Szkoła z przyszłością. szkolenie współfinansowane przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
|
|
- Maria Żurawska
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Szkoła z przyszłośią szkolenie współfinansowane przez Unię Europejską w ramah Europejskiego Funduszu Społeznego Narodowe Cenrum Badań Jądrowyh, ul. Andrzeja Sołana 7, Owok-Świerk ĆWICZENIE a L A B O R A O R I U M F I Z Y K I A O M O W E J I J Ą D R O W E J Mikrofalowy inerferomer Mihelsona Daa pomiaru:... Imię i nazwisko: Imię i nazwisko: CEL ĆWICZENIA Celem ćwizenia jes zbadanie falowyh właśiwośi promieniowania mikrofalowego, w szzególnośi zjawisk akih jak dyfrakja oraz inerferenja desrukywna i konsrukywna. Wykonane pomiary pozwalają dodakowo na wyznazenie długośi fali mierzonego promieniowania przy pomoy zw. inerferomeru Mihelsona.. UKŁAD DOŚWIADCZALNY Aparaura używana w ćwizeniu składa się z generaora mikrofal, deekora mikrofal wyposażonego w dwie sondy diodowe: wbudowaną oraz zewnęrzną, a akże zesawu różnyh przesłon odbijająyh lub zęśiowo przepuszzająyh promieniowanie mikrofalowe (rys. ). d d a e b Rys.. Aparaura do badania inerferenji mikrofal (a - generaor mikrofal, b - deekor mikrofal, - przesłona półprzepuszzalna, d - przesłony odbijająe, e - miarka)
2 Szkoła z przyszłośią - szkolenie współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społeznego. WSĘP EOREYCZNY. Mikrofale jako rodzaj promieniowania elekromagneyznego Promieniowaniem mikrofalowym nazywa się promieniowanie elekromagneyzne o zakresie zęsoliwośi od 00 MHz do 00 GHz, o odpowiada długośiom fali od ok. mera do ok. milimera. Pod względem swej naury jes o aki sam rodzaj promieniowania jak fale radiowe, podzerwień, świało widzialne, nadfiole, zy wreszie promieniowanie rengenowskie i γ. Zwykle granie pomiędzy wymienionym rodzajami promieniowania są dość płynne, ale o, o wyróżnia mikrofale, o właśnie długość porównywalna z rozmiarami obieków, z jakimi spoykamy się w żyiu odziennym. Sąd zasosowanie mikrofal w radarah, służąyh do wykrywania obieków o akih rozmiarah. Wyróżnia się kilka szzególnyh zjawisk, jakim podlegają fale (w ym fale elekromagneyzne, a wię akże mikrofale). Są o m.in. odbiie, załamanie, dyfrakja, inerferenja (konsrukywna i desrukywna), oraz polaryzaja (liniowa lub kołowa). a osania doyzy właśiwie ylko fal poprzeznyh, ale wszyskie fale elekromagneyzne są falami poprzeznymi, zaem bezsprzeznie powinna znaleźć się na ej liśie. Odbiie i załamanie można analizować ałkowiie geomeryznie, jak w przypadku opyznego opisu zahowania się promieni świała widzialnego, ale dyfrakja i inerferenja wymagają już dokładniejszego opisu uwzględniająego wielkośi ypowe dla fal. akimi wielkośiami są ampliuda A, prędkość fazowa (dla fal elekromagneyznyh oznazana zwykle lierą ) zy eż wspomniana wześniej zęsoliwość ν. Z dwiema osanimi związane są długość fali λ oraz okres drgań fali, zaś ampliuda pokazuje, jak duże są wyhylenia ej wielkośi, kóra faluje (w przypadku fal dźwiękowyh jes o iśnienie, a w przypadku fal elekromagneyznyh np. naężenie pola elekryznego). Mówią o prędkośi fazowej należy wspomnieć eż o fazie fali (φ), kóra mówi, na jakim eapie wyhylania jes fala w danym miejsu i danej hwili. Faza zmienia się w zasie i w przesrzeni, sąd zęso mówi się o różniy faz ( φ). Dyfrakja o zjawisko polegająe na zmianie kierunku rozhodzenia się fali w momenie, gdy napoka ona na przeszkodę. Wygodnie jes opisać je używają zw. zasady Huygensa, zgodnie z kórą wszyskie punky zoła fali same są źródłami nowyh fal kulisyh zgodnyh w fazie z falą pierwoną. Gdy fala płaska nie napoyka żadnyh przeszkód, e eoreyzne kulise fale nakładają się ak, że zosaje zahowany płaski kszał zw. fronu falowego (zyli linii uworzonej przez punky o zgodnej fazie). W obenośi przeszkód zęść z yh fal kulisyh zosaje wygaszona, przez o zahowanie ałego fronu falowego znaznie się komplikuje. Inazej zahodzi dyfrakja na krawędzi przeszkody, inazej na przeszkodzie o małym rozmiarze, a jeszze inazej na niewielkiej szzelinie. Silnie związana z dyfrakją jes inerferenja, zyli nakładanie się fal (w ym akże kulisyh fal Huygensa). Załóżmy, że omawiane są dwie fale jes sinusoidalne o ej samej ampliudzie A, pohodząe ze spójnyh źródeł (zyli będąe na poząku w ej samej fazie oraz mająe akie same okres = /ν i długość λ). akie fale opisane są wzorami: y (, r) = Asin y (, r ) = Asin gdzie y o miara wielkośi harakeryzująej falę (np. naężenie pola elekryznego bądź wyhylenie powierzhni wody z położenia równowagi), naomias r i r o odległośi yh źródeł od punku, w kórym dokonujemy pomiaru. W punkie pomiaru wypadkowe hwilowe wyhylenie wynosi: Waro zwróić uwagę, że kosinus nie jes zależny od zasu, a ylko od położenia, z zego ławo wywnioskować, że ałość będzie miała warośi najbardziej odległe od zera dla r - r = nλ i zawsze równe zeru dla r - r = (n+½)λ, gdzie n oznaza dowolną lizbę ałkowią. Innymi słowy jeśli różnia dróg przebyyh przez obie fale będzie wielokronośią długośi fali, o będzie nasępowała - - π π y(, r, r) = y(, r) + y(, r) = Asin π r r r r = Asinπ osπ λ λ λ λ r λ r λ r + Asin π λ r = λ () ()
3 Szkoła z przyszłośią - szkolenie współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społeznego inereferenja konsrukywna (wzmanianie fal), a jeśli wielokronośią powiększoną o pół długośi fali, o nasąpi inerferenja desrukywna (wzajemne wygaszanie się fal). Ozywiśie rzadko zdarza się, by dwie dohodząe do jednego punku fale miały idenyzną ampliudę, ale uniezależnienie ampliud w powyższyh równaniah komplikuje ylko oblizenia maemayzne, nie zmienia naomias słusznośi wniosków.. Inerferomer Mihelsona Inerferomer jes w ogólnośi urządzeniem pomiarowym oparym na zjawisku inerferenji fal. Isnieje szereg różnyh inerferomerów, kóre mogą służyć do różnyh preyzyjnyh pomiarów, jak np. badanie niewielkih nierównośi na płaskiej powierzhni zy pomiar prędkośi obrou. Omawiany w ćwizeniu inerferomer zosał skonsruowany przez Albera Abrahama Mihelsona w elu zmierzenia, jaki wpływ na prędkość świała ma ruh Ziemi po orbiie wokół Słońa oraz jej obró wokół własnej osi. Eksperymen przy użyiu swego inerferomeru Mihelson przeprowadził wraz z Edwardem Morleyem w 887 roku. Okazało się, że prędkość świała nie zależy od ruhu Ziemi (ani w ogóle od żadnego innego ruhu), o pozwoliło odrzuić eorię eeru kosmiznego jako nośnika fal elekromagneyznyh i rozwinąć się eorii względnośi Einseina. W swojej konepji inerferomer Mihelsona składa się ze źródła fali o określonej długośi (np. świała monohromayznego), deekora (np. ekranu), jednej płyki półprzepuszzalnej i dwóh ałkowiie odbijająyh falę (np. luser). Fala przelaują przez płykę półprzepuszzalną zosaje rozseparowana na dwie spójne wiązki poruszająe się względem siebie pod kąem prosym. Nasępnie obie wiązki rafiają do dwóh płyek odbijająyh i wraają do płyki półprzepuszzalnej, gdzie łązą się z powroem i rafiają do deekora. Ponieważ każda z wiązek przebywa inną drogę, są przesunięe względem siebie w fazie, o oznaza, że ih inerferenja może być zarówno konsrukywna, jak i desrukywna. o, zy nasąpi wzmonienie, zy wygaszenie fali, zależy głównie od położenia płyek. Ilusruje o rysunek. Ponieważ każda z rozdzielonyh fal przebywa drogę pomiędzy płyką półprzepuszzalną a odbijająą dwukronie, nim złązą się z powroem i inerferują, o przesunięie jednej z płyek odbijająyh o x skukuje zmianą drogi przebyej przez ę falę o x. W en sposób można ławo regulować różnię dróg przebyyh przez obie wiązki. Dokładny rahunek yh dróg ilusruje rys., przy zym waro zwróić uwagę, że ały zas mowa u o zw. drodze opyznej. Wynika o z ego, że długość fali w danym miejsu zależy zarówno od jej zęsoliwośi, jak i prędkośi, płyki odbijająe a) płyki odbijająe b) inerferenja desrukywna inerferenja konsrukywna płyka półprzepuszzalna deekor płyka półprzepuszzalna deekor Rys.. Shema działania inerferomeru Mihelsona - - źródło fali źródło fali
4 Szkoła z przyszłośią - szkolenie współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społeznego wię jeśli na drodze pomiędzy płykami fala zmieni swą prędkość, inerferenja będzie zahodziła w inny sposób aka była idea pomiaru zmian prędkośi świała przez panów Mihelsona i Morleya. Droga opyzna, w przeiwieńswie do drogi geomeryznej, uwzględnia e zmiany prędkośi fali (zyli np. współzynnik załamania świała w gorąym powierzu, wodzie lub innym maeriale) i bardziej odpowiada emu, o nazywa się fazą fali. W warunkah, gdy prędkość fali w każdym miejsu inerferomeru Mihelsona pozosaje aka sama, można przyjąć, że obie drogi są sobie równe. Zgodnie z rys. droga, jaką od źródła do deekora przebywa fala odbia przez płykę półprzepuszzalną, wynosi r = L + L + L + L 4. Naomias droga, jaką przebywa fala poząkowo przenikająa przez płykę półprzepuszzalną, wynosi r = L + L + L + L 4. W związku z ym warunek wzmonienia się fal wynosi w akim wypadku r - r = L - L = n λ. Jeśli przesunie się jedną z płyek o odległość x, o różnia yh dróg wynosi r - r = L + x - L = n λ. Odejmują oba e równania sronami orzymamy warunek: x = (n - n )λ () gdzie n i n o lizby ałkowie. Analogiznie dla wygaszania fal orzymujemy o samo równanie: x = (n +½ - (n +½))λ = (n - n )λ (4) Różnia dwóh lizb ałkowiyh jes również lizbą ałkowią, wię ogólnie powyższy warunek można zapisać w posai: λ = n gdzie λ o długość fali, x o przesunięie płyki odbijająej, a n o lizba ykliznyh zmian naężenia fali owarzysząa przesunięiu płyki o x. (Jeśli mierzona będzie odległość pomiędzy maksimami naężenia fali, o n będzie lizbą minimów pomiędzy ymi maksimami, zaś jeśli odległość między minimami n będzie lizbą maksimów.) x (5) L x L L źródło fali L 4 deekor Rys.. Droga różnyh fal w inerferomerze Mihelsona. Zjawisko Dopplera Kiedy źródło fali i jej odbiornik są w ruhu względem siebie, nasępuje różnia w zęsośi fali nadawanej i odbieranej. Inny jes mehanizm ego zjawiska dla fal mehaniznyh (np. dźwiękowyh), a inny dla elekromagneyznyh (np. mikrofal i świała), jednak efeky podobne. Ponieważ w ym ćwizeniu mowa jes wyłąznie o falah elekromagneyznyh, właśiwy będzie wzór: ν odbierana = ν nadawana + odbiornika odbiornika (6) - 4 -
5 Szkoła z przyszłośią - szkolenie współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społeznego gdzie νnadawana o zęsoliwość fali nadawanej przez źródło, νodbierana o zęsoliwość fali odbieranej przez odbiornik, odbiornika o prędkość odbiornika względem źródła, zaś o prędkość świała. Jeśli jedna z płyek odbijająyh falę w inerferomerze Mihelsona porusza się, o można ją uznać za odbiornik ruhomy względem źródła, do kórego doiera fala o zęsoliwośi równej: ν = ν gdzie ν o zęsoliwość źródła fali użyego w ćwizeniu, zaś o prędkość płyki. a sama płyka saje się jednoześnie źródłem fali odbiej o zęsoliwośi ν, ale poruszająej się z prędkośią względem odbiornika. Wobe ego do odbiornika doiera fala o zęsoliwośi równej: Ozywiśie jeśli prędkość jes niewielka w porównaniu z prędkośią świała w próżni, o i względna zmiana zęsoliwośi jes bardzo mała, niemniej może spowodować znaząe efeky. Może na przykład okazać się, że energia kwanu akiego promieniowania elekromagneyznego (kóra jes przeież związana z zęsoliwośią) po odbiiu od ruhomej przeszkody zmieni się ak, że będzie wysarzająa, by wywołać jaką reakję (np. jonizaję), kórej inazej by nie wywołała. 4. Dudnienie Gdy inerferują ze sobą dwie fale o różnyh zęsoliwośiah ν i ν, ih wzajemne wzmanianie i wygaszanie zmienia się w zasie. W zależnośi od ego, jak bardzo różnią się e zęsoliwośi, zmiany mogą być zęssze lub rzadsze. Jeśli do opisu obu fal użyjemy wzorów uproszzonyh o zależność od odległośi (kóra nas nie ineresuje), o oblizenia wyglądają nasępująo: y( ) = Asinπ y( ) = Asinπ = Asinπν = Asinπν Widać wyraźnie, że z nałożenia dwóh fal powsaje fala o zęsoliwośi (ν +ν )/ zmieniająa swe naężenie ykliznie z zęsoliwośią (ν ν )/. Ozywiśie a zęsoliwość zmian naężenia nie może być mniejsza od zera, ale na porzeby oblizeń można wybrać aki zapis, w kórym ν > ν. Ze względu na symerię funkji kosinus nie ma większego znazenia, kóra zęsoliwość jes większa zjawisko zahodzi zawsze ak samo. Mówimy wedy, że a wypadkowa fala o uśrednionej zęsoliwośi pulsuje lub eż (posługują się bardziej fahowym słowniwem), że mamy do zynienia z dudnieniem. Inazej jes ylko w przypadku, gdy zęsoliwośi są dokładnie równe wedy dudnienie nie wysępuje, a ampliuda fali jes maksymalna (os 0 = ). W szzególnośi zęsoliwośi ν i ν mogą być bardzo duże, ak jak o jes w przypadku mikrofal (ν 0 0 Hz) lub świała (ν Hz), naomias różnie między nimi bardzo małe (rzędu nawe Hz), a mimo o wykrywalne i mogąe mieć znazenie w proesah oddziaływania kwanów ak inerferująego ze sobą promieniowania. Oznaza o jednoześnie, że można zmierzyć względną zmianę zęsoliwośi promieniowania elekromagneyznego nawe rzędu 0-5! Jeśli a zmiana spowodowana jes efekem Dopplera, o można z podobną dokładnośią zmierzyć prędkość poruszająego się źródła fali. Wprawdzie prędkość samej fali jes uaj duża ( 0 8 m/s), ale samo źródło może poruszać się z prędkośią rzędu 0-6 m/s (pojedynze mikromery na sekundę) i już ma o wpływ na inerferenję! ν = ν = ν + + y ( ) = y ( ) + y ( ) = A sinπν + A sinπν = A sinπ ( ν+ ν) ( ν ν) osπ (7) (8) (9) (0)
6 Szkoła z przyszłośią - szkolenie współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społeznego 4. PRZEBIEG DOŚWIADCZENIA A) Usawić na sole źródło i deekor mikrofal (wraz z podsawkami) oraz płyki (odbijająe i półprzepuszzalną) zgodnie ze shemaem inerferomeru Mihelsona. Odległość pomiędzy poszzególnymi elemenami układu powinna wynosić przynajmniej 0 m. B) Sprawdzić san baerii w odbiorniku mikrofal, j. usawić lewe pokręło w pozyji BA.. Powinna zaświeić się zielona dioda podpisana BA. ES - jeśli ak nie jes, należy poprosić o pomo obsługę laboraorium. C) Włązyć zasilanie deekora mikrofal, j. usawić lewe pokręło w pozyji GAIN, zaś prawe pokręło (regulująe głośność sygnału dźwiękowego, podpisane VOLUME ) w połowie skali. Włązyć akże zasilanie źródła mikrofal i usawić dźwiękową modulaję sygnału, j. usawić pokręło w pozyji khz lub 00Hz (powinna zaświeić się zerwona dioda z podpisem POWER ). Usawienie modulaji sygnału mikrofalowego na zęsoliwość z zakresu słyszalnego dla złowieka umożliwia usłyszenie zmian naężenia mikrofal jako zmian naężenia dźwięku. D) Przesuwają jedną z płyek odbijająyh mikrofale w kierunku równoległym do padania mikrofal znaleźć akie położenie, w kórym naężenie fali w deekorze osiąga maksimum. W razie porzeby wyregulować zułość deekora przełązają go na inny zakres wzmonienia ( GAIN,, lub 4 ) oraz wyregulować głośność sygnału dźwiękowego ak, by był słyszalny, ale nie uiążliwy. E) Położyć obok jednej z płyek miarkę, ak, by zero na jej skali pokrywało się z położeniem ej płyki, a sama skala miarki była ułożona równolegle do kierunku padania mikrofal na ę płykę. F) Przesuwają płykę równolegle do miarki noować w abeli odległośi, w kóryh w deekorze pojawiają się na przemian kolejne minima i maksima naężenia. Wykonać pomiary dla około 0 kolejnyh par minimów i maksimów. G) Wyłązyć zasilanie generaora i deekora, j. przekręić pokręła w pozyje OFF. H) Uzupełnić abelę o różnie odległośi pomiędzy sąsiadująymi ze sobą maksimami. Korzysają ze wzoru 5 oblizyć dla każdej akiej pary maksimów odpowiadająą jej długość fali (przyjmują n = ). Oblizyć akże różnię odległośi pomiędzy dwoma skrajnymi maksimami i odpowiadająą jej długość fali (przyjmują za n lizbę minimów pomiędzy ymi maksimami). I) Wykonać akie same oblizenia jak w punkie H, ale dla różni pomiędzy minimami. Porównać wyniki orzymane w obu punkah. Korzysają ze wzoru = λ ν oblizyć zęsoliwość mikrofal używanyh w ćwizeniu. J) Oblizyć, z jaką prędkośią musiałaby poruszać się płyka odbijająa falę, by zęsoliwość zmian naężenia fali w deekorze wynosiła 50 Hz, zn. była z zakresu zęsoliwośi dobrze słyszalnyh dla złowieka. Czy jes o prędkość, jaką można osiągnąć w warunkah laboraoryjnyh? K) Korzysają ze wzorów 8 i 0 oblizyć, z jaką prędkośią musiałaby poruszać się płyka odbijająa falę, by dudnienie fali wypadkowej w deekorze wynosiło 50 Hz. L) Włązyć generaor mikrofal w ryb pray iągłej przekręają pokręło na pozyję C.W.. Włązyć deekor na uprzednio wybrany sopień wzmonienia i maksimum głośnośi. M) Spróbować energiznie poruszać jedną z płyek odbijająyh falę w jedną i drugą sronę ak, by przekonać się, zy możliwe jes osiągnięie akiej prędkośi, przy kórej z głośnika deekora wydobywa się słyszalny dźwięk. UWAGA: w zasie poruszania płyką uważać, by nie uszkodzić żadnego z elemenów układu pomiarowego! N) Wyłązyć zasilanie generaora i deekora, j. przekręić pokręła w pozyje OFF
7 ĆWICZENIE a L A B O R A O R I U M F I Z Y K I A O M O W E J I J Ą D R O W E J Mikrofalowy inerferomer Mihelsona Daa pomiaru:... Imię i nazwisko:... Imię i nazwisko:... Szkoła, klasa:... x [m] 0. maksimum 0 ± ABELA λ [m] między sąsiednimi minimami λ [m] między sąsiednimi maksimami. minimum ± ±. maksimum ± ±. minimum ± ±. maksimum ± ±. minimum ± ±. maksimum ± ± 4. minimum ± ± 4. maksimum ± ± 5. minimum ± ± 5. maksimum ± ± 6. minimum ± ± 6. maksimum ± ± 7. minimum ± ± 7. maksimum ± ± 8. minimum ± ± 8. maksimum ± ± 9. minimum ± ± 9. maksimum ± ± 0. minimum ± ± 0. maksimum ± średnia λ [m] ± ± λ [m] między skrajnymi minimami i maksimami ± ±
Fig. 1. Interferometr A. A. Michelsona.
Efek Sagnaa dr Janusz. Kępka Wsęp. Jednym z najbardziej reklamowanyh eksperymenów był i jes eksperymen lbera brahama Mihelsona zapoząkowany w 88, i nasępnie powarzany po roku 880 we współpray z Ewardem
Bardziej szczegółowoψ przedstawia zależność
Ruch falowy 4-4 Ruch falowy Ruch falowy polega na rozchodzeniu się zaburzenia (odkszałcenia) w ośrodku sprężysym Wielkość zaburzenia jes, podobnie jak w przypadku drgań, funkcją czasu () Zaburzenie rozchodzi
Bardziej szczegółowoRuch płaski. Bryła w ruchu płaskim. (płaszczyzna kierująca) Punkty bryły o jednakowych prędkościach i przyspieszeniach. Prof.
Ruch płaski Ruchem płaskim nazywamy ruch, podczas kórego wszyskie punky ciała poruszają się w płaszczyznach równoległych do pewnej nieruchomej płaszczyzny, zwanej płaszczyzną kierującą. Punky bryły o jednakowych
Bardziej szczegółowoMechanika relatywistyczna
Mehanika relatywistyzna Konepja eteru Eter kosmizny miał być speyfiznym ośrodkiem, wypełniająym ałą przestrzeń, który miał być nośnikiem fal świetlnyh (później w ogóle pola elektromagnetyznego). W XIX
Bardziej szczegółowo3. WYNIKI POMIARÓW Z WYKORZYSTANIEM ULTRADŹWIĘKÓW.
3. WYNIKI POMIARÓW Z WYKORZYSTANIEM ULTRADŹWIĘKÓW. Przy rozchodzeniu się fal dźwiękowych może dochodzić do częściowego lub całkowitego odbicia oraz przenikania fali przez granice ośrodków. Przeszkody napotykane
Bardziej szczegółowoBADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA
ZDNIE 11 BDNIE INTERFERENCJI MIKROFL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSON 1. UKŁD DOŚWIDCZLNY nadajnik mikrofal odbiornik mikrofal 2 reflektory płytka półprzepuszczalna prowadnice do ustawienia reflektorów
Bardziej szczegółowoAby nie uszkodzić głowicy dźwiękowej, nie wolno stosować amplitudy większej niż 2000 mv.
Tematy powiązane Fale poprzeczne i podłużne, długość fali, amplituda, częstotliwość, przesunięcie fazowe, interferencja, prędkość dźwięku w powietrzu, głośność, prawo Webera-Fechnera. Podstawy Jeśli fala
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej
Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło widzialne jest to promieniowanie elektromagnetyczne (zaburzenie poła elektromagnetycznego rozchodzące
Bardziej szczegółowoFala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu
Ruch falowy Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu Fala rozchodzi się w przestrzeni niosąc ze sobą energię, ale niekoniecznie musi
Bardziej szczegółowo4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)
Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)185 4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2) Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu
Bardziej szczegółowoZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL
ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL X L Rys. 1 Schemat układu doświadczalnego. Fala elektromagnetyczna (światło, mikrofale) po przejściu przez dwie blisko położone (odległe o d) szczeliny
Bardziej szczegółowoWyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu
Imię i Nazwisko... Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu Opracowanie: Piotr Wróbel 1. Cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu, metodą różnicy czasu przelotu. Drgania
Bardziej szczegółowo7. Szczególna teoria względności. Wybór i opracowanie zadań : Barbara Kościelska Więcej zadań z tej tematyki znajduje się w II części skryptu.
7 Szzególna eoria względnośi Wybór i opraowanie zadań 7-79: Barbara Kośielska Więej zadań z ej emayki znajduje się w II zęśi skrypu 7 Czy można znaleźć aki układ odniesienia w kórym Chrzes Polski i Biwa
Bardziej szczegółowoKrzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi
Krzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi Cele ćwiczenia Praktyczne zapoznanie się ze zjawiskiem interferencji fal akustycznych Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych
Bardziej szczegółowoBadanie efektu Dopplera metodą fali ultradźwiękowej
Badanie efektu Dopplera metodą fali ultradźwiękowej Cele eksperymentu 1. Pomiar zmiany częstotliwości postrzeganej przez obserwatora w spoczynku w funkcji prędkości v źródła fali ultradźwiękowej. 2. Potwierdzenie
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL
Projekt Plan rozwoju Politechniki Częstochowskiej współfinansowany ze środków UNII EUROPEJSKIEJ w ramach EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO Numer Projektu: POKL.4.1.1--59/8 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII
Bardziej szczegółowoVII.5. Eksperyment Michelsona-Morleya.
Janusz. Kępka Ruch absoluny i względny VII.5. Eksperymen Michelsona-Morleya. Zauważmy że pomiar ruchu absolunego jakiegokolwiek obieku maerialnego z założenia musi odnosić się do prędkości fali świelnej
Bardziej szczegółowoANEMOMETRIA LASEROWA
1 Wstęp ANEMOMETRIA LASEROWA Anemometria laserowa pozwala na bezdotykowy pomiar prędkośi zastezek (elementów) rozpraszajayh światło Źródłem światła jest laser, którego wiazka jest dzielona się nadwiewiazki
Bardziej szczegółowo2.6.3 Interferencja fal.
RUCH FALOWY 1.6.3 Interferencja fal. Pojęcie interferencja odnosi się do fizycznych efektów nie zakłóconego nakładania się dwóch lub więcej ciągów falowych. Doświadczenie uczy, że fale mogą przebiegać
Bardziej szczegółowoDrgania i fale zadania. Zadanie 1. Zadanie 2. Zadanie 3
Zadanie 1 Zadanie 2 Zadanie 3 Zadanie 4 Zapisz, w którym punkcie wahadło ma największą energię kinetyczną, a w którym największą energię potencjalną? A B C Zadanie 5 Zadanie 6 Okres drgań pewnego wahadła
Bardziej szczegółowoRodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów
Wykład VI Fale t t + Dt Rodzaje fal 1. Fale mechaniczne 2. Fale elektromagnetyczne 3. Fale materii dyfrakcja elektronów Fala podłużna v Przemieszczenia elementów spirali ( w prawo i w lewo) są równoległe
Bardziej szczegółowoElementy mechaniki relatywistycznej
Podstawy Proesów i Konstrukji Inżynierskih Elementy mehaniki relatywistyznej 1 Czym zajmuje się teoria względnośi? Teoria względnośi to pomiary zdarzeń ustalenia, gdzie i kiedy one zahodzą, a także jaka
Bardziej szczegółowoElementy optyki. Odbicie i załamanie fal Zasada Huygensa Zasada Fermata Interferencja Dyfrakcja Siatka dyfrakcyjna
Elementy optyki Odbiie i załamanie fal Zasada Huygensa Zasada Fermata Interferenja Dyfrakja Siatka dyfrakyjna 1 Odbiie i załamanie fal elektromagnetyznyh na graniah dwóh ośrodków Normalna do powierzhni
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. 1 dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Klasyfikacja fal fale mechaniczne zaburzenie przemieszczające się w ośrodku sprężystym, fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowo5.1. Powstawanie i rozchodzenie się fal mechanicznych.
5. Fale mechaniczne 5.1. Powstawanie i rozchodzenie się fal mechanicznych. Ruch falowy jest zjawiskiem bardzo rozpowszechnionym w przyrodzie. Spotkałeś się z pewnością w życiu codziennym z takimi pojęciami
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 7
Podstawy fizyki wykład 7 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Drgania Drgania i fale Drgania harmoniczne Siła sprężysta Energia drgań Składanie drgań Drgania tłumione i wymuszone Fale
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 362. Wyznaczanie ogniskowej soczewek metodą Bessela i pomiar promieni krzywizny za pomocą sferometru. Odległość przedmiotu od ekranu, [m] l
Nazwisko Data Nr na liśie Imię Wydział Ćwizenie 36 Dzień tyg Godzina Wyznazanie ogniskowej sozewek metodą Bessela i pomiar promieni krzywizny za pomoą serometr I Wyznazanie ogniskowej sozewki skpiająej
Bardziej szczegółowoAKUSTYKA. Matura 2007
Matura 007 AKUSTYKA Zadanie 3. Wózek (1 pkt) Wózek z nadajnikiem fal ultradźwiękowych, spoczywający w chwili t = 0, zaczyna oddalać się od nieruchomego odbiornika ruchem jednostajnie przyspieszonym. odbiornik
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.1.
Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Bardziej szczegółowoDyfrakcja. interferencja światła. dr inż. Romuald Kędzierski
Dyfrakcja i interferencja światła. dr inż. Romuald Kędzierski Zasada Huygensa - przypomnienie Każdy punkt ośrodka, do którego dotarło czoło fali można uważać za źródło nowej fali kulistej. Fale te zwane
Bardziej szczegółowoBadanie widma fali akustycznej
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 00/009 sem.. grupa II Termin: 10 III 009 Nr. ćwiczenia: 1 Temat ćwiczenia: Badanie widma fali akustycznej Nr. studenta: 6 Nr. albumu: 15101
Bardziej szczegółowo2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)
Wykład 2 Sruna nieograniczona 2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego Równanie gań sruny jednowymiarowej zapisać można w posaci 1 2 u c 2 2 u = f(x, ) dla x R, >, (2.1) 2 x2 gdzie u(x, ) oznacza
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych
Wydział PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH Imię i nazwisko 1. 2. Temat: Rok Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wykonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 25: Interferencja
Bardziej szczegółowozestaw laboratoryjny (generator przebiegu prostokątnego + zasilacz + częstościomierz), oscyloskop 2-kanałowy z pamięcią, komputer z drukarką,
- Ćwiczenie 4. el ćwiczenia Zapoznanie się z budową i działaniem przerzunika asabilnego (muliwibraora) wykonanego w echnice dyskrenej oraz TTL a akże zapoznanie się z działaniem przerzunika T (zwanego
Bardziej szczegółowoEnergia w ruchu harmonicznym
Energia w ruchu haroniczn cos 1 kx x k E p 1 1 kx x v E k k p kx E E E Fale przkład Fala echaniczna poprzeczna Fala echaniczna podłużna Fala echaniczna akusczna Fala elekroagneczna np. radiowa świało Fale:
Bardziej szczegółowoDźwięk. Cechy dźwięku, natura światła
Dźwięk. Cechy dźwięku, natura światła Fale dźwiękowe (akustyczne) - podłużne fale mechaniczne rozchodzące się w ciałach stałych, cieczach i gazach. Zakres słyszalnej częstotliwości f: 20 Hz < f < 20 000
Bardziej szczegółowoCelem ćwiczenia jest badanie zjawiska Dopplera dla fal dźwiękowych oraz wykorzystanie tego zjawiska do wyznaczania prędkości dźwięku w powietrzu.
Efekt Dopplera Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest badanie zjawiska Dopplera dla fal dźwiękowych oraz wykorzystanie tego zjawiska do wyznaczania prędkości dźwięku w powietrzu. Wstęp Fale dźwiękowe Na czym
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej
LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie metody
Bardziej szczegółowoLaseryimpulsowe-cotojest?
Laseryimpulsowe-coojes? Pior Migdał marca5 Laseryciągłe Prawie każdy widział laser, choćby w posaci breloczka z odpowiednią diodą LED. Co jes charakerysyczne dla promienia emiowanego z akiego urządzenia?
Bardziej szczegółowoRozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:
Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni Dla próżni równania Maxwella w tzw postaci różniczkowej są następujące:, gdzie E oznacza pole elektryczne, B indukcję pola magnetycznego a i
Bardziej szczegółowoDYNAMIKA KONSTRUKCJI
10. DYNAMIKA KONSTRUKCJI 1 10. 10. DYNAMIKA KONSTRUKCJI 10.1. Wprowadzenie Ogólne równanie dynamiki zapisujemy w posaci: M d C d Kd =P (10.1) Zapis powyższy oznacza, że równanie musi być spełnione w każdej
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 7 WYZNACZANIE LOGARYTMICZNEGO DEKREMENTU TŁUMIENIA ORAZ WSPÓŁCZYNNIKA OPORU OŚRODKA. Wprowadzenie
ĆWICZENIE 7 WYZNACZIE LOGARYTMICZNEGO DEKREMENTU TŁUMIENIA ORAZ WSPÓŁCZYNNIKA OPORU OŚRODKA Wprowadzenie Ciało drgające w rzeczywisym ośrodku z upływem czasu zmniejsza ampliudę drgań maleje energia mechaniczna
Bardziej szczegółowoWymagania przedmiotowe z fizyki - klasa III (obowiązujące w roku szkolnym 2013/2014)
Wymagania przedmioowe z izyki - klasa III (obowiązujące w roku szkolnym 013/014) 8. Drgania i ale sprężyse!wskazuje w ooczeniu przykłady ciał wykonujących ruch drgający!podaje znaczenie pojęć: położenie
Bardziej szczegółowoProwadzący: Kamil Fedus pokój nr 569 lub 2.20 COK konsultacje: środy
Prowadzący: Kamil Fedus pokój nr 569 lub 2.20 COK konsultacje: środy 12 00-14 00 e-mail: kamil@fizyka.umk.pl Istotne informacje 20 spotkań (40 godzin lekcyjnych) wtorki (s. 22, 08:00-10:00), środy (s.
Bardziej szczegółowoFale w przyrodzie - dźwięk
Fale w przyrodzie - dźwięk Fala Fala porusza się do przodu. Co dzieje się z cząsteczkami? Nie poruszają się razem z falą. Wykonują drganie i pozostają na swoich miejscach Ruch falowy nie powoduje transportu
Bardziej szczegółowoRozkład i Wymagania KLASA III
Rozkład i Wymagania KLASA III 10. Prąd Lp. Tema lekcji Wymagania konieczne 87 Prąd w mealach. Napięcie elekryczne opisuje przepływ w przewodnikach, jako ruch elekronów swobodnych posługuje się inuicyjnie
Bardziej szczegółowoLASERY I ICH ZASTOSOWANIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 3 Temat: Efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą modulowania zmiany polaryzacji światła oraz
Bardziej szczegółowoSCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM. Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości.
SCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości. Prowadzący: mgr Iwona Rucińska nauczyciel fizyki, INFORMACJE OGÓLNE
Bardziej szczegółowoPolitechnika Warszawska Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki Zakład Optoelektroniki
Politechnika Warszawska Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki Zakład Optoelektroniki LASEROWY POMIAR ODLEGŁOŚCI INTERFEROMETREM MICHELSONA Instrukcja wykonawcza do ćwiczenia laboratoryjnego ćwiczenie
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA I. 11. Fale mechaniczne. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA I 11. Fale mechaniczne Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html FALA Falą nazywamy każde rozprzestrzeniające
Bardziej szczegółowoZwiązek między ruchem harmonicznym a ruchem jednostajnym po okręgu
Związek międz ruchem harmonicznm a ruchem jednosajnm po okręgu Rozważm rzu Q i R punku P na osie i : Q cos v r R sin R Q P δ Q cos ( δ ) R sin ( δ ) Jeżeli punk P porusza się ruchem jednosajnm po okręgu,
Bardziej szczegółowoPomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła
Politechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 133. Interferencja fal akustycznych - dudnienia. Wyznaczanie częstotliwości dudnień. Teoretyczna częstotliwość dudnienia dla danego pomiaru
Kaedra Fizyki SGGW Nazwisko... Daa... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień yg.... Godzina... Ćwiczenie 33 Inererencja al akusycznych - dudnienia Tabela I. Wyznaczanie częsoliwości dudnień Pomiar Czas,
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. 1 dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Klasyfikacja fal fale mechaniczne zaburzenie przemieszczające się w ośrodku sprężystym, fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoFal podłużna. Polaryzacja fali podłużnej
Fala dźwiękowa Podział fal Fala oznacza energię wypełniającą pewien obszar w przestrzeni. Wyróżniamy trzy główne rodzaje fal: Mechaniczne najbardziej znane, typowe przykłady to fale na wodzie czy fale
Bardziej szczegółowoSPRAWOZDANIE Z PROJEKTU Dioda jako czujnik temperatury
emperaury 1. Cele Sprawdzenie zależności między emperaurą a naężeniem świała emiowanego przez diodę LED (napięciem baza-emier na ranzysorze) w układzie z Rys.1 (parz srona 1 Budowa układu ). 2. Wykaz przyrządów
Bardziej szczegółowo1. Jeśli częstotliwość drgań ciała wynosi 10 Hz, to jego okres jest równy: 20 s, 10 s, 5 s, 0,1 s.
1. Jeśli częstotliwość drgań ciała wynosi 10 Hz, to jego okres jest równy: 20 s, 10 s, 5 s, 0,1 s. 2. Dwie kulki, zawieszone na niciach o jednakowej długości, wychylono o niewielkie kąty tak, jak pokazuje
Bardziej szczegółowoOPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach.
OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach. Zagadnienia, które należy znać przed wykonaniem ćwiczenia: Dyfrakcja światła to zjawisko fizyczne zmiany kierunku rozchodzenia
Bardziej szczegółowoTEMAT: OBSERWACJA ZJAWISKA DUDNIEŃ FAL AKUSTYCZNYCH
TEMAT: OBSERWACJA ZJAWISKA DUDNIEŃ FAL AKUSTYCZNYCH Autor: Tomasz Kocur Podstawa programowa, III etap edukacyjny Cele kształcenia wymagania ogólne II. Przeprowadzanie doświadczeń i wyciąganie wniosków
Bardziej szczegółowoOPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę
OPTYKA FALOWA W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę falową. W roku 8 Thomas Young wykonał doświadczenie, które pozwoliło wyznaczyć długość fali światła.
Bardziej szczegółowoWojewódzki Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów. Etap szkolny 5 listopada 2013 Czas 90 minut
Wojewódzki Konkurs Maemayczny dla uczniów gimnazjów. Eap szkolny 5 lisopada 2013 Czas 90 minu ZADANIA ZAMKNIĘTE Zadanie 1. (1 punk) Liczby A = 0, 99, B = 0, 99 2, C = 0, 99 3, D = 0, 99, E=0, 99 1 usawiono
Bardziej szczegółowoWykład III. Interferencja fal świetlnych i zasada Huygensa-Fresnela
Wykład III Interferencja fal świetlnych i zasada Huygensa-Fresnela Interferencja fal płaskich Na kliszy fotograficznej, leżącej na płaszczyźnie z=0 rejestrujemy interferencję dwóch fal płaskich, o tej
Bardziej szczegółowoLASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 4 Temat: Modulacja światła laserowego: efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą
Bardziej szczegółowoWydział Elektryczny, Katedra Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych Laboratorium Przetwarzania i Analizy Sygnałów Elektrycznych
Wydział Elekryczny, Kaedra Maszyn, Napędów i Pomiarów Elekrycznych Laboraorium Przewarzania i Analizy Sygnałów Elekrycznych (bud A5, sala 310) Insrukcja dla sudenów kierunku Auomayka i Roboyka do zajęć
Bardziej szczegółowoobszary o większej wartości zaburzenia mają ciemny odcień, a
Co to jest fala? Falę stanowi rozchodzące się w ośrodku zaburzenie, zmiany jakiejś wielkości (powtarzające się wielokrotnie i cyklicznie zmieniające swoje wychylenie). Fala pojawia się w ośrodkach, których
Bardziej szczegółowoBadanie funktorów logicznych TTL - ćwiczenie 1
adanie funkorów logicznych TTL - ćwiczenie 1 1. Cel ćwiczenia Zapoznanie się z podsawowymi srukurami funkorów logicznych realizowanych w echnice TTL (Transisor Transisor Logic), ich podsawowymi paramerami
Bardziej szczegółowo18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J
18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J P R A C O W N I A F I Z Y K I Ćw. 18. Wyznaczanie długości fal świetlnych diody laserowej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło jest promieniowaniem
Bardziej szczegółowoSystemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne
POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA PROWADZĄCY: mgr inż. Łukasz Amanowicz Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne 3 TEMAT ĆWICZENIA: Badanie składu pyłu za pomocą mikroskopu
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych
LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI ĆWICZENIE NR Drgania układów mechanicznych Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami układów drgających oraz metodami pomiaru i analizy drgań. W ramach
Bardziej szczegółowoLASERY I ICH ZASTOSOWANIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 5 Temat: Interferometr Michelsona 7.. Cel i zakres ćwiczenia 7 INTERFEROMETR MICHELSONA Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z budową i
Bardziej szczegółowoPDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory
Promieniowanie elektromagnetyczne (fala elektromagnetyczna) rozchodzące się w przestrzeni zaburzenie pola elektromagnetycznego. Zaburzenie to ma charakter fali poprzecznej, w której składowa elektryczna
Bardziej szczegółowoZasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim
Zasada pędu i popędu, kręu i pokręu, energii i pracy oraz d Alembera bryły w ruchu posępowym, obroowym i płaskim Ruch posępowy bryły Pęd ciała w ruchu posępowym obliczamy, jak dla punku maerialnego, skupiając
Bardziej szczegółowoWYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE
W S E i Z W WARSZAWIE WYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE Ćwiczenie Nr 2 Temat: WYZNACZNIE CZĘSTOŚCI DRGAŃ WIDEŁEK STROIKOWYCH METODĄ REZONANSU Warszawa 2009 1 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU ZA POMOCĄ
Bardziej szczegółowoWydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika. Wykład 12: Fale. Przedmiot: Fizyka. RUCH FALOWY -cd. Wykład /2009, zima 1
RUCH FALOWY -cd Wykład 9 2008/2009, zima 1 Energia i moc (a) dla y=y m, E k =0, E p =0 (b) dla y=0 drgający element liny uzyskuje maksymalną energię kinetyczną i potencjalną sprężystości (jest maksymalnie
Bardziej szczegółowoOptyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka).
Optyka geometryczna Optyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka). Założeniem optyki geometrycznej jest, że światło rozchodzi się jako
Bardziej szczegółowoLaboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 3. Pomiar drgao przy pomocy interferometru Michelsona
Laboratorium techniki laserowej Ćwiczenie 3. Pomiar drgao przy pomocy interferometru Michelsona Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WET, Politechnika Gdaoska Gdańsk 006 1. Wstęp Celem ćwiczenia
Bardziej szczegółowoImię i nazwisko ucznia Klasa Data
ID Testu: 245YAC9 Imię i nazwisko ucznia Klasa Data 1. Jednostka częstotliwości jest: A. Hz B. m C. m s D. s 2. Okres drgań jest to A. amplituda drgania. B. czas jednego pełnego drgania. C. częstotliwość,
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 25. Interferencja fal akustycznych
Ćwiczenie 25. Interferencja fal akustycznych Witold Zieliński Cel ćwiczenia Wyznaczenie prędkości dźwięku w gazach metodą interferencji fal akustycznych, przy użyciu rury Quinckego. Wyznaczenie wartości
Bardziej szczegółowoSformułowanie Schrödingera mechaniki kwantowej. Fizyka II, lato
Sformułowanie Schrödingera mechaniki kwanowej Fizyka II, lao 018 1 Wprowadzenie Posać funkcji falowej dla fali de Broglie a, sin sin k 1 Jes o przypadek jednowymiarowy Posać a zosała określona meodą zgadywania.
Bardziej szczegółowoZauważmy, że wartość częstotliwości przebiegu CH2 nie jest całkowitą wielokrotnością przebiegu CH1. Na oscyloskopie:
Wydział EAIiIB Kaedra Merologii i Elekroniki Laboraorium Podsaw Elekroniki Cyfrowej Wykonał zespół w składzie (nazwiska i imiona): Ćw.. Wprowadzenie do obsługi przyrządów pomiarowych cz. Daa wykonania:
Bardziej szczegółowoFale dźwiękowe i zjawisko dudnień. IV. Wprowadzenie.
Ćwiczenie T - 6 Fale dźwiękowe i zjawisko dudnień I. Cel ćwiczenia: rejestracja i analiza fal dźwiękowych oraz zjawiska dudnienia. II. Przyrządy: interfejs CoachLab II +, czujnik dźwięku, dwa kamertony
Bardziej szczegółowoMetody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa
Metody Optyczne w Technice Wykład 5 nterferometria laserowa Promieniowanie laserowe Wiązka monochromatyczna Duża koherencja przestrzenna i czasowa Niewielka rozbieżność wiązki Duża moc Największa możliwa
Bardziej szczegółowoProjekt efizyka. Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponadgimnazjalnych. Rura Kundta. Ćwiczenie wirtualne. Marcin Zaremba
Projekt efizyka Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponadgimnazjalnych. Rura Kundta Ćwiczenie wirtualne Marcin Zaremba 2015-03-31 Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Bardziej szczegółowoDrania i fale. Przykład drgań. Drgająca linijka, ciało zawieszone na sprężynie, wahadło matematyczne.
Drania i fale 1. Drgania W ruchu drgającym ciało wychyla się okresowo w jedną i w drugą stronę od położenia równowagi (cykliczna zmiana). W położeniu równowagi siły działające na ciało równoważą się. Przykład
Bardziej szczegółowoLaboratorium Optyki Falowej
Marzec 2019 Laboratorium Optyki Falowej Instrukcja do ćwiczenia pt: Filtracja optyczna Opracował: dr hab. Jan Masajada Tematyka (Zagadnienia, które należy znać przed wykonaniem ćwiczenia): 1. Obraz fourierowski
Bardziej szczegółowoPomiar prędkości światła
Tematy powiązane Współczynnik załamania światła, długość fali, częstotliwość, faza, modulacja, technologia heterodynowa, przenikalność elektryczna, przenikalność magnetyczna. Podstawy Będziemy modulować
Bardziej szczegółowo= sin. = 2Rsin. R = E m. = sin
Natężenie światła w obrazie dyfrakcyjnym Autorzy: Zbigniew Kąkol, Piotr Morawski Chcemy teraz znaleźć wyrażenie na rozkład natężenia w całym ekranie w funkcji kąta θ. Szczelinę dzielimy na N odcinków i
Bardziej szczegółowoFale elektromagnetyczne spektrum
Fale elekroagneyczne spekru w próżni wszyskie fale e- rozchodzą się z prędkością c 3. 8 /s Jaes Clerk Mawell (w połowie XIX w.) wykazał, że świało jes falą elekroagneyczną rozprzesrzeniającą się falą ziennego
Bardziej szczegółowoPomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej.
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW LABORATORIUM Z FIZYKI Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej. Wprowadzenie Przy opisie zjawisk takich
Bardziej szczegółowoWyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła
Ćwiczenie O3 Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła O3.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali
Bardziej szczegółowoPrawa optyki geometrycznej
Optyka Podstawowe pojęcia Światłem nazywamy fale elektromagnetyczne, o długościach, na które reaguje oko ludzkie, tzn. 380-780 nm. O falowych własnościach światła świadczą takie zjawiska, jak ugięcie (dyfrakcja)
Bardziej szczegółowoRys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.
Ćwiczenie 4 Doświadczenie interferencyjne Younga Wprowadzenie teoretyczne Charakterystyczną cechą fal jest ich zdolność do interferencji. Światło jako fala elektromagnetyczna również może interferować.
Bardziej szczegółowoĆw. 20. Pomiary współczynnika załamania światła z pomiarów kąta załamania oraz kąta granicznego
0 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J P R A C O W N I A F I Z Y K I Ćw. 0. Pomiary współczynnika załamania światła z pomiarów kąta załamania oraz kąta granicznego Wprowadzenie Światło widzialne jest
Bardziej szczegółowoDoświadczalne wyznaczanie ogniskowej cienkiej soczewki skupiającej
Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej cienkiej skupiającej Wprowadzenie Soczewka ciało przezroczyste dla światła ograniczone zazwyczaj dwiema powierzchniami kulistymi lub jedną kulistą i jedną płaską 1.
Bardziej szczegółowoWyznaczanie prędkości dźwięku
Wyznaczanie prędkości dźwięku OPRACOWANIE Jak można wyznaczyć prędkość dźwięku? Wyznaczanie prędkości dźwięku metody doświadczalne. Prędkość dźwięku w powietrzu wynosi około 330 m/s. Dokładniejsze jej
Bardziej szczegółowoLIGA klasa 2 - styczeń 2017
LIGA klasa 2 - styczeń 2017 MAŁGORZATA IECUCH IMIĘ I NAZWISKO: KLASA: GRUA A 1. Oceń prawdziwość każdego zdania. Zaznacz, jeśli zdanie jest prawdziwe, lub, jeśli jest A. Głośność dźwięku jest zależna od
Bardziej szczegółowoMierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej. rezonans w rurze.
1 Mierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej rezonans w rurze. Czas trwania zajęć: 2h Określenie wiedzy i umiejętności wymaganej u uczniów przed przystąpieniem do realizacji zajęć: Uczeń: - opisuje mechanizm
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ
ĆWICZENIE 84 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ Cel ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali emisji lasera lub innego źródła światła monochromatycznego, wyznaczenie stałej siatki
Bardziej szczegółowoInstrukcja do laboratorium z Fizyki Budowli. Temat laboratorium: CZĘSTOTLIWOŚĆ
Instrukcja do laboratorium z Fizyki Budowli Temat laboratorium: CZĘSTOTLIWOŚĆ 1 1. Wprowadzenie 1.1.Widmo hałasu Płaską falę sinusoidalną można opisać następującym wyrażeniem: p = p 0 sin (2πft + φ) (1)
Bardziej szczegółowoNazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych. Prędkość dźwięku.
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych. Prędkość dźwięku. Cel ćwiczenia: Pomiar prędkości dźwięku w powietrzu oraz w niektórych wybranych gazach przy użyciu rury
Bardziej szczegółowo