DELEGOWANIE ZADAŃ I KSZTAŁTOWANIE LUDZI (Droga od dodawania do pomnażania) Wtedy dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, rzekło: Nie jest rzeczą słuszną, żebyśmy zaniedbali słowo Boże, a usługiwali przy stołach. Upatrzcie tedy, bracia, spośród siebie mężów, cieszących się zaufaniem, pełnych Ducha Świętego i mądrości, a ustanowimy ich, aby się zajęli tą sprawą. (Dz. 6:2-3) Kiedy osoby stają się liderami, podejmują ważną decyzję, rewolucyjną w skutkach, mającą wpływ na charakter ich służby. Nie oceniają się już tylko na podstawie tego, co są w stanie zrobić sami. Ich wartość zależy teraz od tego, co udaje im się osiągnąć poprzez działanie innych! Nazywamy to Zasadą Jetry. Dzień, w którym Mojżesz został przywódcą. W II Księdze Mojżeszowej 18:17-27 Jetro przedstawia tę zasadę Mojżeszowi. Na to rzekł teść Mojżesza do niego: Niedobra to rzecz, którą czynisz. Męczysz się zarówno ty jak i ten lud, który jest z tobą, bo sprawa ta jest za trudna dla ciebie, nie podołasz jej sam. Następnie mądrze doradza Mojżeszowi, w jaki sposób powinien przekazać część swoich obowiązków, by pomnożyć służbę wyświadczaną innym. Pismo mówi: Mojżesz usłuchał głosu teścia swego i uczynił wszystko, co ten powiedział. Przywódcom często może się wydawać, że wszystko muszą osiągnąć samodzielnie. Jednakże, jak zauważył Jetro, taka postawa prowadzi do szybkiego wyczerpania. By tego uniknąć, Mojżesz poczynił kroki mające na celu wyposażenie innych i podział obowiązków. Siedem zmian, które wprowadził Mojżesz, by stać się liderem: (II Księga Mojżeszowa 18) 1. Stał się człowiekiem modlitwy.(w. 19) Przeto słuchaj teraz głosu mojego: Udzielę ci rady, a niechaj Bóg będzie z tobą. Ty sam stawaj przed Bogiem za lud i ty sam przedkładaj te sprawy Bogu. 2. Poświęcił się komunikacji. w. 20) 3. Określił wizję. (w. 20) 4. Wymyślił plan. (w. 20) 5. Wybrał i wyszkolił liderów. (w. 21) Ale ty upatrz sobie z całego ludu mężów dzielnych, bogobojnych, mężów godnych zaufania, nieprzekupnych i tych ustanów nad nimi jako przełożonych nad tysiącem albo nad setką, albo nad pięćdziesiątką, albo nad dziesiątką. 6. Dał im wolną rękę, by służyli w oparciu o swoje dary. (w. 22) Aby sądzili lud w każdym czasie... a każdą pomniejszą sprawę niech rozsądzą sami. 7. Robił tylko to, czego oni nie potrafili zrobić. (w. 22)... Tobie zaś niech przedkładają każdą ważniejszą sprawę. W wersecie 23, widzimy skutki zmian wprowadzonych przez Mojżesza: wzmocnienie Mojżesza i pokój dla ludu. Jeżeli to uczynisz, to podołasz temu, co Bóg ci nakazuje, a również cały ten lud wróci w spokoju do swego miejsca. Od pastora do lidera. Każdy lider pełni funkcję pastorską, ale nie każdy pastor jest liderem. Spójrz, co ich różni:
PASTOR/SŁUGA LIDER 1. Służy ludziom. 1. Służy ludziom. 2. Bezpośrednio zaspokaja potrze by ludzi. 2. Wyposaża ludzi, by byli w stanie zaspokajać potrzeby innych. 3. Czerpie satysfakcję z wykonywanej pracy. 3. Czerpie satysfakcję z wyposażania innych w celu wykonania pracy. 4. Gra defensywnie, by przetrwać. 4. Gra ofensywnie, by posunąć się naprzód. 5. Reaguje na potrzeby wtedy, gdy się pojawiają. 5. Sam stwarza okoliczności, by prowadzić innych. 6. Koncentruje się na pilnych potrzebach. 6. Koncentruje się na długoterminowej wizji. 7. Opiekuje się innymi (jak pasterz). 7. Wyposaża innych. Dlaczego liderom (pastorom) nie udaje się kształtować ludzi: 1. Zdają sobie sprawę z tego, że wyposażanie ludzi to ciężka praca. 2. Brakuje im pewności siebie albo mają niskie poczucie własnej wartości. 3. Wydaje im się, że są jedynymi osobami przygotowanymi do wykonania danego zadania. 4. Nie ufają innym. 5. Mają złe nawyki i niebiblijną perspektywę. 6. Nie wierzą w innych ludzi. 7. Nie wiedzą, jak szkolić innych. 8. Łatwiej przewodzić grupie składającej się z naśladowców niż liderów. Kształtowanie innych wymaga energii, czasu i skrupulatnego planowania. Wiąże się z proaktywnym typem przywództwa, który znacznie różni się od reakcyjnego stylu działania, w oparciu o który wielu liderów prowadzi swoje organizacje. Oznacza to również, że jako lider, będziesz musiał podzielić się z innymi poczuciem własności wynikającym z pracy, jaką wykonujesz. Musisz być w stanie uwierzyć i zaufać innym. Powinieneś też zrezygnować z całkowitej kontroli. Pamiętaj jednak, że decydując się na przekazanie swoich obowiązków i wyposażanie innych, będziesz miał okazję obserwować, jak obietnica Jetry sprawdza się w twoim życiu i sposobie przywództwa. Pytanie: Czy wyposażanie innych i dzielenie się obowiązkami przychodzi ci z trudnością? Dlaczego? Pytanie: W jakich dziedzinach mógłbyś zrezygnować z kontroli i przekazać prowadzenie komuś innemu? Jak wybrać ludzi, którym moglibyśmy przekazać część obowiązków? To ważne pytanie. Jak wybrać ludzi, których będziemy wyposażać? Odpowiedź na to pytanie możemy znaleźć w Dziejach Apostolskich 6:1-4. A w owym czasie, gdy liczba uczniów wzrastała, wszczęło się szemranie hellenistów przeciwko Żydom, że zaniedbywano ich wdowy przy codziennym usługiwaniu. Wtedy dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, rzekło: Nic jest rzeczą słuszną, żebyśmy zaniedbali słowo Boże, a usługiwali przy stołach. Upatrzcie tedy, bracia, spośród siebie siedmiu mężów, cieszących się zaufaniem, pełnych Ducha Świętego i mądrości, a ustanowimy ich, aby się zajęli tą sprawą; My zaś pilnować będziemy modlitwy i służby Słowa. Dobrzy przywódcy efektywnie reagują na pojawiającą się potrzebę powołania nowych liderów i pracowników. We wczesnym kościele nikt nie głosował w celu weryfikacji tożsamości ludzi, którzy mieliby objąć te stanowiska. Apostołowie wybierając nowych liderów szukali ludzi o konkretnych cechach i umiejętnościach. Wybierali ludzi, którzy: 1. Wywodzili się ze znanego kręgu osób - upatrzcie spośród siebie. 2. Byli ich braćmi w wierze - bracia.
3. Umieli pracować w zespole - siedmiu mężów. 4. Posiadali zaufanie innych - cieszących się zaufaniem 5. Byli napełnieni mocą potrzebną do tego zadania - pełnych Ducha Świętego 6. Byli kompetentni i inteligentni - pełnych... mądrości 7. Byli odpowiedzialni - ustanowimy ich, aby się zajęli tą sprawą Jak kształtować innych przekazując im służbę? 1. Poznaj siebie. (Bądź świadomy swoich umiejętności, które chcesz przekazać innym). 2. Poznaj osobę, którą chcesz wyposażyć. (Określ jej mocne i słabe strony). 3. Jasno zdefiniuj obowiązki. (Wszystko powinno być jasne i zapisane). 4. Wytłumacz, dlaczego dane zadanie powinno zostać wykonane. (Powiedz, dlaczego jest ono ważne). 5. Omawiaj na bieżąco czynione przez nich postępy. (Rozmawiajcie o tym, w jaki sposób ten proces przyczyni się do ich rozwoju). 6. Poświęć czas na rozwijanie waszej relacji. (Przeznacz czas na rozmowy nie związane z pracą). 7. Pozwól, by obserwowali cię w trakcie pracy. (Niech obserwują, co robisz i dzielą się z tobą swoimi spostrzeżeniami). 8. Zapewnij środki i autorytet, którego potrzebują. (Przygotuj narzędzia potrzebne do wykonania zadania). 9. Zachęć do prowadzenia dziennika, w którym zapisywaliby kolejne etapy pracy. (Pomóż im właściwie ocenić postępy). 10. Rozliczaj z wykonanej pracy. (Poproś o zgodę na sprawdzanie, czy nie zbaczają z kursu). 11. Pozwól popełniać błędy (Przypominaj, że uczą się w trakcie wykonywania pracy). 12. Podsumowuj działania i utwierdzaj ich w tym, co robią. (Nieustannie ich zachęcaj). Co zrobiłby Jezus? (Ew. Łukasza 9:1-2) I zwoławszy dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi demonami i moc uzdrawiania chorób. I posłał ich, aby głosili Królestwo Boże i uzdrawiali. Z powyższego fragmentu wynika, że Jezus dzielił się zarówno swoimi obowiązkami jak i autorytetem. Aby pomyślnie wypełnić naszą misję, musimy podzielić się z zespołem naszą pracą i władzą. Jezus kształtował swoich uczniów dzieląc się z nimi swoimi obowiązkami. Nie poświęcił większości swojego czasu tłumom. Skoncentrował się na wyszkoleniu uczniów. Nie dzielił swojego czasu równo pomiędzy wszystkich, przebywał głównie z tymi, którzy byli gotowi na szkolenie. Dzięki temu, w ciągu trzech lat był w stanie pomnożyć swoją służbę. Proces kształtowania: 1. Ja robię, a ty patrzysz. 2. Robimy to razem. 3. Ty robisz, ja patrzę. 4. Wspólnie dokonujemy oceny. 5. Ty robisz, inni patrzą.
Prawda dotycząca kształtowania ludzi. Niemal każdy znaczący ruch w historii ludzkości był w stanie przetrwać dzięki temu, że grupa pierwszych liderów przekazała swoje wartości i przywództwo następnemu pokoleniu przywódców. Ich działania doprowadzały do powstania ruchu odnotowanego przez historię, gdyż opierały się na zasadzie pomnażania, a nie dodawania. DODAWANIE WYGLĄDA TAK: 1+1=2 POMNAŻANIE WYGLĄDA TAK: Kształtowanie innych w czasie przekazywania zadań Przywódca stojący na czele grupy liderów różni się od przywódcy kierującego grupą naśladowców. 1. Pragnienie Liderzy kształtujący naśladowców mają potrzebę bycia potrzebnym. Liderzy kształtujący liderów chcą mieć następców. 2. Nacisk na Liderzy kształtujący naśladowców Koncentrują się na słabościach ludzi. Liderzy kształtujący liderów... Koncentrują się na mocnych stronach ludzi. 3. Priorytety Liderzy kształtujący naśladowców... Poświęcają najwięcej uwagi tym, którzy mają największe potrzeby. Liderzy kształtujący liderów... Poświęcają najwięcej uwagi tym, którzy mają największy potencjał. 4. Umiejętności Liderzy kształtujący naśladowców...są dobrymi liderami. Liderzy kształtujący liderów... Są wspaniałymi liderami. 5. Postawa Liderzy kształtujący naśladowców...wywyższają siebie. Liderzy kształtujący liderów... Wywyższają innych. 6. Czas Liderzy kształtujący naśladowców... Spędzają czas z ludźmi. Liderzy kształtujący liderów...inwestują czas w ludzi. 7. Oczekiwania Liderzy kształtujący naśladowców... Oczekują niewielkiego zaangażowania. Liderzy kształtujący liderów... Oczekują dużego zaangażowania. 8. Styl przywództwa Liderzy kształtujący naśladowców... Prowadzą wszystkich jednakowo. Liderzy kształtujący liderów... Prowadzą każdego indywidualnie. 9. Wywieranie wpływu Liderzy kształtujący naśladowców... Wywierają wpływ na obecne pokolenie. Liderzy kształtujący liderów... Wywierają wpływ na następne pokolenie.
OCEŃ SIEBIE: Poświęcam swój czas kształtowaniu naśladowców czy liderów? W jaki sposób dbam o środowisko przywódcze? ZASTOSOWANIE: Kogo kształtuję w tym momencie? Kogo mógłbym zacząć kształtować? Jaki mam plan względem tej osoby? Niektórzy liderzy chcą kształtować naśladowców. Ja chcę kształtować liderów. Nie chcę na tym poprzestać, chcę liderów, którzy będą przewodzić liderom. A później liderów kierujących liderami (kolejnych) liderów. Dale Galloway