PAŹDZIERNIK 2017 NR 2 Opracowała : mgr Paulina Żak
DRODZY RODZICE! Pierwszy miesiąc w nowym roku szkolnym już za nami! 1 września po raz pierwszy nasze progi przedszkolne przekroczyły trzylatki. Jedne rzuciły się w wir zabawy, inne z płaczem tuliły się do swoich pań. Dlatego życzymy im, dużo wytrwałości w pokonywaniu nieśmiałości i samych radosnych chwil w naszym przedszkolu. Starsze dzieci z radością spotkały się po wakacjach z kolegami i koleżankami i chętnie rozpoczęły zajęcia w grupach. Wszyscy staraliśmy się, aby te pierwsze chwile mijały w przyjaznej, miłej i rodzinnej atmosferze. OTO KILKA PORAD JAK CIEKAWIE MOŻNA SPĘDZIĆ CZAS W TRAKCIE JESIENNEGO WEEKENDU: wspólny spacer, jazda na rowerze, rolkach, hulajnodze (wycieczka), malowanie farbami, kolorowanie obrazków kredkami, naklejanie elementów na gotowe wzory, lepienie z ciastoliny (formy np. zwierzątka), lepienie z plasteliny, różne inne formy plastyczne, słuchanie czytanych bajek oraz z płyt CD (oglądanie obrazków w książkach) budowanie wieży, domu, pałacu, drogi z klocków, układanie puzzli (duże wzory), dopasowywanie obrazków do wzoru (łączenie takich samych w pary np. zwierzątka, rośliny, zabawki), różnego rodzaju gry, samodzielne opowiadanie historyjki obrazkowej, zabawa w lekarza, fryzjera, zabawa w kucharza (pomoc w przygotowaniu posiłku: krojenie z rodzicami, nakładanie, mieszanie np. sałatki owocowej, surówka, ciasto), wspólne sprzątanie, układanie w szafkach, czytanie rymowanek, rozwiązywanie zagadek, zabawy rozwijające pamięć, jak np. Memory, zabawy logopedyczne. Zabawa logopedyczna- PIECZEMY CIASTO Wkładamy do miski: jajka wysuwamy i cofamy język, cukier wysuwamy i cofamy język. Ucieramy oblizujemy szeroko otwarte ust. Wkładamy masło wysuwamy i cofamy język. Dodajemy jeszcze rodzynki wysuwamy i chowamy język. Kosztujemy czy wszystko dodaliśmy mlaskanie. I oblizujemy łyżkę podnosimy język do nosa i opuszczamy na brodę. Przekładamy ciasto do tortownicy wysuwamy i chowamy język. Ciasto w piecu rośnie praca policzków (nadymanie). Wyciągamy ciasto z pieca wysuwamy i chowamy język. Ale ono jest bardzo gorące dmuchamy. Kosztujemy poruszamy buzią (żucie). Zostały nam okruszki: na ustach oblizujemy wargi, w kącikach ust język na boki, na ząbkach oblizujemy ząbki. Bardzo nam smakowało to ciasto cmokamy.
INNE W DOMU, INNE W PRZEDSZKOLU Bywa, że w czasie rozmów indywidualnych nauczycielki z rodzicami wychodzi na jaw, że dziecko zupełnie inaczej zachowuje się w domu a inaczej w grupie przedszkolnej. Rodzice i nauczycielka mogą odnieść wtedy wrażenie, że rozmawiają o dwóch zupełnie innych osobach; okazuje się bowiem, że dziecko ciche i spokojne w domu w przedszkolu za żadne skarby nie chce podporządkować się grupowym zasadom. Bez przerwy protestuje albo zaczepia inne dzieci. Można sobie wyobrazić zdziwienie mamy, gdy słyszy od nauczycielki, że to właśnie jej grzeczne w domu dziecko rozkłada pracę w grupie. Bywa też odwrotnie; mama nie może się nadziwić, że jej dziecko słucha pani, grzecznie się bawi, chętnie pomaga pani i innym dzieciom, sprząta po sobie zabawki! W domu natomiast nie ma na niego sposobu, zazwyczaj ma odmienne zdanie niż rodzice, rzadko ma ochotę na wykonywanie prac porządkowych ze swoimi zabawkami. Zarówno rodzice jak i nauczycielka często interpretują taką różnicę w zachowaniu dziecka jako wynik nieodpowiedniego postępowania tej drugiej strony. Rodzice zapewne z oburzeniem podejrzewają wymuszanie posłuchu za pomocą lęku, a wychowawczyni podejrzewa rodziców o nadmierne rozpieszczanie i wyręczanie dziecka w domu. Teoretycy wychowania wzywają tu do ujednolicenia wymagań wobec dziecka adekwatnie do jego wieku, przez wszystkich, którzy się nim zajmują. W wielu kwestiach zasadę tę trudno podważyć. Z pewnością widok babci, która mimo bólu w krzyżu schyla się do stóp wnusia, choć on już od kilku lat radzi sobie z wiązaniem butów (gdy musi), nie jest widokiem budującym. Ale cóż już takie wyjątkowe i kochane są te nasze babcie, którym ciągle się wydaje, że wnusio jest nadal rocznym maleństwem. Nasz zdrowy rozsądek potrafi jednak wyjaśnić tę sytuację. Przecież mama, czy babcia pełnią inną rolę w życiu dziecka niż pani z przedszkola. Także i sytuacja w domu jest inna niż w przedszkolu. Tylko pozornie słuszne wydaje się, by oczekiwać od dziecka tego samego w obu sytuacjach. Nawet człowiek dorosły wymaga od siebie sprostania pewnym regułom w pracy, a zwalnia się z nich w domu. Każdemu z nas potrzeba sytuacji, w której możemy się sprawdzić, ale pod warunkiem, że w innych warunkach będziemy mogli mniej się starać i trochę rozluźnić, a nawet popełnić jakiś błąd. Nawet dwulatek potrafi się nauczyć, że co innego wolno przy mamie, co innego przy babci. Podporządkowanie się poleceniom wychowawczyni, normom grupy czy powstrzymywanie się od kapryszenia wymaga od dziecka już pewnej dojrzałości. Niektóre z hałaśliwych, przekornych przedszkolaków to dzieci, które walczą w ten sposób o swoją indywidualność. Pragną one za wszelką cenę, nawet cenę kary, odróżnić się od pozostałych dzieci. Czują się zaniepokojone tym, że wszystkie zabawki w sali są wspólne. Jest to dla nich ogromny chaos, jeśli świata nie da się uporządkować na rzeczy moje i nie moje. Ich dramat polega na tym, że wolą być nie lubiane i karane niż traktowane jak wszystkie inne dzieci w grupie. Przeżywają bowiem wtedy niepokój, że są niezauważane, nieważne, niemal nie istnieją. Wydaje im się, że w grupie zatraca się ich indywidualność, odrębność. Takiemu dziecku można pomóc, pozwalając możliwie najczęściej decydować po swojemu. Na przykład pozwólmy mu samodzielnie wybrać ubranko do przedszkola, sok na półce w sklepie, książkę, której chciałoby posłuchać na dobranoc. Dużą rolę może tu odegrać włącznie dzieci do prac kulinarnych lub plastycznych. Jest to okazja, aby dziecko wykazało swój temperament, pomysłowość. Nabiera też pewności, że nie wszystko zależy od dorosłych. Po jakimś czasie dziecko poczuje się pewniej i zacznie szukać naturalnej przyjemności w przynależeniu do grupy innych dzieci. Chłopiec będzie chciał z innymi kolegami budować z klocków, a dziewczynka wspólnie z innymi będzie bawiła się w dom. Bywa też odwrotnie, że dziecko w domu wobec rodzeństwa agresywnie walczy o swoją indywidualność, natomiast w przedszkolu jest spokojne, wyciszone, opanowane wręcz grzeczne. Część dzieci, zupełnie jak dorośli w pracy, znajduje w przedszkolu jakąś odskocznię od domowych
napięć. Dziecko przecież przeżywa dużo bardziej, np. napięcie między rodzicami lub chorobę kogoś najbliższego. To tylko nam dorosłym wydaje się, że dziecko jest małe i ono tego nie rozumie, tymczasem dziecko jest doskonałym obserwatorem i rozumie więcej niż myślimy. A że czasem dziecko nie umie wytłumaczyć co dookoła jest nie tak, jego lęk wzrasta, odczuwa ono jakieś zagrożenie. Jest więc dużo powodów, dla których zachowanie dziecka w domu może być zgoła różne niż w przedszkolu. Jeżeli różnica w zachowaniu jest rażąca może być to sygnał czegoś niepokojącego. Dziecko wysyła nam informację, że w którymś z tych miejsc jest mu zbyt trudno. Takim trudnym miejscem może też być dom. Pamiętajmy jednak o tym, aby dać dziecku możliwość odreagowania, odpoczynku. W domu niech odpocznie od przedszkola i odwrotnie. Oczywiście jeśli dziecko takiego odreagowania wymaga. Przecież my dorośli też wymagamy odpoczynku po pracy w zaciszu domowym, a praca pozwala nam zapomnieć o domowych kłopotach. Podobnie jest z dziećmi. Jeśli nie popadamy w skrajność, mając w domu nieco inne wymagania niż w przedszkolu, uczymy dziecko elastyczności i adekwatnego odróżniania wymogów sytuacji /Małgorzata Piotrowska/ POCZYTAJ MI MAMO, POCZYTAJ MI TATO! Jak co roku, nasze przedszkole bierze udział w akcji Cała Polska Czyta Dzieciom. Zachęcamy rodziców do codziennego czytania dzieciom oraz do odwiedzania naszego przedszkola w celu przeczytania bajki lub opowiadania wybranego przez siebie lub przez dzieci. Poniżej prezentuję wybrane utwory ze Złotej listy Fundacji ABCXXI. Wiek 0-4 lata: Marta Bogdanowicz (opracowanie) - Rymowanki - przytulanki Paulette Bourgeois, Brenda Clark - seria o Franklinie Jan Brzechwa - Wiersze i bajki Gilbert Delahaye - seria o Martynce Danuta Gellnerowa Cukrowe miasteczko Anita Głowińska Kicia Kocia (seria) Dimiter Inkiow - Ja i moja siostra Klara (seria) Czesław Janczarski - Miś Uszatek; Gdzie mieszka bajeczka; O smoku Wawelskim Janosch - Ach, jak cudowna jest Panama (seria) Hanna Łochocka O wróbelku Elemelku (seria) Sam McBratney - Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham
Beata Ostrowicka - Lulaki, Pan Czekoladka i przedszkole; Ale ja tak chcę! Joanna Papuzińska - Śpiące wierszyki Eliza Piotrowska Bajka o drzewie; Bajka o słońcu Renata Piątkowska - Opowiadania z piaskownicy Annie M.G. Schmidt Julek i Julka (seria) Julian Tuwim - Wiersze dla dzieci Wojciech Widłak - Pan Kuleczka (seria) Wiek 4-6 lat: Kim Fupz Aakeson Esben I duch dziadka Florence Atwater, Richard Atwater - Pan Popper i jego pingwiny Hans Christian Andersen - Baśnie Wiera Badalska Ballada o kapryśnej królewnie Liliana Bardijewska Zielony Wędrowiec; Moje - nie moje Grażyna Bąkiewicz - Kosmiczni odkrywcy - Franio i jego babcia Ivona Březinová - Cukierek dla dziadka Tadka Marcin Brykczyński zbiory: Jedna chwilka, uczuć kilka; Co się kryje w sercu na dnie; Jan Brzechwa Pan Drops i jego trupa Wanda Chotomska Wiersze; Pięciopsiaczki Carlo Collodi - Pinokio Vaclav Ćtvrtek - Bajki z mchu i paproci; O gajowym Chrobotku; Podróże furmana Szejtroczka Iwona Czarkowska Biuro zagubionych zabawek Beryl Evans - Charlie Ciuch-Ciuch Barbara Gawryluk - Dżok, legenda o psiej wierności Dorota Gellner zbiory: Przedszkolakom; Czarodziejski świat; Ziewnik; Wiersze dla dzieci Eva Janikovszky Gdybym był dorosły Czesław Janczarski Jak Wojtek został strażakiem Grzegorz Janusz Misiostwo świata Hanna Januszewska O Pleciudze I wiele innych znajdziecie Państwo na stronie: http://www.calapolskaczytadzieciom.pl/zlota-lista
Jesienne wierszyki Jesienią Jesienią, jesienią sady się rumienią: czerwone jabłuszka pomiędzy zielenią. Czerwone jabłuszka, złociste gruszeczki, świecą się jak gwiazdy pomiędzy listeczki. - Pójdę ja się, pójdę pokłonić jabłoni, może mi jabłuszko w czapeczkę uroni! - Pójdę ja do gruszy, nastawię fartuszka, może w niego spadnie jaka śliczna gruszka! Jesienią, jesienią sady się rumienią; czerwone jabłuszka pomiędzy zielenią. Konopnicka Maria Jesienny pociąg Stoi pociąg na peronie - żółte liście ma w wagonie i kasztany, i żołędziedokąd z nimi jechać będzie? Rusza pociąg sapiąc głośno. Już w przedziałach grzyby rosną, a na półce, wśród bagaży, leży sobie bukiet z jarzyn. Pędzi pociąg lasem, polem pod ogromnym parasolem. Zamiast kół kalosze ma, za oknami deszcz mu gra. O, zatrzymał się na chwilę! Ktoś w wagonie drzwi uchylił potoczył w naszą stronę jabłko duże i czerwone. Dorota Gellner
Kącik małego i dużego kucharza SZARLOTKA Składniki: - 500 g mąki, - 250 g margaryny, -2 łyżeczki proszku do pieczenia - 1 szklanka cukru - 3 żółtka, - 3 białka, - 1 cukier waniliowy, - 1 kisiel cytrynowy, Na masę jabłkową: - 2 kg kwaśnych jabłek, - 2 łyżki tartej bułki, - 2-3 łyżki cukru, - cynamon Przygotowanie: Starte jabłka zesmażamy, dodajemy do nich bułkę tartą, cukier i cynamon. Mąkę, margarynę, proszek do pieczenia, ½ szklanki cukru, 3 żółtka, cukier waniliowy łączymy ze sobą i ugniatamy. Ciasto dzielimy na 2 części (jedna trochę większa od drugiej). Większą część wykładamy na Blachę i na nią wykładamy zasmażone jabłka. Białka ubijamy, stopniowo dodając ½ szklanki cukru i kisiel cytrynowy. Tak powstałą pianę wykładamy na jabłka. Na pianę kruszymy drugą część ciasta. Ciasto wkładamy do piekarnika i pieczemy w temperaturze 180 st. do zarumienienia (około 45 minut). KASZTANKI Składniki: -3 paczki zwykłych herbatników -½ szklanki cukru pudru -½ kostki margaryny -1 jajko -1 łyżka kakao -konfitura wiśniowa -wiórki kokosowe Przygotowanie: Margarynę, jajko i kakao rozetrzeć z cukrem na pulchną masę. Herbatniki zmielić w maszynce i dodać do utartej masy. Dokładnie zagnieść, schłodzić w lodówce. Ze schłodzonej masy zrobić kulki, nadziewając je konfiturą, obtaczać w wiórkach kokosowych. Gotowe kasztanki wstawić do lodówki na około pół godziny.
Dzień Edukacji Narodowej Geneza powstania Dnia Edukacji Narodowej Obchodzone w tym dniu święto to rocznica upamiętniająca powstanie w 1773 roku Komisji Edukacji Narodowej (KEN), która została utworzona z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Komisja nad Edukacją Młodzi Szlacheckiej Dozór Mająca była pierwszym ministerstwem oświaty publicznej nie tylko w Polsce, ale także i w Europie. Zorganizowała trzystopniowe szkolnictwo. Stopień pierwszy - szkoły parafialne (dla niższych stanów - chłopów i mieszczan), stopień drugi - przeznaczone dla rodzin szlacheckich szkoły powiatowe i stopień trzeci, najwyższy, dla najbardziej uzdolnionych - uniwersytety (w tych czasach istniały dwa : w Krakowie i Wilnie). Wprowadziła ona także wiele reform takich, jak: opracowanie nowych systemów nauczania, wprowadzenie podręczników w języku polskim, wprowadzenie polskiej terminologii naukowej, reformę Akademii Wileńskiej i Krakowskiej, utworzenie seminariów dla nauczycieli, wprowadzenie w szkołach wychowania fizycznego, utworzenie Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych (instytucja opracowująca podręczniki i programy nauczania), dopuszczenie dziewcząt do edukacji na równych prawach z chłopcami. Dzień Edukacji Narodowej został ustanowiony 27 kwietnia 1972 r. na mocy ustawy "Karta praw i obowiązków nauczyciela" pod nazwą Dnia Nauczyciela, a następnie w 1982 r. przemianowane na Dzień Edukacji Narodowej. Obchody Dnia Nauczyciela na świecie Na całym świecie, w ponad 100 krajach, Światowy Dzień Nauczyciela obchodzony jest od 1994 r. w dniu 5 października. Światowy Dzień Nauczyciela został zorganizowany pod patronatem UNESCO. Ciekawostką jest to, że w Polsce datę 5 października za swoje święto uznali nauczyciele akademiccy. ALBANIA W Albanii święto to obchodzi się 7 marca i jest to związane z powstaniem w 1887 roku w Korczy pierwszej świeckiej szkoły, w której zaczęto wykładać przedmioty w języku albańskim. Z okazji tej każdego roku nauczyciele spotykają się z dziećmi w szkole, otrzymują od nich drobne prezenty, a następnie wszyscy wspólnie jedzą posiłek. Oprócz tego uczniowie śpiewają także piosenki dedykowane swoim nauczycielom oraz urządzane są zabawy taneczne. STANY ZJEDNOCZONE Pierwszy pełny tydzień maja świętowany jest jako Teacher Appreciation Week, z którego wtorek jest dniem szczególnym jako National Teacher Day. Ciekawostką jest, iż na polskim rynku pojawiły się w sprzedaży amerykańskie banknoty, które można sprezentować swoim najlepszym nauczycielom. The Teacher's Poem One hundred years from now it will not matter what kind of car I drove what kind of house I lived in
how much money was in my bank account nor what my clothes looked like. But the world may be a better place because I was important in the life of a child. TAJLANDIA Nauczyciele w Tajlandii cieszą się wysokim statusem. W hierarchii społecznej zajmują trzecie miejsce po rodzinie królewskiej i buddyjskich mnichach. W szkole dzień nauczyciela zwany wai kru to szereg ceremonii, podczas których uczniowie padają do stóp nauczycieli wręczając im kwiatowe rzeźby i wianuszki z jaśminu. TAJWAN Tajwański Dzień Nauczyciela obchodzony jest 28 września. Data ta związana jest z urodzinami Konfucjusza (chińskiego filozofa). Obchody święta rozpoczynają się o godzinie 6 rano, kiedy to władze oraz mieszkańcy miasta składają ofiarę i hołd wielkiemu nauczycielowi. W rytuale podzielonym na 36 kolejnych etapów, uczestniczą także rektorzy 12 szkół wyższych. Obrządkom towarzyszy tradycyjna chińska muzyka. /bookland.com.pl/ Z okazji Dnia Edukacji Narodowej naszym przewodnikom na drodze do wiedzy oraz wszystkim pracownikom oświaty życzymy wiele szczęścia, samych radosnych chwil w życiu, promiennego uśmiech na twarzy i tego co sobie każdy zamarzy!
Jesienne zagadki Co to za pani, w złocie, w czerwieni, sady pomaluje, lasy przemieni, a gdy odejdzie gdzieś w obce kraje, śnieżna zawieja po niej zostaje. /jesień/ Kiedy rośnie to się zieleni. Kiedy spada złotem się mieni. /liść/ Co to jest? Odgadnij! Leci tylko w dół. Jest tylko na dworze. Suchy być nie może. /deszcz/ Dobra gotowana, dobra i surowa, choć nie pomarańcza lecz pomarańczowa. Kiedy za zielony pochwycisz warkoczyk i pociągniesz mocno wnet z ziemi wyskoczy. /marchewka/ Ma gruby brzuszek i ogonek mały. Będzie z niego pewnie barszczyk doskonały. /burak/ Ma nóżkę, nie ma buta. Ma kapelusz nie ma głowy. Czasem gorzki i trujący, częściej smaczny jest i zdrowy. /grzyb/ Jesienią na gruszy, dużo gruszek będzie A co będzie na dębie? Wiadomo... /żołędzie/ Skacze po lesie, z wielkiej uciechy że ma w spiżarni smaczne orzechy. Zebrała je jesienią, gdy drzewa na złoto się rumienią. /wiewiórka/
Jesienna foto-galeria GRUPA I MISIE GRUPA II LISKI
GRUPA III KOTKI GRUPA IV ŻYRAFKI
GRUPA V ZAJĄCZKI GRUPA VI TYGRYSKI
GRUPA VII WIEWIÓRKI Życzymy Państwu kolorowej jesieni, pełnej zdrowia, ciepła i radości! Pracownicy Przedszkola Miejskiego Nr 50 w Sosnowcu.