2015/09/09 A93A00282LPL A11A01670 60 ml 15 ml 400 Odczynnik diagnostyczny do oznaczania ilościowego in vitro stężenia kwasu moczowego w surowicy i osoczu krwi oraz moczu metodą kolorymetryczną. QUAL-QA-TEMP-0846 Rev.9 Wersja aplikacji a Surowica, osocze: UA (do użytku poza Stanami Zjednoczonymi) 4.xx Mocz: UA-U (do użytku poza Stanami Zjednoczonymi) 3.xx Zastosowanie (do użytku poza Stanami Zjednoczonymi) a jest odczynnikiem diagnostycznym do ilościowego oznaczania in vitro stężenia kwasu moczowego w surowicy i osoczu krwi oraz w moczu na podstawie enzymatycznego badania na obecność kwasu moczowego z wykorzystaniem systemu chromogenicznego z użyciem peroksydazy i oksydazy moczanowej (metoda Trindera). Wyniki pomiarów uzyskane przy zastosowaniu tego urządzenia wykorzystuje się w diagnostyce i leczeniu wielu chorób nerek i zaburzeń metabolicznych, w tym niewydolności nerek, dny moczanowej, białaczki, łuszczycy, zagłodzenia oraz innych stanów wyniszczających oraz pacjentów, którzy przyjmują leki cytotoksyczne. Aspekty kliniczne (1, 2) Kwas moczowy jest produktem finalnym endogenicznego i egzogenicznego (związanego z żywieniem) katabolizmu puryny (adenozyny i guanidyny). Przemiany te zachodzą przede wszystkim w wątrobie. Nerki wydalają około 75% a Modyfikacja: dodano rozdział. kwasu moczowego, reszta uwalniana jest do układu żołądkowo-jelitowego, gdzie jest on rozkładany przez florę jelitową. Kwas moczowy nie rozpuszcza się zbyt dobrze w wodzie. Gdy stężenie kwasu moczowego jest patologicznie wysokie, w moczu mogą powstawać mikrokryształy. Zjawisko to może również występować w osoczu; rozpad mikrokryształów następuje w stawach, co powoduje bolesne zapalenia (powszechnie znane jako dna moczanowa). Wzrost stężenia kwasu moczowego w surowicy może mieć wiele przyczyn: wzrost produkcji puryny, zaburzenia metaboliczne (np. zespół Lescha- Nyhana), problemy związane z dietą, wzrost metabolizmu kwasów nukleinowych, szczególnie podczas rozrostu komórek nowotworowych, białaczki, łuszczycy, leczenia środkami cytostatycznymi, zaburzeń pracy nerek... W związku z tym, oznaczenie stężenia kwasu moczowego stosuje się w diagnostyce wszystkich powyższych zaburzeń, a ogólnie w monitorowaniu bólów napadowych o podłożu nefrologicznym oraz problemów metabolicznych, takich jak niewydolność nerek i dna moczanowa. Obniżone stężenie kwasu moczowego w surowicy zdarza się rzadziej. Może ono występować w różnorodnych przypadkach, takich jak zaburzenia wydalania w nerkach (zespół Fanconiego), czy choroba Hodgkina. Metoda (3) Metoda enzymatyczna do oznaczania stężenia kwasu moczowego z zastosowaniem następujących reakcji (metoda Trindera): Oksydaza moczanowa (urykaza) Kwas moczowy + 2H 2 O + O 2 Alantoina + CO2 + H 2 O 2 1 / 6
Peroksydaza 2H 2 O 2 + 4AAP + EHSPT Chinonoimina Mg ++ (EHSPT = N-Etylo-N-(2-hydroksy-3-sulfopropylo) n- toluidyna, 4 AAP = 4-aminoantypiryna) Odczynniki jest produktem gotowym do użycia. Odczynnik 1: Bufor fosforanowy, ph 7,00 EHSPT Oksydaza askorbinianowa Albumina z surowicy wołowej 0,2% 125 mmol/l 1,38 mmol/l 1100 U/L Azydek sodu < 0,1% Odczynnik 2: 4-aminoantypiryna Oksydaza (urykaza) Peroksydaza Żelazocyjanek 1,8 mmol/l moczanowa 700 U/L Albumina z surowicy wołowej 0,2% 7500 U/L 250 Azydek sodu < 0,1% należy używać zgodnie z niniejszą ulotką. Producent nie może zagwarantować właściwego działania produktu, jeśli zostanie on użyty w sposób inny od podanego. Postępowanie z preparatem 1. Wyjmij obie zatyczki kasety. 2. Jeżeli odczynnik zawiera pianę, usuń ją za pomocą plastikowej pipety. 3. Umieść kasetę w chłodzonej komorze odczynnikowej analizatora 400. Kalibrator Do celów kalibracji należy używać: Multical, nr ref. A11A01652 (do oddzielnego zakupu) 10 x 3 ml (liofilizat) Kontrola Do wewnętrznej kontroli jakości należy używać: N Control, nr ref. A11A01653 (wymaga osobnego zakupu) 10 x 5 ml (liofilizat) P Control, nr ref. A11A01654 (wymaga osobnego zakupu) 10 x 5 ml (liofilizat) Urine Control L/H, nr ref. A11A01674 (wymaga osobnego zakupu) 1 x 10 ml + 1 x 10 ml Oznaczenie kontroli powinno być przeprowadzane raz dziennie i/lub po wykonaniu kalibracji. Częstość przeprowadzania kontroli oraz przedziały ufności powinny być ustalone w oparciu o wytyczne laboratoryjne oraz przepisy obowiązujące w danym kraju. Należy przestrzegać krajowych, regionalnych i lokalnych wytycznych dotyczących materiałów do kontroli jakości. Wynik kontroli musi zawierać się w zdefiniowanych przedziałach ufności. Każde laboratorium powinno wypracować sposób postępowania w przypadku, gdy wyniki wykroczą poza wyznaczone przedziały. Wymagane wyposażenie niewchodzące w skład produktu b Zautomatyzowany kliniczny analizator biochemiczny: 400 Kalibrator: Multical, nr ref. A11A01652 Kontrole: N Control, nr ref. A11A01653, oraz P Control, nr ref. A11A01654 Urine Control L/H, nr ref. A11A01674 Standardowy sprzęt laboratoryjny. (4, 5) c d Surowica krwi. Osocze pobrane z heparyną litową. Świeży odwirowany mocz. Firma HORIBA Medical nie prowadziła testów dla antykoagulantów innych niż wymienione na liście i w b Modyfikacja: modyfikacja wymaganych materiałów. c Modyfikacja: dodano zalecenie. d Modyfikacja: modyfikacja stabilności próbek. 2 / 6
związku z tym nie zaleca ich używania dla potrzeb tego oznaczenia. Stabilność surowicy/osocza (4): 3 dni w temperaturze pokojowej. Stabilność moczu (5): 4 dni w temperaturze 20-25 C przy ph > 8,0. Zakres norm (6, 7) Każde laboratorium powinno wypracować swoje własne zakresy odniesienia. Wartości podane w niniejszej ulotce mają wyłącznie charakter orientacyjny. Surowica, osocze (6): Kobiety: 26-60 mg/l 2,6-6 155-357 Mężczyźni: 35-72 mg/l 3,5-7,2 208-428 Mocz (typowa dieta) (7): 250-750 mg/24h 1480-4430 µmol/24h Przechowywanie i stabilność e Odczynniki, w nieotwieranych kasetach, zachowują stabilność do daty ważności podanej na etykiecie, o ile są przechowywane w temperaturze 2-8 C. Stabilność po otwarciu: patrz rozdział Wydajność przy użyciu w analizatorze 400. Postępowanie z odpadami f Należy postępować zgodnie z lokalnie obowiązującymi przepisami. Opisywany odczynnik jest konserwowany azydkiem sodu, obecnym w stężeniu poniżej 0,1%. Azydek sodu może wchodzić w reakcje z ołowiem lub miedzią, tworząc wybuchowe azydki metali. Ogólne środki ostrożności g Niniejszy odczynnik jest przeznaczony wyłącznie do profesjonalnej diagnostyki in vitro. Wyłącznie do stosowania z przepisu lekarza. Ten odczynnik został sklasyfikowany jako nieszkodliwy w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Ostrzeżenie: Odczynnik jest sporządzony z substancji pochodzenia zwierzęcego. W związku z tym należy go traktować jako materiał potencjalnie zakaźny. Należy obchodzić się z nim z odpowiednią ostrożnością, stosując dobre praktyki laboratoryjne (8). Nie połykać. Unikać zanieczyszczenia skóry i błon śluzowych. Przy pracy należy stosować standardowe laboratoryjne środki ostrożności. Kasety odczynnikowe są kasetami jednorazowego użytku, należy je utylizować zgodnie z lokalnymi przepisami. Należy uważnie zapoznać się z kartą charakterystyki (MSDS) dołączoną do odczynnika. Nie używać produktu, jeżeli można zaobserwować zmianę jego cech biologicznych, chemicznych lub fizycznych, co wskazuje na jego nieprzydatność do użytku. Użytkownik ma obowiązek sprawdzić, czy niniejszy dokument dotyczy używanego w danym przypadku odczynnika. Wydajność przy użyciu w analizatorze 400 Dane przedstawione poniżej pochodzą z oznaczeń przeprowadzonych przy użyciu analizatora 400. Surowica, osocze (do użytku poza Stanami Zjednoczonymi) Liczba oznaczeń: 220 ozn. h Jeżeli liczba zleconych oznaczeń jest niewielka, a użytkownik analizatora 400 zamierza korzystać z tej kasety do końca okresu jej stabilności roboczej, HORIBA Medical zaleca użycie membrany XEC084, co pozwoli uzyskać podaną w tej ulotce liczbę oznaczeń. e Modyfikacja: modyfikacja informacji o przechowywaniu i stabilności. f Modyfikacja: modyfikacja informacji o postępowaniu z odpadami. g Modyfikacja: modyfikacja opisu ogólnych środków ostrożności. h Modyfikacja: nowe zalecenie. 3 / 6
Stabilność robocza odczynników: Po otwarciu kaseta z odczynnikiem umieszczona w chłodzonej komorze analizatora 400 zachowuje stabilność przez 41 dni. Objętość próbki: 5,0 µl/oznaczenie Wykrywalność i : Wykrywalność ustalono zgodnie z zaleceniami procedury Valtec (9) i wynosi ona 11 (0,19 ). Trafność i precyzja j : Powtarzalność (precyzja w trakcie pracy urządzenia) Przeprowadzane jest 20 oznaczeń dla 3 próbek o niskim, średnim oraz wysokim stężeniu oraz dla 2 kontroli, zgodnie z zaleceniami procedury Valtec (9). 274,7 4,62 0,45 692,1 11,63 0,34 1 150,8 2,53 1,24 2 272,8 4,58 0,91 3 428,2 7,19 1,02 Powtarzalność (precyzja całkowita) 2 próbki (o stężeniu niskim i wysokim) i 2 kontrole poddaje się podwójnym oznaczeniom przez 20 dni (2 serie dziennie) zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP5-A (10). 276,0 4,64 2,81 698,4 11,73 1,39 1 277,7 4,67 2,64 2 401,0 6,74 2,51 Zakres pomiaru: k Oznaczenie potwierdziło zakres pomiaru od 11 do 1404 (0,19 do 23,59 ), z automatycznym rozcieńczeniem następczym do 4461 (75,0 ). Liniowość odczynnika ustalono do wartości 1487 (25,0 ), stosując zalecenia CLSI (NCCLS), procedura EP6-A (11). Korelacja: l 132 pobrane od pacjenta próbki (surowicy i osocza) koreluje się z komercyjnie dostępnym odczynnikiem, służącym jako wzorzec, zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP9-A2 (12). Wartości zawierały się w zakresie od 11 do 1404 (0,18 do 23,59 ). Równanie dla otrzymanej linii allometrycznej (13) jest następujące: Y = 0,95 X + 5,36 () Y = 0,95 X + 0,09 () przy współczynniku korelacji r 2 = 0,996. Czynniki zakłócające m : Hemoglobina: Triglicerydy: Bilirubina całkowita: Bilirubina bezpośrednia: N-acetylocysteina (NAC): wpływu do 290 (500 ). wpływu do stężenia Intralipid (świadczącego o lipemii) 7 mmol/l (612,5 ). wpływu do 610 (36 mg/l). wpływu do 513 (30 ). U pacjentów, którzy przedawkowali paracetamol, leczonych N-acetylocysteiną (NAC) wartość wyniku może być bardzo niska, niezgodnie ze stanem rzeczywistym. Young podaje także inne ograniczenia, a w szczególności listę leków oraz zmiennych przedanalitycznych, które według obecnego stanu wiedzy wpływają na wyniki tej metody (14, 15). Stabilność kalibracji: Odczynnik jest kalibrowany w dniu 0. Stabilność kalibracji jest kontrolowana przez wykonanie testów na 2 próbkach kontrolnych. Stabilność kalibracji wynosi 14 dni. i Modyfikacja: zmiana granicy wykrywalności. j Modyfikacja: dodano dane. k Modyfikacja: modyfikacja zakresu pomiaru. l Modyfikacja: modyfikacja informacji dot. korelacji. m Modyfikacja: modyfikacja zakłóceń. 4 / 6
Uwaga: Ponowną kalibrację odczynnika zaleca się w przypadku zmiany jego serii oraz w przypadku, gdy wyniki kontroli jakości wykroczą poza założony zakres. Wersja aplikacji: 4.xx Mocz (do użytku poza Stanami Zjednoczonymi) Liczba oznaczeń: 220 ozn. Jeżeli liczba zleconych oznaczeń jest niewielka, a użytkownik analizatora 400 zamierza korzystać z tej kasety do końca okresu jej stabilności roboczej, HORIBA Medical zaleca użycie membrany XEC084, co pozwoli uzyskać podaną w tej ulotce liczbę oznaczeń. Stabilność robocza odczynników: Po otwarciu kaseta z odczynnikiem umieszczona w chłodzonej komorze analizatora 400 zachowuje stabilność przez 41 dni. Objętość próbki: 5,0 µl/oznaczenie Wykrywalność: Granicę wykrywalności określono zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP17-A (16) i wynosi ona 113 (1,9 ). Trafność i precyzja: Powtarzalność (precyzja w trakcie pracy urządzenia) 3 szt. próbek o niskim, średnim i wysoki stężeniu oraz 2 kontroli poddaje się 20 oznaczeniom, zgodnie z zaleceniami procedury Valtec (9). 712 11,96 2,45 484 8,13 3,01 1 486 8,16 3,26 2 1520 25,53 2,19 3 3662 61,52 0,78 Powtarzalność (precyzja całkowita) 2 próbki (o stężeniu niskim i wysokim) i 2 kontroli poddaje się podwójnym oznaczeniom przez 20 dni (2 serie dziennie), zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP5-A (10). 724 12,17 4,13 530 8,91 4,36 1 1565 26,29 2,84 2 3806 63,94 2,41 Zakres pomiaru: Oznaczenie potwierdziło zakres pomiaru od 113 do 14875 (1,90 do 249,90 ), a z automatycznym rozcieńczeniem następczym do 45000 (756 ). Liniowość odczynnika ustalono do wartości 14875 (249,90 ), stosując zalecenia CLSI (NCCLS), procedura EP6-A (11). Korelacja: 113 pobrane od pacjentów próbki (mocz) koreluje się z komercyjnie dostępnym odczynnikiem, służącym jako wzorzec, zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP9-A2 (12). Wartości zawierały się w zakresie od 314 do 14808 (5,3 do 248,8 ). Równanie dla otrzymanej linii allometrycznej (13) jest następujące: Y = 1,01 X + 55,27 () Y = 1,01 X + 0,99 () przy współczynniku korelacji r 2 = 0,9949. Czynniki zakłócające: Hemoglobina: wpływu do 290 (500 ). Bilirubina bezpośrednia: wpływu do 576 (33,7 ). Kwas askorbinowy: wpływu do 350 (6,16 ). Gęstość W zakresie od 1,005 do 1,035, nie względna: zaobserwowano statystycznie istotnego wpływu. Young podaje także inne ograniczenia, a w szczególności listę leków oraz zmiennych przedanalitycznych, które według obecnego stanu wiedzy wpływają na wyniki tej metody (14, 15). Stabilność kalibracji: Odczynnik jest kalibrowany w dniu 0. Stabilność kalibracji jest kontrolowana przez wykonanie testów na 2 próbkach kontrolnych. 5 / 6
Stabilność kalibracji wynosi 14 dni. Uwaga: Ponowną kalibrację odczynnika zaleca się w przypadku zmiany jego serii oraz w przypadku, gdy wyniki kontroli jakości wykroczą poza założony zakres. Wersja aplikacji: 3.xx Współczynnik konwersji: x 0,168 = mg/l x 0,0168 = Bibliografia 1. First M.R. Renal function. Clinical Chemistry: Theory, Analysis, Correlation. 4 ème Ed. Kaplan LA, Pesce AJ, Kazmierczack SC. (Mosby Inc. eds St Louis USA), (2003): 477-appendice. 2. Tietz NW. Clinical guide to laboratory tests, 3 rd Ed, (W.B. Saunders eds. Philadelphia USA), (1995): 624. 3. Fossati P, Prencipe L and Berti G. Use of 3,5- dichloro-2-hydroxy-benzenesulfonic acid 4- aminophenazone chromogenic system in direct enzymatic assay of uric acid in serum and urine. Clin.Chem. (1980) 26: 227. 4. Thomas L. Clinical Laboratory Diagnostics. 1 st ed. Frankfurt: TH-Books Verlagsgesellshaft (1998): 208-214. 5. Guder WG, Zawta B. The Quality of Diagnostics Samples. Samples: From the patient to the laboratory. 1 st ed. Guder WG, Narayanan S, Zawta B. (WHILEY- VCH, Darmstadt, Germany) (2001): 52-53. 6. Tietz N.W. Clinical guide to laboratory tests, 3 rd Ed, (WB. Saunders eds. Philadelphia USA) (1995): 268. 7. Roberts WL, McMillin GA, Burtis CA, Bruns DE, Reference Information for the Clinical Laboratory, TIETZ Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics. 4 ème Ed., Burtis CA, Ashwood ER, Bruns DE, (Elsevier Saunders eds., St louis, USA) (2006): 2290. 8. Council Directive (2000/54/EC). Official Journal of the European Communities. No. L262 from October 17, 2000: 21-45. 9. Vassault A, Grafmeyer D, Naudin C et al. Protocole de validation de techniques (document B). Ann. Biol. Clin. (1986) 44: 686-745. 10. Evaluation of Precision Performance of Clinical Chemistry Devices. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP5-A (1999) 19 (2). 11. Evaluation of the Linearity of Quantitative Analytical Methods. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP6-A (2003) 23 (16). 12. Method Comparison and Bias Estimation Using Patient Samples. Approved Guideline, 2 nd ed., CLSI (NCCLS) document EP9-A2 (2002) 22 (19). 13. Passing H, Bablock W. A new biometrical procedure for testing the equality of measurements from two different analytical methods. J. Clin. Chem. Clin. Biochem. (1983) 21: 709-20. 14. Young DS. Effects of Drugs on Clinical Laboratory Tests. 4 th Edition, Washington, DC, AACC Press (1997) 3: 143-163. 15. Young DS. Effects of Preanalytical Variables on Clinical Laboratory Tests. 2 nd Edition, Washington, DC, AACC Press (1997) 3: 120-132. 16. Protocols for determination of limits of detection and limits of quantitation. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP17-A (2004) 24 (34). 6 / 6