Cząstki elementarne i ich oddziaływania PROJEKT 2016 Obserwacja mezonów powabnych i dziwnych analiza danych zebranych w eksperymencie LHCb

Podobne dokumenty
LABORATORIUM FIZYKI WYSOKICH ENERGII (LHCb)

Optymalizacja kryteriów selekcji dla rozpadu Λ+c pμ+μza pomocą wielowymiarowej analizy danych

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN, 5 lipca 2017

Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton

Tomasz Szumlak WFiIS AGH 03/03/2017, Kraków

Podstawy ROOTa. Maciej Trzebiński. Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. M. Trzebiński ROOT 1/26

V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania

Jak działają detektory. Julia Hoffman

Wykorzystanie symetrii przy pomiarze rozkładu kąta rozproszenia w procesie pp pp

Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe

Dynamika relatywistyczna

Boska cząstka odkryta?

Pakiet ROOT. prosty generator Monte Carlo. Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauki

r. akad. 2008/2009 V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC

Oddziaływania elektrosłabe

Pomiar rozpadów Dalitz Hiperonów za pomocą spektrometrów HADES oraz PANDA. Jacek Biernat

Obserwacja Nowej Cząstki o Masie 125 GeV

W. Guzicki Próbna matura, grudzień 2014 r. poziom rozszerzony 1

Jak to działa: poszukiwanie bozonu Higgsa w eksperymencie CMS. Tomasz Früboes

Theory Polish (Poland)

Ocena błędów systematycznych związanych ze strukturą CCD danych astrometrycznych prototypu Pi of the Sky

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Prof. Jacek Ciborowski Warszawa, 12 stycznia 2015 Instytut Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego Pasteura Warszawa.

Klasyfikacja przypadków w ND280

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Doświadczenie nr 7. Określenie średniego czasu życia mionu.

Poszukiwania mezonu B s w eksperymencie CMS

Ćwiczenie nr 2: ZaleŜność okresu drgań wahadła od amplitudy

Programowanie komputerowe. Zajęcia 7

IV.4.4 Ruch w polach elektrycznym i magnetycznym. Siła Lorentza. Spektrometry magnetyczne

Łamanie symetrii względem odwrócenia czasu cz. I

Wyznaczanie efektywności mionowego układu wyzwalania w CMS metodą Tag & Probe

LEPTON TAU : jako taki, oraz zastosowania. w niskich i wysokich energiach. Zbigniew Wąs

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Własności jąder w stanie podstawowym

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

Wstęp do oddziaływań hadronów

Czym materia różni się od antymaterii - najnowsze wyniki z eksperymentu LHCb

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

= sin. = 2Rsin. R = E m. = sin

LHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN

Ćwiczenie nr 31: Modelowanie pola elektrycznego

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Podstawy fizyki sezon 1 IV. Pęd, zasada zachowania pędu

Symulacja grafenu na powierzchni miedzi. w pakiecie oprogramowania LAMMPS

Ćwiczenie 3++ Spektrometria promieniowania gamma z licznikiem półprzewodnikowym Ge(Li) kalibracja energetyczna i wydajnościowa

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Rezonanse, Wykresy Dalitza. Lutosława Mikowska

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Promieniowanie kosmiczne składa się głównie z protonów, z niewielką. domieszką cięższych jąder. Przechodząc przez atmosferę cząstki

Nowe wyniki eksperymentów w CERN

Marek Kowalski

Ćwiczenie 4 : Spektrometr promieniowania gamma z licznikiem scyntylacyjnym

Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

INFORMATYKA W SELEKCJI

Struktury Struktura polami struct struct struct struct

Fizyka na LHC - Higgs

Środowisko do Analizy Danych Obiektowo Orientowane. Izabela Ciepał Instytut Fizyki Jądrowej PAN Kraków

1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7.

Tablice i struktury. czyli złożone typy danych. Programowanie Proceduralne 1

Wyznaczanie profilu wiązki promieniowania używanego do cechowania tomografu PET

PODSTAWOWE ZASADY PROGRAMOWANIA OBIEKTOWEGO NA BAZIE PAKIETU ROOT

Instytut Fizyki Politechniki Łódzkiej Laboratorium Metod Analizy Danych Doświadczalnych Ćwiczenie 3 Generator liczb losowych o rozkładzie Rayleigha.

Wyprowadzenie prawa Gaussa z prawa Coulomba

Analiza danych LHC w poszukiwaniu rezonansów w rozkładzie masy niezmienniczej dwóch mionów.

Identyfikacja cząstek

Obsługa wniosków w wersji Oprogramowania SR, FA i SW

Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A

Systemy wirtualnej rzeczywistości. Komponenty i serwisy

Podstawy programowania. Wykład 7 Tablice wielowymiarowe, SOA, AOS, itp. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Podstawy Fizyki Jądrowej

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Bozon Higgsa oraz SUSY

Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników

Oddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

COMENIUS PROJEKT ROZWOJU SZKOŁY. Sezamie, otwórz się! - rozwijanie zdolności uczenia i myślenia uczniów.

Obsługa wniosków w wersji Oprogramowania SR, FA i SW

Katalog wymagań na poszczególne stopnie szkolne klasa 3

Podstawy obiektowości

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Podstawy fizyki sezon 2 2. Elektrostatyka 2

Analiza Matematyczna F1 dla Fizyków na WPPT Lista zadań 4, 2018/19z (zadania na ćwiczenia)

Oddziaływania podstawowe

Jeszcze raz więc powtarzam - wymieramy NIE i przechodzimy do kolejnego obrazka.

Zderzenia relatywistyczne

Podstawy fizyki sezon 1 V. Pęd, zasada zachowania pędu, zderzenia

Instytut Politechniczny Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa. Diagnostyka i niezawodność robotów

LABORATORIUM PROMIENIOWANIE w MEDYCYNIE

Badanie właściwości przypadków produkcji dżet-przerwa w rapidity-dżet na Wielkim Zderzaczu Hadronów

Oddziaływania. Przekrój czynny Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Atomowa budowa materii

Całka oznaczona zastosowania (wykład 9; ) Definicja całki oznaczonej dla funkcji ciagłej

Podstawy fizyki sezon 2 7. Układy elektryczne RLC

Neutrina. Źródła neutrin: NATURALNE Wielki Wybuch gwiazdy atmosfera Ziemska skorupa Ziemska

Podstawy fizyki sezon 2 5. Pole magnetyczne II

Programowanie i techniki algorytmiczne

Transkrypt:

Cząstki elementarne i ich oddziaływania PROJEKT 2016 Obserwacja mezonów powabnych i dziwnych analiza danych zebranych w eksperymencie LHCb D + D 0 D 0 K s 0 K + K K s 0 π D + D 0 K s 0 K K + π A.Obłąkowska-Mucha, AGH, WFiIS 1

Zapoznanie się z zawartością zbioru z danymi (przeczytaj najpierwinstrukcję: Projekt_2016.pdf): root /datab1/mce_repo/lab_czastki/mydstar2d0pi_1.root root [1] TBrowser t A.Obłąkowska-Mucha, AGH, WFiIS 2

Elementy prostego programu do analizy: void make_meson() { Wczytywanie pliku z danymi i jego struktury ( drzewa ) DK_chain = new TChain("/MyDstarTuple/DecayTree"); DK_chain->Add("/datab1/mce_repo/Lab_Czastki/MyDstar2D0Pi_1.root "); TTree* DK_tree = DK_chain; Double_t Dstar_M, D0_M, Ks0_M ; DK_tree->SetBranchAddress("Dst_M", &Dstar_M); DK_tree->SetBranchAddress("D0_M", &D0_M); Deklaracja potrzebnych zmiennych A.Obłąkowska-Mucha, AGH, WFiIS 3

Deklaracja histogramu Int_t NBINS=100; Double_t GeV=0.001; Double_t min_dstmass = 1.95; Double_t max_dstmass = 2.12; TH1D* Dstar_m_hist= new TH1D( "Dstar_mass", "Dstar_mass ",NBINS, min_dstmass, max_dstmass); Long64_t Evt_Tot = DK_tree->GetEntries(); for(int_t event = 0; event < Evt_Tot; ++event){ DK_chain->GetEvent(event); Dstar_m_hist->Fill(Dstar_M*GeV); } TCanvas* mass_dst_can=new TCanvas("mass_Dst_can","mass_Dst_can",0,0,800,600); mass_dst_can->cd(1); Dstar_m_hist->Draw(); } Właściwa analiza. Tutaj dla każdego przypadku można dokonać obliczeń, nałożyć kryteria, a na końcu wczytać wartość do histogramu. Deklaracja pola na rysunek I wykonanie rysunku histogramu A.Obłąkowska-Mucha, AGH, WFiIS 4

1. Wynik działania tego programu: root [1].L make_mezon.c root[2] make_meson() 2. Do tego rozpadu można próbować dopasować np. rozkład Gaussa w rejonie masy D ± (2010). 3. Widać jednak: a) dość duże tło, b) dodatkowe wzmocnienie przy ~2.1 GeV 4. Tło redukować możemy dodatkowymi kryteriami wyboru. 5. Drugie maksimum: a) identyfikujemy szukając w tablicach podobnego rozpadu mezonu na taki sam stan końcowy, tzn. X D 0 K s 0 ( π )K K + (jest to nasz kolejny sygnał odkrycie). b) szukamy tzw. odbicia, czyli rozpadu, który różni się jedynie identyfikacją hadronów, czyli np., zawiera piony zamiast kaonów. W wyniku niewydajności idetyfikacji, widać wzmocnienie, o różnej masie, przeważnie rozmyte. c) szukamy innego rozpadu, który trochę różni się od naszego, np. występowaniem fotonu. Taki foton jest często nierejestrowany i ten inny rozpad jest widoczny na naszym rozkładzie. TŁO, szczegółowa analiza MC A.Obłąkowska-Mucha, AGH, WFiIS 5

STRUKTURA NTUPLA 1. Jedno wejście w ntuplu zawiera informacje o całym drzewie rozpadu. 2. Do analizy można wybrać jeden mezon z trzech: D +, D 0, K 0 s. 3. Nazwy zmiennych zaczynają się od cząstki matki, a kończą na córkach : Dst_P wartość pędu dla D + D0_M masa (niezmiennicza) D 0 Dst_pi_XX parametry dla z D + D_Ks0_XX parametry dla K s 0 z D 0 Ks0_pip1_XX, Ks0_pim1_XX parametry dla K + i K pochodzących z D 0 (omyłkowo nazwane Ks_0.) Ks0_pip0_XX, Ks0_pim0_XX parametry dla i π pochodzących z K0 s D + D 0 K Uwaga! Wartości w ntuplu podane są w jednostkach naturalnych: [E]=[p]=MeV i [t]=[d]=mm K s 0 K + π A.Obłąkowska-Mucha, AGH, WFiIS 6

WYKONANIE ĆWICZENIA 1. W ćwiczeniu należy wykonać rozkłady masy niezmienniczej i czasu życia. W wersji A wykorzystujemy zmienne Part_M oraz Part_TAU. W wersji B robimy rozkłady korzystając z czteropędów córek i drogi przebytej przez matkę w detektorze. 2. W obydwóch przypadkach trzeba wprowadzić kryteria selekcji redukujące tło. Wersja B: Drogę w detektorze obliczymy biorąc współrzędne wierzchołków produkcji i rozpadu poszczególnych mezonów: Wierzch. produkcji Wierzch rozpadu D + Dst_OWNPV Dst_ENDVERTEX D 0 D_ORIVX D_ENDVERTEX 0 K s D_Ks0_ORIVX D_Ks0_ENDVERTEX D + D 0 K s 0 K K + Jakość dopasowania wierzchołków opisują zmienne: Part_Vtx_CHI2 π A.Obłąkowska-Mucha, AGH, WFiIS 7

rys: H.Borecka KRYTERIA SELEKCJI 1.Podstawowe kryteria selekcji oparte są o zmienne: Flight Distance Impact Parameter CHI2 i CHI2/NDOF dopasowania wierzchołka. 2. Dodatkowe kryteria selekcji: cos kąta pomiędzy zrekonstruowanym z córek pędem a kierunkiem lotu matki: D_Ks0_DIRA_ORIVX inne? LHCb MC LHCb MC LHCb MC A.Obłąkowska-Mucha, AGH, WFiIS 8

Wpływ cięć na rozkład masy (przykładowy rozpad D 0 K + K ) A.Obłąkowska-Mucha, AGH, WFiIS 9