FIZYKA. dr inż. Janusz Tomaszewski.

Podobne dokumenty
Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

= = Budowa materii. Stany skupienia materii. Ilość materii (substancji) n - ilość moli, N liczba molekuł (atomów, cząstek), N A

Wykład 1 i 2. Termodynamika klasyczna, gaz doskonały

Przemiany energii w zjawiskach cieplnych. 1/18

Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Stany skupienia materii

Fizyka - opis przedmiotu

FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor.

3. Przejścia fazowe pomiędzy trzema stanami skupienia materii:

Wykład 1. Anna Ptaszek. 5 października Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Chemia fizyczna - wykład 1. Anna Ptaszek 1 / 36

Termodynamika. Energia wewnętrzna ciał

Termodynamika cz.1. Ziarnista budowa materii. Jak wielka jest liczba Avogadro? Podstawowe definicje. Notes. Notes. Notes. Notes

Plan wykładu. Termodynamika cz.1. Jak wielka jest liczba Avogadro? Ziarnista budowa materii

Fizyka - opis przedmiotu

Plan wykładu. Termodynamika cz.1. Jak wielka jest liczba Avogadro? Ziarnista budowa materii

SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»»

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

Człowiek najlepsza inwestycja FENIKS. Pracownia Fizyczna ćwiczenie PF-1 A: Wyznaczanie ciepła topnienia lodu

Podstawy fizyki sezon 1 X. Elementy termodynamiki

Podstawy termodynamiki

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

Spis treści. Tom 1 Przedmowa do wydania polskiego 13. Przedmowa 15. Wstęp 19

Układ termodynamiczny Parametry układu termodynamicznego Proces termodynamiczny Układ izolowany Układ zamknięty Stan równowagi termodynamicznej

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej rok szkolny 2015/2016

S ścianki naczynia w jednostce czasu przekazywany

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej

Podstawowe prawa opisujące właściwości gazów zostały wyprowadzone dla gazu modelowego, nazywanego gazem doskonałym (idealnym).

Podstawowe pojęcia Masa atomowa (cząsteczkowa) - to stosunek masy atomu danego pierwiastka chemicznego (cząsteczki związku chemicznego) do masy 1/12

1) Rozmiar atomu to około? Która z odpowiedzi jest nieprawidłowa? a) 0, m b) 10-8 mm c) m d) km e) m f)

Wykład 6. Klasyfikacja przemian fazowych

Statyka Cieczy i Gazów. Temat : Podstawy teorii kinetyczno-molekularnej budowy ciał

ROZKŁAD MATERIAŁU Z FIZYKI W PIERWSZYCH KLASACH TECHNIKUM

Temperatura jest wspólną własnością dwóch ciał, które pozostają ze sobą w równowadze termicznej.

Podstawy fizyki wykład 6

Wykład 5 Widmo rotacyjne dwuatomowego rotatora sztywnego

Podstawy fizyki IV - Optyka, Fizyka wspólczesna - opis przedmiotu

Wykład FIZYKA I. 14. Termodynamika fenomenologiczna cz.ii. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

wymiana energii ciepła

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

TERMODYNAMIKA I TERMOCHEMIA

FIZYKA STATYSTYCZNA. d dp. jest sumaryczną zmianą pędu cząsteczek zachodzącą na powierzchni S w

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Data wydruku: Dla rocznika: 2015/2016. Opis przedmiotu

Wyznaczanie ciepła topnienia lodu

Wykład FIZYKA I. 15. Termodynamika statystyczna. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Rok akademicki: 2030/2031 Kod: CCE s Punkty ECTS: 9. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA

TERMODYNAMIKA Zajęcia wyrównawcze, Częstochowa, 2009/2010 Ewa Mandowska

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

ogromna liczba małych cząsteczek, doskonale elastycznych, poruszających się we wszystkich kierunkach, tory prostoliniowe, kierunek ruchu zmienia się

Temperatura, ciepło, oraz elementy kinetycznej teorii gazów

Zał nr 4 do ZW. Dla grupy kursów zaznaczyć kurs końcowy. Liczba punktów ECTS charakterze praktycznym (P)

Fizyka statystyczna Fenomenologia przejść fazowych. P. F. Góra

Fizyka - opis przedmiotu

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Kontakt z prowadzącym zajęcia. Rok akademicki 2013/2014. Wydział Zarządzania i Ekonomii

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni (ZZU) Egzamin

Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.

WYKŁAD 15. Gęstość stanów Zastosowanie: oscylatory kwantowe (ª bosony bezmasowe) Formalizm dla nieoddziaływujących cząstek Bosego lub Fermiego

KRYTERIA OCEN Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM. ENERGIA I. NIEDOSTATECZNY - Uczeń nie opanował wiedzy i umiejętności niezbędnych w dalszej nauce.

FALOWA I KWANTOWA HASŁO :. 1 F O T O N 2 Ś W I A T Ł O 3 E A I N S T E I N 4 D Ł U G O Ś C I 5 E N E R G I A 6 P L A N C K A 7 E L E K T R O N

Wykład Praca (1.1) c Całka liniowa definiuje pracę wykonaną w kierunku działania siły. Reinhard Kulessa 1

Z-ZIPN Fizyka II. Zarządzanie i Inżynieria Produkcji I stopień Ogólnoakademicki

Semestr I. Semestr zimowy. Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Inne

Podstawy fizyki sezon 1

podać przykład wielkości fizycznej, która jest iloczynem wektorowym dwóch wektorów.

Wykład 7: Przekazywanie energii elementy termodynamiki

Z-0099z. Fizyka II. Zarządzanie i Inżynieria Produkcji I stopień Ogólnoakademicki. Stacjonarne Wszystkie Katedra Fizyki Prof. Dr hab.

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

Elementy tworzące świat i ich wzajemne oddziaływanie: b) zjawiska cieplne

WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY

Równowaga w układach termodynamicznych. Katarzyna Sznajd-Weron

Z-ID-204. Inżynieria Danych I stopień Praktyczny Studia stacjonarne Wszystkie Katedra Matematyki i Fizyki Prof. dr hab.

Program zajęć wyrównawczych z fizyki dla studentów Kierunku Biotechnologia w ramach projektu "Era inżyniera - pewna lokata na przyszłość"

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z zakresu analizy I i algebry I

Wykład 4. Przypomnienie z poprzedniego wykładu

Termodynamika Część 7 Trzecia zasada termodynamiki Metody otrzymywania niskich temperatur Zjawisko Joule'a Thomsona Chłodzenie magnetyczne

WYBRANE ZAGADNIENIA Z TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ

Termodynamika program wykładu

Wstęp do astrofizyki I

Warunki izochoryczno-izotermiczne

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Odziaływania fundamentalne

Termodynamika Część 3

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

Stany skupienia materii

GAZ DOSKONAŁY. Brak oddziaływań między cząsteczkami z wyjątkiem zderzeń idealnie sprężystych.

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

Atomowa budowa materii

Ciśnienie i temperatura model mikroskopowy

Kwantowa natura promieniowania

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia I stopnia. MT 1 S _1 Rok:

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

Jednostki podstawowe. Tuż po Wielkim Wybuchu temperatura K Teraz ok. 3K. Długość metr m

Szkła specjalne Przejście szkliste i jego termodynamika Wykład 5. Ryszard J. Barczyński, 2017 Materiały edukacyjne do użytku wewnętrznego

Fizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe

INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA

Plan wynikowy dla klasy II do programu i podręcznika To jest fizyka

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Transkrypt:

FIZYKA dr inż. Janusz Tomaszewski Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki PŁ Budynek C3 ( Akwarium ) pokój nr 504 tel. 42 6313654 e-mail: jtomasz@p.lodz.pl http://cmf.p.lodz.pl/jtomasz

WYKŁAD Cele, metody i narzędzia fizyki. Cztery podstawowe oddziaływania w przyrodzie. Struktura i mikrostruktura materii. Siły wiążące atomy w ciałach stałych, cieczach i gazach. Drgania i fale. Elementy termodynamiki fenomenologicznej i statystycznej. Model gazu doskonałego. Równanie Van der Waalsa. I,II i III zasada termodynamiki. Przemiany gazowe. Procesy odwracalne i nieodwracalne. Entropia. Mechanizmy transportu. Przemiany fazowe. Pole grawitacyjne, elektrostatyczne i magnetyczne? podobieństwa i różnice w opisie matematycznym. Natężenie i potencjał pola. Praca i energia w polu. Prawa całkowe Gaussa i Ampera. Pojemność elektryczna. Prąd elektryczny. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej. Elektryczne i magnetyczne właściwości materii. Prawa Maxwella. Fale i zjawiska falowe. Fale elektromagnetyczne. Elementy mechaniki kwantowej. Kwantowa natura materii i promieniowania. Promieniowanie ciała doskonale czarnego. Efekt fotoelektryczny. Efekt Comptona. Hipoteza de Broglie"a. Elementy mechaniki kwantowej. Zasada działania lasera. Budowa atomu. Poziomy energetyczne, model pasmowy ciał stałych. Elektronika i optoelektronika. Budowa jądra atomowego. Promieniotwórczość naturalna i sztuczna. Własności i zastosowanie promieniowania jądrowego. Energetyka jądrowa.

ĆWICZENIA LABORATORYJNE Wykonując różnorodne eksperymenty z zakresu fizyki klasycznej i współczesnej student zapoznaje się z zasadami zbierania i opracowywania danych doświadczalnych, oraz uczy się przygotowywać czytelne raporty z takiej działalności. Student ma też możliwość zaznajomienia się z różnymi rodzajami przyrządów pomiarowych oraz technikami komputerowej akwizycji i analizy danych.

Literatura podstawowa 1.Halliday D., Resnick R., Walker J. : Podstawy fizyki PWN, Warszawa, 2003. 2."Laboratorium z fizyki Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki" (red. Sylwester Kania), Wyd PŁ, Łódź 2009 r. Literatura uzupełniająca 1. Jaworski B. i inni : Kurs Fizyki, tom 1,2,3 PWN, Warszawa, 1984. 2. Massalski, M. Massalska: Fizyka dla inżynierów tom 1 PWN Warszawa 1978. 3. Kania S.: "Wykład z fizyki" cz. 1 PŁ, Łódź 2010 i cz. 2 PŁ Łódź 2012. 4. Panak M., Ciekawa fizyka, http://efiz.pl 5. http://cmf.p.lodz.pl/efizyka/

http://cmf.p.lodz.pl/efizyka

Składniki oceny końcowej 1. Wykład (średnia ocen z kolokwiów wykładowych, przy czym każde kolokwium musi być zaliczone na ocenę pozytywną) - 60 %. 2. Laboratorium (średnia ocen ze sprawozdań i odpowiedzi ustnych) - 40 %.

struktura atomowo-cząsteczkowa materii ciała stałe kryształy polikryształy ciała amorficzne Konsystencja ciała stałego ale jednocześnie struktura cieczy ( zamrożona ciecz)

struktura atomowo-cząsteczkowa materii ciecze ciecze właściwe Pełna swoboda translacji i rotacji cząstek. Gęste upakowanie ale brak dalekiego uporządkowania. ciekłe kryształy (mezofaza) Konsystencja cieczy ale jednocześnie dalekozasięgowa struktura jak w kryształach stałych. nematyk cholesteryk smetyk (smektyk)

struktura atomowo-cząsteczkowa materii gazy Najchętniej omawiane w ramach termodynamiki z uwagi na względną łatwość opisu. Bardzo słabe oddziaływania międzycząsteczkowe. Pełna swoboda ruchu cząstek. W chaotycznym ruchu wypełniają całkowicie dowolne naczynie w którym je umieścimy.

struktura atomowo-cząsteczkowa materii plazma Zjonizowany gaz (mieszanina jonów i wolnych elektronów). Ponad 99,9% materii Wszechświata to plazma! plazma niskotemperaturowa plazma wysokotemperaturowa

przemiany fazowe ciepło utajone przemiany S ciała stałe L ciepło utajone przemiany gazy ciecze R ciepło utajone przemiany

przemiany fazowe ciało amorficzne ciało stałe ciecz mięknięcie zmiana temperatury w pewnym zakresie płynięcie topnienie temp. topnienia ciekły kryształ klarowanie temp. klarowności ciecz (izotropowa)

ruch cząstek Bez względu na stan skupienia, cząstki (atomy, cząsteczki) znajdują się w nieustannym bezładnym ruchu nawet w zerze bezwzględnym! (tzw. drgania zerowe - np. w helu) cząstki 1-atomowe 3 stopnie swobody ruchu postępowego cząstki 2-atomowe 3 stopnie swobody ruchu postępowego + 2 stopnie swobody ruchu obrotowego (+ oscylacje wewnętrzne) cząstki 3-atomowe i większe 3 stopnie swobody ruchu postępowego + 3 stopnie swobody ruchu obrotowego (+ oscylacje wewnętrzne)

oddziaływania międzycząstkowe energia oddziaływania 0 suma odpychanie przyciąganie odległość między cząstkami Energia oddziaływania cząstek jako złożenie dalekozasięgowych oddziaływań przyciągających i krótkozasięgowych odpychających.

energia wewnętrzna Energia bezładnego ruchu cząstek to energia kinetyczna ozn. dla i-tej cząstki E ki Energia wzajemnego oddziaływania cząstek to energia potencjalna ozn. dla i-tej cząstki E pi Sumę energii kinetycznych i potencjalnych wszystkich N cząstek danego układu nazywamy jego energią wewnętrzną i oznaczamy jako U U N E ki E pi i 1

równowaga termodynamiczna A E k B Na styku ciał A i B dochodzi do zderzeń pomiędzy ich cząstkami. W każdym takim zderzeniu następuje przekazanie w jedną lub drugą stronę nadmiaru energii kinetycznej. Jeśli ogółem (na całym styku) tyle samo energii płynie średnio w prawo co i w lewo, to mówimy, że A i B są w równowadze termodynamicznej.

zerowa zasada termodynamiki A B C Jeśli ciała A i B są w równowadze termodynamicznej oraz B i C są w równowadze termodynamicznej, to również A i C są w równowadze termodynamicznej tzn. byłyby, gdyby połączono je bezpośrednio. Muszą chyba mieć coś wspólnego jakiś wspólny dla wszystkich parametr jaki???

temperatura (definicja kinetyczno-molekularna) Czym szczególnym charakteryzują się trzy ciała z zerowej zasady termodynamiki, że niezależnie od kombinacji znajdują się parami w stanie równowagi termodynamicznej??? Identyczna jest średnia energia kinetyczna cząstek tworzących każde z tych ciał!!! E ka E Jest to parametr mikroskopowy niedostrzegalny dla nas. Z makroskopowego punktu widzenia powiemy, że A,B i C mają identyczne temperatury. kb Temperatura bezwzględna T jest miarą średniej energii kinetycznej bezładnego ruchu cząstek. gdzie: E k ~ T lub dokładniej i to liczba stopni swobody dla cząstek, z których zbudowane jest ciało k B = 1.3807 10-23 J/K to tzw. stała Boltzmanna E E k kc i 2 k B T

eksport-import energii wewnętrznej Warunek konieczny: Aby między dwoma ciałami mógł nastąpić przekaz energii wewnętrznej, muszą mieć one różne temperatury, czyli tym samym różne średnie energie kinetyczne chaotycznego ruchu cząstek. Przekazywany jest wyłącznie kinetyczny składnik energii wewnętrznej. Efektywny przepływ energii zachodzi od ciała o większej temperaturze do ciała o mniejszej temperaturze i trwa aż do wyrównania się temperatur. Proces przepływu/przekazu kinetycznego składnika energii wewnętrznej nazywamy tradycyjnie przepływem/przekazem ciepła, ale pamiętajmy, że w rzeczywistości nie istnieje substancja o nazwie ciepło!!! Ciepło pobrane lub oddane Q można obliczyć za pomocą następującego wzoru: Q c m T ciepło właściwe substancji masa substancji zmiana temperatury

Ciepło pobrane lub oddane podczas przemiany fazowej zapiszemy następująco: Q ciepło utajone przemiany fazowej L m masa substancji

sposoby przekazu ciepła przewodzenie Wymagany jest styk bezpośredni lub pośredni obu ciał. Przeniesienie energii odbywa się poprzez kolejne zderzenia cząstek. promieniowanie Przeniesienie energii odbywa się bezkontaktowo przez emisję i pochłanianie fotonów. konwekcja Medium (gaz lub ciecz) pobiera ciepło z ciała nagrzanego, unosi się do góry w stronę ciała chłodniejszego, gdzie oddaje nadmiar energii, a następnie opada aby znów się grzać.

praca termodynamiczna Dostarczenie energii do układu może się też odbyć poprzez wykonanie nad nim pracy. F Jak to działa??? Gazy: pchając tłok dodajemy energii zderzającym się z nim cząstkom rośnie energia kinetyczna chaotycznego ruchu cząstek. Ciała stałe i ciecze: mniejsze odległości większa energia potencjalna oddziaływania.!!! Może też energii z układu ubyć, jeśli to on wykona pracę nad otoczeniem. praca wykonana nad układem W p ciśnienie wywierane przez tłok p=f/s V wywołana zmiana objętości układu

I zasada termodynamiki matematycznie U Q W + do układu z układu + otoczenie nad układem układ nad otoczeniem literacko Niemożliwe jest zbudowanie perpetuum mobile I rodzaju, czyli maszyny, która wykonuje pracę lecz w zamian nie pobiera energii z zewnątrz ani też nie obniżania swej własnej energii wewnętrznej.!!! I zasada termodynamiki to szczególny przypadek zasady zachowania energii, odnoszący się do makroskopowych układów zbudowanych z mikrocząstek.