Nazwa przedmiotu: Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn Rodzaj przedmiotu: kierunkowy ogólny Rodzaj zajęć: wykład, projekt I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE C1. Uzyskanie przez studentów poszerzonej wiedzy z zakresu budowy, sposobu przenoszenia obciążeń i projektowania w tym łożyskowania i zespołów przekazywania napędu. C2. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności identyfikowania obciążenia i obliczania oraz samodzielnego projektowania zespołów maszyn i urządzeń. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z zakresu zapisu konstrukcji. 2. Znajomość mechaniki i wytrzymałości materiałów w podstawowym inżynierskim zakresie. 3. Znajomość podstaw projektowania. 4. Umiejętność obsługi komputera. 5. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy. 6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań. EFEKTY KSZTAŁCENIA Podstawy konstrukcji maszyn II Fundamentals of machine design II Forma studiów: stacjonarne Poziom przedmiotu: I stopnia Liczba godzin/tydzień: 1W, 2P Kod przedmiotu: B2_5 Rok: III Semestr: V Liczba punktów: 4 ECTS EK 1 potrafi sformułować i omówić szczegółowe zasady projektowania, w tym drgania, wyważanie, smarowanie, zagadnienia kontaktowe, EK 2 potrafi omówić szczegółowo budowę, wyjaśnić zasady projektowania elementów maszyn: elementów sprężystych, łożysk, wałów maszynowych, przekładni mechanicznych, EK 3 potrafi zidentyfikować obciążenie i przeprowadzić obliczenia wytrzymałościowe EK 4 potrafi samodzielnie wykonać projekt zespołu mechanicznego do realizacji określonych zadań technicznych.
TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć WYKŁAD Liczba godzin W1 Zagadnienia kontaktowe - strefa styku brył niepłaskich. 1 W2 Wały i osie, obliczenia ugięcia, drgania wałów, wyważanie. 2 W3 Elementy sprężyste: resory. 1 W4 Łożyska toczne specjalne. 1 W5 Łożyskowania toczne, eksploatacja, smarowanie, uszczelnienia. 1 W6 Przekładnie zębate walcowe: problemy konstrukcyjne, smarowanie, zagadnienia 2 dynamiki, optymalizacja przekładni. W7 Elementy rurociągów. 1 W8 Przekładnie obiegowe: obliczenia kinematyczne i zasady projektowania. 3 W9 Przekładnie łańcuchowe. 2 W10 Przekładnie cierne. 1 Łącznie godzin 15 Forma zajęć PROJEKT Liczba godzin P1 Projekt 3: układ napędowy założenia zadania projektowego. 1 P2 Projekt 3: koncepcja rozwiązania zadania projektowego. 3 P3 Projekt 3: wstępne obliczenia wytrzymałościowe przekładni zębatej. 3 P4 Projekt 3: obliczenia wytrzymałościowe pozostałych elementów układu i 3 finalne rozwiązanie zadania. P5 Projekt 3: wykonanie rysunku zestawieniowego. 10 P6 Projekt 3: wykonanie rysunków wykonawczych wybranych detali. 10 Łącznie godzin 30 NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. cykl prezentacji komputerowych do wszystkich tematów wykładów 2. stanowiska kreślarskie 3. stanowiska komputerowe 4. program Autodesk AutoCAD licencja edukacyjna dostępna w laboratorium komputerowym 5. tablice, katalogi, normy SPOSOBY OCENY ( F FORMUJĄCA, P PODSUMOWUJĄCA) F1. ocena przygotowania do ćwiczeń projektowych F2. ocena umiejętności stosowania wiedzy nabytej podczas wykładu F3. ocena realizacji zadania podczas ćwiczeń projektowych F4. ocena aktywności podczas zajęć P1. ocena poprawności rozwiązania projektowego zaliczenie na ocenę * *) warunkiem uzyskania zaliczenia jest otrzymanie pozytywnych ocen ze projektu i sprawdzianów 2
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym (wykład, projekt, konsultacje) Zapoznanie się ze wskazaną literaturą Przygotowanie do zajęć projektowych Przygotowanie sprawozdań z zadań częściowych Opracowanie finalnej wersji projektu, przygotowanie do zaliczenia Suma godzin Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 15W+30P 45 h 5 h 9 h 15 h 6 h 20 h 100 h 4 ECTS 2 ECTS 2,04 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Połączenia, sprężyny, wały i osie. Pod red. E. Mazanka. WNT, Warszawa 2012. 2. Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Łożyska, sprzęgła i hamulce, przekładnie mechaniczne. Pod red. E. Mazanka. WNT, Warszawa 2012. 3. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją B. Branowskiego. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2007. 4. Podstawy konstrukcji maszyn. Pod redakcją Z. Osińskiego. PWN, Warszawa 2002. 5. L. Kurmaz, O. Kurmaz: Projektowanie węzłów i części maszyn. Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2011. 6. Z. Osiński, J. Wróbel: Teoria konstrukcji. PWN, Warszawa 1995. 7. A. Dziama, M. Michniewicz, A. Niedźwiedzki: Przekładnie zębate. PWN, 1995. PROWADZĄCY PRZEDMIOT (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL) 1. dr hab. inż. Ludwik Kania prof. PCz. ludwik@imipkm.pcz.pl 2. dr hab. inż. Janusz Szmidla prof. PCz. szmidla@imipkm.pcz.pl 3. dr hab. inż. Sebastian Uzny uzny@imipkm.pcz.pl 4. dr inż. Szczepan Śpiewak szczepan_spiewak@poczta.onet.pl 3
MATRYCA REALIZACJI I WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekt kształcenia EK1 EK2 EK3 EK4 Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) K_W26 K_W27 K_W26 K_W27 K_W29 K_K05 K_U26 K_U27 K_U29 K_U26 K_U29 Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny C1 W1,2,5 1 F2 C1 W3-10 1 F2 C2 P1-4 2, 3, 4, 5 C2 P4-6 2, 3, 4, 5 F1, F2 F3, F4 P1 F1, F2 F3, F4 P1 4
II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY EK1 EK2 Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu zasad projektowania Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu budowy i metod ich obliczania Student częściowo opanował wiedzę z zasad projektowania Student opanował budowy elementów maszyn i sposobów ich obliczania jedynie w ogólnym zarysie Student opanował zasad projektowania, zna szczegółowe zasady, ma wiedzę o rozszerzonych metodach obliczeń Student dobrze opanował wiedzę z zakresu budowy identyfikuje obciążenie elementów, umie omówić i wyjaśnić zasady ich obliczania Student bardzo dobrze opanował zasad projektowania, samodzielnie zdobywa i poszerza wiedzę przy użyciu różnych źródeł Student bardzo dobrze opanował budowy elementów maszyn, zna i rozumie zasady ich użycia oraz szczegółowo omawia sposoby obliczania EK3 EK4 Student nie potrafi obliczyć wymiarów ani rozwiązać prostych zadań wytrzymałościowych Student nie wykonał wyznaczonych zadań projektowych. Student nie potrafi w pełni samodzielnie rozwiązać zadania inżynierskiego, potrzebuje pomocy prowadzącego Student samodzielnie rozwiązuje problemy wynikające w trakcie realizacji ćwiczeń, potrafi zidentyfikować obciążenie i obliczyć poprawnie wymiary Student wykonał Student wykonał wyznaczone zadania wyznaczone zadania projektowe, ale nie w projektowe, potrafi pełni samodzielnie prezentować wyniki swojej pracy oraz dokonuje ich analizy Student potrafi samodzielnie określić wariantowe rozwiązania problemów inżynierskich, bez trudu wykonuje złożone obliczenia maszyn. Student wykonał wyznaczone zadania, potrafi w sposób zrozumiały uzasadniać zastosowane metody, zna ich słabe i mocne strony Dopuszcza się wystawienie oceny połówkowej o ile student spełniający wszystkie efekty kształcenia wymagane do oceny pełnej spełnia niektóre efekty kształcenia odpowiadające ocenie wyższej. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Informacje dla studentów kierunku Mechanika i Budowa Maszyn o planie zajęć i programie studiów dostępne są na tablicy informacyjnej Wydziału oraz stronie internetowej Wydziału: www.wimii.pcz.pl 2. Pliki prezentacji znajdują się na stronie internetowej IMiPKM: www.imipkm.pcz.pl 3. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują się na tablicy informacyjnej IMiPKM. 4. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć oraz umieszczona jest na drzwiach pokojów pracowników prowadzących zajęcia. 5