2010/07/13 A93A01233BPL A11A01670 60 ml 15 ml Pentra C200 Zastosowanie: Odczynnik diagnostyczny do oznaczania ilościowego in vitro stężenia kwasu moczowego w surowicy, osoczu krwi i moczu metodą kolorymetryczną. Aspekty kliniczne (1, 2) Kwas moczowy jest produktem finalnym endogenicznego i egzogenicznego (związanego z żywieniem) katabolizmu puryny (adenozyny i guanidyny). Przemiany te zachodzą przede wszystkim w wątrobie. Nerki wydalają około 75% kwasu moczowego, reszta uwalniana jest do układu żołądkowo-jelitowego, gdzie jest on rozkładany przez florę jelitową. Kwas moczowy nie rozpuszcza się zbyt dobrze w wodzie. Gdy stężenie kwasu moczowego jest patologicznie wysokie, w moczu mogą powstawać mikrokryształy. Zjawisko to może również występować w osoczu; rozpad mikrokryształów następuje w stawach, co powoduje bolesne zapalenia (powszechnie znane jako dna moczanowa). Wzrost stężenia kwasu moczowego w surowicy może mieć wiele przyczyn: wzrost produkcji puryny, zaburzenia metaboliczne (np. zespół Lescha- Nyhana), problemy związane z dietą, wzrost metabolizmu kwasów nukleinowych, szczególnie podczas rozrostu komórek nowotworowych, białaczki, łuszczycy, leczenia środkami cytostatycznymi, zaburzeń pracy nerek... W związku z tym, oznaczenie stężenia kwasu moczowego stosuje się w diagnostyce wszystkich powyższych zaburzeń, a ogólnie w monitorowaniu bólów napadowych o podłożu nefrologicznym oraz problemów metabolicznych, takich jak niewydolność nerek i dna moczanowa. Obniżone stężenie kwasu moczowego w surowicy zdarza się rzadziej. Może ono występować w różnorodnych przypadkach, takich jak zaburzenia wydalania w nerkach (zespół Fanconiego), czy choroba Hodgkina. Metoda (3) Oksydaza moczanowa (urykaza) Kwas moczowy + 2H 2 O + O 2 > Alantoina + CO2 + H 2 O 2 Peroksydaza 2H 2 O 2 + 4AAP + EHSPT > Chinonoimina Mg ++ (EHSPT = N-Etylo-N-(2-hydroksy-3-sulfopropylo) n- toluidyna, 4 AAP = 4-aminoantypiryna) Odczynniki jest odczynnikiem gotowym do użycia. Odczynnik 1: Bufor fosforanowy, ph 7,00 EHSPT Oksydaza askorbinianowa 125 mmol/l 1,38 mmol/l 1100 U/L Albumina z surowicy wołowej 0,2 % Azydek sodu < 0,1 % Odczynnik 2: 4-aminoantypiryna Oksydaza (urykaza) Peroksydaza Żelazocyjanek 1,8 mmol/l moczanowa 700 U/L 7 500 U/L 250 Albumina z surowicy wołowej 0,2 % Azydek sodu < 0,1 % Form-0846 Rev.4 Metoda enzymatyczna do oznaczania stężenia kwasu moczowego z zastosowaniem następujących reakcji (metoda Trindera):
należy używać zgodnie z niniejszą ulotką. Producent nie może zagwarantować właściwego działania produktu, jeśli zostanie on użyty w sposób inny od podanego. Postępowanie z preparatem 1. Wyjmij obie zatyczki kasety. 2. Jeżeli odczynnik zawiera pianę, usuń ją za pomocą plastikowej pipety. 3. Umieść kasetę w chłodzonej komorze odczynnikowej analizatora Pentra C200. Kalibrator Do celów kalibracji należy używać: Multical, Nr ref. A11A01652 (do oddzielnego zakupu) 10 x 3 ml (liofilizat) Kontrola Do wewnętrznej kontroli jakości należy używać: N Control, nr ref. A11A01653 (wymaga osobnego zakupu) 10 x 5 ml (liofilizat) P Control, nr ref. A11A01654 (wymaga osobnego zakupu) 10 x 5 ml (liofilizat) Urine Control L/H, nr ref. A11A01674 (wymaga osobnego zakupu) 1 x 10 ml + 1 x 10 ml Oznaczenie kontroli powinno być przeprowadzane raz dziennie i/lub po wykonaniu kalibracji. Częstość przeprowadzania kontroli oraz przedziały ufności powinny być ustalone w oparciu o wytyczne laboratoryjne oraz przepisy obowiązujące w danym kraju. Wynik kontroli musi zawierać się w zdefiniowanych przedziałach ufności. Każde laboratorium powinno wypracować sposób postępowania w przypadku, gdy wyniki wykroczą poza wyznaczone przedziały. Wymagane komponenty niewchodzące w skład produktu Standardowy sprzęt laboratoryjny (4, 5) Surowica krwi. Osocze pobrane z heparyną litową. Świeży odwirowany mocz. Stabilność surowicy/osocza (4): 3 dni w temperaturze pokojowej. Stabilność moczu (5): 4 dni w temperaturze 20-25 C przy ph > 8,0 Zakres norm (6, 7) Każde laboratorium powinno wypracować swoje własne zakresy odniesienia. Wartości podane w niniejszej ulotce mają wyłącznie charakter orientacyjny. Surowica, osocze (6): Kobiety: 26-60 mg/l 2,6-6 155-357 Mężczyźni: 35-72 mg/l 3,5-7,2 208-428 Mocz (typowa dieta) (7): 250-750 mg/24h 1480-4430 µmol/24h Przechowywanie i stabilność W nieotwieranych kasetach, odczynniki zachowują stabilność do upływu terminu podanego na etykiecie, o ile są przechowywane szczelnie zamknięte w temperaturze 2-8 C oraz chronione przed zanieczyszczeniem. Stabilność po otwarciu: patrz rozdział pt. Wydajność przy użyciu w analizatorze Pentra C200. Zautomatyzowany kliniczny analizator biochemiczny: Pentra C200 Kalibrator: Multical, nr ref. A11A01652 Kontrole: N Control, nr ref. A11A01653, i P Control, nr ref. A11A01654 Urine Control L/H, nr ref. A11A01674
Sposób przeprowadzania pomiaru Dla zainteresowanych dostępne są instrukcje przeprowadzania oznaczeń na systemach zautomatyzowanych innych niż Pentra C200 (niedostępne w Stanach Zjednoczonych). Uszkodzenie opakowania W przypadku zniszczenia opakowania ochronnego, nie należy używać odczynnika, jeżeli uszkodzenie mogło wpłynąć na jego właściwości. Postępowanie z odpadami Należy postępować zgodnie z lokalnie obowiązującymi przepisami. Opisywany odczynnik jest konserwowany azydkiem sodu, obecnym w stężeniu poniżej 0,1%. Azydek sodu może wchodzić w reakcje z ołowiem lub miedzią, tworząc wybuchowe azydki metali. Ogólne środki ostrożności Niniejszy odczynnik jest przeznaczony wyłącznie do profesjonalnej diagnostyki in vitro. Kasety odczynnikowe są kasetami jednorazowego użytku, należy je utylizować zgodnie z lokalnymi przepisami. Należy uważnie zapoznać się z kartą charakterystyki (MSDS) dołączoną do odczynnika. Nie używać produktu, jeżeli można zaobserwować zmianę jego cech biologicznych, chemicznych lub fizycznych, co wskazuje na jego nieprzydatność do użytku. Wydajność przy użyciu w analizatorze Pentra C200 Dane przedstawione poniżej pochodzą z oznaczeń przeprowadzonych przy użyciu analizatora Pentra C200. Surowica, osocze Liczba oznaczeń: ok. 271 Stabilność robocza odczynników: Po otwarciu, kaseta z odczynnikiem umieszczona w chłodzonej komorze analizatora Pentra C200 zachowuje stabilność przez 48 dni. Objętość próbki: 5 µl/oznaczenie Granica oznaczalności: Granicę oznaczalności określono zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP17-A (8) i wynosi ona 8,15 (0,14 ). Dokładność i precyzja: Powtarzalność (precyzja w trakcie pracy urządzenia) Urządzenie przeprowadza 20 razy oznaczenia dla 3 próbek o niskim, średnim oraz wysokim stężeniu oraz dla 2 kontroli, zgodnie z zaleceniami procedury Valtec (9). 296,7 4,98 0,71 664,5 11,16 0,52 1 153,8 2,58 0,54 2 305,5 5,13 0,72 3 448,1 7,53 0,66 Powtarzalność (precyzja całkowita) Urządzenie przez 20 dni przeprowadza podwójne oznaczenia dla 3 próbek osocza o niskim, średnim i wysokim stężeniu oraz dla 2 kontroli (2 serie dziennie), zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP5-A2 (10). 298,6 5,02 1,14 662,1 11,12 2,79 1 151,6 2,55 1,56 2 302,0 5,07 1,31 3 444,2 7,46 1,65 Zakres pomiaru: Analiza potwierdziła zakres pomiaru od od 8,2 do 1400 (0,14-23,52 ), z automatycznym rozcieńczeniem następczym do 4200 (70,56 ). Liniowość odczynnika ustalono zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP6-A na 1400,0 (23,52 ) (11).
Korelacja: 126 próbek pobranych od pacjenta (surowica) koreluje się z komercyjnie dostępnym odczynnikiem, służącym jako wzorzec, zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP9-A2 (12). Wartości zawierały się w zakresie od od 9,1 do 1399,5 (0,15-23,51 ). Równanie dla otrzymanej linii allometrycznej (regresja Passing Bablock) (13) wygląda następująco: Y = 0,98 X + 4,21 () Y = 0,98 X + 0,07 () przy współczynniku korelacji r 2 = 0,9987 Czynniki zakłócające: Hemoglobina: Nie obserwuje się statystycznie istotnego wpływu do 300 (517 ). Triglicerydy: Nie obserwuje się znaczącego wpływu do 5 mmol/l (437,5 ) (jako Bilirubina całkowita: Bilirubina bezpośrednia: intralipid, świadczący o lipemii). Nie obserwuje się statystycznie istotnego wpływu do 250 (14,6 mg/l). Nie obserwuje się statystycznie istotnego wpływu do 70 (4,1 ). Young podaje także inne ograniczenia, a w szczególności listę leków oraz zmiennych przedanalitycznych, które według obecnego stanu wiedzy wpływają na wyniki tej metody (14, 15). Stabilność kalibracji: Odczynnik jest kalibrowany w dniu 0. Stabilność kalibracji jest kontrolowana przez wykonanie testów na 2 próbkach kontrolnych. Stabilność kalibracji wynosi 25 dni. Uwaga: Ponowną kalibrację odczynnika zaleca się w przypadku zmiany jego serii oraz w przypadku, gdy wyniki kontroli jakości wykroczą poza założony zakres. Wersja aplikacji a : 01.xx Mocz Liczba oznaczeń: ok. 271 Stabilność robocza odczynników: Po otwarciu, kaseta z odczynnikiem umieszczona w chłodzonej komorze analizatora Pentra C200 zachowuje stabilność przez 48 dni. Objętość próbki: 5 µl/oznaczenie Granica oznaczalności: Granicę oznaczalności określono zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP17-A (8) i wynosi ona 323 (5,43 ). Dokładność i precyzja: Powtarzalność (precyzja w trakcie pracy urządzenia) Urządzenie przeprowadza 20 razy oznaczenia dla 3 próbek o niskim, średnim oraz wysokim stężeniu oraz dla 2 kontroli, zgodnie z zaleceniami procedury Valtec (9). 537,13 9,02 2,60 1021,59 17,16 2,29 1 562,62 9,45 2,74 2 1470,70 24,71 2,06 3 3950,41 66,37 1,84 Powtarzalność (precyzja całkowita) Urządzenie przez 20 dni przeprowadza podwójne oznaczenia dla 3 próbek osocza o niskim, średnim i wysokim stężeniu oraz dla 2 kontroli (2 serie dziennie), zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP5-A2 (10). 557 9,4 3,56 1031 17,3 3,07 1 557 9,4 3,15 2 1485 24,9 4,97 3 3951 66,4 3,90 Zakres pomiaru: Analiza potwierdziła zakres pomiaru od od 323 do 15000 (5,43-252 ), z automatycznym rozcieńczeniem następczym do 45000 (756 ). a Modyfikacja indeksu od A do B: Dodanie mniejszego indeksu.
Liniowość odczynnika ustalono zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP6-A na 15000 (252 ) (11). Korelacja: 105 próbek pobranych od pacjenta (mocz) koreluje się z komercyjnie dostępnym odczynnikiem, służącym jako wzorzec, zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP9-A2 (12). Wartości zawierały się w zakresie od od 339,52 do 13233,30 (5,7-222,3 ). Równanie dla otrzymanej linii allometrycznej (regresja Passing Bablock) (13) wygląda następująco: Y = 0,99 X + 34,88 () Y = 0,99 X + 0,58 () przy współczynniku korelacji r 2 = 0,9934 Czynniki zakłócające: Hemoglobina: Nie obserwuje się statystycznie istotnego wpływu do 400 (690 ). Triglicerydy: Nie obserwuje się znaczącego wpływu do 0,2% (612,5 ) (jako intralipid, świadczący o lipemii). Bilirubina Nie obserwuje się statystycznie bezpośrednia: istotnego wpływu do 395 (23,1 ). Kwas Nie obserwuje się statystycznie askorbinowy: istotnego wpływu do 3,40 mmol/l (59,8 ). Gęstość W zakresie od 1005 do 1035, nie względna: zaobserwowano statystycznie istotnego wpływu. Young podaje także inne ograniczenia, a w szczególności listę leków oraz zmiennych przedanalitycznych, które według obecnego stanu wiedzy wpływają na wyniki tej metody (14, 15). Stabilność kalibracji: Odczynnik jest kalibrowany w dniu 0. Stabilność kalibracji jest kontrolowana przez wykonanie testów na 2 próbkach kontrolnych. Stabilność kalibracji wynosi 25 dni. Uwaga: Ponowną kalibrację odczynnika zaleca się w przypadku zmiany jego serii oraz w przypadku, gdy wyniki kontroli jakości wykroczą poza założony zakres. Wersja aplikacji b : 01.xx Współczynnik konwersji: x 0,168 = mg/l x 0,0168 = Ostrzeżenie Użytkownik ma obowiązek sprawdzić, czy niniejszy dokument dotyczy używanego odczynnika. Bibliografia 1. First M.R. Renal function. Clinical Chemistry: Theory, Analysis, Correlation. 4 ème Ed. Kaplan LA, Pesce AJ, Kazmierczack SC. (Mosby Inc. eds St Louis USA), (2003): 477-appendice. 2. Tietz NW. Clinical guide to laboratory tests, 3 rd Ed, (W.B. Saunders eds. Philadelphia USA), (1995): 624. 3. Fossati P, Prencipe L and Berti G. Use of 3,5- dichloro-2-hydroxy-benzenesulfonic acid 4- aminophenazone chromogenic system in direct enzymatic assay of uric acid in serum and urine. Clin.Chem. (1980) 26: 227. 4. Thomas L. Clinical Laboratory Diagnostics. 1 st ed. Frankfurt: TH-Books Verlagsgesellshaft (1998): 208-214. 5. Guder WG, Zawta B. The Quality of Diagnostics Samples. Samples: From the patient to the laboratory. 1 st ed. Guder WG, Narayanan S, Zawta B. (WHILEY- VCH, Darmstadt, Germany) (2001): 52-53. 6. Tietz N.W. Clinical guide to laboratory tests, 3 rd Ed, (WB. Saunders eds. Philadelphia USA) (1995): 268. 7. Roberts WL, McMillin GA, Burtis CA, Bruns DE, Reference Information for the Clinical Laboratory, TIETZ Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics. 4 ème Ed., Burtis CA, Ashwood ER, Bruns DE, (Elsevier Saunders eds., St louis, USA) (2006): 2290. 8. Protocols for determination of limits of detection and limits of quantitation. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP17-A (2004) 24 (34). 9. Vassault A, Grafmeyer D, Naudin C et al. Protocole de validation de techniques (document B). Ann. Biol. Clin. (1986) 44: 686-745. 10. Evaluation of Precision Performance of Quantitative Measurement Method. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP5-A2 (2004) 24 (25). 11. Evaluation of the Linearity of Quantitative Analytical Methods. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP6-A (2003) 23 (16). 12. Method Comparison and Bias Estimation Using Patient Samples. Approved Guideline, 2 nd ed., CLSI (NCCLS) document EP9-A2 (2002) 22 (19). b Modyfikacja indeksu od A do B: Dodanie mniejszego indeksu.
13. Passing H, Bablock W. A new biometrical procedure for testing the equality of measurements from two different analytical methods. J. Clin. Chem. Clin. Biochem. (1983) 21: 709-20. 14. Young DS. Effects of Drugs on Clinical Laboratory Tests. 4 th Edition, Washington, DC, AACC Press (1997) 3: 143-163. 15. Young DS. Effects of Preanalytical Variables on Clinical Laboratory Tests. 2 nd Edition, Washington, DC, AACC Press (1997) 3: 120-132.