APROKSYMACJA. Rys. 1. Funkcja aproksymująca zbiór punktów pomiarowych (1) (2) (3) (4) (5) (6) (7) ... Zmienna y

Podobne dokumenty
Przykładowerozwiązania.

INSTRUKCJA PUSTA. Nie składa się z żadnych znaków i symboli, niczego nie robi. for i := 1 to 10 do {tu nic nie ma};

2.Sprawdzanie czy podana liczba naturalna jest pierwsza Liczba pierwsza to liczba podzielna tylko przez 1 i przez siebie.

Język programowania PASCAL

Metodologia badań psychologicznych. Wykład 12. Korelacje

PoniŜej znajdują się pytania z egzaminów zawodowych teoretycznych. Jest to materiał poglądowy.

STATYSTYKA I DOŚWIADCZALNICTWO Wykład 7

Regresja wieloraka Ogólny problem obliczeniowy: dopasowanie linii prostej do zbioru punktów. Najprostszy przypadek - jedna zmienna zależna i jedna

STATYSTYKA I DOŚWIADCZALNICTWO Wykład 5

Instrukcje podsumowanie. Proste: - przypisania - wejścia-wyjścia (read, readln, write, writeln) - pusta - po prostu ; (średnik) Strukturalne:

3. Podstawowe funkcje mamematyczne. ZAPOZNAĆ SIĘ!!!

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Programowanie strukturalne. Opis ogólny programu w Turbo Pascalu

KURS PASCAL A. 1.Wprowadzenie

Procedury i funkcje. Przykład programu z procedurą. Definicja. Cechy procedury

Wrocław, dn. 19 kwietnia 2006 roku. Anna Kaleta Piotr Chojnacki IV rok, informatyka chemiczna Liceum Ogólnokształcące nr 10 we Wrocławiu

Statystyka. Wykład 8. Magdalena Alama-Bućko. 10 kwietnia Magdalena Alama-Bućko Statystyka 10 kwietnia / 31

Dopasowanie prostej do wyników pomiarów.

Zakres wykładu INFORMATYKA. dr inż. Michał Łanczont Wydział Elektrotechniki i Informatyki p. E419 tel

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

R-PEARSONA Zależność liniowa

Interpolacja i aproksymacja, pojęcie modelu regresji

Informatyka 1. Przetwarzanie tekstów

Analiza współzależności zjawisk. dr Marta Kuc-Czarnecka

Programowanie w Turbo Pascal

INSTRUKCJE PĘTLI, INSTRUKCJA WYBORU. Instrukcja pętli For to do

Opis problemu i przedstawienie sposobu jego rozwiązania w postaci graficznej. Gimnazjum nr 3 im. Jana Pawła II w Hrubieszowie 1

Przykład programu Rozwiązanie równania postaci:

Analiza współzależności zjawisk

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje

Wprowadzenie do technik analitycznych Metoda najmniejszych kwadratów

Zasady Programowania Strukturalnego

Aproksymacja. funkcji: ,a 2. ,...,a m. - są funkcjami bazowymi m+1 wymiarowej podprzestrzeni liniowej X m+1

Wykład II PASCAL - podstawy składni i zmienne, - instrukcje wyboru, - iteracja, - liczby losowe

dr hab. Renata Karkowska 1

X WYKŁAD STATYSTYKA. 14/05/2014 B8 sala 0.10B Godz. 15:15

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji

INTERPOLACJA I APROKSYMACJA FUNKCJI

Instrukcja standardowa Writeln

Statystyka. Wykład 7. Magdalena Alama-Bućko. 16 kwietnia Magdalena Alama-Bućko Statystyka 16 kwietnia / 35

Dział I FUNKCJE I ICH WŁASNOŚCI

PASCAL. Etapy pisania programu. Analiza potrzeb i wymagań (treści zadania) Opracowanie algorytmu Kodowanie Kompilacja Testowanie Stosowanie

Podstawy programowania 2. Temat: Wprowadzenie do wskaźników. Przygotował: mgr inż. Tomasz Michno

Załóżmy, że obserwujemy nie jedną lecz dwie cechy, które oznaczymy symbolami X i Y. Wyniki obserwacji obu cech w i-tym obiekcie oznaczymy parą liczb

INFORMATYKA. Studia Niestacjonarne Elektrotechnika Wydział Elektrotechniki i Informatyki. dr inż. Michał Łanczont

Algebra liniowa. Macierze i układy równań liniowych

Statystyka. Wykład 8. Magdalena Alama-Bućko. 23 kwietnia Magdalena Alama-Bućko Statystyka 23 kwietnia / 38

Pojęcie korelacji. Korelacja (współzależność cech) określa wzajemne powiązania pomiędzy wybranymi zmiennymi.

Elementarna analiza statystyczna

REGRESJA I KORELACJA MODEL REGRESJI LINIOWEJ

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Analiza współzależności dwóch cech I

TEMAT: Podejmowanie decyzji w programie instrukcja warunkowa (IF).

Wstęp do programowania. Procedury i funkcje. Piotr Chrząstowski-Wachtel

KORELACJE I REGRESJA LINIOWA

Informatyka 1. Wyrażenia i instrukcje, złożoność obliczeniowa

Wstęp do programowania

Statystyka w pracy badawczej nauczyciela Wykład 4: Analiza współzależności. dr inż. Walery Susłow walery.suslow@ie.tu.koszalin.pl

PDF created with FinePrint pdffactory Pro trial version

Procedury i funkcje - powtórzenie i uzupełnienia. Przykład funkcji potęgowanie przy wykładniku naturalnym

Rozdział 8. Regresja. Definiowanie modelu

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

X Y 4,0 3,3 8,0 6,8 12,0 11,0 16,0 15,2 20,0 18,9

Elementy projektowania inzynierskiego Przypomnienie systemu Mathcad

Wprowadzenie komentarzy do programu

Konstrukcja alternatywy

Ćwiczenie: Wybrane zagadnienia z korelacji i regresji.

Podprogramy. Procedury

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Pliki. Ze względu na typ zawartych w nich danych rozróżnia się trzy podstawowe rodzaje plików:

Statystyczna analiza danych w programie STATISTICA 7.1 PL (wykład 3) Dariusz Gozdowski

Programowanie w języku Pascal

Elementy Modelowania Matematycznego Wykład 4 Regresja i dyskryminacja liniowa

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

W wielu obliczeniach w matematyce bądź fizyce wykonanie niektórych kroków zależy od spełnienia warunku.

PASCAL Kompendium. Środowisko TURBO PASCAL Skróty klawiaturowe. Edycja kodu Pomoc spis treści. Skopiowanie zaznaczonego bloku do schowka

Tablice. TYPE identyfikator tablicy = ARRAY [Indeksl,..., Indeksn] OF Typ; Dany identyfikator_ tablicy można wykorzystać w deklaracji VAR:

Wykład II PASCAL - podstawy składni i zmienne, - instrukcje wyboru, - iteracja cz. 1

Statystyka. Wykład 7. Magdalena Alama-Bućko. 3 kwietnia Magdalena Alama-Bućko Statystyka 3 kwietnia / 36

INSTRUKCJA ITERACYJNA REPEAT. repeat Instrukcja_1; Instrukcja_2; {... } Instrukcja_N; until wyr ; INSTRUKCJA ITERACYJNA WHILE

3. Modele tendencji czasowej w prognozowaniu

WIELKA SGH-OWA POWTÓRKA ZE STATYSTYKI REGRESJA LINIOWA

Rozkład wyników ogólnopolskich

Zależność. przyczynowo-skutkowa, symptomatyczna, pozorna (iluzoryczna),

Algorytmy i struktury danych

typ zakres sposob zapamietania shortint integer bajty (z bitem znaku) longint byte word

Kurs Pascala LO Biecz 2010/2011. Kurs Pascala oparty na zadaniach i problemach z lekcji Informatyki.

UNIWERSYTET RZESZOWSKI

KLASA II LO Poziom rozszerzony (wrzesień styczeń)

Równania nieliniowe, nieliniowe układy równań, optymalizacja

Ćwiczenie: Wybrane zagadnienia z korelacji i regresji

1 Wprowadzenie. program t e s t 3 ; begin. Polecenie program. Różnice między poleceniami write i writeln. writeln ( Witaj, a ) ; end.

Matematyka stosowana i metody numeryczne

Wstęp do programowania. Różne różności

JEDNORÓWNANIOWY LINIOWY MODEL EKONOMETRYCZNY

W statystyce stopień zależności między cechami można wyrazić wg następującej skali: n 1

Wykład 5. Metoda eliminacji Gaussa

Statystyka. Wykład 9. Magdalena Alama-Bućko. 24 kwietnia Magdalena Alama-Bućko Statystyka 24 kwietnia / 34

4.2. Statystyczne opracowanie zebranego materiału

Wykład 15. Literatura. Kompilatory. Elementarne różnice. Preprocesor. Słowa kluczowe

Transkrypt:

40 APROKSYMACJA Zmienna y 36 33 30 27 24 21 18 15 12 9 6 3 0 0,00 0,01 0,02 0,03 0,04 0,05 0,06 0,07 0,08 Zmienna x Rys. 1. Funkcja aproksymująca zbiór punktów pomiarowych (1) (2) (3) (4) (5) (6) (7)...

(8)... (9) odchylenie kwadratowe: (10) wariancja (m stopień wielomianu; n liczba punktów pomiarowych): (11) odchylenie standardowe: (12) współczynnik korelacji: (13) gdzie: (14)

Aproksymacja liniowa (15) (16) (17) (18) Interpretacja wartości współczynnika korelacji: r <-1,1>, współczynnik korelacji jest miarą związku liniowego, r=0 oznacza brak zależności liniowej, na tej podstawie nie można wnioskować o niezależności zmiennych, r>0 - korelacja dodatnia - wzrostowi wartości zmiennej x towarzyszy wzrost wartości zmiennej y, r<0 - korelacja ujemna - wzrostowi wartości zmiennej x towarzyszy spadek wartości drugiej zmiennej, im r jest bliższy 1 tym zależność liniowa jest silniejsza, zwykle przyjmuje się: < 0,2 - brak związku liniowego, 0,2-0,4 - słaba zależność, 0,4-0,7 - umiarkowana zależność, 0,7-0,9 - dość silna zależność, 0,9 - bardzo silna zależność. Sposób rozwiązania: Dane: Punkty pomiarowe: (x 1, y 1 ), (x 2, y 2 ),..., (x n, y n ) oraz m - stopień wielomianu Rozwiązanie: 1. znaleźć wartości sum, 2. ułożyć macierz układu równań, 3. rozwiązać układ równań liniowych; z rozwiązań otrzymuje się wartości: a 0, a 1,...,a m, 4. wyznaczyć parametry charakteryzujące jakość aproksymacji, 5. sporządzić wykres. (19)

Przykład obliczeniowy aproksymacji liniowej: Tab. 1. Tabela obliczeniowa Lp. x y x 2 x y y 2 1 1 1 1 1 1 2 2 5 4 10 25 3 3 7 9 21 49 4 4 12 16 48 144 5 5 17 25 85 289 n=5 15 42 55 165 508 18 5; 17 16 14 12 4; 12 Zmienna y 10 8 3; 7 6 2; 5 4 2 1; 1 Rys. 2. Punkty pomiarowe 0 0,5 1,0 1,5 2,0 2,5 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0 5,5 Zmienna x Na podstawie danych pomiarowych (x i, y i ) obliczamy współczynniki funkcji aproksymującej w ogólnej postaci: (20) Na podstawie tabeli 1 oraz (15) sporządzono macierz: Na tej podstawie obliczono: Wyznacznik główny macierzy: Wyznacznik szczegółowy dla współczynnika a 0 : (21) (22) (23)

Wyznacznik szczegółowy dla współczynnika a 1 : (24) Stąd wartości współczynników a 0 oraz a 1 wynoszą: (25) oraz: (26) Po podstawieniu współczynników a0 (25) oraz a1 (26) do równania (20): (27) 18 5; 17 16 Zmienna y 14 12 10 8 6 4 y =-3,3+3,9x 3; 7 2; 5 4; 12 2 1; 1 0 0,5 1,0 1,5 2,0 2,5 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0 5,5 Zmienna x Rys. 3. Punkty pomiarowe oraz aproksymowana prosta Na podstawie równania (16) otrzymano: oraz na podstawie równania (17) otrzymano: otrzymuje się na podstawie zależności (18) odchylenie standardowe: (28) (29) (30) oraz na podstawie zależności (19) współczynnik korelacji: (31)

r>0 - korelacja dodatnia tzn. wraz ze wzrostem wartości zmiennej niezależnej x wzrasta wartość zmiennej wynikowej y, r=0,99 - zależność liniowa między zmienną x i y jest bardzo silna. Zapis źródłowy programu obliczającego wyznacznik macierzy 2x2: {Wyznacznik macierzy} Program Wyznacznik_Macierzy_2x2; uses crt; const n=2; var i, j : integer; wyznacznik : real; klawisz : char; A : array[1..n,1..n] of real; repeat ClrScr; Writeln(' * Program oblicza wyznacznik macierzy 2X2 *':50); For i:=1 to n do for j:=1 to n do Write('Podaj element macierzy a[',i,',',j,']='); ReadLn(A[i,j]); wyznacznik:=a[1,1]*a[2,2]-a[2,1]*a[1,2]; WriteLn('Wyznacznik macierzy A:'); for i:=1 to n do for j:=1 to n do Write(A[i,j]:8:2,' '); Writeln; WriteLn('wynosi =',wyznacznik:8:2); WriteLn('Zakonczyc program (t/n)?'); klawisz:=readkey; until (klawisz='t') or (klawisz='t'); end. Zapis źródłowy programu obliczającego wyznacznik macierzy 3x3: Program Wyznacznik_Macierzy_3x3; Uses Crt; var a: Array[1..3,1..3] of Integer; i,j,n,m: Integer; w1,w2: Real; ClrScr; for i:=1 to 3 do for j:=1 to 3 do Write('a[',i,',',j,']='); ReadLn(a[i,j]); for i:=1 to 3 do for j:=1 to 3 do write(a[i,j]:5); writeln; w1:=a[1,1]*a[2,2]*a[3,3]+a[2,1]*a[3,2]*a[1,3]+a[3,1]*a[1,2]*a[2,3]; w2:=w1-a[1,3]*a[2,2]*a[3,1]-a[2,3]*a[3,2]*a[1,1]-a[3,3]*a[1,2]*a[2,1]; WriteLn('Wyznacznik macierzy wynosi: ',w2:0:2); Repeat until keypressed; end.

Zapis źródłowy aproksymacji liniowej: { Aproksymacja liniowa } Program AproLiniowa; Uses Crt; Const Maxn = 30; Type Punkty = Array[1..maxn] of real; Var x,y : punkty; n,i : integer; a,b,s,r : real; {***********************************************************************} Procedure AproksymacjaLiniowa ( n : integer; { liczba punktow } x,y : punkty; { wspolrzedne punktow } var a,b : real; { parametry prostej aproksymujacej } var S : real; { odchylenie standardowe } var r : real { wspolczynnik korelacji } ); var S1,S2,S3,S4,S5,xi,yi,D,P : real; i : integer; S1:=0; S2:=0; S3:=0; S4:=0; S5:=0; for i:=1 to n do xi:=x[i]; yi:=y[i]; S1:=S1+xi; S2:=S2+sqr(xi); S3:=S3+xi*yi; S4:=S4+yi; S5:=S5+sqr(yi) D:=n*S2-sqr(S1); b:=(n*s3-s1*s4)/d; a:=(s4-b*s1)/n; P:=n*S5-sqr(S4); D:=sqr(b)*D; S:=sqrt((P-D)/(n*(n-1))); r:=sqrt(d/p); {***********************************************************************} ClrScr; Write('Program dokonuje aproksymacji ciagu punktow'); Writeln(' prosta y=a+bx'); Write('Podaj ilosc punktow: '); ReadLn(n); Writeln('Podaj wspolrzedne punktow:'); for i:=1 to n do Write('x[',i,']='); ReadLn (x[i]); Write('y[',i,']='); ReadLn (y[i]); Writeln; AproksymacjaLiniowa(n,x,y,a,b,S,r); Writeln('Prosta aproksymujaca ma postac :'); Writeln(' y= ',a:6:3,' + (',b:6:3,') * x'); Writeln; Writeln('odchylenie standardowe = ',S:7:2); Writeln('wspolczynnik korelacji = ',r:7:2); Repeat until Keypressed; end. {wywolanie procedury}

Przykład obliczeniowy aproksymacji wielomianowej: Tab. 2. Tabela obliczeniowa Lp. x y x 2 x 3 x 4 x y x 2 y y 2 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 2 5 4 8 16 10 20 25 3 3 7 9 27 81 21 63 49 4 4 12 16 64 256 48 192 144 5 5 17 25 125 625 85 425 289 n=5 15 42 55 225 979 165 701 508 Na podstawie danych pomiarowych (x i, y i ) obliczamy współczynniki funkcji aproksymującej w ogólnej postaci: Na podstawie tabeli 2 oraz (15) sporządzono macierz: Na tej podstawie obliczono: Wyznacznik główny macierzy: Wyznacznik szczegółowy dla współczynnika a 0 : Wyznacznik szczegółowy dla współczynnika a 1 : Wyznacznik szczegółowy dla współczynnika a 2 : Stąd wartości współczynników a 0, a 1 oraz a 2 wynoszą: (32) (33) (34) (35) (36) (37) (38) oraz: (39) (40) Po podstawieniu współczynników a 0 (38), a 1 (39) oraz a 2 (40) do równania (32): (41)

Parametry charakteryzujące jakość aproksymacji: odchylenie kwadratowe: (42) wariancja (m stopień wielomianu; n liczba punktów pomiarowych): (43) odchylenie standardowe: (44) współczynnik korelacji: (45) stąd: (46) 18 5; 17 16 14 y=-0,8+1,7571*x+0,3571*x 2 12 4; 12 Zmienna y 10 8 3; 7 6 2; 5 4 2 1; 1 0 0,5 1,0 1,5 2,0 2,5 3,0 3,5 4,0 4,5 5,0 5,5 Zmienna x Rys. 3. Punkty pomiarowe oraz aproksymowana funkcja wielomianowa 2 stopnia