MODUŁ JĘZYKOZNAWCZY I stopień

MODUŁ JĘZYKOZNAWCZY I stopień Semestr 2 Przedmiot Wstęp do językoznawstwa Punkty ECTS 2 Liczba godzin 15 Celem zajęć jest przekazanie studentom podstawowej wiedzy z zakresu językoznawstwa ogólnego. Zdobyta wiedza powinna pozwolić na refleksję nad złożonością zjawiska języka rozumianego jako instrument komunikacji społecznej, ale także jako obiekt badań lingwistycznych. Zajęcia dostarczają studentom podstawowych narzędzi teoretycznych i odpowiedniego aparatu terminologicznego niezbędnego do opisu i analizy funkcjonowania języka i języków. Przedmiot ten ma również na celu przedstawienie historii refleksji ludzkiej nad zjawiskami językowymi, które u progu XX wieku dały początek językoznawstwu naukowemu. Podstawowe wiadomości językoznawcze na poziomie szkoły średniej. e1. określa zakres badań językoznawczych (01FR1A_W01; 01FA1A_W01) e2. definiuje zjawisko języka i określa jego typowe cechy (01FR1A_W04; 01FA1A_W04) e3. rozróżnia poszczególne typologie języków (01FR1A_W03; 01FA1A_W03) e4. wyodrębnia poszczególne prądy i teorie lingwistyczne (01FR1A_W04; 01FA1A_W04) e1. analizuje badania językoznawcze różnego typu (01FR1A_U09; 01FA1A_U09) e2. wybiera odpowiednie instrumenty analizy językoznawczej do poszczególnych zadań badawczych (01FR1A_U12; 01FA1A_U12) e3. stosuje odpowiedni aparat pojęciowy do opisu zjawisk z zakresu językoznawstwa (01FR1A_U02; 01FA1A_U02) e1. ma świadomość podejmowanych wyborów w ramach analizy lingwistycznej (01FR1A_K03; 01FA1A_K03) e2. kreatywnie podejmuje zadania badawcze z zakresu lingwistyki (01FR1A_K05; 01FA1A_K05) Podstawowe pojęcia z zakresu językoznawstwa Działy i gałęzie językoznawstwa Język, języki naturalne i ich podział Rodziny i grupy języków Typy języków (typologia syntaktyczna, semantyczna, fonologiczna) Diasystemowe zróżnicowanie języka Teorie znaku w językoznawstwie Komunikacja językowa

Historia językoznawstwa: Starożytność /Indie, Grecja, Rzym/, Średniowiecze, XVIw., XVIIw., XVIIIw. Komparatywizm /metody językoznawstwa porównawczego/. Młodogramatycy, Szkoła Kazańska, strukturalizm /F. de Saussure, L. Hjelmslev, strukturalizm amerykański/. Gramatyka transformacyjno-generatywna /N. Chomsky/, analizy dyskursywne i argumentacyjne, nowe teorie semantyczne /A.Culioli, I. Melcuk/, kognitywizm. Kolokwium zaliczeniowe w formie pisemnej na zakończenie cyklu wykładów, indywidualna prezentacja ustna (około 10 min., w trakcie zajęć) wybranego zagadnienia dotyczącego omawianej problematyki. Przy ocenianiu będzie brana pod uwagę wiedza studenta na dany temat, jego krytyczne podejście do zagadnienia, umiejętność prezentacji i interpretacji zjawisk przekładowych. Wykład, elementy e-learningu, praca w grupach, prezentacje multimedialne, elementy metody projektowej (w zakresie opracowania jednego wybranego zagadnienia teoretycznego). Delbecque N., Linguistique cognitive, De Boeck. Duculot, 2002 Dubois J., Dictionnaire de linguistique et des sciences du langage, Larousse 1994 Ducrot O., Todorov T., Dictionnaire encyclopédique des sciences du langage, Seuil 1972 Fuchs C., Le Goffic P., Les linguistiques contemporaines, Hachette 1992 Grabias S., Język w zachowaniach społecznych, Wydawnictwo UMCS, Lublin, 2003 Grzegorczykowa R., Wstęp do językoznawstwa, Warszawa, PWN, 2008 Polański K. (red), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Ossolineum, Wrocław-Warszawa- Kraków, 1999 Sarfati G.-E., Paveau M.-A., Grandes théories de la linguistique, Avalon, 2008 Soutet O., Linguistique, PUF, 1995 Weinsberg A., Językoznawstwo ogólne, PWN 1983 Semestr Filologia romańska z drugim językiem romańskim 1, 2, 3,4 Filologia romańska z drugim językiem obcym 3, 4, 5, 6 Przedmiot Punkty ECTS Liczba godzin 45 + 45+45+ 45= 180 Gramatyka opisowa języka francuskiego Filologia romańska z drugim językiem romańskim 4+3+3+4=14 Filologia romańska z drugim językiem obcym 3+4+3+4=14 Celem zajęć jest przekazanie studentom wiedzy z zakresu gramatyki opisowej języka francuskiego. Zajęcia dostarczają studentom narzędzi teoretycznych i aparatu terminologicznego niezbędnych do opisu i analizy struktury języka. Przedmiot ten ma też na celu uświadomienie studentom istnienia pojęć normy językowej i uzusu językowego, a także zwrócenie uwagi na ich specyficzną wagę w języku francuskim. znajomość języka francuskiego i wiedzy gramatycznej na poziomie szkoły średniej.

e1. definiuje pojęcia z zakresu gramatyki opisowej języka francuskiego (01FR1A_W03; 01FA1A_W03) e2. klasyfikuje poszczególne kategorie gramatyczne francuszczyzny (01FR1A_W05; 01FA1A_W05) e3. analizuje wybrane problemy gramatyczne (01FR1A_W04; 01FA1A_W04) e1. opisuje zjawiska i kategorie gramatyczne (01FR1A_U02; 01FA1A_U02) e2. wyjaśnia charakter zjawisk i kategorii gramatycznych (01FR1A_U12; 01FA1A_U12) e3. stosuje odpowiedni aparat pojęciowy do opisu zjawisk gramatycznych (01FR1A_U02; 01FA1A_U02) e4. prezentuje różne podejścia metodologiczne do problemów normy i uzusu w języku (01FR1A_U13; 01FA1A_U13) e1. ma świadomość zróżnicowania gramatycznej struktury języka ze względu na czynniki pozajęzykowe (01FR1A_K05; 01FA1A_K05) e2. uzasadnia podejmowane wyborów w ramach odmian językowych (01FR1A_K03; 01FA1A_K03) Zagadnienia opisu fonetycznego współczesnego języka francuskiego System samogłoskowy i spółgłoskowy francuszczyzny Cechy prozodyczne języka francuskiego Podstawowe zagadnienia z zakresu fonologii z uwzględnieniem różnic między francuskim systemem fonologicznym a systemami innych języków Podstawowe zagadnienia związane z opisem morfologicznym języka francuskiego Części mowy francuszczyzny: typologia i opis Struktura wyrazu francuskiego Sposoby tworzenia wyrazów we współczesnej francuszczyźnie Składnia i jej obiekt badań Syntagma a zdanie Klasyfikacja części zdania. Podstawowe i drugorzędne funkcje składniowe Typologia zdań prostych w gramatyce francuskiej Typologia zdań podrzędnych w gramatyce francuskiej. Oceniany jest udział i zaangażowanie studenta w zajęciach. Kolokwia zaliczeniowe w formie pisemnej przeprowadzane są w trakcie i na zakończenie każdego cyklu zajęć. Przy ocenianiu będzie brana pod uwagę wiedza studenta na dany temat, a także jego samodzielność w rozwiązywaniu poszczególnych problemów dotyczących opisu języka francuskiego. Wykład, elementy e-learningu, prezentacje multimedialne, ćwiczenia praktyczne indywidualne i grupowe. Dutka-Mańkowska A., Pilecka E., Précis de la phonétique du français contemporain, Varsovie, Publications de l Institut d Etudes Romanes, Université de Varsovie, 2008 Grevisse M., Le bon usage, Paris, Duculot, Gembloux, 1980 Grevisse M., Précis de grammaire française, Paris, Duculot, Gembloux, 1969 Kacprzak A., Sypnicki J., Éléments de grammaire, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2000

Krzemińska W., Sypnicki J., Éléments de grammaire française. Phonétique, Poznań 1988 Léon P., Phonétisme et prononciation du français avec des travaux pratiques, Paris, Nathan, 1992 Maingueneau D., Syntaxe du français, Paris, Hachette, 1999 Platkow A., Wymowa francuska, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1977 Riegel M. et alii, Grammaire méthodique du français, PUF, Paris, 2004 Semestr 5 Przedmiot Gramatyka kontrastywna Punkty ECTS 3 Liczba godzin 30 Celem zajęć jest przekazanie studentom podstawowej wiedzy z zakresu badań kontrastywnych francusko-polskich i polsko-francuskich. Zdobyta wiedza powinna pozwolić na refleksję nad samą istotą analizy kontrastywnej, nad jej aspektami teoretycznymi jak i stroną praktyczną. Zajęcia dostarczają studentom podstawowych narzędzi teoretycznych i odpowiedniego aparatu terminologicznego niezbędnego do opisu kontrastywnego dwóch języków. Przedmiot ten ma również na celu przedstawienie szerokiego spektrum problemów i zagadnień z zakresu językoznawstwa kontrastywnego oraz ukazanie specyfiki i odrębności tej dyscypliny naukowej. Brak e1. nakreśla zakres badań językoznawstwa kontrastywnego francusko-polskiego i polskofrancuskiego (01FR1A_W03) e2. definiuje pojęcie studiów kontrastywnych vs konfrontatywnych (01FR1A_W03) e3. rozróżnia elementarne terminy powyższej dziedziny (np. pojęcia takie jak: fałszywi przyjaciele tłumacza, interferencja językowa, tertium comparationis) (01FR1A_W03) e4. opisuje różne poziomy analizy kontrastywnej : fonologiczny, morfologiczny (słowotwórstwo, fleksja), składniowy, semantyczny, leksykologiczny, stylistyczny, frazeologiczny i paremiologiczny (01FR1A_W05) e5.charakteryzuje najważniejsze kierunki rozwoju i nowe osiągnięcia z zakresu językoznawstwa kontrastywnego, m.in. kontrastywnej teorii prototypów (01FR1A_W05) e1. stosuje pojęcia i paradygmaty badawcze z zakresu językoznawstwa kontrastywnego (01FR1A_U02) e2. wyszukuje, analizuje i użytkuje informacje opierając się na różnych źródłach (01FR1A_U09) e3. weryfikuje jakość dokonanej analizy kontrastywnej według przyjętych kryteriów (01FR1A_U13) e4. prezentuje różne podejścia metodologiczne do problemów analizy kontrastywnej (01FR1A_U12) e1. jest kreatywny w podejściu do podejmowanych analiz kontrastywnych (01FR1A_K05) e2. jest otwarty na odmienność kulturową (01FR1A_K05)

Miejsce i znaczeniu językoznawstwa kontrastywnego w systemie nauk o języku (m.in. historia i przedmiot badań kontrastywnych) Pojęcia : fałszywi przyjaciele tłumacza, interferencja językowa, tertium comparationis w studiach kontrastywnych, studia kontrastywne vs konfrontatywne Fonologia kontrastywna Morfologia kontrastywna (słowotwórstwo, fleksja) Składnia kontrastywna Semantyka kontrastywna Leksykologia kontrastywna Wybrane problemy stylistyki kontrastywnej Wybrane problemy frazeologii i paremiologii kontrastywnej Kontrastywna teoria prototypów. Pisemne prace kontrolne cząstkowe (fakultatywne). Kolokwium zaliczeniowe w formie pisemnej na zakończenie cyklu wykładów, indywidualna prezentacja ustna (około 10 min., w trakcie zajęć) wybranego zagadnienia dotyczącego omawianej problematyki. Przy ocenianiu jest brana pod uwagę wiedza studenta na dany temat, jego krytyczne podejście do zagadnienia, umiejętność prezentacji i interpretacji analiz kontrastywnych. Wykład, elementy e-learningu, praca w grupach, referaty studentów. Fisiak J., 1981, «Kilka uwag o kontrastywnej (konfrontatywnej) analizie języków» in Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, z. 38, ss. 71-77 Gniadek S., 1979, Grammairecontrastive franco-polonaise, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa Kielski B., 1957, Struktura języków francuskiego i polskiego w świetle analizy porównawczej, część I i II, Zakład Ossolińskich we Wrocławiu, Łódź Lipińska M., 2003, Les proverbes prototypiques polonais et français, Oficyna Wydawnicza Leksem, Łask Lipińska M., 2004, L équivalence des proverbes polonais et des proverbes français, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź Sypnicki J., 1993. «Quelques observations sur les recherches confrontatives dans le domaine lexical» in Studia Romanica Posnaniensia, XVII, ss. 199-205 Zabrocki L., 1976. «O tak zwanych studiach kontrastywnych. Problem językoznawstwa konfrontatywnego» in Lingua Posnaniensis XIX, ss. 9-31 Zaręba L., 1988, Polskie i francuskie frazeologizmy w ujęciu leksykograficznym, Uniwersytet Jagielloński, Kraków. Semestr 5 Przedmiot Historia języka francuskiego z elementami gramatyki historycznej Punkty ECTS 5 - Filologia romańska z drugim językiem romańskim 3 - Filologia romańska z drugim językiem obcym Liczba godzin 30 Studenci w trakcie zajęć poznają główne etapy historii języka francuskiego od późnej łaciny ludowej do współczesnej francuszczyzny, najważniejsze problemy gramatyki historycznej

języka francuskiego i zjawiska związane z ewolucją języka. Zajęcia mają także na celu przedstawienie historycznych uwarunkowań ortografii, fonetyki i morfosyntaksy języka współczesnego. Wiedza dotycząca gramatyki opisowej współczesnego języka francuskiego, historii Francji, historii literatury francuskiej (zakres programu z lat I-II) oraz podstawowa znajomość języka łacińskiego. e1. jest w stanie wymienić historyczne języki i rodzaje kontaktów językowych w Galii / Francji (01FR1A_W05; 01FA1A_W05) e2. umie scharakteryzować główne etapy historii języka francuskiego (01FR1A_W04; 01FA1A_W04) e3. zna główne zmiany fonetyczne i morfologiczne od późnej łaciny ludowej do współczesnej francuszczyzny (01FR1A_W05; 01FA1A_W05) Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student umie: e1. zinterpretować historyczne uwarunkowania dzisiejszego stanu ortografii, wymowy oraz morfosyntaksy języka francuskiego (01FR1A_U13; 01FA1A_U13) e2. obserwować zjawiska współczesne związane z ewolucją języka (01FR1A_U09; 01FA1A_U09) e3. wytłumaczyć podstawowe przyczyny zróżnicowania języków romańskich (01FR1A_U02; 01FA1A_U02) Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student reprezentuje następujące postawy: e1. jest świadomy przyczyn i roli zmian językowych (01FR1A_K03; 01FA1A_K03) e2. jest wyczulony na różnice między językami romańskimi, związane z odmienną ewolucją historyczną (01FR1A_K05; 01FA1A_K05) Miejsce języka francuskiego w rodzinie indoeuropejskiej. Pojęcia romanii i frankofonii Języki starożytnej i średniowiecznej Galii. Główne etapy w historii języka francuskiego. Języki dzisiejszej Francji Łacina ludowa w Galii: charakterystyka, substraty i superstraty. Warunki romanizacji Fonetyka historyczna łaciny ludowej: akcentuacja, ewolucja systemu samogłoskowego i spółgłoskowego Fonetyka historyczna języka francuskiego: ewolucja spontaniczna samogłosek Samogłoski ewolucja uwarunkowana przez l welarne Samogłoski ewolucja uwarunkowana przez głoski nosowe i palatalne Ewolucja systemu spółgłoskowego Palatalizacje spółgłoskowe Morfologia historyczna: rzeczownik, przymiotnik, rodzajnik Morfologia historyczna: liczebnik, zaimki, czasownik Morfologia historyczna: czasownik c.d., przysłówek, przyimki, spójniki Ewolucja ortografii francuskiej Konkurencja języka francuskiego i łaciny (od średniowiecza do XXI w.) Historia ekspansji języka francuskiego w świecie.

Sprawdziany pisemne (testy) w trakcie i na zakończenie semestru. Egzamin pisemny (test) dla studentów specjalności Filologia romańska z drugim językiem romańskim. Wykład konwersatoryjny i ćwiczenia z wykorzystaniem zestawu kserokopii (map, tabel ewolucji itp.) oraz prezentacji multimedialnych. Ćwiczenia praktyczne w większym zakresie na dodatkowych zajęciach fakultatywnych. Bogacki K., T. Giermak-Zielińska, 1992, Introduction à l'histoire de la languefrançaise, Warszawa, WUW Chaurand J., 1999, Nouvelle histoire de la langue française, Paris, Seuil Huchon M., 2002, Histoire de la langue française, Paris, Librairie Générale Française Perret M., 1998, Introduction à l'histoire de la langue française, Paris, SEDES Picoche J., Ch. Marchello-Nizia, 1989, Histoire de la langue française, Paris, Nathan, oraz w Internecie : http://www.vigdor.com/ Walter H., 1988, Le français dans tous les sens, Paris, Laffont Semestr 5 Przedmiot Zajęcia specjalizacyjne z językoznawstwa Punkty ECTS 4 0100-FOLDJ51 Ilość godzin 30 Celem zajęć jest przekazanie studentom poszerzonej wiedzy z zakresu językoznawstwa. Wiedza ta koncentruje się na niektórych, bardziej szczegółowych zagadnieniach lingwistycznych. Zajęcia dają studentom teoretyczne narzędzia analizy językoznawczej, a także wyposażają go w odpowiedni aparat terminologiczny niezbędny dla tej analizy. Przedmiot przedstawia również szeroki wachlarz problemów i zagadnień z zakresu takich dziedzin jak język mediów i prasy francuskiej. Podstawowa orientacja w problematyce językoznawczej. e1. określa zakres badań różnorodnych gałęzi lingwistyki (01FR1A_W03; 01FA1A_W03) e2. rozpoznaje i odróżnia zagadnienia związane z poszczególnymi gałęziami językoznawstwa (01FR1A_W03; 01FA1A_W03) e3. właściwie kwalifikuje poszczególne kategorie językowe (01FR1A_W04; 01FA1A_W04) e4. poprawnie klasyfikuje problemy językoznawcze (01FR1A_W03; 01FA1A_W03) e1. analizuje poszczególne zjawiska językowe (01FR1A_U03; 01FR1A_03) e2. dobiera odpowiednie instrumenty analizy (01FR1A_U02; 01FA1A_U02)

e3. stosuje odpowiedni aparat pojęciowy do analizy zjawisk językoznawczych (01FR1A_U02; 01FA1A_U02) e4. Interpretuje wyniki poszczególnych badań (01FR1A_U12; 01FA1A_U12) e1. ma świadomość wagi uzyskiwanych wyników badań (01FR1A_K03; 01FA1A_K03) e2. jest kreatywny wobec podejmowanych zadań badawczych (01FR1A_K05; 01FA1A_K05) e3. syntetyzuje i wyjaśnia zjawiska językowe i społeczne (01FR1A_K07; 01FA1A_K07) Język mediów w prasie codziennej Leksyka, wyraz. Sposoby definiowania znaczenia wyrazu Język prawniczy, podstawowe zagadnienia Sposoby manipulacji językowej w prasie Analiza leksykalna tekstów autentycznych Tendencje rozwojowe współczesnej leksyki francuskiej Leksyka języka ogólnego i w tekstach specjalistycznych Nowe możliwości i metody badań słownictwa. Analiza autentycznych tekstów prasowych Językoznawstwo kulturowe (na tle innych gałęzi lingwistyki) jako prąd w językoznawstwie Teorie językoznawcze dotyczące związków języka i kultury Analiza autentycznych materiałów audio-wizualnych Język reklam; slogan reklamowy jako wyraz związku języka i kultury. Pisemna praca kontrolna na zakończenie cyklu zajęć; indywidualna i/lub grupowa prezentacja ustna (20-30 minut) wybranego zagadnienia. Przy ocenianiu brana jest pod uwagę wiedza studenta na dany temat, jego krytyczne podejście do zagadnienia, umiejętność prezentacji i interpretacji zagadnień, udział i zaangażowanie w zajęciach. Wykład, elementy e-learningu, praca w grupach, prezentacje multimedialne. Bieżący wybór tekstów publicystycznych Sablayrolles J.-F., La néologie en français contemporain analyse de productions néologiques récentes, Paris, Champion, 2000 Cros J-J., Le journalisme pour les nuls, Paris, First, 2011 Le Nouveau Petit Robert : dictionnaire alphabétique et analogique de la langue française, Dictionnaires Le Robert, 2002 Amossy R., Argumentation dans le discours, Armand Colin, Paris, 2006 Saussure F. de, Kurs językoznawstwa ogólnego, Warszawa, 1961 Martinet, A., Éléments de linguistique générale, Paris, 1960 Semestr 5,6 Przedmiot Seminarium dyplomowe - licencjackie Punkty ECTS Liczba godzin 30+30 = 60 Filologia romańska z drugim językiem romańskim 4+1+2+5=12 Filologia romańska z drugim językiem obcym 6+1+5+2=14

Celem zajęć jest przekazanie studentom usystematyzowanej i poszerzonej wiedzy z zakresu językoznawstwa. Zajęcia dostarczają studentom narzędzi teoretycznych i odpowiedniego aparatu terminologicznego niezbędnego do opisu i analizy zjawisk z zakresu lingwistyki. Przedmiot ten ma również na celu ukazanie specyfiki i odrębności tej dyscypliny naukowej. Zajęcia seminaryjne dostarczają teoretycznej i praktycznej wiedzy dotyczącej redagowania tekstów naukowych. Studenci dokonują wyboru tematu pracy dyplomowej, zapoznają się z zasadami redagowania pracy, tworzą jej koncepcję i przygotowują ostateczną jej redakcję. Przyswojone wiadomości z gramatyki języka francuskiego oraz treści zajęć ze wstępu do językoznawstwa. Znajomość języka francuskiego na poziomie trzeciego roku filologii romańskiej. e1. zna podstawowe narzędzia bibliograficzne z wybranej dziedziny (01FR1A_W03; 01FA1A_W03) e2. wie, jakie są metody zbierania i analizy językoznawczej korpusu (01FR1A_W03; 01FA1A_W03) e3. zna stan badań wybranej dziedziny (01FR1A_W10; 01FA1A_W10) e4. zna konwencje redakcji tekstów naukowych (01FR1A_W11; 01FA1A_W11) e1. posługuje się komputerem i internetem dla celów badawczych i redakcyjnych (01FR1A_U09; 01FA1A_U09) e2. samodzielnie opracowuje bibliografię wybranego tematu (01FR1A_U09; 01FA1A_U09) e3. zbiera i analizuje korpus językowy (01FR1A_U12; 01FA1A_U12) e4. redaguje rozprawę w języku francuskim (01FR1A_U05; 01FA1A_U05) e1. wykazuje zainteresowanie badaniami z dziedzin pokrewnych (01FR1A_K05; 01FA1A_K05) e2. wykazuje chęć doskonalenia umiejętności językowych i redakcyjnych (01FR1A_K07; 01FA1A_K07) Ustalenie tematyki pracy. Struktura pracy licencjackiej, podstawowe zasady redagowania. Układ graficzny rozprawy, konwencje typograficzne. Korpus i tradycyjne oraz nowoczesne metody zbierania korpusu. Bibliografia i i tradycyjne oraz nowoczesne metody zbierania bibliografii. Prezentowanie zbieranego korpusu i stanu badań wybranych dziedzin. Zasady sporządzania indeksów i spisów treści. Zasady korekty tekstów. Ocenianie przygotowań studentów na poszczególne zajęcia. Po pierwszym semestrze: zaliczenie na podstawie aktywnego udziału w zajęciach, akceptacji tytułu pracy licencjackiej, zgromadzenia korpusu i bibliografii oraz szkicu metody analizy. Po drugim semestrze: zaliczenie na podstawie aktywnego udziału w zajęciach oraz oddania zaakceptowanej pracy licencjackiej.

Wykład aktywizujący studentów, prezentacje ustne studentów, sprawdzanie prac pisemnych studentów, "burza mózgów" w rozwiązywaniu konkretnych problemów związanych z poszczególnymi pracami. Zgodnie z wybranym tematem, a także bibliografia ogólna: Dubois, J., Guespin, L., Giacomo,M. (et all.), 1989, Dictionnaire de linguistique, Paris, Larousse Grevisse, M., 1980, Le bon usage, Paris-Gembloux, Duculot Platforma CAIRN: http://www.cairn.info/disc-lettres-linguistique.htm Platforma Érudit: https://www.erudit.org Platforma Persée : Portail de revues en sciences humaines et sociales, www.persee.fr Grand Dictionnaire Terminologique: http://www.olf.gouv.qc.ca/ressources/gdt.html Platforma CNRTL : http://www.cnrtl.fr/lexicographie/. Le Trésor de la Langue Française informatisé, http://atilf.atilf.fr/tlf.htm

MODUŁ JĘZYKOZNAWCZY II stopień Semestr 1 Przedmiot Metodologia badań językoznawczych Punkty ECTS 4 Liczba godzin 30 Celem zajęć jest przekazanie studentom wiedzy z zakresu metodologii badań językoznawczych. Zdobyta wiedza powinna pozwolić im dostrzec różnorodność metod i teorii w lingwistyce. Zajęcia zaopatrują też studentów w podstawowe narzędzia teoretyczne i odpowiedni aparat terminologiczny potrzebny do analizy i opisu o charakterze lingwistycznym. Przedmiot ten ma również na celu ukazanie specyfiki i odrębności językoznawstwa jako dyscypliny naukowej. Podstawowa orientacja w problematyce dotyczącej badań językoznawczych. e1. nakreśla zakres badań metodologicznych w językoznawstwie (01FR2A_W04) e2. definiuje pojęcia metody i teorii badawczych (01FR2A_W02) e3. rozróżnia poszczególne metody i określać różnice między poszczególnymi metodami (01FR2A_W06) e1. analizuje różne zjawiska językowe za pomocą konkretnych metod językoznawczych (01FR2A_U03) e2. dobiera odpowiednie strategie badawcze (01FR2A_U03) e3. stosuje odpowiedni aparat pojęciowy do opisu zjawisk językoznawczych (01FR2A_U02) e1. jest kreatywny i krytyczny w podejściu do podejmowanych zadań badawczych (01FR2A_K05) Główne pojęcia metodologii badań językoznawczych. Metody a teorie w lingwistyce. Badania stylistyczne i retoryczne. Badania frazeologiczne i paremiologiczne. Badania leksykologiczne i semantyczne. Historia badań językoznawczych. Najnowsze kierunki badań w językoznawstwie. Wkład językoznawców francuskich w rozwój lingwistyki.

Kolokwium zaliczeniowe w formie pisemnej na zakończenie zajęć; indywidualne referowanie wybranego zagadnienia; prace pisemne dotyczące omawianej problematyki. Przy ocenianiu brana jest pod uwagę wiedza studenta na dany temat, a także jego krytyczne podejście do zagadnienia. Wykład, praca w grupach, prezentacje multimedialne. Amossy R., Argumentation dans le discours, Armand Colin, Paris, 2006 Fusch, C., Les linguistes contemporains, Hachette, 1992 Langacker, R. W., Wykłady z gramatyki kognitywnej, Wydawnictwo UMCS, Lublin, 1995 Martinet, A., Éléments de linguistique générale, Paris, 1960 Matoré G., La méthode en lexicologie. Domaine français, Didier, Paris, 1953 Milewski, T., Językoznawstwo,Warszawa, PWN, 1965 Ruwet, N., Wprowadzenie do gramatyki generatywnej, Wrocław, 1982 Saussure F. de, Kurs językoznawstwa ogólnego,warszawa, 1961 Semestr 1, 2, 3 Przedmiot Zajęcia specjalizacyjne z językoznawstwa Punkty ECTS 3+3+3=9 Liczba godzin 30+30+30=90 Celem zajęć jest przekazanie studentom poszerzonej wiedzy z zakresu językoznawstwa. Wiedza ta koncentruje się na niektórych, bardziej szczegółowych zagadnieniach lingwistycznych. Zajęcia dają studentom teoretyczne narzędzia analizy językoznawczej, a także wyposażają go w odpowiedni aparat terminologiczny niezbędny dla tej analizy. Przedmiot przedstawia również szeroki wachlarz problemów i zagadnień z zakresu lingwistyki widzianej jako odrębna dyscyplina naukowa. Podstawowa orientacja w problematyce językoznawczej. e1. określa zakres badań różnorodnych gałęzi lingwistyki (01FR2A_W04) e2. rozpoznaje i odróżnia zagadnienia związane z poszczególnymi gałęziami językoznawstwa (01FR2A_W11) e3. poprawnie klasyfikuje problemy językoznawcze (01FR2A_W04) e1. analizuje poszczególne zjawiska językowe (01FR2A_U03) e2. dobiera odpowiednie instrumenty analizy (01FR2A_U02) e3. stosuje odpowiedni aparat pojęciowy do analizy zjawisk językoznawczych (01FR2A_U12) e4. interpretuje wyniki poszczególnych badań (01FR2A_U03) e1.ma świadomość wagi uzyskiwanych wyników badań (01FR2A_K04)

e2.jest kreatywny wobec podejmowanych zadań badawczych (01FR2A_K05) Leksykologia a semantyka leksykalna Leksyka, wyraz. Sposoby definiowania znaczenia wyrazu Sposoby tworzenia wyrazów w języku francuskim Typy relacji semantycznych Zmiana semantyczna : metafora, metonimia, synekdocha Analiza leksykalna w diachronii vs analiza synchroniczna Tendencje rozwojowe współczesnej leksyki francuskiej Leksyka języka ogólnego a terminologie Nowe możliwości i metody badań słownictwa. Zastosowanie metod statystycznych w leksykografii, w badaniach i nauczaniu słownictwa Językoznawstwo kulturowe (na tle innych gałęzi lingwistyki) jako prąd w językoznawstwie Teorie językoznawcze dotyczące związków języka i kultury Frazeologia jako skarbnica kultury wspólnej Słowne palimpsesty jako wyrażenia naznaczone kulturowo Język reklam; slogan reklamowy jako wyraz związku języka i kultury Procedury metaforyzacji a odrębność językowo-kulturowa Onomastyka - narzędzie i wyraz kultury: nazwiska, przezwiska, imiona. Pisemna praca kontrolna na zakończenie cyklu zajęć; indywidualna i/lub grupowa prezentacja ustna (20-30 minut) wybranego zagadnienia. Przy ocenianiu brana jest pod uwagę wiedza studenta na dany temat, jego krytyczne podejście do zagadnienia, umiejętność prezentacji i interpretacji zjawisk językoznawczych, udział i zaangażowanie w zajęciach. Wykład, dyskusja, praca w grupach, prezentacje multimedialne. Galisson R., De la langue à la culture par les mots, Paris, Clé International, 1991 Gross G., Les expressions figées en français. Noms composés et autres locutions, Paris, Ophrys, 1996 Grzegorczykowa R., Wprowadzenie do semantyki językoznawczej", PWN, Warszawa, 2001 Kleiber G., La sémantique du prototype. Catégories et sens lexical, Paris, PUF, 1990 Lehman A., Martin-Berthet F., 1998, Introduction à la lexicologie sémantique et morphologie, Nathan Université, Paris Lehmann A, Martin-Berthet F., Introduction à la lexicologie. Sémantique et morphologie, Paris, Nathan, 2000 Mortureux M.-F., 1997, La lexicologie entre langue et discours, Sedes, Paris Sablayrolles J.-F., La néologie en français contemporain analyse de productions néologiques récentes, Paris, Champion, 2000 Tamba I., La sémantique, PUF, Paris, 2005 Semestr 1, 2, 3, 4 Przedmiot Seminarium magisterskie z językoznawstwa Punkty ECTS 3+3+3+1+5+10=25 Liczba godzin 30 + 30 + 30+ 30= 120

Głównym celem seminarium magisterskiego jest przygotowanie studenta do zredagowania pracy dyplomowej w zakresie wybranej dyscypliny. Po ustaleniu problemu badawczego następuje jego autorska realizacja. Promotor czuwa nad jej przebiegiem oraz kontroluje merytoryczną i językową poprawność prowadzonych badań. Oprócz wymiernego wyniku zajęć, którym jest praca magisterska, seminarium dąży również do rozwoju różnych kompetencji intelektualnych studenta, przede wszystkim do wykształcenia zdolności samodzielnego myślenia i poszukiwania źródeł informacji. Licencjat; znajomość języka francuskiego lub innego romańskiego (poziom licencjatu z filologii romańskiej). e1. zna podstawowe narzędzia bibliograficzne z wybranej dziedziny (01FR2A_W04) e2. wie jakie są metody zbierania i analizy językoznawczej korpusu (01FR2A_W04) e3. zna stan badań wybranej dziedziny (01FR2A_W11) e4. zna konwencje redakcji tekstów naukowych (01FR2A_W12) e1. posługuje się komputerem i internetem dla celów badawczych i redakcyjnych (01FR2A_U09) e2. samodzielnie opracowuje bibliografię wybranego tematu (01FR2A_U10) e3. zbiera i analizuje korpus językowy (01FR2A_U12) e4. redaguje rozprawę w języku francuskim (lub innym języku romańskim) (01FR2A_U05) e1. wykazuje zainteresowanie badaniami z dziedzin pokrewnych (01FR2A_K05) e2. wykazuje chęć doskonalenia umiejętności językowych i redakcyjnych (01FR2A_K07) Ustalenie zakresu i tematyki pracy magisterskiej Struktura pracy magisterskiej, podstawowe zasady redagowania Metody zbierania korpusu, tradycyjne i komputerowe Metody zbierania bibliografii. Bibliografie ogólne i językoznawcze. Elementy opisu bibliograficznego Układ graficzny rozprawy, konwencje typograficzne Prezentacja zbieranego korpusu Prezentacja przez studentów stanu badań w wybranych dziedzinach Prezentacje multimedialne wyników pracy nad wybranym tematem Zasady sporządzania indeksów i spisów treści Zasady korekty tekstów. Są oceniane: opracowanie bibliografii wybranego tematu (I semestr), zredagowanie jednego rozdziału pracy (II semestr), następnego rozdziału (III semestr), redakcja całości pracy magisterskiej (IV semestr), referaty ustne i prezentacje multimedialne dotyczące problematyki rozprawy.

Omówienie wybranych narzędzi bibliograficznych, opracowań językoznawczych i dzieł leksykograficznych. Prezentacje przydatnych narzędzi internetowych. Dyskusje dotyczące metodologii pracy i redakcji rozprawy. Korekta prac pisemnych. Zgodnie z wybranym tematem, a także bibliografia ogólna: Linguistic Bibliography / Bibliographie Linguistique, Dordrecht-Boston-London, Kluwer, od 1939 r. Les signets de la Bibliothèque Nationale de France, Langues et littératures : http://signets.bnf.fr/ Michel Beaud, L art de la thèse, Paris, éd. La Découverte, 1996 Platforma CAIRN: http://www.cairn.info/disc-lettres-linguistique.htm Platforma Érudit: https://www.erudit.org Platforma Persée : Portail de revues en sciences humaines et sociales, www.persee.fr Grand Dictionnaire Terminologique: http://www.olf.gouv.qc.ca/ressources/gdt.html Platforma CNRTL : http://www.cnrtl.fr/lexicographie/. Le Trésor de la Langue Françaiseinformatisé, http://atilf.atilf.fr/tlf.htm