RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (21 ) Numer zgłoszenia: 335590 (22) Data zgłoszenia: 22.09.1999 (19) PL (11) 187478 (13) B1 (51) IntCl7 A01K 69/00 (54) Sieć stawna, denna (43) Zgłoszenie ogłoszono: 26.03.2001 BUP 06/01 (73) Uprawniony z patentu: Wełpa Stanisław, Ustka, PL (45) o udzieleniu patentu ogłoszono: 30.07.2004 WUP 07/04 (72) Twórcy wynalazku: Stanisław Wełpa, Ustka, PL PL 187478 B1 ( 1. Sieć stawna, denna, zbudowana z żyłki powiązanej 57)w oczka o kształcie regularnego rombu o boku od 52,5 mm do 60 mm, przy czym sieć w położeniu roboczym ma kształt poziomego prostokąta, gdzie górne oczka sieci nanizane są na taśmę górną zaś dolne oczka sieci nanizane są na taśmę dolną a taśma górna zamocowana jest do liny nośnej wyposażonej w pływaki, zaś taśma dolna zamocowana jest do liny obciążającej, przy czym elementami mocującymi taśmę górną do liny nośnej oraz taśmę dolną do liny obciążającej są punktowe przeszycia, i te przeszycia rozstawione są w równych odległościach między pływakami liny nośnej, oraz w równych odległościach na długości liny obciążającej, znamienna tym, ze na długości liny nośnej (4) od 45 m do 58 m znajduje się od 14 do 24 pływaków (5) i między sąsiadującymi pływakami na długości liny nośnej znajduje się od 10 do 16 przeszyć (6) przy czym odległość między sąsiednimi przeszyciami (6) wynosi 180 mm do 230 mm, a między każdymi kolejnymi dwoma przeszyciami (6) łączącymi linę nośną (4) z taśmą górną (2), nanizane są na taśmę górną (2) cztery górne oczka sieci (1) 2. Sieć stawna według zastrz, 1, znamienna tym, ze na długości liny obciążającej (7) od 51 m do 63 m znajdują się regularnie rozstawione przeszycia (8) łączące tę linę obciążającą (7) z taśmą dolną (3) 1 odległość między tymi kolejnymi przeszyciami (8) wynosi od 205 mm do 250 mm, przy czym na każdy odcinek taśmy dolnej, między dwoma przeszyciami (8) nanizane są cztery dolne oczka sieci (1).
Sieć stawna, denna Zastrzeżenia patentowe 1. Sieć stawna, denna, zbudowana z żyłki powiązanej w oczka o kształcie regularnego rombu o boku od 52,5 mm do 60 mm, przy czym sieć w położeniu roboczym ma kształt poziomego prostokąta, gdzie górne oczka sieci nanizane są na taśmę górną zaś dolne oczka sieci nanizane są na taśmę dolną a taśma górna zamocowana jest do liny nośnej wyposażonej w pływaki, zaś taśma dolna zamocowana jest do liny obciążającej, przy czym elementami mocującymi taśmę górną do liny nośnej oraz taśmę dolną do liny obciążającej są punktowe przeszycia, i te przeszycia rozstawione są w równych odległościach między pływakami liny nośnej, oraz w równych odległościach na długości liny obciążającej, znamienna tym, że na długości liny nośnej (4) od 45 m do 58 m znajduje się od 14 do 24 pływaków (5) i między sąsiadującymi pływakami na długości liny nośnej znajduje się od 10 do 16 przeszyć (6) przy czym odległość między sąsiednimi przeszyciami (6) wynosi 180 mm do 230 mm, a między każdymi kolejnymi dwoma przeszyciami (6) łączącymi linę nośną (4) z taśmą górną (2), nanizane są na taśmę górną (2) cztery górne oczka sieci (1). 2. Sieć stawna według zastrz, 1, znamienna tym, że na długości liny obciążającej (7) od 51 m do 63 m znajdują się regularnie rozstawione przeszycia (8) łączące tę linę obciążającą (7) z taśmą dolną (3) i odległość między tymi kolejnymi przeszyciami (8) wynosi od 205 mm do 250 mm, przy czym na każdy odcinek taśmy dolnej, między dwoma przeszyciami (8) nanizane są cztery dolne oczka sieci (1). * * * Przedmiotem wynalazku jest rybacka sieć stawna, denna do połowu biernego ryb, zwłaszcza do połowów na morzu. Podstawowymi urządzeniami do połowu biernego ryb są sieci rybackie w rodzaju sieci stawnej dennej, pławnicy lub okrężnicy. Okrężnicą zwaną również niewodem pelagicznym obstawia się ławicę ryb, a następnie jej spód ściąga się liną w rodzaj sakwy, którą wciąga się na pokład jednostki połowowej. Sieć rybacką stawną w postaci pławnicy stanowi siatka. Szereg takich pojedynczych pławnic łączy się ze sobą. Pojedyncza pławnica zamocowana jest do liny nośnej wyposażonej w pływaki unoszące górną krawędź sieci w obrębie powierzchni wody. Dolna krawędź sieci połączona jest z liną obciążającą, co powoduje, że sieć w położeniu roboczym jest rozpostarta pionowo od powierzchni wody w kierunku dna akwenu połowowego. Inną odmianę takiej sieci stanowi sieć stawna, denna. Budowa jest tu podobna jak budowa pławnicy, lecz zasadniczą cechą konstrukcyjną sieci stawnej dennej jest dobranie liny obciążającej przekraczającej wyporność pływaków liny nośnej. W położeniu roboczym, lina obciążająca sieci stawnej dennej spoczywa na dnie akwenu połowowego, zaś wyporność pływaków liny nośnej powoduje rozpostarcie sieci pionowo od dna akwenu w kierunku powierzchni wody. Pod względem konstrukcyjnym pławnica i sieć stawna, denna są jednak do siebie podobne i w położeniu roboczym mają kształt zbliżony do prostokąta. Górne oczka sieci nanizane są na taśmę górną zamocowaną do liny nośnej. Dolne oczka sieci nanizane są na taśmę dolną połączoną z ołowianką to znaczy ze znaną liną obciążającą z wkładem ołowianym. Znana sieć stawna, denna w położeniu roboczym ma zwykle długość około 50 metrów i wysokość około 3 metrów w wykonaniu dla połowów dorszowych. Szereg takich sieci stawnych dennych łączy się jedna z drugą podczas stawiania na morzu. Sieć musi być zabezpieczona przed zsunięciem się w kierunku jednego z końców liny nośnej. Odbywa się to poprzez połączenie w określonych odstępach taśmy górnej, na którą
187 478 3 nanizane są górne oczka sieci, z liną nośną. Te punkty połączenia taśmy górnej z liną nośną uniemożliwiają przesunięcie pojedynczych oczek lub ich zespołów w kierunku jednego z końców liny nośnej, o co byłoby bardzo łatwo na przykład w trakcie operacji stawiania sieci przed połowem, lub wybierania sieci po skończonym połowie. Mają one wpływ na długość całkowitą sieci. Te znane punkty połączenia znajdują się w równych odległościach od siebie i mają postać punktowych przeszyć nićmi, przebijających i łączących górną taśmę z liną nośną. Skuteczność sieci jest uzależniona w głównej mierze od ilości pływaków na linie nośnej czyli jej wyporności, ilości oczek nanizanych na taśmę górną pomiędzy przeszyciami, oraz odległości pomiędzy sąsiadującymi przeszyciami, a także wielkości pojedynczego oczka. W znanych rozwiązaniach sieci stawnych dennych dorszowych o oczkach w kształcie rombu o boku od 52,5 do 60 mm, przeszycia łączą taśmę górną z liną nośną, co trzy oczka. Wyjątkiem jest odległość między przeszyciami po obu bokach każdego pływaka. Ta odległość między przeszyciami każdego pływaka wystarcza w znanym rozwiązaniu na nanizanie na taśmę górną jedynie 2 górnych oczek sieci. Jednym z elementów decydujących o skuteczności narzędzia połowowego, jakim jest sieć, jest stała odległość między przeszyciami. Ta odległość w znanych rozwiązaniach wynosi powyżej 230 mm i na tej długości taśmy górnej pomiędzy każdymi dwoma przeszyciami są nanizane 3 górne oczka sieci. Dolna krawędź sieci, a w szczególności dolny rząd oczek, nanizany jest na taśmę dolną, która w równych odległościach połączona jest przeszyciami z ołowianką, przy czym w tym przypadku na długości taśmy dolnej, między przeszyciami nanizane są 3 oczka sieci. Celem wynalazku jest opracowanie nowej sieci stawnej dennej do połowu dorsza, o wysokiej skuteczności połowów. Według wynalazku sieć stawna, denna zbudowana z żyłki powiązanej w oczka o kształcie regularnego rombu o boku od 52,5 mm do 60 mm, przy czym sieć w położeniu roboczym ma kształt poziomego prostokąta, gdzie górne oczka sieci nanizane są na taśmę górną zaś dolne oczka sieci nanizane są na taśmę dolną a taśma górna zamocowana jest do liny nośnej wyposażonej w pływaki, zaś taśma dolna zamocowana jest do liny obciążającej, przy czym elementami mocującymi taśmę górną do liny nośnej oraz taśmę dolną do liny obciążającej, są punktowe przeszycia i te przeszycia rozstawione są w równych odległościach między pływakami liny nośnej, oraz w równych odległościach na długości liny obciążającej, charakteryzuje się tym, że na długości liny nośnej od 45 m do 58 m znajduje się od 14 do 24 pływaków i między sąsiadującymi pływakami na długości liny nośnej znajduje się od 10 do 16 przeszyć, każde w odległości od 180 mm do 230 mm od drugiego, a między każdymi kolejnymi dwoma przeszyciami łączącymi linę nośną z taśmą górną na tę taśmę górną nanizane są cztery górne oczka sieci. Na długości liny obciążającej od 51 m do 63 m również znajdują się regularnie rozstawione przeszycia łączące tę linę obciążającą z taśmą dolną i odległość między tymi kolejnymi przeszyciami wynosi od 205 mm do 250 mm, przy czym na każdy odcinek taśmy dolnej między dwoma przeszyciami nanizane są cztery dolne oczka sieci. W wymku przeprowadzonych prób okazało się, że sieć stawna, denna według wynalazku ma nieoczekiwanie większą skuteczność od sieci znanych ze stanu techniki, przy czym wzrost sprawności w tych samych warunkach połowowych wyraża się wzrostem połowów o około 50%. Przedmiot wynalazku pokazano w przykładach wykonania na załączonym rysunku na którym fig. 1 przedstawia pojedynczą sieć stawną denną w położeniu roboczym, zaś fig. 2 przedstawia wycinek sieci. Przykład I. Głównym elementem roboczym sieci stawnej dennej jest siatka 1 z żyłki 3-skrętnej, powiązanych między sobą i tworzących oczka. Pojedyncze oczko siatki 1 ma kształt rombu regularnego o boku długości 52,5 mm. Górne oczka siatki 1 nanizane są na taśmę górną 2, zaś dolne oczka siatki 1 nanizane są na taśmę dolną 3. Elementem nośnym sieci jest lina nośna 4 wyposażona w nawleczone na nią pływaki 5. W opisywanym wykonaniu sieć ma linę nośną 4 o długości 48 metrów i na tej długości liny nośnej 4 nawleczonych jest 20 pływaków 5.
4 187 478 Co pewien odcinek taśma górna 2 przymocowana jest do liny nośnej 4 za pośrednictwem punktowych przeszyć 6. Na załączonym rysunku fig. 2 te znane przeszycia 6 zaznaczono schematycznie. W opisywanym wykonaniu sieć posiada 12 przeszyć 6 pomiędzy każdymi dwoma pływakami 5. Na każdym odcinku taśmy górnej 2 pomiędzy dwoma przeszyciami 6 nanizane są cztery oczka siatki 1. Dwa oczka siatki 1 nanizane są jedynie na odcinku taśmy górnej 2 obejmującym pomiędzy dwoma przeszyciami 6 każdy pływak 5. Dolna krawędź siatki 1 obciążona jest znaną liną obciążającą 7, zawierającą znany rdzeń ołowiany. Do tej liny obciążającej 7 zamocowana jest taśma dolna 3, na którą nanizane są dolne oczka siatki 1. Taśma dolna 3 połączona jest z liną obciążającą 7 za pomocą podobnych do poprzednio opisanych, znanych punktowych przeszyć 8. W opisanym wykonaniu, pomiędzy każdymi dwoma sąsiadującymi przeszyciami 6 taśmy górnej 2 i liny nośnej 4, na długości 190 mm, na taśmę górną nanizane są 4 górne oczka siatki 1. Taśma dolna 3 połączona jest z liną obciążającą 7 za pomocą punktowych przeszyć 8 rozstawionych, co 214 mm. Na odcinku taśmy dolnej 3 pomiędzy sąsiednimi dwoma przeszyciami 8 nanizane są 4 dolne oczka siatki 1. Przykład II. Sieć według wynalazku wykonana jest tak samo jak to opisano w przykładzie I, lecz lina nośna 4 ma długość 54 m, zaś oczka siatki 1 wykonane są z żyłki 4-skrętnej i mają kształt regularnego rombu o boku 60 mm. Na linie nośnej założone są 24 pływaki 5, zaś pomiędzy każdymi dwoma sąsiadującymi pływakami znajduje się 10 przeszyć 6 i odległość między każdymi dwoma sąsiadującymi przeszyciami wynosi 216 mm. Przykład III. Sieć według wynalazku wykonana jest tak samo jak to opisano w przykładzie II, lecz na długości liny nośnej znajduje się 16 pływaków. Pomiędzy każdymi dwoma sąsiadującymi pływakami taśma górna 2 zamocowana jest do liny nośnej 4 za pomocą 16 przeszyć 6, a odległość pomiędzy każdymi dwoma sąsiadującymi przeszyciami 6 wynosi 218 mm. Taśma dolna 3 połączona jest z liną obciążającą 7 za pośrednictwem punktowych przeszyć 8 rozstawionych co 238 mm. Na odcinku taśmy dolnej pomiędzy dwoma sąsiednimi przeszyciami 8 nanizane są 4 oczka siatki 1. Dla uzyskania wydajnego narzędzia połowowego, większą ilość sieci stawnych dennych według wynalazku łączy się w szereg, osiągając długość tak postawionej sieci do kilku kilometrów.
Fig.2 187 478
187 478 Fig. 1 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.