LIII Egzamin dla Aktuariuszy z 31 maja 2010 r. Część III

Podobne dokumenty
Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Zadanie 1. Zmienne losowe X 1, X 2 są niezależne i mają taki sam rozkład z atomami:

Zadanie 1. są niezależne i mają rozkład z atomami: ( ),

01. dla x 0; 1 2 wynosi:

LIV Egzamin dla Aktuariuszy z 4 października 2010 r. Część III

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

z przedziału 0,1 liczb dodatnich. Rozważmy dwie zmienne losowe:... ma złożony rozkład dwumianowy o parametrach 1,q i, gdzie X, wszystkie składniki X

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Zadanie 1. O rozkładzie pewnego ryzyka X posiadamy następujące informacje: znamy oczekiwaną wartość nadwyżki ponad 20:

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

N ma rozkład Poissona z wartością oczekiwaną równą 100 M, M M mają ten sam rozkład dwupunktowy o prawdopodobieństwach:

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Zadanie 1. Liczba szkód N w ciągu roku z pewnego ryzyka ma rozkład geometryczny: k =

Parametr Λ w populacji ubezpieczonych ma rozkład dany na półosi dodatniej gęstością: 3 f

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Zadanie 1. Ilość szkód N ma rozkład o prawdopodobieństwach spełniających zależność rekurencyjną:

dla t ściślejsze ograniczenie na prawdopodobieństwo otrzymujemy przyjmując k = 1, zaś dla t > t ściślejsze ograniczenie otrzymujemy przyjmując k = 2.

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Agata Boratyńska Statystyka aktuarialna... 1

XLVIII Egzamin dla Aktuariuszy z 15 grudnia 2008 r.

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. ma złożony rozkład Poissona. W tabeli poniżej podano rozkład prawdopodobieństwa ( )

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Niech X i Y będą niezależnymi zmiennymi losowymi o rozkładach wykładniczych, przy czym Y EX = 4 i EY = 6. Rozważamy zmienną losową Z =.

XXXX Egzamin dla Aktuariuszy z 9 października 2006 r.

LXIII Egzamin dla Aktuariuszy z 25 marca 2013 r.

LX Egzamin dla Aktuariuszy z 28 maja 2012 r.

LVII Egzamin dla Aktuariuszy z 20 czerwca 2011 r.

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

1. Oblicz prawdopodobieństwo zdarzenia, że noworodek wybrany z populacji, w której śmiertelnością rządzi prawo Gompertza

LIII Egzamin dla Aktuariuszy z 31 maja 2010 r.

LXX Egzamin dla Aktuariuszy z 23 marca 2015 r.

MUMIO Lab 6 (składki, kontrakt stop-loss)

Matematyka ubezpieczeń życiowych r.

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LXI Egzamin dla Aktuariuszy z 1 października 2012 r.

XXXVIII Egzamin dla Aktuariuszy z 20 marca 2006 r.

XXXIII Egzamin dla Aktuariuszy z 17 stycznia 2005 r.

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. XLIX Egzamin dla Aktuariuszy z 6 kwietnia 2009 r.

LXVIII Egzamin dla Aktuariuszy z 29 września 2014 r.

LVI Egzamin dla Aktuariuszy z 4 kwietnia 2011 r.

XXXVI Egzamin dla Aktuariuszy z 10 października 2005 r.

LXXV Egzamin dla Aktuariuszy z 5 grudnia 2016 r.

LIV Egzamin dla Aktuariuszy z 4 października 2010 r.

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LVI Egzamin dla Aktuariuszy z 4 kwietnia 2011 r. Część I

LXXII Egzamin dla Aktuariuszy z 28 września 2015 r.

LXVII Egzamin dla Aktuariuszy z 26 maja 2014 r.

Zadanie 1. Liczba szkód w każdym z trzech kolejnych lat dla pewnego ubezpieczonego ma rozkład równomierny:

LXV Egzamin dla Aktuariuszy z 30 września 2013 r.

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. XLI Egzamin dla Aktuariuszy z 8 stycznia 2007 r. Część I

LXII Egzamin dla Aktuariuszy z 10 grudnia 2012 r.

LIII Egzamin dla Aktuariuszy z 31 maja 2010 r.

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LXVII Egzamin dla Aktuariuszy z 26 maja 2014 r. Część I

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LXII Egzamin dla Aktuariuszy z 10 grudnia 2012 r.

LXXIV Egzamin dla Aktuariuszy z 23 maja 2016 r.

LIX Egzamin dla Aktuariuszy z 12 marca 2012 r.

ma rozkład złożony Poissona z oczekiwaną liczbą szkód równą λ i rozkładem wartości pojedynczej szkody takim, że Pr( Y

XXXVII Egzamin dla Aktuariuszy z 5 grudniaa 2005 r.

LXI Egzamin dla Aktuariuszy z 1 października 2012 r.

XLIII Egzamin dla Aktuariuszy z 8 października 2007 r.

LXIX Egzamin dla Aktuariuszy z 8 grudnia 2014 r.

= µ. Niech ponadto. M( s) oznacza funkcję tworzącą momenty. zmiennej T( x), dla pewnego wieku x, w populacji A. Wówczas e x wyraża się wzorem: 1

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LXV Egzamin dla Aktuariuszy z 30 września 2013 r.

LXVI Egzamin dla Aktuariuszy z 10 marca 2014 r.

f(x)dx gdy a, b (0, 100), f(x) = exp( 1

Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. XLIV Egzamin dla Aktuariuszy z 3 grudnia 2007 r. Część I. Matematyka finansowa

1. Niech g(t) oznacza gęstość wymierania, od momentu narodzin, pewnej populacji mężczyzn. Demografowie zauważyli, że po drobnej modyfikacji: =

XXXV Egzamin dla Aktuariuszy z 16 maja 2005 r.

Rok akademicki: 2013/2014 Kod: AMA MN-s Punkty ECTS: 6. Kierunek: Matematyka Specjalność: Matematyka w naukach technicznych i przyrodniczych

Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy LXX Egzamin dla Aktuariuszy z 23 marca 2015 r. Część I Matematyka finansowa

Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. XXXIX Egzamin dla Aktuariuszy z 5 czerwca 2006 r. Część I. Matematyka finansowa

Ważne rozkłady i twierdzenia c.d.

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LXXIII Egzamin dla Aktuariuszy z 7 marca 2016 r. Część I

Zastosowanie modelu regresji logistycznej w ocenie ryzyka ubezpieczeniowego. Łukasz Kończyk WMS AGH

XLIV Egzamin dla Aktuariuszy z 3 grudnia 2007 r.

Statystyka aktuarialna i teoria ryzyka, model indywidualny i zespołowy, rozkłady złożone

1. Pięciu osobników pochodzi z populacji, w której pojedyncze życie podlega ryzyku śmierci

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. XXXVII Egzamin dla Aktuariuszy z 5 grudnia 2005 r.

Matematyka ubezpieczeń życiowych 17 marca 2008 r.

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. XXXIII Egzamin dla Aktuariuszy - 11 października 2004 r.

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LXIX Egzamin dla Aktuariuszy z 8 grudnia 2014 r. Część I

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. L Egzamin dla Aktuariuszy z 5 października 2009 r.

EGZAMIN DYPLOMOWY, część II, Biomatematyka

LXIV Egzamin dla Aktuariuszy z 17 czerwca 2013 r.

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LV Egzamin dla Aktuariuszy z 13 grudnia 2010 r. Część I

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LXXI Egzamin dla Aktuariuszy z 15 czerwca 2015 r.

Szacowanie optymalnego systemu Bonus-Malus przy pomocy Pseudo-MLE. Joanna Sawicka

L.Kowalski zadania z rachunku prawdopodobieństwa-zestaw 3 ZADANIA - ZESTAW 3

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LXIV Egzamin dla Aktuariuszy z 17 czerwca 2013 r.

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LVIII Egzamin dla Aktuariuszy z 3 października 2011 r.

Matematyka finansowa r. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LXIII Egzamin dla Aktuariuszy z 25 marca 2013 r. Część I

Prawdopodobieństwo i statystyka

WERSJA TESTU A. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. XLV Egzamin dla Aktuariuszy z 17 marca 2008 r. Część I. Matematyka finansowa

MATEMATYKA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI LABORATORIUM KOMPUTEROWE DLA II ROKU KIERUNKU ZARZĄDZANIE I INŻYNIERIA PRODUKCJI ZESTAWY ZADAŃ

System bonus-malus z mechanizmem korekty składki

Ubezpieczenia majątkowe

Lista zadania nr 7 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie

Transkrypt:

Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy LIII Egzamin dla Aktuariuszy z 3 maja 200 r. Część III Matematyka ubezpieczeń majątkowych Imię i nazwisko osoby egzaminowanej:. Czas egzaminu: 00 minut Komisja Nadzoru Finansowego, Warszawa 3.05.200 r.

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 3.05.200 r. Zadanie. Pewien podmiot posiada wyjściowy majątek o wartości w, i narażony jest na stratę X. Strata X jest zmienną losową o złożonym rozkładzie Poissona: X = I; +Y; +"'+Y N z oczekiwaną liczbą szkód równą E(N) = A, oraz: z wartością pojedynczej szkody o rozkładzie wykładniczym i wartości oczekiwanej równej E(I;) = p-l. Rynek ubezpieczeniowy oferuje kontrakty z pokryciem nadwyżki każdej szkody ponad kwotę d, a więc pokrywa: X d = (I; -dt + (Y; -d)+ +"'+(Y N -dt W zamian za składkę w wysokości: (l+b)e(x d ), gdzie parametr B ma wartość mniejszą od 00%. Podmiot ten postępuje racjonalnie, a w swoich decyzjach kieruje się maksymalizacją oczekiwanej użyteczności, przy czym jego funkcja użyteczności jest postaci: u(x) = -exp( - p x). 2 Maksimum oczekiwanej użyteczności podmiot ten osiągnie wybierając kontrakt z udziałem własnym w każdej szkodzie d równym: 2In( +B) p 2AIn(+B) p Aln(+B) 2p In(+ B) 2p In(+B) p l

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 3.05.200 r. Zadanie 2. Liczba szkód N z pojedynczej umowy w pewnym ubezpieczeniu jest zmienną losową o rozkładzie danym wzorem: Pr(N = O) = PO' Pr(N = k) = (- Po)(l- q)qk-l, k =,2,3,..., z nieznanymi parametrami Po E [0,), q E (0,). Mamy próbkę N p N 2,,N loo obserwacji ze 00 takich umów ubezpieczeniowych. Zakładamy niezależność tych obserwacji. Niech (Po,q) oznaczają estymatory parametrów (Po,q) uzyskane metodą największej wiarygodności. Jeśli wiadomo, że w próbce zaobserwowaliśmy łącznie 60 szkód z 5 umów (pozostałe 85 umów okazało się bezszkodowe), to wartość estymatora q z dobrym przybliżeniem wynosi: - 4 3-8 - 2 5-8 3-4 2

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 3.05.200 r. Zadanie 3. Rozważamy klasyczny model procesu nadwyżki U(t) = u + et - SN(t)' u to nadwyżka początkowa et to suma składek zgromadzonych do momentu t, n Sn = LI; to łączna wartość szkód zaszłych do momentu t, gdzie: ;= proces liczący N(t) oraz wartości szkód ~,r;,';,... są niezależne, przy czym: N(t) jest procesem Poissona z parametrem intensywności A, wartości szkód ~,r;,';,...mają taki sam rozkład c = ( +O) A' E(~), O> O Wiadomo, że zmienna losowa: L := sup{u - U(t)} >0 daje się przedstawić jako zmienna o rozkładzie złożonym: L =/ +/ 2 +...+I N, (L = O gdy N = O), gdzie II jest zmienną określoną, gdy nadwyżka spadnie poniżej u, i równa jest wtedy: II = u - U (li), gdzie t to moment czasu, kiedy po raz pierwszy do takiego spadku doszło. Wiadomo, że jeśli doszło do ruiny, wtedy istnieje taka liczba K E {,2,..., N} że: II +/ 2 +...+I K >u oraz II +/ 2 +...+I K - <u Innymi słowy, K oznacza kolejny numer tego spadku, przy którym nastąpiła ruina, zaś liczba (N - K) oznacza liczbę spadków, do których doszło już po zajściu ruiny. Wzór na oczekiwaną liczbę spadków po zajściu ruiny: E(N -KIL >u) ma postać: l+u O O +0 O O(+u) bez informacji o rozkładzie zmiennej ~ (lub ) nie można wskazać żadnej z powyższych odpowiedzi 3

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 3.05.200 r. Zadanie 4. Rozważamy klasyczny model procesu nadwyżki U(t) = u + et - SN(I)' u to nadwyżka początkowa et to suma składek zgromadzonych do momentu t, n Sn = l)~to łączna wartość szkód zaszłych do momentu t, gdzie: i=) proces liczący N(t) oraz wartości poszczególnych szkód ~,Y;,J;,... są niezależne, przy czym: N(t) jest procesem Poissona z parametrem intensywności A., wartości poszczególnych szkód ~, r;, ;,... mają ten sam rozkład wykładniczy o wartości oczekiwanej równej p-l e = ( + O). A., O > O Wiadomo, że zmienna losowa: L:= sup{u -Ue!)} >0 daje się przedstawić jako zmienna o rozkładzie złożonym: L=I)+2+... +N' (L=O gdyn=o), gdzie l( jest zmienną określoną, gdy nadwyżka spadnie poniżej u, i równa jest wtedy: l) =u-u(t)), gdzie t) to moment czasu, kiedy po raz pierwszy do takiego spadku doszło. Prawdopodobieństwo warunkowe zajścia ruiny w pierwszym momencie, w którym doszło do spadku nadwyżki początkowej, pod warunkiem, że do ruiny doszło, a więc: Pr(N > 0,) > ull > u) Dane jest wzorem: exp(- PBu) +0 exj-~) ~ +0 exp(- pu) exp(- pu) +0 Oexp(- pu) +0 4

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 3.05.200 r. Zadanie 5. Przyjmijmy dla pewnego jednorodnego portfela ubezpieczeń następujące oznaczenia: Nt,j to liczba szkód, które zaszły w roku t i zostały zgłoszone w roku (t + j) n t to liczba jednostek ryzyka (exposure) w roku t. Zakładamy, że Nt,j jest dla każdej pary (t,j) zmienną losową o rozkładzie Poissona z wartością oczekiwaną równą n/"trj, gdzie At to oczekiwana liczba szkód na jednostkę ryzyka w roku t, zaś współczynniki udziałowe ro,r"" co r j ~ O, j = 0,,2,..., oraz Ir j =. j=o Zakładamy także niezależność wszystkich zmiennych Nt,j' całkowitych t orazj. spełniają: dla wszystkich Zaobserwowaliśmy w ostatnich 3 latach następujące realizacje zmiennej Nt,j: ~ O 2 O 49 4 0 6 47 2 80 Wiemy także, że liczby jednostek ryzyka w tych latach wyniosły: no = 550, ' = 600, n 2 = 700 Jeśli przyjmiemy dodatkowe założenia, że: ro + li + r 2 = l, oraz lo = ~ = ~, i przy tych założeniach wyestymujemy parametry (ro'r l, r 2, lo) metodą największej wiarygodności, to estymator parametru lo wyniesie (z dobrym przybliżeniem): 0.207 0.203 0.200 0.97 0.94 Wskazówka: możesz ułatwić sobie zadanie estymując bezpośrednio MNW parametry Co :=loro' CI := loli oraz c 2 :=lor 2, i otrzymując estymator MNW parametru lo jako sumę uzyskanych ocen. 5

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 3.05.200 r. Zadanie 6. Wartość oczekiwana szkódx z ryzykajest funkcją parametru A który charakteryzuje podmiot na to ryzyko narażony, i wynosi E(XIA) = 3A. Rozkład parametru A w populacji ryzyk danyjest na półosi dodatniej gęstością: fa(x) =looxexp(-lox) Ubezpieczyciel nie odróżnia ryzyk lepszych od gorszych, ustalić więc musi składkę równą dla wszystkich. Musi się jednak liczyć ze skutkami negatywnej selekcji. Oznaczmy przez: U zmienną losową przyjmującą wartość jeśli podmiot nabędzie ubezpieczenie, zaś Ojeśli nie nabędzie; II składkę zaoferowaną przez ubezpieczyciela. Załóżmy, że negatywna selekcja przejawia się w tym, że: Pr(U = lla = A) = l - ex{ - ~ ) dla A > O Jeśli ubezpieczyciel ustalił składkę na poziomie II=, to oczekiwana wartość szkód dla przeciętnego podmiotu (spośród tych podmiotów które zawrą ubezpieczenie), a WIęC: E(XIU = ), wyniesie z dobrym przybliżeniem: 0.783 0.805 0.827 0.846 0.868 6

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 3.05.200 r. Zadanie 7. W modelu nadwyżki ubezpieczyciela z czasem dyskretnym nadwyżka początkowa wynosi 3.5, składka roczna wynosi 2, a łączne wartości szkód w kolejnych latach W;,W 2,W 3, sąniezależnymi r zmiennymi losowymi o tym samym rozkładzie danym wzorem: Pr(W, ~ k) ~ 2G k =,2,3,... Prawdopodobieństwo ruiny wynosi: 6 6.fi 32 32.fi 64 7

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 3.05.200 r. Zadanie 8. Niech Xt,j oznacza pomiar zmiennej w miesiącuj roku t, t =,2,... 0, j =,2,...,2. Zakładamy, że X t,} zawiera składnik wahań sezonowych oraz wahań przypadkowych. Dokładniej, wahania przypadkowe spełniają założenia: E(Xt,jl,uj)=,uj var(xtauj= S2, cov(xt,j,xs,kl,uj,,uk)=o, jeśli (j:t:-k lub t:t:-s) zaś wahania sezonowe spełniają założenia: E(uJ=,u var(uj= a 2 COV(uJ',uk)= O, jeśli j :t:- k W celu estymacji parametrów sezonowych,uj posługujemy się współczynnikiem: 2 -s -z'= 0. l' a 2 +_S2 0 Nie znamy parametrów a 2 ani S2. Estymujemy (- z) korzystając z dekompozycji sumy kwadratów odchyleń na wahania wewnątrz-sezonowe 0 2 L:L:(Xt,j-xjf -z := const._t;_i_;2_;i _ L:(xj-xf j; i między-sezonowe: gdzie X oraz X j oznaczają odpowiednio średnią ogólną (ze 20 obserwacji) i średnią z obserwacji dotyczącychj-tego miesiąca. Jeśli estymator współczynnika (- z) miałby być ilorazem nieobciążonych estymatorów parametrów ~ S2 oraz (a 2 + _ S2), to stała constwynosi: 0 0 const=-- 9 0 const=-- 0 const=-- 0 0 2 const= 9 0 const= 9 0 2 8

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 3.05.200 r. Zadanie 9. Pewne ryzyko generuje szkody zgodnie z procesem Poissona z parametrem intensywności A. O parametrze A zakładamy, że jest on realizacją zmiennej losowej A o rozkładzie Gamma (2,5). Niech N(t) oznacza liczbę szkód w czasie od O do t, zaś T(t) - chwilę wystąpienia pierwszej szkody po momencie t. E(T(4)-4IN(4)=2) wynosi: 3 9 4 7 5 2 9 5 9

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 3.05.200 r. Zadanie 0. W pewnym ubezpieczeniu może dojść co najwyżej do jednej szkody w ciągu roku. Wartość szkody (o ile do niej dojdzie) ma rozkład jednostajny na odcinku (0,). Ubezpieczony, któremu (niezależnie w kolejnych latach) zdarzają się szkody z prawdopodobieństwem q, wędruje po klasach systemu bonus malus, w którym: Po roku ze zgłoszeniem szkody przenosi się do klasy Po roku bez zgłoszenia przenosi się do klasy 2 Geśli był w klasie ) lub do klasy 3 Geśli był w klasie 2 lub 3). Gdyby zgłaszał wszystkie szkody które mu się zdarzają, macierz prawdopodobieństw przejść wyglądałaby następująco: [: ~ ;J. q O P Niech '' '2 oraz '3 oznaczają składkę płaconą przez ubezpieczonego przesuniętego właśnie do klasy, 2 lub 3 odpowiednio. Ponieważ fi > '2 > '3' nasz ubezpieczony postanawia zastosować następującą strategię: Zgłasza szkodę, o ile jej wartość przekracza d Szkody nie przekraczające d pokrywa we własnym zakresie; przy czym wartość d jest ta sama bez względu na klasę, w której aktualnie przebywa. Ubezpieczony tak dobiera parametr d, aby wartość oczekiwana całkowitego kosztu (płaconej składki i kosztu samodzielnie pokrywanych szkód) była jak najmniejsza. Bierze przy tym pod uwagę oczekiwany całkowity koszt w pojedynczym, odległym okresie czasu (na tyle, żeby oczekiwaną składkę liczyć w oparciu o graniczny rozkład na przestrzeni klas). Jeśli składki wynoszą odpowiednio: fi = 0., r 2 = 0.075, r 3 = 0.05, zaś parametr charakteryzujący naszego ubezpieczonego wynosi q = 0., to optymalna wartość parametru d wynosi (z dobrym przybliżeniem): 0.05 0.055 0.06 0.065 0.07 0

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 3.05.200r. Egzamin dla Aktuariuszy z 3 maja 200 r. Matematyka ubezpieczeń majątkowych Arkusz odpowiedzi* Imię i nazwisko:. Pesel. Zadanie nr 2 3 4 5 6 7 8 9 0 Odpowiedź Punktacja Oceniane są wyłącznie odpowiedzi umieszczone w Arkuszu odpowiedzi.. Wypełnia Komisja Egzaminacyjna.