SEE Electrical 3D Panel

SEE Electrical 3D Panel Wprowadzenie SEE Electrical 3D Panel jest narzędziem służącym, jako wsparcie do interaktywnego budowania szaf elektrycznych. Program jest przeznaczony do stosowania w integracji z SEE Electrical lub SEE Electrical Expert w celu wsparcia procesu prowadzenia przewodów oraz innych czynności związanych z projektowaniem elektrycznym. SEE Electrical 3D Panel jest zintegrowany z SEE Electrical (Standard lub Advanced) i umożliwia wymianę danych pomiędzy modułem 3D a programem umożlwia łatwą nawigację oraz wprowadzanie zmian. Prezentacja oprogramowania Aby spełnić wymagania użytkowników oraz w celu zaspokojenia różnorodnych indywidualnych potrzeb firm, oprogramowanie zostało zaprojektowane w dwóch poziomach (modułach): SEE 3D Panel Oferuje pełen zakres funkcji do tworzenia i modyfikowania modelów szaf 3D, również poprzez dwukierunkową wymianę danych. Oto niektóre główne cechy tego modułu : Możliwość wczytywania komponentów zdefiniowanych na schematach zasadniczych, które są tworzone w ramach poszczególnych edytorów SEE.

Zaawansowane mechanicznie narzędzia CAD (tak jak te stosowane w projektowaniu schematów 2D) do uproszczenia pozycjonowania szyn i aparatów; Zintegrowane narzędzie do projektowania szyn 3D zapewnia szybkie pozycjonowanie montowanych aparatów na szynach; Zaawansowane metody używania warstw, bloków, grupowania oraz tworzenia hierarchicznej struktury danych; Automatyczna funkcja porównywania zabudowy z odpowiednim schematem; oznaczanie znalezionych różnic (usunięte elementy, zmodyfikowane typy, itp.); Nawigacja pomiędzy używanym edytorem schematów 2D (SEE Electrical Expert lub SEE Electrical Advanced) a modułem SEE Electrical 3D Import/export plików w formacie DWG/DXF, IGES, Step, STL. SEE 3D Panel Manufacturing Posiada wszystkie funkcje dostępne w podstawowym module SEE 3D Panel i oferuje dodatkowo szereg narzędzi do trasowania przewodów, kontroli kolizji, exportu danych produkcyjnych (tj. otworowanie) oraz również export danych w formacie wspieranym przez specjalne maszyny produkcyjne. Moduł zapewnia: Automatyczne okablowanie szafy, czyli automatyczne trasowanie na podstawie listy Od / Do otrzymanej z odpowiedniego edytora schematów; Obliczenia rezerwacji miejsca w korytkach kablowych; Zaawansowane narzędzia do zmiany wyznaczania tras i optymalizację w czasie rzeczywistym sieci przewodowych po przemieszczeniu aparatów; Obliczanie optymalnej długości żył, poprzez użycie algorytmu najkrótszej ścieżki; Generowanie planów otworowania; Export danych dla otwornic (na chwile obecną dla Steinhauer); Zaawansowane wyszukiwanie oraz filtrowanie funkcji w modelu 3D; Notka: Mimo, iż w oprogramowaniu SEE Electrical 3D Panel wykorzystuje się dane z istniejących schematów, możliwe jest wykorzystanie tego programu do tworzenia oraz projektowania niezależnych obiektów.

Podstawowe zasady użytkowania Dla płynnego działania programu SEE Electrical 3D Panel należy być świadomym następujących zasad: Program nie pozwala na jednoczesną obsługę więcej niż jednego zespołu zabudowy 3D, co oznacza, że można mieć otwarty tylko jeden model 3D. Nie można również korzystać z programów SEE Electrical oraz SEE Electrical Expert podczas działania SEE 3D Panel. Jeżeli użytkownik potrzebuje otworzyć inną stronę 3D (arkusz), lub chce kontynuować pracę na schemacie zasadniczym (lub innym), musi najpierw zamknąć rysunek 3D, nad którym aktualnie pracuje. Kopiowanie elementów i/lub obiektów z jednego rysunku 3D do drugiego jest niemożliwe. Szafa 3D jest zawsze rysowana w skali 1: 1 domyślną jednostką jest milimetr. Wykorzystanie warstw jest autoryzowane. Używanie różnych warstw pozwala nie przepełnić modelu niepotrzebnymi elementami do wizualizacji na danym etapie pracy. Przykładowo, jeżeli użytkownik chciałby narysować linie, które mają być użyte, jako pomocnicze na warstwie innej niż znajduje się szafa - w ten sposób można pozostawić linie pomocnicze, ale nie wyświetlać ich, kiedy nie są potrzebne. Interfejs i zastosowanie Główne okno SEE Electrical 3D Panel posiada interfejs typu wstążka różne funkcjonalności są rozdzielone zgodnie z ich przeznaczeniem, wraz z zestawem pasków umieszczonych na oddzielnych zakładkach wstążki. Dodatkowo przycisk SEE P3D (znajdujący się w lewym górnym rogu) działa, jako menu.

Obszar roboczy składa się z dostępnego okna do rysowania oraz kilku określonych okienek. Przegląd Główne okno SEE 3D Cabinet pozwala na wykonanie wszelkiego rodzaju odpowiednich operacji, w celu tworzenia i zarządzania modelem. Menu składa się z: Okna rysunku: jest to główne okno robocze, gdzie wyświetlana jest reprezentacja graficzna modelu 3D - możliwe jest odpowiednie zarządzanie modelem. Zakładki Komponenty: umożliwia wczytanie, wstawianie i/lub usunięcie elementów dla danego modelu. Zakładki Symbole: zapewnia dostęp do istniejącego eksploratora symboli, co pozwala na tworzenie i/lub wstawianie symboli. Zakładki Płaszczyzny: umożliwia zdefiniowanie różnych płaszczyzn w modelu 3D. Zakładki Właściwości: umożliwia dostęp oraz modyfikację właściwości rysunku i/lub jego elementów. Zakładki Filtry: umożliwia filtrowanie wyświetlania elementów na bieżącym rysunku. Zakładki Warstwy: umożliwia zarządzanie warstwami na rysunku.

Zakładki Żyły : zawiera listę istniejących żył, co pozwala na ich prowadzenie/ponowne prowadzenie. Wskazówka: Można przełączyć (ON/OFF) widoczność poszczególnych zakładek za pomocą odpowiednich funkcji znajdujących się w menu Okna. Pasek statusu (znajdujący się na dole okna głównego SEE Electrical 3D Panel): pozwala na zmianę kroku siatki oraz na ustawienie widoczności siatki (tj. ukryj/pokaż siatkę) dla obecnie aktywnej zakładki. Zobacz również: Okno rysunku Okno rysunku Okno rysunku wyświetla rysunek szafy (model), który jest zawarty w aktualnie otwartej stronie 3D Cabinet strona jest prezentowana przez zakładkę w lewym górnym rogu. Domyślnie wyświetlana jest siatka zdefiniowana dla aktywnej płaszczyzny, tak jak osie współrzędnych płaszczyzny.

Wskazówka: Jeżeli potrzebny jest przejrzysty widok płaszczyzny, można wyłączyć widoczność siatki poprzez kliknięcie na pasku stanu. (Zobacz również: Przegląd) Ogólne zarządzanie rysunkiem Okno rysunku dostarcza zestaw narzędzi zapewniających właściwe zarządzanie wizualizacją modelu. Kliknąć na odpowiednią ikonę, w celu aktywowania danej funkcji lub widoku. Poniżej zamieszczono krótki opis funkcji: (Zoom Window) Powiększa zaznaczony prostokątny obszar, przez co wyświetlany jest w trybie pełnoekranowym (w oknie rysunku). Funkcja dostępna jest również po wciśnięciu klawisza F4. Powiększa/pomniejsza cały widok rysunku. Należy kliknąć na rysunku, następnie trzymając wciśnięty przycisk myszy należy przesuwać myszką w górę/w dół. (Zoom) Alternatywnie należy kliknąć na rysunku, aby ustawić punkt początkowy i użyć kółka myszki (w górę/w dół). Aby wyjść z trybu powiększania, należy kliknąć ponownie na ikonę lub nacisnąć Esc. Umożliwia przesuwanie (wraz z widokiem rysunku) całego widoku: (Pan) Należy przytrzymać lewy przycisk myszy i przesuwać kursor w danym kierunku. Alternatywnie należy przytrzymać Ctrl i kółka myszy, a następnie (bez puszczania tych przycisków) przesuwać kursorem w danym kierunku.

Przytrzymać Ctrl, użyć klawiszy z klawiatury(,,, ) aby przesunąć widok zgodnie z krokiem, w danym kierunku. Aby wyjść z trybu, należy kliknąć ponownie na ikonę lub nacisnąć Esc. Umożliwia obrót całego modelu w dowolnym kierunku Należy przytrzymać lewy przycisk myszy Alternatywnie należy przytrzymać kółka myszy na rysunku, następnie przesuwać myszką w odpowiednim kierunku. (Rotate) Użyć klawiszy z klawiatury (,,, ) aby obrócić widok o 10 o stopni w danym kierunku. Aby wyjść z trybu obracania, należy kliknąć ponownie na ikonę lub nacisnąć Esc. (Zoom Fit) Automatycznie dostosowuje widok całego modelu, dzięki czemu jest odpowiednio dopasowany do okna rysunku. Wyświetla wcześniej zdefiniowany widok modelu, umożliwiając ustawienie innego widoku. Domyślnie ustawiony widok wyświetlany jest przez: (Ustal Widok) Aby ustawić własny widok: Przesunąć model, aby uzyskać żądany widok, następnie przytrzymać Ctrl i kliknąć na ikonę Ustal widok. Automatycznie wyświetla widok z przodu modelu.

(Widok z przodu) (Widok z tyłu) Automatycznie wyświetla widok z tyłu modelu. (Widok z lewej) Automatycznie wyświetla widok z lewej modelu. (Widok z prawej) Automatycznie wyświetla widok z prawej modelu. (Widok z góry) Automatycznie wyświetla widok z góry modelu. (Widok z dołu) Automatycznie wyświetla widok z dołu modelu. Zobacz również: Skróty klawiszowe Użyć narzędzie sześcianu, znajdujące w prawym górnym rogu okna rysunku, aby obrócić model w każdym kierunku, w celu oglądnięcia widoków z każdego możliwego punktu.

Aby obrócić model, należy kliknąć narzędzie a następnie przytrzymać lewy przycisk myszy i odpowiednio przesunąć. Aby uzyskać zdefiniowany widok (góra, dół, itd..), należy kliknąć na odpowiedni bok sześcianu. Aby uzyskać widok 3D modelu z danego wierzchołka/krawędzi należy kliknąć na krawędź lub wierzchołek sześcianu. Aby obrócić model po osi Y, należy użyć bazowego koła, (na którym znajdują się litery S, W, N, E). Zarządzanie elementami Okno rysunku pozwala na zarządzanie elementami modelu poprzez menu kontekstowe dostępne przy wyborze danego elementu. Wybrać element(y) Wybór pojedynczego elementu odbywa się poprzez kliknięcie na odpowiedni element. Wielokrotny wybór poszczególnych elementów odbywa się przez [Ctrl+kliknięcie] przytrzymać klawisz Ctrl i kliknąć kolejne elementy. Przed rozpoczęciem wyboru pojedynczego lub wielokrotnego elementów, należy upewnić się, że tryb Wybierz pojedynczą jest aktywny. Notka: Jeżeli zaznaczony element posiada inne elementy, to wszystkie elementy zostaną zaznaczone automatycznie na przykład: wybranie płyty montażowej powoduje wybór wszystkich szyn/komponentów; wybranie szyny powoduje wybór wszystkich elementów zamontowanych na tej szynie.

Możliwy jest również wybór wszystkich elementów bieżącego modelu za pomocą jednego kliknięcia, lub jednoczesny wybór elementów na zaznaczonym obszarze, Aby dowiedzieć się więcej zobacz: Zaznacz wszystko; Wybierz okno. Wybrane elementy zostaną podświetlone. Kliknij prawym przyciskiem, aby wyświetlić menu kontekstowe np.: Wyświetlane w menu kontekstowym funkcjonalności zależą od typu wybranego elementu(ów) a także czy uruchomiony jest SEE 3D Panel lub 3D Panel Manfacturing. Niektóre polecenia są wyposażone w rozwijalne menu, pojawiające się, gdy kursor zostanie umieszczony na danej funkcji. Zawartość menu kontekstowego może się różnić w zależności od tego, czy wybrany został jeden lub wiele elementów różnych typów. Wytnij / Kopiuj / Wklej: polecenia te działają tak samo jak w przypadku funkcji Windows (zobacz również: Wytnij / Kopiuj / Wklej / Usuń zaznaczone). Kopiuj z początkowym punktem: polecenie używane, jeżeli użytkownik chce sprecyzować punkt początkowy przy wklejeniu

skopiowanych elementów, ( aby dowiedzieć się więcej, zobacz: Kopiuj z początkowym punktem). Modyfikuj > Modyfikuj: umożliwia przesuwanie oraz obrót zaznaczonych elementów Modyfikuj > Skala: umożliwia skalowanie zaznaczonych elementów zgodnie z określonym współczynnikiem skali oraz zdefiniowanym punktem odniesienia. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz Wybór skali Modyfikuj > Usuń: usuwa zaznaczone elementy Narzędzia szyn montażowych. Na zaznaczonej szynie montażowej oraz elementach zamocowanych na szynie Umożliwia ustawienie elementów na szynie poprzez menu kontekstowe, którego zawartość jest różna w zależności od zaznaczonych elementów. Narzędzia szyn montażowych > Zamień w lewo / Narzędzia szyn montażowych > Zamień w prawo: dostępne tylko dla pojedynczego elementu, zamocowanego na szynie (niedostępne, gdy zaznaczona jest szyna). Umożliwia zmianę pozycji zaznaczonych elementów oraz elementów umieszczonych po lewej / prawej (w zależności od wybranego polecenia). Narzędzia szyn montażowych > Lewy offset / Narzędzia szyn montażowych > Prawy offset: dostępne tylko dla pojedynczego elementu (niedostępne, gdy zaznaczona jest szyna). Umożliwia ustawienie offsetu do automatycznego rozmieszczenia zaznaczonych elementów. Lewy offset: zaznaczony element jest przesunięty w prawo na obliczoną odległość (od jego lewej strony zgodnie z ustawionym offsetem). Wszystkie elementy ustawione po prawej stronie zaznaczonego elementu są również odpowiednio umieszczone, aby odległość pomiędzy nimi została zachowana. Prawy offset: zaznaczony element jest przesunięty w lewo na obliczoną odległość (od jego prawej strony zgodnie z ustawionym offsetem). Wszystkie elementy ustawione po lewej stronie zaznaczonego elementu są również odpowiednio umieszczone, aby odległość pomiędzy nimi została zachowana. Narzędzia szyn montażowych > Uporządkuj w lewo / Narzędzia szyn montażowych > Uporządkuj w prawo: dostępne na zaznaczonej szynie oraz elementów zamocowanych na szynie. Umożliwia wyrównanie wszystkich elementów na szynie (bez odstępu pomiędzy

elementami) do lewego/prawego końca elementu w zależności od wybranego polecenia. Notka: Jeżeli zostanie zaznaczona szyna, wszystkie aparaty zamontowane na niej są również zaznaczone automatycznie. Zatem szyna z aparatami może być zarządzane, jako jeden element. Zablokuj płaszczyzny Niedostępne dla żył (w module SEE 3D Panel Manufacturing) Wywołane zostaje okno dialogowe Zblokuj płaszczyzny, które umożliwia zdefiniowanie oraz zarządzanie płaszczyznami dla zaznaczonego elementu. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz Zarządzanie płaszczyznami. Wyrównaj punkty Niedostępne dla żył (w module SEE 3D Panel Manufacturing) Zostaje wywołane okno Wyrównaj punkty, w którym można dodać/usunąć punkty dla zaznaczonego elementu. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz Zarządzanie punktami do przyciągania. Idź do Umożliwia nawigację do schematu zasadniczego, gdzie zostanie wyświetlony wybrany element. Pokaż otwory Tylko moduł SEE 3D Panel Manufacturing Niedostępne dla żył Umożliwia wizualizację otworowania na zaznaczonym elemencie. Aby zobaczyć otworowanie dla wszystkich obiektów zamontowanych na płycie montażowej, należy wybrać płytę i wybrać polecenie. Aby zobaczyć otworowanie dla wszystkich obiektów dołączonych do szyny, należy wybrać szynę i wybrać polecenie. Notka : Otworowanie dla korytek oraz żył są zdefiniowane w odpowiednich Właściwościach.

Kontury otworów w szafie lub na komponentach są definiowane przez polecenie Definiuj > Utwórz kontur obramowania. Generuj otworowanie (Steinhauer) Tylko dla modułu SEE 3D Panel Manufacturing Umożliwia eksport istniejących informacji o otworowaniu do pliku zewnętrznego, który można wczytać przez urządzenia Steinhauer. Proces eksportu generuje plik DXF, ponieważ na urządzeniach możliwy jest import danych z formatów DXF. Ukryj wszystkie zaznaczone elementy oraz ich slave Umożliwia na wyświetlanie tylko zaznaczonych elementów oraz ich slave ów, (jeśli istnieją). Aby wyświetlić ponownie wszystkie ukryte elementy modelu, należy upewnić się, że nie zaznaczono elementów, następnie kliknąć prawym przycisk i wybrać Pokaż wszystko z menu kontekstowego. Pokaż wszystko Dostępne, gdy nie są wybrane elementy Dostępny po wykonaniu polecenia Ukryj wszystkie zaznaczone elementy oraz ich slave, umożliwia ponowną wizualizację wszystkich ukrytych elementów. Definiuj Menu kontekstowe zawiera polecenia umożliwiające: tworzenie bloków, tworzenie symboli, grup elementów/obiektów, konturów otworowania (w przypadku używania SEE 3D Panel Manufacturing) oraz rozbijanie poprzednio utworzonych bloków lub komponentów, jak również dodawanie elementów do istniejących bloków. Żyły Dostępne dla żył tylko dla modułu SEE 3D Panel Manufacturing Dwa polecenia umożliwiają zarządzać zaznaczonymi żyłami.

Żyły > Ustal trasę wybranych żył: umożliwia na automatyczne ustalenie najkrótszej możliwej trasy zaznaczonej (i posiadającej już trasę) żył(y). Aby dowiedzieć się więcej, zobacz zakładka Żyły. Żyły > Zmień trasę kablową: dostępne tylko na wybranej pojedynczej żyle. Wywołuje okno dialogowe Trasuj ścieżki, które umożliwia zmianę ścieżki żył. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz: Zarządzanie trasami kablowymi. Właściwości Wyświetla kartę Właściwości zaznaczonego elementu, umożliwiają na jego zmianę.!!! Należy upewnić się, że zaznaczony jest tylko ten element, który ma być wyedytowany, ponieważ jeśli zostanie wybranych kilka elementów, to w karcie Właściwości pokazane są właściwości dowolnie wybranego elementu. Polecenie z menu kontekstowego są również dostępne, jeśli nie zaznaczono elementu umożliwia dostęp do ogólnych właściwości bieżącego modelu. Zarządzanie płaszczyznami Płaszczyzny są definiowane dla elementów aparatów (komponentów) w celu ustalenia powierzchni, na której będą montowane ma szynie lub płycie (np. tylna płyta szafy), podczas gdy odpowiednie elementy są wstawione na model (zobacz: Wstawianie komponentów; Wstawianie symboli). Jeżeli element można zamontować na szynie oraz na płycie montażowej należy zdefiniować oddzielne płaszczyzny.!!! Należy mieć na uwadze, że aktywna płaszczyzna będzie wykorzystana do wstawienia elementu. Aby zarządzać płaszczyznami dla danego elementu : Wybrać odpowiedni element aparatu, kliknąć prawym przyciskiem i wybrać z menu kontekstowego Zdefiniuj płaszczyzny. Pojawi się okno dialogowe Zdefiniuj płaszczyzny, wyświetlające wszystkie zdefiniowane płaszczyzny, wraz z ich właściwościami (siatka, kolor oraz przezroczystość). Notka: Siatki są zdefiniowane tylko dla płyt montażowych. Zatem właściwość Siatka określa krok siatki dla płyty, który jest wymagany, aby możliwe było umieszczenie elementu na płycie.

o Możliwa jest zmiana właściwości istniejących płyt poprzez określenie parametrów. Aktywna płaszczyzna jest zaznaczona o Aby aktywować inną płaszczyzną, należy zaznaczyć Notka : Aktywna płaszczyzna jest używana, aby możliwe było odpowiednie zamontowanie elementów. o Zaznaczyć Pokaż aktywne płaszczyzny w celu wizualizacji aktywnej płaszczyzny na danym elemencie zostanie podświetlona. o Aby usunąć płaszczyznę, należy upewnić się, że nie jest aktywna, kliknąć prawym przyciskiem na odpowiedniej płaszczyźnie i wybrać z menu kontekstowego Usuń. (Polecenie jest niedostępne na aktywnej płaszczyźnie) o W sekcji Offset planu można zdefiniować offset dla płaszczyzny (dowolny) w przypadku, gdy pozycja płaszczyzny jest niepoprawna: Wybrać płaszczyznę. Wprowadzić odległość dla przesunięcia płaszczyzny. Kliknąć przycisk Wybierz punkt. Wskazać punkt, w stosunku, do którego płaszczyzna ma zostać przesunięta Aby utworzyć nową płaszczyznę: Wybrać Określ. W oknie rysunku:

Zdefiniować płaszczyznę klikając kolejno trzy punkty, które określają obszar, w których element jest przyczepiony do szyny lub płyty montażowej przykład: Program proponuje możliwe punkty poprzez wyświetlanie zielonego kwadratu po najechaniu kursorem na dany punkt. o Należy wybrać poprawne punkty, jeżeli jest to potrzebne, należy zmienić widok (obrót elementu), aby punkty mógł zostać łatwo zlokalizowany, powiększyć na tyle ile potrzebne, oraz aktywować odpowiednie funkcje znajdujące się w zakładce Rysuj. Uwaga!!! Należy zwrócić uwagę na kolejność wyboru punktów: Pierwszy wybrany punkt należy do osi X, która ma być określona dla płaszczyzny. Punkt ten określa odpowiedni punkt odniesienia elementu punkt, który będzie używany do lokalizowania pozycji, (gdy elementy są umieszczone na płaszczyźnie. Porada: Zalecane jest uaktywnienie funkcjonalności przyciągania (Punkt środkowy, Punkt końcowy, itd.), dzięki czemu program zasugeruje tylko poprawne punkty. Zobacz również: Przyciąganie.

Wybrać drugi punkt ponownie na osi X dla tworzonej płaszczyzny. Lokalizacja tego punktu w odniesieniu do pierwszego determinuje dodatni kierunek X płaszczyzny punkt definiuje pozycję elementu (na szynie lub płycie montażowej) Wybrać trzeci punkt na osi Y płaszczyzny. Trzeci wybrany punkt określa dodatni kierunek Y tzn. określa domyślny kierunek obrotu (góra/dół) elementem aparatu w odniesieniu do szyny lub płyty montażowej. Po wybraniu trzech punków płaszczyzny pojawi się automatycznie okno Nowa płaszczyzna. Wybrać odpowiednią nazwę z dostępnej listy: o $Rail kiedy płaszczyzna jest zdefiniowana na komponencie, który ma być zamontowany na szynie. o $Mounting#2, $Mounting#3, itd. poszczególne płaszczyzny zdefiniowane w celu zamontowania tego samego komponentu na różne sposoby. o $AuxFemale#1 - płaszczyzna jest zdefiniowana na komponencie akcesoriów, który ma być zamontowany na płycie montażowej. o $AuxFemale#2, $AuxFemale#3, itd. - poszczególne płaszczyzny zdefiniowane na innych komponentach akcesoriów, które będą dodane do tego samego mastera, lecz w innym miejscu. o $AuxMale#1 płaszczyzna zdefiniowana na masterze, która ma być wykorzystana do dodania komponentów akcesoriów do mastera. o $AuxMale#2, $AuxMale#3, itd. odpowiednie płaszczyzny zdefiniowane na masterze, które mają być wykorzystane do dodania drugiego, trzeciego, itd. akcesoria do niego. Notka : Płaszczyzna "$AuxMale" może być zamontowana tylko na "$AuxFemale" i na odwrót. Zatwierdzić tworzenie płaszczyzny, klikając OK. Nastąpi powrót do okna Zdefiniuj płaszczyzne, w którym nowo zdefiniowana płaszczyzna jest automatycznie dodana do istniejącej listy płaszczyzn (domyślne wartości są przypisane do ich właściwości), oraz jest aktywowana zostanie podświetlona w oknie rysunku. Dodatkowo, zmienić właściwości płaszczyzny i/lub podać offset. Zamknąć okno dialogowe.

Notki: 1. Aby bezpośrednio sprawdzić w oknie rysunku istniejącą płaszczyznę elementu, należy użyć polecenia Pokaż zdefiniowane płaszczyzny. 2. Standardowe płaszczyzny dla płyt montażowych (Front Mounting, Back Mounting) i szyn ($Rail; Back Mounting) są tworzone automatycznie gdy te obiekty są rysowane ręcznie za pomocą odpowiednich poleceń dostępnych w zakładce Szafa. Zobacz również: Zarządzanie Elementami Zarządzanie punktami do przyciągania Punkty do przyciągania są definiowane, aby umożliwić precyzyjne wybieranie punktów na elementach za każdym razem, gdy jest to potrzebne. Pewne elementy aparatów mogą posiadać kilka punktów, których można użyć do ich pozycjonowania. W oknie rysunku: Wybrać element, dla którego mają zostać dodane punkty do przyciągania. Kliknąć prawy klawiszem myszki na elemencie, z menu kontekstowego wybrać Wyrównaj punkty. Pojawi się okno dialogowe, wyświetlające istniejące punkty (elementu) za pomocą ich współrzędnych.

Zaznaczając pole wyboru znajdujące się obok współrzędnych punktów, punkty są widoczne na rysunku tak długo, jak okno nie jest zamknięte. Kliknąć Dodaj, aby utworzyć nowe punkty: Okno dialogowe Wyrównaj punkty zostaje automatycznie zamknięte. Wybrać odpowiednie punkty na elemencie. Aby dokonać prawidłowego wyboru, należy aktywować odpowiednie opcje przyciągania w zakładce Rysuj. Współrzędne punktów są dodawane w oknie Wyrównaj punkty, które wyświetlane jest automatycznie. Wybrać pozostałe potrzebne punkty a następnie zamknąć okno dialogowe. Aby usunąć punkty do przyciągania, należy wybrać w oknie dialogowym i kliknąć Usuń. Zobacz również: Zarządzanie elementami Zarządzanie trasami kablowymi Trasowanie żył może być zarządzane w oknie rysunku przez zmianę ścieżkę prowadzenia odpowiedniej żyły. Notka: Jeżeli automatyczne trasowanie zostało wykonane wcześniej, wybrana ścieżka jest możliwie najkrótszą dla danej żyły (zobacz Zasady trasowania żył) Wybrać żyłę, kliknąć prawym klawiszem myszy, z menu kontekstowego wybrać Żyły > Zmień trasę kablową. Pojawi się okno dialogowe Trasuj ścieżki, sugerując wszystkie możliwe ścieżki dla wybranej żyły.

Aby wybrać ścieżkę żyły: Wybrać ścieżkę. Na rysunku zostanie automatycznie podświetlona. Kliknąć przycisk Wybierz. Przycisk Wyklucz ścieżkę umożliwia wykluczenie zaznaczonej ścieżki z możliwy dla prowadzenia żyły. Zobacz również: Zarządzanie elementami Zakładka Komponenty Zakładka Components umożliwia wstawianie komponentów na model szafy. Przedstawiona jest, jako eksplorator, który wyświetla istotne dane o wszystkich komponentach dostępnych dla obecnego modelu, w tym komponentów utworzonych i wykorzystywanych wyłącznie w modelu oraz pochodzących z schematów zasadniczych.

Informacje powiązane z komponentami są prezentowane w tabeli: każdy oddzielny wierz zawiera różne dane na temat konkretnego składnika a każda osobna kolumna wyświetla wartości danej własności dla różnych dostępnych elementów (nazwa kolumny odpowiada nazwie danej własności) W kolumnie Użyty ikona pokazuje, czy elementy zostały wstawione na bieżącym rysunku. Ważne!!! Wstawione komponenty, które pochodzą z schematów zasadniczych nie mogą zostać wstawione ponownie, dopóki nie zostaną usunięte z rysunku Aby usunąć wstawione komponenty z rysunku, należy odznaczyć. Alternatywnie można kliknąć na odpowiedni wiersz (w celu zaznaczenia) a następnie kliknąć przycisk Usuń. Wybrany komponent zostanie usunięty z rysunku a ikona obok nazwy jest odznaczona - oznacza to, że możliwe jest ponowne wstawienie komponentów, jeżeli są tylko obecne na schemacie zasadniczym. Notka: Jeżeli komponent zostanie usunięty z okna rysunku, to przy danym komponencie pojawia się ikona w zakładce Komponenty.

Zakładka Komponenty posiada funkcje umożliwiające filtrowanie, wyszukiwanie, sortowanie oraz grupowanie komponentów, w celu lepszego wyszukiwania odpowiednich elementów do wstawienia na modelu szafy. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz Dostosowanie okna Komponenty. Menu kontekstowe wyświetlane po kliknięciu prawym przyciskiem w dowolnym miejscu, umożliwia wczytanie komponentów z schematu zasadniczych, w celu wykorzystania ich w modelu. Pobrany z funkcji umożliwia wczytanie komponentów posiadających określoną Funkcję, (która została nadana w edytorze schematów w programie SEE Electrical lub SEE Electrical Expert). Polecenie otwiera okno Wybierz funkcje wyświetlające istniejące funkcje należy wybrać funkcję (lub kilka) i zatwierdzić wybór. W rezultacie wybrane komponenty z przypisaną funkcją zostaną wczytanej na stronę. Pobrany z lokalizacji umożliwia wczytanie komponentów posiadających określoną Lokalizację (która została nadana w edytorze schematów). Polecenie otwiera okno Wybierz lokalizacje wyświetlające istniejące lokalizacje, w celu wczytania odpowiednich komponentów. Note: Jeśli funkcja/lokalizacja nie zostały zdefiniowane na schemacie, nadal możliwe jest użycie tego polecenia. Należy wybrać Pusty (w wyświetlonym oknie) lub wczytać komponenty poleceniem Pobrany z produktu. Pobrany z produktu umożliwia wczytywanie komponentów poprzez ich oznaczenie (nazwy). Polecenie otwiera okno Wybierz produkty wyświetlające istniejące oznaczenia komponentów.

Wskazówka : Podczas wczytywania komponentów, należy wczytać tylko te, które będą wykorzystane w modelu. Znak na rysunku podświetla elementy, które nie istnieją na schemacie zasadniczym zostały skasowane lub ich kod katalogowy został zmieniony. Wskazówka : Kiedy zaznaczone są komponenty, można jednocześnie usunąć je za pomocą polecenia Usuń lub klawiszem Delete. Po usunięciu komponentów, których kody katalogowe zostały zmienione należy ponownie wczytać je odpowiednim poleceniem (Pobrany z produktu / Pobrany z funkcji / pobrany z lokalizacji). Offset lewo / Offset prawo: odpowiednia wartość jest brana pod uwagę przy obliczaniu dokładnej pozycji komponentów podczas ich automatycznego wstawienia na szynie. Podczas gdy nie zamontowano żadnego komponentu na danej szynie, określony offset określa wymagany dystans pomiędzy komponentami (umieszczonym na szynie) i odpowiednio na lewym lub prawym końcu szyny. Ważna notatka: Aby obliczyć precyzyjną pozycje komponentu, proces uwzględnia Wyrównanie, które ma pierwszeństwo. Oznacza to, że jeśli została wprowadzona wartość w polu Offset prawo, ale Wyrównanie ustawione jest na Lewo, komponent jest wyrównany do lewej, natomiast Offset prawo zostanie zignorowane. Jeżeli inne komponenty występują na szynie, to dla następnego wstawianego komponentu offset jest obliczany według pozycji od sąsiadującego (po lewej/po prawej) komponentu, zidentyfikowany przez proces wstawiania. Aby określić najbardziej korzystny, proces uwzględnia określoną Wyrównanie (zobacz poniżej). Aby dowiedzieć się więcej na temat wstawiania komponentów, zobacz Wstawianie komponentów. Wyrównanie: możliwy jest wybór Lewo lub Prawo w celu wskazania, w jakiej kolejności mają być wstawiania komponenty na szynie od lewej do prawej lub odwrotnie. Zobacz: Wstawianie komponentów.

Przycisk Usuń: umożliwia usunięcie z rysunku komponentu, który został zaznaczony. Przycisk Wstaw: umożliwia wstawienie zaznaczonych komponentów. Jest to szczególnie użyteczne podczas jednoczesnego wstawiania wielu komponentów. Ważne! Aby wstawić komponenty na szynie, należy najpierw wybrać szynę, następnie wybrać komponenty i kliknąć Wstaw. Dostosowanie zakładki Komponenty Możliwe jest zarządzanie warstwą oraz wyglądem siatki za pomocą dostępnych funkcji. Kliknąć prawym przyciskiem na nagłówku kolumny Sortuj rosnąc/sortuj malejąco umożliwia posortowanie rosnąco lub malejąco wartości w wybranej kolumnie. Wartości w innych kolumnach są automatycznie układane zgodnie z nowym porządkiem. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz Sortowanie danych komponentów. Usuń sortowanie po tej kolumnie dostępne tylko, jeżeli sortowanie zostało zastosowane do danej kolumny; umożliwia anulowanie aktualnego sortowania. Grupuj według tej kolumny umożliwia zgrupowanie komponentów według wartości z wybranej kolumny. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz Sortowanie danych komponentów. Ukryj pole grupowania umożliwia ukrycie nazwy kolumny, według której następuje grupowanie.

Pokaż pole grupowania (dostępne, jeżeli aktywne jest polecenie Ukryj pole grupowania) umożliwia ponowne wyświetlanie nagłówka(ów) kolumn(y), według których zostało wykonane grupowanie. Wybór kolumn otwiera okno dialogowe Dostosowanie, do którego można przeciągnąć kolumny, które mają być niewyświetlane. Można przywrócić widoczność kolumn poprzez to samo polecenie poprzez przeciągnięcie z okna Dostosowanie do okna Komponenty. Autodopasowanie automatycznie dostosowuje rozmiar komórek danej kolumny do długości najdłuższej wartości. Autodopasowanie (wszystkie kolumny) automatycznie dostosowuje rozmiar komórek wszystkich kolumn do długości najdłuższej wartości. Kreator filtra wywołuje okno dialogowe Kreator filtra gdzie możliwe jest zdefiniowanie, edycja oraz zastosowanie filtru zgodnie z zdefiniowanymi kryteriami. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz: Filtr komponentów Pokaż panel wyszukiwania wyświetla pasek wyszukiwania, umożliwiający szybkie wyszukiwanie komponentów. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz: Filtr komponentów Ukryj panel wyszukiwania (dostępne przy aktywnym panelu wyszukiwania) wyłącza wyświetlanie paska wyszukiwania. Pokaż wiersz automatycznego filtra wyświetla puste komórki (poniżej nagłówków kolumn), możliwe jest podanie wartości, po której mają być filtrowane komponenty. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz: Filtr komponentów. Ukryj wiersz automatycznego filtra (dostępne, gdy aktywne jest polecenie Pokaż wiersz automatycznego filtra) umożliwia usunięcie wiersza filtrowania. Sortowanie danych komponentów Dane zawarte w oknie Komponenty są sortowane rosnąco/malejąco wartości w danej kolumnie. Kliknąć prawym przyciskiem na nagłówku kolumny, która będzie sortowana. Aby posortować wartości rosnąco, należy kliknąć Sortuj rosnąco.

Po kliknięciu na nagłówek kolumny strzałka ( ) informuje, że wartości są posortowane w kolejności rosnącej. Sortowanie wartości w pozostałych kolumnach zmieniają się odpowiednio. Aby posortować wartości malejąco, należy kliknąć Sortuj malejąco. Po kliknięciu na nagłówek kolumny strzałka ( ) informuje, że wartości są posortowane w kolejności malejącej. Sortowanie wartości w pozostałych kolumnach zmieniają się odpowiednio. Aby anulować sortowanie stosowane na danej kolumnie, należy kliknąć na nagłówku prawym przyciskiem myszy, a następnie wybrać Usuń sortowanie po tej kolumnie. Zobacz również: Dostosowanie zakładki Komponenty. Wskazówka: Można łatwo zmieniać pomiędzy sortowaniem rosnącym a malejącym (bez używania menu kontekstowego) poprzez kliknięcie na nagłówku danej kolumny. Grupowanie komponentów Istnieje możliwość sortowania komponentów poprzez grupowanie ich zgodnie z kryteriami różne własności, które są reprezentowane przez odpowiednie kolumny: Kiedy zastosowane jest grupowanie, każda grupa jest prezentowana, jako oddzielna gałąź w oknie Komponenty. Komponenty należące do odpowiedniej grupy mają tą samą wartość, według której są grupowane wartość ta pojawia się, jako nazwa grupy. Sortowanie komponentów może odbywać się, jako : Grupowi nie pojedyncze: komponenty są sortowane w grupy poprzez jedno kryterium, które odpowiada pojedynczej kolumnie. Komponenty są automatycznie podporządkowane, zgodnie z wartościami w kolumnie. Grupowanie odbywa się na tym samym poziomie komponenty posiadają tą samą wartość danej wartości, po której są grupowane np.:

Grupowanie wielokrotne: o W pierwszej kolejności komponenty są grupowane i uporządkowane zgodnie z kolumną, która jest określona, jako pierwsza jest to pierwszy poziom grupowania. o Następnie komponenty są grupowane poprzez kolejną kolumnę, np. komponenty z pierwszego poziomu grupowania są sortowane zgodnie z wartością określoną przez drugą kolumnę. o Dla każdego kolejnego grupowania, proces bierze pod uwagę wcześniej zastosowane na komponentach, aż do momentu, gdy poziomy grupowania są utworzone odpowiednie do liczby kolumn, które zostały określone. o Komponenty, odpowiednio do wszystkich kryteriów (te same wartości w pierwszej kolumnie, te same wartości w drugiej kolumnie, itd.) są wyświetlane na najniższym poziomie. Tworzenie grup Aby stworzyć grupę: Kliknąć prawym przyciskiem na nazwie kolumny, poprzez którą będą m\komponenty grupowane.

Kliknąć Grupuj według tej kolumny. Alternatywnie: Kliknąć na nagłówku danej kolumny i przeciągnąć na pasek, np.: Dla grupowania wielokrotnego, należy powtórzyć czynność. Wskazówka: Grupowanie komponentów przez kolumnę jest pomocne, ponieważ zostają odseparowane komponenty aktualnie wstawione na model od niewstawionych, dzięki czemu łatwe odnalezienie jest następnego komponentu do wstawienia. W tym celu można także zdefiniować odpowiedni filtr. Zarządzanie wyświetlaniem grup: Odbywa się poprzez menu kontekstowe dostępne na pasku wyświetlane są kryteria grupowania : Rozwiń wszystko powoduje rozwinięcie wszystkich grup jednocześnie. Zwiń wszystko powoduje zwinięcie wszystkich grup jednocześnie. Usuń grupowanie usuwa zastosowane grupowanie. Ukryj pole grupowania ukrywa pasek wyświetlający kryteria grupowania. Pokaż pole grupowania (dostępny, gdy aktywne jest polecenie Ukryj pole grupowania) pozwala na ponowne wyświetlenie paska, który pokazuje kryteria grupowania.

Zobacz również: Dostosowanie zakładki Komponenty Filtrowanie komponentów W oknie Komponenty istnieje możliwość wykonania konkretnego filtrowania przez: o Określoną wartość, która może być np. częścią własności lub filtrem kolumny. o Wyszukiwanie wartości. Zastosowany filtr pojawia się w dolnej części okna. Zaznaczone pole wyboru określa, czy filtr jest aktywny np.: Aby wyłączyć zastosowane filtrowanie, należy odznaczyć pole wyboru. Filtrowanie nie jest stosowane, lecz filtr pozostaje wyświetlony, możliwy do ponownego zaznaczenia (poprzez zaznaczenie pola wyboru): Aby edytować stosowany filtr, należy kliknąć Edytuj Filtr. Wyświetlone okno Kreator filtra pozwala na modyfikację filtru. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz poniżej. Kliknąć w strzałkę znajdującą się obok nazwy filtru, aby otworzyć listę zawierającą wszystkie ostatnio zastosowane/edytowane i nieusunięte (tylko anulowane) filtry. Aby anulować i usunąć obecny filtr (wyświetlany na pasku), należy kliknąć na krzyżyku znajdującym się obok pola wyboru. Filtrowanie komponentów wyświetlanych przez filtr zdefiniowany w Kreatorze filtra. Ten typ filtrowania umożliwia filtrowanie komponentów poprzez zastosowanie filtru zdefiniowanego przez użytkownika.

Filtr składa się z różnych określonych kryteriów filtrowania oraz różnych warunków i mogą być stosowane w wielu kolumnach jednoczenie, w zależności od właściwych kryteriów. Kliknąć prawym przyciskiem na nagłówku kolumny, następnie wybrać Kreator filtra... Wyświetlone okno Edytor filtra pozwala na zdefiniowanie filtru oraz zastosowanie go w projekcie. Kliknąć "Oraz" i wybrać operator do wykorzystania dostępny z menu: Kliknąć na symbolu plusa (obok operatora), aby dodać pierwszy warunek : Wybrać nazwę kolumny np. Opis Wybrać odpowiedni warunek z listy np.: Jest równe Kliknąć na <wpisz wartość> Wprowadzić wartość, po której Kod katalogowy będzie filtrowany.

Kliknąć Zastosuj. Otrzymany rezultat: Wskazówka: Aby dowiedzieć się więcej na temat określania kryterium do wielokrotnego grupowania oraz tworzenia grup, zobacz Zakładka Filtry. Notka: Jeżeli nie zostanie zatwierdzony zdefiniowany filtr, lecz tylko zatwierdzona definicja (poprzez kliknięcie OK w oknie Edytor filtra), to będzie dostępny w menu wstęgowym. Filtrowanie komponentów poprzez określone wartości kolumn lub dostoswane filtry kolumn. Filtrowanie pozwala na określenie oddzielnych filtrów dla określonych kolumn, co wpływa na całą zawartość okna. Filtrowanie przez określoną wartość Wykonywane jest przez określoną wartość / część wartości lub pojedynczy znak, który filtruje dane, wyświetlane w odpowiedniej kolumnie. Uwaga! Jeżeli zostanie określona część wartości lub pojedynczy znak, odpowiednia kolumna jest filtrowana, dlatego wyświetlane są tylko wartości rozpoczynające się od określonego znaku(-ów). Filtrowanie odbywa się na dwa sposoby:

Poprzez wiersz automatyczne filtrowanie: należy określić wartość lub jej część i odpowiedniej komórce w wierszu. Poprzez dostępną listę wartości: należy wybrać wartość z listy. Aby filtrować dane poprzez użycie automatycznego filtrowania Kliknąć prawym przyciskiem na nagłówku kolumny, Wybrać Pokaż wiersz automatycznego filtra. Pojawi się wiersz do automatycznego filtrowania (wiersz z pustymi komórkami) posiadający nagłówki kolumn. Notka: W menu kontekstowym polecenie jest zastąpione przez Ukryj wiersz automatycznego filtra, który umożliwia ukrycie widocznego wiersza. Jeżeli zostanie stworzony filtr i zostanie wybrana ta opcja, to filtrowanie jest podtrzymane ukryty jest tylko wiersz automatycznego filtra. Kliknąć na pustą komórkę pod nazwą kolumny, dla której zostanie utworzony filtr. Wprowadzić kryterium filtrowania, np.: +P. Kolumna jest filtrowana tak, aby wyświetlić tylko te komórki, których wartości (w tym przypadku nazwy produktu) zaczynają się na +P oraz pozostałe kolumny są również filtrowane odpowiednio Filtrowanie danych poprzez użycie dostępnej listy wartości: Wybrać kolumnę i kliknąć symbol.

Zostanie wyświetlona lista zawierająca wszystkie wartości dla tej kolumny. Wybrać wartość z listy. Komponenty zostaną filtrowane. Wskazówka: Aby anulować i usunąć zastosowany filtr, należy usunąć wartości wprowadzone w wierszu automatycznego filtra. Filtrowanie poprzez dostosowany filtr kolumn Wykonywane za pomocą zdefiniowanych przez użytkownika filtrów. Wybrać kolumnę i kliknąć symbol. Wybrać z listy "(Niestandardowy)". Zostanie wyświetlone okno Niestandardowy automatyczny filtr, pozwalające na ustawienie filtru dla określonej kolumny. Określić ustawienia filtru i zatwierdzić. (Aby dowiedzieć się więcej odnośnie podobnym typie definicji filtru, należy zapoznać się z poniższą procedurą dla filtrowania komponentów za pomocą predefiniowanego filtru) Filtr jest automatycznie zastosowany na wyświetlanych komponentach.

Wcześniej zastosowany filtr nie zostanie anulowany. Oznacza to, że proces filtrowania nie ignoruje aktywnych filtrów, tylko dodaje nowy filtr do istniejących. Wskazówka: Aby anulować zastosowane filtrowanie, należy z listy (która jest wyświetlana po kliknięciu ) wybrać (Wszystko). Filtrowanie komponentów za pomocą panelu wyszukiwania Filtrowanie polega na wykonaniu ogólnego wyszukiwania w celu odnalezienia komponentów zawierających określoną informację. Kliknąć prawym przyciskiem myszy na nagłówku kolumny a następnie wybrać z menu kontekstowego Pokaż panel wyszukiwania. Zostanie wyświetlony panel wyszukiwania w górnej części okna Komponenty: Wprowadzić tekst lub wartość, lub wybrać z rozwijalnego menu (jeżeli jest dostępne). Wybór z listy jest możliwy tylko w przypadku, gdy wcześniej wykonywano wyszukiwanie w bieżącej sesji SEE Electrical 3D Panel. Kliknąć Znajdź lub naciśnij <Enter>. Zostaną wyświetlane te komponenty, które zawierają w dowolnej komórce dane wprowadzone w polu wyszukiwania. Aby anulować obecne filtrowanie, należy kliknąć Wyczyść. Aby anulować filtrowanie oraz również ukryć panel do wyszukiwania, należy kliknąć a następnie wybrać Ukryj wiersz automatycznego filtra. Zobacz również: Dostosowanie zakładki Komponenty Wstawianie komponentów Zakładka Komponenty pozwala na:

- automatyczne wstawianie istniejących komponentów na rysunku. - ręczne wstawianie komponentów w dowolnym miejscu na rysunku. Wstawianie wykonywane jest zawsze na aktywnej płaszczyźnie. Wskazówka: W celu odnalezienia komponentów do wstawienia, można wykorzystać filtr na kolumnie Użyty, aby wyświetlane były tylko komponenty możliwe do wstawienia (niewykorzystane) zobacz Filtrowanie komponentów. Innym sposobem jest wykonanie odpowiedniego sortowania zobacz Sortowanie komponentów Automatyczne wstawianie komponentów na szynę Polega na automatycznym umieszczaniu zaznaczonych komponentów na wybranej szynie. Wybrać szynę (na rysunku), na którą mają zostać wstawione komponenty. (Jeżeli nie zostanie wybrana, nie będzie możliwe automatycznie wstawianie.) Zaznaczyć użyty w polu wyboru. Alternatywnie można wybrać zaznaczyć odpowiednie komponenty a następnie kliknąć Wstaw. Komponenty są automatycznie wstawione na szynie i posiadają zaznaczone pole wyboru Użyty. Pozycja komponentu jest obliczana zgodnie z ustalonym Wyrównaniem oraz Offsetem, aby dowiedzieć się więcej, zobacz Zakładka Komponenty. Kontynuować wstawianie kolejnych komponentów na zaznaczonej szynie.

Przydatna wskazówka: 1. Aby jednocześnie wstawić kilka komponentów na zaznaczonej szynie, należy wykonać wielokrotne zaznaczanie poprzez wciśnięcie klawisza Ctrl (aby wybrać niesąsiadujące komponenty) lub Shift (aby zaznaczyć sąsiadujące komponenty), następnie wybrać Wstaw. Należy mieć na uwadze, że jeżeli zostanie wybrana większa ilość komponentów niż może zostać wstawiona na szynę, to wstawianie zostanie automatycznie przerwany, kiedy zostanie osiągnięty koniec szyny. 2. Jeżeli na szynie ma być wstawiony zacisk z danej listwy zaciskowej, można zaznaczyć tylko jeden i wybrać Wstaw. Zostanie wyświetlona informacja, że zaciski z listwy są dostępne oraz zapytanie gdzie mają być wstawione po zatwierdzeniu zaciski zostaną wstawione jednocześnie. Ręczne wstawianie komponentów na rysunku Polega na umieszczaniu komponentów z okna na rysunku.!!! Jeżeli komponenty nie są wstawione na szynie (np. na drzwiach szafy), należy określić odpowiednią płaszczyznę do zamontowania, aby komponenty zostały umieszczone poprawnie. Określić płaszczyznę. Wybrać komponenty do wstawienia zaznaczając pole wyboru Użyty. (Alternatywnie należy wybrać zaznaczyć odpowiednie komponenty i kliknąć Wstaw). Przeciągnąć kursor na okno rysunku graficzna reprezentacja komponentu zostanie przyczepiona do kursora. Jeżeli jest to konieczne: - Użyć klawisza P, aby obrócić komponent, aby pasował do aktywnej płaszczyzny. - Użyć klawiszy X, Y oraz Z aby obrócić komponent wokół odpowiedniej osi współrzędnych. Za każdym razem, gdy klawisz zostanie wciśnięty, komponent zostanie obrócony i 90 o wokół osi. - Użyć klawisza A aby zmienić punkt, według którego umieszczany jest komponent.

Szczególne przypadki Podczas wstawiania komponentów za pomocą okna Komponenty, możliwe jest wystąpienie następujących sytuacji: Dwa lub więcej kodów katalogowych są przypisane do jednego komponentu, np.: Na przedstawionym przykładzie, jeden produkt: Stop -S2 jest reprezentowany, jako trzy różne komponenty w trzech liniach (w zakładce Komponenty), ponieważ przypisane są trzy różne kody katalogowe: "SX12", "Socket1" i "PB1A3". Wskazówka: Aby wstawić symbol akcesoria na istniejącym aparacie, należy wybrać symbol aparatu na rysunku, następnie wybrać odpowiedni symbol akcesoria z zakładki Symbole i wcisnąć K na klawiaturze. Brakujące definicje, np. komponent nie jest poprawnie zdefiniowany. Komponent posiada brakujące definicje w poniższych przypadkach: Brak określonego kodu katalogowego. Brak symbolu 3D dla danego kodu. Nieokreślone (w odpowiedniej bazie danych) wartości: długość/szerokość/głębokość dla komponentu. We wszystkich tych przypadkach, oprogramowanie tworzy prostopadłościan reprezentujący odpowiedni komponent. Jest widoczny i wirtualnie przyczepiony do kursora podczas wstawiania komponentu z brakującymi definicjami:

Jeżeli podczas wstawiania jest widoczny prostopadłościan taki jak powyżej, zalecenia jest usunięcie odpowiedniego komponentu i poprawne zdefiniowanie właściwości przed ponownym użyciem. Zakładka Symbole Zakładka Symbole wyświetla istniejący eksplorator symboli zawierający graficzną reprezentację szaf, korytek, szyn oraz różnych symboli aparatów elektrycznych, umożliwiając bezpośrednie wstawianie ich na rysunek.

Eksplorator symboli jest zorganizowana w następującej strukturze: - Pierwszy poziom: biblioteki symboli. - Drugi poziom: klasy symboli ( są to foldery istniejące w odpowiednich bibliotekach). - Trzeci poziom: symbole (dostępne w odpowiednich klasach). Opisy symboli (jeżeli są zdefiniowane) wyświetlane są w nawiasach za nazwą symboli. Po kliknięciu na nazwie symbolu (w eksploratorze), zostanie wyświetlony podgląd graficzny symbolu w dolnej części zakładki Symbole.

Wstawianie symboli jest wykonywane metodą przeciągnij i upuść, aby dowiedzieć się więcej, zobacz Wstawianie symboli. Zakładka Symbole pozwala na podstawowe zarządzanie bibliotekami symboli, folderami oraz symbolami za pomocą poszczególnych poleceń z menu kontekstowego, dostępnych na różnych poziomach. Aby utworzyć nową bibliotekę: Należy upewnić się, że nie ma zaznaczonego elementu w eksploratorze; kliknąć prawym przyciskiem na pustym polu. Kliknąć Utwórz bazę symboli. Podać nazwę dla nowej biblioteki. Zatwierdzić klikając OK. Aby utworzyć folder: Kliknąć prawym klawiszem na bibliotece. Kliknąć Utwórz folder. Podać nazwę folderu, kliknąć OK lub nacisnąć klawisz Enter. Aby usunąć folder: Kliknąć prawym przyciskiem myszy na odpowiednim folderze Wybrać polecenie Usuń. Potwierdzić usunięcie folderu. Aby zmienić nazwę folderu: Kliknąć prawym przyciskiem myszy na folderze, następnie wybrać Właściwości. Wprowadzić nową nazwę folderu, następnie zatwierdzić.

Aby usunąć symbol: Kliknąć prawym przyciskiem myszy na symbolu, następnie wybrać Usuń. Potwierdzić usunięcie symbolu. Aby zmienić nazwę i/lub opis symbolu: Kliknąć prawym przyciskiem myszy na symbolu, następnie wybrać Właściwości. W oknie dialogowym: Zmienić nazwę i/lub opis symbolu, kliknąć OK, aby zatwierdzić zmianę. Aby wyeksportować symbol do pliku, (aby mógł zostać zaimportowany do innej biblioteki): Kliknąć prawym przyciskiem myszy na symbolu, następnie wybrać Eksport do pliku. W oknie dialogowym: Wybrać folder, gdzie zostanie wygenerowany plik. Zmienić sugerowaną nazwę pliku (opcjonalnie). Kliknąć Zapisz. Aby zaimportować symbol: Kliknąć prawym przyciskiem myszy na folderze biblioteki, do którego ma zostać zaimportowany symbol, następnie wybrać Importuj z pliku. W oknie dialogowym: Wybrać lokalizację, gdzie przechowywany jest plik. Wybrać plik i kliknąć Otwórz (alternatywnie wykonać dwuklik na pliku). Zaimportowany symbol zostanie dodany do odpowiedniego folderu biblioteki w zakładce Symbole.

Tworzenie symboli SEE Electrical 3D Panel umożliwia zapisanie dowolnego obiektu/komponentu (lub grupy obiektów), istniejących na rysunku. Zaznaczyć element(y), które mają zostać zapisane, jako symbol. W zakładce Symbole kliknąć prawym przyciskiem myszy na folderze, w którym ma zostać utworzony symbol. Wybrać z menu polecenie Utwórz symbol. Najechać kursorem na element i wybrać punkt referencyjny dla nowego symbolu. Przypomnienie: W przypadku rysowania modeli 3D, punkt referencyjny jest to punkt wykorzystywany do lokalizowania elementu na rysunku tj. punkt za pomocą, którego symbol/komponent jest wstawiany na rysunku. - Jeżeli to konieczne, należy zmienić widok w taki sposób, aby punkt referencyjny był łatwy do zlokalizowania, w miarę potrzeby przybliżyć i aktywować odpowiednią funkcjonalność z menu Rysuj (sekcja Przyciągaj). Po zdefiniowaniu punktu referencyjnego, wyświetlone zostaje okno dialogowe Nowy symbol. Notka: Jeżeli zaznaczono komponent do zapisania, jako symbol, po kliknięciu Utwórz symbol automatycznie zostanie wyświetlone okno dialogowe Nowy symbol (z pominięciem wybierania punktu referencyjnego). Wprowadzić nazwę i opis (opcjonalnie) symbolu. Kliknąć OK, aby zatwierdzić utworzenie symbolu. Nowy symbol zostanie dodany do wybranego folderu. Zobacz również: Wstawianie symboli

Wstawianie symboli Aby wstawić symbol na rysunek: Wybrać symbol z zakładki Symbole. Najechać kursorem myszki na rysunek grafika symbolu pojawi się przy kursorze. Jeżeli to konieczne: - Użyć klawiszy X, Y, Z do obrotu symbolu wokół osi. Każde naciśnięcie powoduje obrót symbolu o 90 o wokół wybranej osi. - Nacisnąć klawisz A aby zmienić punkt wstawiania symbolu. - Nacisnąć klawisz P, aby upewnić się, że symbol jest umieszczony na aktualnej płaszczyźnie (zobacz zakładka Płaszczyzny). Zalecane szczególnie, gdy symbol nie jest wstawiany na szynie, lecz na płycie montażowej. Kliknąć, aby wybrać miejsce wstawienia symbolu. Aby wyjść z trybu wstawiania, kliknąć prawym przyciskiem myszy lub nacisnąć Esc. Wskazówki: 1. Aby wstawić akcesoria symbolu na istniejącym symbolu aparatu, należy wybrać na rysunku symbol aparatu, następnie wybrać symbol akcesoria z zakładki Symbole i nacisnąć klawisz K. Aby połączyć obiekty należy zatwierdzić klikając 2. Podczas wstawiania symbolu szyny lub korytka, można dostosować długość elementu poprzez rozciąganie w danym kierunku. Po uzyskaniu odpowiedniej długości, należy kliknąć prawym klawiszem, aby zakończyć wstawianie. Ustawienie długości może zostać wykonane poprzez naciśnięcie klawisza Spacja a następnie podanie odpowiedniej wartości i zatwierdzenie klawiszem Enter. Możliwe jest również poprzez wykorzystanie punktów do przeciągania (np. Punkt końcowy dla szyny lub korytka). Długość może być modyfikowana w każdym momencie poprzez zmianę wartości w zakładce Właściwości dla danego elementu (szyny/korytka). Zobacz również: Tworzenie symboli

Wielokrotne wstawianie symbolu na szynie SEE Electrical 3D Panel za pomocą przydatnego trybu umożliwia wstawianie tego samego symbolu kilkukrotnie na szynie. Wybrać szynę na rysunku. W zakładce Symbole wybrać symbol do wstawienia następnie ustawić kursor na rysunku. Dla wielokrotnego wstawiania od lewej strony do prawej należy nacisnąć klawisz L. Ilość wciśnięć klawisza zależy od ilości pojawienia się symbolu na szynie. Dla wielokrotnego wstawiania od prawej do lewej należy nacisnąć klawisz R. Ilość wciśnięć klawisza zależy od ilości pojawienia się symbolu na szynie.!!! Należy mieć na uwadze, że jeśli wykonywane jest wstawianie z lewej do prawej, nie można później wstawiać symboli z prawej do lewej i odwrotnie. Notka: 1. Automatyczne wstawianie rozpoczyna się od ostatniego symbolu/komponentu wstawionego na szynę. 2. Liczba (identycznych) symboli, umieszczonych na szynie jest równa liczbie wciśnięć klawiszy L lub R. 3. Jeżeli na szynę zostanie wstawiona maksymalna ilość symboli, wstawianie będzie niemożliwe. Zakładka Płaszczyzny Zakładka Płaszczyzny umożliwia zdefiniowanie różnych płaszczyzn, które mogą zostać wykorzystane w celu umieszczenia na nich elementów z modelu 3D. Przykładowo, można stworzyć płaszczyzny dla: płyt montażowych, drzwi szafy, itd. Istniejące płaszczyzny są wyświetlone w zakładce wraz z właściwościami (przezroczystość, kolor, siatka), które można edytować poprzez wybranie bądź wprowadzenie nowej wartości.

Aktywna płaszczyzna w oknie rysunku jest zaznaczona.!!! Rysowanie obiektów oraz wstawianie elementów jest wykonywane na aktywnej płaszczyźnie. Notka: Podczas umieszczania komponentów na płaszczyźnie (która jest aktywna na rysunku), można użyć klawisza P, aby obrócić komponenty zgodnie z powierzchnią reprezentowaną przez płaszczyznę. Zobacz również: Zakłada komponenty Aby aktywować inną płaszczyznę, należy zaznaczyć odpowiednie pole wyboru -. Aby wprowadzić zmiany dokonane we właściwościach płaszczyzny, należy kliknąć w pustym miejscu w zakładce. Aby usunąć płaszczyznę, należy upewnić się, że nie jest aktywna, kliknąć prawym klawiszem na odpowiedniej płaszczyźnie a następnie wybrać z menu kontekstowego Usuń. (Polecenie jest niedostępne dla aktywnej płaszczyzny.) Zaznaczenie opcji Pokaż aktywne płaszczyzny pozwala na ukrycie siatki oraz elementów występujących na aktywnej płaszczyźnie, pozostawiając widoczną tylko płaszczyznę. Po wybraniu tej opcji siatka i elementy nie będą całkowicie niewidoczne tylko mniej lub bardziej przyciemnione, w zależności od określonej przezroczystości płaszczyzny. Obniżenie przezroczystości, w zależności czy siatka oraz elementy mają być mniej widoczne lub całkowicie ukryte, Opcjonalnie: Za pomocą okna Offset planu, zdefiniować offset płaszczyzny:

Zaznaczyć płaszczyznę (klikając np. na nazwę płaszczyzny). Wprowadzić odpowiednią wartość w polu Odległość. Kliknąć przycisk Wybierz punkt. Wybrać punkt, w odniesieniu, do którego ma być przesunięta płaszczyzna. Notka: Należy upewnić się, że został wybrany poprawny punkt offsetu, jeżeli to konieczne, należy aktywować widok, w którym odpowiedni punkt jest widoczny, przybliżyć i/lub aktywować odpowiednie funkcjonalności z menu Rysuj. Tworzenie nowej płaszczyzny Definiowanie nowej płaszczyzny odbywa się poprzez wybranie trzech punktów na rysunku. Kliknąć przycisk Określ w zakładce Płaszczyzny. Na dostępnym rysunku wybrać trzy punkty, aby zdefiniować płaszczyznę. Należy upewnić się, że zostały wybrane odpowiednie punkty, jeżeli to konieczne, należy aktywować widok, w którym odpowiedni punkt jest widoczny, przybliżyć i/lub aktywować odpowiednie funkcjonalności z menu Rysuj. Nadać nazwę płaszczyzny, następnie zatwierdzić klikając OK. Nowa płaszczyzna jest dodana automatycznie do listy istniejących płaszczyzn (zostają przypisane domyślne właściwości) oraz jest aktywna na rysunku. W dowolnej chwili można zmienić właściwości płaszczyzny (przezroczystość, kolor, siatka). Notka: Istnieje możliwość utworzenia nowej płaszczyzny z istniejącej.

Tworzenie płaszczyzny na podstawie istniejącej Utworzenie płaszczyzny z istniejącej jest możliwe tylko przy użyciu komponentów szafy nowa płaszczyzna bazuje na płaszczyznach dostępnych w szafie. W tym celu, odpowiednie płaszczyzny muszą być zdefiniowane dla odpowiednich symboli (wstawionych na model). Kliknąć przycisk Utwórz z istniejącego w zakładce Płaszczyzny. Przesunąć kursor na rysunek W momencie przesunięcia kursora na istniejącą płaszczyznę, zostaje ona podświetlona (pokazane są również jej współrzędne). Wybrać płaszczyznę, która będzie płaszczyzną bazową. Zmienić (opcjonalnie) nazwę płaszczyzny, zatwierdzić zmiany klikając OK. No Nowa płaszczyzna jest dodana automatycznie do listy istniejących płaszczyzn (zostają przypisane domyślne właściwości) oraz jest aktywna na rysunku. W dowolnej chwili można zmienić właściwości płaszczyzny (przezroczystość, kolor, siatka). Notka: Można również zdefiniować całkowicie nową płaszczyznę. Zakładka Właściwości Zakładka Właściwości pozwala na sprawdzenie oraz wprowadzenie zmian właściwości wybranego modelu 3D. Aby wyświetlić właściwości elementu, należy wybrać go na rysunku, następnie z menu Główny wybrać Właściwości. Alternatywnie, kliknąć prawym przyciskiem myszy na elemencie, następnie wybrać Właściwości z menu kontekstowego. Aby wyświetlić właściwości całego modelu, należy upewnić się, że nie jest zaznaczony jakikolwiek element a następnie wybrać z menu Główny > Właściwości.

Alternatywnie, kliknąć prawym przyciskiem myszy w dowolnym miejscu na rysunku (nie zaznaczając elementu lub obiektu) i wybrać Właściwości Aby zmodyfikować właściwości (w zależności od typu): - Włączyć (True) / Wyłączyć (False) dla danej właściwości. - Wprowadzić odpowiednią wartość w odpowiednim wierszu. - Wybrać wartość z listy. Nazwy zmodyfikowanych właściwości są wyświetlone na czerwono. Właściwości bieżącego modelu (strony) Właściwości bieżącej strony są wyświetlane w zakładce Właściwości w momencie, gdy żaden element nie jest zaznaczony na rysunku.

Właściwości są podzielone na odpowiednie sekcje poniżej znajdują się krótkie opisy niektórych z nich. Sekcja Współrzędne Wyświetl informacje o współrzędnych : jeżeli jest włączona, współrzędne pozycji kursora są wyświetlane podczas rysowania obiektów. Sekcja Rozmiar rysunku "X", "Y" oraz "Z": wartości definiują rozmiary głównej płaszczyzny dla danej osi, Sekcja Inne Optymalizuj : jeżeli jest włączona, tworzony jest efekt cieniowania gdzie jest to stosowne.

Sekcja Ustalanie tras Preferowany kąt dla prowadzenia przewodów : Wprowadzona wartość określa kąt oraz kierunek, w którym wyszukiwane jest trasowanie ścieżek dla przewodów. Przykładowo, jeżeli żyła podpięta do górnego punktu połączenia wyszukuje korytko znajdujące się nad nim, zalecane jest wprowadzenie wartości 85. Jeżeli żyła ma wyszukiwać również korytko kablowe z lewej/prawej strony, wtedy zalecane jest wprowadzenie wartości 90. Dystans do rozprowadzania przewodów : wprowadzona wartość określa odległość, w jakiej wyszukiwane są trasy kablowe od żyły. Sekcja Przyciągaj Zaznaczone opcje określają uruchomione tryby przyciągania pozycji kursora do określonych punktów podczas rysowania obiektów 2D. Są również dostępne w menu głównym Rysuj zobacz Używanie punktów przyciągania Sekcja Cofnij/Ponów Umożliwia włączenie poleceń Cofnij/Ponów oraz podanie liczby wykonania cofnięć. Jeżeli dla Max ilość kroków cofnięcia ustawiona jest wartość 0, liczba możliwych cofnięć jest nieograniczona. Jednak w przypadku pojawienia się błędów podczas działania lub problemów dotyczących pamięci zalecane jest zmniejszenie liczby cofnięć lub wyłączenie opcji Włącz Cofnij Powróć. Sekcja żyły Automatyczne rozprowadzenie przewodów : Jeżeli opcja jest włączona, to podczas przesunięcia komponentów, które posiadają wyznaczone trasy kablowe zostaną ponownie przeliczone oraz wyznaczone nowe trasy kablowe. Zobacz również : Właściwości zaznaczonego elementu Właściwości zaznaczonego elementu

Zawartość zakładki Właściwości zależy od typu zaznaczonego elementu/obiektu. Zobacz również: Właściwości zaznaczonego elementu (strony).

Poniżej znajduje się opis głównych właściwości dla różnego typu elementów. Sekcja atrybuty Sekcja umożliwia na zmianę oznaczeń, opisów, kodów katalogowych, końcówek jeżeli jest to możliwe (pod sekcją Końcówki), oraz wielu innych informacji, które odnoszą się do wybranego elementu. Modyfikacja oznaczeń (Produkt, Funkcja, Lokalizacja), Opis oraz Kod katalogowy powoduje automatyczną zmianę w eksploratorze oraz na odpowiednim schemacie zasadniczym. Przestrzeń montażowa : pozwala na zdefiniowanie wykorzystanej przestrzeni podczas wstawiania komponentów oraz podczas sprawdzania kolizji. - Jeżeli zdefiniowana ma być ogólna przestrzeń montażowa dla komponentu, należy wprowadzić odpowiednią wartość. - Jeżeli zdefiniowana ma być konkretna przestrzeń montażowa dla każdej powierzchni komponentu, należy wprowadzić sześć wartości (każda na jedną powierzchnię), oddzielone średnikiem (;) np. 5; 10; 5; 10; 2; 2. Wartości są przyporządkowane do powierzchni w sposób następujący: Przód; Tył; Lewy; Prawy; Góra; Dół. Tylko dla korytek kablowych: Kilka specjalnych atrybutów są zdefiniowane w celu obliczeń wypełnienia korytek. "Rozmiar przestrzeni dla korytka": określa wolną przestrzeń montażową wewnątrz korytka zdefiniowaną przez producenta. "Współczynnik wypełnienia korytka": określa wskaźnik wypełnienia przewodami wewnątrz korytka. "Wypełnienie korytka": określa maksymalną dozwolone wypełnienie korytka zazwyczaj wartość powyżej 80% nie jest dozwolona. Sekcja Końcówki: jeżeli jest aktywna, zawiera właściwości poszczególnych końcówek elementu np :

"Tekst": wyświetla odpowiedni tekst końcówki, (jeżeli istnieje). "Kod segregacji": umożliwia na określenie tras kablowych. Wartość wprowadzonego parametru jest brana podczas wyznaczania tras żyła podłączona do końcówki posiadającej określony kod segregacji jest trasowana do korytka, które posiada identyczny kod. "Dodatkowa długość": wprowadzona wartość określa długość, która będzie dodana do żyły podczas trasowania. Sekcja Otwory Tylko dla szyn i korytek kablowych Umożliwia określenie informacji odnośnie otworowania dla szyn oraz korytek. Średnica otworu : wprowadzona wartość określa średnicę otworu. Jeżeli otworowane ma być w większej ilości rzędów, należy wprowadzić różne średnice dla każdego rzędu, oddzielone średnikiem np. 5;6. Przykład dwóch rzędów otworowania:

Odstęp szablonów otworów : wartość określa odległość pomiędzy kolejnymi otworami. Jeżeli otworowane ma być w większej ilości rzędów, należy wprowadzić różne odległości oddzielone średnikiem. Czas powtórzenia otworowania : wartość określa ilość powtórzeń wystąpień otworu. Jeżeli więcej niż jedna wartość zostanie wprowadzona (dla różnych rzędów otworów), ilość powtórzeń musi być oddzielona średnikiem. Pozycja startowa otworowania : określa pozycję pierwszego otworu. Wprowadzone wartości oddzielone przecinkiem, określają X oraz Y współrzędną dla punktu (lewy-dolny) szyny lub korytka. Jeżeli występuje więcej niż jeden rząd otworowania, wpsółrzędne punktów początkowych dla każdego kolejnego rzędu są oddzielone średnikiem (X1,Y1;X2,Y2). "$DrillToolType": can be D for a drill hole and M for a drill with thread. Narzędzie otworowania istnieją dwa rodzaje: D dla zwyczajnych otworów oraz M dla otworów z gwintem. Przykład: Poniższy rysunek prezentuje wykorzystanie pięciu właściwości do zdefiniowania otworowania. Jeżeli długośc szyny/kortyka nie pozwala na umieszczenie kolejnego otworu w określonej odległości, otwór zostanie wygenerowany jeżeli jest wystarczająco miejsca.

Sekcja Ogólne Pozwala na ustawienie lub zmianę właściwości (graficznych, skali) zaznaczonego elementu. Praktyczne wskazówki dotyczące ogólnych właściwości: Podczas tworzenia komponentu zalecane jest, aby dla właściwości Metoda dla kolorów wybrać z listy Zgodnie z macierzystym wartość ta jest wykorzystywana w późniejszych etapach podczas przypisywania wspólnego koloru dla wszystkich elementów komponentu lub podczas zmiany koloru. Wyłączenie dla szafy właściwości Wybieralny umożliwia łatwiejsze wybieranie szyn umieszczonych na płycie montażowej. Niemożliwy będzie ponowny wybór szafy.

Polecenie Główny > Ustal jako wybieralny powoduje aktywowanie właściwości Wybieralny dla wszystkich elementów rysunku. Wyłączenie opcji Widoczne ukrywa poszczególne elementy na rysunku. Sekcja długość Pozwala na zmianę rozmiarów zaznaczonego elementu według każdej współrzędnej (X, Y i/lub Z) Fizyczną długość elementu (np. szyny/korytka) można zmienić poprzez zmianę wartości X, szerokość poprzez zmianę wartości Y, natomiast głębokość poprzez zmianę wartości Z. Sekcja Nazwa materiału Umożliwia określenie materiału dla danego elementu. Zakładka Filtr Moduł SEE 3D Panel Manufacturing Zakładka Filtr umożliwia na zdefiniowanie filtru, który będzie wykorzystany do filtrowania komponentów i obiektów wyświetlanych na modelu 3D. Filtry umożliwiają ładne odnajdywanie określonych grup komponentów przykładowo, aby znaleźć wszystkie komponenty posiadające określony typ w celu ich zastąpienia np.:

Definiowanie filtru polega na zdefiniowaniu różnych kryteriów filtrowania z przypisanymi warunkami, dzięki czemu filtr może być wykorzystany na wielu elementach rysunku, zgodnie z określonymi kryteriami oraz warunkami. Wybrać Wczytaj atrybuty, aby załadować atrybuty dostępne na bieżącym projekcie. Jeżeli zostaną jeden raz wczytane, atrybuty mogą być wykorzystane do zdefiniowania filtrów, które będą wykorzystane na właściwościach takich jak: Funkcja, Lokalizacja, Typ aparatu itp. Aby zdefiniować kryteria filtrowania: Kliknąć na Oraz a następnie wybrać z menu kontekstowego, operand, który będzie wykorzystany w przykładzie zostało zachowane Oraz : Kliknąć na plusa obok operandu, aby dodać pierwszy warunek. Wybrać właściwość, która będzie brana pod uwagę podczas procesu filtrowania.

Wybrać z rozwijalnego menu odpowiedni operator ( Rozpoczyna się od, Jest równe, itd.) przykładowo: Jest równe Kliknąć na <wpisz wartość. W wyświetlonym polu tekstowym, należy wprowadzić wartość, według której będzie filtrowana określona właściwość, przykładowo A1 Został określony filtr, według którego wyświetlone są tylko elementy posiadające funkcję A1. Aby dodać kolejne kryterium do filtru, należy kliknąć na znak plus znajdujący się obok operandu :

Alternatywnie, można użyć polecenia Dodaj warunek z menu dostępnego po kliknięciu na operand: Dodaj grupowanie umożliwia na utworzenie podgrupy warunków np. Wskazówka: Aby usunąć zdefiniowany warunek należy kliknąć krzyżyk. Zdefiniowany filtr jest wyświetlany w dolnej części aktywnej płaszczyzny

Włączenie opcji Pokaż/Ukryj tryb umożliwia ukrycie wszystkich elementów niepasujących do aktywnego filtru. Aby aktywować filtr, należy kliknąć Zastosuj. Jeżeli opcja Pokaż/Ukryj tryb nie jest włączona, wszystkie istniejące elementy modelu pozostają widoczne, natomiast te, które pasują do filtru są podświetlone. Aby usunąć zdefiniowany filtr, należy kliknąć Wyczyść. Zakładka Warstwy Zakładka Warstwy umożliwia tworzenie oraz zarządzanie różnych warstw, na których można wstawić różne elementy modelu. (Zobacz również: Podstawowe zasady użytkowania) Istniejące warstwy są wyświetlone w zakładce wraz z ich właściwościami. Zaznaczone pola wyboru znajdujące się obok nazw warstw wpływa na widoczność elementów umieszczonych na odpowiedniej warstwie na rysunku.. Aktywna warstwa jest wskazana przez czerwony znacznik: Notka: Komponenty oraz elementy są zawsze wstawiane/rysowane na aktywnej warstwie. Aby zmodyfikować właściwości dla warstwy, należy wybrać

Notka: Właściwości graficzne dla warstwy (Kolor, Rodzaj linii, Grubość linii, itp.) można ustawić tak, aby były przypisane domyślnie do elementów wstawionych na warstwę aby dowiedzieć się więcej, zobacz: Definiowanie właściwości obiektów graficznych. Aby ukryć (na rysunku) elementy wstawione na danej warstwie, należy odznaczyć pole wyboru, które znajduje się obok jej nazwy. Aby wykonać podstawowe zarządzanie warstwą, należy użyć poleceń dostępnych z menu kontekstowego: Ustaw jako aktywne umożliwia aktywowanie wybranej warstwy. Dodaj umożliwia dodanie nowej warstwy do listwy. Nowa warstwa posiada domyślne właściwości, które można zmienić (zobacz powyżej). Odśwież listwę warstw umożliwia wczytanie listy warstw zdefiniowanych na zaimportowanym pliku w formacie DWG/DXF/DXB. Zakładka Żyły Moduł SEE 3D Panel Manufacturing Zakładka Żyły wyświetla listę istniejących żył (wraz z ich właściwościami), umożliwiając na podpięcie oraz/lub ponowne wyznaczenie tras kablowych. Podpięte żyły są zaznaczone poprzez czerwony znacznik.

Aby podpięta żyła była podświetlona na rysunku, należy wykonać dwuklik na podpiętej żyle (posiadająca czerwony znacznik). Można zaznaczyć kilka żył poprzez przytrzymanie klawisza Shift (do zaznaczenia sąsiadujących żył) lub Ctrl (do zaznaczenia kilku, niesąsiadujących żył). Poprzez menu kontekstowe możliwe jest zarządzanie żyłami. Podepnij żyłę umożliwia podpięcie zaznaczonych żył do odpowiednich komponentów wstawionych na rysunek (zgodnie z podanymi w rubrykach Z Do ).!!! Polecenie nie jest dostępne (wyszarzane), jeżeli zaznaczona jest pojedyncza żyła. Polecenie jest dostępne w przypadku zaznaczonych kilku żył, ale wykonywane jest tylko dla niepodpiętych żył. Podepnij wszystkie żyły umożliwia jednoczesne podpięcie wszystkich niepodpiętych żył, zgodnie z elementami (Z, /Do), które znajdują się na rysunku.

Obliczone długości żył są automatycznie wyświetlane w kolumnie Długość w zakładce Żyły. Powtórz ustalanie tras przewodów umożliwia ponowne utworzenie tras kablowych zaznaczonych żył, które posiadają już wyznaczone trasy w przypadku, gdy muszą zostać dokonane znaczące modyfikacje (np. dodanie/usunięcie komponentów) na rysunku. Funkcjonalność jest również dostępna (jako polecenie Żyły > Ustal trasę wybranych żył) z menu kontekstowego dla zaznaczonej żyły na rysunku. Powtórz ustalanie tras wszystkich przewodów umożliwia automatyczne ustalenie nowych tras dla wszystkich żył, które posiadają już ustalone trasy. Usuń żyłę(y) usuwa zaznaczone żyły. Po wybraniu opcji należy potwierdzić usunięcie wybranych żył. Wskazówka : Aby usunąć określoną żyłę, należy zaznaczyć ją na rysunku lub na liście żył a następnie nacisnąć klawisz Delete. Usuń wszystkie żyły usuwa wszystkie wyświetlone żyły. Po wybraniu opcji należy potwierdzić usunięcie. Ukryj nieużywane żyły umożliwia wyświetlanie na liście tylko tych żył, które są obecne na rysunku. Jeżeli zostanie aktywowane, dostępne będzie polecenie Pokaż nieużywane żyły, które umożliwia ponowne wyświetlenie ukrytych żył. Zaznacz wszystko oprócz referencji do schematów umożliwia sprawdzenie, czy wykorzystane na modelu żyły zostały (prawdopodobnie) usunięte ze schematów zasadniczych. Polecenie podświetla (na rysunku) wszystkie żyły, które nie są obecne na schematach zasadniczych. Notka: Trasowanie żył (lub ponowne ustalanie tras) jest wykonywane według określonych zasad trasowania żył. Reguły trasowania przewodów Następujące zasady obowiązują, gdy proces automatycznego wyznaczania tras przewodów jest uruchomiony za pomocą zakładki Żyły: Trasy są wyznaczane zawsze po najkrótszej ścieżce. Do prawidłowego wyliczenia tras przewodów, proces bierze pod uwagę wartości poszczególnych SegregationCode końcówek należących do komponentów, których dotyczy

operacja. Żyły, których cel ma zdefiniowany kod segregacji są trasowane w odpowiednich korytkach kablowych. Kiedy kody segregacji nie zostały zdefiniowane, proces trasowania wyznaczy dla tych żył najkrótszą mozliwą ścieżkę. See also: Zakładka Właściwości Trasowanie jest wykonywane dla połączeń o długości minimum 5 mm. Kierunek trasowania określony jest przez końcówki komponentów, których dotyczy trasowanie. Długość poszczególnych połączeń jest automatycznie przeliczana. Dane zostają wyeksportowane do schematów zasadniczych. Możliwe jest ich wykorzystanie w zestawieniach. Proces kalkulacji bierze pod uwage wartości wpisane w polu "ExtraLength. Parametr ten może być zdefiniowany we właściwościach symbol w eksploratorze końcówek. Jeżeli opcja Automatyczne rozprowadzanie przewodów jest aktywna we właściwościach rysunku to w przypadku modyfikacji elementów na schemacie trasowanie jest wykonywane w czasie rzeczywistym. Zmiany w długości przewodów są automatycznie przeliczane i uwzględnione również na schematach zasadniczych. Menu SEE P3D Menu dostępne jest poprzez naciśnięcie przycisku SEE P3D, znajdujący się w lewym górny rogu okna programu.

Zapisz jako Polecenie umożliwia eksport modelu 3D do pliku o określony formacie. Oferowane są następujące rozszerzenia: Rysunek See 3D: model zostaje zapisany, jako rysunek See 3D. Szablon See 3D: model zostaje zapisany, jako szablon rysunku posiadający rozszerzenie.tdw3d. AutoCAD DWG/DXF: model SEE 3D zostaje zapisany do pliku 3D DWG lub DXF, który może zostać otwarty przez różnego rodzaju oprogramowanie 3D CAD. STL: dane zostają zapisane do formatu STL, kutry jest popularnym formatem do wymiany danych pomiędzy różnym oprogramowaniem 3D CAD. IGES: dane zostają zapisane w pliku o formacie IGES (jest to kolejny popularny format do wymiany danych pomiędzy oprogramowaniem 3D CAD). STEP: dana zostają zapisane w formacie STEP (również popularny format do wymiany danych 3D). Aby wyeksportować model do określonego formatu: Kliknąć SEE P3D, wybrać Zapisz jako a następnie wybrać określony format (AutoCAD DWG/DXF / STL / IGES lub STEP). W oknie dialogowym: Wybrać ścieżkę, gdzie zostanie wyeksportowany plik. Podać nazwę pliku. Kliknąć Zapisz. Import Polecenie umożliwia wczytanie oraz wizualizację różnych danych w 3D, poprzez importowanie plików odpowiednich formatów. Dostępne są następujące opcje importu pliku:

AutoCAD DWG/DXF/DXB: umożliwia import plików, które zostały wygenerowane za pomocą oprogramowania 3D CAD i zawierają konstrukcje szaf. Format 3D DWG / DXF jest najczęściej używanym formatem, umożliwiający wymianę danych pomiędzy większością programów typu 3D CAD. Jeżeli zaimportowany został plik 2D DWG/DXF, zostanie wygenerowany za pomocą odpowiednich łuków / okręgów, które są tworzone automatycznie. STL: umożliwia import elementów lub aparatów zapisanych w formacie STL. Zaimportowane elementy mogą zostać zdefiniowane, jako komponenty i/lub zapisane, jako symbole. IGES: umożliwia import plików zapisanych w formacie IGES, który jest wykorzystywany przez producentów do dostarczania danych elementów. STEP: umożliwia import plików zapisanych w formacie STEP, który również wykorzystywany jest przez producentów. XML: umożliwia import plików XML o (ściśle określonej) strukturze, zazwyczaj zawierające definicje list urządzeń pochodzące z zewnętrznego oprogramowania. Struktura pliku (do zaimportowania) wygląda następująco : Przykład <SeeDbEquipments Version="1.01"> <SeeDbEquipment > line: equipment definition Name="<Name of the symbol>" - e.g. Name="HKS3456" Goodsgroup="<Name of goods group>" - e.g. Goodsgroup="Mounting Plates" Description="<Description of equipment>" - e.g. Description="" or Description="Plate 120x80" SymbolPath="<Name of 3D symbol database>\<name of folder>\<name of symbol>" e.g. SymbolPath="SymbolDb1\Plates\120 x 80 disconnect" DimensionX="<Size of component if different from size of symbol (if necessary)>" e.g. DimensionX="0" DimensionY and DimensionZ similar to DimensionX but for Y and Z direction.

<SeeDBComponent > line: component definition (several component definitions can be found under one equipment definition) Function="<Function>" - e.g.: Function="" or Function="=F1" Location="<Location>" - e.g.: Location="" or Location="+L1" Product="<Product (component name)>" e.g. Product="-P1" or Product="P2" Description="<Description of component>" - e.g. Description="" or Description="Plate in cabinet 1" <SeeDBComponent > line 2 <SeeDBComponent > line 3, </SeeDbEquipment> <SeeDbEquipment > line 2, <SeeDBComponent > line 1, </SeeDbEquipment> </SeeDbEquipments> Aby zaimportować plik o określonym formacie: Kliknąć SEE P3D, wybrać Import a następnie wybrać określony format (AutoCAD DWG/DXF / STL / IGES /STEP lub XML). W oknie dialogowym: Wybrać ścieżkę, gdzie znajduje się plik(i). Wybrać plik do zaimportowania a następnie kliknąć Otwórz. Alternatywnie, kliknąć dwukrotnie na nazwie pliku. Plik zostanie zaimportowane i zawarte w nim dane 3D są odpowiednio wizualizowane na obszarze roboczym. Wskazówka: Aby zapisać rysunek 3D w innym formacie i/lub innej lokalizacji, należy użyć polecenia SEE P3D > Zapisz jako

Drukuj Polecenie posiada trzy opcje do drukowania różnych widoków, do definiowania ustawień drukowania oraz do określenia widoku wydruku. Kliknąć przycisk SEE P3D następnie ustawić kursor na poleceniu Drukuj. Zostaną wyświetlone następujące opcje: Wybrać polecenie. Drukuj > Drukuj Umożliwia wydrukowanie określonego widoku modelu 3D. Kliknąć SEE P3D > Drukuj > Drukuj. Zostanie wyświetlone okno Drukuj, umożlwiające ustawienie drukowania. W sekcji Parametry wyświetlania : Aktualny widok : Jeżeli opcja jest zaznaczona, wydrukowany zostanie widok aktualnie wyświetlony w oknie rysunku. Można wybrać styl wizualizacji dla widoku do wydrukowania dostępne z listy :

Widok wydruku: jeżeli opcja jest zaznaczona, należy wybrać predefiniowany widok z listy. Lista zawiera wszystkie widoki zdefiniowane za pomocą polecenia SEE P3D > Drukuj > Określ widok wydruku. W sekcji Rozmiar strony, można określić rozmiar widoku, dostosowując go do strony wydruku: Dostosowany, Aktualny rozmiar lub Skala (przy wybraniu tej opcji należy określić współczynnik). Kliknąć Parametry, aby ustawić opcje odnośnie samej drukarki. Po wybraniu określonych ustawień, należy powrócić do okna dialogowego Drukuj. Kliknąć Drukuj, aby rozpocząć drukowanie. Notka: Przed wydrukowaniem można zdefiniować format oraz orientację wydruku za pomocą polecenia SEE P3D > Drukuj > Ustawienia drukowania Drukuj > Ustawienia drukowania Umożliwia na określenie parametrów wydruku. Kliknąć SEE P3D > Drukuj > Ustawienia drukowania W wyświetlonym oknie dialogowym : W oknie Page Setup możliwe jest określenie rozmiaru i źródła strony, zdefiniowanie marginesów oraz określenie orientacji wydruku. Kliknąć OK aby zatwierdzić. Zobacz również: Drukuj > Drukuj; Drukuj > Określ widok wydruku.

Drukuj > Określ widok wydruku Polecenie umożliwia zdefiniowanie różnych widoków dostępnych do wydruku, oraz do importowania widoków 2D w edytorze SEE (SEE Electrical Expert lub SEE Electrical). Notka: Import w programie SEE Electrical jest realizowany poprzez odpowiednie polecenia znajdujące się w zakładce Tworzenie 3D. Import w SEE Electrial Expert jest realizowany za pomocą polecenia Definiuj widok 3D. Zaimportowany widok jest automatycznie i odpowiednio aktualizowany (w odpowiednim edytorze) po każdej zmianę modelu w SEE Electrical 3D Panel. Wybrać SEE P3D > Drukuj > Określ widok wydruku. Wyświetlone zostaje okno dialogowe Podgląd wydruku, w którym widoczne są zdefiniować widoki:

Wszystkie widoki wydruku są dostępne w oknie dialogowym Drukuj dostępnym po wybraniu polecenia SEE P3D > Drukuj > Drukuj. Można wybrać styl wizualizacji dla każdego widoku dostępne z rozwijalnej listy w kolumnie Style. Styl Wektory jest wykorzystywany do generowania grafiki wektorowej, którą można wykorzystać, jako podstawę dla dodatkowych konstrukcji. Wskazówka: Jeżeli widok będzie importowany, jako 2D do edytora SEE, zalecane jest wybranie stylu Wektory możliwe będzie wtedy zwymiarowanie modelu. Należy pamiętać, że jeśli później model jest modyfikowany w SEE Electrical 3D Panel, wymiary nie są aktualizowane automatycznie (w danym edytorze SEE). Aby aktywować widok w oknie rysunku, należy zaznaczyć pole wyboru znajdujące się obok jego nazwy. Aby ustawić do wydruku tylko określony element: Wybrać widok w oknie dialogowym i kliknąć w kolumnie Filtrowanie. W wyświetlonym oknie dialogowym Filtr symboli:

Kliknąć Dodaj i wybrać (na rysunku) elementy do wydruku. Należy zwrócić uwagę, że jeżeli po zaznaczeniu elementu, do którego podłączony są inne elementy, zostaną również zaznaczone. Wybrane elementy zostają automatycznie dodane, np. : Dodać kolejne komponenty do wydruku. Użyć klawisza Delete, aby usunąć elementy z listy. Po dodaniu elementów do wydruku, zamknąć okno dialogowe Filtr symboli. Aby usunąć widok, należy zaznaczyć dany widok, kliknąć przycisk i potwierdzić usunięcie. Aby zdefiniować widok z zaznaczonego obszaru: Kliknąć przycisk Określ strefę. Zaznaczyć obszar wybierając dwa punkty na rysunku zostanie zaznaczony prostokątny obszar do wydruku. Wprowadzić nazwę widoku (w wyświetlanym oknie dialogowym), następnie zatwierdzić klikając OK. Zdefiniowany widok zostanie automatycznie dodany do listy. Aby zdefiniować widok poprzez wybór elementów:

Kliknąć Określ strefę z wybranych. Zaznaczyć (w oknie rysunku) elementy do zdefiniowania widoku. Kliknąć prawym przyciskiem myszy, aby zakończyć wybieranie. Wprowadzić nazwę widoku, następnie zatwierdzić klikając OK. Zdefiniowany widok zostanie automatycznie dodany do listy. SEE 3D Panel Manufacturing Przycisk Definiuj otworowanie umożliwia zdefiniowanie widoku, który będzie zawierał otworowanie.(musi zostać wcześniej utworzone) dotyczące płyty motażowej oraz komponentów przypisanych do tej płyty. Notka : Do tworzenia widoku otworowania należy zawsze używać grafiki wektorowej. Kliknąć przycisk Definiuj otworowanie. Wybrać płytę montażową. W wyświetlonym oknie dialogowym nadać nazwę widoku i zatwierdzić przyciskiem OK. Po zatwierdzeniu wszystkich widoków wydruku, kliknąć OK, aby zatwierdzić.!!! Nie jest możliwie filtrowanie widoków otworowań nie można wybrać pojedynczych komponentów (do wydruku) poprzez kolumnę Filtr. Koniec SEE P3D > Koniec kończy aktualną sesję w programie SEE Electrical 3D i zamyka moduł.

Menu Główny Funkcjonalności dostępne w menu Główny umożliwiają na zmianę pomiędzy różnymi trybami wyboru, w zależności od zarządzania danymi elementami modelu 3D (komponenty, symbole, elementy geometryczne, bloki, itp.) oraz ich widocznością. Wybierz pojedynczą Umożliwia na wybranie pojedynczego elementu lub obiektu. Kliknąć w menu Główny następnie wybrać polecenie Wybierz pojedynczą. Alternatywnie nacisnąć F6 na klawiaturze. Tryb zostanie włączony, natomiast kursor myszy zmieni kształt: Kliknąć na element. Wybrany element zostanie podświetlony na żółto. Aby jednocześnie wybrać kilka elementów, należy przytrzymać klawisz Ctrl i klikać na poszczególnych elementach. Aby wyłączyć tryb wybierania, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy lub kliknąć Esc na klawiaturze.

Aby odwrócić zaznaczenie, należy nacisnąć [Ctrl+I] Aby odznaczyć elementy: Kliknąć Główny > Usuń zaznaczone. Wybrać kolejny element (jeżeli potrzeba). Kliknąć w dowolnym miejscu w oknie rysunku na pustej przestrzeni rysunku 3D. Notka: 1. Jeżeli element został wcześniej odznaczony, nie jest możliwe ponowne jego zaznaczenie należy najpierw aktywować polecenie Ustal jako wybieralny. Zobacz również: Ustal jako niewybieralny.2. 2.Jeżeli zostanie wybrana szyna lub płyta montażowa bez wcześniejszego aktywowania polecenia Wybierz pojedynczą, wszystkie elementy zamontowane na niej (jeżeli istnieją) zostaną automatycznie zaznaczone. To samo dotyczy sytuacji, w której kliknięto na płaszczyźnie (link do Zakładka Płaszczyzny) wszystkie elementy wstawione na płaszczyźnie zostaną zaznaczone. 3. Jeżeli zostanie zaznaczony obiekt geometryczny będący częścią stworzonego bloku (link do Utwórz blok) lub stworzonego komponentu (link do Utwórz symbol) to zostanie zaznaczony cały blok / komponent w zależności od momentu aktywowania polecenia Wybierz pojedynczą. Wskazówka: Polecenie Wybierz pojedynczą jest szczególnie wykorzystywane do zaznaczania poszczególnych obiektów umieszczonych wewnątrz innych obiektów (które są widoczne). Jeżeli element nie jest widoczny (jest umieszczony wewnątrz obiektu, który nie jest nieprzeźroczysty), należy najpierw obrócić model 3D tak, aby możliwe było zaznaczenie danego elementu. Zaznacz wszystko Główny > Zaznacz wszystko (skrót klawiszowy: [Ctrl+A]) umożliwia na automatyczne zaznaczenie wszystkich elementów oraz obiektów wstawionych na model (o ile nie są niewybieralne). Tryb zostanie włączony, natomiast kursor myszy zmieni kształt:

Aby odznaczyć wszystkie elementy należy nacisnąć [Ctrl+Q] a następnie: Kliknąć prawym klawiszem lub nacisnąć klawisz Esc, aby wyłączyć tryb zaznaczania. Kliknąć w dowolnym miejscu poza modelem (na oknie rysunku).!!! Jeżeli po dezaktywacji trybu Zaznacz wszystko, zamiast kliknięcia poza model 3D, zostanie wybrany element (będący aktualnie wybrany), pozostanie on podświetlony i zaznaczony. W przypadku kliknięcia na pustym obszarze na płaszczyźnie, wszystkie elementy wstawione oraz płaszczyzna pozostaną zaznaczone (zobacz również: Ustal jako wybieralny). Zobacz również: Zakładka Płaszczyzny, Wybierz pojedynczą. Wybierz okno Umożliwia na jednoczesny wybór wszystkich elementów oraz obiektów znajdujących się w określonym obszarze. Kliknąć Główny > Wybierz okno. Kliknąć na rysunku, przytrzymując lewy klawisz myszki przeciągnąć kursor do drugiego punktu, aby wszystkie elementy, które mają zostać zaznaczone, znajdowały się wewnątrz zaznaczenia. Wszystkie elementy znajdujące się wewnątrz zaznaczonego obszaru (znajdujące się częściowo lub całkowicie) zostaną podświetlone. Notka: Jeżeli aktywna jest opcja Ustal jako wybieralny to podczas włączenia trybu Wybierz okno płaszczyzna, na której umieszczone są zaznaczone elementy zostanie również zaznaczona (podświetlona). Wskazówki:

1. Aby wyjść z wybranego trybu, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy w dowolnym miejscu lub nacisnąć Esc. 2. Aby anulować zaznaczanie, należy kliknąć Główny > Usuń zaznaczone, lub kliknąć w dowolnym miejscu poza zaznaczonym obszarze puste pole w oknie rysunku. Alternatywnie można również kliknąć na danym elemencie (w przypadku, gdy ma być zaznaczony). Zobacz również Wybierz pojedynczą Usuń zaznaczone Umożliwia anulowanie zaznaczania realizowanego przez polecenia Wybierz pojedynczą lub Wybierz okno i/lub uniemożliwia kolejne zaznaczanie elementów. Kliknąć Główny > Usuń zaznaczone. Alternatywnie użyć skrótu klawiszowego [Ctrl+Q]. Tryb zostanie włączony, natomiast kursor myszy zmieni kształt: Jeżeli tryb jest aktywny, nie jest możliwe jakiekolwiek zaznaczanie elementów. Aby deaktywować tryb i umożliwić ponownie zaznaczanie elementów, należy nacisnąć klawisz Esc lub aktywować jeden z trybów zaznaczania: Wybierz pojedynczą, Zaznacz wszystko, Wybierz okno lub Ustal jako wybieralny. Ustal jako wybieralny Polecenie Główny > Ustal jako wybieralny jest wykorzystywane w przypadku, gdy element/y są niewybieralne umożliwia ich ponowne zaznaczanie.

Ustal jako niewybieralny Uniemożliwia zaznaczenie danego elementu. Polecenie wykorzystywane jest do wykluczenia istniejącego elementu do podczas zaznaczania wielu elementów. Kliknąć Główny > Ustal jako niewybieralny, następnie wybrać element. Nie będzie możliwości wybrania elementu (podczas odpowiedniego trybu zaznaczania) do momentu, aż zostanie wybrana opcja Ustal jako wybieralny. Wskazówka: Możliwe jest również ustalenie elementu jako niewybieralny poprzez wyłączenie właściwości Wybieralny w zakładce Właściwości. Właściwości Wyświetla zakładkę Właściwości wybranego elementu. Jeżeli nie zostanie wybrany określony element, wówczas wyświetlone zostaną właściwości strony 3D. Kliknąć Główny > Właściwości Zostanie aktywowana zakładka Właściwości, zawierająca właściwości aktualnej strony. Kliknąć na elemencie, którego mają zostać wyświetlone właściwości. Zakładka wyświetla właściwości zaznaczonego elementu, umożliwiając modyfikację parametrów.

Cofnij Aktywna w przypadku wykonania co najmniej jednej czynności Polecenie Główny > Cofnij umożliwia anulowanie ostatniej wykonanej czynności. Dostępność do polecenia oraz liczba poprzednich czynności możliwych do cofnięcia można ustawić w zakładce Właściwości dla modelu 3D. Ponów Aktywna w przypadku wykonania polecenia Cofnij Polecenie Główny > Ponów anuluje ostatnie wykonanie polecenia Cofnij. Ukryj linie Polecenie Główny > Ukryj linie umożliwia wyłączenie widoczności linii, które nie są potrzebne podczas danego widoku, np.:

Aby ukryte linie były ponownie widoczne, należy użyć polecenia Renderowany. Renderowany Główny > Renderowany anuluje opcje wizualizacji Cieniowany lub Ukryj linie, przywraca pierwotny widok wszystkich linii oraz powierzchni domyślny widok modelu 3D. Cieniowany Polecenie Główny > Cieniowany umożliwia wyświetlanie linii podstawowych elementów geometrycznych wykorzystanych do utworzenia graficznej prezentacji szafy oraz innych elementów np.:

Aby ukryć wyświetlone linie geometryczne, należy kliknąć Cieniowany. Pokaż zdefiniowane płaszczyzny Polecenie wykorzystywane jest do szybkiego sprawdzenia, jakie płaszczyzny są zdefiniowane dla różnych elementów. Wybrać element. Kliknąć Główny > Pokaż zdefiniowane płaszczyzny. Dla zaznaczonego elementu płaszczyzny zostaną automatycznie podświetlone na kolor, na jaki zostały zdefiniowane np.: Każda płaszczyzna posiada oś współrzędnych.

Wskazówka: Płaszczyzny elementu są zarządzane poprzez polecenie Zablokuj płaszczyzny z menu kontekstowego. Aby dowiedzieć się więcej, kliknij Zarządzanie płaszczyznami. O programie Umożliwia sprawdzenie m.in. wersji SEE Electrical 3D Panel, oraz informacji odnośnie modułu. Kliknąć Główny > O programie Zostanie wyświetlone okno dialogowe, zawierające podstawowe informacje o produkcie takie jak: zainstalowana wersja, prawa autorskie oraz link do strony firmy. Kliknąć przycisk Detale. Okno dialogowe zawiera istotne informacje techniczne, zgodnie z ich typem zawarte w trzech zakładkach: Aplikacja, Zespoły i Detale montażowe. Kliknąć Informacje systemowe Wyświetlone okno umożliwia na przeglądanie oraz zarządzanie informacjami dotyczących zasobów sprzętowych, komponentów systemowych, itp. Możliwe jest wyszukiwanie pożądanych informacji. Pomoc Główny > Pomoc pozwala na otworzenie pliku pomocy programu SEE Electrical 3D, zawierający informacje dotyczące użytkowania modułu. Otworzenie pomocy możliwe jest przy użyciu klawisza F1. Menu Definiuj

Polecenia dostępne w menu Definiuj umożliwiają tworzenie bloków oraz komponentów i zarządzanie nimi. Utwórz blok Umożliwia tworzenie bloków. Polecenie dostępne jest również z menu kontekstowego po wybraniu obiektu na rysunku. Dla modułu SEE Electrical 3D Panel termin blok oznacza klika obiektów geometrycznych zgrupowanych ze sobą w jeden obiekt, który może być wykorzystywany wielokrotnie na modelu 3D. Umożliwia to na zredukowanie zużycia pamięci systemu, ponieważ blok wykorzystany wielokrotnie jest odnotowany w pamięci jeden raz. Notka: Obiekty geometryczne są tworzone poprzez odpowiednie polecenia dostępne w menu Rysuj. Aby utworzyć blok: Wybrać obiekty do zgrupowania, trzymając klawisz Ctrl i klikanie na wybranych obiektach. Kliknąć Definiuj > Utwórz blok. Alternatywnie, kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać z menu kontekstowego polecenie Definiuj > Utwórz blok. Kursor myszy wyświetli monit do określenia punktu referencyjnego dla tworzonego bloku. Wybrać punkt referencyjny i zakończyć tworzenie bloku. Notka: Podczas wybrania określonego (pojedynczego) elementu będącego częścią bloku, zostanie zaznaczony cały blok oznacza to, że wszystkie obiekty należące do tego bloku są również automatycznie zaznaczone. (Zobacz również: Wybierz pojedynczą) Wskazówki:

1. Aby sprawdzić i zmodyfikować domyślne właściwości bloku, należy zaznaczyć go i przejść do zakładki Właściwości. 2. Można utworzyć atrybuty tekstowe i przypisać je do bloków. 3. Aby rozbić blok, należy użyć polecenia Rozbij. Utwórz atrybut Umożliwia tworzenie różnych atrybutów tekstowych przypisanych do bloków i/lub komponentów. Kliknąć Definiuj > Utwórz atrybut. Dokonać ustawień dla atrybutu w oknie Definiuj atrybut: Etykieta: wybrać odpowiednią zmienną z listy. Wartość: wprowadzić tekst, który będzie zawierał atrybut. Tryb (opcjonalnie): zaznaczyć Niewidoczny, jeżeli atrybut ma być niewyświetlany na rysunku. Styl: można zmienić domyślne właściwości tekstu dla atrybutu, takie jak: Czcionka, Wysokość oraz Justowanie. Kliknąć na modelu 3D, aby wybrać miejsce wstawienia atrybutu. Atrybut zostanie wstawiony oraz okno Definiuj atrybut pozostanie wyświetlone, przez co możliwe będzie zdefiniowanie oraz wstawienie kolejnego atrybutu. Aby wstawić ponownie ten sam atrybut, należy wybrać nową pozycję na modelu 3D. Aby wstawić ten sam atrybut posiadający inny tekst i/lub ustawienia: należy zmienić odpowiedni rubryki w oknie Definiuj atrybut, następnie kliknąć na modelu, aby wybrać miejsce wstawienia atrybutu. Aby zdefiniować i wstawić nowy atrybut: wybrać inną Etykietę, wprowadzić tekst, określić pozostałe ustawienia i wybrać pozycję na modelu dla atrybutu. Po wstawieniu wszystkich atrybutów, nacisnąć klawisz Esc aby zamknąć okno Definiuj atrybut. Wskazówka: Wszystkie ustawienia oraz właściwości wstawionych atrybutów można modyfikować w odpowiednich zakładkach zobacz Zakładka Właściwości.

Wyznacz kierunek Polecenie jest wykorzystywane na końcówkach komponentów, w celu określenia kierunku tworzenia tras dla żył wykorzystywane przez proces tworzenia tras dla minimum 5mm. (Zobacz również: Utwórz symbol) Uwaga! Przed rozpoczęciem definiowania kierunków, należy utworzyć odpowiednie płaszczyzny, na których odpowiednie końcówki będą się znajdować. Kliknąć Definiuj > Wyznacz kierunek. Wybrać punkt początkowy drutowania (należy upewnić się, że został poprawnie wybrany) a następnie przeciągnąć kursor myszki, aby narysować linię, która jest graficzną prezentacją kierunku tworzenia trasy dla żył. Nacisnąć Enter (lub Esc) aby zakończyć tworzenie kierunku. Przydatna wskazówka: Aby możliwe było poprawne odczytanie kierunku drutowania, można dodatkowo narysować odpowiedni element geometryczny (na końcu linii) np.:. Ważne! Po utworzeniu kierunku, należy utworzyć odpowiednie połączenie zobacz Utwórz połączenie. Utwórz połączenie Umożliwia utworzenie połączenia. Uwaga! Z racji, że każde połączenie musi obowiązkowo posiadać informację odnośnie kierunku drutowania (aby mogło być wykorzystane przez komponent), przed utworzeniem każdego połączenia musi zostać określony (utworzony) kierunek tworzenia trasy zobacz Wyznacz kierunek.

Wybrać wyznaczony uprzednio kierunek dla połączenia. Kliknąć Definiuj > Utwórz połączenie. Określić punkt referencyjny dla połączenia poprzez kliknięcie odpowiednie punktu na rysunku. Wskazówki: 1. Można określić dodatkową długość dla połączenia w zakładce Właściwości dla danego połączenia. 2. Zalecane jest przechowywanie utworzonych połączń w bibliotece symboli (link do Utwórz symbol) możliwe będzie ich ponowne wykorzystanie np. podczas tworzenia komponentów. Utwórz kontur otworowania Moduł SEE 3D Panel Manufacturing Funkcjonalnośc pozwala na definicje konturu otworowania dla obiektów na których mają zostać stworzone otwory lub takich, które zostaną wykorzystane do stworzenia pojedynczych otwrotów. Zaznaczyć element na którym mają zostać stworzone otwory zwykle jest to okrąg, prostokąt lub inny obiekt geometryczny 2D. Uwaga! Jeśli pożądane jest stworzenie konturu otworu, który ma być wykorzystywany samodzielnie, należy się upewnić, że została wybrana poprawna płaszczyzna. Ponieważ tylko obiekty geometryczne widoczne na aktywnej płaszczyźnie zostaną przetworzone. Kliknąć Definiuj > Utwórz kontur otworowania. Alternatywnie, prawy przycisk myszy I wybrać polecenie z menu kontekstowego Definiuj > Utwórz kontur otworowania. Kursor sygnalizuje konieczność wybrania punktu referencyjengo. Wybrać odpowiedni punkt. Kontur otworowania został stworzony. Samodzielne otwory, które zostały stworzone mogą zostać zachowane jako symbole więcej informacji na temat tworzenia symboli zobacz Tworzenie symboli.

Wskazówka: Kiedy symbol konturu otworowania jest wstawiany, należy wcisnąć klaiwsz P, aby upewnić się, że symbol został prawidłowo dopasowany do aktywnej płaszczyzny. Ważne! Kontury otworowania nie mogą zostać stworzone z bloków lub komponentów jeśli polecenie zostanie użyte na bloku lub komponencie, odpowiednia komenda informująca o braku możliwości zdefiniowania konturu otworowania zostanie wyświetlona. W przypadku gdy otwory mają być częścią komponentu, zalecane jest aby zostały one dodane zanim komponent zostanie zdefiniowany. Dla już stworzonych komponentów możliwe jest dodanie otworów przez użycie polecenia Dodaj do bloku. Utwórz symbol Polecenie umożliwia na utworzenie własnego komponentu 3D. Możliwe jest utworzenie komponentów wykorzystywanych w szafie, korytkach, szynach, płytach montażowych oraz wszystkich komponentów dostępnych na schematach zasadniczych. Różne komponenty 3D posiadają różne dane, w zależności od ich przeznaczenia. Notka: Polecenie jest również dostępne z menu kontekstowego dla wybranego elementu na rysunku. Aby utworzyć komponent: Narysować obiekty, które będą potrzebne do stworzenia geometrii 3D dla komponentu. W tym celu należy użyć odpowiednich poleceń z menu Rysuj. Można wykorzystać elementy aparatu zaimportowane na rysunek poprzez import pliku STL, IGES, STEP lub DXF/DWG (zobacz Import) Zalecane jest, aby w zakładce Właściwości dla pojedynczego elementu wybrać Zgodne z macierzystym w Metodach dla koloru - będzie wykorzystywane, jeżeli jeden kolor ma być przypisany do wszystkich elementów komponentu, lub jeżeli kolor musi zostać zmieniony (zobacz również: Ustawianie domyślnych stylów graficznych).

Jeżeli utworzony komponent będzie montowany (wymaga utworzenia otworów), należy zdefiniować kontury otworowania dla odpowiednich elementów. Utworzyć, jeżeli jest potrzebne, odpowiednie połączenia, aby umożliwić drutowanie. Utworzyć (opcjonalnie) odpowiednie atrybuty tekstowe: oznaczanie (nazwa produktu), opis, funkcja, lokalizacja i kod katalogowy, numery końcówek. Jeżeli nie zostaną zdefiniowane, podczas tworzenia komponentu brakujące atrybuty zostaną automatycznie dodane. Należy upewnić się, że zostały poprawnie zdefiniowane elementy, z których ma zostać utworzony symbol. Zaznaczyć element(y) i kliknąć Definiuj > Utwórz symbol. Alternatywnie, kliknąć prawym przyciskiem myszy i z menu kontekstowego wybrać Definiuj > Utwórz symbol. W wyświetlonym oknie dialogowym: Wybrać typ komponentu: Cabinet, Cable channel, Komponent (wykorzystany do każdego rodzaju symbolów ze schematów), Mounting Plate, Szafa, Szyna montażowa, Zacisk. Wybrać typ i zatwierdzić klikając OK. Okno zostanie zamknięte, obok kursora pojawi się monit informujący o wybraniu punktu referencyjnego.

. Wybrać miejsce wstawienia punktu referencyjnego dla komponentu. Utworzony komponent zostanie automatycznie dodany (jako Użyty ) w zakładce Komponenty. Jeżeli komponent zostanie utworzony, można zdefiniować płaszczyzny i/lub zapisać go, jako symbol w bibliotece aby dowiedzieć się więcej, zobacz Zakładka Symbole. Wskazówki: 1. Aby sprawdzić i zmodyfikować domyślne właściwości stworzonego (i wstawionego) komponentu, należy wybrać komponent i przejść do zakładki Właściwości. 2. Aby rozgrupować komponent, należy użyć polecenia Rozbij. Notka: Jeżeli zostanie wybrany pojedynczy element będący częścią komponentu, zostanie zaznaczony cały komponent (oznacza to, że wszystkie elementy należące do tego komponentu zostaną automatycznie zaznaczone).(zobacz również Wybierz pojedynczą) Zobacz również: Generator symboli Generator symboli Polecenie wywołuje Generator symboli, umożlwiający automatyczne tworzenie symboli. Kliknąć Definiuj > Generator symboli. Zostanie otworzone okno Generator symboli. Aby wygenerować komponent, należy postępować zgodnie z kreatorem należy określić/zdefiniować:

Typ komponentu (Komponent, Szafa, Korytko kablowe, Szyna lub Płyta montażowa) Rozmiary komponentu (współrzędne X/Y/Z, Wysokość oraz Szerokość) Przestrzeń montażową Sposób montażu komponentu Montowany na szynie lub Montowany na tylnej płycie. Aby uzyskać więcej informacji na temat komponentów oraz ich tworzenia, zobacz Utwórz symbol. Grupuj Umożliwia na grupowanie pojedynczych elementów/obiektów. Wybrać obiekty do zgrupowania. Kliknąć Definiuj > Grupuj. Alternatywnie nacisnąć [Ctrl+G]. Notka: 1. Podczas zaznaczania pojedynczego elementu/komponentu/bloku będącego częścią grupy, zostanie zaznaczona cała grupa (oznacza to, że wszystkie obiekty należące do tej grupy również zostaną zaznaczone). 2. Grupy nie posiadają właściwości tak jak bloki i komponenty. 3. Polecenie jest również dostępne (jako Definiuj > Utwórz grupę) z menu kontekstowego na zaznaczonym elemencie w oknie rysunku. Zobacz również: Rozgrupuj Rozgrupuj Umożliwia anulowanie wcześniej dokonanego grupowania (zobacz Grupuj).

Wybrać obiekt będący częścią grupy wszystkie elementy, bloki i/lub komponenty należące do grupy zostaną zaznaczone. Kliknąć Definiuj > Rozgrupuj. Zdefiniuj powiązania Umożliwia zdefiniowanie powiązań pomiędzy Master - Slave wstawionymi na model 3D. Wybrać komponent główny Kliknąć Definiuj > Zdefiniuj powiązanie. Obok kursora wyświetli się monit o wybraniu elementu Master: Wybrać komponenty będące elementami typu Slave. Kliknąć prawym przyciskiem myszy w dowolnym miejscu na rysunku, aby zakończyć tworzenie powiązań. Notka: Podczas zaznaczenia elementu Master(po zdefiniowaniu powiązań), wszystkie Slave y zostaną również zaznaczone. Zobacz również: Usuń powiązania Usuń powiązania Polecenie Definiuj > Usuń powiązania umożliwia anulowanie zdefiniowanych powiązań pomiędzy elementami.

Rozbij Umożliwia rozbicie utworzonych bloków lub komponentów. Wybrać blok/komponent do rozbicia. Kliknąć Definiuj > Rozbij. Alternatywnie należy kliknąć prawym przyciskiem myszy i z menu kontekstowego wybrać polecenie Definiuj > Rozbij. Blok/komponent zostanie rozbity, przez co będzie możliwe wstawienie wszystkich elementów oddzielnie. Wskazówka: Po rozbiciu komponentu, można zmienić pozycję i/lub rozmiar atrybutów tekstowych, które będą widoczne, oraz ponowne utworzenie komponentu. Następnie możliwe będzie ponowne zapisanie nowego symbolu w bibliotece. Nie wolno zapominać o zdefiniowaniu odpowiednich płaszczyzn dla ponownie utworzonego komponentu (po rozbici komponentu nie zostają zachowane). Dodaj do bloku Polecenie umożliwia dodanie zaznaczonych elementów do istniejącego bloku lub komponentu. Jest to szczególne przydatne w sytuacji, gdy zostanie dodana końcówka lub kontur otworowania na istniejącym komponencie. Notka: Wykorzystanie polecenia Dodaj do bloku umożliwia uniknięcie rozgrupowania komponentu (w celu dodania potrzebnych elementów lub części), a następnie tworzenie ponowne komponentu, ponowne definiowanie płaszczyzn, itp. Wybrać element, który ma zostać dodany do komponentu lub bloku.

Kliknąć Definiuj > Dodaj do bloku. Alternatywnie, kliknąć prawym przyciskiem myszy i z menu kontekstowego wybrać polecenie Dodaj do bloku. Obok kursora myszy zostanie wyświetlony monit o wybraniu bloku. Kliknąć na elemencie należącym do bloku lub komponentu, do którego ma być dodany element. Menu Rysuj Polecenia dostępne w menu Rysuj umożliwiają tworzenie różnych prostych obiektów 2D oraz 3D, oraz zarządzanie nimi wraz ze wstawionymi/utworzonymi komponentami. Ogólne informacje Podczas używania poleceń dotyczących rysowania, obowiązują następujące zasady : Wszystkie elementy geometryczne są zawsze generowane na aktywnej płaszczyźnie. Podczas przesuwania kursora, zawsze wyświetlane są współrzędne jego aktualnej pozycji w przypadku, gdy włączona jest opcja Wyświetl informacje o współrzędnych w zakładce Właściwości dla danego modelu. Właściwości graficzne elementów oraz obiektów do narysowania można ustawić w sekcji Style: Jeżeli użytkownik chce zmienić właściwości dla narysowanego elementu, należy najpierw zaznaczyć element a następnie zmodyfikować właściwości w zależności czy zmiany mają być wykonane dla szafuj czy dla elementu. Zobacz również: Definiowanie właściwości obiektów graficznych (Style)

Punkty do przyciągania, które można wykorzystać podczas rysowania elementów w 2D są dostępne w sekcji Przyciągaj: Notka : Istnieje możliwość zmiany kroku dla siatki: na pasku statusu zakładce Płaszczyzny. lub w Aby dowiedzieć się więcej odnośnie punktów do przyciągania, zobacz : Przyciągaj. Aby wyjść z trybu rysowania należy kliknąć prawym przyciskiem myszy na rysunku lub nacisnąć klawisz Esc. Linia Umożliwia wstawienie linii oraz wielokątów na aktywnej płaszczyźnie. Rysowanie linii odbywa się poprzez określenie dwóch punktów. Kliknąć Rysuj > Linia. Wskazać pierwszy punkt. Przeciągnąć kursor w danym kierunku do momentu uzyskania odpowiedniej długości, następnie wskazać drugi punkt. Alternatywnie: Po wybraniu pierwszego punktu, przeciągnąć kursor w celu nadania kierunku a następnie nacisnąć Spację (na klawiaturze) Określić długość linii należy wprowadzić wartość np. :

Nacisnąć Enter Zostanie utworzona linia o określonej długości. Aby narysować wielokąt, należy kontynuować rysowanie linii do momentu uzyskania określonego kształtu. Kliknąć prawym klawiszem myszy lub nacisnąć Esc, aby anulować rysowanie. Notka : Właściwości graficzne linii mogą zostać ustawione oraz zmienione w sekcji Style. Zobacz również : Ogólne informacje Okrąg Umożliwia wstawienie okręgu na aktywnej płaszczyźnie. Polecenie Okrąg posiada następujące możliwości rysowania okręgu:

Promień okręgu (aktywne domyślnie) Okrąg definiowany jest za pomocą dwóch punktów : pierwszy określa środek, drugi jego promień. Podczas przesuwania kursorem, aktualny promień jest automatycznie przeliczany i wyświetlany. Okrąg Środek Średnica Okrąg definiowany jest za pomocą dwóch punktów : pierwszy określa środek, drugi jego średnicę. Podczas przesuwania kursorem, aktualna średnica jest automatycznie przeliczana i wyświetlana. Okrąg 2 Punktowy Okrąg definiowany jest za pomocą dwóch punktów znajdujących się naprzeciwko: Podczas przesuwania kursorem, aktualna średnica jest automatycznie przeliczana i wyświetlana.

Okrąg 3 Punktowy Okrąg definiowany jest przy pomocy trzech punktów np. : Podczas przesuwania kursorem, odległość pomiędzy ostatnim wybranym punktem a aktualną pozycją kursora jest automatycznie przeliczana i wyświetlana. Kąt elipsy Umożliwia narysowanie elipsy poprzez zdefiniowanie osi aby dowiedzieć się więcej, zobacz Definiowanie elipsy. Notka : Jeżeli nie zostanie wybrany określony tryb rysowania okręgu, zostanie wybrany ostatnio wykorzystany (podczas bieżącej sesji SEE Electrical 3D Panel). W przypadku, gdy wcześniej nie był rysowany okrąg, domyślnie zostanie aktywowany tryb rysowania Promień okręgu. Kliknąć Rysuj > Okrąg, z rozwijanego menu wybrać odpowiedni tryb rysowania okręgu. Kliknąć na płaszczyźnie, aby, w zależności o trybu, określić środek okręgu lub pierwszy punkt okręgu. Przesunąć kursor, aby zdefiniować promień lub średnicę a następnie kliknąć, aby zakończyć rysowanie; albo wybrać drugi punkt oraz (jeśli jest to konieczne) wybrać trzeci punkt w zależności od trybu rysowania (zobacz powyżej). Alternatywnie: Po wybraniu pierwszego punktu, przeciągnąć kursor a następnie nacisnąć Spację (na klawiaturze). W zależności od wykorzystywanego trybu:

Promień okręgu : wprowadzić długość dla promienia i nacisnąć Enter okrąg zostanie narysowany automatycznie. Okrąg Środek Średnica lub Okrąg 2 Punktowy : wprowadzić długość dla średnicy i nacisnąć Enter okrąg zostanie narysowany automatycznie.!!! Powyższy opis nie dotyczy trybu rysowania : Okrąg 3 Punktowy Aby zakończyć rysowanie, należy kliknąć prawym przyciskiem lub nacisnąć klawisz Esc. Notka : Właściwości graficzne linii mogą zostać ustawione oraz zmienione w sekcji Style. Zobacz również : Ogólne informacje Definiowanie elipsy Możliwe jest narysowanie elipsy za pomocą polecenia z rozwijanego menu dla okręgu. Elipsa jest rysowana poprzez zdefiniowanie dwóch osi. Kliknąć Rysuj > Okrąg, z menu wybrać Kąt elipsy. Kliknąć na rysunku, aby wybrać pierwszy punkt dla osi elipsy. Przesunąć kursor, aby uzyskać pożądaną długość osi i wybrać drugi punkt zostanie narysowana linia osi. Przesuwać dalej kursor, aby narysować elipsę. Długość drugiej osi ulega dynamicznej zmiany (zgodnie z pozycją kursora) zostaje automatycznie przeliczona i wyświetlona.

Zobacz również: Okrąg Łuk Umożliwia wstawienie łuku na aktywnej płaszczyźnie. Właściwości graficzne linii mogą zostać ustawione oraz zmienione w sekcji Style. W rozwijalnym menu dostępne są różne typy rysowania łuków. Łuk 3 punktowy Rysowanie łuku odbywa się poprzez zdefiniowanie trzech punktów:

Podczas przesuwania kursora, długość pomiędzy wcześniej wybranym punktem jest automatycznie obliczana (i wyświetlana) zmieniana jest dynamicznie zgodnie ze zmianą pozycji kursora. Łuk Początek Środek Koniec Rysowanie łuku odbywa się poprzez zdefiniowanie trzech punktów : punktu początkowego, środkowego oraz końcowego. Łuk Początek Środek Kąt Rysowanie łuku odbywa się poprzez określenie trzech punktów : początkowego, drugiego określającego środek łuku i trzeciego kąt łuku.

Łuk Początek Środek Długość Rysowanie łuku odbywa się poprzez określenie trzech punktów : pierwszy - początkowy, drugi określający środek łuku i trzeci określający odległość pomiędzy punktem początkowym a końcowym. Łuk Początek Koniec Kąt Rysowanie łuku odbywa się poprzez określenie trzech punktów : pierwszy - początkowy, drugi określający koniec łuku i trzeci określający kąt łuku. Łuk Początek Koniec Promień Rysowanie łuku odbywa się poprzez określenie trzech punktów : pierwszy - początkowy, drugi określający koniec łuku i trzeci określający promień łuku. Łuk Środek Początek Koniec (domyślnie aktywny) Rysowanie łuku odbywa się poprzez określenie trzech punktów : pierwszy określający środek, drugi początkowego i trzeci końcowy. Łuk Środek Początek Kąt Rysowanie łuku odbywa się poprzez określenie trzech punktów : pierwszy określający środek, drugi początkowy i trzeci określający kąt łuku. Łuk Środek Początek Długość Rysowanie łuku odbywa się poprzez określenie trzech punktów : pierwszy określający środek, drugi początkowy i trzeci określający liniową odległość pomiędzy początkiem a końcem łuku. Łuk Środek Promień Kąt Rysowanie łuku odbywa się poprzez określenie trzech punktów : pierwszy określający środek, drugi określając promień i trzeci określający kąt łuku Notka: Jeżeli nie zostanie wybrany określony tryb rysowania łuku, zostanie wybrany ostatnio wykorzystany (podczas bieżącej sesji SEE Electrical 3D Panel).

W przypadku, gdy wcześniej nie był rysowany łuk, domyślnie zostanie aktywowany tryb rysowania Środek Początek Koniec. Kliknąć Rysuj > Łuk, z rozwijanego menu wybrać odpowiedni tryb rysowania łuku. Kliknąć na rysunku, aby określi pierwszy punkt. Przesunąć kursor i określić pozostałe punkty i/lub wymagane parametry (promień/kąt/długość) zgodnie z wybranym trybem rysowania łuku. - Można określić dokładną wartość danego parametru: Należy nacisnąć Spację (na klawiaturze), wpisać odpowiednią wartość i nacisnąć Enter aby potwierdzić. (Zobacz również: Okrąg). Aby zakończyć rysowanie, należy kliknąć prawym przyciskiem lub nacisnąć klawisz Esc. Notka: Właściwości graficzne linii mogą zostać ustawione oraz zmienione w sekcji Style. Zobacz również: Ogólne informacje Prostokąt Umożliwia wstawienie prostokąta na aktywnej płaszczyźnie. Właściwości graficzne linii mogą zostać ustawione oraz zmienione w sekcji Style. Kliknąć Rysuj > Prostokąt. Wybrać pierwszy punkt dla przekątnej prostokąta. Przesunąć kursor tak, aby otrzymać żądany prostokąt a następnie kliknąć, aby wskazać drugi punkt.

Alternatywnie: Po wybraniu pierwszego punktu, przesunąć kursor, aby wskazać kierunek dla przekątnej a następnie nacisnąć klawisz Spacja. Wprowadzić wartość dla szerokości prostokąta a następnie zatwierdzić klikając Enter. Przesunąć kursor, aby zdefiniować wysokość prostokąta i wybrać drugi punkt lub: nacisnąć ponownie Spację i wprowadzić wartość dla wysokości prostokąta a następnie zatwierdzić klikając Enter. Aby zakończyć rysowanie kliknąć prawym przyciskiem myszy lub nacisnąć Esc. Zobacz również: Ogólne informacje Polilinia Umożliwia narysowanie konturu złożonego z linii oraz łuków na aktywnej płaszczyźnie. Właściwości graficzne linii mogą zostać ustawione oraz zmienione w sekcji Style. Kliknąć Rysuj > Polilinia Wybrać pierwszy punkt Z menu kontekstowego można wybrać typ (kształt) linii: Linia (domyślna) lub Łuk. Wybrać drugi punkt dla pierwszej linii / pierwszego łuku. Kontynuować rysowanie linii i/lub łuków do momentu uzyskania żądanej polilinii. Alternatywnie:

Po określeniu pierwszego punktu, przesunąć kursor i nacisnąć klawisz Spacja. Wprowadzić długość linii lub średnicę łuku w zależności od rysowanego elementu. Aby uzyskać zamknięty kontur, po narysowaniu ostatniej linii / ostatniego łuku, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy, aby wyświetlić menu kontekstowe a następnie kliknąć Zamknij. Zostanie automatycznie narysowana linia łącząca ostatni z pierwszym punktem polilinii. Kliknięcie Anuluj powoduje zakończenie tworzenie polilinii (bez zamknięcia konturu) i wyjście z trybu rysowania. Zobacz również: Ogólne informacje. Krzywa Umożliwia rysowanie krzywej na aktywnej płaszczyźnie. Właściwości graficzne linii mogą zostać ustawione oraz zmienione w sekcji Style. Kliknąć Rysuj > Krzywa. Wybrać punkt początkowy. Wybrać kolejne punkty w celu uzyskania żądanego konturu. Aby zakończyć rysowanie krzywej, kliknąć prawym przyciskiem myszy. Aby wyjść z trybu rysowania, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy lub nacisnąć Esc. Zobacz również: Ogólne informacje Tekst Umożliwia wstawienie tekstu na aktywnej płaszczyźnie.

Wskazówka: Zalecane jest, aby płaszczyzna, która jest wykorzystywana do wstawiania tekstów była zawsze przed płaszczyzną do rysownia dzięki temu teksty nie zostaną przykryte przez inne elementy. Aby dowiedzieć się więcej o definiowaniu płaszczyzn, zobacz: Zakładka Płaszczyzny Kliknąć Rysuj > Tekst. W wyświetlony oknie dialogowym Tekst:: Wprowadzić tekst. Określić właściwości graficzne tekstu, np.: Tekst zostanie przyczepiony do kursora. Wstawić tekst na rysunku. Kliknąć ponownie, aby wstawić tekst kolejny raz. Aby wyjść z trybu wstawiania tekstu, należy nacisnąć Esc lub kliknąć prawym przyciskiem na rysunku. Notka: Aby wygenerować makropodstawienie, które można edytować w zakładce Właściwości, należy użyć polecenia Utwórz atrybut. Zobacz również: Ogólne informacje

Walec Umożliwia wstawienie obiektu 3D walca. Walec definiowany jest przez określenie wysokości oraz narysowanie podstawy tj. okręgu na aktywnej płaszczyźnie. Kliknąć Rysuj > Cylinder. Określić wysokość walca poprzez wprowadzenie wartości dla Offset. W innym przypadku zostanie wykorzystana aktualna wartość. Wybrać punkt wstawienia walca (środek okręgu). Przesunąć kursor, aby określić promień okręgu i kliknąć, aby zatwierdzić, lub: nacisnąć Spację, wprowadzić wartość i nacisnąć Enter. Zobacz również: Okrąg, Ogólne informacje Prostopadłościan Umożliwia wstawienie różnych prostopadłościanów

Prostopadłościan definiowany jest przez określenie wysokości oraz narysowanie podstawy tj. prostokąta na aktywnej płaszczyźnie. Kliknąć Narysuj > Prostopadłościan. Określić wysokość prostopadłościanu poprzez wprowadzenie wartości dla Offset. W innym przypadku zostanie wykorzystana aktualna wartość. Narysować prostokątną podstawę prostopadłościanu szczegółowy opis rysowania, zobacz: Prostokąt. Zobacz również: Ogólne informacje Stożek Umożliwia wstawienie obiektu 3D stożka. Stożek definiowany jest przez określenie wysokości oraz narysowanie podstawy tj. okręgu na aktywnej płaszczyźnie. Kliknąć Rysuj > Cylinder. Określić wysokość walca poprzez wprowadzenie wartości dla Offset. W innym przypadku zostanie wykorzystana aktualna wartość.

Wybrać punkt wstawienia walca (środek okręgu). Przesunąć kursor, aby określić promień okręgu i kliknąć, aby zatwierdzić, lub: nacisnąć Spację, wprowadzić wartość i nacisnąć Enter. Zobacz również: Okrąg, Ogólne informacje Sfera Umożliwia wstawienie obiektu 3D sfery. Sfera definiowana jest przez określenie środka oraz promienia. W tym przypadku (na aktywnej płaszczyźnie) należy narysować okrąg o określonym promieniu. Zostaje obliczona pozycja środka sfery w odniesieniu do narysowanego środka okręgu. Kliknąć Rysuj > Sfera. Wybrać punkt wstawienia sfery środek rysowanego okręgu. Przesunąć kursor, aby określić promień okręgu i kliknąć, aby zatwierdzić, lub: nacisnąć Spację, wprowadzić wartość i nacisnąć Enter. Sfera zostanie utworzona automatycznie. Jej centrum znajduje się tuż nad środkiem narysowanego okręgu w odległości określonej poprzez promień okręgu. Zobacz również: Okrąg, Ogólne informacje

Torus Umożliwia wstawienie obiektu 3D torusa. Torus definiowany jest przez określenie wysokości oraz narysowanie dwóch okręgów o tym samym środku na aktywnej płaszczyźnie. Kliknąć Rysuj > Torus. Wybrać punkt wstawienia sfery środek rysowanego okręgu Przesunąć kursor, aby określić promień pierwszego okręgu. Alternatywnie, nacisnąć Spację, wprowadzić wartość i nacisnąć Enter. Przesunąć kursor aby określić promień pierwszego okręgu. Alternatywnie, nacisnąć ponownie Spację, aby wprowadzić wartość. Zobacz również: Okrąg, Ogólne informacje Transformacja zarysu 2D do obiektu 3D (Wyciągnij zaznaczony) Polecenie umożliwia przekształcenie konturu 2D (okrąg, prostokąt, zamknięta polilinia itd.) w odpowiedni obiekt 3D np.:

Określić wysokość nowego obiektu 3D poprzez wprowadzenie wartości dla Offset. W innym przypadku zostanie wykorzystana aktualna wartość. Wybrać zamknięty kontur elementu 2D. Kliknąć Rysuj > Wyciągnij zaznaczone. Wyświetli się okno z pytaniem czy usunąć elementy 2D. Kliknąć Tak, aby usunąć. Kliknąć Nie, aby zachować kontur obiektu 3D. Notka: Polecenie nie jest dostępne dla otwartych konturów 2D. Zobacz również: Ogólne informacje Wycinanie części obiektu 3D (Różnica) Polecenie umożliwia usunięcie części obiektu 3D będącego obszarem wspólnym dla dwóch obiektów np.: Kliknąć Rysuj > Różnica.

Wybrać obiekt, z którego będzie usuwany fragment (w przykładzie: walec) Wybrać obiekt n podstawie, którego będzie dokonane usunięcie (w przykładzie: prostopadłościan). Drugi obiekt zostaje usunięty wraz z częścią wspólną pierwszego obiektu. Notka: Polecenie nie działa na obiektach, które nie przecinają się. Zobacz również: Ogólne informacje. Łączenie obiektów 3D (Powiąż) Polecenie umożliwia łączenie przecinających się obiektów 3D np.: Kliknąć Rysuj > Powiąż. Wybrać pierwszy obiekt. Wybrać drugi obiekt, z którym będzie połączony pierwszy element. Zaznaczone obiekty zostaną połączone nowy obiekt otrzyma kontury połączonych obiektów. Wskazówka : Można wybrać inny przecinający się obiekt do połączenia nie jest konieczne, aby krzyżował się z pierwszym wybranym obiektem, natomiast obowiązkowe jest, aby przecinał się z obiektem uzyskanym po dokonaniu scalenia. Aby zakończyć proces łączenia obiektów należy kliknąć prawym przyciskiem myszy.

Notka: Polecenie nie działa na obiektach, które nie przecinają się. Zobacz również: Ogólne informacje. Usunięcie obiektów 3D oprócz części wspólnej (Przecięcie) Polecenie umożliwia usunięciem dwóch przecinających się obiektów 3D, oprócz elementu będącego częścią wspólną np.: Kliknąć Rysuj > Przecięcie. Wybrać obiekty. Nieusunięta pozostanie część wspólna dwóch elementów. Wskazówka: Możliwe jest wybranie kolejnego obiektu na którym zostanie wykonane przecięcie z aktualnie wybranym obiektem aby zakończyć należy kliknąć prawym klawiszem lub nacisnąć klawisz Esc. Notka: Polecenie nie działa na obiektach, które nie przecinają się. Zobacz również: Ogólne informacje

Dzielenie obiektów 3D (Obetnij po płaszczyźnie) Polecenie umożliwia dzielenie obiektów za pomocą odpowiedniej płaszczyzny. Aktywować płaszczyznę, która będzie wykorzystana do podzielenia obiektu (w zakładce Płaszczyzny) jeżeli nie istnieje, należy ją utworzyć. Kliknąć Rysuj > Obetnij po płaszczyźnie, następnie wybrać obiekt do podzielenia. Zobacz również: Ogólne informacje Tworzenie obiektów 3D z konturów 2D (Oczyść) Polecenie umożliwia utworzenie obiektu 3D przy pomocy dwóch konturów pierwszy definiuje kształt, natomiast drugi (zazwyczaj polilinia) określa odpowiednie rozszerzenie elementu zgodne z kształtem 3D. Określić wysokość obiektu 3D poprzez wprowadzenie odpowiedniej wartość w polu Offset (lub pozostawić aktualną wartość). Wybrać linie konturu 2D. Kliknąć Rysuj>Oczyść. Obok kursora pojawi się monit informujący o wybraniu elementów do rozszerzenia konturu 2D.

Wskazówka: Można najpierw wybrać polecenie, wykonać kolejne czynności a następnie przejść do następnego kroku. W tym celu po wyborze linii konturu należy kliknąć prawym przyciskiem myszy, aby zakończyć wybieranie. Wybrać linie określające rozszerzenie, następnie kliknąć prawym przyciskiem, aby zakończyć wybór. Kliknąć Tak/Nie, aby usunąć/pozostawić element 2D. Zostanie automatycznie utworzony obiekt 3D. Przykłady : 1. Cztery (czerwone) linie tworzą prostokąt, który będzie wyciągnięty, natomiast (biała) polilinia określa ścieżkę, po której zostanie utworzony element. 2. Zaznaczono dwie linie (prostokąta), natomiast ścieżka pozostała niezmieniona. Zobacz również: Ogólne informacje

Tworzenie obiektów 3D przez obrót konturów 2D (Obróć) Polecenie umożliwia utworzenie obiektu 3D poprzez obrót konturu 2D wokół zdefiniowanej osi np.: Kliknąć Rysuj > Obróć. Wybrać elementy (linie, łuki) konturu, zakończyć wybór klikając prawym klawiszem. Wybrać dwa punkty, aby zdefiniować linię określającą oś obrotu (nie jest potrzebne, jeżeli została narysowana wcześniej linia). Podać kat obrotu w wyświetlonym oknie, następnie nacisnąć Enter. Kliknąć Tak/Nie, aby usunąć/pozostawić element 2D. Zostanie automatycznie utworzony obiekt 3D. Zobacz również: Ogólne informacje Offset Offset jest wykorzystywany do określenia wysokości rysowanych/wybranych obiektów 3D walców, prostopadłościanów lub stożków. Podać wartość poprzez wpisanie wartości lub za pomocą strzałek:

Definiowanie właściwości obiektów graficznych (Style) Sekcja Style wykorzystywana jest do określenia lub zmiany właściwości graficznych elementów lub obiektów: Zaznaczyć element(y) do modyfikacji. Dokonać zmian dla odpowiednich właściwości: Kolor: określa kolor elementu/obiektu. Można wybrać kolory z zakładek: Niestandardowy, Sieciowy lub Systemowy. Przezroczystość: określa przezroczystość elementu/obiektu. Zmianę można dokonać podając określoną wartość lub za pomocą strzałek. Należy mieć na uwadze, że wartość nie może przekroczyć 256. Grubość linii: określana przez wybór wartości z dostępnej listy. Rodzaj linii: określany przez wybór linii z dostępnej listy. Zobacz również: Ogólne informacje. Ustawianie domyślnych stylów graficznych Umożliwia określnie domyślnych metod dla właściwości graficznych tworzonego obiektu. Kliknąć znajdujący się z prawej strony sekcji Style. W wyświetlonym oknie dialogowym: Dla każdej właściwości graficznej, określić domyślną metodę:

byentity: opdowiednia wartość ustawiona w sekcji Style określana dla poszczególnych obiektów. bylayer: wartość określana dla warstwy na której jest wstawiony obiekt. (Zobacz również: Zakładka Warstwy) byparent: jeżeli powiązanie (Master Slave) zostało zdefiniowane dla kliku narysowanych obiektów, obiekty typu Slave będą dziedziczył wartość z obiektu Master. (Zobacz również: Zdefiniuj powiązania) Przyciągaj Funkcje dostępne w sekcji Przyciągaj umożliwiają wybranie odpowiednich punktów dla obiektów. Punkty wykorzystywane są w połączeniu z innymi poleceniami i pozwalają na łatwe określenie punktów na rysunku wspomagają w dokładnym rysowaniu obiektów. Przykładowo, za pomocą punktów do przyciągania można wybrać dokładny punkt końcowy linii lub środka okręgu. Notka: Oprogramowanie wykorzystuje punkty do wybrania możliwych punktów referencji podczas tworzenia symboli, modyfikacji elementów oraz definicji płaszczyzn.

Funkcja umożliwia skorzystanie z następujących trybów: Siatka edycja odbywa się po aktywnej siatce. Środek przyciąga do środka okręgu, łuku lub łuku polilini. Aby środek został odnaleziony, kursor musi przejść przez obwód okręgu lub łuku. Aby wykorzystać ten punkt (np. do rysowania) należy kliknąć na obwód łuku lub okręgu. Kwadrant przyciąga do jednego z czterech punktów okręgu. (Punkt końcowy oraz Punkt środkowy nie są dostępne podczas rysowania okręgów). Punkt końcowy przyciąga do punktów końcowych linii oraz łuków. Punkt środkowy przyciąga do środkowych punktów linii i łuków, a także do środowych punktów segmentów polilinii. Przekrój przyciąga do punktu przecięcia dwóch obiektów. Środek pomiędzy dwoma punktami określony poprzez dwa punkty. Automatycznie zostaje obliczony punkt będący pomiędzy nimi po środku. Tryb ten może być aktywowany tylko podczas rysowania. Punkt względny przyciąga do punktu umieszczonego na określonej odległości od punktu. Tryb ten może być aktywowany tylko podczas rysowania. Należy wybrać punkt referencyjny, następnie podać odległość (poprzez współrzędne X, Y oraz Z) i zatwierdzić Eneter. Pozycja punktu początkowego (rysowanego obiektu) jest obliczana w odniesieniu do punktu referencyjnego, o określonych wartościach X, Y, Z. Można korzystać z kilku funkcjonalności (trybów) w jednym momencie. Jeżeli tryb jest aktywny (tj. załączony), odpowiednia funkcja jest podświetlona: Aby wyłączyć aktywny tryb, należy kliknąć na odpowiedniej (podświetlonej) funkcji. Aby włączyć, należy kliknąć ponownie.

!!! Pierwszeństwo posiada Siatka, ponieważ jest to główne narzędzie wykorzystywane podczas tworzenia modeli 3D. Jeżeli nie jest możliwe wybranie odpowiedniego punktu przy aktywowanej Siatce, należy najpierw ją wyłączyć. Zobacz również: Ogólne informacje Gładkie krzywe Polecenie używane jest po wykonaniu kilku poleceń, jeżeli okręgi, łuki i/lub elipsy są zobrazowane, jako polilinie umożliwia stworzenie gładkich krzywych ponownie. Menu Rozmiar Polecenia dostępne w menu Rozmiar umożliwiają pomiar odległości i wstawianie wymiarów. Kolor linii do wymiarowani (oraz tekst) jest określony w menu Rysuj (zobacz Definiowanie właściwości obiektów graficznych (Style), oraz właściwości graficzne w oknie Ustawienie wymiarowania. Ważne: Odległości mogą być mierzone i wstawione tylko na aktywnej płaszczyźnie. Należy upewnić się, że aktywna jest odpowiednia płaszczyzna przed wykorzystaniem odpowiedniej funkcjonalności. Wskazówka: Jeżeli wymiary mają zostać umieszczone na płycie montażowej, w celu uniknięcia problemów z drukowaniem gry płyta montażowa może nałożyć się z wymiarem (będącym na aktywnej płaszczyźnie), po wstawieniu wymiarów należy użyć narzędzia do modyfikacji aby przesunąć na przód płaszczyzny (przykładowo, na 1 mm). Aby dowiedzieć się więcej, zobacz Modyfikuj zaznaczone

Wymiarowanie pomiędzy dwoma punktami Polecenie Pomiędzy 2 punktami wykorzystywane jest do wymiarowania. Umożliwia obliczenie oraz wyświetlenie pomiędzy dwoma punktami na aktywnej płaszczyźnie poprzez automatyczne wstawianie odpowiednich linii do wymiarowania. Opcjonalnie: kliknąć w prawym dolnym rogu sekcji Rozmiar i określić właściwości wstawianego wymiaru w oknie Ustawienia wymiarowania. Kliknąć Rozmiar > Pomiędzy 2 punktami. Wybrać dwa punkty, które mają zostać zwymiarowane wymiar zostanie automatycznie obliczony i wyświetlony. Przesunąć kursor, aby jednocześnie narysować linie wymiarowania. Wybrać pozycję dla wymiaru oraz odpowiednich linii np.: Notka: Skala wymiarowania jest określona w zakładce Atrybuty w oknie dialogowym Ustawienia wymiarowania.

Połączenie pomiarowe Umożliwia wykonanie pomiaru pomiędzy dwoma punktami na aktywnej płaszczyźnie. Wykorzystywane jest w sytuacji, gdy potrzebna jest informacja o współrzędnych punktu zlokalizowanego w określonej odległości od innego punktu. Kliknąć Rozmiar > Połączenie pomiarowe. Wybrać punkt, od którego jest mierzona odległość. Przesunąć kursor, aby określić odległość np.: Kliknąć, aby zobaczyć współrzędne punktu. Notka: Skala wymiarowania jest określona w zakładce Atrybuty w oknie dialogowym Ustawienia wymiarowania. Zobacz również: Wymiarowanie pomiędzy dwoma punktami Wymiarowanie ciągłe Umożliwia obliczenie odległości (pionowej oraz poziomej) pomiędzy punktem zerowym (zdefiniowanym przez użytkownika) a kolejnym punktem. Opcjonalnie: kliknąć w prawym dolnym rogu sekcji Rozmiar i określić właściwości wstawianego wymiaru w oknie Ustawienia wymiarowania.

Kliknąć Rozmiar > Ciągły. Aby zdefiniować punkt zerowy : Wybrać punkt początkowy. Przesunąć kursor po współrzędnej X, jeżeli będzie mierzona odległość w pionie, natomiast Y, jeżeli będzie mierzona odległość w poziomie. Wskazać punkt zerowy, który zostanie oznaczony małym okręgiem. Przesunąć kursor w dozwolonym kierunku (pionowym lub poziomym). Wskazać punkt, według którego ma zostać zmierzona odległość od punktu zerowego. Wymiar ciągły zostanie wstawiony. Wymiarowanie ortogonalne Wymiarowanie ortogonalne umożliwia obliczenie ortogonalnej (na osi X lub Y) odległości pomiędzy dwoma punktami na aktywnej płaszczyźnie, oraz automatyczne wstawienie odpowiednich linii wymiarowania. Opcjonalnie: kliknąć w prawym dolnym rogu sekcji Rozmiar i określić właściwości wstawianego wymiaru w oknie Ustawienia wymiarowania. Kliknąć Rozmiar > Ortogonalny.

Wybrać dwa punkty, pomiędzy którymi zostanie zmierzona odległość zostanie automatycznie obliczony oraz wyświetlony. Przesunąć kursor, aby narysować jednocześnie linie wymiarowania np. (kursor przesuwany po Y): Wybrać pozycję dla obliczonego wymiaru oraz linii wymiarowania. Aby zakończyć wymiarowanie, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy lub nacisnąć klawisz Esc. Ustawienia wymiarowania Okno dialogowe Ustawienia wymiarowania umożliwia zdefiniowanie właściwości tekstu oraz właściwości graficzne wymiarów wstawianych na rysunku. Kliknąć znajdujący się w prawym rogu zakładki Rozmiar. W wyświetlonym oknie dialogowym: W zakładce Tekst określić właściwości tekstu.

W zakładce Strzałki określić właściwości graficzne strzałek linii wymiarowania. W zakładce Atrybuty określić właściwości linii wymiarowania oraz skalę wymiarowania.

Kliknąć OK, aby zaakceptować wprowadzone zmiany. Menu Modyfikuj Polecenie dostępne w menu Modyfikuj umożliwia modyfikację zaznaczonych elementów. Wytnij / Kopiuj / Wklej / Usuń zaznaczone Polecenia są również dostępne z menu kontekstowego dla zaznaczonych elementów w oknie rysunku. Elementy, które zostały wycięte lub skopiowane (poprzez polecenie Kopiuj lub Kopiuj z początkowym punktem) mogą zostać wklejone w dowolnym miejscu na modelu. Podczas wstawiania, jeżeli zostanie naciśnięty jeden z klawiszy X, Y lub Z, element zostanie obrócony o 90 stopni wokół odpowiedniej osi. Aby obrócić element, aby pasował do aktywnej płaszczyzny, należy nacisnąć klawisz P.

Zaznaczyć element i kliknąć Modyfikuj > Wytnij / Modyfikuj > Kopiuj. Alternatywnie, kliknąć prawym przyciskiem myszy na zaznaczonym elemencie a następnie wybrać Wytnij / Kopiuj z menu kontekstowego. Wybrać Modyfikuj > Wklej lub kliknąć prawym przyciskiem myszy i z menu kontekstowego wybrać Wklej. Wybrać miejsce wklejenia elementu. Aby wyjść z trybu wklejania, należy nacisnąć Esc lub kliknąć prawym przyciskiem myszy. Kopiuj z początkowym punktem Polecenie umożliwia kopiowanie elementów o określonym punkcie referencyjnym, który zostanie wykorzystany podczas wklejania. Wybrać element, następnie wybrać Modyfikuj > Kopiuj z początkowym punktem, lub kliknąć prawym przyciskiem myszy na zaznaczonych elementach i z menu kontekstowego wybrać Kopiuj z początkowym punktem. Wybrać punkt początkowy. Wkleić skopiowany element (zobacz Wytnij / Kopiuj / Wklej / Usuń zaznaczone). Modyfikuj zaznaczony Polecenie umożliwia przesunięcie i/lub obrót zaznaczonych elementów. Po wybraniu polecenia, pojawi się narzędzie do modyfikacji, którego punkt początkowy jest punktem referencyjnym danego elementu (domyślnie jest to środek): W przypadku wybraniu kilku elementów, punkt początkowy dla narzędzia jest obliczany dal zaznaczonych elementów.

Przesunięcie elementu jest wykonywane za pomocą przesunięcia narzędzia w określonym kierunku. Tak długo jak tryb modyfikacji jest aktywny, dostępne są dwie ikony dotyczące zatwierdzenia (OK) lub anulowania (Anuluj) modyfikacji: Wybrać element do przesunięcia. Wybrać Modyfikuj > Modyfikuj zaznaczony. Alternatywnie kliknąć prawym przyciskiem myszy i z menu kontekstowego wybrać Modyfikuj > Modyfikuj. Aby przesunąć element po linii prostej, należy kliknąć na strzałce o określonym kierunku. Przesunąć element (bez puszczania lewego przycisku myszy) do określonego punktu. Podczas przesuwania elementu, widoczna jest odległość pomiędzy pozycją początkową a przesuwanym elementem. Alternatywnie, zamiast przesuwania elementu, można nacisnąć Spację i podać odległość, a następnie nacisnąć Enter. Element zostanie automatycznie przesunięty na określoną pozycję. Aby obrócić element, należy kliknąć na odpowiedni łuk narzędzia do modyfikacji, następnie obrócić element wokół odpowiedniej osi. Podczas obrotu elementu, widoczny jest kąt obrotu, obliczony względem pozycji początkowej. Alternatywnie, zamiast obrotu elementu, można nacisnąć Spację i podać kąt, a następnie nacisnąć Enter. Element zostanie automatycznie obrócony o określony kąt.

Notka: Należy wprowadzić poprawne wartości, aby otrzymać odpowiedni obrót elementu. Poniższy rysunek przedstawia trzy kierunki widoczne na (domyślnym) widoku z przodu elementu. Aby zatwierdzić nową pozycję elementu oraz zakończyć modyfikację, należy kliknąć ikonę OK: Aby anulować dokonane zmiany i wyjść z trybu modyfikacji, należy nacisnąć Esc lub kliknąć ikonę Anuluj: Uwaga! Klawisz Esc oraz ikona Anuluj mogą być używane tylko w sytuacji, gdy nie zostały zatwierdzone zmiany dla nowej pozycji elementu. Jeżeli mają zostać anulowane zatwierdzone przesunięcia, należy użyć polecenia Główny > Cofnij. Przydatne wskazówki: 1. Aktywny tryb modyfikacji umożliwia zmianę punktu referencyjnego (wyświetlonego narzędzia do modyfikacji) dla zaznaczonego elementu np. w celu łatwiejszego wstawiania elementu na zabudowę. W tym celu należy: Nacisnąć klawisz R a następnie wybrać odpowiedni punkt na elemencie pojawi się zielony kwadrat oraz napis Punkt referencyjny :

Wybrać odpowiedni punkt narzędzie do modyfikacji zostanie automatycznie umiejscowione w tym punkcie. Następnie możliwa jest modyfikacja elementu. Aby wybrać odpowiednie punkty elementu, należy aktywować odpowiednie funkcjonalności z sekcji Przyciągaj np. Punkt końcowy 2. Można bezpośrednio przesunąć element na określoną pozycję poprzez wybranie odpowiedniego punktu (na innym elemencie), do którego punkt referencyjny zostanie automatycznie przyciągnięty mogą być wykorzystane tylko punkty końcowe. W ty celu należy: Nacisnąć klawisz S i wybrać odpowiedni punkt, w którym pojawi się zielony kwadrat oraz napis Snappoint : Punkt referencyjny elementu zostanie automatycznie przesunięty wraz z całym elementem. Zobacz również: Skaluj zaznaczone, Skróty SEE Electrcal 3D Panel Skaluj zaznaczone Polecenie umożliwia przeskalowanie oraz przesunięcie zaznaczonych elementów zgodnie z współczynnikiem skali oraz zdefiniowanym punktem referencyjnym. Zaznaczyć element(y). Kliknąć Modyfikuj > Skaluj zaznaczone, lub użyć polecenia z menu kontekstowego Modyfikuj > Skaluj. Wybrać punkt referencyjny.

Określić współczynnik skali i nacisnąć klawisz Enter. Element zostanie przeskalowany i przesunięty. Zobacz również: Modyfikuj zaznaczony Dołącz Polecenie umożliwia połączenie dwóch linii geometrycznych. Kliknąć Modyfikuj > Dołącz. Wybrać pierwszą, następnie drugą linię do połączenia. W zależności od ich pozycji oraz długości, linie zostaną automatycznie wydłużone lub skrócone, aby było możliwe ich połączenie w punkcie przecięcia. Notka: Jeżeli wybranie linie nie posiadają punktu przecięcia (nawet poza przestrzenią roboczą), nie będzie możliwe ich połączenie. Obetnij Polecenie umożliwia usunięcie części elementów geometrycznych w miejscu przecięcia z innym elementem. Kliknąć Modyfikuj > Obetnij. Obok kursora wyświetli się monit wybierz przycięty obiekt. Wybrać element, który będzie elementem tnącym pozostałe obiekty. Obok kursora wyświetli się monit wybierz obiekt do przycięcia.

Wybrać element do przycięcia. Wybrana część elementu zostanie usunięta. Kontynuować przycinanie pozostałych elementów (przycinane za pomocą pierwszego wyznaczonego elementu). Przedłużenie Polecenie umożliwia przedłużenie elementu geometrycznego. Kliknąć Modyfikuj > Przedłużenie. Wybrać element za pomocą którego będzie wykonywane przedłużenie. Wybrać elementy, które zostanie przedłużony. Wybrany element zostanie automatycznie przedłużony. Aby zakończyć przedłużanie, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy lub nacisnąć klawisz Esc. Przerwij Polecenie umożliwia przycięcie części elementu geometrycznego. Kliknąć Modyfikuj > Przerwij i wybrać element do przerwania. Wybrać punkty, które definiują wycięty odcinek. Zostanie usunięta wybrana część elementu.

Offset Polecenie umożliwia utworzenie jednego bądź wielu nowych elementów z odpowiednim offsetem na podstawie zaznaczonego elementu 2D (bądź jego części linii/okręgu/łuku/polilinii). Kliknąć Modyfikuj > Offset. Wybrać element. Przesunąć element na określone miejsce można przesunąć tylko równolegle do wybranego elementu. Jeżeli zaznaczonym elementem jest okrąg, zostaje zachowany jego środek offset wykonywany jest poprzez narysowanie innego okręgu o tym samym środku, ale o większym bądź mniejszym promieniu (w zależności od przesunięcia kursora). Wskazówka: Aby utworzyć wielokrotny offset, należy nacisnąć Spację, wprowadzić (w wyświetlonym oknie) odległość oraz liczbę powieleń, a następnie zatwierdzić. Wybrać pozycję dla zduplikowanego elementu. Menu Szafa Polecenia dostępne w menu Szafa pozwalają na narysowanie szaf oraz szyn na aktywnej płaszczyźnie, a także na wykonanie kliku przetwarzań m.in. automatycznego wyznaczania tras kablowych. Rysowanie szafy Polecenia z grupy Szafa umożliwiają narysowanie rozdzielnic.

Wybrać Kolor, aby zdefiniować kolor rysowanej szafy. Można wybrać pomiędzy kolorami niestandardowymi, sieciowymi oraz systemowymi. Określić Głębokość szafy poprzez ustawienie odpowiedniej wartości można wprowadzić bądź wybrać za pomocą strzałek. Określić Grubość. Kliknąć aby w nowym oknie określić Numer prefiksu oraz Kod katalogowy szafy. Kliknąć Rysuj. Narysować prostokąt reprezentujący szafę. Po wybraniu pierwszego punktu prostokąta, można nacisnąć Spację, aby określić szerokość a następnie wysokość. Aby dowiedzieć się więcej o rysowaniu prostokąta, zobacz Prostokąt. Rysowanie płyty montażowej Polecenia z grupy Płyta montażowa umożliwiają narysowanie płyt montażowych.

Wybrać Kolor, aby zdefiniować kolor rysowanej płyty montażowej. Można wybrać pomiędzy kolorami niestandardowymi, sieciowymi oraz systemowymi. Określić Grubość płyty poprzez ustawienie odpowiedniej wartości można wprowadzić bądź wybrać za pomocą strzałek. Kliknąć aby w nowym oknie określić Numer prefiksu oraz Kod katalogowy płyty montażowej. Kliknąć Rysuj. Narysować prostokąt reprezentujący płytę montażową. Po wybraniu pierwszego punktu prostokąta, można nacisnąć Spację, aby określić szerokość a następnie wysokość. Aby dowiedzieć się więcej o rysowaniu prostokąta, zobacz Prostokąt. Rysowanie szyny montażowej Polecenia z grupy Szyna montażowa umożliwiają narysowanie szyn. Wybrać Kolor, aby zdefiniować kolor rysowanej szyny.

Można wybrać pomiędzy kolorami niestandardowymi, sieciowymi oraz systemowymi. Określić Szerokość szyny poprzez ustawienie odpowiedniej wartości można wprowadzić bądź wybrać za pomocą strzałek. Określić Grubość. Kliknąć aby w nowym oknie określić Numer prefiksu oraz Kod katalogowy szyny montażowej. Kliknąć Rysuj. Narysować linie określającą długość szyny, Prostokąt o określonej szerokości jest automatycznie rysowany jako reprezentacja szyny. Po wybraniu pierwszego punktu prostokąta, można nacisnąć Spację, aby określić długość. Aby dowiedzieć się więcej o rysowaniu linii, zobacz Linia. Wstawianie żyły pomiędzy dwoma końcówkami Moduł SEE 3D Panel Manufacturing Polecenie Przewód 2 punktowy umożliwia narysowania żył pół-automatycznie. Wszystkie narysowane żyły są dodane do listy wyświetlanej z zakładce Żyły możliwe jest wyznaczeni ich tras kablowych. Aby narysować żyłę:

Należy upewnić się, że zostały utworzone połączenia (zobacz Utwórz połączenie). Kliknąć Szafa > Przewód 2 punktowy. Wybrać odpowiednie połączenie, aby określić pierwszą końcówkę żyły. Obok kursora pojawi się monit informujący, że połączenie może zostać wybrane: Określić drugą końcówkę w podobny sposób (pojawi się monit Connection2 ). Połączenie między dwoma punktami zostanie utworzone i przebiegnie przez korytko kablowe na podstawie zdefiniowanych właściwości. Proces bierze pod uwagę ustawienia zdefiniowane we właściwościach rysunku oraz trasy kablowe (o ile takie istnieją). W przypadku gdy korytko kablowe nie istnieje, a trasa kablowa została zdefiniowana, zostanie ona wykorzystana do wyznacznia ścieżki tego połączenia.. Jeśli ani korytko kablowe ani trasa kablowa nie istnieje, końcówki zostaną połączone najkrótszą drogą. Wskazówki: 1. Możliwe jest automatyczne ponowne wyznaczenie tras kablowych za pomocą polecenia Powtórz ustalanie tras wszystkich przewodów z menu kontekstowego. 2. Ręczna zmiana tras jest możliwa za pomocą polecenia Manual re-routing is possible through the Żyła Zmień trase kablową. Ustawienia połączeń Moduł SEE 3D Panel Manufacturing Okno dialogowe Ustawienia połączeń, które można wywołać poprzez kliknięcie przycisku Żyła umożliwia edycję ustawień tworzenia żył podczas procesu drutowania: w sekcji

W sekcji Utwórz połączenie należy wybrać sposób wyznaczania tras kablowych. Jeżeli zostanie zaznaczona opcja Prostopadle wzdłuż aparatu do korytka, należy określić odpowiednią odległość pomiędzy żyłą a komponentem. W sekcji Dodatkowa długość przewodu definiowana jest dodatkowa długość, która będzie obliczana lub, jeżeli zostanie zaznaczona opcja Stała dodatkowa długość, należy wprowadzić odpowiednią wartość. Kliknąć OK, aby zatwierdzić. Określanie trasy kablowej Moduł SEE 3D Panel Manufacturing Polecenie umożliwia ręczne zdefiniowanie tras kablowych, które będą wykorzystane podczas procesu drutowania. Kliknąć w prawym dolnym rogu sekcji Korytko i zmienić domyślne ustawienia odnośnie tworzenia tras kablowych oraz korytek w wyświetlonym oknie dialogowym (opcjonalnie).

Zobacz również:ustawienia trasy kablowej oraz tworzenia korytek Kliknąć Szafa > Określ trasy kablowe. Określić punkt początkowy trasy kablowej. Wykorzystać narzędzie do modyfikacji aby narysować linie reprezentującą trasę kablową należy wybrać prawidłowy widok. Aby uzyskać informację o poługiwaniu się tym narzędziem, zobacz Modyfikuj zaznaczony. Kliknąć prawym przyciskiem myszy aby zakończyć rysowanie. Użyć polecenia Szafa > Ukryj korytko kablowe aby ustawić widocznośćkorytek kablowych utworzonych poprzez polecenie Określ trasy kablowe. Jeżeli jest aktywne polecenie, wszystkie korytka zostaną ukryte: Uwaga! Jeżeli polecenie jest aktywne podczas definiowania tras kablowych, nie zostaną wyświetlone utworzone korytka. Aby były widoczne, należy kliknąć (ponownie) polecenie Ukryj korytko kablowe aby wyłączyć polecenie. Notki: 1. Jeżeli w ustawieniach dla korytek nie jest zaznaczona opcja Utwórz korytka kablowe, podczas definiowania tras kablowych nie zostaną utworzone korytka. 2. Aby usunąć trasę kablową, należy zaznaczyć ją, a następnie nacisnąć Delete. 3. Aby przedłużyć trasę kablową, należy kliknąć na jej koniec a następnie narysować nową. Zobacz również: Automatyczne wyznaczanie tras kablowych. Ukrywanie korytek kablowych Moduł SEE 3D Panel Manufacturing

Polecenie umożliwia zmianę widoczności korytek kablowych utworzonych za pomocą polecenia Określ trasy kablowe. Ustawienia trasy kablowej oraz tworzenia korytek Moduł SEE 3D Panel Manufacturing Przed narysowaniem tras kablowych oraz (ewentualnie) korytek, możliwa jest zmiana domyślnych ustawień. W tym celu należy: Kliknąć w prawym dolny rogu w sekcji Korytko. W wyświetlonbym oknie Korytko: Włączyć opcję Utwórz korytka kablowe jeżeli mają być tworzone korytka podczas definiowania trasy kablowej. Jeżeli opcja nie jest włączona, nie będą tworzone korytka podczas definiowania trasy kablowej. Zdefiniować atrybuty dla korytek (Rozmiar, Wpółczynnik zapełnienia, itd.). Zdefiniować geometrię korytka w sekcji Kształt. Dostępne są dwie możliwościwyboru kształtu: - Okrąg: przy zaznaczonej tej opcji, należy określić średnicę korytka (lub pozostawić wartość domyślną). - Prostokąt: przy zaznaczonej tej opcji, należy określić szerokość postokąta (lub pozostawić wartość domyślną). W sekcji Ustal trasę, wybrać kolor dla linii która będzie wykorzystana do narysowania trasy kablowej.

Kliknąć OK. Korytka kablowe - informacje Moduł SEE 3D Panel Manufacturing W oknie dialogowym Informacje korytek kablowych znadjują się informacje odnośnie wstawionych przewodów oraz poziomów wypełnienia dla każdego punktu korytka. Wybrać korytko kablowe. Kliknąć Szafa > Informacje. Przesunąć wskaźnik aby okreslić punkt korytka np. : Notka: Współczynnik wypełnienia korytka oraz wypelnienie korytka są zdefiniowane dla danego korytka w zakładce Właściwości. Sprawdź kolizję Moduł SEE 3D Panel Manufacturing Polecenie umożliwia wykonanie kontroli nachodzących na siebie aparatów w szafie, dzięki czemu możliwa jest zmiana ich położenia lub parametrów określająych ich przestrzenie montażowe.

Ważne! Proces weryfikacji sprawdza nachodzące na siebie przestrzenie montażowe. W związku z tym kolizja jest wykrywana w sytuacji, gdy nachodzą na siebie budowy montażowe, nawet jeśli elementy aparatów na rysunku nie nachodzą na siebie. Kliknąć Szafy > Sprawdź kolizję. Wszystkie elementy niepoprawnie wstawione (nachodzące na siebie) zostaną podświetlone. Kliknąc prawym klawiszmy aby odznaczyć podświetlone elementy. Wskazówka: W przypadku wykrycia kolizji, można zmienić rozmiary elementów (aby nie nachodziły na siebie) w zakładce Właściwości dla danych elementów. Pokaż obudowę montażową Moduł SEE 3D Panel Manufacturing Umożliwia na wyświetlanie wirtualnych obszarów okreslkających przetrzeń montażową zaznaczonego elementu. Click Cabinet > Show Mounting Box. Wybrać element. Kliknąć Szafa > Pokaż obudowę montażową. Zostanie wyświetlona przestrzeń montażowe dla danego elementu zostanie podswietlona wraz z elementem. Kliknąć prawym przyciskiem aby anulować. Notki: 1. Przestrzeń montażowa jest brana pod uwagę podczas procesu wykrywania kolizji. 2. Rozmar przetrzeni montażowej może zostać zmieniony w zakładce Właściwości.

Menu Okna Polecenia dostępne w menu Okna umożliwiają na określenie wyświetlanych zakładek dostępnych w SEE Electrical 3D Panel. Jeżeli dana zakładka jest widoczna w programie, odpowienia opcja (wcześniej aktywowana) jest zaznaczona. Aby ukryć zakładkę, należy kliknąć na zaznaczonej opcji. Aby była ponownie widoczna, należy kliknąć ponownie. Zobacz również: Przegląd Skróty SEE Electrical 3D Panel Skróty klawiszowe Ctrl + A Ctrl + I Delete Ctrl + F Zaznacz wszystko Odwrócenie zaznaczenia Usuń Dopasowanie okna