JOANNA MAŃKO, DARIUSZ JAWNIAK, ADAM WALTER-CRONECK, WOJCIECH LEGIEĆ, MARIA CIOCH, MAŁGORZATA WACH, ANNA DMOSZYŃSKA

Podobne dokumenty
Leki bionastępcze w onkologii potrzeba globalnych i lokalnych regulacji

Agencja Oceny Technologii Medycznych

Ocena skuteczności preparatów miejscowo znieczulających skórę w redukcji bólu w trakcie pobierania krwi u dzieci badanie z randomizacją

Mobilizacja krwiotwórczych komórek macierzystych wczoraj i dziś

Konferencja Naukowa TRANSPLANTACJA KOMÓREK KRWIOTWÓRCZYCH U CHORYCH NA NOWOTWORY LIMFOIDALNE

Agencja Oceny Technologii Medycznych

Biologiczne leki biopodobne w pytaniach

czerniak (nowotwór skóry), który rozprzestrzenił się lub którego nie można usunąć chirurgicznie;

Lek. Krzysztof Forgacz. Oddział Onkologiczny Miedziowego Centrum Zdrowia w Lubinie

Kiedy lekarz powinien decydować o wyborze terapii oraz klinicznej ocenie korzyści do ryzyka stosowania leków biologicznych lub biopodobnych?

Nowe możliwości leczenia ostrej białaczki limfoblastycznej

Leki biologiczne i czujność farmakologiczna - punkt widzenia klinicysty. Katarzyna Pogoda

Najbardziej obiecujące terapie lekami biopodobnymi - Rak piersi

Wydłużenie życia chorych z rakiem płuca - nowe możliwości

Keytruda (pembrolizumab)

Przegląd wiedzy na temat leku Opdivo i uzasadnienie udzielenia Pozwolenia na dopuszczenie do obrotu w UE

Międzynarodowe standardy leczenia szpiczaka plazmocytowego w roku 2014

Przegląd wiedzy na temat leku Opdivo i uzasadnienie udzielenia Pozwolenia na dopuszczenie do obrotu w UE

Leki biologiczne a regulacje prawne. Kwestie zamiennictwa. Adw. Monika Duszyńska 5 grudnia 2017

PROTOKÓŁ BADANIA BGD

Rak piersi. Doniesienia roku Renata Duchnowska Klinika Onkologii Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie

Rak trzustki - chemioterapia i inne metody leczenia nieoperacyjnego. Piotr Wysocki Klinika Onkologiczna Centrum Onkologii Instytut Warszawa

ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN - POLONIA VOL.LX, SUPPL. XVI, 339 SECTIO D 2005

Leki immunomodulujące-przełom w leczeniu nowotworów hematologicznych

PRACA PRZEGLĄDOWA. Włodzimierz Bialik STRESZCZENIE ABSTRACT

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA PRZEŻYCIE CHORYCH NA CHŁONIAKI ZŁOŚLIWE

Czy wiemy jak u chorych na raka gruczołu krokowego optymalnie stosować leczenie systemowe w skojarzeniu z leczeniem miejscowym?

zaawansowanym rakiem nerkowokomórkowym, rodzajem raka nerki, u pacjentów, którzy byli wcześniej leczeni lekami przeciwnowotworowymi;

VIII Konferencja edukacyjna czasopisma Hematologia

Lek. Dominika Kulej. Przebieg kliniczny a wyjściowy status białek oporności wielolekowej w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci

S T R E S Z C Z E N I E

Lek BI w porównaniu z lekiem Humira u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką łuszczycą plackowatą

NON-HODGKIN S LYMPHOMA

chorych na ITP Krzysztof Chojnowski Warszawa, 27 listopada 2009 r.

Zmiany na rynku biofarmaceutyków po wprowadzeniu biopodobnych preparatów G-CSF

Magdalena Szymaniak EMA, Biologics Working Party

Charakterystyka kliniczna chorych na raka jelita grubego

lek. Wojciech Mańkowski Kierownik Katedry: prof. zw. dr hab. n. med. Edward Wylęgała

INFORMACJA O BADANIACH KLINICZNYCH PROWADZONYCH W CENTRUM ONKOLOGII INSTYTUCIE IM. MARII SKŁODOWSKIEJ-CURIE, ODDZIALE W GLIWICACH

Agencja Oceny Technologii Medycznych

Ocena wybranych elementów niszy szpikowej u pacjentów poddawanych autologicznemu przeszczepowi hematopoetycznych komórek macierzystych

Informacja prasowa. Ruszył drugi cykl spotkań edukacyjnych dla chorych na szpiczaka mnogiego

Czym są biologiczne leki referencyjne i biopodobne. Dr nauk farm Leszek Borkowski Szpital Wolski Warszawa , godz. 10,00

Aneks I. Wnioski naukowe i podstawy zmiany warunków pozwolenia (pozwoleń) na dopuszczenie do obrotu

Czy chore na raka piersi z mutacją BRCA powinny otrzymywać wstępną. Klinika Onkologii i Radioterapii

MARIA KOZŁOWSKA-SKRZYPCZAK, EWA BEMBNISTA, MIECZYSŁAW KOMARNICKI

CHŁONIAKI ZŁOŚLIWE U DZIECI

HEMATOLOGIA ONKOLOGICZNA ASPEKTY KLINICZNE, EKONOMICZNE I SYSTEMOWE

Dlaczego potrzebne było badanie?

Wysokodawkowana chemioterapia uzupełniona przeszczepieniem. autologicznych komórek macierzystych. w drobnokomórkowym raku płuca

Aneks II Zmiany w drukach informacyjnych produktów leczniczych zarejestrowanych w procedurze narodowej

W szpiczaku mnogim, nowotworze pewnego typu białych krwinek zwanych komórkami plazmatycznymi, Revlimid stosuje się:

Immunoterapia chłoniaka Hodgkina Wieslaw Wiktor Jędrzejczak

Odbudowa immunologiczna po autologicznym przeszczepieniu

Faramkoekonomiczna ocena leków biopodobnych. dr Michał Seweryn

Wykaz badań aktualnie prowadzonych

Dlaczego potrzebne było badanie?

Porównanie skuteczności leków adiuwantowych. w neuropatycznym bólu nowotworowym1

HemoRec in Poland. Summary of bleeding episodes of haemophilia patients with inhibitor recorded in the years 2008 and /2010

Early nonhaematological toxicity after autologous hematopoietic stem cell transplantation in elderly lymphoma patients

Hematoonkologia w liczbach. Dr n med. Urszula Wojciechowska

Dr n. med. Norbert Grząśko w imieniu Polskiej Grupy Szpiczakowej Lublin,

Leki biopodobne - definicja. Leki biopodobne. Leki biopodobne. Wytyczne EMA w sprawie rejestracji leków biopodobnych. Radosław Rudź 1 z 10

Ocena działania miejscowo stosowanego G-CSF u pacjentów po autologicznym i allogenicznym przeszczepieniu krwiotwórczych komórek macierzystych

Bendamustyna w leczeniu opornych postaci szpiczaka mnogiego

KURS KWALIFIKACYJNY Pielęgniarstwo onkologiczne. OTWARCIE KURSU KWALIFIKACYJNEGO Kierownik kursu: mgr Anna Kosowska godz.14:30

Analiza skuteczności i bezpieczeństwa leczenia systemowego najczęściej występujących nowotworów

Rysunek. Układ limfatyczny.

RECENZJA. Rozprawy doktorskiej mgr Mateusza Nowickiego. Ocena wybranych elementów niszy szpikowej u pacjentów poddawanych

Agencja Oceny Technologii Medycznych

Agencja Oceny Technologii Medycznych

Dr hab.n.med. Małgorzata Krawczyk-Kuliś Katowice, Recenzja. rozprawy doktorskiej Lekarza Pawła Jarosza

Aneks II. Niniejsza Charakterystyka Produktu Leczniczego oraz ulotka dla pacjenta stanowią wynik procedury arbitrażowej.

HARMONOGRAM KURSU KWALIFIKACYJNEGO. Przedmiot/Tematyka zajęć. 1. Epidemiologia najczęściej występujących nowotworów złośliwych w Polsce

Przegląd epidemiologiczny metod diagnostyki i leczenia łagodnego rozrostu stercza na terenie Polski.

Komunikat prasowy. Dodatkowe informacje

Agencja Oceny Technologii Medycznych

Rejestr przeszczepieñ komórek krwiotwórczych szpiku i krwi obwodowej oraz krwi pêpowinowej

EBM w farmakoterapii

Katarzyna Pogoda Warszawa, 23 marca 2017 roku

PLATFORMA DIALOGU DLA ONKOHEMATOLOGII Model kompleksowej i koordynowanej opieki onkohematologicznej Wyniki badania ankietowego

Ocena immunologiczna i genetyczna białaczkowych komórek macierzystych

Analysis of infectious complications inf children with acute lymphoblastic leukemia treated in Voivodship Children's Hospital in Olsztyn

LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1)

Rola wysokodawkowanej chemioterapii w połączeniu z autologicznym przeszczepieniem macierzystych komórek krwiotwórczych w chłoniaku Hodgkina

HARMONOGRAM KURSU KWALIFIKACYJNEGO. Przedmiot/Tematyka zajęć. 2. Wskazania do interwencji psychoonkologicznej

RAK PŁUCA A CHOROBY WSPÓŁISTNIEJĄCE

HARMONOGRAM KURSU KWALIFIKACYJNEGO. Przedmiot/Tematyka zajęć. 2 0 MODUŁ II Profilaktyka i 5 2. Czynniki ryzyka chorób nowotworowych

Agencja Oceny Technologii Medycznych

Rozprawa na stopień naukowy doktora nauk medycznych w zakresie medycyny

Katarzyna Łuszkiewicz Maria Kurzyk

HARMONOGRAM KURSU KWALIFIKACYJNEGO. Przedmiot/Tematyka zajęć. 2. Wskazania do interwencji psychoonkologicznej

VIII Zamojskie Spotkanie Hematologiczne

SESJA JESIENNA POLSKIEJ SZKOŁY HEMATOLOGII

, Warszawa

PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY I PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU FAKULTATYWNEGO NA KIERUNKU LEKARSKIM ROK AKADEMICKI 2016/2017

Jolanta Rajewska, Janusz Rybakowski, Andrzej Rajewski

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika. Bendamustine Kabi, 2,5 mg/ml, proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

Podejście AOTM do oceny wartościującej dla leków sierocych na podstawie dotychczasowych rekomendacji

Wykaz badań aktualnie prowadzonych w Klinice Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku

Transkrypt:

PRACA ORYGINALNA Original Article Acta Haematologica Polonica 2011, 42, Nr 3, str. 501 506 JOANNA MAŃKO, DARIUSZ JAWNIAK, ADAM WALTER-CRONECK, WOJCIECH LEGIEĆ, MARIA CIOCH, MAŁGORZATA WACH, ANNA DMOSZYŃSKA Ocena skuteczności i bezpieczeństwa stosowania biopodobnego granulocytowego czynnika wzrostu (Zarzio ) w porównaniu do filgrastimu (Neupogen ) w mobilizacji hematopoetycznych komórek macierzystych Comparison of efficacy and safety of biosimilar granulocyte-colony stimulating factor (Zarzio ) to recombinant granulocyte-colony stimulating factor- filgrastim (Neupogen ) in hematopoietic stem cell mobilization Klinika Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku UM w Lublinie Kierownik: Prof. dr hab. n. med. Anna Dmoszyńska STRESZCZENIE Rekombinowany czynnik stymulujący granulopoezę (G-CSF) filgrastym (Neupogen ) jest lekiem powszechnie stosowanym od wielu lat w mobilizacji hematopoetycznych komórek macierzystych. W badaniu oceniano skuteczność i bezpieczeństwo nowego biopodobnego G-CSF-(Zarzio ) w porównaniu do referencyjnego filgrastymu (Neupogen ) w mobilizacji hematopoetycznych komórek macierzystych u chorych na nowotwory układu krwiotwórczego. Badaniem objęto 48 chorych na hematologiczne nowotwory zakwalifikowanych do mobilizacji hematopoetycznych komórek krwiotwórczych przed autologiczną transplantacją. Po podaniu chemioterapii mobilizacyjnej, pacjenci zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej Zarzio (24 pacjentów) lub Neupogen (24 pacjentów) w standardowej dawce 10 µg/kg m.c. Nie stwierdzono statystycznie istotnych róŝnic w liczbie uzyskanych komórek CD34+/µl we krwi obwodowej i liczbie komórek CD34+/kg m.c. między obydwoma grupami. Profil działań niepo- Ŝądanych był równieŝ podobny w obydwóch grupach. Podsumowując, w grupie pacjentów otrzymujących Zarzio wykazano podobną skuteczność i profil bezpieczeństwa, jak w grupie leku referencyjnego filgrastymu w mobilizacji hematopoetycznych komórek macierzystych u chorych na nowotwory hematologiczne. SŁOWA KLUCZOWE: Nowotwory układu krwiotwórczego Mobilizacja obwodowych hematopoetycznych komórek macierzystych G-CSF Biologiczne leki biopodobne Zarzio. SUMMARY Recombinant granulocyte colony-stimulating factor filgrastim (Neupogen ) has been widely used for many years to mobilize hematopoietic stem cells. We investigated efficacy and safety of a new biosimilar G-CSF- (Zarzio ) in comparison to filgrastim (Neupogen ) in hematopoietic stem cell mobilization in patients with haematological malignancies. Forty-eight patients with hematological malignancies qualified to the peripheral stem cell mobilization were included in the study. After administration of mobilizing regimens, patients were randomized to receive treatment with Zarzio (24 pts) or Neupogen (24 pts) in a standard daily dose of 10 µg/kg. There were no significant differences in the number of mobilized CD34+ cells /µl in peripheral blood and the number of CD34+ cells/ kg body weight between two groups. The adverse event profile was similar. In conclusion, Zarzio demonstrated similar efficacy and safety profile as the reference medication filgrastim (Neupogen ) in hematopoietic stem cell mobilization in patients with haematological malignancies. KEY WORDS: Hematological malignancies Mobilization of peripheral hematopoietic stem cells G-CSF Biosimilar drugs Zarzio.

502 J. MAŃKO i wsp. WSTĘP Leki wytwarzane metodami biotechnologicznymi (biofarmaceutyki) odgrywają obecnie waŝną rolę w farmakoterapii wielu chorób, głównie w hematologii i onkologii. W związku z wygasaniem w ostatnich latach ochrony patentowej leków biotechnologicznych pierwszej generacji (w tym wielu czynników stymulujących wzrost kolonii granulocytowych) pojawiły nowe leki określane nazwą biopodobnych (lub biofarmaceutyków naśladowczych) [1]. Lek biopodobny to lek zbliŝony, lecz nie identyczny, w odniesieniu do leku biologicznego, gdyŝ wytwarzany jest w oparciu o inną linii komórkową, inny proces produkcji i metody oczyszczania. Wymagania dotyczące rejestracji leków biopodobnych zostały określone w Europie przez dyrektywę Komisji Europejskiej i wytyczne Europejskiej Agencji ds. Oceny Produktów Medycznych (EMA) [2]. Rekombinowane granulocytowe czynniki wzrostu (G-CSF), takie jak filgrastim (Neupogen, firmy Amgen) lub lenograstym (Granocyte, firmy Sanofi-Aventis) są od wielu lat powszechnie stosowane w mobilizacji hematopoetycznych komórek krwiotwórczych. W ostatnich latach wprowadzono do lecznictwa dwa biopodobne granulocytowe czynniki wzrostu: Zarzio (firmy Sandoz) i Tevagrastim (firmy TEVA). Leki te zostały zaaprobowane przez EMA w tych samych wskazaniach, jak referencyjny filgrastim (Neupogen) na podstawie porównywalnej skuteczności i bezpieczeństwa stosowania [3, 4, 5]. W przedstawianym badaniu oceniano skuteczność i bezpieczeństwo stosowania biopodobnego G-CSF - Zarzio w porównaniu do standardowego leku filgrastimu (Neupogen, firmy Amgen) w mobilizacji obwodowych krwiotwórczych komórek macierzystych u pacjentów z chorobami hematologicznymi. MATERIAŁ I METODY Badaniem objęto 48 pacjentów zakwalifikowanych do procedury mobilizacji obwodowych hematopoetycznych komórek macierzystych, w okresie od czerwca a listopada 2010r. w Klinice Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku UM w Lublinie. Mediana wieku w całej grupie wynosiła 50 lat (zakres 19 69 lat), stosunek kobiet do męŝczyzn wynosił 22/26. W całej grupie było 21 pacjentów z rozpoznaniem szpiczaka mnogiego, 16 chorych na chłoniaki nieziarnicze, 8 chorych na chłoniaka Hodgkina i 3 chorych z innym rozpoznaniem. Mediana czasu od rozpoznania choroby do mobilizacji wynosiła w całej grupie 11 miesięcy. Pacjenci po podaniu chemioterapii mobilizacyjnej byli randomizowani do dwóch grup, w których stosowano Zarzio (24 pacjentów) lub Neupogen (24 pacjentów) w standardowej dawce 10 µg/kg m.c. Dane kliniczne pacjentów w obu badanych grupach przedstawiono w Tabeli 1. Grupa Liczba chorych Tabela 1. Charakterystyka pacjentów poddanych mobilizacji Zarzio i Neupogenem Table 1. Characteristics of patients undergoing mobilization of Zarzio and Neupogen Mediana wieku Z 24 48,5 (19 69) N 24 52,5 (19 63) Płeć K - 12 M - 12 K - 10 M -14 Rozpoznanie (liczba chorych) MM 12 NHL 8 HL 3 Inne 1 MM 9 NHL 8 HL 5 Inne 2 Mediana czasu od rozpoznania do mobilizacji (miesiące, zakres) 10 (6 24) 11 (7 28) Mediana liczby linii leczenia 2 (1 5) 2 (1 6) Wcześniejsza radioterapia (liczba chorych) MM szpiczak mnogi, NHL chłoniaki nieziarnicze, HL chłoniak Hodgkina, Z grupa pacjentów leczonych Zarzio, N grupa kontrolna leczona Neupogenem 6 5

Ocena skuteczności i bezpieczeństwa czynnika wzrostu 503 Najczęściej stosowanym protokołem mobilizacyjnym był etopozyd w duŝych dawkach (Tabela 2). Granulocytarne czynniki wzrostu stosowane były zgodnie z protokołem leczniczym w zaleŝności od rodzaju stosowanej chemioterapii. Monitorowanie liczby komórek CD34+ we krwi obwodowej rozpoczynano, gdy liczba leukocytów przekraczała 1,5 10 9 /l. Leukafereza była przeprowadzana, gdy liczba komórek CD34+ we krwi obwodowej przekraczała 10/µl. Zabiegi aferezy komórek macierzystych były przeprowadzane z uŝyciem następujących separatorów komórkowych: Amicus firmy Baxter i COM.TEC firmy Fresenius. JeŜeli trzy kolejne oznaczenia liczby komórek CD34+ we krwi obwodowej wykazały < 10 komórek/µl, wówczas nie przeprowadzano zabiegu aferezy. Analiza statystyczna Analizę statystyczną przeprowadzono przy pomocy Programu STATISTICA. Porównanie obu grup wykonano przy uŝyciu testu U-Manna- Whitney a dla zmiennych niezaleŝnych. Za znamienną statystycznie wartość uznawano p < 0.05. WYNIKI Charakterystyka pacjentów mobilizowanych Zarzio i Neupogenem w obydwóch grupach była podobna. Nie stwierdzono istotnych róŝnic dotyczących wieku, płci, rozpoznania, stosowanego wcześniej leczenia czy protokołu mobilizacyjnego. Mediana liczby komórek CD34+/µl we krwi obwodowej oceniana przed pierwszą aferezą wynosiła w grupie Zarzio 89/µl (zakres 3,4 900) i 68/µl (zakres 7 323) w grupie Neupogenu (p=0.43). Nie stwierdzono statystycznych róŝnic w obydwóch grupach badanych w liczbie dni stosowania G-CSF oraz liczbie komórek CD34+ uzyskanych w aferezach na kg m.c. pacjenta. Dokładne dane dotyczące mobilizacji w grupie Zarzio i Neupogenu zostały przedstawione w Tabeli 2. Tabela 2. Skuteczność Zarzio i Neupogenu w mobilizacji krwiotwórczych komórek macierzystych z uwzględnieniem protokołu mobilizacyjnego Table 2. The efficacy of Zarzio and Neupogen in hematopoietic stem cell mobilization including mobilization protocol Protokół Mobilizacji Grupa (liczba pacjentów) Z HD VEP 10 HD CPX 4 ESHAP 5 Inne 5 N HD VEP 9 HD CPX 2 ESHAP 9 Inne 4 Mediana liczby dni czynnika wzrostu 7 (5 11) 8 (5 12) Mediana liczby komórek CD34+/µL we krwi 89 (3,4 900) 68 (7 323) Mediana liczby uzyskanych komórek CD34+/kg m.c. 10 (0 40) 11 (2,7 48) Mediana liczby aferez 1 (0 3) 1 (1 3) HD VEP duŝe dawki etopozydu; HD CPX duŝe dawki cyklofosfamidu; ESHAP etopozyd, cisplatynna, cytarabina, prednizon, Z grupa pacjentów leczonych Zarzio, N grupa kontrolna leczona Neupogenem Leukafereza przeprowadzana była najczęściej w +10 i +11 dobie od zakończenia chemioterapii (Rycina 1). Mediana liczby aferez wynosiła 1 (zakres 1 3) w obydwóch grupach. W grupie chorych leczonych Zarzio 62% chorych uzyskało wystarczająca liczbę komórek CD34+/kg m.c. juŝ po jednej aferezie a w grupie Neupogenu 50% chorych. Tylko dwóch pacjentów, u których stosowano Zarzio nie uzyskało minimalnej liczby komórek CD34+/kg m.c. (Rycina 2).

504 J. MAŃKO i wsp. Liczba pacjentów 10 8 6 4 2 Zarzio group Neupogen group 0 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Dzień po chemioterapii Ryc. 1. Dzień aferezy komórek macierzystych po chemioterapii mobilizującej w grupie Zarzio i Neupogenu Fig. 1. Collection day after mobilizing regimen in Zarzio and Neupogen groups 0 aferez 1 afereza 2 aferezy grupa Neupogenu grupa Zarzio 3 aferezy 0 5 10 15 Liczba pacjentów Ryc. 2. Liczba wykonanych aferez w grupie Zarzio i Neupogenu Fig. 2. Number of apheresis in Zarzio and Neupogen groups

Ocena skuteczności i bezpieczeństwa czynnika wzrostu 505 Profil bezpieczeństwa w grupie otrzymującej Zarzio lub Neupogen był podobny. Do najczęściej opisywanych objawów ubocznych w czasie stosowania preparatu Zarzio naleŝały bóle kostne, najczęściej o średnim stopniu nasilenia, które poddawały się leczeniu nieopioidowymi lekami przeciwbólowymi. W obydwóch grupach nie zaobserwowano Ŝadnych działań niepoŝądanych w 3 i 4 stopniu wg WHO. Objawy uboczne, obserwowane w badaniu przedstawiono w Tabeli 3. Tabela 3. Objawy niepoŝądane w obu grupach chorych Table 3. Adverse events observed in both groups Objawy niepoŝądane 1 i 2 stopnia wg WHO (liczba pacjentów, %) Grupa Nudności, Gorączka Bóle kostne Biegunka wymioty neutropeniczna Bóle głowy Z 10 (36%) 2 (7%) 2 (7%) 7 (25%) 3 (11%) N 12 (43%) 4 (14%) 1 (3.5%) 6 (21%) 2 (7%) Z grupa pacjentów leczonych Zarzio, N grupa kontrolna leczona Neupogenem OMÓWIENIE WYNIKÓW Mobilizacja obwodowych hematopoetycznych komórek macierzystych przed planowaną wysokodawkową chemioterapią jest standardowym postępowaniem u chorych na nowotwory układu krwiotwórczego, takie jak szpiczak mnogi, chłoniaki nieziarnicze o duŝym stopniu złośliwości czy chłoniak Hodgkina [6]. Zastosowanie rekombinowanych ludzkich G-CSF- filgrastymu i lenograstymu w procedurze mobilizacji znacznie zwiększyło jej efektywność. Biologiczne leki biopodobne, takie jak Zarzio i Tevagrastim stosowane były do tej pory, jako skuteczne leki w profilaktyce pierwotnej lub wtórnej neutropenii, czy w celu w skróceniu czasu trwania cięŝkiej neutropenii po chemioterapii u chorych na raka piersi, raka płuca czy chłoniaki nieziarnicze [5, 7, 8]. W badaniu własnym oceniano grupę 48 chorych na nowotwory hematologiczne, którzy po podaniu chemioterapii mobilizacyjnej randomizowani byli 1:1 do leczenia preparatem Zarzio lub Neupogen. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, ze liczba dni stosowania preparatu Zarzio, liczba komórek CD34+/µl we krwi obwodowej oraz liczba aferez potrzebnych do uzyskania minimalnej liczby komórek CD34+/kg m.c. pacjenta były podobne, jak w grupie referencyjnego filgrastymu (Neupogenu). Odsetek niepowodzeń mobilizacji równieŝ przedstawiał się podobnie. Działania niepoŝądane w grupach chorych otrzymujących preparat Zarzio i Neupogen były podobne, jak przede wszystkim: nudności, wymioty, bóle kostne, w większości przypadków o nieznacznym i umiarkowanych nasileniu. W literaturze dostępne są jedynie pojedyncze publikacje badań dotyczących oceny skuteczności stosowania biopodobnych granulocytowych czynników wzrostu w mobilizacji hematopoetycznych komórek macierzystych u chorych na nowotwory hematologiczne. Lefrere i wsp. [9] oceniali skuteczność i bezpieczeństwo mobilizacji preparatem Zarzio u 40 chorych na szpiczaka mnogiego i chłoniaki nieziarnicze w porównaniu do historycznej grupy kontrolnej, w której stosowano filgrastim (Neupogen). Badacze nie stwierdzili róŝnic w skuteczności obydwóch czynników wzrostu, przy 20% redukcji kosztów leczenia. Na podstawie wyników przeprowadzonych badań stwierdzono, Ŝe biopodobny G-CSF Zarzio jest podobny, pod względem skuteczności i bezpieczeństwa do referencyjnego filgrastym (Neupogen) w mobilizacji hematopoetycznych komórek macierzystych u chorych na nowotwory hematologiczne.

506 J. MAŃKO i wsp. PIŚMIENNICTWO 1. Nowicki M, Zimmer-Nowicka J. Biofarmaceutyki oryginalne i leki biopodobne co naleŝy o nich wiedzieć, aby zapewnić bezpieczeństwo leczenia? Onkol Prakt Klin 2007; 3(3): 120 127. 2. Więcek A, Mikhail A. European regulatory guidelines for biosimilars. Nephrol Dial Transplant 2006; 21(5): 17 20. 3. Sörgel F, Lerch H, Lauber T. Physicochemical and biologic comparability of a biosimilar granulocyte colony-stimulating factor with its reference product. BioDrugs. 2010; 24(6): 347-57. 4. Gascon P, Fuhr U, Sörgel F, Kinzig-Schippers M, Makhson A, Balser S, Einmahl S, Muenzberg M.Development of a new G-CSF product based on biosimilarity assessment. Ann Oncol 2010; 21(7): 1419-29. 5. Engert A, Griskevicius L, Zyuzgin Y, Lubenau H, del Giglio A. XM02, the first granulocyte colony-stimulating factor biosimilar, is safe and effective in reducing the duration of severe neutropenia and incidence of febrile neutropenia in patients with non-hodgkin lymphoma receiving chemotherapy. Leuk Lymphoma 2009; 50(3):374-9. 6. The EBMT Handbook. Haematopoietic stem cell transplantation. 2008 revised edition. 7. Gascón P, Aapro M, Ludwig H, Rosencher N, Turner M, Song M, MacDonald K, Lee C, Abraham I. Background and methodology of MONITOR-GCSF, a pharmaco- epidemiological study of the multi-level determinants, predictors, and clinical outcomes of febrile neutropenia prophylaxis with biosimilar granulocyte-colony stimulating factor filgrastim. Crit Rev Oncol Hematol. 2011; 77(3): 184-97. 8. del Giglio A, Eniu A, Ganea-Motan D, Topuzov E, Lubenau H.XM02 is superior to placebo and equivalent to Neupogen in reducing the duration of severe neutropenia and the incidence of febrile neutropenia in cycle 1 in breast cancer patients receiving docetaxel/doxorubicin chemotherapy.bmc Cancer 2008;12(8): 332. 9. Lefrère F, Brignier AC, Elie C, Ribeil JA, Bernimoulin M, Aoun C, Dal Cortivo L, Delarue R, Hermine O, Cavazzana- Calvo M. First experience of autologous peripheral blood stem cell mobilization with biosimilar granulocyte colony- stimulating factor. Adv Ther. 2011; 28(4):304-10. Praca wpłynęła do Redakcji 20.06.2011 r. i została zakwalifikowana do druku 29.06.2011 r.