MARCIN BANACH, ZYGMUNT KOWALSKI WŁAŚCIWOŚCI I PRODUKCJA TRIPOLIFOSFORANU SODU STOSOWANEGO W ŚRODKACH CZYSTOŚCI PROPERTIES AND PRODUCTION OF SODIUM TRIPOLIPHOSPHATE APPLIED IN DETERGENTS Streszczenie Abstract Tripolifosforan sodu należy do grupy skondensowanych fosforanów. Jest ważnym składnikiem wielu środków czystości. W artykule przedstawiono właściwości fizykochemiczne i użytkowe tripolifosforanu sodu oraz metody jego produkcji. Słowa kluczowe: tripolifosforan sodu, właściwości, produkcja Sodium tripoliphosphate belongs to the group of condensed phosphates. It is an important ingredient of many detergents. This paper reviews properties of the sodium tripoliphosphate and methods production of STPP. Keywords: sodium tripoliphosphate, properties, production Mgr inż. Marcin Banach, prof. zw. dr hab. inż. Zygmunt Kowalski, Instytut Chemii i Technologii Nieorganicznej, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej, Politechnika Krakowska.
4 1. Wstęp Skondensowane fosforany są to związki, w których grupy fosforanowe połączone są poprzez mostki tlenowe. Związki te dzielą się na trzy grupy: 1) ortofosforany, 2) polifosforany, 3) metafosforany. Budowę cząsteczki polifosforanu można przedstawić za pomocą ogólnego wzoru [P n O 3n+1 ] (n+2). Przedstawicielami tej grupy związków są np. pirofosforany sodu (Na 2 H 2 P 2 O 7, Na 4 P 2 O 7 ), tripolifosforan sodu (Na 5 P 3 O 10 ), i tetrafosforan sodu (Na 6 P 4 O 13 ) [1 3]. Najważniejszym z wytwarzanych skondensowanych fosforanów sodu jest tripolifosforan sodu (TPFS). Związek ten po raz pierwszy został opisany w 1895 r. przez Schwarza. Od 1940 r. jest masowo produkowany na całym świecie i stosowany jako komponent środków czystości [1, 2]. Światowa zdolność produkcyjna tripolifosforanu sodu wynosi około 4,8 mln ton rocznie [4]. Do niedawna liderem rynku produkcji TPFS były Stany Zjednoczone. W 2003 r. wyprodukowano tam 263 tys. ton tripolifosforanu sodu. Przewiduje się, że w 2007 r. w USA zostanie wyprodukowanych 268 tys. ton TPFS [5]. Według nowych danych, największym producentem tripolifosforanu sodu są Chiny 630 tys. ton rocznie [6]. Rozwój produkcji TPFS w Chinach wiąże się z gwałtownym zwiększeniem produkcji detergentów w tym kraju. Rynek europejski od kilku lat produkuje około 700 tys. ton TPFS. Obecnie ponad 70% produkowanego tripolifosforanu sodu znajduje zastosowanie w produkcji środków czystości. 2. Właściwości fizykochemiczne tripolifosforanu sodu Stabilną formą tripolifosforanu sodu jest sól sześciowodna (Na 5 P 3 O 10 6H 2 O). Bezwodny TPFS występuje w dwóch fazach krystalicznych FAZA I i FAZA II. FAZA I tworzy się w temperaturze powyżej 450 C, FAZA II w temperaturach do około 400ºC. Produkowany TPFS zawiera w praktyce obydwie fazy wysokotemperaturową FAZĘ I i niskotemperaturową FAZĘ II [1, 2]. FAZA I charakteryzuje się dużą szybkością procesu hydratacji, co może stanowić problem podczas produkcji detergentów. Bardzo szybki proces hydratacji TPFS prowadzi bowiem do jego zbrylania. Aby temu zapobiec, konieczne jest ciągłe monitorowanie stosunku FAZY I do FAZY II w produkcie finalnym podczas wytwarzania tripolifosforanu sodu [4]. Cząsteczka tripolifosforanu sodu składa się z trzech skondensowanych tetraedrycznych grup fosforanowych. Strukturę cząsteczki Na 5 P 3 O 10 przedstawiono na ryc. 1 [3]. Ryc. 1. Struktura cząsteczki tripolifosforanu sodu Fig. 1. Structure of the sodium tripoliphosphate
Struktury FAZY I i FAZY II różnią się między sobą położeniem jonów sodowych. W formie niskotemperaturowej wszystkie jony sodu skoordynowane są oktaedrycznie przez atomy tlenu. W formie wysokotemperaturowej niektóre jony Na + otoczone są tylko czterema atomami tlenu [2]. Właściwości fizykochemiczne tripolifosforanu sodu przedstawiono w tablicy 1. Tablica 1 Właściwości fizykochemiczne tripolifosforanu sodu [1, 2] Masa cząsteczkowa 367,86 g/mol Gęstość FAZY I 2,62 g/cm 3 FAZY II 2,57 g/cm 3 Temperatura topnienia 620 C Rozpuszczalność w wodzie w 20 C 14 g/100 g w 25 C 14,5 g/100 g w 40 C 16 g/100 g w 100 C 32,5 g/100 g ph 1% roztworu wodnego (25 C) 9,0 10,0 5 3. Właściwości użytkowe tripolifosforanu sodu Tripolifosforan sodu stosowany w środkach czystości pełni rolę wypełniacza aktywnego. Oddziałuje on na wszystkie składniki proszku do prania, przez co wzmaga ich działanie (chroni związki powierzchniowo czynne przed działaniem jonów wapnia i magnezu, a wybielacze przed działaniem metali ciężkich) [8]. Powszechne stosowanie tripolifosforanu sodu w środkach czystości podyktowane jest spełnianiem przez niego wielu funkcji w procesach prania i czyszczenia [4, 8 10]. Najważniejszą właściwością TPFS jest jego zdolność sekwestracji jonów Ca +2 i Mg +2 w twardej wodzie. Tripolifosforan sodu tworzy rozpuszczalne kompleksy z tymi jonami, przez co zapobiega ich oddziaływaniu na surfaktanty, ale także ich rekrystalizacji na włóknach tkaniny i osadzaniu się osadów na częściach pralek. Pozytywny wpływ TPFS na działanie surfaktantów przejawia się również jego zdolnością stabilizowania emulsji. Inną ważną właściwością tripolifosforanu sodu jest zdolność deflokulacji. TPFS przyspiesza proces rozkładu dużych cząstek brudu na mniejsze, a następnie wzmaga ich dyspersję w wodzie, zapobiegając ich redepozycji. Dodatek tripolifosforanu sodu do wody podnosi ph roztworu, co powoduje powstanie oddziaływania pomiędzy brudem i ładunkiem elektrycznym wytworzonym na włóknach materiału. Dzięki temu wzrasta efektywność prania i uniemożliwione jest wtórne zanieczyszczenie tkanin. W latach 90. XX wieku tripolifosforan sodu w środkach czystości zaczęto zastępować zeolitem 4A (glinokrzemianem sodu o wzorze Na 12 [(AlO 2 ) 12 (SiO 2 ) 12 ] 27H 2 O). Głównym tego powodem było przekonanie o decydującym wpływie fosforu z TPFS na eutrofizację wód. Zeolit 4A nie ma jednak tylu ważnych właściwości użytkowych co TPFS. Charakteryzują go wyłącznie dobre właściwości kompleksujące pełni on funkcję wymieniacza jonowego wiążącego jony Ca +2 i Mg +2, które powodują twardość wody [4, 9]. Stosowanie
6 zeolitu 4A jako jedynego wypełniacza aktywnego prowadzi do zmiękczenia wody, ale nie zapobiega wytrącaniu osadów na tkaninach i częściach pralek. Zeolit 4A nie rozpuszcza się w wodzie, a w roztworze piorącym tworzy dobrze zdyspergowaną zawiesinę. Nie umożliwia jednak utrzymania bieli czyszczonych tkanin. Analiza LCA potwierdziła, że stosowanie tripolifosforanu sodu jest mniej szkodliwe dla środowiska naturalnego niż stosowanie zeolitów [11]. Powszechne używanie w ostatnich latach zeolitu 4A w środkach czystości doprowadziło do zwiększenia masy osadów ściekowych o około 15% [9], a odzyskane z nich glinokrzemiany nie stanowią już wartości użytkowej. 4. Produkcja tripolifosforanu sodu Ze względu na wymagania handlowe stawiane tripolifosforanowi sodu (pożądany stosunek FAZY I do FAZY II i odpowiednie właściwości fizykochemiczne) powstało wiele różnorodnych procesów produkcji tej soli. Tripolifosforan sodu najczęściej produkowany jest metodą dwustopniowej dehydratacji. Ciąg technologiczny produkcji TPFS składa się z dwóch części: 1) części mokrej neutralizacja kwasu fosforowego sodą lub wodorotlenkiem sodu, 2) części suchej suszenie i kalcynacja ortofosforanów. Na rycinie 2 przedstawiono ogólny schemat dwustopniowej metody produkcji tripolifosforanu sodu. Ryc. 2. Schemat produkcji tripolifosforanu sodu: 1 rotametr, 2 waga, 3 mieszalnik, 4 suszarka, 5 silosy, 6 kalcynator, 7 chłodnica, 8 młyn Fig. 2. Diagram of the production of sodium tripoliphosphate: 1 rotametr, 2 weigh meter, 3 mixer, 4 dryer, 5 silos, 6 calciner, 7 chilling, 8 mill Kwas fosforowy neutralizowany jest sodą zgodnie z równaniem reakcji 6H 3 PO 4 + 5Na 2 CO 3 = 2NaH 2 PO 4 + 4Na 2 HPO 4 + 5CO 2 +5H 2 O
Stosunek molowy Na 2 O/P 2 O 5 dla procesu neutralizacji wynosi około 1,67. W wyniku tego procesu otrzymuje się mieszaninę ortofosforanów, w której na 1 mol ortofosforanu monosodu przypadają 2 mole ortofosforanu disodu. W czasie suszenia rozpyłowego taka mieszanina ortofosforanów ulega kondensacji do pirofosforanów. Proces kondensacji przebiega zgodnie z równaniem reakcji 2NaH 2 PO 4 + 4Na 2 HPO 4 = Na 2 H 2 P 2 O 7 + 2Na 4 P 2 O 7 + 3H 2 O Powstała mieszanina pirofosforanów sodu kondensuje w procesie kalcynacji, tworząc tripolifosforan sodu Na 2 H 2 P 2 O 7 + 2Na 4 P 2 O 7 = 2Na 5 P 3 O 10 + H 2 O Temperatura kalcynacji jest parametrem decydującym o stosunku FAZY I do FAZY II w produkcie finalnym [1, 2, 12, 13]. Dzięki zastosowaniu oddzielnego węzła suszenia i kalcynacji właściwości produktu mogą być modyfikowane w szerokich granicach. Szczególny wpływ na wielkość ziaren produktu, ich kształt i wytrzymałość mechaniczną mają parametry suszenia. W najnowszych instalacjach stosowane są różne rozwiązania techniczne związane z współprądowym, przeciwprądowym lub mieszanym układem przepływu roztworu ortofosforanów i mediów grzejnych oraz różne metody rozpylania roztworu surowców. Metoda dwustopniowej produkcji TPFS opracowana została m.in. przez firmy Albright & Wilson [14] oraz Monsanto [15, 16]. Tripolifosforan sodu może być produkowany także innymi metodami: 1) jednostopniową: w piecu obrotowym (Saint Gobain [17], Progil [18, 19], Piesteritz [20]), w suszarce rozpyłowej (Knapsack [21, 22], FMC [23, 24]); 2) w złożu fluidalnym (Stauffer Chemical Co. [25, 26]). Przykładem jednostopniowej metody produkcji tripolifosforanu sodu z zastosowaniem kalcynatora obrotowego jest proces firmy Saint Gobain (ryc. 3) [17]. Zastosowanie kalcynatora obrotowego do kondensacji ortofosforanów i pirofosforanów pozwala otrzymać produkt o podwyższonym ciężarze usypowym i odpowiedniej granulacji. Proces charakteryzuje się również recyklem części produktu, który przed ponowną kalcynacją mieszany jest z roztworem ortofosforanów. Jednostopniowa metoda produkcji tripolifosforanu sodu, opracowana przez firmy Knapsack [21, 22] i FMC [23, 24], przez zastosowanie suszarki rozpyłowej nie pozwala osiągnąć wysokiego ciężaru usypowego TPFS. Otrzymywanie tripolifosforanu sodu w złożu fluidalnym, opracowane np. przez firmę Stauffer Chemical Co. [25, 26], pozwala na regulację ciężaru usypowego produktu i stosunku FAZY I do FAZY II. 7
8 Ryc. 3. Jednostopniowa metoda produkcji TPFS firmy Saint Gobain [17]: 1 filtr, 2 wentylator, 3 cyklony, 4 zbiornik, 5 lej, 6 przenośnik, 7 dystrybutor roztworu ortofosforanów, 8 zsyp, 9 mieszalnik, 10 lej, 11 cyklon, 12 wentylator, 13 aparat myjący, 14 kalcynator, 15 zbiornik, 16 młyn Fig. 3. Production of sodium tripoliphosphate using one-stage method: 1 filter, 2 blower, 3 cyclones, 4 tank, 5 funnel, 6 conveyor, 7 distributor, 8 hopper, 9 mixer, 10 funnel, 11 cyclone, 12 blower, 13 washing apparatus, 14 calciner, 15 tank, 16 mill 5. Podsumowanie Tripolifosforan sodu jest najważniejszym z wytwarzanych obecnie skondensowanych fosforanów. Głównym kierunkiem zastosowania TPFS jest produkcja środków czystości. Tripolifosforan sodu ma bowiem wiele właściwości zwiększających efektywność prania i czyszczenia. Należą do nich przede wszystkim zdolności sekwestracyjne, buforujące, deflokulacji cząstek brudu oraz stabilizacji emulsji. Ze względu na liczbę tych właściwości użytkowych oraz możliwość regulacji właściwości fizykochemicznych w procesie produkcji, wydaje się, że tripolifosforan sodu również w przyszłości nie zostanie zastąpiony w środkach czystości innym związkiem chemicznym.
Literatura 9 [1] Van Wazer J.R., Phosphorus and Its Compounds, Vol. 1, Interscience Publishers Inc., Nowy Jork 1958. [2] T o y A.D.E., The Chemistry of Phosphorus, Vol. 3, Stauffer Chemical Company, Nowy Jork 1973. [3] R a s h c h i F., F i n c h J.A., Polyphosphates: a review their chemistry and application with particular reference to mineral processing, Minerals Engineering, 13 (10-11), 2000, 1019-1035. [4] W z o r e k Z., Właściwości użytkowe tripolifosforanu sodu, Czasopismo Techniczne z. 3-Ch, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 2002, 67-73. [5] Focus on surfactants, November 2004. [6] Focus on surfactants, July 2004. [7] Focus on surfactants, March 2003. [8] R ó ż y ń ska M., Linkiewicz K., Nowoczesne środki piorące, Przemysł Chemiczny, 78 (5), 1999, 168-171. [9] Köhler J., Detergent Phosphates: an EU Policy Assessment, Journal of Business Chemistry, 3, 2006, 15-30. [10] K ö h l e r J., Detergent phosphates and detergent ecotaxes: a policy assessment, A report prepared for the Centre Européen d Études des Polyphosphates a European Chemical Industry Council (CEFIC) sector group, March 2001. [11] EMPA, Life cycle inventories for the production of detergent ingredients, EMPA report, No. 244, EMPA, St. Gallen 1999. [12] Позин М.Е., Технология минеральных солей, Издательство Химия, Ленинград 1974. [13] K o w a l s k i Z., Kijkowska R., Pawł owska-koziń ska D., Wzorek Z., Sodium Tripolyphosphate and others Condensed Sodium Phosphates Production Methods, Polish Journal of Chemical Technology, 4, 3, 2002, 27-33. [14] Pat. US 3684836 (1972). [15] Pat. US 50045889 (1991). [16] Pat. US 5215731 (1993). [17] Pat. US 619171 (1961). [18] Pat. US 3993734 (1976). [19] Pat. CA 1020328 (1977). [20] Pat. GB 1217011 (1970). [21] Pat. US 3387924 (1968). [22] Pat. GB 1326974 (1973). [23] Pat. US 4790984 (1988). [24] Pat. US 5232620 (1993). [25] Pat. US 3382036 (1968). [26] Pat. GB 939318 (1963).