Podział sieci na podsieci wytłumaczenie

Podobne dokumenty
Dzielenie sieci na podsieci

Podsieci IPv4 w przykładach. mgr inż. Krzysztof Szałajko

Laboratorium - Obliczanie podsieci IPv4

ZASADY PODZIAŁU SIECI NA PODSIECI, OBLICZANIA ADRESÓW PODSIECI, ADRESÓW HOSTÓW I ADRESU ROZGŁOSZENIOWEGO

Laboratorium - Obliczanie podsieci IPv4

Jak dokonać podziału sieci metodą VLSM instrukcja krok po kroku.

Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej

Które z poniższych adresów są adresem hosta w podsieci o masce

Systemy operacyjne i sieci komputerowe Szymon Wilk Adresowanie w sieciach Klasy adresów IP a) klasa A

Sprawozdanie z zajęć laboratoryjnych: Technologie sieciowe 1

1. Sieć komputerowa - grupa komputerów lub innych urządzeń połączonych ze sobą w celu wymiany danych lub współdzielenia różnych zasobów.

Akademia CISCO. Skills Exam Wskazówki

Aby lepiej zrozumieć działanie adresów przedstawmy uproszczony schemat pakietów IP podróżujących w sieci.

Jak dzielić sieci na podsieci

Podstawą w systemie dwójkowym jest liczba 2 a w systemie dziesiętnym liczba 10.

Laboratorium Wykorzystanie kalkulatora Windows do obliczania adresów sieciowych

Laboratorium Sieci Komputerowe

1. Operacje logiczne A B A OR B

Laboratorium - Podział topologii na podsieci.

B.B. 2. Sumowanie rozpoczynamy od ostatniej kolumny. Sumujemy cyfry w kolumnie zgodnie z podaną tabelką zapisując wynik pod kreską:

Klasy adresowe ip. xxx to dowolne numery w zakresie 0-255

Wykład 2. Informatyka Stosowana. 9 października Informatyka Stosowana Wykład 2 9 października / 42

ARCHITEKTURA KOMPUTERÓW Systemy liczbowe

Wykład 2. Informatyka Stosowana. 10 października Informatyka Stosowana Wykład 2 10 października / 42

Warstwa sieciowa (technika VLSM)

URZĄDZENIA TECHNIKI KOMPUTEROWEJ

Struktura adresu IP v4

SYSTEMY LICZBOWE 275,538 =

Moduł 2. Adresowanie sieci IPv4. 1. Obliczanie adresu sieci i adresu rozgłoszeniowego 2. Obliczanie przynależności adresów do danej sieci

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Sieci komputerowe. Tadeusz Kobus, Maciej Kokociński Instytut Informatyki, Politechnika Poznańska

RÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI

SYSTEMY LICZBOWE. Zapis w systemie dziesiętnym

Arytmetyka liczb binarnych

Scenariusz lekcji Opracowanie: mgr Bożena Marchlińska NKJO w Ciechanowie Czas trwania jednostki lekcyjnej: 90 min.

ARCHITEKTURA KOMPUTERÓW Liczby zmiennoprzecinkowe

wagi cyfry pozycje

ARCHITEKRURA KOMPUTERÓW Kodowanie liczb ze znakiem

Arytmetyka komputera. Na podstawie podręcznika Urządzenia techniki komputerowej Tomasza Marciniuka. Opracował: Kamil Kowalski klasa III TI

Systemy liczbowe. System dziesiętny

Ćwiczenie Wyznaczanie tras sumarycznych dla adresów IPv4 i IPv6

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy Zespół Szkół nr 5 Mistrzostwa Sportowego XV Liceum Ogólnokształcące w Bydgoszczy

DR INŻ. ROBERT WÓJCIK DR INŻ. JERZY DOMŻAŁ ADRESACJA W SIECIACH IP. WSTĘP DO SIECI INTERNET Kraków, dn. 24 października 2016r.

LABORATORIUM Systemy teletransmisji i transmisja danych

Komunikacja w sieciach komputerowych

Podstawy sieci komputerowych

Samodzielnie wykonaj następujące operacje: 13 / 2 = 30 / 5 = 73 / 15 = 15 / 23 = 13 % 2 = 30 % 5 = 73 % 15 = 15 % 23 =

Operacje arytmetyczne

Podstawy sieci komputerowych

SCENARIUSZ LEKCJI. Autorzy scenariusza: Krzysztof Sauter (informatyka), Marzena Wierzchowska (matematyka)

Znaki w tym systemie odpowiadają następującym liczbom: I=1, V=5, X=10, L=50, C=100, D=500, M=1000

Odwrócimy macierz o wymiarach 4x4, znajdującą się po lewej stronie kreski:

Sieci Komputerowe. Zadania warstwy sieciowej. Adres IP. Przydzielanie adresów IP. Adresacja logiczna Trasowanie (ang. routing)

Sieć komputerowa Adresy sprzętowe Adresy logiczne System adresacji IP (wersja IPv4)

Luty 2001 Algorytmy (7) 2000/2001

DYDAKTYKA ZAGADNIENIA CYFROWE ZAGADNIENIA CYFROWE

PRZELICZANIE JEDNOSTEK MIAR

Zestaw ten opiera się na pakietach co oznacza, że dane podczas wysyłania są dzielone na niewielkie porcje. Wojciech Śleziak

Wykład 2. Informatyka Stosowana. 8 października 2018, M. A-B. Informatyka Stosowana Wykład 2 8 października 2018, M. A-B 1 / 41

SIECI KOMPUTEROWE ADRESACJA, MEDIA I URZĄDZENIA SIECIOWE

Plan wykładu. Wyznaczanie tras. Podsieci liczba urządzeń w klasie C. Funkcje warstwy sieciowej

CIĄGI wiadomości podstawowe

Pracownia Komputerowa wykład IV

Arytmetyka. Arytmetyka. Magdalena Lemańska. Magdalena Lemańska,

Systemy zapisu liczb.

Dla człowieka naturalnym sposobem liczenia jest korzystanie z systemu dziesiętnego, dla komputera natomiast korzystanie z zapisu dwójkowego

Maski o stałej i zmiennej długości (VLSM) Autor: Natalia Dajniak IVFDS

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;(

Instrukcja wprowadzania wycieczek/ wyjść szkolnych do dziennika elektronicznego LIBRUS

Zadania z sieci Rozwiązanie

3. Macierze i Układy Równań Liniowych

Uproszczony opis obsługi ruchu w węźle IP. Trasa routingu. Warunek:

Ćwiczenia z arytmetyki komputera Budowa adresu IP

Adresacja IPv4 - podstawy

Pracownia Komputerowa wyk ad IV

ZADANIE 1. Rozwiązanie:

Adresacja IPv4 (Internet Protocol wersja 4)

; B = Wykonaj poniższe obliczenia: Mnożenia, transpozycje etc wykonuję programem i przepisuję wyniki. Mam nadzieję, że umiesz mnożyć macierze...

1259 (10) = 1 * * * * 100 = 1 * * * *1

Zestaw 3. - Zapis liczb binarnych ze znakiem 1

ARYTMETYKA BINARNA. Dziesiątkowy system pozycyjny nie jest jedynym sposobem kodowania liczb z jakim mamy na co dzień do czynienia.

Laboratorium Projektowanie i implementowanie schematu adresowania z zastosowaniem zmiennych masek podsieci

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 1 W LUBARTOWIE. Równania

LABORATORIUM 2 Adresacja IP

DZIAŁANIA NA UŁAMKACH DZIESIĘTNYCH.

MNOŻENIE W SYSTEMACH UZUPEŁNIENIOWYCH PEŁNYCH (algorytm uniwersalny)

Rozwiązanie zadania 1. Krok Tym razem naszym celem jest, nie tak, jak w przypadku typowego zadania transportowego

ZMIERZYĆ SIĘ Z KALKULATOREM

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI

Operacje arytmetyczne w systemie dwójkowym

Test sprawdzający wiadomości z przedmiotu Systemy operacyjne i sieci komputerowe.

2 Arytmetyka. d r 2 r + d r 1 2 r 1...d d 0 2 0,

SCHEMAT OCENIANIA poziom rozszerzony arkusz I

Kod uzupełnień do dwóch jest najczęściej stosowanym systemem zapisu liczb ujemnych wśród systemów binarnych.

Cele nauczania: a)poznawcze: Cele ogólne kształcenia: -uczeń umie odejmować ułamki dziesiętne. Aktywności matematyczne:

Zadanie 1. Zmiana systemów. Zadanie 2. Szyfr Cezara. Zadanie 3. Czy liczba jest doskonała. Zadanie 4. Rozkład liczby na czynniki pierwsze Zadanie 5.

Excel w zadaniach. Podstawowe operacje

Warstwa sieciowa. Adresowanie IP. Zadania. Warstwa sieciowa ćwiczenie 5

Przekierowanie portów na urządzeniu TP-Link TD-8840

17. Naprzemienne odejmowanie

Transkrypt:

Podział sieci na podsieci wytłumaczenie Witam wszystkich z mojej grupy pozdrawiam wszystkich z drugiej grupy. Tematem tego postu jest podział sieci na daną ilość podsieci oraz wyznaczenie zakresów IP tychże podsieci. Pokażę to na 4 przykładach. Zacznijmy od pierwszego przykładu. Od bardzo banalnego, bo zaczynamy od klasy adresów C: Mamy adres sieci 192.168.1.0, domyślna maska podsieci to 255.255.255.0. Mamy tą sieć podzielić na 4 podsieci. Pierwszym krokiem, od którego zaczniemy, jest zrobienie sobie tabelki z potrzebnymi danymi do późniejszego wyliczania zakresów. Powinna wyglądać następująco: Kolejny krokiem jest uzupełnienie tej tabelki już posiadanymi danymi: W tym momencie musimy zamienić naszą domyślną maskę podsieci z systemu dziesiętnego na system binarny (Rzecz prosta, bo 255 w systemie dziesiętnym = 11111111 w systemie binarnym): Aby uzupełnić tabelę zostało na wyliczyć nową maskę. Wykonanie tej czynności wymaga od nas użycia wzoru: Musimy wyliczyć ile jedynek musimy dopisać, do starej maski aby wyszła nam nowa. Robimy to podstawiając do wzoru:

Gdy wyliczyliśmy n musimy dopisać do starej maski tyle jedynek ile wyniosło n: Tabelka teraz będzie wyglądać następująco: Aby uzupełnić tabelkę jeszcze trzeba przeliczyć nową maskę na system dziesiętny (Obliczamy potęgi i przy której potędze stoi jedynka sumujemy): Tabelkę mamy obliczoną. Wróćmy do wzoru:

Lsub jest to liczba podsieci, na które chcemy podzielić naszą sieć. Jednak rzeczywistą liczbę dostępnych podsieci wskazuje nam wyrażenie dwa do potęgi n. W tym przykładzie jest to akurat nie istotne, bo po lewej i prawej stronie nam wyszło 6, jednak już w następnym przykładzie będzie to bardzo istotne. Gdy mamy uzupełnioną tabelkę, bierzemy oktet, w którym dopisaliśmy przez siebie ostatnią jedynkę (czytając i wpisując od lewej),w tym przypadku jest to ostatni oktet, i rozpisujemy go w poniższy sposób: Otaczamy kółkiem ostatnią jedynkę (czytając od lewej): Liczba stojąca przy jedynce otoczonej kółkiem posłuży nam do ustalania kolejnych adresów naszych podsieci. Będziemy ją dodawać do adresu poprzedniej podsieci. Zróbmy sobie taką tabelkę: Adres podsieci pierwszej sieci jest to adres naszej całej sieci, Wpisujemy go do tabeli: Teraz wykorzystamy tą liczbę, która stała przy jedynce otoczonej kółkiem (dla przypomnienia 64). Aby wyznaczyć adres kolejnej podsieci, musimy dodać nasze 64 do adresu poprzedniej podsieci. Czyli do 192.168.1.0 dodajemy 64. Wychodzi nam 192.168.1.64. Wpisujemy do tabeli:

Powtarzamy tą samą czynność do uzupełnienia kolumny (czyli do 192.168.1.64 dodajemy 64, otrzymujemy 192.168.1.128; do 192.168.1.128 dodajemy 64 i otrzymujemy 192.168.1.192) Wyniki wpisujemy do tabeli: Następnym krokiem jest ustalenie adresów rozgłoszeniowych. Robimy to w ten sposób, że od adresu następnej podsieci odejmujemy jeden. Czyli dla pierwszej podsieci będzie 192.168.1.64 1 = 192.168.1.63 i tak z każdą następną podsiecią (Pamiętamy, że odejmujemy jedynkę od adresu następnej podsieci). W przypadku ostatniej podsieci ostatni oktet zawsze będzie brzmiał 255. Wyniki zapisujemy w tabeli: Zostało nam ustalenie zakresów adresów IP, możliwych do zaadresowania dla hostów. Są to wszystkie adresy mieszczące się pomiędzy adresem podsieci, a adresem rozgłoszeniowym danej podsieci. Adres początkowy ustalamy przez dodanie jedynki do adresu danej podsieci (w przypadku pierwszej podsieci 192.168.1.0 + 1 = 192.168.1.1). Adres końcowy tworzymy odejmując jedynkę od adresu rozgłoszeniowego danej podsieci (w przypadku pierwszej podsieci 192.168.1.63 1 = 192.168.1.62). Wyniki wpisujemy do tabeli:

W tym momencie nasz pierwszy przykład został skończony. Jeżeli nie zrozumieliście go, przeczytajcie jeszcze raz na spokojnie. Taki sam schemat działania będzie powtarzał się w kolejnych przykładach. Przykład nr 2. Adres sieci 220.117.5.0, domyślna maska podsieci 255.255.255.0, podział na 6 podsieci. Zaczynamy standardowo od tabelki i wpisania do niej posiadanych danych oraz przeliczenia maski na system binarny: Wyliczamy ze wzoru ilość jedynek, która potrzebujemy dopisać: n wyszło nam 3 więc tyle jedynek musimy dopisać do naszej maski podsieci, aby nam wyszła nowa. Wynik zapisujemy w tabelce (przy okazji przeliczamy na system dziesiętny): No i tutaj nadchodzi to o czym mówiłem w poprzednim przykładzie. Tutaj nasza liczba podsieci, na które chcemy podzielić naszą podsieć jest różna od wyniku po lewej stronie równania w naszym wzorze: Już wcześniej wspominałem, że liczba po lewej stronie równania wskaże nam rzeczywistą liczbę podsieci. Dzieje się tak, ponieważ kolejnymi potęgami liczby dwa są liczby 1,2,4,8,16,32,64,128,256 itd. nie ma wśród nich szóstki. Dlatego nie możliwe jest podzielenie sieci na 6 podsieci. Rozpiszemy wszystkie dostępne podsieci, czyli 8, jednak 2 ostatnie zaznaczymy, że zostają przez nas odrzucone (niestety, ale muszą być przez nas uwzględnione). Znów bierzemy oktet w którym dopisaliśmy ostatnią 1, rozpisujemy go i otaczamy kółkiem ostatnią przez nas dopisaną jedynkę (pamiętając, że u nas się pisze od lewej do prawej): Robimy to po to, aby wiedzieć o ile będziemy dodawać przy wyznaczaniu kolejnych adresów sieci. Tworzymy tabelkę i zaczynamy jej wypełnianie: Wyznaczamy kolejne adresy sieci poprzez dodanie tego co nam wyszło z rozpisania oktetu (czyli w tym przypadku 32): Tak samo jak w pierwszym przykładzie ustalamy adresy rozgłoszeniowe (czyli poprzez odjęcie jedynki od adresu następnej podsieci): Również w identyczny sposób postępujemy z zakresem adresów (adres początkowy i końcowy) jak w poprzednim przykładzie:

Jak już wiemy chcieliśmy podzielić sieć na 6 podsieci, a wyszło nam 8. Jakoś zaznaczyć te dwie nadmiarowe podsieci. Ja jest zaznaczę kolorem można zrobić to w dowolny inny sposób: Przykład rozwiązany :-) Następny przykład rozwiążemy w ten sam sposób jak poprzednio. Różnicą jest, że zamiast klasy C mamy klasę B IPv4. Jak wiemy w klasie C, adresowanie wyglądało w ten sposób: sieć.sieć.sieć.host. W klasie B natomiast jest sieć.sieć.host.host, czyli dwa oktety opisują sieć, a dwa oktety opisują hosta. W tym przypadku zakresy adresów końcowych, będą wyglądać troszeczkę inaczej, jednak algorytm działań jest ten sam. Zacznijmy od przykładu. Mamy adres sieci 172.18.0.0. Maska podsieci to 255.255.0.0. Trzeba podzielić tą sieć na 8 podsieci. Zaczynamy od stworzenia pierwszej tabelki i wypełnienia jej posiadanymi danymi (przy okazji przeliczamy maskę na system binarny): Kolejnym krokiem jest wyliczenie ze wzoru liczby bitów, które dopiszemy do maski:

Skoro n wyszło nam 8 dopisujemy tyle jedynek do starej maski podsieci w ten sposób powstaje nam nowa maska podsieci. Przy okazji przeliczamy maskę na system dziesiętny: Rozpisujemy oktet nowej maski podsieci, w którym dopisaliśmy jedynkę (Ja wykorzystam już zrobioną przez siebie zapisaną tabelkę, bo to ten sam oktet, czyli trzeci). Zaznaczamy w nim ostatnią jedynkę zapisaną przez nasz: Liczbę 32 będziemy dodawać do naszego adresu sieciowego, w ten sposób powstaną nam nowe adresy podsieci. Wróćmy do wzoru i sprawdźmy czy lewa strona równa się prawej:

Prawa strona równa się lewej, czyli wszystkie dostępne podsieci będą przez nas wykorzystane. Robimy tabelkę i ją uzupełniamy: Czas do określić adresy podsieci dodajemy liczbę oznaczoną kółkiem do adresu poprzedzającej jej podsieci (czyli w naszym przypadku 32): Pewnie się zdziwiliście się, dlaczego ja dodawałem 32 w trzecim oktecie, a nie w czwartym. No tak musi być, ponieważ jedynki w masce podsieci oznaczają bity w adresie IP, które oznaczają podsieć. Dla uproszczenia powiem, że oktet adresu IP w którym będziemy dodawać naszą liczbę, odpowiada oktetowi z nowej maski podsieci, w którym dopisaliśmy ostatnią jedynkę (jak w oktecie czwartym, to dodajemy w oktecie czwartym; jeżeli w oktecie drugim, to dodajemy w oktecie drugim). Teraz zostało nam ustalić adresy rozgłoszeniowe, robimy tak samo jak w innych przykładach (odejmując jeden od adresu następnej podsieci):

Zostało nam w identyczny sposób jak w poprzednich przykładach uzupełnić zakresy adresów. Nie będę wspominał już w jaki sposób: Zadanie wykonane. Następny przykład będzie dotyczył klasy A. Tam adresowanie wygląda następująco: sieć.host.host.host. Cały czas algorytm postępowania jest ten sam. Kolejny przykład pokażę obrazkowo jak wykonać. Zrobię to specjalnie, abyście się zastanowili nad jego wykonaniem sami. Adres sieci 21.0.0.0, maska podsieci 255.0.0.0. Podział na 3 podsieci. Krok 1:

Krok 2: Krok 3:

Krok 4: Krok 5: Krok 6:

Krok 7: Krok 8: Krok 9: I tak został rozwiązany ostatni przykład. Mam nadzieję, że wszystko jest zrozumiałe i jasne. Pozdrawiam Jakub Szatkowski