Kaseta tarasowa INSTRUKCJA UKŁADANIA 00 Data wydania 03 / 00 Utrata gwarancji w wypadku nieprzestrzegania wskazówek
Zestawienie produktów / Ważne wskazówki montażowe Kaseta Konstrukcja nośna Rozpora nośna, długość 4000 mm Aluminiowy profil nośny, długość 4000 mm 0 60 Podkładka gumowa Wymiar montażowy przy zastosowaniu fugi o szerokości 4 mm = 443 mm - odpowiada powierzchni 0,966 m² Inne akcesoria (do maskowania szczelin) Kątownik maskujący, Aluminiowy profil łącznikowy, długość 000 mm długość 4000 mm 4 Aluminiowy profil maskujący, - częściowy, długość 4000 mm 80 5 45 5 47 3,5 58 60 9,3 55 Wkręty (stal nierdzewna A) do rozpory nośnej Wkręt z łbem Wkręt z łbem półkolistym wpuszczanym 4,0 40 4,0 60 do aluminiowego profilu nośnego Wkręt samogwintujący Wkręt samogwintujący z łbem półokrągłym z łbem wpuszczanym 3,9 3 4, 50 do profilu maskującego Wkręt do blachy z łbem wpuszczanym 4, 60. Ogólne wskazówki. Zakres obowiązywania / Pytania Wytyczne zawarte w niniejszej instrukcji układania dotyczą standardowego układania produktu. Ze względu na nieograniczoną ilość wariantów obrysu oraz rozmiarów tarasu nie jest możliwe uwzględnienie wszystkich wersji w niniejszej instrukcji układania. W przypadku specyficznych obrysów, obiektów lub przy odmiennych konstrukcjach chętnie przygotujemy dla Państwa szczegółowe wskazówki montażowe. Prosimy skontaktować się z naszym działem zarządzania produktem i usług na obiektach (Produktmanagement + Objektservice), wysyłając wiadomość na poniższy adres poczty elektronicznej: objektservice@werzalit.de W związku z postępem technicznym niniejsza instrukcja układania może w każdej chwili zostać zmodyfikowana bez uprzedniego powiadomienia. Na naszej witrynie internetowej pod adresem www.werzalit.pl jest dostępna jej aktualna wersja. Należy przestrzegać niniejszych wytycznych, gdyż nieprzestrzeganie wskazówek zawartych w instrukcji układania prowadzi do utraty gwarancji.. Zastosowanie Jako samonośne pokrycie wierzchnie tarasów ogrodowych i dachowych, ścieżek w ogrodzie, balkonów betonowych, wiat garażowych, obramowania basenu itp. W projektach, które wymagają certyfikatu urzędu nadzoru budowlanego, należy wykonać zwarte podłoże nośne o odpowiedniej statyce, na którym zostaną ułożone kasety, rozpory nośne lub aluminiowe profile nośne..3 Sposoby układania Kasety można układać na wiele sposobów: np. jako szachownicę lub w układzie równoległym, przesunięte względem siebie o połowę lub oba rozwiązania łącznie. Naturalnie można też łączyć ze sobą różne wersje kolorystyczne. Przy układaniu kaset przesuniętych względem siebie o połowę kasety brzegowe w co drugim rzędzie należy przekroić na pół.
.4 Obróbka Kasety, rozpory nośne itp. można przecinać, frezować i wykonywać w nich otwory za pomocą wszystkich tradycyjnych narzędzi do obróbki drewna..5 Zmiana koloru Kasety są barwione i z biegiem czasu płowieją w naturalny sposób, nie tracąc jednakże swej charakterystycznej kolorystyki. Ponieważ są to produkty wykonane na bazie drewna, z biegiem czasu należy się spodziewać naturalnych zmian kolorystycznych wskutek oddziaływania promieniowania UV oraz wilgoci. Przede wszystkim w pierwszych tygodniach i miesiącach używania (w zależności od pogody) kasety mogą wypłowieć w naturalny sposób, co nie stanowi wady. Nieznaczne różnice w zabarwieniu poszczególnych kaset lub ich partii są zjawiskiem naturalnym i podkreślają naturalny charakter drewna. Można je jednak wyrównać poprzez spatynowanie (naturalny proces poszarzenia górnej warstwy drewna przy powierzchni kasety). Na przejściach między zadaszonymi częściami tarasu lub częściami wystawionymi na działanie czynników atmosferycznych mogą powstać tzw. plamy wodne. Za powstanie tego efektu odpowiada lignina, będąca naturalnym składnikiem drewna, która może zostać wypłukana wskutek oddziaływania kropel deszczu. Te plamy wodne można z reguły usunąć za pomocą domowych narzędzi do czyszczenia oraz dużej ilości czystej wody. Efekt ten jest mniejszy w miejscach tarasu, które są bardziej wystawione na oddziaływanie promieni słonecznych lub których cała powierzchnia jest wystawiona na działanie deszczu. Te plamy wodne nie mają negatywnego wpływu na jakość kaset i również nie stanowią wady..6 Czyszczenie i pielęgnacja Kasety nie wymagają żadnej specjalnej pielęgnacji. Aczkolwiek większe zabrudzenia należy usuwać możliwie jak najszybciej. W tym celu kasety należy wyczyścić wzdłużnie przy użyciu wody, szczotki oraz dostępnych w handlu środków czyszczących stosowanych w gospodarstwie domowym. Przy uporczywych zabrudzeniach można zastosować wysokociśnieniowe urządzenia czyszczące (ciśnienie maks. 80 barów, przy zachowaniu min. 0 cm odstępu od powierzchni kasety, bez frezy do usuwania zabrudzeń). Plamy oleju, tłuszczu, musztardy itp. można skutecznie usuwać za pomocą następujących produktów: l Specjalny spray do usuwania plam marki Sil l Środek do czyszczenia zabrudzeń z tłuszczów Meister Proper Express l Uniwersalna soda do czyszczenia marki Frosch Zastosowanie szczotki pozwala na uzyskanie lepszych efektów. Po wyczyszczeniu kasety należy przepłukać dużą ilością wody..7 Utylizacja Resztki (pozostałości po cięciu produktu) można usuwać jako normalne odpady z gospodarstwa domowego lub odpady przemysłowe.. Właściwości i przygotowanie podłoża Należy przygotować utwardzone podłoże o odpowiedniej nośności z tłucznia, grysu lub analogicznego materiału. Należy pamiętać o zapewnieniu odpowiedniego odwodnienia celem zapobieżenia gromadzeniu się wody; w stosownym przypadku należy wykonać drenaż powierzchni. W przypadku zamkniętych powierzchni, takich jak np. posadzki betonowe, uszczelnienie dachu, należy zastosować odpowiedni spadek oraz odpływy wody o odpowiedniej wielkości. Nie należy dopuszczać do gromadzenia się wilgoci pod powierzchnią kaset. * patrz rys.. Podłoże betonowe (wylewane płyty betonowe) Rozpory nośne lub aluminiowe profile nośne należy rozłożyć na płycie betonowej o odpowiednim spadku i podłożyć pod nie podkładki gumowe o wymiarach 00 00 5 mm, aby zapewnić swobodny odpływ wody gromadzącej się pod powierzchnią tarasu (patrz str. 4, punkt 4.3). Przy stosowaniu rozpór nośnych minimalna wysokość łączna konstrukcji mierzona od górnej krawędzi płyty betonowej wynosi ok. 80 mm, a przy stosowaniu aluminiowych profili nośnych ok. 65 mm. Rozwiązanie alternatywne: W przypadku idealnie równego i wytrzymałego podłoża (beton, asfalt, terakota itp.) o odpowiednim nachyleniu można zastosować obramowanie wykonane przy użyciu zapewnionych we własnym zakresie przez klienta profili kątowych o wymiarach np. 40 40 mm i układać kasety bez konstrukcji nośnej. * patrz strona 6, punkt 6. Tarasy dachowe lub betonowe balkony z uszczelnioną powierzchnią (papa bitumiczna itp.) W celu ochrony warstwy uszczelniającej przed uszkodzeniami mechanicznymi, wyrównania nierówności i zapewnienia odpływu wody spod powierzchni tarasu, pod rozpory (aluminiowe profile) nośne należy podłożyć podkładki gumowe o wymiarach 00 00 5 mm. * patrz strona 4, punkt 4.3 Nie ma konieczności rozkładania ochronnej maty budowlanej na całej powierzchni. Przy stosowaniu rozpór nośnych minimalna wysokość łączna konstrukcji mierzona od górnej krawędzi warstwy uszczelniającej wynosi ok. 80 mm, a przy stosowaniu aluminiowych profili nośnych ok. 65 mm..3 Podłoże naturalne (gleba) Jeśli podłoże nie jest wystarczająco utwardzone, należy najpierw usunąć odpowiednią warstwę gleby. Następnie powstałe koryto należy wypełnić tłuczniem (lub podobnym materiałem); na tę warstwę należy nanieść warstwę grysu o grubości ok. 5 cm, po czym ją wyrównać. Następnie należy rozłożyć płyty betonowe o wymiarach ok. 0 0 4 cm, na których zostaną ułożone rozpory nośne lub aluminiowe profile nośne. * patrz strona 4, punkt 4.3 Przy stosowaniu rozpór nośnych minimalna wysokość łączna konstrukcji mierzona od górnego poziomu warstwy grysu wynosi ok. 0 mm, a przy stosowaniu aluminiowych profili nośnych ok. 00 mm. 3. Wentylacja Rys. 3 mm/mb z każdej strony, min. 0 mm Przy układaniu kaset na konstrukcji nośnej lub płytach betonowych nie wolno zlikwidować pustej przestrzeni występującej między i pod konstrukcją nośną. W przypadku tarasów znajdujących się na poziomie gruntu należy generalnie stosować opaskę wykonaną z kamieni lub podobne rozwiązanie w celu odgrodzenia tarasu od trawnika lub gruntu. Należy unikać bezpośredniego łączenia powierzchni tarasu z trawnikiem lub glebą. W celu zapewnienia odpowiedniej wentylacji z każdej strony należy zostawić szczelinę wentylacyjną o szerokości min. 0 mm (alternatywnie można wykonać połączenie kaset ze ścianą za pomocą profilu łącznikowego i kątownika maskującego). * patrz strona 7, punkt 8.3 Miejsce połączenia ze ścianą Kaseta 3 4 7 8 Konstrukcja nośna 3 Betonowa płyta podkładowa 4 Warstwa grysu 5 Rura drenażu, Ø 0 cm 6 5 6 Utwardzone podłoże 7 Płyty osłony grządek 8 Gleba / Trawa 3
4. Montaż konstrukcji nośnej Rozpory (aluminiowe profile) nośne należy z reguły rozkładać na płasko i podpierać je punktowo (np. na płytach betonowych, podkładkach gumowych itp.; patrz strona 3, punkt ). Nie wolno ich rozkładać bezpośrednio na gruncie, warstwie grysu ani na betonie. Wzdłużne połączenia konstrukcji nośnej należy wykonać przy zachowaniu szczeliny wynoszącej min. 0 mm i poprzesuwać punkty połączenia względem siebie w poziomie. W miejscach połączeń do stałych elementów ograniczających należy również zostawić szczelinę wynoszącą min. 0 mm. 4. Montaż pływający Aby zapewnić swobodne wydłużanie powierzchni, należy zastosować pływającą konstrukcję nośną (nie związaną z powierzchnią podłoża). 4. Odprowadzanie wody z powierzchni Odprowadzenie wody z powierzchni kaset zapewniają otwarte szczeliny, powstające w miejscach połączenia na wtyk poszczególnych kaset. Powierzchnia kaset może mieć pewien spadek, lecz nie jest to bezwarunkowo konieczne, gdyż kasety są podwyższone na środku, co pozwala na odprowadzanie wody w kierunku szczelin powstałych w miejscach połączeń kaset na wtyk i podłoża. Jednakże należy pamiętać o zapewnieniu odpowiedniego odprowadzania wody z podłoża (betonowego, z warstwą uszczelniającą itp.). * patrz także str. 3, punkt 4.3 Odstępy przy rozkładaniu rozpór (aluminiowych profili) nośnych Przy układaniu płyt betonowych, gumowych podkładek itp. należy zachować zalecane odstępy w zależności od podłoża (beton, warstwa grysu, powierzchnia uszczelniająca itp.). Rys. Układanie konstrukcji nośnej na płytach betonowych 4.3. Odstęp przy układaniu rozpór (profili) nośnych X Odstęp X przy układaniu rozpór (aluminiowych profili) nośnych odpowiada szerokości krycia kasety. l X = dokładnie 443 mm (odległość między osiami lub krawędziami) * patrz rys. i 3 Wyjątek: Przy węższych kasetach brzegowych zmienia się odstęp między dwiema skrajnymi podporami (aluminiowymi profilami) nośnymi stosownie do szerokości przycięcia kaset brzegowych. * patrz strona 5, punkt 5.3 Rys. 3 Układanie konstrukcji nośnej na posadzce betonowej 4.3. Odstęp Y między punktami podparcia Odstęp Y między punktami podparcia konstrukcji nośnej (wymiar w świetle między punktami podparcia) wynosi: l Y = maks. 400 mm * patrz rys. i 3 4.3.3 Wyjątki dla wymiarów X i Y Przy dużych obciążeniach, np. w wiatach garażowych, odstęp przy układaniu rozpór (profili) nośnych X i odstęp Y między punktami podparcia należy zmniejszyć o połowę. 4
5. Układanie kaset na konstrukcji nośnej 5. Informacje ogólne Obowiązuje reguła, iż każda kaseta musi spoczywać dwiema zewnętrznymi krawędziami na dwóch płasko ułożonych rozporach (aluminiowych profilach) nośnych i być przymocowana za pomocą wkrętów w trzech punktach w listwach zatrzaskowych. Kasety narożnikowe oraz przycięte kasety brzegowe należy w stosownym przypadku zamocować w sposób widoczny za pomocą wkrętów. Wszystkie wkręty należy dokręcić tylko w takim stopniu, aby łeb wkrętu znajdował się w płaszczyźnie listwy zatrzaskowej! 5. Kierunek układania Kasety należy układać w kolejności przedstawionej na rys. 4, gdyż pozwala to nasz szybsze usztywnienie konstrukcji nośnej, szczególnie przy używaniu pomocniczych listew montażowych. Rys. 4 Rys. 5 6 Przy układaniu w innej kolejności nie będzie można przykręcić kaset na listwach zatrzaskowych w trzech punktach, gdyż w takim przypadku trzecia listwa zatrzaskowa zostanie przykryta poprzednim rzędem kaset. 0 5 4 Przy układaniu kaset z przesunięciem o połowę szerokości kasety poszczególne rzędy można z reguły układać tylko w kierunku ułożenia rozpór nośnych. * patrz rys. 5 3 0 9 8 7 6 9 3 8 5 4 3 7 5.3 Układanie pierwszego rzędu kaset Pierwszy rząd kaset należy ułożyć wzdłuż listwy ograniczającej, którą należy ułożyć w poprzek do kierunku ułożenia konstrukcji nośnej i przykręcić ją do niej. Takie rozwiązanie: l umożliwia równe ułożenie kaset i l zapobiega przesuwaniu się konstrukcji nośnej. W celu stabilizacji konstrukcji nośne zalecamy prowizoryczne przykręcenie jeszcze jednej listwy pomocniczej z drugiej strony.. Ułożyć kasetę ➀ i przykręcić ją w widoczny sposób we wpuszczonym otworze Ø 4 mm zewnętrznego narożnika za pomocą wkrętu z łbem wpuszczanym 4,0 60 mm ). Przykręcić kasetę do trzech listew zatrzaskowych za pomocą 3 wkrętów z łbem półokrągłym 4,0 40 mm ), chowając przy tym wkręty w listwach. * patrz rys. 6 Rys. 6 Połączenie wkrętami przykręconymi w widoczny sposób w kasecie narożnikowej 400 Rys. 8 Listwa ograniczająca X 44 X = odpowiednio do szerokości przyciętej kasety brzegowej Rys. 7. Kasetę ➁ przyłożyć pod kątem do kasety ➀, wsuwając przy tym listwy zatrzaskowe pod krawędź kasety, docisnąć kasetę do dołu i przykręcić ją na trzech listwach zatrzaskowych. Kolejne kasety (➂, ➃, ➄,... itp. ) należy układać w analogiczny sposób. * patrz rys. 7 i 8 Listwa ograniczająca ) W przypadku aluminiowego profilu nośnego - wkręt samogwintujący z łbem wpuszczanym 4, 50 mm ) W przypadku aluminiowego profilu nośnego - wkręt samogwintujący z łbem półokrągłym 3,9 3 mm 5.4 Układane kolejnych rzędów kaset. Kasetę ➀ w każdym następnym rzędzie ustawić na skos przy kasecie ➀ w poprzednim rzędzie, docisnąć ją i przykręcić wkrętami. Rys. 9 Rys. 0. Każdą kolejną kasetę (➁, ➂, ➃... itp.) należy najpierw ustawić na skos przy poprzedniej kasecie w tym samym rzędzie, tak aby przy jej obniżaniu przeszła obok listew zatrzaskowych w kasetach w poprzednim rzędzie. * patrz rys. 9 Następnie kasetę należy zamocować w listwach zatrzaskowych poprzedniego rzędu kaset za pomocą gumowego młotka i przykręcić wkrętami. Należy przy tym zachować taki sam wymiar szczeliny. * patrz rys. 0 A B W ten sposób należy układać każdy kolejny rząd kaset. 5
6. Rozwiązanie alternatywne: układanie kaset bez konstrukcji nośnej W przypadku idealnie równego i wytrzymałego podłoża (beton, asfalt, terakota itp.) oraz przy odpowiednio płaskim rozłożeniu płyt betonowych można stosować alternatywne rozwiązanie i układać kasety luzem bez konstrukcji nośnej. Należy przy tym przestrzegać poniższych wskazówek: l Rozłożone kasety należy obramować za pomocą zapewnionego we własnym zakresie przez klienta aluminiowego profilu kątowego (np. o wymiarach 40 40 mm); montaż - patrz strona 7, punkt 8.. l Pod każdym narożnikiem kasety należy podłożyć podkładkę gumową o wymiarach 00 00 mm w celu ograniczenia przesuwania kaset i wyrównania niewielkich nierówności podłoża. l Podczas układania kaset zaleca się stosowanie krzyżyków montażowych lub podobnych produktów, aby uniknąć przesuwania się kaset. l Należy pamiętać o zapewnieniu odpowiedniego odprowadzenia wody z podłoża; patrz strona 3, punkt * patrz rys. Rys. 7. Szczeliny dylatacyjne 7. Ogólne informacje Wskutek wahań temperatury i wilgotności kasety rozszerzają się i kurczą w każdym kierunku. Przy planowaniu należy uwzględnić uwarunkowane klimatem i temperaturą wydłużanie kaset w każdą stronę do maks. 6 mm/mb i uwzględnić odpowiednie szczeliny dylatacyjne. Przy nieprzestrzeganiu tego zalecenia w powierzchni mogą wystąpić naprężenia, które doprowadzą do wybrzuszenia podłoża lub uskoków w podłożu. * patrz rys. Rys. Kaseta Obliczenie szczeliny dylatacyjnej o wymiarze 3 mm/mb z każdej strony Łączne rozszerzenie powierzchni kaset 6 mm/mb Rozpora nośna 7. Szczeliny dylatacyjne (brzegowe) na powierzchniach o wymiarze do 8 m Szerokość szczeliny dylatacyjnej przy wszystkich stałych elementach ograniczających (jak np. ściany budynku, kanały, mury ogrodowe, opaski do grządek, balustrady, rynny itp.) powinna wynosić 3 mm/mb, jednak nie mniej niż 0 mm. * patrz Przykładowe obliczenie wymiaru szczeliny Szczeliny dylatacyjne (brzegowe) mogą pozostać odkryte lub można je zamaskować za pomocą profili łącznikowych i kątowników maskujących. * patrz strona 8, punkt 8.3 Miejsce połączenia ze ścianą Przykładowe obliczenie wymiaru szczeliny ) Szerokość lub długość tarasu = 4 m - Obliczona szerokość szczeliny brzegowej: 4 m x 3 mm / m = mm* - Wymagana szerokość szczeliny brzegowej: min. 0 mm! (w celu zapewnienia wentylacji) ) Szerokość lub długość tarasu = 8 m - Obliczona szerokość szczeliny brzegowej 8 m x 3 mm/m = 4 mm* * Szerokość szczeliny brzegowej na każdym brzegu tarasu 7.3 Szczeliny dylatacyjne i brzegowe na powierzchniach o wymiarze ponad 8 m Tarasy o długości ponad 8 m należy podzielić na mniejsze powierzchnie cząstkowe, rozgraniczone ciągłą rozdzielającą szczeliną dylatacyjną. Rozdzielającą szczelinę dylatacyjną można zamaskować przy użyciu aluminiowego profilu maskującego, jeśli długość powierzchni cząstkowej nie przekracza 8 m (patrz str. 7, pkt. 8.). W miejscach połączeń do stałych elementów ograniczających należy wykonać odpowiednio szerokie dylatacyjne szczeliny brzegowe (patrz pkt. 7.). Przy wykonywaniu węższych rozdzielających szczelin dylatacyjnych należy zwiększyć ich ilość lub zmniejszyć poszczególne powierzchnie cząstkowe tarasu. W przypadku tarasów znajdujących się wokół budynku (obrys w kształcie litery L i U) rozdzielenie powierzchni należy również wykonać w narożniku budynku. W przypadku pytań prosimy o kontakt z naszym działem zarządzania produktem i usług na obiektach (Produktmanagement + Objektservice), wysyłając wiadomość na adres poczty elektronicznej: objektservice@werzalit.de Określenie szerokości rozdzielającej szczeliny dylatacyjnej Rys. 3 ) w przypadku szczelin otwartych 3 mm/mb, min. 0 mm a b c a = (A + B) x 3 mm/m A B C D b = (B + C) x 3 mm/m itp. (maks. 8 m) (maks. 8 m) (maks. 8 m) ) w przypadku maskowania za pomocą profilu maskującego a, b,... = min. 55 mm (szerokość dwuczęściowego aluminiowego profilu maskującego) * patrz strona 7, punkt 8. Rozpora nośna 6
8. Maskowanie krawędzi i szczelin 8. Kątownik maskujący W celu obramowania powierzchni kaset można zastosować zapewniony we własnym zakresie przez klienta aluminiowy profil kątowy. Przy układaniu kaset bez konstrukcji nośnej luzem na posadzce betonowej lub płytach betonowych itp. powierzchnię kaset należy koniecznie obramować przy użyciu zapewnionego we własnym zakresie przez klienta aluminiowego profilu kątowego (np. o wymiarach 40 40 mm). Kątownik maskujący należy przymocować na każdej kasecie brzegowej za pomocą wkrętów z łbem wpuszczanym ze stali nierdzewnej 3,5 30 mm dostępnych w ofercie firmy WERZALIT. W kasetach narożnikowych należy po obu stronach zastosować dodatkowy wkręt, przymocowany w odległości ok. 50 mm od narożnika. W miejscu połączenia kaset na skos lub wzdłużnego połączenia kaset należy zastosować szczelinę dylatacyjną wynoszącą min. 5 mm. Maksymalna długość montowanego aluminiowego profilu kątowego nie może przekraczać m. * patrz rys. 4 i 5 * patrz strona 6, punkt 6 Rys. 4 ok. 50 mm Rys. 5 Szczelina dylatacyjna 5 mm 5 mm 8. Maskowanie szczelin za pomocą aluminiowego profilu maskującego Szczeliny dylatacyjne bądź rozdzielające szczeliny dylatacyjne na powierzchniach cząstkowych o długości do maks. 8 m można zamaskować za pomocą dwuczęściowych aluminiowych profili maskujących. W tym przypadku szerokość szczeliny dylatacyjnej musi wynosić odpowiednio do szerokości profilu dolnego min. 55 mm. * patrz rys. 6 * patrz także str. 6, punkt 7.3 Wykonanie montażu Profili dolny musi znajdować się pośrodku szczeliny, aby umożliwić równomierne rozszerzanie obu powierzchni cząstkowych tarasu. W razie potrzeby pod profil dolny należy podłożyć podkładki gumowe w odległości ok. 50 cm celem wyrównania wysokości. Ilość wymaganych podkładek w punkcie podparcia oraz długość wkrętu mocującego profil wierzchni L zależy od rodzaju podłoża i zastosowanej konstrukcji nośnej. * patrz tabela * patrz także str. 4, rys. i 3 Rodzaj podłoża Płyty betonowe na warstwie grysu (jak na rys., str. 4) Rodzaj konstrukcji Rozpora Aluminiowy Rozpora Aluminiowy nośnej nośna profil nośny nośna profil nośny Ilość podkładek gumowych na szt. 3 szt. szt. punkt podparcia Długość wkrętu L mocującego 60 50 ) 60 60 profil wierzchni ) zapewnione we własnym zakresie przez klienta wkręty do blachy z łbem wpuszczanym 4, 50, wg DIN 798, ze stali nierdzewnej klasy A Zwarte podłoże betonowe (jak na rys. 3, str. 4) Profil dolny należy przymocować do podłoża (płyty betonowe, wylewka betonowa itp.) w każdym punkcie podparcia za pomocą zapewnionych we własnym zakresie przez klienta kołków rozporowych i wkrętów ze stali nierdzewnej. Wkręty mocujące należy wkręcać naprzemiennie to z lewej to z prawej strony rowka prowadnicy w profilu dolnym. Następnie należy włożyć profil wierzchni do rowka prowadnicy profilu dolnego i przykręcić za pomocą wkrętów do blachy z łbem wpuszczanym ze stali nierdzewnej 4, 60 mm z oferty firmy WERZALIT. * patrz rys. 7, 8 i rysunek szczegółowy Rys. 6 Rys. 7 Rys. 8 Rysunek szczegółowy 55 mm 55 mm 7
8.3 Miejsce połączenia ze ścianą W celu estetycznego wykonania miejsca połączenia tarasu ze ścianą można zastosować profil łącznikowy i kątownik maskujący 60 45 5 mm. Wykonanie takiego połączenia ze ścianą umożliwia wydłużanie kaset i jednocześnie maskuje szczelinę. Perforacja profilu łącznikowego zapewnia wentylację konstrukcji nośnej. * patrz rys. 9 i 0 Sposób postępowania przy mocowaniu. Po rozłożeniu rozpór (aluminiowych profili) nośnych na ścianie budynku można zaznaczyć wysokość kaset (oznaczenie - górna krawędź gotowej powierzchni tarasu). Profil łącznikowy należy zamontować ok. 3 mm poniżej tego oznaczenia. Odpowiednie środki mocujące należy dobrać w zależności od materiału ściany w miejscu montażu. Uwaga! Przed montażem należy sprawdzić, czy w ścianie budynku można zastosować wkręty.. Odległość między układanymi kasetami a ścianą wynosi ok. 38 mm + (a) mm. Wymiar (a) oznacza obliczoną szerokość dylatacyjnej szczeliny brzegowej. W miejscu połączenia ze ścianą można zastosować dylatacyjną szczelinę brzegową o maks. szerokości 35 mm. * patrz strona 6, Szczeliny dylatacyjne 3. Po ułożeniu kaset w zakończeniu profilu łącznikowego należy stopniowo zamontować na wtyk krótsze ramię kątownika łącznikowego (wg tak zwanej zasady na zamek błyskawiczny ). W razie potrzeby montaż kątownika na wtyk można sobie ułatwić poprzez zastosowanie środka zwiększającego poślizg (np. oliwki, płynu do mycia naczyń itp.). Rozwiązanie alternatywne - narożnik wewnętrzny Kątownik maskujący można również przykręcić jako narożnik wewnętrzny bezpośrednio do ściany budynku. Należy przy tym pamiętać o zapewnieniu odpowiedniej wentylacji konstrukcji nośnej na pozostałych krawędziach powierzchni. * patrz rys. Rys. 9 Rys. 0-3 mm 38 Rys. maks. 35 mm górna krawędź gotowej powierzchni tarasu Polska. WERZALIT GmbH + Co. KG ul. Przemian 6. 03-03 Warszawa Tel./Faks +48 (0) /676 60-46. Kom. +48 (0) 667 778 666 E-mail m.porowski@werzalit.com.pl. www.werzalit.pl 90 06 00 04 06 / 00