2. Propozycja rozk adu materia u nauczania (dla modu u 2.) Dzia I: KINEMATYKA (9 godzin) Numer i temat lekcji Najwa niejsze zagadnienia lub zadania dydaktyczne Wiedza i umiej tnoêci (kategoria celu) Praca eksperymentalno-badawcza. Zadania problemowe i rachunkowe 5 1 2 3 4 1. Obserwacja i opis ruchu. Wzgl dnoêç ruchu. 1. Badanie ruchu. 2. Elementy ruchu. 3. Uk ad odniesienia. 4. Klasyfikacja ruchów ze wzgl du na kszta t toru. co to jest ruch jakie sà elementy ruchu co to jest tor ruchu na czym polega wzgl dnoêç ruchu (B), jaka jest ró nica mi dzy drogà a przemieszczeniem (B), jak odró niç ruch prostoliniowy od krzywoliniowego (B), jakie sà przyk ady wzgl dnoêci ruchu we WszechÊwiecie (B). zademonstrowaç ruch wzgl dem obranego uk adu odniesienia (C), opisaç dany ruch w wybranym uk adzie wspó rz dnych (D). 1. Obserwacja i opis ró nych ruchów. 2. Wyznaczenie trasy marszruty (mapa w wybranej skali). Zaznaczenie drogi i przemieszczenia podr cznik: doêw. 2., str.10. 3. Zeszyt çwiczeƒ zad. 1 14, str. 6 12. 4. Badanie wzgl dnoêci ruchu. DoÊwiadczenia w terenie i jazda autobusem lub pociàgiem. 2. Badanie ruchu jednostajnego prostoliniowego. 1. Droga i pr dkoêç w ruchu jednostajnym prostoliniowym. 2. Wykres zale noêci s = f(t) i v = f(t) dla tego ruchu. co to jest ruch jednostajny prostoliniowy e pr dkoêç w ruchu jednostajnym prostoliniowym ma wartoêç sta à i mo na jà obliczyç s ze wzoru: v= t 1. Badanie ruchu p cherzyka powietrza w rurce wype nionej wodà. Wyznaczenie zale noêci drogi od czasu podr cznik: doêw. 3., str. 14. 2. Sporzàdzenie wykresów s = f(t) i v = f(t) (na podstawie danych z doêwiadczenia).
6 1 2 3 4 e pr dkoêç jest wielkoêcià wektorowà jakie sà jednostki drogi, czasu i pr dkoêci w Uk adzie SI jaka jest ró nica mi dzy drogà a przemieszczeniem oraz pr dkoêcià a szybkoêcià (D), e w ruchu jednostajnym prostoliniowym droga jest proporcjonalna do czasu (B). zademonstrowaç ruch jednostajny prostoliniowy (D), zaplanowaç i przeprowadziç doêwiadczenie demonstrujàce zale noêç drogi od czasu dla ruchu jednostajnego prostoliniowego (D), przeliczaç jednostki (np. pr dkoêci) (C), sporzàdziç wykresy zale noêci s = f(t) i v = f(t) dla tego ruchu (D), 3. Zeszyt çwiczeƒ zad. 18 29, str. 15 19. 3. Badanie ruchu niejednostajnego prostoliniowego. Pr dkoêç Êrednia i chwilowa. 1. Zmiana pr dkoêci w ruchu niejednostajnym prostoliniowym. 2. Definicja pr dkoêci Êredniej i chwilowej. rozwiàzywaç proste zadania z zastosowaniem s wzoru: v= t i jego przekszta cenia (D). jaki ruch nazywa si niejednostajnym co to jest pr dkoêç Êrednia co to jest pr dkoêç chwilowa (A). podaç przyk ad ruchu niejednostajnego prostoliniowego i zanalizowaç go (C), obliczaç na podstawie definicji wartoêç pr dkoêci Êredniej w ruchu po linii prostej (C). 1. DoÊwiadczenie w terenie: wyznaczanie pr dkoêci Êredniej pojazdu (np. autobusu). 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 30, str. 20. 4. Ruch jednostajnie przyspieszony prostoliniowy 1. Ruch jednostajnie zmienny: przyspieszony i opóêniony (informacyjnie). jak zmienia si droga w kolejnych sekundach w ruchu jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym (A). 1. Badanie ruchu kulki staczajàcej si z równi pochy ej. Wyznaczanie zale noêci drogi od czasu na podstawie wyników doêwiadczenia oraz sporzàdzenie wykresu podr cznik: doêw. 4., str. 21.
2. Droga w ruchu jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym. zademonstrowaç ruch jednostajnie przyspieszony prostoliniowy (C), zaprojektowaç i przeprowadziç doêwiadczenie wykazujàce zale noêci drogi od czasu dla ruchu jednostajnie przyspieszonego prostoliniowego oraz sporzàdziç wykres tej zale noêci (D). 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 43 44, str. 25 26. 5. Pr dkoêç i przyspieszenie w ruchu jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym. 1. Poj cie przyspieszenia (definicja, jednostka). 2. Sta a wartoêç przyspieszenia w ruchu jednostajnie przyspieszonym. jak zmienia si pr dkoêç w ruchu jednostajnie przyspieszonym co to jest przyspieszenie i jaka jest jego jednostka w Uk adzie SI e przyspieszenie jest wielkoêcià sta à w ruchu jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym e przyspieszenie jest wektorem (B). 1. Sporzàdzanie wykresu zale noêci v = f(t) i a = f(t) dla ruchu jednostajnie przyspieszonego prostoliniowego na podstawie wyników doêwiadczenia podr cznik: doêw. 4., ze str. 21. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 31 42, str. 21 25. 7 zademonstrowaç ruch jednostajnie przyspieszony prostoliniowy (C), zaprojektowaç i przeprowadziç doêwiadczenie wykazujàce zale noêç pr dkoêci i przyspieszenia od czasu oraz sporzàdziç wykresy v = f(t) i a = f(t) dla tego ruchu (D), rozwiàzywaç zadania dotyczàce zale noêci v = f(t) i a = f(t) dla ruchu jednostajnie przyspieszonego prostoliniowego (D). 6. Analiza ruchu jednostajnego i jednostajnie przyspieszonego prostoliniowego. 1. Zebranie i uporzàdkowanie wiadomoêci o ruchu jednostajnym i jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym. 2. Wskazanie podobieƒstw i ró nic. Ruch jednostajnie opóêniony (opisowo). jaki ruch nazywa si jednostajnym prostoliniowym, a jaki jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym jakie sà zale noêci mi dzy drogà, pr dkoêcià i przyspieszeniem dla obu rodzajów ruchu (B). 1. Zeszyt çwiczeƒ zad. 45 48, str. 27 29.
1 2 3 4 zademonstrowaç ruch jednostajny prostoliniowy i jednostajnie przyspieszony prostoliniowy (C), zaprojektowaç oraz przeprowadziç doêwiadczenia ukazujàce zale noêç s = f(t), v = f(t) i a = f(t) dla obu rodzajów ruchu, i na ich podstawie sporzàdziç wykresy zale noêci tych wielkoêci (D), rozwiàzywaç zadania z zastosowaniem wzorów okreêlajàcych zale noêci mi dzy drogà, czasem, pr dkoêcià i przyspieszeniem dla obu rodzajów ruchu (D). 8 7. Wp yw poruszajàcych si pojazdów mechanicznych na ska enie Êrodowiska naturalnego. 1. Rozwój cywilizacji i techniki a Êrodowisko naturalne. 2. Walka z zanieczyszczeniem Êrodowiska naturalnego. e produkcja i u ytkowanie pojazdów mechanicznych ma ujemny wp yw na Êrodowisko naturalne, e ciàgle wzrastajàcy ruch samochodowy powoduje zanieczyszczenie Êrodowiska jakie dzia ania cz owieka powodujà zanieczyszczenie i ska enia Êrodowiska naturalnego (A). 1. DoÊwiadczenie w terenie: obserwacja skutków zanieczyszczeƒ spalinami. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 49 50, str. 30. 8. Podsumowanie i utrwalenie wiadomoêci o ruchu. 1. Przypomnienie i podsumowanie wiadomoêci z poprzednich lekcji wed ug konspektu przedstawionego w poradniku lub w innej formie wybranej przez nauczyciela. wykazaç, które czynniki, zwiàzane z ruchem pojazdów, mogà powodowaç ska enie Êrodowiska naturalnego. 1. Podr cznik, str.33. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 51 56, str. 31 34. 9. Sprawdzian wiadomoêci i umiej tnoêci z dzia u: Kinematyka. 1. Proponowany w poradniku test lub inna forma sprawdzianu wiadomoêci i umiej tnoêci.
Dzia II: DYNAMIKA (15 godzin) Numer i temat lekcji Najwa niejsze zagadnienia lub zadania dydaktyczne Wiedza i umiej tnoêci (kategoria celu) Praca eksperymentalno-badawcza. Zadania problemowe i rachunkowe 9 1 2 3 4 1. Si a wypadkowa. Graficzne wyznaczanie si y wypadkowej. 1. Graficzne metody wyznaczania wypadkowej si. co to jest si a wypadkowa jakie cechy ma wypadkowa dwóch si o zwrotach zgodnych lub przeciwnych (B). wyznaczyç graficznie wypadkowà si o zwrotach zgodnych lub przeciwnych (C), wyznaczyç wypadkowà si o ró nych kierunkach (C), wyznaczyç wypadkowà kilku si o ró nych kierunkach (D). 1. Wyznaczanie si y wypadkowej podr cznik: a) doêw.5., str. 36, b) doêw. 6., str. 38, c) doêw. 7., str. 39. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 1 4, str. 35. 2. Opory ruchu. 1. Dynamiczne skutki oddzia ywaƒ mi dzy cia ami przyczyna zmiany pr dkoêci. 2. Tarcie szkodliwe i po- yteczne oraz sposoby jego zwi kszania i zmniejszania. jakie sà skutki oddzia ywaƒ mi dzy cia ami e zmiana pr dkoêci mo e nastàpiç tylko wskutek oddzia ywania z innym cia em co to jest si a tarcia i jakie ma cechy (B), jakie sà po yteczne i szkodliwe skutki tarcia jak mo na zwi kszyç, a jak zmniejszyç tarcie (B), czym ró ni si tarcie statyczne od kinematycznego (B), e tarcie zale y od rodzaju powierzchni tràcych i si y nacisku (A). 1. Badanie zale noêci tarcia od powierzchni tràcych podr cznik: doêw. 11., str. 42. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 7 12., str. 37 39.
1 2 3 4 doêwiadczalnie wykazaç istnienie tarcia (C), zaprojektowaç i przeprowadziç doêwiadczenie demonstrujàce sposoby zmniejszania i zwi kszania tarcia (D). 3. Pierwsza zasada dynamiki Newtona. 1. Poj cie bezw adnoêci cia a. 2. Masa jako miara bezw adnoêci cia a. co to jest bezw adnoêç cia a e masa jest miarà bezw adnoêci cia a jaka jest treêç pierwszej zasady dynamiki Newtona (A). wykonaç doêwiadczenie ukazujàce bezw adnoêç cia a (C). 1. Badanie bezw adnoêci cia a podr cznik: a) doêw. 12., 13., str. 45, b) doêw. 14., str. 46. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 13 14, str. 40 41. 10 4/5. Druga zasada dynamiki Newtona. 1. Ruch cia a pod dzia aniem sta ej si y. 2. Jednostka si y. 3. Swobodne spadanie cia. 4. Ci ar cia a. jaka jest treêç drugiej zasady Newtona co to jest si a i jaka jest definicja jej jednostki w Uk adzie SI (B), co to jest ci ar cia a na czym polega swobodne spadanie cia e we WszechÊwiecie cia a spadajà z innym ni na Ziemi przyspieszeniem (B). przeprowadziç i opisaç doêwiadczenie wykazujàce, e pod dzia aniem sta ej si y cia o porusza si ruchem jednostajnie przyspieszonym (D), wyraziç jednostk si y 1N innymi podstawowymi jednostkami Uk adu SI (C), wykonaç doêwiadczenie wykazujàce, e czas spadania cia a nie zale y od jego masy (C), rozwiàzywaç zadania z wykorzystaniem wzoru: F = m a(d). 1. Badanie zale noêci przyspieszenia od masy cia a i si y dzia ajàcej na to cia o podr cznik: doêw. 15., str. 47. 2. DoÊwiadczalne wykazanie, e cia a spadajà ruchem jednostajnie przyspieszonym podr cznik: doêw. 18., str. 51. 3. Badanie, od czego zale y czas swobodnego spadania podr cznik: doêw. 19., 20., str. 51. 4. Zeszyt çwiczeƒ zad. 15 23, str. 42 44.
6. Trzecia zasada dynamiki Newtona. 1. Zjawisko odrzutu. 2. Praktyczne wykorzystanie zasady akcji i reakcji. jakie sà przyk ady zasady akcji i reakcji na czym polega zjawisko odrzutu i jak je wykorzystano w technice (B). zaplanowaç i przeprowadziç doêwiadczenie wykazujàce istnienie si akcji i reakcji (C), zademonstrowaç zjawisko odrzutu (C). 1. Demonstracja trzeciej zasady dynamiki Newtona i zjawiska odrzutu podr cznik: doêw. 21., 22., str. 54. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 24 31, str. 44 47. 11 7. P d cia a. Zasada zachowania p du. 1. Poj cie p du. Jednostka p du w Uk adzie SI. 2. TreÊç zasady zachowania p du. co to jest p d cia a i jaka jest jego jednostka e p d jest wielkoêcià wektorowà jaka jest treêç zasady zachowania p du (A). obliczyç p d cia a (C), zastosowaç zasad zachowania p du w prostych przyk adach (uk ad dwóch cia, z których jedno poczàtkowo jest w spoczynku) (D), rozwiàzywaç zadania zwiàzane z zasadà zachowania p du (D). 1. Obserwacja zderzeƒ spr ystych i niespr ystych. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 32 36, str. 47 49. 8. Prawo powszechnego cià enia. Uk ad S oneczny. 1. Ruch po okr gu. 2. Oddzia ywania grawitacyjne. 3. Obiekty astronomiczne. na czym polega ruch po okr gu i co to jest si- a doêrodkowa jakie sà przyk ady cia poruszajàcych si po okr gu (B), jaka jest treêç prawa powszechnego cià enia kim by Miko aj Kopernik jakie sà przyk ady oddzia ywania grawitacyjnego (B), co to jest przyspieszenie grawitacyjne (B), e planety krà à wokó S oƒca i e Ziemia jest jednà z planet Uk adu S onecznego jakie sà przyk ady ró nych cia niebieskich (B), jaka jest rola S oƒca w Uk adzie S onecznym (B). 1. Demonstracja ruchu po okr gu i skutków dzia ania si y doêrodkowej podr cznik: doêw. 24., str. 59. 2. Wycieczka do obserwatorium lub planetarium. 3. Zeszyt çwiczeƒ zad. 37 46, str. 50 54.
1 2 3 4 zademonstrowaç ruch po okr gu (C), przedstawiç (sporzàdziç) model Uk adu S onecznego (D). 9. Praca i jej jednostki. Moc i jej jednostki. 1. Warunki wykonywania pracy. 2. Graficzna interpretacja pracy. 3. Jednostki pracy i mocy w Uk adzie SI oraz jednostki pochodne. co to jest praca i jaka jest jej jednostka w Uk adzie SI e praca jest wykonana tylko wtedy, gdy na cia o dzia a si a zgodnie z przemieszczeniem cia a (B), co to jest moc i jakie sà jej jednostki. przedstawiç graficznà interpretacj pracy (C), rozwiàzywaç zadania z zastosowaniem wzorów na prac, moc. 1. Wyznaczanie zale noêci wartoêci si y od d ugoêci rozciàgni cia spr yny sporzàdzanie wykresu (graficzna interpretacja pracy) podr cznik: doêw. 26., str. 67. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 47 59, str. 54 60. 12 10. Energia mechaniczna. 1. Energia potencjalna. 2. Energia kinetyczna. 3. Jednostka energii. jakie sà rodzaje energii od czego zale y przyrost energii potencjalnej cia a od czego zale y przyrost energii kinetycznej cia a e praca wykonana nad cia em mo e byç zmagazynowana w formie energii (B), jaka jest jednostka energii (A). rozwiàzywaç zadania z zastosowaniem wzorów na energi kinetycznà i potencjalnà (D), zademonstrowaç przyk ad cia a posiadajàcego energi kinetycznà oraz cia a, które posiada energi potencjalnà (C). 1. Badanie zale noêci energii potencjalnej spr ystoêci od dzia ajàcej si y i wyd u- enia spr yny podr cznik: doêw. 29., str. 76. 2. Badanie zale noêci energii potencjalnej od masy cia a i wysokoêci, na jakiej si cia o znajduje (jakoêciowo) podr cznik: a) doêw. 27., str. 74, b) doêw. 28., str. 75. 3. Badanie zale noêci energii kinetycznej od masy i pr dkoêci cia a podr cznik: doêw. 30., 31., str. 78. 4. Zeszyt çwiczeƒ zad. 60 62, str. 60 61. 11. Zasada zachowania energii mechanicznej. 1. Przyk ady zamiany energii jednego rodzaju na energi drugiego rodzaju. jaka jest treêç zasady zachowania energii mechanicznej 1. Analiza przyk adu zamiany energii potencjalnej w kinetycznà. podr cznik: przyk ad str. 81.
jakie sà przyk ady przemian ró nego rodzaju energii (B). uzasadniç s usznoêç zasady zachowania energii mechanicznej (D), rozwiàzywaç zadania z zastosowaniem zasady zachowania energii mechanicznej (D). 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 63 77, str. 62 68. 13 12. Wp yw procesów wytwarzania energii na Êrodowisko naturalne. 13. Maszyny proste. 1. Alternatywne êród a energii: energia jàdrowa, energia wody, energia przyp ywów i odp ywów, energia wiatru, energia s oneczna, energia geotermiczna, bioenergia. 1. Dêwignie. 2. Bloki. 3. Ko owrót. 4. Równia pochy a. 5. SprawnoÊç maszyn. jakie zagro enia dla Êrodowiska niosà ze sobà procesy wytwarzania energii jakie sà alternatywne êród a energii (B). wskazaç w swoim otoczeniu ujemne skutki wytwarzania energii (D). jakie sà rodzaje maszyn prostych jakie sà warunki równowagi dêwigni, bloczków, równi pochy ej (B), jaka jest rola maszyn prostych w yciu codziennym (B), zaprojektowaç model maszyny prostej (D), co to jest sprawnoêç maszyn (A). zbadaç warunki równowagi dla ró nych maszyn prostych (D), wskazaç maszyny proste w ró nych urzàdzeniach (C), rozwiàzywaç zadania z zastosowaniem warunku równowagi dla maszyn prostych oraz wzoru na sprawnoêç maszyn (D). 1. Wycieczka do kopalni lub elektrowni. 1. Wyznaczanie warunku równowagi dla ró nych maszyn prostych podr cznik: a) doêw. 33., str. 93, b) doêw. 34., str. 95, c) doêw. 35., str. 96, d) doêw. 36., str. 97, e) doêw. 37., str. 100. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 78 94, str. 69 74.
1 2 3 4 1. Przypomnienie i podsumowanie wiadomoêci z poprzednich lekcji wg konspektu przedstawionego w poradniku lub w innej formie wybranej przez nauczyciela. 14. Podsumowanie i utrwalenie wiadomoêci z dynamiki. 1. Podr cznik str. 104 105. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 95 101, str. 74 79. 15. Sprawdzian wiadomoêci i umiej tno- Êci z dzia u: Dynamika. 1. Proponowany w poradniku test lub inna forma sprawdzania wiadomoêci i umiej tnoêci. 14
Dzia III: ANALIZA ENERGETYCZNA PROCESÓW CIEPLNYCH (8 godzin) Numer i temat lekcji Najwa niejsze zagadnienia lub zadania dydaktyczne Wiedza i umiej tnoêci (kategoria celu) Praca eksperymentalno-badawcza. Zadania problemowe i rachunkowe 15 1 2 3 4 1. Energia wewn trzna cia a. I zasada termodynamiki. 1. Sposoby zmiany energii wewn trznej. 2. Poj cie temperatury cia a. 3. Poj cie iloêci ciep a. co to jest energia wewn trzna cia a jak mo na zmieniç wartoêç energii wewn trznej cia a (B), co to jest temperatura e zmiana temperatury cia a Êwiadczy o zmianie jego energii wewn trznej (B), e ciep o mo e byç przekazywane przez przewodzenie, konwekcj i promieniowanie jakie substancje sà dobrymi przewodnikami ciep a i jakie sà przyk ady ich zastosowania jaka jest treêç I zasady termodynamiki jakie sà przyk ady pracy wykonywanej nad cia em, która zmienia jego energi wewn trznà (B). zmierzyç temperatur cia a w C i K (C), wyjaêniç zmian energii mechanicznej na energi wewn trznà na podstawie modelu czàsteczkowej budowy materii (D), zademonstrowaç doêwiadczenie pokazujàce zmian energii wewn trznej wskutek wykonanej nad nim pracy oraz dzi ki dostarczonemu ciep u (D). 1. Zmiana energii wewn trznej cia a wskutek pracy i dostarczonego ciep a podr cznik: a) doêw. 39., str. 108, b) doêw. 40., str. 109. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 1 4, str. 80 83.
16 1 2 3 4 2. Ciep o w aêciwe. 1. Zale noêç iloêci pobranego ciep a od masy cia a i przyrostu temperatury. 3. Bilans cieplny. 1. Wyznaczanie ciep a w aêciwego substancji. co to jest ciep o w aêciwe jak obliczyç iloêç pobranego (oddanego) przez cia o ciep a (B). odszukaç w tabeli wartoêç ciep a w aêciwego dla danej substancji (C), zaprojektowaç i przeprowadziç doêwiadczenie pozwalajàce obliczyç iloêç pobranego przez wod ciep a (D). e po zetkni ciu cia nast puje samorzutny przep yw ciep a od cia a o temperaturze wy szej do cia a o temperaturze ni szej (B), jak jest zbudowany kalorymetr i do czego s u- y co to jest bilans cieplny (A). zaprojektowaç i przeprowadziç doêwiadczenie polegajàce na wyznaczeniu temperatury koƒcowej mieszaniny (D), wyznaczyç ciep o w aêciwe wybranej substancji (D). 1. Pomiar temperatury. Badanie zale noêci ciep a od temperatury i masy cia a podr cznik: a) doêw. 45., str.114, b) doêw. 46., str. 115. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 5 7, str. 84. 1. Wyznaczanie temperatury koƒcowej mieszaniny. Wyznaczanie ciep a w a- Êciwego substancji podr cznik: a) doêw. 47., str. 117, b) doêw. 48., str. 119. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 8 13, str. 85 88. 4. Topnienie i krzepni cie. Ciep o topnienia. 1. RównoÊç temperatury topnienia i krzepni cia dla cia a o budowie krystalicznej. co to jest topnienie i krzepni cie co to jest ciep o topnienia i krzepni cia e temperatury topnienia i krzepni cia sà sobie równe dla cia a o budowie krystalicznej (B). skorzystaç z tablic fizycznych w celu odczytania temperatury topnienia i ciep a topnienia dla danej substancji (C), rozwiàzywaç zadania z zastosowaniem wiadomoêci o topnieniu i krzepni ciu (D). 1. Obserwacja zjawiska topnienia i krzepni cia podr cznik: doêw. 49., str. 121. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 14 15, str. 89. 3. Tablice w podr czniku str. 157 oraz w zeszycie çwiczeƒ str. 123.
5. Parowanie i skraplanie. Ciep o parowania. 1. Zwrócenie uwagi na fakt, e parowanie wody odbywa si w ka dej temperaturze oraz e ciep o potrzebne do odparowania cieczy oblicza si dla temperatury wrzenia. co to jest parowanie i skraplanie co to jest ciep o parowania i skraplania (A). odnaleêç w tablicach fizycznych wartoêci ciep a parowania oraz temperatury wrzenia dla danej substancji (C), rozwiàzywaç zadania z wykorzystaniem wiadomoêci o zjawisku parowania i skraplania (D). 1. Obserwacja zjawiska parowania i wrzenia podr cznik: a) doêw. 50., str. 125, b) doêw. 51., str. 126. 2. Tablice w podr czniku str. 156. 3. Zeszyt çwiczeƒ zad. 16 20, str. 90 91. 17 6. Wp yw w aêciwoêci termodynamicznych wody na organizmy ywe. 1. Wykorzystanie wiadomoêci z geografii i biologii dotyczàcych znaczenia wody dla klimatu i organizmów ywych. jakie w aêciwoêci termodynamiczne wody majà wp yw na klimat jakie w aêciwoêci wody pozwalajà zwierz tom wodnym przetrwaç zim e woda na Ziemi ulega nieustannym przemianom dlaczego woda jest naturalnym zbiornikiem energii cieplnej (B). odszukaç w tablicach wielkoêci fizycznych ciep o w aêciwe wody i innych substancji, porównaç je i wyciàgnàç wnioski (C). 1. Tablice w podr czniku str. 156 157. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 21, str. 92 93. 7. Podsumowanie i utrwalenie wiadomoêci z dzia u: Analiza energetyczna procesów cieplnych. 1. Przypomnienie i podsumowanie wiadomoêci z poprzednich lekcji wed ug konspektu przedstawionego w poradniku lub w innej formie wybranej przez nauczyciela. 1. Podr cznik str. 128 132. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 22 26, str. 93 97. 8. Sprawdzian wiadomoêci i umiej tnoêci z dzia u: Analiza energetyczna procesów cieplnych. 1. Proponowany w poradniku test lub inna forma sprawdzenia wiadomo- Êci i umiej tnoêci.
Dzia IV: DRGANIA I ROZCHODZENIE SI FAL MECHANICZNYCH (9 godzin) Numer i temat lekcji Najwa niejsze zagadnienia lub zadania dydaktyczne Wiedza i umiej tnoêci (kategoria celu) Praca eksperymentalno-badawcza. Zadania problemowe i rachunkowe 18 1. Ruch drgajàcy. 2. Okres i cz stotliwoêç drgaƒ. 1 2 3 4 1. Rozchodzenie si fal mechanicznych. 2. Poj cie amplitudy. 1. Wyznaczanie okresu i cz stotliwoêci drgaƒ. na czym polega ruch drgajàcy (B), jakie sà przyk ady cia drgajàcych co to sà drgania gasnàce i niegasnàce co to jest amplituda (A). zademonstrowaç, np. za pomocà wahad a matematycznego, ruch drgajàcy (C). na czym polega ruch drgajàcy (B), jakie sà przyk ady cia drgajàcych co to sà drgania gasnàce i niegasnàce co to jest amplituda (A). zademonstrowaç, np. za pomocà wahad a matematycznego, ruch drgajàcy (C). 1. Obserwacja ruchu drgajàcego podr cznik: a) doêw. 52., 53., str. 134, b) doêw. 54., 55., str. 135. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 1 2, str. 98 99. 1. Wyznaczenie okresu drgaƒ wahad a podr cznik: doêw. 56., 57., str. 137. 2. Badania zale noêci okresu drgaƒ wahad- a od jego d ugoêci. 3. Wyznaczenie cz stotliwoêci drgaƒ wahad a podr cznik: doêw. 58., str. 138. 4. Zeszyt çwiczeƒ zad. 3 4, str. 100. 3. Rezonans mechaniczny. 1. Warunki rezonansu. na czym polega zjawisko rezonansu mechanicznego jakie sà przyk ady zjawiska rezonansu mechanicznego (B). zademonstrowaç zjawisko rezonansu mechanicznego (D). 1. Obserwacja zjawiska rezonansu mechanicznego podr cznik: doêw. 59., str. 139. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 5, str. 100.
4. Rodzaje fal. 1. Jak powstaje fala? jak powstaje fala jaki ruch nazywa si falowym jakie sà rodzaje fal (A). zademonstrowaç powstawanie fali (C), wykazaç doêwiadczalnie ró nice mi dzy falà poprzecznà a pod u nà (D). 1. Obserwacja ró nego rodzaju fal podr cznik: a) doêw. 60., str. 140, b) doêw. 61., str. 141, c) doêw. 62., str. 142. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 6, str. 101. 5. Badanie niektórych zjawisk, jakim ulegajà fale. 1. Zjawisko odbicia. 2. Zjawisko za amania. 3. Zjawisko dyfrakcji (ugi cia). 4. Zjawisko interferencji (nak adania si ). na czym polegajà zjawiska odbicia, za amania, interferencji i dyfrakcji fal (A).. zademonstrowaç zjawiska odbicia, za amania, interferencji i dyfrakcji fal (C). 1. Demonstracja zjawisk: odbicia, za amania, interferencji i dyfrakcji fal podr cznik: a) doêw. 63 65., str. 143, b) doêw. 66. str. 144. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 7, str. 101. 19 6. Fale dêwi kowe. 1. Rezonans akustyczny. co jest êród em dêwi ku jakie wielkoêci charakteryzujà dêwi k w jakich oêrodkach mo e rozchodziç si dêwi k e fala dêwi kowa jest falà pod u nà (B), jakim zjawiskom ulegajà fale dêwi kowe na czym polega zjawisko rezonansu akustycznego (B). zademonstrowaç rozchodzenie si fal dêwi kowych (C), zademonstrowaç zjawisko rezonansu akustycznego (D). 1. Demonstracja doêwiadczeƒ wykazujàcych, e êród em dêwi ku jest cia o drgajàce podr cznik: a) doêw. 67 68., str. 145., b) doêw. 69 70., str. 146., c) doêw. 71., str. 147. 2. Demonstracja rezonansu akustycznego podr cznik doêw. 72., str. 148. 3. Zeszyt çwiczeƒ zad. 8 11, str. 102 103. 7. Rola fal dêwi kowych w przyrodzie. 1. Wp yw ha asu na zdrowie ludzkie. 2. Ultradêwi ki i infradêwi ki. 3. Echo i pog os. w jakich jednostkach okreêla si poziom nat - enia dêwi ku e ha as jest szkodliwy dla zdrowia cz owieka 1. Podr cznik str. 149 154. 2. Zeszyt çwiczeƒ zad. 12 14, str. 104.
1 2 3 4 w jaki sposób nale y ograniczaç i zwalczaç ha as (B), co to sà ultradêwi ki i infradêwi ki na czym polega zjawisko echa i pog osu (B). 8. Podsumowanie i utrwalenie wiadomoêci z dzia u: Drgania i rozchodzenie si fal mechanicznych. 1. Przypomnienie i podsumowanie wiadomo- Êci z poprzednich lekcji wed ug konspektu przedstawionego w poradniku lub w innej formie wybranej przez nauczyciela. 1. Podr cznik str. 155. 2. Zeszyt çwieczeƒ zad. 15 17, str. 105 107. 20 9. Sprawdzian wiadomoêci i umiej tnoêci z dzia u: Drgania i rozchodzenie si fal mechanicznych. 1. Proponowany w poradniku test lub inna forma sprawdzenia wiadomoêci i umiej tnoêci.