TRANSPORT NIEELEKTROLITÓW PRZEZ BŁONY WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA PRZEPUSZCZALNOŚCI

Podobne dokumenty
Wyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA. Tabela wyników pomiaru

Ćwiczenie Nr 8 Współczynnik załamania refraktometr Abbego

Ćwiczenie IX KATALITYCZNY ROZKŁAD WODY UTLENIONEJ

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wpływ stężenia kwasu na szybkość hydrolizy estru

Badanie właściwości optycznych roztworów.

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych

Badanie kinetyki inwersji sacharozy

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywnym. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak

Przedmiot: Chemia budowlana Zakład Materiałoznawstwa i Technologii Betonu

Laboratorium Podstaw Biofizyki

K02 Instrukcja wykonania ćwiczenia

LABORATORIUM Z PODSTAW BIOFIZYKI ĆWICZENIE NR 4 1. CEL ĆWICZENIA

Polarymetryczne oznaczanie stężenia i skręcalności właściwej substancji optycznie czynnych

Kinetyka chemiczna jest działem fizykochemii zajmującym się szybkością i mechanizmem reakcji chemicznych w różnych warunkach. a RT.

A4.05 Instrukcja wykonania ćwiczenia

LABORATORIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEROGENICZNEJ WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

Badanie kinetyki katalitycznego rozkładu H 2 O 2

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Temperaturowa charakterystyka termistora typu NTC

KATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI

K05 Instrukcja wykonania ćwiczenia

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO

Ćwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

Definicje i przykłady

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

ĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA

ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza

- prędkość masy wynikająca z innych procesów, np. adwekcji, naprężeń itd.

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

Laboratorium Podstaw Biofizyki Pomiar potencjału dyfuzyjnego i błonowego 4

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Zależność napięcia powierzchniowego cieczy od temperatury. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

A4.04 Instrukcja wykonania ćwiczenia

EFEKT SOLNY BRÖNSTEDA

Wyznaczanie krzywej ładowania kondensatora

1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH

RÓWNOWAGA CIECZ PARA W UKŁADZIE DWUSKŁADNIKOWYM

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 96: Dozymetria promieniowania gamma

Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI

Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej

Laboratorium Inżynierii Bioreaktorów

KINETYKA INWERSJI SACHAROZY

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

RÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH

IR II. 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie stałej szybkości i rzędu reakcji metodą graficzną. opiekun mgr K.

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI. Ćwiczenie 5 POMIAR WZGLĘDNEJ LEPKOŚCI CIECZY PRZY UŻYCIU

M10. Własności funkcji liniowej

13. TERMODYNAMIKA WYZNACZANIE ENTALPII REAKCJI ZOBOJĘTNIANIA MOCNEJ ZASADY MOCNYMI KWASAMI I ENTALPII PROCESU ROZPUSZCZANIA SOLI

DIPOLOWY MODEL SERCA

II PRACOWNIA FIZYCZNA część Pracownia Jądrowa. Ćwiczenie nr 6

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

OCENA CZYSTOŚCI WODY NA PODSTAWIE POMIARÓW PRZEWODNICTWA. OZNACZANIE STĘŻENIA WODOROTLENKU SODU METODĄ MIARECZKOWANIA KONDUKTOMETRYCZNEGO

Ćwiczenie 6. Symulacja komputerowa wybranych procesów farmakokinetycznych z uwzględnieniem farmakokinetyki bezmodelowej

RÓWNOWAGI REAKCJI KOMPLEKSOWANIA

Kalibracja czujnika temperatury zestawu COACH Lab II+. Piotr Jacoń. K-5a I PRACOWNIA FIZYCZNA

Pochodna funkcji c.d.-wykład 5 ( ) Funkcja logistyczna

PRZEWODNOŚĆ ROZTWORÓW ELEKTROLITÓW

DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI

WYZNACZANIE ROZMIARÓW

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

02. WYZNACZANIE WARTOŚCI PRZYSPIESZENIA W RUCHU JEDNOSTAJNIE PRZYSPIESZONYM ORAZ PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO Z WYKORZYSTANIEM RÓWNI POCHYŁEJ

Miareczkowanie potencjometryczne

Adsorpcja błękitu metylenowego na węglu aktywnym w obecności acetonu

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Spektrofotometryczne oznaczanie stężenia jonów żelaza(iii) opiekun mgr K. Łudzik

Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

Badanie zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia

Wyznaczanie parametrów równania Tafela w katodowym wydzielaniu metali na elektrodzie platynowej

MOMENT MAGNETYCZNY W POLU MAGNETYCZNYM

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

Pochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do obliczania niepewności pomiarowych

Skręcenie wektora polaryzacji w ośrodku optycznie czynnym

O 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

KOROZJA. Korozja kontaktowa z depolaryzacja tlenową 1

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO

Pochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do rachunku błędów pomiarowych

Źródło: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej A. Wysmołek; Fizyka w Szkole nr 1, Andrzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady Fizycznej, IFD UW.

Wyznaczanie współczynnika przewodnictwa

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Izoterma rozpuszczalności w układzie trójskładnikowym

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy metodą kalorymetryczną

Politechnika Warszawska. Wydział Budownictwa Mechaniki i Petrochemii w Płocku Laboratorium Chemii Budowlanej

ĆWICZENIE 1. Farmakokinetyka podania dożylnego i pozanaczyniowego leku w modelu jednokompartmentowym

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny

CECHOWANIE TERMOELEMENTU Fe-Mo I WYZNACZANIE PUNKTU INWERSJI

Wyprowadzenie wzoru na krzywą łańcuchową

Ćw. 32. Wyznaczanie stałej sprężystości sprężyny

Analiza korelacyjna i regresyjna

Wyznaczanie współczynnika przenikania ciepła dla przegrody płaskiej

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie względnej przenikalności elektrycznej kilku związków organicznych

Ć W I C Z E N I E 5. Kinetyka cementacji metali

WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

Wyznaczanie ciepła topnienia lodu za pomocą kalorymetru

Ć W I C Z E N I E N R M-2

Ćwiczenie 3++ Spektrometria promieniowania gamma z licznikiem półprzewodnikowym Ge(Li) kalibracja energetyczna i wydajnościowa

Transkrypt:

Ćwiczenie nr 7 TRANSPORT NIEELEKTROLITÓW PRZEZ BŁONY WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA PRZEPUSZCZALNOŚCI Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawami teorii procesów transportu nieelektrolitów przez błony. Wyznaczane będą: współczynnik dyfuzji kwasu winowego w błonie oraz współczynnik przepuszczalności błony dla tej substancji poprzez pomiary zmian stężenia roztworu. Podstawy teoretyczne: W procesie dyfuzji mamy do czynienia z transportem masy. Strumień dyfuzyjny nieelektrolitu w roztworze opisuje pierwsze prawo Ficka: gdzie D jest współczynnikiem dyfuzji. D dc dx [] Rozpatrzmy proces dyfuzji przez błonę. Niech błona rozdziela dwa przedziały o stężeniach badanej substancji c i c. W najprostszym wypadku możemy założyć, że szybkość dyfuzji w obydwu roztworach jest znacznie większa niż w błonie, błona jest jednorodna (tj. D const) oraz zachowawcza (tzn. nie zużywa substancji). c c c () () Rys.. Rozkład stężenia substancji dyfundującej przez jednorodną błonę x x Jeśli spadek stężenia w błonie jest liniowy, to można zapisać: dc Δc dx Δx [] gdzie cc - c. Po podstawieniu [] do [] strumień dyfuzji przez błonę można wyrazić wzorem: dc Δc - D - D - PDc [3] dx Δx Wielkość D/ x P jest nazywana współczynnikiem przepuszczalności błony i zależy zarówno od własności przenikającej substancji jak i od własności błony. W układzie pomiarowym stosowanym w ćwiczeniu stężenia substancji w przedziałach po obu stronach błony są funkcjami czasu.

c (t) c (t) V V Rys.. Stężenia substancji w układzie pomiarowym są zależne od czasu Warunki początkowe oraz założenia są następujące: V V V const; Sconst; c (0)c 0 ; c (0)0; c n /V ; c n /V ; oraz n +n n 0 ; gdzie: n - liczba moli, c - stężenie molowe, V - objętość, S - powierzchnia błony. Korzystając z definicji strumienia substancji strumień dyfuzyjny możemy wyrazić jako: S dn V dt S dc dt [4] A zatem strumień substancji wpływającej do drugiego przedziału wyraża się następująco: V dc S dt ( ) J D P[c (t) c (t)] [5] Ponieważ całkowita ilość moli substancji w obu komorach łącznie pozostaje stała, więc: n Vc 0 Vc + Vc [6] a więc c c 0 - c, oraz V dc S dt P[c c (t)] [7] 0 Rozwiązanie równania różniczkowego [7] ma postać: a zatem

Poniżej pokazano wykresy tych funkcji: Rys. 3. Wykresy zależności stężeń c i c od czasu. Mierząc doświadczalnie stężenia c i c w funkcji czasu, można wyznaczyć współczynnik przepuszczalności błony dla danej substancji. Np. można skorzystać z pomiarów zmian stężenia substancji w jednym z wybranych przedziałów (u nas "lewy"- c ). Po przekształceniu i zlogarytmowaniu równania [9] otrzymujemy: c0 SP ln t [0] c c V Sporządzając wykres zależności lewej strony równania [0] od czasu t, wyznaczamy tangens kąta nachylenia prostej o Z wartości tangensa kąta nachylenia α możemy obliczyć współczynnik przepuszczalności P błony dla badanego nieelektrolitu. Korzystając z zależności: możemy wyznaczyć współczynnik dyfuzji nieelektrolitu przez błonę: 3 [] P D/Δx [] D P x [3] Przebieg ćwiczenia:. Zmierzyć za pomocą refraktometru Abbego współczynnik załamania światła przez badany roztwór kwasu winowego o stężeniu,4 mola/dm 3.. Przygotować stoper oraz pipetę z wymiennymi plastykowymi końcówkami, które po każdym pobraniu próbki roztworu, odłożyć do zlewki z wodą destylowaną. 3. Do lewej komory urządzenia pomiarowego przedzielonego błoną wlać 5 cm 3 kwasu winowego o stężeniu,4 mola/dm 3, do prawej komory - 5 cm 3 wody destylowanej. 4. Uruchomić równocześnie silnik elektryczny obracający urządzenie pomiarowe oraz stoper odmierzający czas dyfuzji przez błonę. 5. Po kolejnych 0 minutach, nie zatrzymując stopera, wyłączyć na chwilę silnik elektryczny, pobrać pipetą z czystą końcówką próbkę roztworu z lewej komory, włączyć silnik i zmierzyć przy pomocy refraktometru Abbego współczynnik załamania n t roztworu. Po każdym pomiarze dokładnie przemyć wodą destylowaną i wytrzeć ligniną górny i dolny pryzmat refraktometru. Ze znajdującego się

na stole laboratoryjnym wykresu zależności współczynnika załamania badanego roztworu od jego stężenia n f(c) wyznaczyć dla każdego ze zmierzonych współczynników załamania n t odpowiadające im stężenia c t. Z otrzymanych danych sporządzić wykres zależności c t f(t) dla roztworu z lewej komory. 6. Z wykresu c t f(t) dla sześciu różnych czasów odczytać odpowiadające im stężenia c a następnie wyliczyć dla nich wartości logarytmu naturalnego ln c 0 /( c - c 0 ) (patrz równanie [0]). Z otrzymanych wartości sporządzić wykres ln c 0 /( c - c 0 ) f(t), którego tangens kąta nachylenia równy jest SP/V; stąd wyliczyć współczynnik przepuszczalności błony P oraz z zależności P D/ x wyliczyć współczynnik D. Grubość błony wynosi x 0,005 cm. Powierzchnia błony S,56 cm. UWAGA! po skończeniu pomiarów wylać roztwory z komór, komory przepłukać kilkakrotnie wodą destylowaną i pozostawić napełnione wodą destylowaną. Wymagane wiadomości teoretyczne:. Dyfuzja nieelektrolitów w roztworach. Prawo Ficka.. Dyfuzja nieelektrolitów przez błony. Współczynnik przepuszczalności. 3. Budowa i działanie refraktometru Abbego. Refraktometria. Zalecana literatura:. A. Pilawski, Podstawy biofizyki.. R. Glaser, Wstęp do biofizyki. 3. H. Szydłowski, Pracownia fizyczna. 4. A. Danek, Chemia fizyczna. 5. Materiały do ćwiczeń z fizyki i biofizyki - pod redakcją B. Kędzi. 4

Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Katedra Biofizyki Zakład Biofizyki..... Imię i nazwisko studenta Wydział: Grupa studencka: Grupa ćwiczeniowa: Ćwiczenie 7 Transport nieelektrolitów przez błony wyznaczanie współczynnika przepuszczalności Data Stopień zaliczenia Podpis prowadzącego ćwiczenia. Podać wartość współczynnika załamania światła badanego roztworu kwasu winowego o stężeniu,4 mol/dm 3, zmierzonego przy pomocy refraktometru Abbego. n 0. Wypełnić tabelę: Czas [min] 0 Współczynnik załamania n t roztworu w lewej komorze po czasie t Stężenia roztworu c t odpowiadające współczynnikowi załamania n t [mol/dm 3 ] ln{c 0 /c t -c 0 } 0 0 30 40 50 60 3. Sporządzić na papierze milimetrowym wykres zależności c t f(t). 4. Sporządzić na papierze milimetrowym wykres zależności ln{c 0 /c t -c 0 }f(t). 5. Podać wyliczone wartości przepuszczalności błony P, oraz współczynnika dyfuzji D: P D 5