Jak chronić swoje dziecko przed narkotykami?
Drodzy Rodzice! Uzależnienie od środków odurzających to w dzisiejszych czasach coraz większy problem społeczny. Jak więc postępować, by chronić swoje dzieci przed narkotykami? Oto kilka przydatnych porad, które powinni Państwo poznać.
po pierwsze... od najmłodszych lat buduj dobry kontakt ze swoim dzieckiem, a jeśli nie wiesz, jak to robić, poradź się kompetentnej osoby lub o tym poczytaj, poznaj prawa rządzące rozwojem dziecka, bądź konsekwentny w przestrzeganiu zasad, zdobądź rzetelną wiedzę na temat narkotyków, poznaj powody, dla których młodzi ludzie sięgają po narkotyki, w rozmowach ze swoim dzieckiem używaj rzeczowych argumentów.
po drugie... zastanów się, czego potrzebuje od swoich rodziców Twoje dziecko i czy na pewno to otrzymuje? Dziecko oczekuje od rodziców: - ich obecności i dostępności oraz gotowości udzielenia wsparcia dziecku, by czuło się bezpieczne, - poczucia silnej więzi i przynależności do rodziny, - dostrzegania sukcesów, pochwał, by budować poczucie własnej wartości, - wiarygodności, wzajemnego zaufania i sprawiedliwego traktowania, - stanowczości w ważnych sprawach, poszanowania intymności i dyskrecji.
po trzecie... pamiętaj, że szczera rozmowa jest podstawą dobrych kontaktów z dzieckiem, dlatego: - gdy dziecko ma problem, staraj się zawsze znaleźć czas na rozmowę, - słuchaj uważnie, co dziecko mówi, okazuj zainteresowanie sprawami dziecka, - nie unikaj trudnych tematów, bądź raczej doradcą, nie - ekspertem, - wykorzystuj naturalne chwile do luźnej rozmowy, mów dziecku o swoich planach, sukcesach, o swojej pracy, dziel się z nim problemami, - spędzaj wolny czas wspólnie z dzieckiem, znajdź czas, by podzieliło się z Tobą swoimi sprawami - inaczej zwierzy się nie Tobie, lecz kolegom.
po czwarte... bądź wzorem i autorytetem dla swojego dziecka, inaczej zacznie szukać ich wśród kolegów, dlatego: - dawaj dobry przykład, - określ jasno zasady, - dotrzymuj danego słowa, - mów i okazuj dziecku, że go kochasz, - wymagaj, - nie bądź nadmiernie opiekuńczy, - ucz, jak pokonywać trudności, - poznaj przyjaciół swojego dziecka.
po piąte... obserwuj regularnie wygląd zewnętrzny i zachowanie swojego dziecka, reaguj, jeśli zauważysz zmiany (sygnały ostrzegawcze) - skontroluj, czy ich pojawienie się na pewno nie wiąże się z przyjmowaniem środków odurzających, nie wpadaj w panikę! na używanie narkotyków wskazuje pojawienie się dopiero co najmniej kilku zmian (objawów) jednocześnie.
Zmiany w zachowaniu: nagłe zmiany nastroju i aktywności, spadek zainteresowań, nadmierny apetyt lub brak apetytu, pogorszenie ocen szkolnych, wagary, konflikty z nauczycielami, izolowanie się od kolegów, nagła zmiana przyjaciół (zwłaszcza na starszych), pozytywne wypowiedzi na temat narkotyków, bunt, łamanie ustalonych zasad, napady złości, agresja, krótkie, tajemnicze rozmowy telefoniczne, a tuż po nich nagłe wyjścia z domu, późne powroty do domu, niewytłumaczone spóźnienia, kłamstwa, wynoszenie wartościowych przedmiotów z domu, kradzież pieniędzy rodzicom, trudno wytłumaczalny przypływ gotówki, częste wietrzenie pokoju, używanie odświeżaczy powietrza lub kadzidełek.
Zmiany w wyglądzie zewnętrznym: nowy styl ubierania się, chudnięcie, częste przeziębienia, bóle różnych części ciała, krwawienia z nosa, problemy z pamięcią, zaburzenia toku myślenia, przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice, bełkotliwa, niewyraźna mowa, słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania, zaniedbywanie zasad higieny i brak zainteresowania własnym wyglądem, ślady po ukłuciach na ciele, ślady krwi na bieliźnie.
Niepokojące przedmioty u dziecka: fifki, fajki, bibułki papierosowe, małe foliowe woreczki puste lub z proszkiem, suszem, tabletkami, kryształkami, kawałki opalonej folii aluminiowej, łyżka, białe lub kolorowe pastylki z wytłoczonymi wzorkami, leki bez recepty, igły, strzykawki.
Ważne! Należy pamiętać, że dopiero jednoczesne pojawienie się co najmniej kilku spośród wymienionych, niepokojących objawów może wskazywać na używanie narkotyków.
Co robić, gdy kontakt z narkotykami jest faktem? działaj rozsądnie - nie wpadaj w panikę, nie prowadź zasadniczych rozmów z dzieckiem, gdy jest ono pod wpływem środków odurzających, nie odrzucaj faktów, nie udawaj, że nic się nie stało, to samo nie minie, wiedz, że bezgraniczne zaufanie do dziecka to w tym momencie błąd, nie wierz zapewnieniom dziecka, że ma pełną kontrolę nad narkotykami i że samo sobie poradzi z problemem, nie ochraniaj nadmiernie i nie usprawiedliwiaj dziecka w związku z konsekwencjami używania narkotyków (nie pisz usprawiedliwień nieobecności w szkole, nie kłam w celu ochronienia dziecka, nie spłacaj jego długów).
Jak działać? najpierw zastanów się, dlaczego dziecko sięgnęło po narkotyki - czy powód nie jest na pewno związany z sytuacją w domu? jeśli tak - pomyśl, co należy zmienić? koniecznie wysłuchaj dziecka, a potem spokojnie z nim porozmawiaj, nie kryj dziecka i nie usprawiedliwiaj, działaj! szukaj profesjonalnego wsparcia! problem sam się nie rozwiąże! wspólnie ze specjalistą i dzieckiem ustalcie reguły postępowania, plan działania i wymagania, których należy konsekwentnie przestrzegać, stosuj zasadę ograniczonego zaufania - staraj się zawsze wiedzieć, gdzie przebywa, z kim jest i co robi Twoje dziecko.
O czym należy pamiętać? Istotnymi czynnikami chroniącymi dziecko przed narkotykami są przede wszystkim: silna więź emocjonalna w prawidłowo funkcjonującej rodzinie, właściwe towarzystwo dziecka (grupa), odpowiednia aktywność dziecka (np. sport, hobby itp.).