P O L S K I Z W I Ą Z E K Z A P A Ś N I C Z Y F E D E R A T I O N P O L O N A I S E D E L U T T E Tel./fax 22 624 81 11, 624 01 69, 652 19 03 e-mail: PZZ@zapasy.org.pl www.zapasy.org.pl P R O G R A M ORGANIZACYJNO - SZKOLENIOWY SZKOŁY MISTRZOSTWA SPORTOWEGO W ZAPASACH styl klasyczny OPRACOWAŁ: Trener II kl. mgr Marian Osiński KONSULTACJA: Trener klasy M dr Andrzej Głaz Warszawa, dnia 15 12.2004 r.
Program Szkoły Mistrzostwa Sportowego w zapasach SPIS TREŚCI I. Zagadnienia związane z realizacją programu 1. Uwarunkowania prawne Szkoły Mistrzostwa Sportowego 2. Charakterystyka programu 2-1 Cele edukacyjne 2-2 Cele i zadania Szkoły Mistrzostwa Sportowego w zapasach 2-3 Kryteria naboru i selekcji 2-4 Kryteria selekcji dynamicznej w SMS zapasów II. Treści programowe 1. Założenia organizacyjno - szkoleniowe 2. Formy organizacji szkolenia 3. Ramowy program szkolenia w SMS 3-1.Ramowy plan godzin w 4-letniej szkole i proporcje obciążeń 3-2.Akcje programowe 3-3.Ramowy plan treści nauczania w SMS 3-4.Ogólna koncepcja szkolenia w SMS 3-5.Charakterystyka poszczególnych okresów w cyklu rocznym III. Treści nauczania 1. Struktura przygotowania fizycznego 2. Przygotowanie techniczne. Nauka i doskonalenie elementów techniki zapasów w stylu klasycznym 2-1. Pozycja stojąca 2-2 Pozycja parterowa 3. Technika kompleksowa 4. Podstawowe środki treningowe stosowane w treningu zapaśniczym 5. Przygotowanie taktyczne IV. Przygotowanie psychiczne i teoretyczne 1. Cele i zadania przygotowania psychicznego i teoretycznego 2. Główne środki oddziaływania wychowawczego 3. Kontrola procesu szkolenia V. Podstawy odnowy biologicznej 1. Środki i metody odnowy biologicznej VI. Literatura.
I. Zagadnienia związane z realizacją programu szkolenia. 1. Uwarunkowania prawne Szkoły Mistrzostwa Sportowego. Klasy i szkoły sportowe oraz szkoły mistrzostwa sportowego działają w oparciu o ogólne zasady określone w ustawie z dnia 7 września 1991r o systemie oświaty (t.j. Dz.U. Dz. 1996r. Nr 67, poz.329 z późniejszymi zm. oraz przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie warunków tworzenia, organizacji oraz działania klas i szkół sportowych oraz szkół mistrzostwa sportowego (Dz. U. Nr 126, poz.1078). Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 18 stycznia 1966 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 201 r. Nr 81, poz. 889 z późniejszymi zm.) oraz 4 ust.1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 30 lipca 2002r., w klasach i szkołach sportowych oraz szkołach mistrzostwa sportowego w ramach zajęć sportowych prowadzone jest szkolenie sportowe. Szkolenie sportowe prowadzone jest według programów szkolenia sportowego opracowanych dla poszczególnych dyscyplin sportu, które dopuszczane są do użytku szkolnego przez Ministra Edukacji Narodowej i Sportu. 2. Charakterystyka programu szkolenia W programie szkoły mistrzostwa sportowego cele edukacyjne w zakresie ogólnego przygotowania specjalnego i szkolenia technicznego sformułowane są w postaci ogólnych zamierzeń trenera nauczyciela, działań szkoły i osiągnięć uczniów. 2-1. Cele edukacyjne. 1. Rozwijanie motywacji do podejmowania samodzielnych działań na rzecz harmonijnego rozwoju fizycznego, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych właściwości morfologicznych i funkcjonalnych w perspektywie osiągnięcia mistrzostwa sportowego. 2. Utrwalanie i pogłębianie znajomości zasad racjonalnej troski o zdrowie i sprawność fizyczną uwarunkowaną systematycznym uprawianiem zapasów. 3. Kształtowanie postaw moralnych i społecznych w oparciu o wartości tkwiące w treningu i walce zapaśniczej m.in.: wytrwałości, systematyczności, odpowiedzialności, samodyscypliny, zachowania się w sytuacji zwycięstwa i porażki. 4. Dążenie do osiągnięcia mistrzostwa sportowego w zapasach. 5. Wyrobienie odporności psychicznej związanej z walką sportową. 6. Promocja Szkoły.
2-2. Cele i zadania szkoły mistrzostwa sportowego. Celem szkoły mistrzostwa sportowego jest szkolenie uzdolnionej młodzieży na najwyższym poziomie sportowym, którego efektem ma być wprowadzenie w przyszłości jak największej liczby uczniów zawodników do kadry narodowej i olimpijskiej. Podczas 3 4 letniego okresu nauki w szkole mistrzostwa sportowego uczniowie powinni systematycznie podnosić swój poziom wyszkolenia sportowego. Cały proces szkolenia w zapasach powinien być racjonalnie wkomponowany w plan pracy szkoły i skoordynowany z jej funkcjonowaniem. Do podstawowych zadań szkoły należą: Nabór najzdolniejszych zawodników w grupie wiekowej kadetów i juniorów. Wszechstronny rozwój cech motorycznych. Wdrożenie szerokiego programu nauczania i doskonalenia zadań techniczno - taktycznych w zapasach. Zapewnienie uczniom bezkolizyjnego uczestnictwa w procesie szkolenia sportowego i nauczania w szkole. Wielokierunkowa praca wychowawczo pedagogiczna. Zapewnienie opieki medycznej w zakresie profilaktyki zdrowotnej oraz badań diagnostycznych i specjalistycznych wynikających z procesu szkolenia sportowego. Prowadzenie selekcji dynamicznej w trakcie pobytu uczniów w szkole. Zabezpieczenie bazy sportowej (treningowej) i socjalnej (wyżywienia, zakwaterowania). Organizowanie pomocy dydaktycznej uczniom mającym trudności w nauce wynikające z obciążeń szkolenia sportowego. Prowadzenie wszechstronnej współpracy z: Polskim Związkiem Zapaśniczym, klubami macierzystymi zawodników i rodzicami. 2-3. Kryteria doboru kandydatów do SMS. Kandydaci na uczniów SMS powinni spełnić następujące warunki: 1. Pozytywny wynik egzaminu wstępnego do szkoły 2. Pisemna zgoda rodziców 3. Posiadanie minimum II klasy sportowej 4. Pozytywny wynik specjalistycznych badań lekarskich 5. Zadawalające wyniki z testów sprawności motorycznej, zawartych w Zestawie prób sprawności ogólnej i specjalnej dla zawansowanych zawodników zapasów ( styl klasyczny i wolny), opracowanych przez W. Starostę i J. Tracewskiego.
a) Sprawności ogólnej: - podciąganie na drążku, - bieg z przewrotami, - wyskok dosiężny, - bieg na 1000 m, - bieg na 30 m ze startu lotnego, b) Sprawności specjalnej: Próby akrobatyczne (na ocenę): - przerzut w przód, - przerzut w tył ( flick flack), - salto w przód w pozycji kucznej, - salto w tył w pozycji kucznej, c) Próby specjalistyczne: - zabieganie tzw. karuzela mostowa, - mosty z góry 3 x, - rzut suplesowy manekinem. 2-4. Kryteria selekcji dynamicznej zapaśników w SMS. Selekcja sportowa to proces dynamiczny i kierowany, w którym zmierzamy do wyboru osobników posiadających optymalne warunki morfologiczne, psychiczne i sprawnościowe do osiągnięcia w przyszłości wysokich wyników sportowych. Wyróżniamy trzy etapy sytemu selekcji i kontroli procesu treningowego: etap wszechstronny; etap ukierunkowany; etap specjalistyczny. W etapie I ocena stanu zdrowia, poziomu rozwoju fizycznego i osobniczego oraz cech specyficznych i postępów sportowych ukierunkowane są przede wszystkim na odpowiedni dobór początkujących zapaśników do grupy treningowej. Dane do oceny stanu zdrowia i rozwoju fizycznego uzyskujemy na ogół z badań w przychodni sportowo lekarskiej lub lekarza specjalizującego się w medycynie sportowej. Konieczne jest stwierdzenie braku przeciwwskazań do wyczynowego uprawiania zapasów już we wstępnych badaniach. Badania i obserwacje trenera stanowią podstawę do wstępnego określenia predyspozycji młodocianego zapaśnika do dalszego treningu zapaśniczego. W etapie II ukierunkowanym system kontroli powinien obejmować badania I etapu (ale bardziej uściślone) oraz pomiary i obserwacje, które pozwolą na określenie możliwości osiągnięcia doskonałości sportowej w zapasach.
Dotyczy to szczególnie określenia zdolności motorycznych i poznania wstępnego profilu energetycznego. Optymalne stosowanie obciążeń treningowych w tym etapie szkolenia wymaga: kontroli treści i przebiegu szkolenia w mikrocyklach, mezocyklach i mikrocyklach treningowych. Oceny efektów po treningowych. W pierwszym przypadku kontrola dotyczy analizy i oceny wielkości obciążenia zewnętrznego (objętość i intensywność pracy treningowej oraz obciążenia startowe), drugim obciążenia wewnętrznego, czyli zmian adaptacyjnych wywołanych w organizmie pod wpływem stosowanych obciążeń treningowych. W etapie III system kontroli opiera się na kontynuacji obserwacji i badań z etapu II oraz pomiarach i sprawdzianach oceniających przygotowanie specjalistyczne zapaśnika. Zaliczamy do nich: analizę i ocenę techniki walki zapaśniczej analizę i ocenę udziału w zawodach ocenę poziomu, dynamiki rozwojowej oraz stabilności wyniku sportowego poznanie i ustalenie profilu energetycznego organizmu Należy przyjąć, że nadzieję na przyszłość rokują ci kandydaci, którzy dysponują określonymi warunkami konstytucjonalnymi, posiadają uzdolnienia ruchowe i co niezwykle istotne - posiadane możliwości skutecznie wykorzystują w walce sportowej. Poza spełnieniem w/w warunków, zawodnik powinien zachowywać prawidłową postawę etyczną i otrzymywać pozytywne wyniki nauczania w szkole. I. Treści programowe 1. Założenia organizacyjno - szkoleniowe. Obserwacje wieloletniej drogi do mistrzostwa sportowego w zapasach wyraźnie określają ważność każdego etapu tej drogi. Szybkie zmiany adaptacyjne i rozwoju osobniczego, jakie zachodzą w organizmie młodego zapaśnika mogą doprowadzić do ominięcia okresu rozwoju określonej cechy, która w przyszłości mogłaby zadecydować o osiągnięciu wybitnych wyników. Podstawowym zadaniem przedstawionego poniżej programu jest właśnie nie dopuścić do podobnych przeoczeń oraz optymalizacji zabiegów szkoleniowych. Jego celem nadrzędnym jest umożliwienie doprowadzenia zawodnika do mistrzostwa sportowego w zapasach przy pełnym uwzględnieniu celu wychowawczego oraz przestrzeganiu zasad wszechstronnego rozwoju fizycznego i intelektualnego
Celem programu jest osiągnięcie mistrzostwa w zapasach poprzez: Harmonijny rozwój fizyczny dzięki odpowiedniemu doborowi środków i metod dostosowanych do możliwości rozwojowo poznawczych zawodnika. Prawidłowy rozwój i kształtowanie cech psychicznych i motorycznych Wyposażenie zawodnika w fundamentalne postawy techniczno taktyczne. Kształtowanie społecznie pożądanych postaw w działaniu indywidualnym, jak i zespołowym. Intelektualizacja procesu szkolenia: - dostarczenie wiadomości z dziedziny teorii treningu - informacje na temat higieny osobistej - prowadzenie własnej dokumentacji szkoleniowej 1. Formy organizacji szkolenia Proces szkolenia w SMS powinien odbywać się poprzez: Szkolenie obiektach SMS Szkolenie podczas konsultacji szkoleniowych Szkolenie podczas zgrupowań zimowych i letnich Szkolenie wyznaczonych uczniów w zgrupowaniach kadry narodowej Udział w zawodach kalendarza OZZ i PZZ Udział w okresowych badaniach lekarskich i próbach wydolnościowych Wykonywanie sprawdzianów i testów sprawnościowych. 2. Ramowy program szkolenia w SMS. Zgodnie 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 30 lipca 2002r. obowiązkowy wymiar godzin zajęć sportowych w szkołach mistrzostwa sportowego wnosi - co najmniej 16 godzin. Tygodniowy wymiar godzin zajęć sportowych w szkołach mistrzostwa sportowego ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym. Ten wymiar ustalany jest na podstawie szkolnego programu szkolenia sportowego, z uwzględnieniem: etapu szkolenia sportowego wymagań i organizacji szkolenia zapaśniczego poziomu wyszkolenia sportowego uczniów. Zakłada się, że program SMS obejmuje szkolenia w okresie rocznym w ilości: 10 miesięcy szkolenia dydaktycznego - 650 godzin 3 grupowania szkoleniowe ( zimowe, letnie i integracyjne) - 150 godzin ------------------------------------ Razem - 800 godzin
3-1.Ramowy plan godzin w 4-letniej szkole i proporcje obciążeń treningowych Tab.1 L.p. Tematyka szkolenia Ogółem Kl. I Ilość Godzi. Obciążenia Kl. II Ilość Godzi. Kl. III Ilość Godzi. Kl. IV Ilość Godzi. Obciążenia 1. Technika - takt. - doskonalenie - stójka - parter 2160 1270 890 480 280 200 60% 560 330 230 560 330 230 560 330 230 70% 2. Kształtowanie sprawności motorycznej 1040 320 40% 240 240 240 30% 3. Suma 3200 800 10% 800 800 800 100% 3-2. Akcje programowe Tab. 2 Akcje programowe Ogółem KL. I Kl. II KL. III Kl. IV Ilość / liczba dni Ilość / Liczba dni Ilość / Liczba dni Ilość / Liczba dni Ilość / Liczba dni ZGRUPOWANIAA 12/180 3 / 45 3 / 45 3 / 45 3 / 45 ZAWODY 40 / 80 8-10 / 16-20 8-10 / 16-20 8-10 / 16-20 8-10 / 16-20 KONSULTACJE SZKOLENIOWE BADANIA LEK. SPRAWDZIANY 12 / 48 3 / 12 3 / 12 3 / 12 3 / 12 8 / 16 2 / 4 2 / 4 2 / 4 2 / 4
3-3. Ramowy plan treści nauczania w SMS Tab. 3 L.p. Środki treningowe Kl. I Ilość godz. Kl. II Ilość godz. Kl. III Ilość godz. Kl. IV Ilość godz. 1. Technika, taktyka, nauczanie 280 200 100 80 2. Technika, taktyka, doskonal. 100 150 250 200 3. Technika indywidualna 50 80 130 180 4. Walki ( szkolne, zadaniowe ) 50 50 80 100 Suma 480 560 560 560 5. Akrob. ćwiczenia specjalist. 60 50 20 20 6. Trening siły og. i specjalist. 70 80 60 70 7. Trening wytrzymałości 70 80 60 60 8. Tren. koordyn. ruch. i gibko. 60 50 40 30 9. Trening szybkości 20 20 30 30 10. Gry sportowe 40 40 30 30 Suma 320 240 240 240 OGÓŁEM 800 800 800 800 3-4. Ogólna koncepcja szkolenia w SMS W celu spełnienia określonych celów szkoły, na każdy rok szkolenia sportowego musza być wyznaczone zadania wynikowe dla poszczególnych uczniów. Wiąże się to z doborem środków treningowych, objętości i intensywności pracy. Do określenia charakteru pracy szkoleniowej w określonym czasie służy nam system współzawodnictwa sportowego. Na etapie wstępnym specjalistycznym podstawową formą współzawodnictwa jest Ogólnopolska Olimpiada Młodzieży ( 15-17 lat kadet) oraz Mistrzostwa Polski juniorów (18 20 lat). System współzawodnictwa umożliwia dokonanie oceny pracy szkoleniowej oraz mobilizuje sportowo zawodników. Dodatkowym elementem wspomagającym i stymulującym proces szkolenia sportowego i jego ocenę jest klasyfikacja sportowa.
Biorąc pod uwagę terminy imprez sportowych, każdy rok 3 4 letniego cyklu szkolenia w SMS można podzielić na następujące okresy: Okres przygotowawczy - 15.08. - 28.02. Okres startowy - 01.03-15.07. Okres przejściowy - 16.07. - 14.8. Tab.4 -Charakterystyka środków treningowych w mikrocyklu tygodniowym. Etapy Okres przygotowawczy Okres startowy Przejściowy Grupa środków treningowych Podokres przygotowania ogólnego Podokres przygotowania specjalistycznego Z zawodami Bez zawodów Doskonal. techniki i taktyki 2 2 1 2 - Nauczanie techniki i taktyki 3 2 - - - Doskonalenie techniki indywidualnej 1 2 2 2 - Walki sparingowe - 1 2 2 - Walki zadaniowe 1 2 2 2 - Trening siły ogólnej 2 - - - 1 Trening siły specjalnej 1 1 1 1 - Trening obwodowy wytrzymałości 1 1 - - - Trening obwodowy szybkości siłowej - 1 1 1 - Bieg tlenowy 1 1-1 - Mała zabawa biegowa 2 1-1 1 Akrobatyka 1 1 1 1 - Gry sportowe 2 1 1 1 2 Sprawdziany 2 2-1 - Zawody - 2 6-8 - - Legenda: DTT - Doskonalenie techniki i taktyki NTT - Nauczanie techniki i taktyki TJ - Doskonalenie techniki indywidualnej WS - Walki sparingowe WZ - Walki zadaniowe SO - Trening siły ogólnej SS - Trening siły specjalistycznej TOW - Trening obwodowy wytrzymałościowy TOSz - Trening obwodowo szybk. siłowy MZB - Mała zabawa biegowa DZB - Duża zabawa biegowa Akrob. - Akrobatyk
3-5. Charakterystyka poszczególnych okresów w cyklu rocznym Okres przygotowawczy a) podokres przygotowania ogólnego w którym szczególny nacisk należy położyć na podniesienie poziomu cech motorycznych, szczególnie siły i wytrzymałości. W treningu techniki należy nauczać nowych elementów techniczno taktycznych i doskonalić je. Trening w tym okresie powinna charakteryzować duża objętość pracy przy umiarkowanej intensywności. Tab.6 Przykładowy mikrocykl w podokresie przygotowania ogólnego. Godz. Powiedz. Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota Niedziela 8.00-9.30 Gry + ćw. siły specjalnej TTN DZB Gry + akrob. + rzuty TTD MZB - 17.00-19.00 TTN S. O. Odnowa biologiczna TTD S.O. Odnowa biologiczna - b) podokres przygotowania specjalistycznego w tym okresie zwiększa się ilość treningów specjalistycznych. Należy zwrócić uwagę na dalsze doskonalenie siły i wytrzymałości o charakterze specjalistycznym. Praca nad techniką i taktyką powinna mieć charakter ukierunkowany pod kątem indywidualnych możliwości zawodnika, a doskonalenie jej powinno przebiegać przy zastosowaniu bardzo intensywnych środków treningowych ( walki zadaniowe, walki sparingowe) Tab. 7 Przykładowy mikrocykl w podokresie przygotowania specjalistycznego. Godz. Powiedz. Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota Niedziela 8.00-9.30 MZB Trening SS - TJ + ćw. SS Gry Odnowa biologiczna - 17.00-18.30 TTD TTD Akrobatyka + sauna TTD TTD WZ / WS - -
Okres startowy. W okresie startowym zawodnicy powinni osiągnąć wysoki poziom wytrenowania. Pierwsze starty powinny dać odpowiedź czy stosowana technika i taktyka oraz poziomie przygotowania motorycznego są wystarczające. W tym okresie musi nastąpić zdecydowana indywidualizacja zarówno treningu technicznego jak i ogólnego. Treningi powinny się charakteryzować dużą intensywnością oraz krótszym czasem trwania. Przykładowe mikrocykle w okresie startowym: Tab.8 mikrocykl bez zawodów. Godz. Powiedz. Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota Niedziela 8.00-9.30 Gry Trening SS - TOSZ Gry + TJ Sparing - 17.00-18.30 Akrobatyka + rzuty TTD TTD (TJ) TTD ( WZ) TTD WS Odnowa biologiczna - Tab.9 mikrocykl z zawodami Godz. Powiedz. Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota Niedziel. 8.00-9.30 Gry - - Gry Odnowa biologiczna Zawody Zawody 17.00-18.30 TTD. (analiza po zawod TJ WZ Gry + ćw. szybk. TJ ( WZ) Wyjazd na zawody Zawody - Okres przejściowy powinien charakteryzować się czynnym wypoczynkiem organizowanym indywidualnie przez zawodnika. Ćwiczenia powinny mieć charakter ogólnorozwojowy o małej intensywności.
I. Treści nauczania. 1. Struktura przygotowania fizycznego. 1-1. Przygotowanie kondycyjne - zadania: zwiększenie możliwości funkcjonalnych organizmu kształtowanie zdolności kondycyjnych: siłowych, szybkościowych, wytrzymałościowych, gibkości, rozwijanie powiązanych z nimi kompleksów zdolności kondycyjnych i koordynacyjnych. 1-2. Wszechstronne przygotowanie kondycyjne zadania: zapewnienie prawidłowego rozwoju fizycznego zwiększenie możliwości funkcjonalnych i wydolności kształtowanie zasadniczych zdolności kondycyjnych opanowanie ważnych życiowo nawyków polepszenie procesów regeneracyjnych. 1-3. Przygotowanie specjalne zadania: kształtowanie specjalnych zdolności kondycyjnych doskonalenie techniki i taktyki walki osiągnięcie formy sportowej polepszenie przygotowania fizycznego 1-4. Środki przygotowania kondycyjnego ćwiczenia siłowe i szybkościowo siłowe oddziałujące wszechstronnie i specjalnie ćwiczenia wytrzymałości wszechstronnej, szybkościowej i siłowej ćwiczenia szybkościowe (szybkość przemieszczania się, częstotliwości ruchów, szybkości pojedynczego ruchu), ćwiczenia gibkościowe. 1-5. Metody przygotowania kondycyjnego: równomierna (kształtowanie wytrzymałości wszechstronnej i specjalnej) zmienna (stosuje się ją do wytrzymałości specjalnej walka), powtórzeniowa ( stosowana w kształtowaniu zdolności siłowych i szybkościowo- siłowych), interwałowa (kształtowanie wytrzymałości wszechstronnej i specjalnej)
sprzężona polega na stosowaniu i wykonaniu takich ćwiczeń, podczas których: a) polepszeniu ulegają zdolności kondycyjne i działania techniczno taktyczne b) rozwijane są wszelkie możliwe kompleksy zdolności kondycyjnych i koordynacyjnych, gier polega na wykorzystywaniu różnorodnych gier ruchowych i sportowych sprzyjających pełnemu przejawianiu i kształtowaniu zdolności koordynacji i szybkości startowa ćwiczenia prowadzi się w formie walk sparingowych i zawodów 1-1. Kształtowanie zdolności siłowych: rodzaje zdolności siłowych: czysto siłowe, szybkościowo siłowe, wytrzymałościowe, podział przygotowania siłowego: a) wszechstronne ( zwiększenie siły wszystkich mięśni) b) specjalne ( kształtowanie zdolności szybkościowo siłowych) środki przygotowania siłowego: a) ćwiczenia z pokonywaniem oporu b) ćwiczenia z przeciwdziałaniem c) ćwiczenia specjalne zapaśnicze d) izometryczne e) imitacyjne metody kształtowania zdolności siłowych: a) wysiłków maksymalnych b) wysiłków dynamicznych c) napięć izometrycznych d) wpływu kompleksowego e) treningu obwodowego 1-2. Przygotowanie szybkościowe: ćwiczenia kompleksowe gry zespołowe i ruchowe, sztafety, tory przeszkód ćwiczenia ukierunkowane oddziaływujące w sposób wybiórczy na czas reakcji, czas wykonania pojedynczych ruchów, częstotliwości ruchów, szybkość wytrzymałościową, szybkość wykonywania działań ruchowych w całości, ćwiczenia sprzężone oddziałujące na zdolności szybkościowe i inne zdolności motoryczne i doskonalenie elementów technicznych,
1-1. Kształtowanie wytrzymałości: wszechstronnej: biegi, jazda na rowerze, gryz ruchowe i sportowe, metody kształtowania: zmienna, powtórzeniowa, trening obwodowy, kontrolna, startowa specjalnej szybkościowa, siłowa, koordynacyjna 1-2. Przygotowanie gibkościowe: aktywne ( stopień ruchomości zależy od samego ucznia pasywne ( osiąganie w wyniku działania sił zewnętrznych) 2. Przygotowanie techniczne. Nauka i doskonalenie elementów techniki zapasów w stylu klasycznym. 2-1. Pozycja stojąca: a) Nauka i doskonalenie prawidłowej stójki, poruszanie się po macie, obciążanie nóg przeciwnika, nauka uchwytów. b) Sprowadzenia do parteru: szarpnięciem za rękę nurkowaniem wywrotką zbiciem obejściem wejściem w pas Obrony i kontry. c) Rzuty biodrowe: Biodro szkolne Biodro powaleniowe Biodro z wykluczenia Biodro z klamry Biodro krzyżowe Biodro z uchwytu za dwie ręce Biodro za jedną rękę
Obrony i kontry. d) Wywrotka i jej odmiany obrony i kontry. e) Rzuty przez ramię różne odmiany obrony i kontry. f) Powalenia ( posadki w przód) obrony. g) Rzuty suplesowe: Suples zakrokiem Suples za rękę i tułów Suples za dwie ręce Suples z uchwytem za głowę i rękę Suples z wykluczeniem ręki Suples białoruski Obrony i kontry. h) Rzuty skrętowe i skłonem w przód. 2-1. Pozycja parterowa: a) Atak na ręce kombinacje obrony kontry b) Rolady wyjścia z parteru c) Wózki, narzutki różne warianty obrony d) Wynoszenia do odwrotnego pasa suplesów obrony e) Atak za głowę z góry kombinacje obrony 3. Technika kompleksowa: 3-1. Nauczając techniki kompleksowej należy:
opanować pojedyncze elementy kombinacji doskonalić koordynację i szybkość elementów kombinacji dążyć do wytrącenia z równowagi przeciwnika, przez zastosowanie chwytu lub uchwytu przygotowawczego, przygotowawczego następnie wykonać chwyt kończący w treningu dążyć do maksymalnego skrócenia czasu między chwytem lub uchwytem przygotowawczym, a chwytem kończącym kompleksu podczas nauczania i doskonalenia techniki kompleksowej należy zmieniać partnerów ( niski, wysoki, lżejszy, cięższy) w doskonaleniu techniki kompleksowej wykorzystać formy walk szkolnych, zadaniowych, fragmentów walk. 1. Podstawowe środki treningowe stosowane w treningu zapaśniczym: walki startowe walki kontrolne walki sparingowe walki zadaniowe walki szkolne nauczanie techniki doskonalenie techniki przerzuty partnerem o różnej wadze ciała ćwiczenia imitacyjne ćwiczenia siłowe z partnerem ćwiczenia szybkościowo-siłowe z partnerem ćwiczenia wytrzymałościowo- siłowe z partnerem przerzuty manekinem ćwiczenia na ekspanderach ( wejścia do rzutów) 2. Przygotowanie taktyczne: wypracowanie ogólnej taktyki zawodnika wypracowanie specjalnej taktyki walki z przyszłymi przeciwnikami taktyka utrzymania przewagi i odrabiania straty.
IV. Przygotowanie psychiczne i teoretyczne: 1. Cele i zadania przygotowania psychicznego i teoretycznego kształtowanie pozytywnych postaw społecznych kształtowanie czasu reakcji, czucia przestrzeni, koordynacji rozwijanie koncentracji i podzielności uwagi kształtowanie woli doskonalenie myślenia taktycznego kształtowanie odporności psychicznej uwagi, wyjaśnienia, porady podczas treningów i zawodów przeprowadzanie zajęć teoretycznych oglądanie filmów szkoleniowych uczestnictwo w spotkaniach, pogadankach, wykładach 1. Główne środki oddziaływania wychowawczego osobisty przykład odpowiednio dobrane i stosowane formy ćwiczebne wykluczające działania niezgodne z przepisami, stosowanie ćwiczeń relaksowo koncentrujących, stosowanie perswazji w przypadku zachowań agresywnych rozmowy dotyczące etyki sportowca, uświadamianie konieczności dokładnej znajomości przepisów, niedopuszczanie możliwości kwestionowania decyzji sędziego, stosowanie nagród i wyróżnień oraz kar adekwatnych do przewinienia. 2. Kontrola procesu szkolenia. Treścią kontroli powinny być: ocena stanu organizmu i zdrowia zawodnika ocena obciążeń treningowych ocena techniki ocena wyników sportowych : - liczba stoczonych walk - rodzaje zwycięstw i porażek - zasób prezentowanej techniki - efektywność stosowanej techniki
- uzyskany wynik sportowy ocena sprawności motorycznej wg. Zestawu prób sprawności ogólnej i specjalnej dla zawansowanych zawodników zapasów ( styl klasyczny i wolny). Wydawnictwo: Instytut Sportu i Polski Związek Zapaśniczy Warszawa 1981 r. V. Podstawy odnowy biologicznej: 1. Środki i metody odnowy biologicznej: Fizykoterapeutyczne środki odnowy biologicznej - różne rodzaje masażu - metody rozgrzewające sauna Solux - kąpiele mineralne, solankowe - jonoforeza Odnowa środkami biochemicznymi Właściwy wypoczynek i tryb życia. VI. Literatura: A. Głaz, Makroregionalny program szkolenia młodzieży uzdolnionej sportowo w PZZ. Warszawa 1995 A. Głaz, Program organizacyjno szkoleniowy SMS. Warszawa 2001 Z. Naglak, Metodyka trenowania sportowca AWF. Wrocław 1999 J. Lipski Z. Dmowski, Współczesny system selekcji zapaśników. Warszawa 1980 P. Wróblewski, Wychowanie fizyczne Program nauczania w zakresie Podstawowym. Kielce 2002 J. Tracewski, Wytyczne szkoleniowe na rok 2000 Dziennik Ustaw Rozporządzenie MENiS Dz. U. Nr 126, poz. 1078.