Metoda Elementów Skończonych

Podobne dokumenty
Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska Metoda elementów skończonych. Projekt

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Projekt z przedmiotu Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher. Mateusz Manikowski.

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt

LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Metoda elementów skończonych-projekt

Metoda Elementów Skończonych

Podczas wykonywania analizy w programie COMSOL, wykorzystywane jest poniższe równanie: 1.2. Dane wejściowe.

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

PROJEKT MES COMSOL MULTIPHYSICS 3.4

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Projekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania. Projekt: Metoda Elementów Skończonych Program: COMSOL Multiphysics 3.4

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Laboratorium Metoda Elementów Skończonych Projekt z wykorzystaniem programu COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT ZALICZENIOWY COMSOL 4.3

Politechnika Poznańska

POLITECHNIKA POZNAŃSKA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH LABORATORIA

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Laboratorium MES projekt

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych Laboratorium

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.

Projekt METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH w programie COMSOL Multiphysics 3.4

Metoda Elementów Skończonych

Laboratorium InŜynierii i Aparatury Przemysłu SpoŜywczego

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

1. Przepływ ciepła Rysunek 1.1 Projekt tarczy hamulcowej z programu SOLIDWORKS

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium. COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Antoni Ratajczak. Jarosław Skowroński

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium

SPRĘŻ WENTYLATORA stosunek ciśnienia statycznego bezwzględnego w płaszczyźnie

Metoda Elementów Skończonych

POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Metoda Elementów Skończonych

Metoda elementów skończonych

MES Projekt zaliczeniowy.

OPŁYW PROFILU. Ciała opływane. profile lotnicze łopatki. Rys. 1. Podział ciał opływanych pod względem aerodynamicznym

Ermeto Original Rury / Łuki rurowe

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

Metoda Elementów Skończonych Projekt zaliczeniowy

Modelowanie zjawisk przepływowocieplnych. i wewnętrznie ożebrowanych. Karol Majewski Sławomir Grądziel

Metoda Elementów Skończonych

Zadanie 1. Zadanie 2.

prędkości przy przepływie przez kanał

Politechnika Poznańska

LABORATORIUM MES- PROJEKT

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Lab. Metody Elementów Skończonych

POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA. Poszukiwanie optymalnej średnicy rurociągu oraz grubości izolacji

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Projekt. Filip Bojarski, Łukasz Paprocki. Wydział : BMiZ, Kierunek : MiBM, Rok Akademicki : 2014/2015, Semestr : V

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA, INSTYTUT INŻYNIERII BIOMEDYCZNEJ I POMIAROWEJ LABORATORIUM POMIARÓW WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH I-21

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest porównanie na drodze obserwacji wizualnej przepływu laminarnego i turbulentnego, oraz wyznaczenie krytycznej licz

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 4 OKREŚLENIE WSPÓŁCZYNNIKA STRAT LOEKALNYCH

Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadz. Wykonali: Adam Wojciechowski Tomasz Pachciński Dawid Walendowski

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych. Mysiukiewicz Olga Sobieraj Małgorzata

Politechnika Poznańska

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

J. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Transkrypt:

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Studia: Mechanika i Budowa Maszyn Specjalność: Konstrukcja Maszyn i Urządzeń Semestr: 6 Metoda Elementów Skończonych Projekt Prowadzący: dr hab. inŝ. Tomasz Stręk AUTORZY: Piotr Powiertowski Piotr Bączyk Adam Dziewiałtowski - Gintowt Poznań, czerwiec 2010 1

Spis treści 1. Odkształcenia pod wpływem obciąŝenia... 3 1.1 Opis modelu... 3 1.2. Przedmiot analizy... 6 2. Trójwymiarowy przepływ ciepła... 9 2.1 Opis modelu... 9 3.Przepływ gazu...11 2

1. Odkształcenia pod wpływem obciąŝenia 1.1 Opis modelu Przedmiotem poddanym analizie jest belka - kątownik. Kątownik jest to wyrób hutniczy, walcowany lub gięty z metalu. Wytwarzany w postaci prostych odcinków. RozróŜniamy kątowniki równoramienne i kątowniki nierównoramienne. Jego przekrój poprzeczny (profil) przypomina literę L. Rysunek 1. Przykładowy kątownik. Do analizy wybrano kątownik zwany kątownikiem ekonomicznym (odznaczający się brakiem pochylenia dolnej części tzn. grubość tych części na całej długości się nie zmienia). Kątowniki te walcowane są na gorąco. Ich powierzchnia jest gładka, lekko chropowata. Całość trawiona i wyŝarzana w temperaturze około 1050 stopni Celsjusza. Ten rodzaj obróbki cieplnej jest przeznaczony dla w zakresu wymiarów długość od 20 120 mm i grubości od 4 12 mm. Jest to zgodne z atestem DIN EN 10204 (50049) 3.1B. W poniŝszej tabeli znajdują się podstawowe informacje odnoszące się do danych wytrzymałościowych. 3

Oznaczenia z tabeli: A - przekrój poprzeczny w cm 2 G - masa 1m w kg U- powierzchnia boczna w m 2 /m I x - moment bezwładności względem osi w cm 4 W x - wskaźnik wytrzymałości przy zginaniu w cm 3 i x = I x /A - promień bezwładności w cm I y - moment bezwładności względem osi w cm 4 W y - wskaźnik wytrzymałości przy zginaniu w cm 3 i y = I y /A - promień bezwładności w cm Kątownik wykorzystany podczas analizy posiada następujące wymiary: Rysunek 2. Wymiary kątownika a= 50 mm g=6 mm r= 3,5 mm r1= 1200 mm 4

Kątownik wykonany jest ze stali klasy St3 o współczynniku Younga E = Pa, współczynniku Poissona = 0.33 oraz gęstośc. Rysunek 3. Model kątownika wykonany w programie COMSOL Multiphisics 5

Rysunek 4. Siatka (mesh) badanego kątownika. 1.2. Przedmiot analizy Analizie poddano kątownik o długości 1200 mm, który jest utwierdzony w ścianie na obydwu końcach. Z kaŝdej strony jest wmurowany w ścianę na długości 100 mm. Dolną płaszczyznę (od długości 1000 mm) podano obciąŝeniu równomiernemu o wartości 1600 N/m 2 działającemu wzdłuŝ osi z (ze znakiem minus poniewaŝ zwrot działania obciąŝenia jest przeciwny do zwrotu osi). Do rozwiązania problemu w programie COMSOL posłuŝono się następującym równaniem: Gdzie: F - wartość obciąŝenia, ρ - gęstości stali. 6

PODSTAWOWE INFORMACJE Stal węglowa (1030 (UNS G10300)) = 0.33, ρ = 7850 Materiał Skład: Fe, 0.28-0.34% C, 0.6-0.9% Mn, 0.04% P max, 0.05% S max Structural Mechanics: Solid, Stress- Rodzaj analizy Strain Static Analysis Ilość wymiarów (Space dimension) 3D (analiza trójwymiarowa) Wartości początkowe T(t 0 ) 293,15 K (temperatura pokojowa) Ilość elementów w siatce (Mesh) 19569 elementów Na rysunku 5 pokazano płaszczyznę, która została obciąŝona Rysunek 5. Płaszczyzna na której znajduje się obciąŝenie. W wyniku działającego obciąŝenia belka - kształtownik uległa odkształceniu, co widoczne jest na rysunku 6. Do ukazania odkszałcenia posłuŝno się funkcją Total displecament, której wartość wyraŝono w metrach. Dodatkowo w celu uwidoczenia geometrii odkszałeń uruchomiano funkcję Deformed shape plot. 7

Rysunek 6. Odkszałcenia pod wpływem obciąŝenia. Wnioski: Z przeprowadzonej przy pomocy programu COMSOL Multiphisics analizy moŝna wywnioskować, Ŝe kątownik podany obciąŝeniu wynoszącemu 1600 N/m 2 ulegnie odkszłceniu, którego maksymalna wartość wyniesie około 35 µm. Maksymalne ugięcie belki znajduje się w połowie jej długości na zewnętrznej krawędzi. MoŜna równieŝ zauwaŝyć, Ŝe odkszłcenia przebiegają równocześnie w płaszczyznach x, y oraz z. Podowdem tego jest fakt, Ŝe miejsce przyłoŝenia obciąŝenia znajduje się równomiernie na całej płaszczyźnie, a jego wypadkowa jest oddalna od punktu zwanego środkiem ścinania. 8

2. Trójwymiarowy przepływ ciepła 2.1 Opis modelu Analizie przepływu ciepła została poddana chochla kuchenna wykonana z aluminium. Na chochlę działa ciepło oddane przez gorącą ciecz (zupę), której temperatura wynosi 80, czas pomiaru do 360 sekund. Chochla wykonana jest z materiału o gęstości 2700kg/m^3. Wymiary chochli: Wysokość: 500 mm Średnica: 150 mm Grubość ścianki: 2mm Program COMSOL do analizy wykorzystuje następujące równanie: Rysunek 7. Chochla kuchenna. Rysunek 8. Model chochli Powierzchnią do której przyłoŝone jest ciepło jest wnętrze chochli, gdzie znajduje się gorąca ciecz. Rysunek 9. Siatka (mesh) badanej chochli. 9

Program wygenerował następujące rozwiązanie: Rysunek 10. Wyniki przeprowadzonej analizy. Wnioski: Temperatura chochli znacznie wzrosła, a sama rączka podgrzała się do 37 na długości 200mm. Koniec rączki nie zmienił swojej temperatury w czasie nagrzewania. Doświadczenie obnaŝyło zmianę temperatury chochli wywołaną przez gorącą ciecz, która nie zmieniała swojej temperatury. 10

3.Przepływ gazu Analiza przepływu przeprowadzona została w rurze o zmiennej średnicy. Średnica zmienia się z 5 mm w części wlotowej na 10 mm w części wylotowej. Gazem przepływającym jest azot o gęstości 1.25 kg/m^3. Celem owego badania było sprawdzenie zachowania strumienia przepływu gazu. Prędkość przepływu zmniejsza się pod wpływem zmiany średnicy rury. wlot wylot Rysunek. 11 Siatka (mesh) modelu rury. Na rysunku 12 widzimy zmianę przepływu, gaz wlatując w rurę o większej średnicy na początku zachowuje się dość chaotycznie po czym jego przepływ staje się ponownie niezakłócony. Największe zagęszczenie siatki występuje w miejscu zwęŝenia rury. Do wykonania analizy program COMSOL uŝywa następującego równania: η is the dynamic viscosity (współczynnik lepkości dynamicznej), ρ is the density (gęstość), u is the velocity field (pole prędkości), p is the pressure (ciśnienie), F is a volume force field such as gravity (siła objętościowa). Rodzaj gazu Rodzaj analizy Ilość wymiarów (Space dimension) Wartości początkowe: Gęstość ρ 0 Lepkość dynamiczna η 0 Max. prędkość płynu Liczba Reynoldsa Średnica na wejściu PODSTAWOWE INFORMACJE U max Re d Ilość elementów w siatce (Mesh) Azot ZaleŜność czasowa (Time dependent) 0:0.1:2 Incompressible Navier-Stokes 2D (analiza dwuwymiarowa) 1,25[kg/m 3 ] 1,79*10-5 [Pa*s] 0,354 [m/s] 123,6 0,005 [m] 97 elementów 11

Rysunek 12. Linie przepływu Rysunek 13. Wynik analizy Wnioski: Prędkość przepływu zmniejszyła się z 0.3 m/s (początek wlotu) na 0.2 m/s (koniec wylotu). Największą prędkość gaz osiągał na końcu fragmentu wlotowego rury, a prędkość ta wynosiła 0.4 m/s. Na rysunku 12 moŝna zauwaŝyć kołowy wir połoŝony w lewym górnym naroŝniku przekroju rury o większej średnicy. Dane zjawisko powinno zostać wyeliminowane przez zastosowanie np. odpowiednio dobranej płetwy rozdzielającej i separującej strumień gazu. 12