgań określonego promieniowania emitowanego przez izotop cezu 133 Cs, równa okresów, kilogram (kg) - jednostka masy, początkowo zdefiniowana jako masa wody o objętości 1 litra, obecnie jako masa wzorca wykonanego ze stopu PtIr. Układ jednostek SI - międzynarodowy układ jednostek fizycznych. Oprócz jednostek już wymienionych zawiera: amper (A) - jednostka natężenia prądu elektryczycznego (zdefiniujemy i wyjaśnimy ją później), kelwin (K) - jednostka temperatury, jw, kandela (cd) - jednostka światłości stosowana w optyce, mol (mol) - jednostka liczności substancji (powinna być znana z chemii), radian (rd) - jednostka kąta płaskiego, steradian (sr) - jednostka kąta bryłowego. Uzup Przerysuj do rys. 2.1 definicję radiana i steradiana.
13 2. Wiadomości wstępne. Zajęcia 2 3 cd. 13 Rysunek 2.1. Definicja radiana i steradiana. Jednostki pozaukładowe (wybrane jednostki): kaloria (cal) - 1 cal = 4,1868 J, jednostka stosowana w opisie żywności (jako wartość energetyczna), często mylona w literaturze z kcal (tj. z 1000 cal). stopień Celsjusza ( C) - jednostka skali temperatur, w której: 0 C temperatura zamarzania wody, 100 C temperatura wrzenia wody w warunkach normalnych. koń mechaniczny (KM lub HP) 1 KM = 735,5 W. Jednostki wielokrotne, przedrostki SI: Tabela 2.1. Wybrane przedrostki układu SI i przykłady jednostek wielokrotnych Przedrostek Skrót Mnożnik Przykład jednostki wielokrotnej Znaczenie tera T terametr 1 Tm = m giga G 10 9 gigahertz 1 GHz = 10 9 Hz mega M 10 6 megahertz kilo k 10 3 kilometr hekto h 10 2 hektopascal deka da 10 dekagram decy d 10 1 decymetr mili m 10 3 milimetr mikro µ 10 6 mikrometr nano n 10 9 nanometr piko p pikometr femto f femtometr Zad Uzupełnij ostatnią kolumnę w tabeli 2.1.
14 2. Wiadomości wstępne. Zajęcia 2 3 cd. 14 Przeliczanie jednostek: Zad Przelicz km h na m s i odwrotnie. Zapisz w rys Rysunek 2.2. Przeliczanie jednostek Działania na wektorach Uzup Wypełnij poniższe rysunki.
15 2. Wiadomości wstępne. Zajęcia 2 3 cd. 15 Rysunek 2.3. Przesunięcie równoległe wektorów. Wektor przeciwny. Rysunek 2.4. Mnożenie i dzielenie wektora przez skalar.
16 2. Wiadomości wstępne. Zajęcia 2 3 cd. 16 Rysunek 2.5. Dodawanie i odejmowanie wektorów metodą równoległoboku. Rysunek 2.6. Dodawanie i odejmowanie wektorów metodą wieloboku.
17 2. Wiadomości wstępne. Zajęcia 2 3 cd. 17 Rysunek 2.7. Rozkład wektora na składowe i rzutowanie wektora na osie. Rysunek 2.8. Iloczyn skalarny i wektorowy wektorów.
18 3. Kinematyka. Zajęcia nr 4 5 Kinematyka jest działem mechaniki klasycznej zajmującym się opisem ruchu mechanicznego ciał bez rozpatrywania przyczyn powstania czy zmian ruchu. Ruch mechaniczny to najprostszy rodzaj ruchu polegający na zmianie wzajemnego położenia ciał w przestrzeni z biegiem czasu Powtórzenie podstawowych pojęć i wielkości kinematycznych Układ odniesienia jest to układ ciał, które traktujemy jako nieruchome i względem którego określamy położenie ciała. Prz Peron, brzeg rzeki, kartezjański układ współrzędnych prostokątnych. Zad Narysuj kartezjańskie układy współrzędnych: jedno, dwu i trójwymiarowe. Zaznacz punkt A i określ jego współrzędne. Ruch Ruchem nazywamy zachodzącą w czasie zmianę położenia ciała względem wybranego układu odniesienia. Prz Człowiek stojący w jadącej windzie względem windy znajduje się w spoczynku, względem ścian budynku porusza się. Względność ruchu oznacza, że to samo ciało może w zależności od wyboru układu odniesienia znajdować się w stanie spoczynku albo w ruchu. Punkt materialny ciało, które posiada masę i którego rozmiary można zaniedbać, przez co możemy je traktować jak punkt matematyczny obdarzony masą. Tor ruchu linia jaką zakreśla poruszający się punkt materialny (albo punkt znajdujący się na poruszającym ciele) Określenie położenia i ruchu przy pomocy współrzędnych. W zależności od tego czy ruch odbywa się po linii prostej, na płaszczyźnie czy w przestrzeni, rozróżniamy następujące przypadki (p. dalej Rysunek 3.1): 1. Ruch, który odbywa się po linii prostej opisujemy na osi x leżącej na tej prostej. Współrzędna x określa położenie punktu, a jego ruch przedstawia funkcja x(t). 2. Ruch na płaszczyżnie opisujemy przy pomocy kartezjańskiego układu współrzędnych x,y. Położenie punktu przedstawiaą współrzędne x i y, a jego ruch funkcje x(t) i y(t). 3. Ruch w przestrzeni opisujemy przy pomocy trójwymiarowego kartezjańskiego układu współrzędnych x,y,z. Położenie punktu przedstawiają współrzędne x, y, z, a jego ruch funkcje x(t), y(t), z(t). Wektor położenia i wektor przemieszczenia. (Patrz dalej Rysunek 3.2) Położenie ciała (czy punktu materialnego) w punkcie A możemy przedstawić wektorowo wektorem położenia r A (stosowane jest też określenie wektor wodzący). Jest to wektor poprowadzony ze środka układu współrzędnych do punktu A.
19 3. Kinematyka. Zajęcia nr Rysunek 3.1. Ciało przemieściło się z punktu A do B. Rysunek przedstawia współrzędne ciała w punkcie A i punkcie B w układzie jedno, dwu i trójwymiarowym. Zwróć uwagę jak są wyznaczane współrzędne. Przemieszczenia ciała z punktu A do punktu B przedstawiamy wektorem przemieszczenia r poprowadzonym z punktu A do B. Wartość wektora przemieszczenia jest równa długości odcinka łączącego punkty A i B. Rysunek 3.2. Na lewym rysunku przedstawiono wektor położenia (wodzący) i jego składowe. Na prawym wektor przemieszczenia oraz dwie różniące się długością drogi między punktami A i B. Zwróć uwagę, że wektor przemieszczenia jest ten sam dla każdej z nich. Opis wektorowy ruchu Wektor położenia jest funkcją czasu r A (t) const (jeśliby był równy stałej mielibyśmy do czynienia ze spoczynkiem, a nie ruchem). Opis wektorowy ruchu jest wygodniejszy od opisu skalarnego (tj. przy pomocy wspórzędnych) gdyż posługujemy się jedną wielkością r A (t) a nie np. trzema x(t), y(t) i z(t) (jak w przypadku ruchu w przestrzeni). Opis wektorowy jest poza tym bardziej ogólny. Droga s Jest to długość toru jaki przebyło ciało podczas ruchu. W ruchu prostoliniowym postępowym (tzn. bez zawracania) droga jest równa wartości wektora przemieszczenia, w pozostałych przypadkach jest zawsze większa, czyli s r Prędkość średnia wektor v śr = r t, gdzie r = r B r A, wektor przemieszczenia, t = t B t A, czas trwania przemieszczenia.
20 3. Kinematyka. Zajęcia nr Szybkość średnia Wielkość skalarna, zależna od toru ruchu ciała. W odróżnieniu od prędkości bierzemy drogę, a nie wielkość przemieszczenia: v = s t gdzie s - droga (tj. długość toru) przebyta przez ciało, a t - czas w jakim to nastąpiło. Prędkość chwilowa Prędkość ciała w danej chwili, czyli dla danej wartości czasu t: r v = lim t 0 t = d r dt Wektor prędkości chwilowej jest zawsze styczny do toru ruchu ciała. Jednostka prędkości [v] = m s, inna zapisywana jako godz km lub km h. Zad Przeliczyć m s na Zad Przeliczyć km godz. km godz na m s. Zad Dla ruchu prostoliniowego narysować na osi x punkty A i B, ich wektory położenia, wektor przemieszczenia i drogę dla przypadku gdy ruch jest w kierunku dodatnim osi x i dla przypadku ruchu w stronę przeciwną. Przyśpieszenie średnie jest to stosunek przyrostu prędkości prędkości v do czasu t, w którym ten przyrost nastąpił: a śr = v t, gdzie v = v B v A, wektor zmiany prędkości, t = t B t A, czas w jakim zmieniła się prędkość. Rysunek 3.3. Wielkości do wyznaczenia przyśpieszenia średniego. Przyśpieszenie chwilowe Jest to wartość przyśpieszenie dla danej chwili czasu t: Jednostka przyśpieszenia [v] = m s 2. v a = lim t 0 t = d v dt
21 3. Kinematyka. Zajęcia nr Ruch złożony Mamy nieruchomy układ odniesienia K i poruszający się względem niego z prędkością V układ ruchomy K (tę prędkość nazywamy prędkością unoszenia). Ciało A porusza się względem układu K z prędkością v, natomiast względem nieruchomego układu K porusza się z prędkością v = V + v Prz Rozpatrzmy pociąg jadący z prędkością V względem Ziemi. Ziemia jest nieruchomym układem odniesienia K, natomiast pociąg jest układem K poruszającym się z prędkością unoszenia. W pociągu ciało A porusza się z prędkością v względem pociągu, względem Ziemi jego prędkość wynosi v. Sporządź rysunek. Zad Oblicz prędkość ciała względem Ziemi jeśli V = 30 m s, a prędkość v = 5 m s i jest skierowana zgodnie z kierunkiem ruchu pociągu. Sporządź rysunek. Zad Oblicz prędkość ciała względem Ziemi jeśli V = 30 m s, a prędkość v = 40 m s i jest skierowana prostopadle do kierunku ruchu pociągu. Sporządź rysunek. Prędkość względna. Przykład: mamy nieruchomego obserwatora związanego z drogą. Samochód A porusza się z prędkością v A, a samochód B z prędkością v B (obie prędkości względem drogi). Prędkością względną samochodu B względem samochodu A jest prędkość v BA = v B v A Możemy przedstawić powyższy przykład jako ruch złożony v B = v A + v BA w którym droga jest nieruchomym układem odniesienia K, samochód A jest poruszającym się układem odniesienia K, v A jest prędkością unoszenia V, a v BA prędkością v samochodu B w układzie K. Zad Przedstaw ten przykład na rysunku. Zad Samolot A leci z prędkością 1500 godz km, a samolot B z prędkością 1505 km godz w tym samym kierunku. Oblicz prędkość samolotu B względem A w przypadku, gdy: a) samolot B oddala się, b) gdy się zbliża do samolotu A. Naszkicuj odpowiednie rysunki. Zad Samolot A leci z prędkością 300 godz km, a samolot B z prędkością 400 km godz prostopadle do kierunku prędkości samolotu A. Oblicz prędkość samolotu B względem A. Naszkicuj odpowiedni rysunek Ruch prostoliniowy Z uwagi na kształt toru wszystkie ruchy możemy podzielić na dwa rodzaje: ruchy prostoliniowe i ruchy krzywoliniowe. Drugie kryterium klasyfikacji to zależność prędkości od czasu, gdzie mamy trzy możliwości: prędkość jest stała, prędkość zmienia się w czasie w najprostszy sposób, czyli jednostajnie (wprost proporcjonalnie do czasu), prędkość zależy od czasu w bardziej złożony sposób (określamy go jako niejednostajny)
22 3. Kinematyka. Zajęcia nr Mamy zatem następujące rodzaje ruchów prostoliniowych: Ruch jednostajny prostoliniowy, v = const 0, zatem a = 0 Ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy, a = const 0, zatem też v const Ruch niejednostajnie zmienny prostoliniowy, a const, zatem też v const Ruch jednostajny prostoliniowy Charakterystyka: z powyzszego wynika, że dla ruchu jednostajnego prostoliniowego: wektor prędkości jest stały, czyli jego wartość jest stała i nie zmienia się jego kierunek, tym samym nie ulega zmianie też zwrot wektora prędkości, prędkości chwilowa i średnia są tożsame, droga i przemieszczenie (tj. wartość wektora przemieszczenia) są sobie równe. Wzory: jest tylko jeden wzór w dwu wariantach przedstawiający zależność współrzednej x lub drogi s od czasu t: x = vt lub s = vt x = x 0 + vt lub s = s 0 + vt wzór w drugim wierszu dotyczy przypadku gdy w chwili początkowej (tj. dla t = 0) ciało nie znajduje się w początku układu odniesienia. Możliwa jest jeszcze bardziej złożona postać wzoru jeśli chwila początkowa t 0 nie jest równa zeru, nie będziemy się jednak nią zajmować. Zad Wyjaśnij czym się różnią oba wzory (wskazówka: wstaw t = 0). Zad Sporządź wykresy v(t), zwróć uwagę, że pole pod linią wykresu jest drogą jaką ciało przebyło w czasie t, jest to bardzo ważna informacja: droga (w ogólności wielkość przemieszczenia) jest równa polu pod krzywą na wykresie v(t) (w naszym przypadku ta krzywa jest linią prostą). Zad Naszkicuj wykresy x = vt, x = x 0 + vt, x = x 0 vt, x = x 0 + vt, na jednym z nich zaznacz x i t Ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy Charakterystyka: w ruchu jednostajnie zmiennym wielkością, która się jednostajnie zmienia jest prędkość. Właściwości tego ruchu są następujące: wektor przyśpieszenia jest stały (tj. stała jest jego wartość i kierunek), przyśpieszenie średnie i chwilowe są tożsame, kierunek wektora przyśpieszenia i wektora prędkości jest taki sam, gdy zwroty wektorów są zgodne ruch jest ruchem jednostajnie przyśpieszonym (prędkość jednostajnie rośnie), gdy przeciwne ruchem jednostajnie opóźnionym (prędkość jednostajnie maleje, osiąga wartość zerową, zmienia znak i ruch dalej staje się ruchem jednostajnie przyśpieszonym). Wzory: w zależności od wartości początkowych (tj. dla chwili t = 0) położenia x 0 i prędkości v 0 mamy wzory na prędkość v i współrzędną położenia x (często zamiast współrzędnej używamy drogi s): v = at lub v = v 0 + at x = 1 2 at2 lub x = v 0 t at2 lub x = x 0 + v 0 t at2 s = 1 2 at2 lub s = v 0 t at2 lub s = s 0 + v 0 t at2
23 3. Kinematyka. Zajęcia nr Zad wychodząc z definicji przyśpieszenia wyprowadź powyższy wzór na prędkość. Zad Naszkicuj wykresy v = at, v = v 0 + at, v = v 0 + at i v = v 0 at, na jednym z nich zaznacz v i t. Zad Na powyższych wykresach zaznacz pola pod prostą v(t) w przedziale t = 0 i t i wyprowadź wzór na drogę w ruchu jednostajnie zmiennym (wskazówka: droga jest polem powierzchni pod wykresem v(t)) Zad Naszkicuj wykresy x = 1 2 at2, x = v 0 t at2 i x = x 0 + v 0 t 1 2 at Zadania R.3 (ŁS2): 1. Statek płynie z portu A do portu B z prądem rzeki w czasie t 1 = 8 h, a czas rejsu powrotnego wynosi t 2 = 16 h. Ile czasu płynęłaby tratwa z portu A do portu B? 2. Punkt materialny porusza się jednostajnie z punktu A(3m, 1m) do punktu B(7m, 9m) w prostokątnym układzie współrzędnych w czasie t = 4 s. Oblicz współrzędne wektora prędkości v = [v x, v y ] i jego wartość. 3. W czwartej sekundzie ruchu jednostajnie zmiennego bez prędkości początkowej ciało przebyło drogę s = 2 m. Jaką prędkość osiągnie to ciało pod koniec siódmej sekundy ruchu? 4. Autobus poruszał się ruchem jednostajnym z prędkością v 1 = 20 m s. W chwili gdy przejeżdżał koło stojącego samochodu, samochód ruszył ruchem jednostajnie przyspieszonym z przyspieszeniem a = 2 m s. 2 a) Kiedy i gdzie samochód dogoni autobus? b) Jaka będzie prędkość samochodu w momencie spotkania z autobusem? c) Narysuj zależności prędkości i drogi od czasu dla samochodu i dla autobusu oraz zaznacz punkt spotkania na tych wykresach. d) Jaką drogę przebędzie samochód w czwartej sekundzie ruchu? 5. Zależność wektora położenia ciała od czasu dana jest wzorem r(t) = [t, 2t t2]. Oblicz wartości bezwzględne prędkości początkowej i przyspieszenia. 6. Kamień rzucono pionowo do góry z taką prędkością, że spadł na powierzchnię ziemi po t = 8 s. a) Oblicz tę prędkość. b) Ułóż równanie ruchu. c) Narysuj wykres y(t) i v(t), zaznacz na obu wykresach chwilowe zatrzymanie się kamienia. 7. Ruch ciała opisano równaniem x(t) = t 0, 5t 2. Napisz równanie v(t). Kiedy i gdzie ciało się zatrzyma? 8. Dwa ciała poruszały się ruchem opisanym równaniami x 1 (t) = 2 + t + 2t 2 i x 2 (t) = 4 + t. Jakim ruchem porusza się drugie ciało względem pierwszego? Kiedy i gdzie ciała się spotkają? 9. Obliczyć wypadkową dwóch sił P = 400 N i Q = 240 N zaczepionych w jednym punkcie i działających wzdłuż ramion kąta Obliczyć wypadkową trzech równych sił po P = 10 N każda, zaczepionych w jednym punkcie i wzajemnie prostopadłych. (ŁS4): 1. Wyprowadź równanie ruchu dla rzutu ukośnego.
24 3. Kinematyka. Zajęcia nr Wyprowadź równanie toru dla rzutu ukośnego. 3. Z dachu budynku o wysokości h = 40 m rzucono ciało w kierunku poziomym, nadając mu prędkość początkową v 0 = 35 m/s. W jakim punkcie ciało spadnie na ziemię? 4. Z wysokości h = 90 m rzucono ciało w kierunku poziomym, nadając mu prędkość v 0 = 55 m/s. Obliczyć prędkość ciała w momencie uderzenia w ziemię oraz kąt pod jakim ciało uderzyło w powierzchnię ziemi. 5. Pod jakim kątem należy rzucić ciało, aby zasięg rzutu był dwa razy większy od osiągniętej wysokości? 6. Pod jakim kątem do poziomu należy rzucić ciało, aby osiągnęło wysokość h = 45 m i aby zasięg rzutu był s = 120 m? Z jaką prędkością początkową należy rzucić to ciało? 7. Z prędkością początkową v 0 = 60 m/s wystrzelono rakietę pod kątem α = 80 do poziomu. Oblicz a) na jaką wysokość wzniesie się ta rakieta, b) gdzie spadnie, c) jak długo będzie widoczna. 8. Dwa ciała spadają z pewnej wysokości, lecz drugie rozpoczęło ruch o 2 sekundy później. Po ilu sekundach odległość między nimi podwoi się. 9. Z jaką prędkością należy rzucić ciało pionowo do góry, żeby po upływie czasu t = 3 s dotarło do wysokości h = 100 m? Jaką wysokość osiągnie to ciało do momentu zatrzymania się? 10. ( ) Plusk kamienia puszczonego do studni usłyszano po upływie czasu t = 3, 6 s od momentu puszczenia kamienia. Oblicz głębokość studni. Prędkość fal głosowych v d = 336 m/s.
Powtórzenie podstawowych zagadnień. związanych ze sprawnością rachunkową *
Powtórzenie podstawowych zagadnień związanych ze sprawnością rachunkową * (Materiały dydaktyczne do laboratorium fizyki) Politechnika Koszalińska październik 2010 Spis treści 1. Zbiory liczb..................................................
Bardziej szczegółowo3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas
3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas oddziaływanie między ciałami, ani też rola, jaką to
Bardziej szczegółowoMECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko
MECHANIKA 2 Prowadzący: dr Krzysztof Polko PLAN WYKŁADÓW 1. Podstawy kinematyki 2. Ruch postępowy i obrotowy bryły 3. Ruch płaski bryły 4. Ruch złożony i ruch względny 5. Ruch kulisty i ruch ogólny bryły
Bardziej szczegółowoWektory, układ współrzędnych
Wektory, układ współrzędnych Wielkości występujące w przyrodzie możemy podzielić na: Skalarne, to jest takie wielkości, które potrafimy opisać przy pomocy jednej liczby (skalara), np. masa, czy temperatura.
Bardziej szczegółowoRuch. Kinematyka zajmuje się opisem ruchu różnych ciał bez wnikania w przyczyny, które ruch ciał spowodował.
Kinematyka Ruch Kinematyka zajmuje się opisem ruchu różnych ciał bez wnikania w przyczyny, które ruch ciał spowodował. Ruch rozumiany jest jako zmiana położenia jednych ciał względem innych, które nazywamy
Bardziej szczegółowoPrawa fizyki wyrażają związki między różnymi wielkościami fizycznymi.
Prawa fizyki i wielkości fizyczne Fizyka (z stgr. φύσις physis "natura") nauka o przyrodzie w najszerszym znaczeniu tego słowa. Prawa fizyki wyrażają związki między różnymi wielkościami fizycznymi. Prawa
Bardziej szczegółowo3. Podstawowe wiadomości z fizyki. Dr inż. Janusz Dębiński. Mechanika ogólna. Wykład 3. Podstawowe wiadomości z fizyki. Kalisz
Dr inż. Janusz Dębiński Mechanika ogólna Wykład 3 Podstawowe wiadomości z fizyki Kalisz Dr inż. Janusz Dębiński 1 Jednostki i układy jednostek Jednostką miary wielkości fizycznej nazywamy wybraną w sposób
Bardziej szczegółowoLiczby rzeczywiste. Działania w zbiorze liczb rzeczywistych. Robert Malenkowski 1
Robert Malenkowski 1 Liczby rzeczywiste. 1 Liczby naturalne. N {0, 1,, 3, 4, 5, 6, 7, 8...} Liczby naturalne to liczby używane powszechnie do liczenia i ustalania kolejności. Liczby naturalne można ustawić
Bardziej szczegółowoPodstawowe umiejętności matematyczne - przypomnienie
Podstawowe umiejętności matematyczne - przypomnienie. Podstawy działań na potęgach założenie:. założenie: założenie: a>0, n jest liczbą naturalną założenie: Uwaga:. Zapis dużych i małych wartości w postaci
Bardziej szczegółowoRówna Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym
Mechanika ogólna Wykład nr 14 Elementy kinematyki i dynamiki 1 Kinematyka Dział mechaniki zajmujący się matematycznym opisem układów mechanicznych oraz badaniem geometrycznych właściwości ich ruchu, bez
Bardziej szczegółowoKinematyka: opis ruchu
Kinematyka: opis ruchu Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład III: Pojęcia podstawowe punkt materialny, układ odniesienia, układ współrzędnych tor, prędkość, przyspieszenie Ruch jednostajny Pojęcia podstawowe
Bardziej szczegółowoFizyka. w. 03. Paweł Misiak. IŚ+IB+IiGW UPWr 2014/2015
Fizyka w. 03 Paweł Misiak IŚ+IB+IiGW UPWr 2014/2015 Jednostki miar SI Jednostki pochodne wielkość nazwa oznaczenie definicja czestotliwość herc Hz 1 Hz = 1 s 1 siła niuton N 1 N = 1 kgm 2 s 2 ciśnienie
Bardziej szczegółowoPodstawowy problem mechaniki klasycznej punktu materialnego można sformułować w sposób następujący:
Dynamika Podstawowy problem mechaniki klasycznej punktu materialnego można sformułować w sposób następujący: mamy ciało (zachowujące się jak punkt materialny) o znanych właściwościach (masa, ładunek itd.),
Bardziej szczegółowoRuch jednostajnie zmienny prostoliniowy
Ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy Przyspieszenie w ruchu jednostajnie zmiennym prostoliniowym Jest to taki ruch, w którym wektor przyspieszenia jest stały, co do wartości (niezerowej), kierunku i
Bardziej szczegółowoPrzypomnienie wiadomości dla trzecioklasisty C z y p a m i ę t a s z?
Przypomnienie wiadomości dla trzecioklasisty C z y p a m i ę t a s z? Liczby naturalne porządkowe, (0 nie jest sztywno związane z N). Przykłady: 1, 2, 6, 148, Liczby całkowite to liczby naturalne, przeciwne
Bardziej szczegółowoZbiór liczb rzeczywistych, to zbiór wszystkich liczb - wymiernych i niewymiernych. Zbiór liczb rzeczywistych oznaczamy symbolem R.
Zbiór liczb rzeczywistych, to zbiór wszystkich liczb - wymiernych i niewymiernych. Zbiór liczb rzeczywistych oznaczamy symbolem R. Liczby naturalne - to liczby całkowite, dodatnie: 1,2,3,4,5,6,... Czasami
Bardziej szczegółowoMechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)
Kinematyka Mechanika ogólna Wykład nr 7 Elementy kinematyki Dział mechaniki zajmujący się matematycznym opisem układów mechanicznych oraz badaniem geometrycznych właściwości ich ruchu, bez wnikania w związek
Bardziej szczegółowoRachunek wektorowy - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski
Rachunek wektorowy - wprowadzenie dr inż. Romuald Kędzierski Graficzne przedstawianie wielkości wektorowych Długość wektora jest miarą jego wartości Linia prosta wyznaczająca kierunek działania wektora
Bardziej szczegółowoKINEMATYKA czyli opis ruchu. Marian Talar
KINEMATYKA czyli opis ruchu 1 października 2006 2 Kinematyka czyli opis ruchu 1 Podstawowe pojęcia Kinematyka jest działem fizyki, który zajmuje się tylko opisem ruchu ciał. W ruchu postępowym ciało zastępuje
Bardziej szczegółowoFizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku
w poprzednim odcinku 1 Wzorce sekunda Aktualnie niepewność pomiaru czasu to 1s na 70mln lat!!! 2 Modele w fizyce Uproszczenie problemów Tworzenie prostych modeli, pojęć i operowanie nimi 3 Opis ruchu Opis
Bardziej szczegółowoSZCZEGÓŁOWE CELE EDUKACYJNE
Program nauczania: Fizyka z plusem, numer dopuszczenia: DKW 4014-58/01 Plan realizacji materiału nauczania fizyki w klasie I wraz z określeniem wymagań edukacyjnych DZIAŁ PRO- GRA- MOWY Pomiary i Siły
Bardziej szczegółowoWykład 2. Kinematyka. Podstawowe wielkości opisujące ruch. W tekście tym przedstawię podstawowe pojecia niezbędne do opiosu ruchu:
Wykład 2. Kinematyka. Aby prześledzić tok tego wykładu MUSISZ rozumieć pojęcie wektora, jego składowych w układzie kartezjańskim oraz w trakcie wykładu zrozumieć intuicyjnie pojęcie pochodnej funkcji jednej
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA KL.VII
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA KL.VII ROZDZIAŁ I LICZBY 1. rozpoznaje cyfry używane do zapisu liczb w systemie rzymskim w zakresie do 3000 2. odczytuje liczby naturalne dodatnie zapisane w
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH OCEN Z MATEMATYKI W KLASIE VI
WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH OCEN Z MATEMATYKI W KLASIE VI OCENA ŚRÓDROCZNA: NIEDOSTATECZNY ocenę niedostateczny otrzymuje uczeń, który nie spełnia poniższych wymagań edukacyjnych
Bardziej szczegółowoLiczby. Wymagania programowe kl. VII. Dział
Wymagania programowe kl. VII Dział Liczby rozpoznaje cyfry używane do zapisu liczb w systemie rzymskim w zakresie do 3000 odczytuje liczby naturalne dodatnie zapisane w systemie rzymskim w zakresie do
Bardziej szczegółowoRuch jednowymiarowy. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński
Ruch jednowymiarowy Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński 017 Ruch jednowymiarowy Autorzy: Zbigniew Kąkol, Kamil Kutorasiński Dział Fizyki zajmujący się opisem ruchu ciał nazywamy kinematyką. Definicja
Bardziej szczegółowoMATEMATYKA. JEDNOSTKI DŁUGOŚCI kilometr hektometr metr decymetr centymetr milimetr mikrometr km hm m dm cm mm µm
MATEMATYKA Spis treści 1 jednostki miar 2 wzory skróconego mnożenia 3 podzielność liczb 3 przedrostki 4 skala 4 liczby naturalne 5 ułamki zwykłe 9 ułamki dziesiętne 9 procenty 10 geometria i stereometria
Bardziej szczegółowoMatematyka z kluczem. Szkoła podstawowa nr 18 w Sosnowcu. Przedmiotowe zasady oceniania klasa 7
Matematyka z kluczem Szkoła podstawowa nr 18 w Sosnowcu Przedmiotowe zasady oceniania klasa 7 KlasaVII wymagania programowe- wymagania na poszczególne oceny ROZDZIAŁ I LICZBY 1. rozpoznaje cyfry używane
Bardziej szczegółowoSZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II Energia mechaniczna Wymagania na stopień dopuszczający obejmują treści niezbędne dla dalszego kształcenia oraz użyteczne w pozaszkolnej działalności ucznia.
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne z matematyki w klasie VII szkoły podstawowej
Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie VII szkoły podstawowej ROZDZIAŁ I LICZBY Uczeń otrzymuje ocenę dopuszczającą jeśli: 1. rozpoznaje cyfry używane do zapisu liczb w systemie rzymskim w zakresie
Bardziej szczegółowoPowtórzenie wiadomości z klasy I. Temat: Ruchy prostoliniowe. Obliczenia
Powtórzenie wiadomości z klasy I Temat: Ruchy prostoliniowe. Obliczenia Ruch jest względny 1.Ruch i spoczynek są pojęciami względnymi. Można jednocześnie być w ruchu względem jednego ciała i w spoczynku
Bardziej szczegółowo1. LICZBY DZIAŁ Z PODRĘCZNIKA L.P. NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia
L.P. DZIAŁ Z PODRĘCZNIKA NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia 1. LICZBY 1. Znam pojęcie liczby naturalne, całkowite, wymierne, dodatnie, ujemne, niedodatnie, odwrotne, przeciwne. 2. Potrafię zaznaczyć
Bardziej szczegółowoDr Kazimierz Sierański www. If.pwr.wroc.pl/~sieranski Konsultacje pok. 320 A-1: codziennie po ćwiczeniach
Dr Kazimierz Sierański kazimierz.sieranski@pwr.edu.pl www. If.pwr.wroc.pl/~sieranski Konsultacje pok. 320 A-1: codziennie po ćwiczeniach Forma zaliczenia kursu: egzamin końcowy Grupa kursów -warunkiem
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA VII
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA VII Ocena Dopuszczający Osiągnięcia ucznia rozpoznaje cyfry używane do zapisu liczb w systemie rzymskim w zakresie do 3000 odczytuje liczby naturalne dodatnie zapisane
Bardziej szczegółowoPróbny egzamin z matematyki dla uczniów klas II LO i III Technikum. w roku szkolnym 2012/2013
Próbny egzamin z matematyki dla uczniów klas II LO i III Technikum w roku szkolnym 2012/2013 I. Zakres materiału do próbnego egzaminu maturalnego z matematyki: 1) liczby rzeczywiste 2) wyrażenia algebraiczne
Bardziej szczegółowoWYRAŻENIA ALGEBRAICZNE
WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE Wyrażeniem algebraicznym nazywamy wyrażenie zbudowane z liczb, liter, nawiasów oraz znaków działań, na przykład: Symbole literowe występujące w wyrażeniu algebraicznym nazywamy zmiennymi.
Bardziej szczegółowoFizyka. w. 02. Paweł Misiak. IŚ+IB+IiGW UPWr 2014/2015
Fizyka w. 02 Paweł Misiak IŚ+IB+IiGW UPWr 2014/2015 Wektory ujęcie analityczne Definicja Wektor = uporządkowana trójka liczb (współrzędnych kartezjańskich) a = a x a y a z długość wektora: a = a 2 x +
Bardziej szczegółowoRuch jednostajny prostoliniowy
Ruch jednostajny prostoliniowy Ruch jednostajny prostoliniowy to taki ruch, którego torem jest linia prosta, a ciało w jednakowych odcinkach czasu przebywa jednakową drogę. W ruchu jednostajnym prostoliniowym
Bardziej szczegółowoMatematyka, kl. 5. Konieczne umiejętności
Matematyka, kl. 5 Liczby i działania Program Matematyka z plusem Ocena Konieczne umiejętności Opanowane algorytmy pisemnego dodawania, odejmowania, mnożenia i dzielenia liczb naturalnych. Prawidłowe wykonywanie
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne z matematyki dla klasy VII
Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy VII Szkoły Podstawowej nr 100 w Krakowie Na podstawie programu Matematyka z plusem Na ocenę dopuszczającą Uczeń: rozumie rozszerzenie osi liczbowej na liczby
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne z matematyki dla uczniów klasy VII szkoły podstawowej
Wymagania edukacyjne z matematyki dla uczniów klasy VII szkoły podstawowej Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: rozumie rozszerzenie osi liczbowej na liczby ujemne umie porównywać liczby wymierne,
Bardziej szczegółowoKRZYŻÓWKA 2. 11. Może być np. równoboczny lub rozwartokątny. Jego pole to a b HASŁO:
KRZYŻÓWKA.Wyznaczają ją dwa punkty.. Jego pole to π r² 3. Jego pole to a a 4.Figura przestrzenna, której podstawą jest dowolny wielokąt, a ściany boczne są trójkątami o wspólnym wierzchołku. 5.Prosta mająca
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE V. Temat lekcji Punkty z podstawy programowej z dnia 14 lutego 2017r.
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE V Temat lekcji Punkty z podstawy programowej z dnia 14 lutego 2017r. Działania pamięciowe Potęgowanie 1) dodaje i odejmuje w pamięci liczby naturalne dwucyfrowe
Bardziej szczegółowoFunkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.
Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne. Funkcja homograficzna. Definicja. Funkcja homograficzna jest to funkcja określona wzorem f() = a + b c + d, () gdzie współczynniki
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW KLAS IV-VI
WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW KLAS IV-VI Klasa IV Stopień dopuszczający otrzymuje uczeń, który potrafi: odejmować liczby w zakresie 100 z przekroczeniem progu dziesiątkowego,
Bardziej szczegółowoFIZYKA I ASTRONOMIA RUCH JEDNOSTAJNIE PROSTOLINIOWY RUCH PROSTOLINIOWY JEDNOSTAJNIE PRZYSPIESZONY RUCH PROSTOLINIOWY JEDNOSTAJNIE OPÓŹNIONY
FIZYKA I ASTRONOMIA RUCH JEDNOSTAJNIE PROSTOLINIOWY Każdy ruch jest zmienną położenia w czasie danego ciała lub układu ciał względem pewnego wybranego układu odniesienia. v= s/t RUCH
Bardziej szczegółowoV. WYMAGANIA EGZAMINACYJNE
V. WYMAGANIA EGZAMINACYJNE Standardy wymagań egzaminacyjnych Zdający posiada umiejętności w zakresie: POZIOM PODSTAWOWY POZIOM ROZSZERZONY 1. wykorzystania i tworzenia informacji: interpretuje tekst matematyczny
Bardziej szczegółowoBlok 6: Pęd. Zasada zachowania pędu. Praca. Moc.
Blok 6: Pęd. Zasada zachowania pędu. Praca. Moc. ZESTAW ZADAŃ NA ZAJĘCIA ROZGRZEWKA 1. Przypuśćmy, że wszyscy ludzie na świecie zgromadzili się w jednym miejscu na Ziemi i na daną komendę jednocześnie
Bardziej szczegółowoKRYTERIA OCEN Z MATEMATYKI DLA KLASY VII
KRYTERIA OCEN Z MATEMATYKI DLA KLASY VII Na ocenę dopuszczającą uczeń powinien : Na ocenę dostateczną uczeń powinien: Na ocenę dobrą uczeń powinie: Na ocenę bardzo dobrą uczeń powinien: Na ocenę celującą
Bardziej szczegółowoZESTAW POWTÓRKOWY (1) KINEMATYKA POWTÓRKI PRZED EGZAMINEM ZADANIA WYKONUJ SAMODZIELNIE!
Imię i nazwisko: Kl. Termin oddania: Liczba uzyskanych punktów: /50 Ocena: ZESTAW POWTÓRKOWY (1) KINEMATYKA POWTÓRKI PRZED EGZAMINEM ZADANIA WYKONUJ SAMODZIELNIE! 1. /(0-2) Przelicz jednostki szybkości:
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VII SZKOŁY PODSTAWOWEJ
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VII SZKOŁY PODSTAWOWEJ Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, jeśli nie opanował wiadomości i umiejętności na ocenę dopuszczającą, nie wykazuje chęci poprawy
Bardziej szczegółowoFizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku
w poprzednim odcinku 1 Opis ruchu Opis ruchu Tor, równanie toru Zależność od czasu wielkości wektorowych: położenie przemieszczenie prędkość przyśpieszenie UWAGA! Ważne żeby zaznaczać w jakim układzie
Bardziej szczegółowoDo gimnazjum by dobrze zakończyć! Do liceum by dobrze zacząć! MATEMATYKA. Na dobry start do liceum. Zadania. Oficyna Edukacyjna * Krzysztof Pazdro
6 Na dobry start do liceum 8Piotr Drozdowski 6 Do gimnazjum by dobrze zakończyć! Do liceum by dobrze zacząć! MATEMATYKA Zadania Oficyna Edukacyjna * Krzysztof Pazdro Piotr Drozdowski MATEMATYKA. Na dobry
Bardziej szczegółowoKinematyka: opis ruchu
Kinematyka: opis ruchu Pojęcia podstawowe Punkt materialny Ciało, którego rozmiary można w danym zagadnieniu zaniedbać. Zazwyczaj przyjmujemy, że punkt materialny powinien być dostatecznie mały. Nie jest
Bardziej szczegółowoKRYTERIA WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY SZKOLNE. Przedmiot: matematyka. Klasa: 5
KRYTERIA WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY SZKOLNE Przedmiot: matematyka Klasa: 5 OCENA CELUJĄCA Rozwiązuje nietypowe zadania tekstowe wielodziałaniowe. Proponuje własne metody szybkiego liczenia. Rozwiązuje
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA KONIECZNE - OCENA DOPUSZCZAJĄCA:
WYMAGANIA KONIECZNE - OCENA DOPUSZCZAJĄCA: zna pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej rozumie rozszerzenie osi liczbowej na liczby ujemne umie zaznaczać liczbę wymierną na osi liczbowej umie
Bardziej szczegółowoFizyka i wielkości fizyczne
Fizyka i wielkości fizyczne Fizyka: - Stosuje opis matematyczny zjawisk - Formułuje prawa fizyczne na podstawie doświadczeń - Opiera się na prawach podstawowych (aksjomatach) Wielkością fizyczną jest każda
Bardziej szczegółowoMatematyka z kluczem. Układ treści w klasach 4 8 szkoły podstawowej. KLASA 4 (126 h) część 1 (59 h) część 2 (67 h)
Matematyka z kluczem Układ treści w klasach 4 8 szkoły podstawowej KLASA 4 (126 h) część 1 (59 h) I. LICZBY NATURALNE część 1 (23) 1. Jak się uczyć matematyki (1) 2. Oś liczbowa 3. Jak zapisujemy liczby
Bardziej szczegółowoMgr Kornelia Uczeń. WYMAGANIA na poszczególne oceny-klasa VII-Szkoła Podstawowa
Mgr Kornelia Uczeń WYMAGANIA na poszczególne oceny-klasa VII-Szkoła Podstawowa Oceny z plusem lub minusem otrzymują uczniowie, których wiadomości i umiejętności znajdują się na pograniczu wymagań danej
Bardziej szczegółowoFizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku
w poprzednim odcinku 1 Nauka - technika 2 Metodologia Problem Hipoteza EKSPERYMENT JAKO NARZĘDZIE WERYFIKACJI 3 Fizyka wielkości fizyczne opisują właściwości obiektów i pozwalają również ilościowo porównać
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania rocznych ocen klasyfikacyjnych z matematyki w klasie VII.
Przedmiotowy system oceniania z matematyki w klasie VII. Ocena roczna Wyróżniono następujące wymagania programowe: konieczne (K), podstawowe (P), rozszerzające (R), dopełniające (D) i wykraczające poza
Bardziej szczegółowoRuch prostoliniowy. zmienny. dr inż. Romuald Kędzierski
Ruch prostoliniowy zmienny dr inż. Romuald Kędzierski Przypomnienie Szybkość średnia Wielkość skalarna definiowana, jako iloraz przebytej drogi i czasu, w którym ta droga została przebyta. Uwaga: Szybkość
Bardziej szczegółowoWymagania na egzamin poprawkowy z matematyki dla klasy I C LO (Rok szkolny 2015/16) Wykaz zakładanych osiągnięć ucznia klasy I liceum
Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki dla klasy I C LO (Rok szkolny 05/6) Wykaz zakładanych osiągnięć ucznia klasy I liceum (osiągnięcia ucznia w zakresie podstawowym) I. Liczby rzeczywiste. Język
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA IV DOBRY DZIAŁ 1. LICZBY NATURALNE
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA IV DOPUSZCZAJĄCY DOSTATECZNY DOBRY BARDZO DOBRY CELUJĄCY DZIAŁ 1. LICZBY NATURALNE dodaje liczby bez przekraczania progu dziesiątkowego, odejmuje liczby w zakresie
Bardziej szczegółowoMechanika teoretyczna
Przedmiot Mechanika teoretyczna Wykład nr 1 Wprowadzenie i podstawowe pojęcia. Rachunek wektorowy. Wypadkowa układu sił. Mechanika: ogólna, techniczna, teoretyczna. Dział fizyki zajmujący się badaniem
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE V
WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE V OCENA ŚRÓDROCZNA: DOPUSZCZAJĄCY uczeń potrafi: zapisywać i odczytywać liczby w dziesiątkowym
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne z matematyki dla klasy 7 na podstawie planu wynikowego z rozkładem materiału
Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy 7 na podstawie planu wynikowego z rozkładem materiału Lp. Temat lekcji Punkty z podstawy programowej z dnia 1 lutego 2017 r. Wymagania podstawowe Wymagania ponadpodstawowe
Bardziej szczegółowoMATEMATYKA WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA KLASY V
MATEMATYKA WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA KLASY V Na ocenę wyższą uczeń powinien opanować wiedzę i umiejętności na ocenę (oceny) niższą. Dział programowy: LICZBY NATURALNE podać przykład liczby naturalnej czytać
Bardziej szczegółowoKINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury
KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury Funkcje wektorowe Jeśli wektor a jest określony dla parametru t (t należy do przedziału t (, t k )
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE PRZEDMIOT : FIZYKA ROZSZERZONA
WYMAGANIA EDUKACYJNE PRZEDMIOT : FIZYKA ROZSZERZONA ROK SZKOLNY: 2018/2019 KLASY: 2mT OPRACOWAŁ: JOANNA NALEPA OCENA CELUJĄCY OCENA BARDZO DOBRY - w pełnym zakresie - w pełnym opanował zakresie opanował
Bardziej szczegółowoZAGADNIENIA PROGRAMOWE I WYMAGANIA EDUKACYJNE DO TESTU PRZYROSTU KOMPETENCJI Z MATEMATYKI DLA UCZNIA KLASY II
ZAGADNIENIA PROGRAMOWE I WYMAGANIA EDUKACYJNE DO TESTU PRZYROSTU KOMPETENCJI Z MATEMATYKI DLA UCZNIA KLASY II POZIOM ROZSZERZONY Równania i nierówności z wartością bezwzględną. rozwiązuje równania i nierówności
Bardziej szczegółowoRodzaje zadań w nauczaniu fizyki
Jan Tomczak Rodzaje zadań w nauczaniu fizyki Typologia zadań pisemnych wg. prof. B. Niemierki obejmuje 2 rodzaje, 6 form oraz 15 typów zadań. Rodzaj: Forma: Typ: Otwarte Rozszerzonej odpowiedzi - czynności
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne z matematyki w klasie IV
Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie IV Na ocenę dopuszczającą uczeń potrafi: Dodawać i odejmować w pamięci liczby dwucyfrowe. Obliczyć wartości wyrażeń arytmetycznych z zachowaniem kolejności wykonywania
Bardziej szczegółowoPlan wynikowy z wymaganiami edukacyjnymi z matematyki w zakresie podstawowym dla klasy 1 zsz Katarzyna Szczygieł
Plan wynikowy z wymaganiami edukacyjnymi z matematyki w zakresie podstawowym dla klasy 1 zsz Katarzyna Szczygieł Lp. Temat Kształcone umiejętności 1 Zasady pracy na lekcjach matematyki. Dział I. LICZBY
Bardziej szczegółowoPORÓWNANIE TREŚCI ZAWARTYCH W OBOWIĄZUJĄCYCH STANDARDACH EGZAMINACYJNYCH Z TREŚCIAMI NOWEJ PODSTAWY PROGRAMOWEJ
PORÓWNANIE TREŚCI ZAWARTYCH W OBOWIĄZUJĄCYCH STANDARDACH EGZAMINACYJNYCH Z TREŚCIAMI NOWEJ PODSTAWY PROGRAMOWEJ L.p. 1. Liczby rzeczywiste 2. Wyrażenia algebraiczne bada, czy wynik obliczeń jest liczbą
Bardziej szczegółowoLista działów i tematów
Lista działów i tematów Szkoła podstawowa. Klasa 4 Liczby i działania Rachunki pamięciowe - dodawanie i odejmowanie O ile więcej, o ile mniej Rachunki pamięciowe - mnożenie i dzielenie Mnożenie i dzielenie
Bardziej szczegółowoDZIAŁANIA NA UŁAMKACH DZIESIĘTNYCH.
DZIAŁANIA NA UŁAMKACH DZIESIĘTNYCH. Dodawanie,8 zwracamy uwagę aby podpisywać przecinek +, pod przecinkiem, nie musimy uzupełniać zerami z prawej strony w liczbie,8. Pamiętamy,że liczba to samo co,0, (
Bardziej szczegółowoProgram zajęć pozalekcyjnych z matematyki poziom rozszerzony- realizowanych w ramach projektu Przez naukę i praktykę na Politechnikę
Program zajęć pozalekcyjnych z matematyki poziom rozszerzony- realizowanych w ramach projektu Przez naukę i praktykę na Politechnikę 1. Omówienie programu. Zaznajomienie uczniów ze źródłami finansowania
Bardziej szczegółowo2) R stosuje w obliczeniach wzór na logarytm potęgi oraz wzór na zamianę podstawy logarytmu.
ZAKRES ROZSZERZONY 1. Liczby rzeczywiste. Uczeń: 1) przedstawia liczby rzeczywiste w różnych postaciach (np. ułamka zwykłego, ułamka dziesiętnego okresowego, z użyciem symboli pierwiastków, potęg); 2)
Bardziej szczegółowoKryteria ocen z matematyki w klasie IV
Kryteria ocen z matematyki w klasie IV odejmuje liczby w zakresie 100 z przekroczeniem progu dziesiętnego, zna kolejność wykonywania działań, gdy nie występuję nawiasy, odczytuje współrzędne punktu na
Bardziej szczegółowoNaCoBeZU z matematyki dla klasy 7
NaCoBeZU z matematyki dla klasy 7 I. LICZBY I DZIAŁANIA 1. Znam pojęcia: liczby naturalne, całkowite, wymierne, dodatnie, ujemne, niedodatnie, odwrotne, przeciwne. 2. Zaznaczam i odczytuję położenie liczby
Bardziej szczegółowo2. LICZBY RZECZYWISTE Własności liczb całkowitych Liczby rzeczywiste Procenty... 24
SPIS TREŚCI WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI ALGEBRAICZNE 7 Wyrażenia algebraiczne 0 Równania i nierówności algebraiczne LICZBY RZECZYWISTE 4 Własności liczb całkowitych 8 Liczby rzeczywiste
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI W KLASIE IV
WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI W KLASIE IV Zna zależności wartości cyfry od jej położenia w liczbie Zna kolejność działań bez użycia nawiasów Zna algorytmy czterech działań pisemnych
Bardziej szczegółowoTematyka do egzaminu ustnego z matematyki. 3 semestr LO dla dorosłych
Tematyka do egzaminu ustnego z matematyki 3 semestr LO dla dorosłych I. Sumy algebraiczne 1. Dodawanie i odejmowanie sum algebraicznych 2. Mnożenie sum algebraicznych 3. Wzory skróconego mnożenia - zastosowanie
Bardziej szczegółowoJarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2012/13
Poniedziałek 12 listopada 2012 - zaczynamy od omówienia zadań z kolokwium nr 1. Wtorek 13 listopada 2012 - odbywają się zajęcia czwartkowe. 79. Uprościć wyrażenia a) 4 2+log 27 b) log 3 2 log 59 c) log
Bardziej szczegółowoMatematyka z kluczem. Plan wynikowy z rozkładem materiału Klasa 7
Matematyka z kluczem Plan wynikowy z rozkładem materiału Klasa 7 Matematyka z kluczem Plan wynikowy z rozkładem materiału Klasa 7 Temat lekcji Punkty z podstawy programowej Lp. Wymagania podstawowe Wymagania
Bardziej szczegółowoMatematyka z kluczem. Plan wynikowy z rozkładem materiału Klasa 7
Matematyka z kluczem Plan wynikowy z rozkładem materiału Klasa 7 Matematyka z kluczem Plan wynikowy z rozkładem materiału Klasa 7 Temat lekcji Punkty z podstawy programowej Lp. Wymagania podstawowe Wymagania
Bardziej szczegółowoKRYTERIA OCENIANIA KLASA IV KLASA V KLASA VI
KRYTERIA OCENIANIA II ETAP EDUKACYJNY MATEMATYKA KLASA IV KLASA V KLASA VI DOPUSZCZAJĄCY odejmować liczby w zakresie 100 z przekroczeniem progu dziesiętnego znać kolejność wykonywania działań, gdy nie
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej
WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW Z ZAKRESIE KSZTAŁCENIA W kolumnie "wymagania na poziom podstawowy" opisano wymagania
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne z matematyki na poszczególne do klasy VII szkoły podstawowej na rok szkolny 2018/2019
Wymagania edukacyjne z matematyki na poszczególne do klasy VII szkoły podstawowej na rok szkolny 2018/2019 LICZBY Uczeń otrzymuje ocenę dopuszczającą, jeśli: rozpoznaje cyfry używane do zapisu liczb w
Bardziej szczegółowoZagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony
Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony Uczeń realizujący zakres rozszerzony powinien również spełniać wszystkie wymagania w zakresie poziomu podstawowego. Zakres
Bardziej szczegółowoUłamki i działania 20 h
Propozycja rozkładu materiału Klasa I Razem h Ułamki i działania 0 h I. Ułamki zwykłe II. Ułamki dziesiętne III. Ułamki zwykłe i dziesiętne. Przypomnienie wiadomości o ułamkach zwykłych.. Dodawanie i odejmowanie
Bardziej szczegółowoMatematyka do liceów i techników Szczegółowy rozkład materiału Zakres podstawowy
Matematyka do liceów i techników Szczegółowy rozkład materiału Zakres podstawowy Wariant nr (klasa I 4 godz., klasa II godz., klasa III godz.) Klasa I 7 tygodni 4 godziny = 48 godzin Lp. Tematyka zajęć
Bardziej szczegółowoArytmetyka. Działania na liczbach, potęga, pierwiastek, logarytm
Arytmetyka Działania na liczbach, potęga, pierwiastek, logarytm Zbiory liczbowe Zbiór liczb naturalnych N = {1,2,3,4, }. Zbiór liczb całkowitych Z = {, 3, 2, 1,0,1,2,3, }. Zbiory liczbowe Zbiór liczb wymiernych
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE WRAZ Z KRYTERIAMI OCENIANIA WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI MATEMATYCZNYCH UCZNIÓW KLAS 5 ROK SZKOLNY 2016/2017
WYMAGANIA EDUKACYJNE WRAZ Z KRYTERIAMI OCENIANIA WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI MATEMATYCZNYCH UCZNIÓW KLAS 5 ROK SZKOLNY 2016/2017 WYMAGANIA EDUKACYJNE I OKRES II OKRES I. LICZBY NATURALNE rozumieć dziesiątkowy
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI NA POSZCZEGÓLNE OCENY
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI NA POSZCZEGÓLNE OCENY KLASA V Wymagania konieczne i podstawowe - na ocenę dopuszczającą i dostateczną. Uczeń powinien umieć: dodawać i odejmować w pamięci liczby dwucyfrowe
Bardziej szczegółowoI semestr WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA VI. Wymagania na ocenę dopuszczającą. Dział programu: Liczby naturalne
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA VI Wymagania na ocenę dopuszczającą I semestr Dział programu: Liczby naturalne Oblicza różnice czasu proste Wymienia jednostki opisujące prędkość, drogę, czas. Rozwiązuje
Bardziej szczegółowo