6 latek w szkole mgr Marzena Zglec- Matwiejczyk
Plusy wcześniejszego pójścia do szkoły przedstawione przez rodziców: Wcześniejsze zdobycie wiedzy i możliwości zdobycia osiągnięć w przyszłości, W przypadku dzieci zdolnych oraz rozwijających się szybciej od rówieśników, prawidłowy rozwój, Szybsze usamodzielnienie i nauka odpowiedzialności, Szybsza nauka nawiązywania kontaktów i pracy w zespole.
Szkoła lepsza od nudy Przedłużanie pobytu w przedszkolu może sprawić, że dziecko będzie się nudziło. Ta nuda będzie - większą przykrością od "utraty roku dzieciństwa". W szkole czekają nowe wyzwania, a nowoczesna organizacja nauczania początkowego ma eliminować monotonię i wprowadzać atmosferę zabawy.
Edukacja najmłodszych szansą na lepszy rozwój Aż 96 procent rodziców uczniów, którzy rozpoczęli naukę w szkole jako sześciolatki, jest zadowolonych z nauczycieli swoich dzieci i sposobu, w jaki są one uczone. wiele i bardzo wiele nowych umiejętności u swoich dzieci dostrzega 93 procent, a 85 procent jest zdania, że szkoła wystarczająco dba o bezpieczeństwo najmłodszych uczniów - powiedziała minister edukacji narodowej Krystyna Szumilas
O tym, że kierunek zmian jest słuszny, niech świadczą wyniki osiągane przez sześciolatki w pierwszych klasach. We wszystkich testach umiejętności osiągali oni lepsze wyniki - w teście matematycznym średnio o 5 punktów, w testach z czytania i pisania od 10 do 15 punktów więcej niż ich koledzy w zerówkach" i przedszkolach.- dodała minister.
Opinia naukowców Badacze na całym świecie są zgodni - im wcześniej dziecko zostaje objęte edukacją formalną, tym lepiej i szybciej się rozwija. Badania wskazują także na fakt, że kluczowy dla ścieżki edukacyjnej dziecka jest okres do 6. roku życia. To wtedy dzieci najszybciej się rozwijają, nigdy później dzieci nie wchłaniają tylu nowych informacji, w tak szybki i łatwy sposób
Cel wprowadzonych zmian Jedną z najważniejszych przesłanek zaprojektowanej przez nas zmiany jest zapewnienie najmłodszym polskim obywatelom najlepszego możliwego startu i wyposażenie ich w kompetencje, dzięki którym będą mogli w przyszłości konkurować - jak równy z równym - na arenie międzynarodowej. Na razie polskie dzieci takiej szansy nie mają - mówiła minister Szumilas
6 - latki do szkoły? Pierwsze lata życia dziecka decydują o jego rozwoju i dalszych losach. Znacząca część możliwości intelektualnych człowieka kształtuje się w pierwszych latach życia. Większość wrodzonych predyspozycji rozwija się intensywnie w wieku przedszkolnym, dotyczy to także zdolności uczenia się. Działania edukacyjne, stymulowanie rozwoju intelektualnego i społecznego dziecka przynoszą najlepsze rezultaty właśnie w okresie przedszkolnym.
Jest to także najlepszy okres na zapobieganie ewentualnym trudnościom w nauce niwelowanie dysharmonii rozwojowych, terapii zaburzeń, wyrównywanie zaniedbań środowiskowych. Umiejętności, które małe dzieci wynoszą z przedszkola, procentują w szkole lepszymi wynikami w nauce, a w dorosłym życiu lepszym funkcjonowaniem społecznym i zawodowym. Zapewnienie lepszego dostępu najmłodszych dzieci do edukacji, to najskuteczniejszy sposób na wyrównywanie szans edukacyjnych
Skąd się biorą geniusze? Jeśli się komuś wydaje, że aby wychować zdrowe i mądre dziecko, wystarczy zapewnić mu w pożywieniu we właściwej proporcji wszystkie niezbędne aminokwasy, witaminy i mikroelementy, to się grubo myli. Optymalne dzieciństwo to również optymalny proces poznawania przez dziecko świata, czyli optymalny proces uczenia się, jak również optymalny proces rozwoju psychologicznego i emocjonalnego.
Najważniejsze dobre wyjście z progu to 90% sukcesu Każdy rodzic chce, aby jego dziecko miało jak najlepszy start w dorosłe życie. W większości wypadków myśli się jednak jedynie o rzeczach materialnych, a kwestie rozwoju intelektualnego czy fizycznego pojawiają się dopiero w wieku szkolnym. Tym czasem dla sfery intelektu jest to już wtedy musztarda po obiedzie.
W roku szkolnym poprzedzającym termin możliwego rozpoczęcia przez dziecko nauki w szkole nauczyciele wychowania przedszkolnego przeprowadzają diagnozy gotowości szkolnej.
Możliwości umysłu Najważniejszym okresem dla rozwoju intelektualnego jest okres do 6-tego roku życia. W tym czasie obserwuje się największy przyrost liczby komórek nerwowych oraz połączeń międzyneuronalnych. W tym czasie proces uczenia się jest najwydajniejszy. Tym czasem okres ten jest w większości przypadków bezpowrotnie marnowany.
Rola stymulacji Jest to okres, w którym dziecko uczy się w sposób naturalny języka ojczystego, tylko poprzez słuchanie, bo mówić jeszcze nie umie. Czy w jakimkolwiek innym okresie życia człowiek jest się w stanie nauczyć języka przez 1-2 lata bez żadnego wysiłku intelektualnego tylko poprzez słuchanie tego, co się mówi? Nie. Chłonność umysłu w tym wieku jest tak duża, że dzieci są w stanie przyswoić sobie nie jeden język, ale kilka, jeśli będą te języki wokół siebie słyszały. Dzieci są w stanie się nauczyć czytać i liczyć w wieku 3-4 lat, jeśli tylko zastosuje się metody odpowiednie do możliwości percepcyjnych malucha.
Jeśli dziecko będzie umiało czytać i liczyć zanim pójdzie do szkoły, to w późniejszym wieku będzie mogło poświęcać czas na zdobywanie wiedzy, a nie na mozolne uczenie się czytania i tabliczki mnożenia, które w wieku 7-10 lat przychodzi już ze znacznie większym trudem, niż w pierwszych 6-ciu latach życia. Z każdym rokiem jego przewaga nad rówieśnikami będzie się zwiększać. Szkoła będzie dla niego raczej rozrywką, kontynuacją zabawy w uczenie się z okresu dzieciństwa a nie karą i mordęgą. Obserwujemy w telewizji programy telewizyjne, w których bystre, mądre dzieci zachwycają nas swoją wiedzą i elokwencją. Te dzieci niczym nie różnią się od swoich rówieśników. One po prostu były we wczesnym dzieciństwie lepiej stymulowane.
Cechy dziecka dojrzałego emocjonalnie: rozstaje się z matką na czas pobytu w szkole kontroluje swoje emocje (lęk, złość), nie uzewnętrznia ich w sposób gwałtowny wierzy w swoje umiejętności jest pewne siebie adekwatnie do sytuacji okazuje uczucia potrafi cierpliwie czekać na swoją kolej przeżywa emocje takie jak: duma, radość, zaciekawienie potrafi skoncentrować się na zadaniu odczuwa więź ze swoją grupą rówieśniczą, z wychowawcą potrafi współodczuwać przeżycia innych dzieci przeżywa radości i smutki związane z życiem klasy prawidłowo reaguje na niepowodzenia, uwagi nauczyciela i innych osób dotyczące niewłaściwego zachowania reaguje prawidłowo na pozytywne uwagi dotyczące zachowania i postępów w nauce
Cechy dziecka niedojrzałego emocjonalnie: wybuchowe drażliwe agresywne złości się lub płacze z błahego powodu często popada w konflikty z kolegami zahamowane zalęknione niepewne napięte nadwrażliwe płaczliwe boi się głośniejszych uwag nauczyciela nawet, gdy skierowane są do innych dzieci
Dziecko dojrzałe społecznie: prawidłowo nawiązuje kontakty z rówieśnikami i dorosłymi potrafi współpracować w zespole pod nadzorem osoby dorosłej przestrzega reguł życia w zbiorowości przestrzega zawartych umów podporządkowuje się dyscyplinie wykonuje obowiązki jest samodzielne (w czynnościach samoobsługowych jak ubieranie się, mycie, czesanie, stara się być samodzielne w odrabianiu lekcji, spakowaniu tornistra ) rozumie proste sytuacje społeczne wie co jest dobre, a co złe (np. że nie wolno krzywdzić innych, niszczyć cudzej własności, przywłaszczać sobie znalezionych rzeczy) dobrze się czuje w nowym środowisku szkolnym, z chęcią podejmuje zadania na rzecz innych np. dyżury doświadcza poczucia przynależności do grupy zna zasady społeczne i podporządkowuje się im potrafi bawić się z innymi dziećmi potrafi bronić swojego stanowiska akceptuje, że osoba dorosła nie zawsze jest do dyspozycji dziecka partnerstwo oraz współdziałanie rozwija się intensywnie między 6-8 r.ż
Dziecko niedojrzałe społecznie: potrzebuje stałej uwagi nauczyciela domaga się ciągłego wyróżniania i dąży do uprzywilejowanej pozycji w klasie może izolować się od grupy unika wspólnych zabaw z kolegami lub łatwo poddaje się dominacji kolegów wykazuje bierność jest nieśmiałe jest lękliwe jest małomówne
Warto zadać sobie kilka pytań Czy nasze dziecko radzi sobie z emocjami, których w szkole będzie miało mnóstwo, czy raczej płacze z byle powodu, a szczególnie wtedy, gdy zdarzają się trudności lub porażki? Czy chętnie bawi się z rówieśnikami, czy wstydzi się i najczęściej stoi z boku? Jak się zachowuje, gdy wspólnie trzeba wykonać np. jakąś pracę plastyczną? Czy zawsze chce dominować, czy potrafi się podporządkowywać poleceniom dorosłych? Czy samo bardzo chce pójść już do szkoły?
Rok wcześniej do szkoły? Jeszcze zanim weszły nowe przepisy, wielu rodziców oddawało dzieci o rok wcześniej do szkoły, gdyż uważali, że wyprzedzają swoich rówieśników inteligencją i zdolnościami. Czy to była dobra decyzja? Wszystko zależy od nas, gdyż decydując się na oddanie dziecka rok wcześniej do szkoły, powinniśmy je do tego przygotować. Maluch uczęszczając do klasy 0, jest do wszystkich zmian przygotowywany, uczony nowych zasad i stopniowo, krok po kroku wprowadzany w szkolny świat.
Dziękuję za uwagę!