RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19)PL (21) Numer zgłoszenia: 308296 (22) Data zgłoszenia: 11.02.1994 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego. 11.02.1994, PCT/EP94/00398 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: 18.08.1994, WO94/17710, PCT Gazette nr 19/94 (11)172595 (13)B1 (51)IntCl6: A47J 47/16 A47J 42/38 (54) Urządzenie do mocowania pojemników na przyprawy (30) Pierwszeństwo: (73) Uprawniony z patentu: 12.02.1993,DE.G9302028.7 EMSA-Werke Wulf GmbH & Co., Emsdetten, DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: 24.07.1995 BUP 15/95 (72) Twórca wynalazku: Christian Wulf, Emsdetten, DE (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: (74) Pełnomocnik: 31.10.1997 WUP 10/97 Kulikowska Wanda, "Kulikowska & Kulikowski" PL 172595 B1 (57) 1. Urządzenie do mocowania pojemników na przyprawy z obrotowo symetrycznym stojakiem, które ma podstawę stojaka i na jego górnym końcu łożysko obrotowe dla wirnika posiadającego odsądzenie mocujące, przy czym pojemniki na przyprawy są zawieszone na odsądzeniu mocującym, znamienne tym, że stojak (6) ma korpus łożyskowy (8), na którego wierzchołku usytuowane jest łożysko obrotowe (12), a ścianka korpusu łożyskowego (8) tworzy prowadzenie wirnika (13). FIG.1
Urządzenie do mocowania pojemników na przyprawy Zastrzeżenia patentowe 1. Urządzenie do mocowania pojemników na przyprawy z obrotowo symetrycznym stojakiem, które ma podstawę stojaka i na jego górnym końcu łożysko obrotowe dla wirnika posiadającego odsądzenie mocujące, przy czym pojemniki na przyprawy są zawieszone na odsądzeniu mocującym, znamienne tym, że stojak (6) ma korpus łożyskowy (8), na którego wierzchołku usytuowane jest łożysko obrotowe (12), a ścianka korpusu łożyskowego (8) tworzy prowadzenie wirnika (13). 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że łożysko obrotowe (12) ma postać kołka umieszczonego koncentrycznie do osi (9) stojaka (6). 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wirnik ma ścianką osłonową (20) co najmniej częściowo otaczającą korpus (8) stojaka (6). 4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że ścianka osłonowa (20) wirnika (13) jest prowadzona przez ściankę korpusu łożyskowego (8). 5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że korpus łożyskowy (8) jest cylindrem, który zwęża się stożkowo przy swym górnym końcu. 6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że na stojaku (6) usytuowana jest pozioma płytka kołowa (14) koncentryczna względem osi cylindra (9). 7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że kołowa płytka (14) jest podzielona na segmenty przez promieniowe przecięcia (15). 8. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że kołowa płytka (14) jest usytuowana przy dolnym końcu kołka. 9. Urządzenie według zastrz. 6 albo 7, albo 8, znamienne tym, że kołowa płytka (14) jest co najmniej częściowo podchwycona przez połączony z wirnikiem (13) hakowy koniec i tworzy zabezpieczenie przed ściągnięciem wirnika (13) ze stojaka (6). 10. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że średnica podstawy (7) stojaka co najmniej odpowiada sumie średnicy korpusu łożyskowego (8) oraz podwojonej średnicy pojemników (2) na przyprawy zawieszonych w urządzeniu. 11. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wirnik (13) jest wykonany w postaci obrotowego talerza, który na swej spodniej stronie ma łożysko oporowe (19) dla łożyska obrotowego (12). 12. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że obrotowy talerz w widoku z góry ma kształt koła lub wielokąta na przykład ośmiokąta. 13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że krawędź (16) obrotowego talerza tworzy odsądzenie mocujące (17). 14. Urządzenie według zastrz. 1 albo 11, znamienne tym, że wirnik (13) ma kształt stożka (18), na którego wierzchołku znajduje się łożysko oporowe (19). 15. Urządzenie według zastrz. 14, znamienne tym, że stożek zamontowanego wirnika (13) jest swym wierzchołkiem zwrócony do dołu. 16. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że pojemniki (2) na przyprawy są zawieszone hakiem (5) na odsądzeniu mocującym (17). 17. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wirnik (13) jest wyposażony w uchwyt (21), który jest zakotwiony w wirniku. 18. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że uchwyt (21) jest wykonany w postaci kształtownika, zwłaszcza prętu o przekroju okrągłym, i ma hakowy koniec, który wraz z płytką kołową (14) tworzy zabezpieczenie przed ściągnięciem. 19. Urządzenie według zastrz. 18, znamienne tym, że uchwyt (21) w widoku z boku ma kształt litery U i jest zwłaszcza swymi oboma końcami zakotwiony w pionowych otworach (22) wirnika (13).
172 595 3 20. Urządzenie według zastrz. 18, znamienne tym, że co najmniej jeden koniec uchwytu (21) jest wykonany jako jednostronnie otwarty hak (23), który przy uchwycie zamontowanym w wirniku jest swym otworem otwarty ku osi obrotu dla przyjęcia kulowej płytki (14), przy czym hak ten swym występem podchodzi co najmniej częściowo pod kołową płytkę. 21. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wirnik (13) stanowi korpus punktowo symetryczny lub obrotowo symetryczny. * * * Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do mocowania pojemników na przyprawy z obrotowo symetrycznym stojakiem, który zawiera podstawę stojaka i na jego górnym końcu obrotowe łożysko dla wirnika posiadającego odsądzenie mocujące, przy czym pojemniki na przyprawy są zawieszone na tym odsądzeniu mocującym. Z opisu patentowego CH-A-597 821 znany jest stojak na sprzęt kuchenny, w którym pierścień nośny służy jako odsądzenie mocujące do zawieszania warząchwi. Ten pierścień wsporczy jest ułożyskowany obrotowo przez wtykowy czop wprowadzony w stojak. Niestety ułożyskowanie takie nie nadaje się do większych obciążeń. Przy jednostronnym obciążeniu pierścienia wsporczego pierścień wsporczy może powodować ustawienie pod kątem wtykowego czopu w stojaki tak, że bardzo trudno jest go obrócić. Kiedy pierścień wsporczy nie może obrócić się pod wpływem siły działającej w jedną stronę, wówczas cały stojak może się łatwo przewrócić. Celem wynalazku było opracowanie łatwego do zbudowania i taniego urządzenia do mocowania pojemników na przyprawy, które byłoby łatwe w użytkowaniu i miało lepsze ułożyskowanie. Cel ten według wynalazku osiągnięto przez opracowanie stojaka mającego korpus łożyskowy, na którego wierzchołku usytuowane jest obrotowe łożysko, zaś ścianka korpusu łożyskowego tworzy prowadzenie wirnika. Urządzenie do mocowania pojemników na przyprawy, stanowiące obrotowo symetryczny stojak, mające podstawę stojaka i na jego górnym końcu łożysko obrotowe dla wirnika posiadającego odsądzenie mocujące, na którym to odsądzeniu mocującym zawieszane są pojemniki, według wynalazku ma stojak z korpusem łożyskowym, na którego wierzchołku usytuowane jest łożysko obrotowe, przy czym ścianka korpusu łożyskowego tworzy prowadzenie wirnika. Łożysko obrotowe jest wykonane w postaci kołka umieszczonego koncentrycznie do osi stojaka, zaś wirnik ma ściankę osłonową co najmniej częściowo otaczającą korpus stojaka. Ścianka osłonowa wirnika jest prowadzona przez ściankę korpusu łożyskowego. Korpus łożyskowy stanowi cylinder, który zwęża się stożkowo przy swym górnym końcu. Na stojaku usytuowana jest pozioma płytka kołowa koncentryczna względem osi cylindra. Płytka ta jest podzielona na segmenty przez promieniowe przecięcia. Płytka kołowa jest usytuowana przy dolnym końcu kołka i jest co najmniej częściowo podchwycona przez połączony z wirnikiem hakowy koniec i tworzy zabezpieczenie przed ściągnięciem wirnika ze stojaka. Średnica podstawy stojaka odpowiada co najmniej sumie średnicy korpusu łożyskowego i podwojonej średnicy pojemników na przyprawy zawieszonych w urządzeniu do mocowania. Wirnik ma postać obrotowego talerza, który na swej spodniej stronie ma łożysko oporowe dla łożyska obrotowego. Obrotowy talerz w widoku z góry jest ukształtowany jako koło lub wielokąt, na przykład ośmiokąt. Krawędź obrotowego talerza tworzy odsądzenie mocujące. Wirnik jest wykonany jako stożek, na którego wierzchołku znajduje się łożysko oporowe. Stożek zamontowanego wirnika jest swym wierzchołkiem zwrócony do dołu. Pojemniki na przyprawy są zawieszane hakiem 5 na odsądzeniu mocującym.
4 172 595 Wirnik jest wyposażony w uchwyt, który jest zakotwiony w wirniku. Uchwyt jest wykonany w postaci kształtownika, np. prętu o przekroju okrągłym, i ma hakowy koniec, który wraz z kołową płytką tworzy zabezpieczenie przed ściągnięciem. W widoku z boku uchwyt ma kształt litery U i jest zwłaszcza swymi oboma końcami zakotwiony w pionowych otworach wirnika. Co najmniej jeden koniec uchwytu jest wykonany w postaci jednostronnie otwartego haka, który przy uchwycie zamontowanym w wirniku jest swym otworem otwarty ku osi obrotu w celu przyjęcia kołowej płytki, przy czym hak ten swym występem podchodzi co najmniej częściowo pod kołową płytkę. Wirnik stanowi korpus punktowo symetryczny lub obrotowo symetryczny. Korzystnie obrotowe łożysko jest wykonane jako kołek umieszczony koncentrycznie do osi stojaka. Kołek na wierzchołku stojaka nadaje się szczególnie dobrze jako łożysko oporowe. Jeżeli przykładowo jako łożysko współpracujące na dolnej stronie wirnika wykonanego jako obrotowy talerz umieści się łożysko oporowe, wówczas otrzymuje się przez to proste a jednak niezawodne ułożyskowanie wirnika. Wirnik może mieć ściankę osłonową otaczającą co najmniej częściowo korpus stojaka. W ten sposób uzyskuje się szczególnie dobrą obrotowość wirnika względem stojaka. Luz można zmniejszyć do minimum. Korzystnie ścianka osłonowa wirnika może być prowadzona przez ściankę korpusu łożyskowego. W odmianie wynalazku korpus łożyskowy jest cylindrem, który zwęża się stożkowo przy swym górnym końcu. Kształt ten nadaje się zwłaszcza do tego, aby na wierzchołku korpusu łożyskowego zastosować łożysko obrotowe. Wirnik można dzięki temu łatwo umieścić przy montażu na korpusie łożyskowym i jest on przykładowo automatycznie centrowany przy nasadzaniu przez stożkowy kształt. Dzięki temu wirnik ma zmniejszone opory obrotu i daje się łatwo obracać również wtedy, gdy jest on nierównomiernie obciążony pojemnikami na przyprawy. Siły prowadzenia wirnika są wspierane przez korpus łożyskowy. Wirnik ma przez to, w kombinacji z obrotowym łożyskiem bardzo dobrą stabilność. Przy prowadzeniu wirnika za pomocą korpusu łożyskowego można zmniejszyć do minimum luz prowadzenia lub ustawić go na wartość, która po pierwsze zapewnia dokładne prowadzenie, a po drugie zapewnia łatwą obrotowość wirnika. Aby ułatwić wytwarzanie stojaka i wirnika na przykład z tworzywa sztucznego lub z metalu, korzystne jest, jeżeli stojak i/lub wirnik są bryłami o symetrii obrotowej. Osie obrotu mogą być przy tym koncentryczne. Stojak może ewentualnie jednoczęściowo posiadać podstawę i korpus podporowy, na którego górnym końcu umieszczone jest obrotowe łożysko dla wirnika. Korpus taki daje się tanio wytwarzać z tworzywa sztucznego. Podstawa zapewnia stabilność, korpus łożyskowy z obrotowym łożyskiem na górnym końcu zapewnia wystarczającą wysokość dla wirnika umożliwiając wiszące umieszczenie pojemników z przyprawami. Jako zabezpieczenie przed ściąganiem przy dolnym końcu może być umieszczona pozioma kołowa płytka koncentryczna względem osi cylindra, która ze względu na pożądaną elastyczność może mieć promieniowe przecięcia. Ta kołowa płytka może być połączona z umieszczonym na wirniku hakiem, który umożliwia ruch obrotowy wirnika względem stojaka, ale powinno być uniemożliwione pionowe ściąganie wirnika ze stojaka w kierunku osi obrotu. Przez osiągnięcie elastyczności tej kołowej płytki, zabezpieczenie przed ściąganiem może być albo rozłączalne, albo też nierozłączalne. Hak może być korzystnie częścią uchwytu, który jest ułożyskowany w wirniku. Ze względu na stabilność zamocowania korzystne jest, kiedy średnica podstawy stojaka odpowiada co najmniej sumie średnicy cylindra oraz podwojonej średnicy pojemników na przyprawy zawieszonych w urządzeniu według wynalazku. Podstawa stojaka wystaje co najmniej tak daleko na zewnątrz jak pojemniki na przyprawy zawieszone na odsądzeniu mocującym.
172 595 5 Wirnik jest korzystnie wykonany w kształcie obrotowego talerza, na którego krawędzi może być ukształtowane odsądzenie mocujące. Pojemniki na przyprawy mają haki do zawieszania, które zachodzą na odsądzenie mocujące. Obrotowy talerz jest ze względu na te haki mocujące pojemników na przyprawy, wykonany korzystnie jako stożek, którego wierzchołek jest skierowany do dołu i po stronie dolnej ma łożysko oporowe. W takim przypadku hak mocujący pojemnika na przyprawy może przebiegać w przybliżeniu równolegle do powierzchni stożkowej talerza obrotowego. Jeżeli obróci się wirnik, to wolny koniec haka pojemnika na przyprawy może oprzeć się o powierzchnię stożkową. Uzyskuje się przez to pewne zabezpieczenie przed siłą odśrodkową przy szybkim obracaniu. Jak już wspomniano powyżej, pozioma płytka kołowa służy jako zabezpieczenie przed ściągnięciem wirnika ze stojaka. Hak ryglujący może mieć dolny koniec uchwytu zakotwiony w wirniku i przez otwór kotwiący wchodzić w obszar płytki kołowej. Przykład wykonania wynalazku zostanie poniżej opisany w nawiązaniu do załączonego rysunku, na którym fig. 1 przedstawia kombinowany widok z boku oraz pionowego przekroju bocznego zamocowania, a fig. 2 - widok z góry na zamocowanie z fig. 1. Rysunek pokazuje urządzenie 1 do mocowania pojemnika 2 na przyprawy. W przypadku przedstawionym na fig. 1 pojemnik na przyprawy składa się z przezroczystego cylindra szklanego 3, który na swym górnym końcu jest zamknięty pokrywą 4 za pomocą gwintu. Pokrywa z integralnie uformowanym hakiem 5 stwarza możliwość zawieszenia. Hak otacza otwartą do dołu szczelinę, która umożliwia wprowadzanie haka od góry do dołu na odsądzenie mocujące 17 i zapewnia bezpieczne zawieszenie na nim. Głębokość szczeliny i jej punkt końcowy są tak dobrane, że punkt zawieszenia znajduje się nad punktem ciężkości szklanego cylindra. Zamocowanie ma stojak 6, który jednoczęściowo składa się z podstawy 7 stojaka i z korpusu podporowego 8. Obie części są symetryczne obrotowo i mają współosiową pionową oś 9 symetrii obrotowej. Górny koniec cylindrycznego korpusu podporowego zwęża się stożkowo ku górze i ma na wierzchołku kołek 11, który służy jako łożysko obrotowe 12 dla wirnika 13. Na dolnym końcu kołka umieszczona jest koncentrycznie do osi cylindra pozioma płytka kołowa 14. Służy ona do zabezpieczenia wirnika przed ściągnięciem ze stojaka. Ta płytka kołowa jest podzielona przez promieniowe przecięcia 15 na segmenty, aby uczynić ją elastyczną dla zatrzaskowego ryglowania, objaśnionego poniżej. Wirnik 13 jest wykonany w kształcie obrotowego talerza, a w przedstawionym przypadku ma kształt ośmiokąta. Wirnik jest ukształtowany punktowo symetrycznie względem osi obrotu 9. Krawędź 16 obrotowego talerza tworzy odsądzenie mocujące 17 w postaci półkołowego, w przekroju poprzecznym, zgrubienia brzegowego. Krawędź jest otwarta do dołu i tworzy zewnętrzne zakończenie stożka 18 skierowanego wierzchołkiem do dołu. Na dolnej stronie wierzchołka stożka znajduje się łożysko oporowe 19 w postaci niecki w wierzchołku, która jest dopasowana do geometrycznego kształtu wierzchołka kołka 11. Jednoczęściowo z obrotowym talerzem połączona jest ścianka osłonowa, która od dolnej strony obrotowego talerza wystaje do dołu i otacza co najmniej częściowo korpus łożyskowy 8. Ścianka korpusu łożyskowego może służyć jako prowadnica dla ścianki osłonowej, a więc dla wirnika. Aby zoptymalizować to prowadzenie, można zmniejszyć do minimum szczelinę pomiędzy ścianką osłonową a korpusem łożyskowym. Wirnik 13 jest wyposażony w uchwyt 21 w postaci pałąka w kształcie litery U, który swymi oboma końcami jest zakotwiony w pionowych otworach 22 wirnika. Oba wolne końce kołowego, w przekroju poprzecznym, pałąka są wykonane jako jednostronnie otwarte haki 23, które w położeniu zmontowanym uchwytu otaczają kołową płytkę 14 tak, że ruch obrotowy wirnika na łożysku obrotowym nie jest hamowany, ale uniemożliwione jest niepożądane ściąganie wirnika w kierunku pionowym ze stojaka.
172 595 FIG.1 FIG.2 Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł