Warszawa, 8.07.2007 Przełomowe wyniki badania EXCLAIM Badanie EXCLAIM, pierwsze międzynarodowe badanie, wykazało że wydłużenie profilaktyki przeciwzakrzepowej, redukuje o 44% liczbę epizodów żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów niechirurgicznych z ostrymi schorzeniami. Paryż, Francja, 8 lipca 2007 r. Firma Sanofi-Aventis ogłosiła wyniki badania EXCLAIM (EXtended CLinical prophylaxis in Acutely Ill Medical patients wydłużona profilaktyka kliniczna u pacjentów niechirurgicznych z ostrymi schorzeniami). Wyniki badania po raz pierwszy zostały zaprezentowane podczas XXI Kongresu ISTH (Międzynarodowego Towarzystwa Zakrzepicy i Hemostazy), który odbył się w lipcu w Genewie, w Szwajcarii. Badanie EXCLAIM wykazało korzyści z wydłużenia profilaktyki z zastosowaniem preparatu Clexane u pacjentów niechirurgicznych z ostrymi schorzeniami w porównaniu ze schematem stosowania tych leków przez 10 dni, przy czym zaobserwowano statystycznie istotną redukcję o 44% liczby epizodów żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE) (zakrzepica żył głębokich i (lub) zatorowość płucna). Badanie EXCLAIM jest badaniem przełomowym. Po raz pierwszy bowiem oceniono korzyści z przedłużonej profilaktyki przeciwzakrzepowej u pacjentów z ostrymi schorzeniami internistycznymi o ograniczonej ruchomości. Wyniki badania potwierdzają rolę Clexane jako preparatu referencyjnego w profilaktyce ŻChZZ u pacjentów z ostrymi schorzeniami internistycznymi powiedziała Małgorzata Górska, Medical Manager firmy Sanofi-Aventis. U pacjentów niechirurgicznych z ostrymi schorzeniami występuje podwyższone ryzyko VTE. Korzyści z profilaktyki zakrzepicy z zastosowaniem enoksaparyny (10+/- 4 dni) wykazano już w tej populacji pacjentów i taki schemat jest uważany za leczenie standardowe (1). Pomimo to, praktyka kliniczna sugeruje, że ryzyko VTE może występować dłużej niż przez 10 dni (1), szczególnie w przypadku pacjentów z ograniczeniem ruchomości. Nigdy nie oceniano skuteczności i bezpieczeństwa przedłużonej profilaktyki w tej populacji pacjentów, choć wykazano to w kilku populacjach pacjentów chirurgicznych podwyższonego ryzyka (2;3), w związku z czym jest na zalecana przez wytyczne międzynarodowe (4). Celem badania EXCLAIM była ocena wyższości profilaktyki z zastosowaniem enoksaparyny podawanej przez 28+/ 4 dni w porównaniu z placebo, przy czym oba schematy stosowano po wstępnym leczeniu enoksaparyną, trwającym 10+/ 4 dni w celu zredukowania częstości epizodów 1
VTE. Podstawowym kryterium oceny skuteczności była częstość występowania bezobjawowej zakrzepicy żył głębokich (DVT), objawowej DVT, objawowej zatorowości płucnej (PE) lub PE prowadzącej do zgonu w okresie leczenia podwójnie zaślepionego. Statystycznie istotna, wynosząca 44% redukcja ryzyka względnego epizodów VTE zaobserwowana w przypadku trwającej dłużej profilaktyki z zastosowaniem enoksaparyny w porównaniu z placebo w odniesieniu do podstawowego kryterium oceny (2,8% w porównaniu z 4,9%; p=0,0011) była związana z redukcją częstości objawowej VTE o 73% (0,3% w porównaniu z 1,1%; p=0,0044) oraz z bezobjawową proksymalną DVT o 34% (2,5% w porównaniu z 3,7%; p=0,0319). Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic w częstości występowania objawowej zatorowości płucnej (PE) lub PE prowadzącej do zgonu. Statystycznie istotna redukcja ryzyka względnego VTE zaobserwowana po stosowaniu enoksaparyny przez 38 dni utrzymywała się po 90 dniach (3,0% w porównaniu z 5,2%; p=0,0015). Victor F. Tapson, MD, profesor medycyny, dyrektor Centrum Leczenia Chorób Naczyniowych Płuc w Klinice Pulmonologicznej i Intensywnej Opieki Medycznej Centrum Medycznego Uniwersytetu Duke w Durham, w stanie Karolina Północna, pełniący funkcję głównego badacza w badaniu EXCLAIM, powiedział: Wyniki badania wykazały, że pacjenci nie pozostawiają za sobą ryzyka VTE w chwili, gdy opuszczają szpital. Podczas kontynuacji profilaktyki preparat Clexane w sposób statystycznie istotny redukował ryzyko o 44% u pacjentów niechirurgicznych z ostrymi schorzeniami, którzy przez dłuższy czas byli unieruchomieni. W porównaniu z placebo, częstość występowania poważnych krwawień była w sposób statystycznie istotny wyższa w grupie przedłużonego leczenia enoksaparyną (0,6% w porównaniu z 0,15%, p=0,019), lecz ogólna częstość zdarzeń była niska. Nie zaobserwowano różnicy w umieralności ogólnej pomiędzy grupą przedłużonego leczenia enoksaparyną w porównaniu z grupą placebo po 6 miesiącach (10,1% w porównaniu z 8,9%; p=0,18). Badanie EXCLAIM jest pierwszym badaniem, w którym oceniano korzyści z przedłużonej profilaktyki przeciwzakrzepowej u pacjentów niechirurgicznych z ostrymi schorzeniami o ograniczonej ruchomości oraz które wykazało korzyści kliniczne z 5-tygodniowego leczenia enoksaparyną w porównaniu z 10-dniowym schematem leczenia w tej populacji pacjentów powiedział profesor Russell Hull z Uniwersytetu w Calgary, w Kanadzie, Przewodniczący Komitetu Koordynacyjnego w badaniu EXCLAIM. Podobnie jak w przypadku wstępnego wykazania korzyści z profilaktyki przeciwzakrzepowej u pacjentów niechirurgicznych z ostrymi schorzeniami, po raz pierwszy zaobserwowanych w badaniu MEDENOX, badanie EXCLAIM powinno stanowić punkt zwrotny w określaniu standardu postępowania u pacjentów z grup podwyższonego ryzyka VTE; badanie 2
to potwierdziło także rolę enoksaparyny jako preparatu referencyjnego w profilaktyce VTE u pacjentów niechirurgicznych z ostrymi schorzeniami. Informacje o badaniu EXCLAIM Badanie EXCLAIM jest pierwszym międzynarodowym, wieloośrodkowym, prospektywnym, randomizowanym, podwójnie zaślepionym, kontrolowanym za pomocą placebo badaniem. Zakwalifikowano do niego 5 105 pacjentów z ostrymi schorzeniami, u których w ostatnim czasie występowało ograniczenie ruchomości, w 20 krajach, porównując przedłużoną (trwającą 28±4 dni) profilaktykę żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE) z zastosowaniem enoksaparyny heparyny niskocząsteczkowej (LMWH) ze standardowym schematem stosowania enoksaparyny (10±4 dni) w profilaktyce VTE. Pacjentom, którzy w ostatnim czasie byli unieruchomieni przez okres do 3 dni przy mobilności na poziomie 1 (pozostawanie przez cały czas w łóżku lub pozostawanie w pozycji siedzącej) lub na poziomie 2 (możliwość korzystania z łazienki) w wieku > 75 lat z VTE w wywiadzie lub rozpoznaniem nowotworu oraz predefiniowanych ostrych schorzeń, podawano 40 mg enoksaparyny podskórnie raz na dobę przez 10±4 dni, a następnie zrandomizowano ich do grupy otrzymującej ten sam schemat enoksaparyny lub placebo przez dodatkowe 28±4 dni. Komitet koordynacyjny postąpił zgodnie z sugestią Komisji Monitorowania Bezpieczeństwa Danych, aby zmienić kryteria włączenia, dodając do pacjentów o mobilności na poziomie 1 także kryteria włączenia pacjentów o mobilności na poziomie 2: wiek > 75 lat lub VTE w wywiadzie lub rozpoznanie nowotworu. Celem badania EXCLAIM była ocena wyższości profilaktyki z zastosowaniem enoksaparyny podawanej przez 28+/ 4 dni w porównaniu z placebo, przy czym oba schematy stosowano po wstępnym leczeniu enoksaparyną trwającym 10+/ 4 dni w celu zredukowania częstości epizodów VTE. Podstawowym kryterium oceny skuteczności była częstość występowania bezobjawowej zakrzepicy żył głębokich (DVT) wykrywanej w rutynowym, standaryzowanym badaniu ultrasonograficznym, objawowej DVT, objawowej zatorowości płucnej (PE) lub PE prowadzącej do zgonu w okresie leczenia podwójnie zaślepionego. Dodatkowe kryteria oceny skuteczności obejmowały częstość występowania VTE po 3 miesiącach oraz częstość zgonów w okresie 6 miesięcy od włączenia do badania. Podstawowym kryterium oceny bezpieczeństwa były poważne powikłania krwotoczne w tym samym okresie. Informacje o żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej (VTE) Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa to ogólne określenie opisujące powstawanie zakrzepów krwi, które blokują żyły. Może to nastąpić w dowolnej części układu żylnego, lecz najczęściej choroba ta przejawia się zakrzepicą żył głębokich (DVT), zazwyczaj w obrębie kończyn dolnych, a także 3
zatorowością płucną (PE). VTE także stanowi częste powikłanie wśród pacjentów niechirurgicznych z ostrymi schorzeniami, którzy w ostatnim czasie byli unieruchomieni jest to populacja pacjentów niechirurgicznych, którzy są szczególnie narażeni na wystąpienie VTE. Informacje o preparacie Clexane (enoksaparyna) Preparat Clexane jest unikatowym związkiem chemicznym w klasie leków przeciwzakrzepowych, określanym mianem heparyny niskocząsteczkowej (LMWH). Clexane jest najczęściej sprzedawanym na świecie preparatem heparyny niskocząsteczkowej; uzyskuje się go na drodze rozpadu alkalicznego estru benzylowego heparyny; jego masa cząsteczkowa wynosi w przybliżeniu jedną trzecią masy cząsteczkowej heparyny niefrakcjonowanej. Preparat Clexane jest najdokładniej zbadaną LMWH jest on stosowany od 20 lat i było nim leczonych 185 milionów pacjentów w 96 krajach. Jego zastosowania kliniczne są związane z właściwościami przeciwzakrzepowymi. Stosuje się go do hamowania powstawania zakrzepów w naczyniach żylnych i tętniczych, w celu uniknięcia potencjalnych ostrych lub przewlekłych powikłań zakrzepicy żylnej lub tętniczej. Podobnie jak w przypadku wszystkich innych leków przeciwzakrzepowych, najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym preparatu Clexane jest krwawienie. Wskazania kliniczne do stosowania preparatu Clexane mogą być różne w różnych krajach. Informacje o firmie Sanofi-Aventis Sanofi-Aventis jest jedną z największych na świecie firm farmaceutycznych. Dysponując ogólnoświatową organizacją badań i rozwoju, firma Sanofi-Aventis zajmuje czołowe pozycje w siedmiu głównych obszarach terapeutycznych: leków stosowanych w chorobach układu krążenia, zakrzepicy, onkologii, chorobach metabolicznych, chorobach ośrodkowego układu nerwowego, chorobach wewnętrznych oraz szczepionek. Firma Sanofi-Aventis jest notowana na giełdach w Paryżu (EURONEXT: SAN) oraz w Nowym Jorku (NYSE: SNY). W Polsce, w wyniku formalno-prawnego połączenia spółek Sanofi-Synthelabo i Aventis Pharma 4 kwietnia 2006 roku, została powołana nowa spółka o nazwie Sanofi-Aventis Sp. z o.o. W wyniku połączenia powstał trzeci, co do wielkości koncern farmaceutyczny w Polsce. Firma zatrudnia blisko 900 osób, w tym 180 we własnym zakładzie produkcyjnym w Rzeszowie. Stwierdzenia odnoszące się do przyszłości Niniejsza informacja prasowa zawiera stwierdzenia odnoszące się do przyszłości w rozumieniu amerykańskiej ustawy o reformie postępowania sądowego w sprawach związanych z prywatnymi papierami wartościowymi z roku 1995 (Private Securities Litigation Reform Act of 1995) w aktualnie obowiązującej wersji. W myśl tej definicji, stwierdzenia odnoszące się do przyszłości nie stanowią faktów historycznych. Stwierdzenia te zawierają przewidywania i oszacowania natury finansowej wraz z założeniami będącymi podstawą do ich wysnuwania, a także obejmują stwierdzenia dotyczące planów, celów, zamiarów i oczekiwań związanych z przyszłymi zdarzeniami, działaniami, produktami i usługami, oraz stwierdzenia dotyczące wykonania pewnych działań w przyszłości. Stwierdzenia odnoszące się do przyszłości zazwyczaj zawierają czasowniki typu spodziewać się, oczekiwać, uważać, że..., zamierzać, szacować, planować i temu podobne. Mimo, 4
iż zarząd firmy Sanofi-Aventis jest przekonany o tym, że oczekiwania zwerbalizowane w owych stwierdzeniach odnoszących się do przyszłości są uzasadnione, inwestorzy powinni zdawać sobie sprawę z tego, że informacje i stwierdzenia odnoszące się do przyszłości uzależnione są od rozlicznych form ryzyka i niepewności, z których wiele nie daje się przewidzieć i z których wiele znajduje się poza kontrolą Sanofi-Aventis, oraz że owe formy ryzyka i niepewności mogą sprawić, że faktyczne wyniki i rozwój będą znacznie się różniły od tych, które podano, implikowano czy przewidywano w informacjach lub stwierdzeniach odnoszących się do przyszłości. Te czynniki ryzyka i niepewności obejmują kwestie omówione lub określone w publicznie dostępnej dokumentacji przedłożonej przez Sanofi-Aventis instytucjom SEC i AMF, w tym między innymi wymienione w rozdziałach Czynniki ryzyka i Ostrzeżenia dotyczące stwierdzeń odnoszących się do przyszłości w raporcie rocznym firmy sanofi-aventis na formularzu 20-F za rok zakończony 31 grudnia 2006 r. Firma Sanofi- Aventis nie przyjmuje żadnych zobowiązań uaktualniania lub korygowania jakichkolwiek stwierdzeń odnoszących się do przyszłości, chyba że jest to wymagane stosownymi przepisami prawnymi. ***** Kontakt: Philippe BARQUET +33.6.70.48.61.28 1. Samama. New England Journal of Medicine. Wrzesień 1999 r. 2. Bergqvist, New England Journal of Medicine. Marzec 2002 r./ Vol 346, Nr 13 3. Hull, Ann Intern Med. 2001; 135:858-869 4. Geerts, Chest. 2004 5