NADCIŚNIENIE.

NADCIŚNIENIE Choroba nadciśnieniowa lub nadciśnienie to ogólna choroba organizmu, której najważniejszym objawem jest podwyższenie ciśnienia arterialnego (tętniczego). Nadciśnienie sprzyja rozwojowi chorób wieńcowych. Podwyższone ciśnienie arterialne prowadzi do zakłócenia pracy narządów, przede wszystkim serca, naczyń krwionośnych mózgu, nerek i rozwoju tak poważnych komplikacji, jak zawał mięśnia sercowego, wylew krwi do mózgu, niewydolność nerkowa. Będąc podstawowym czynnikiem ryzyka, nadciśnienie powoduje dużą śmiertelność na skutek wylewów i chorób serca, spowodowanych niedokrwieniem. Wzrost ciśnienia krwionośnego następuje znacznie wcześniej, niż dochodzi do rozwoju jakichś zaburzeń w pracy organów wewnętrznych, dlatego też odpowiednio wcześnie rozpoczęte leczenie może zapobiec komplikacjom. Nadciśnienie to najbardziej rozpowszechniona wśród osób dorosłych choroba. Zgodnie z klasyfikacją WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) wymienia się kilka poziomów ciśnienia krwionośnego. Do nadciśnienia zaliczane są wartości, osiągające poziom ponad 140/90 mmhg. Z wiekiem na skutek zmniejszenia elastyczności naczyń krwionośnych ciśnienie skurczowe podwyższa się i za normalny poziom uważane jest, gdy jego wartość nie przekracza 100 + liczba pełnych lat. Przykładowo, u pacjenta w wieku 60 lat ciśnienie skurczowe na poziomie 160 mmhg uważane jest za normę, jednocześnie ciśnienie rozkurczowe nie powinno przekraczać 90 mmhg. Klasyfikacja poziomów ciśnienia krwionośnego. (WHO i Międzynarodowe Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego, 1999) Kategoria Ciśnienie skurczowe (mmhg) Ciśnienie rozkurczowe (mmhg) Optymalne 120 lub niższe 80 lub niższe Prawidłowe 130 lub niższe 85 lub niższe Podwyższone w normie 130-139 85-89 Graniczne 140-149 ponad 90 Nadciśnienie 1.Stopnia (lekkie) 140-159 90-99

2.Stopnia (umiarkowane) 160-179 100-109 3.Stopnia (ciężkie) ponad 180 ponad 110 Izolowane skurczowe ponad 140 poniżej 90 Jest wiele czynników, powodujących rozwój choroby nadciśnieniowej. Może to być: podwyższenie oporu naczyń krwionośnych lub chroniczny spazm naczyń krwionośnych z powodu nadmiernego wydzielania specyficznych substancji, wpływających na ciśnienie, zwiększona ilość płynącej w organizmie krwi na skutek wadliwej pracy nerek lub nadużywania soli, nadmierne spożycie produktów spożywczych i palenie, cukrzyca insulinowa i nadmiar tkanki tłuszczowej, ciągłe przemęczenie, stres, niedostateczna aktywność fizyczna. Podstawowymi oznakami choroby nadciśnieniowej są bóle głowy i uczucie ciężkości w tylnej części głowy, zawroty głowy, duszności, bóle w okolicach serca, plamki przed oczami. Wiele osób chorych skarży się na ciągłe zmęczenie, niespokojny sen, zmiany nastroju. Oznaki te, razem lub każda z osobna, mogą być pierwszymi objawami tej zdradliwej choroby i są wskazaniem do konsultacji z lekarzem. U wielu chorych nadciśnienie przebiega bezobjawowo i ujawnia się przez przypadek podczas mierzenia ciśnienia. Dlatego też zalecane jest okresowe mierzenie ciśnienia u osób powyżej 30 roku życia. Choroba nadciśnieniowa jest nieuleczalna, dlatego osoba chora, ze stabilnie podwyższającym się ciśnieniem powinna być gotowa na dożywotnią terapię. Powinna wiedzieć, że okresowe leczenie (na przykład przy pojawiających się bólach głowy) nie przyniesie pożądanego efektu i nie zapobiegnie rozwojowi powikłań. Przy stwierdzonym podwyższeniu ciśnienia (powyżej 140/90 mmhg) konieczna jest wizyta u lekarza, który może stwierdzić, jakie są tego przyczyny i rozpocząć leczenie. Wykorzystanie urządzeń serii VITAFON w kompleksowej terapii nadciśnienia pokazało wysoką efektywność. Terapia taka może być stosowana długotrwale w warunkach domowych i stwarza możliwość zmniejszenia dawek przyjmowanych środków farmaceutycznych (a czasem nawet zrezygnowania z nich). Podczas leczenia należy brać pod uwagę, że zabiegi znacznie podwyższają efektywność preparatów obniżających ciśnienie, dlatego przy ich równoległym stosowaniu należy podporządkować się następującym zasadom.

Codziennie kontrolować ciśnienie (najlepiej rano i wieczorem). Dawkę preparatu, którą stale musimy przyjmować, nazywamy dawką pełną. Początkowe dawki preparatu będziemy mierzyć w częściach od pełnej dawki. Dobową dozę preparatu należy spożyć w równych częściach w ciągu doby lub według wskazówek lekarza. Przyjmowanie medykamentów należy rozpocząć od pełnej dawki, stopniowo zmniejszając jej dozę do najniższego klinicznie efektywnego poziomu, przy jednoczesnym wydłużaniu zabiegów terapii wibroakustycznej. Dawkę leku, przy której osiągnięto efekt, należy uważać za dawkę optymalną. Dawkę leku, przy której dalsze jej obniżanie prowadzi do wzrostu ciśnienia w stosunku do ciśnienia optymalnego, nazywamy dawką minimalną lub podtrzymującą. Całkowita rezygnacja z terapii farmakologicznej możliwa jest tylko przy stabilizacji ciśnienia na optymalnym poziomie w okresie dostatecznie długiego czasu (3-4 miesiące). Koniecznie trzeba mieć na uwadze, że efekt działania terapii pojawia się po 1-2 godzinach od rozpoczęcia zabiegu i trwa od 6 godzin do doby. Leczenie choroby nadciśnieniowej Leczenie realizowane jest według schematów 23-27. Wibrofony umieszczane są w obszarze nerek (punkt K). Między wibrofonem a powierzchnią ciała należy położyć jedną warstwę jednorazowych chusteczek higienicznych. Pozycja leżąc na plecach lub siedząc. Przy nefroptozie zabiegi są wykonywane tylko w pozycji leżącej, a wibrofon nad nerką umieszcza się 2-3 centymetry poniżej nerek (punktu K). Metodyka zastosowania urządzenia zależy od stopnia zaawansowania choroby. Schemat 23. Leczenie choroby nadciśnieniowej 1. stopnia AD=140-159 AD=124-139 Dzień Obszar nerek, tryb 2 Czas, min. Obszar nerek, tryb 2 Czas, min. Rano Wieczór Rano Wieczór 1 10 10 10 10

2 10 15 10 15 3 10 20 10 20 4-7 25 10 10 20 8-21 30 10 20 10 22-28 10 35 10 20 29-35 15 35 10 20 36-60 15 35 Dalej ciągle 2-3 razy w tygodniu po 30-50 minut Dalej ciągle 1-3 razy w tygodniu po 20-30 minut Ilość zabiegów i ich długość dobierana jest tak, aby utrzymać optymalne ciśnienie. Jeśli wzrost ciśnienia tętniczego (BP) miał miejsce po raz pierwszy, a jego wartość nie jest wyższa niż 140/90 mmhg, to nie przyjmując leków stosuje się jeden zabieg w obszarze nerek przez 10 minut w trybie 2. W celu utrwalenia efektu zabieg należy powtarzać przez kolejne 2-4 dni, zwiększając czas działania urządzenia do 15 minut. Przy nadciśnieniu 1. stopnia (lekkie nadciśnienie, BP w przedziale 125/90 159/99 mmhg) leczenie realizowane jest według schematu 23 bez przyjmowania leków. Przy stałym podwyższeniu ciśnienia tętniczego (2. i 3. stopień nadciśnienia, poziom BP ponad 160/100 mmhg) leczenie urządzeniem realizowane jest według schematu 24 z przyjmowaniem leków, przepisanych przez lekarza. W trakcie leczenia należy wziąć pod uwagę, że przy korzystaniu urządzenia dochodzi do zwiększenia efektu działania preparatów, obniżających ciśnienie, dlatego też przy ich jednoczesnym stosowaniu należy pamiętać o następujących zasadach: Codziennie kontrolować ciśnienie tętnicze (rano i wieczorem); Zalecana dawka leków, to pełna dawka dobowa; Początkowe dawki preparatów mierzone są w częściach pełnej dawki; dobowa dawka preparatu zażywana jest w równych częściach w ciągu doby lub według zaleceń lekarza;

Przyjmowanie preparatów leczniczych należy zaczynać z pełnej dawki, stopniowo zmniejszając ją do osiągnięcia potrzebnego efektu klinicznego i jednocześnie wydłużając czas trwania zabiegów z wykorzystaniem urządzenia; Dawka leku, przy której osiągnięto pożądany efekt, uważa się za dostateczną; Dawka leku, której zmniejszenie prowadzi do wzrostu ciśnienia tętniczego w stosunku do prawidłowego, to dawka minimalna lub podtrzymująca; Zupełne wstrzymanie terapii lekami możliwa jest tylko wtedy, gdy ciśnienie bez leków przy kontynuacji zabiegów z wykorzystaniem urządzenia nie podnosi się powyżej poziomu 160 mmhg; Należy pamiętać, że efekt działania urządzenia jest odczuwalny 1-2 godziny po wykonaniu pierwszego zabiegu. Schemat 24. Leczenie choroby nadciśnieniowej 2.-3. stopnia Obszar nerek, tryb 2, czas min. Dzień Dawka leku Rano Wieczór 1 10 10 Pełna dawka dobowa 2 10 15 Pełna dawka dobowa 3 10 20 Pełna dawka dobowa 4-7 15 25 Pełna dawka dobowa 8-14 15 30 3/4 dawki dobowej 15-21 20 30 1/2 dawki dobowej 22-28 20 35 1/4 dawki dobowej 29-56 20 40 Bez leków albo minimalna dawka 57-90 - 40 Bez leków albo minimalna dawka

Dalej stale 1-3 razy na tydzień po 40-60 minut na dobę podczas 1-2 zabiegów. Ilość zabiegów i ich długość dobierana jest tak, aby utrzymać optymalne ciśnienie. Dawki leków podczas leczenia dobierane są tak, aby ciśnienie utrzymywało się w przedziale od 145 do 160 mmhg, jeśli lekarz nie zaleca inaczej. Nie zaleca się zbyt szybko obniżać ciśnienia poniżej tych wartości. W celu utrzymania ciśnienia tętniczego na tym poziomie przy stopniowym wydłużaniu czasu zabiegów wymagana dawka leku będzie stopniowo zmniejszana. Po jakimś czasie ciśnienie będzie utrzymywać się w wymaganych przedziałach tylko z pomocą zabiegów wibroakustycznych. Okres ten, w zależności od zaawansowania i długości trwania choroby nadciśnieniowej, waha się od 1 do 6 tygodni, czasami więcej. Po zakończeniu leczenia farmakologicznego, obniżenie ciśnienia tętniczego przy pomocy zabiegów wibroakustycznych następuje stopniowo od 1 do 10 mmhg na tydzień (zazwyczaj 2-4 mmhg na tydzień), w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Jeśli podczas leczenia z wykorzystaniem schematu 24 w ciągu miesiąca efekt leczniczy był niedostateczny lub konieczne było zastosowanie pełnej dawki leku, leczenie należy kontynuować według schematu 25. Jednocześnie dawkę leku należy zmniejszać bardziej stopniowo (nie więcej niż o ¼ część pełnej dawki na tydzień). Schemat 25. Leczenie choroby nadciśnieniowej 2.-3. stopnia. Intensywna kuracja Obszar nerek, tryb 2, czas min. Dzień Dawka leku Rano Wieczór 29-35 20 40 Pełna dawka dobowa 36-42 25 40 3/4 dawki dobowej 43-49 30 40 1/2 dawki dobowej 50-56 35 40 1/4 dawki dobowej 57-63 40 40 Bez leków albo minimalna dawka 64-70 20 40 Bez leków albo minimalna dawka 71-90 - 40 Bez leków albo minimalna dawka

Dalej stale 2-3 razy na tydzień po 40-60 minut na dobę podczas 1-2 zabiegów. Ilość zabiegów i ich długość dobierana jest tak, aby utrzymać optymalne ciśnienie. W przypadku nadciśnienia izolowanego (nadciśnienie u osób w starszym wieku), kiedy podwyższa się tylko ciśnienie skurczowe (poziom ciśnienia skurczowego powyżej 160 mmhg, a rozkurczowego poniżej 90 mmhg), leczenie prowadzone jest według schematu 26. Schemat 26. Leczenie skurczowego nadciśnienia Obszar nerek, tryb 2, czas min. Dzień Dawka leku Rano Wieczór 1 10 - Pełna dawka dobowa 2 10 5 Pełna dawka dobowa 3-4 10 10 Pełna dawka dobowa 5-6 10 15 Pełna dawka dobowa 7-8 10 20 3/4 dawki dobowej 9-10 15 20 3/4 dawki dobowej 11-12 20 20 3/4 dawki dobowej 13-14 20 25 3/4 dawki dobowej 15-21 20 30 1/2 dawki dobowej 22-28 20 35 1/2 dawki dobowej 29-35 20 40 1/4 dawki dobowej 36-42 25 40 1/4 dawki dobowej

43-49 30 40 Bez leków albo minimalna dawka 50-56 35 40 Bez leków albo minimalna dawka 57-70 40 40 Bez leków albo minimalna dawka 71-77 20 40 Bez leków albo minimalna dawka 78-90 20 40 Bez leków albo minimalna dawka Dalej stale 2-3 razy na tydzień po 40-60 minut na dobę podczas 1-2 zabiegów. Ilość zabiegów i ich długość dobierana jest tak, aby utrzymać optymalne ciśnienie. Jeśli efekt leczniczy jest niezadowalający lub ciśnienie rozkurczowe nie uległo normalizacji, należy zwrócić się do lekarza w celu zmiany leku lub doboru indywidualnego schematu leczenia urządzeniem. Przy nadciśnieniu z zajęciem nerek leczenie należy realizować według schematu 27. Schemat 27. Leczenie nadciśnienia z zajęciem nerek Obszar nerek, tryb 2, czas min. Dzień Dawka leku Rano Wieczór 1-2 5 - Pełna dawka dobowa 3 10 - Pełna dawka dobowa 4 10 5 Pełna dawka dobowa 5-6 10 10 Pełna dawka dobowa 7-8 10 15 Pełna dawka dobowa 9-10 10 20 3/4 dawki dobowej 11-12 15 20 3/4 dawki dobowej

13-14 20 20 1/2 dawki dobowej 15-21 20 25 1/2 dawki dobowej 22-28 20 30 1/2 dawki dobowej 29-35 20 35 1/4 dawki dobowej 36-42 20 40 1/4 dawki dobowej 43-49 25 40 Bez leków albo minimalna dawka 50-63 30 40 Bez leków albo minimalna dawka 64-70 20 40 Bez leków albo minimalna dawka 71-77 10 40 Bez leków albo minimalna dawka 78-90 - 40 Bez leków albo minimalna dawka Dalej ciągle 3-6 razy na tydzień po 20-50 minut na dobę podczas 1-2 zabiegów. Ilość zabiegów i ich długość dobierana jest tak, aby utrzymać optymalne ciśnienie. Jeśli posługują się Państwo urządzeniem VITAFON-2, który dysponuje dwoma kanałami, Odpowiedniki poszczególnych trybów pracy są następujące: VITAFON i VITAFON-T VITAFON 2 Tryb 1 Tryb 2, Energia 2 Tryb 2 Tryb 2, Energia 3

W profilaktyce ważna jest tygodniowa norma masażu nerek, która określana jest tak, aby utrzymać ciśnienie na optymalnym poziomie. Ponadto, jeśli doszło do wychłodzenia, wysiłku fizycznego, stresu w tym dniu, na noc stosuje się zabieg uzupełniający w obszarze nerek w trybie 2, o długości 15-20 minut. Po spożyciu większych ilości alkoholu zabiegi realizuje się nie wcześniej niż po upływie 6 godzin. Po spożyciu szczególnie dużych ilości alkoholu wykonuje się 2-3 zabiegi profilaktyczne, które trwają 60-80 minut, przy czym pierwszy nie mniej niż 30-40 minut. Przeciwwskazania: ostry stan zapalny nerek, którego symptomem jest wzrost ciśnienia podczas zabiegów lub pojawienie się krwiomoczu. Jeśli podczas leczenia ciśnienie tętnicze podwyższa się, leczenie należy przerwać i zbadać, czy nie pojawiły się jakieś przeciwwskazania. W przypadku kamicy nerkowej o rozmiarach kamieni ponad 4 mm leczenie przebiega pod kontrolą lekarza. Nerki zawsze biorą udział w procesie regulacji ciśnienia tętniczego. Często, odkrywając podwyższone ciśnienie tętnicze, ludzie próbują je znormalizować przy pomocy różnych środków farmakologicznych. Z punktu widzenia podejścia zasobowego takie postępowanie nie do końca jest prawidłowe i może doprowadzić do zakłócenia funkcjonowania nerek oraz rozwoju drugorzędnych, niekorzystnych czynników. Medycynie znany jest fakt, że funkcjonowanie nerek wraz ze wzrostem skurczowego ciśnienia tętniczego poprawia się, i że nerki są jedynym organem, który potrzebuje wyższego ciśnienia przy filtrowaniu krwi. Przy bardzo niskim ciśnieniu, poniżej 80 mmhg, nerki wstrzymują filtrowanie. Długotrwałe, znaczne i sztuczne obniżanie ciśnienia tętniczego niekorzystnie wpłynie na cały organizm, podwyższając ryzyko powikłań i przekształcenia się nadciśnienia tętniczego do postaci przewlekłej. Ponieważ nerki zawsze biorą udział w procesie regulacji ciśnienia tętniczego, bardzo ważna jest poprawa funkcjonowania nerek. Jak poprawić funkcjonowanie nerek W całym szeregu badań medycznych wskazano, że fonowanie okolicy nerek znacznie poprawia ich funkcjonowanie i sprzyja przyspieszeniu normalizacji ciśnienia tętniczego. Fonowanie to prosty, wygodny i naturalny dla organizmu zabieg, wykonywany samodzielnie, w warunkach domowych, w celu kompensacji deficytu biologicznych mikrowibracji w tkankach organizmu za pomocą urządzenia Vitafon. Opracowana i od wielu lat stosowana jest metodyka fonowania. Wydajność i samopoczucie podnoszą się już po pierwszych zabiegach. Ciśnienie zaś obniża się czasami po kilku zabiegach, czasami - po kilku miesiącach, w zależności od stadium choroby nadciśnieniowej i czasu trwania procesu sztucznego obniżania ciśnienia tętniczego. Po miesiącu zabiegów zauważane jest obniżenie poziomu cholesterolu we krwi. Efektywność metody jest proporcjonalna do liczby przeprowadzonych zabiegów. Fonowanie obszaru nerek zauważalnie podwyższa wydajność, jednak niezależnie od tego, aby osiągnąć stały efekt, nie należy zwiększać obciążenia organizmu przez pierwszych kilka miesięcy. Obciążenia, które należy kontrolować. Czas trwania i intensywność obciążeń fizycznych. Nawet w przypadku młodego, zdrowego organizmu, górne ciśnienie tętnicze podnosi się do 180 mmhg i więcej podczas wykonywania intensywnych czynności. Częstotliwość, intensywność i czas trwania sytuacji stresowych. W przypadku stresu mięśnie przechodzą w stan statycznego napięcia, które może trwać kilka godzin, a nawet dni. Jeśli chodzi o zużycie energii mięśni na dobę, takie napięcie można porównać z intensywnym wysiłkiem fizycznym.

Czas przebywania w niskich temperaturach. Ochłodzenie organizmu prowadzi do wzrostu ogólnego napięcia mięśniowego i dodatkowego obciążenia nerek. Masa ciała. Jej wzrost proporcjonalnie podnosi średniodobową aktywność mięśniową, zużywaną podczas poruszania się i koordynacji ruchów. Stan kręgosłupa. Główną ochronę kręgosłupa stanowią mięśnie pleców. Osłabione dyski, przepuklina międzykręgowa - wymagają ciągłego podwyższonego napięcia mięśni pleców. Całe to obciążenie sumuje się, dlatego należy je kontrolować i nie pozwalać na jego wzrost. Pytania i odpowiedzi. Pytanie: Czy trzeba zrobić przerwę w fonowaniu nerek, jeśli ciśnienie wyrównało się? Odpowiedź: Ponieważ ciśnienie tętnicze już się podwyższało, to długotrwałe, trwające ponad 3 miesiące przerwy nie są pożądane. Z wiekiem funkcjonowanie nerek pogarsza się, a obciążenie z reguły rośnie. Fonowanie okolicy nerek zalecane jest nawet za młodu, jako profilaktyka po wysiłku fizycznym, wychłodzeniu i stresie. W podeszłym wieku wystarcza przeprowadzanie 3-5 zabiegów fonowania na tydzień. Pytanie: Czy może dojść do wzrostu ciśnienia podczas fonowania okolicy nerek? Odpowiedź: To możliwe w dwóch przypadkach: Jeśli miało miejsce długotrwałe i nieprawidłowe stosowanie preparatów hipotensyjnych. Metodyka fonowania w takim przypadku wymaga znacznie większej stopniowości wzrostu czasu zabiegów. Czasami na początkowym etapie fonowanie trzeba wykonywać co dwa dni. Jeśli przyczyną nadciśnienia była niewydolność naczyń rdzenia kręgowego lub mózgu. Jednocześnie ciśnienie tętnicze (bez leczenia) rano jest zauważalnie wyższe, niż wieczorem, a fonowanie okolicy nerek prowadzi do czasowego (na 2-3 godziny) wzrostu ciśnienia tętniczego o kolejne 10-20 jednostek. Pytanie: Co jeszcze może doprowadzić do wzrostu ciśnienia tętniczego? Odpowiedź: Nadciśnienie może się rozwinąć w wyniku niewydolności serca. Funkcjonowanie nerek określane jest na podstawie średniego efektywnego w ciągu cyklu serca ciśnienia tętniczego w tętnicy nerkowej. Jeśli w sercu powstała wada zastawki mitralnej, do aorty wpłynie za mało krwi (niska pojemność minutowa serca). W efekcie ciśnienie w tętnicy szybko spada i podwyższa górne ciśnienie tętnicze, aby zachować średni efektywny poziom ciśnienia dla nerek. Fonowanie okolicy nerek w tym przypadku prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.

Zwężenie arterii nerkowych może doprowadzić do znacznego wzrostu ciśnienia tętniczego, które w żaden sposób nie jest obniżane. Fonowanie okolicy nerek ogranicza objawy problemu, jednak nie usuwa przyczyny. Radykalnym rozwiązaniem jest interwencja chirurgiczna. Zastosowanie stentu działa przez wiele lat. Czasami usuwana jest jedna nerka, jeśli druga jest zdrowa, a naczynia krwionośne nie są zwężone.