Pytania i odpowiedzi:

Pytania i odpowiedzi: Jakie warunki sanitarno-higieniczne musi spełnić zakład produkujący i / lub wprowadzający do obrotu środki spożywcze? Wymagania sanitarno-higieniczne regulują następujące akty prawne: 1. 2. 3. 4. Rozporządzenia (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności, Rozporządzenie (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004r.) Ustawa z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015r. poz. 594) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dn. 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność, podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. nr.106, poz.730). Ponadto zgodnie z rozdziałem II art. 6 Rozporządzenia nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (DZ. Urz. L 139 z 30.04.2004 r.) oraz art. 63, 64 ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015r. poz. 594) na 14 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności należy złożyć wniosek, wraz z odpowiednimi dokumentami, do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego o wydanie decyzji zatwierdzenia zakładu i wpisanie do rejestru zakładów. Rozpoczęcie działalności w zakresie produkcji lub obrotu żywnością bez złożenia wniosku o zatwierdzenie zakładu w trybie i na zasadach określonych w Rozporządzeniu 852/2004 oraz art. 63 podlega karze pieniężnej (art. 103 Ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia). Decyzja zatwierdzająca wydawana jest na podmiot prowadzący działalność w zakresie produkcji żywności oraz zawiera ona podany szczegółowy opis odnośnie charakteru i zakresu tej działalności. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 28 stycznia 2002 r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (art.17) Podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów a także główna odpowiedzialność za bezpieczeństwo żywności spoczywa na przedsiębiorstwie sektora spożywczego (art.1, ust.1, lit. a Rozporządzenia (WE) 852/ 2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29.04.2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych - Dz. Urz. UE L139 z dnia 30.04.2004 r.). Ponadto zgodnie z art. 59, ww. ustawy z dnia 25.08.2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia : ust. 2: Osoba pracująca w styczności z żywnością powinna uzyskać określone przepisami o chorobach zakaźnych i zakażeniach orzeczenie lekarskie dla celów sanitarno-epidemiologicznych o braku przeciwwskazań do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby W celu uzyskania szczegółowych informacji należy zwrócić się do terenowo właściwej z uwagi na miejsce prowadzonej działalności Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Zbiór wszystkich obowiązujących aktów prawnych jest dostępny na stronie Głównego Inspektoratu Sanitarnego www.pis.gov.pl w dziale PRAWO.

Jakie warunki sanitarno-higieniczne i techniczne musi spełnić restauracja, a jakie zakład małej gastronomii? Jak długo trwa procedura zatwierdzania zakładu? Ogólne wymagania sanitarno-higieniczne, jakie musi spełniać lokal gastronomiczny regulują następujące akty prawne: 1. 2. 3. 4. 5. Rozporządzenie (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności, Rozporządzenie (WE) 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt Rozporządzenie (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004 r.) w szczególności załącznik II Ustawa z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015r. poz. 594) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dn. 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. nr.106, poz.730). Wszystkie zakłady branży spożywczej podlegają obowiązkowi zatwierdzania. Zgodnie z rozdziałem II art. 6 Rozporządzenia nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (DZ. Urz. L 139 z 30.04.2004 r.) oraz art. 63, 64 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015r. poz.594) na 14 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności należy złożyć wniosek, wraz z odpowiednimi dokumentami, do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego o wydanie decyzji zatwierdzenia zakładu i wpisanie do rejestru zakładów. Rozpoczęcie działalności w zakresie produkcji lub obrotu żywnością bez złożenia wniosku o zatwierdzenie zakładu w trybie i na zasadach określonych w rozporządzeniu 852/2004 oraz art. 63 ustawy podlega karze pieniężnej (art. 103 Ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia). Oczywiście inne wymogi sanitarno-higieniczne, a przede wszystkim techniczne musi spełnić zakład prowadzący dużą działalność gastronomiczną, z produkcją od surowca (np. duża kuchnia hotelowa), a inne zakład małej gastronomii, w którym odgrzewane są jedynie gotowe wyroby. Prowadzenie działalności gastronomicznej w szerokim zakresie wiąże się m.in. z koniecznością wydzielenia osobnych pomieszczeń, takich jak np. obróbki brudnej warzyw, mycia i dezynfekcji jaj, magazynu produktów suchych, kuchni właściwej, zmywalni naczyń konsumenckich itp. Procedura zatwierdzania trwa około 30 dni. Najpierw podmiot składa wniosek o zatwierdzenie zakładu i wpis do rejestru zakładów, następnie w wyznaczonym dniu w lokalu odbywa się wizytacja, z której sporządzany jest protokół, na podstawie którego wydawana jest decyzja zatwierdzająca obiekt do konkretnej działalności (decyzja wydawana jest w przeciągu 14 dni od wizytacji). Jakie zezwolenia trzeba uzyskać, aby móc sprzedawać żywność przez internet? W przypadku prowadzenia sprzedaży internetowej środków spożywczych na zasadzie jedynie pośrednictwa (w sposób wirtualny, bez magazynowania, transportu itp.) wymagana jest rejestracja takiej działalności. Jeżeli natomiast środki spożywcze będą przechowywane, konieczne

jest uzyskanie decyzji zatwierdzającej magazyn. Kwestie te reguluje Ustawa z dnia 25.08.2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (j.t. Dz. U. z 2015r. poz. 594). Przed rozpoczęciem działalności (zgodnie z ww. Ustawą z dnia 25.08.2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, Dział IV, Rozdział 2, art.61-67; rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dn. 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej Dz. U. nr 106, poz.730), należy zwrócić się do terenowo właściwego Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z wnioskiem o zatwierdzenie, zgodnie z miejscem prowadzenia działalności. Prowadzenie działalności można rozpocząć dopiero po uzyskaniu decyzji zatwierdzającej. Wzory wniosku o zatwierdzenie i wpisu do rejestru zakładów znajdują się w ww rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dn. 29 maja 2007 roku. Wymagania sanitarno-higieniczne regulują następujące akty prawne: 1. 2. 3. 4. Rozporządzenia (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności, Rozporządzenie (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004r.) w szczególności załącznik II Ustawa z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015 r. poz. 594) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dn. 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. nr.106, poz.730). W celu uzyskania szczegółowych informacji należy zwrócić się do terenowo właściwej Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Zbiór wszystkich obowiązujących aktów prawnych jest dostępny na stronie Głównego Inspektoratu Sanitarnego www.pis.gov.pl w dziale PRAWO. Jakie zezwolenia musi posiadać dzienny opiekun wydający posiłki dla dzieci? Zgodnie z Ustawą z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015 r. poz. 594) art. 59 ust. 2 cyt.: Osoba pracująca w styczności z żywnością powinna uzyskać określone przepisami o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi orzeczenie lekarskie dla celów sanitarno-epidemiologicznych o braku przeciwwskazań do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby. Ponadto każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie sprawowania opieki nad dziećmi - w połączeniu z wyżywieniem, w świetle istniejących przepisów prawa, jest zakładem żywienia zbiorowego typu zamkniętego i tak jak każdy zakład branży spożywczej, podmiot taki w zakresie działalności żywieniowej, podlega obowiązkowi zatwierdzenia i wpisu do rejestru zakładów nadzorowanych przez PIS, zgodnie z art. 63 ustawyz dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (j.t Dz. U. z 2015 r. poz. 594), i na zasadach określonych w rozdziale II art. 6 przywołanego powyżej rozporządzenia (WE) nr 852/2004. Zakłady zatwierdzane są na wniosek Strony w drodze decyzji administracyjnej, wydanej przez terenowo właściwy organ PIS, na podstawie przynajmniej jednej wizyty przedstawiciela tego organu w miejscu prowadzenia działalności, potwierdzającej spełnienie wymagań sanitarno-higienicznych, określonych w załączniku II Rozporządzenia (WE) 852/2004,w części niezbędnej do zapewnienia właściwej higieny i jakości zdrowotnej żywności i proporcjonalnie do ryzyka wystąpienia zagrożenia. W związku z powyższym na 14 dni przed rozpoczęciem działalności należy złożyć wniosek do terenowo właściwego Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego o zatwierdzenie i wpis do rejestru zakładów. Rozpoczęcie działalności w zakresie produkcji lub obrotu żywnością bez złożenia wniosku o zatwierdzenie zakładu w trybie i na zasadach określonych w Rozporządzeniu 852/2004 oraz art. 63 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, jest poważnym uchybieniem przedsiębiorcy i podlega karze pieniężnej w wysokości do 5 000 zł, nie mniej niż 1000 zł (art. 103 ust.1 pkt 4 i ust. 2 pkt 2 Ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia). Jaką temperaturę powinny mieć dania serwowane z podgrzewaczy i jak długo mogą być przechowywane?

Obowiązujące przepisy prawa żywnościowego nie precyzują zalecanej temperatury potraw oraz ich czasu przechowywania w podgrzewaczach. Natomiast biorąc pod uwagę analizę zagrożeń (przede wszystkim zagrożeń mikrobiologicznych) zaleca się, aby temperatura serwowanych: zup wynosiła 75 C, drugich dań 63 C, gorących napojów 80 C. Zatem temperatura w podgrzewaczu powinna być utrzymywana powyżej temperatury serwowania. Należy pamiętać, iż zakres tzw. niebezpiecznych temperatur tj. zakres temperatur, w którym większość patogennych mikroorganizmów może rosnąć i rozmnażać się w żywności wynosi 5,5 63 C. Ze względu na bezpieczeństwo potrawy przechowywane w podgrzewaczach muszą zostać zużyte w czasie do 2 godzin. W jaki sposób należy przewozić potrawy z budynku, gdzie znajduje się restauracja do budynku z salą bankietową (oddalonych od siebie o kilka metrów)? Potrawy powinny być przewożone w sposób uniemożliwiający ich zanieczyszczenie. Zaleca się zamykane wózki wyposażone np. w pojemniki GN. Odnosząc się natomiast do serwowania dań w ogródkach usytuowanych bezpośrednio przed restauracjami, dania nie muszą być zabezpieczane pokrywami pod warunkiem, że odległość, na którą mają być przenoszone, jest niewielka. Należy mieć na uwadze, iż zgodnie z Rozporządzeniem (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 28 stycznia 2002 r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (art.17) Podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów a także główna odpowiedzialność za bezpieczeństwo żywności spoczywa na przedsiębiorstwie sektora spożywczego (art.1, ust.1, lit. a Rozporządzenia (WE) 852/ 2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29.04.2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych - Dz. Urz. UE L139 z dn. 30.04.2004 r.). Czy w firma branży spożywczej musi korzystać z usług firmy DDD? Zgodnie z zał. II rozdz. I pkt 2 lit c ww. Rozporządzenia (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004 r.): wyposażenie, wystrój, konstrukcja, rozmieszczenie i wielkość pomieszczeń żywnościowych umożliwia dobrą praktykę higieny, włącznie z ochroną przed zanieczyszczeniem oraz, w szczególności, ze zwalczaniem szkodników; oraz z zał. II rozdz. IX pkt. 4 Muszą istnieć odpowiednie procedury, aby zapewnić kontrole obecności szkodników. Zabiegi DDD mogą być wykonywane jedynie przez osoby posiadające stosowne uprawnienia, zatem należy korzystać z usług odpowiednich firm. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 28 stycznia 2002 r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (art.17) Podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów a także główna odpowiedzialność za bezpieczeństwo żywności spoczywa na przedsiębiorstwie sektora spożywczego (art.1, ust.1, lit. a Rozporządzenia (WE) 852/ 2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29. 04 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych - Dz. Urz. UE L139 z dn. 30.04.2004 r.).

Jakie warunki musi spełniać obiekt tymczasowy/ruchomy produkujący i/lub wprowadzający do obrotu środki spożywcze? Wymagania sanitarno-higieniczne regulują następujące akty prawne: - Rozporządzenie (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29. 04 2004 r. (Dz. Urz. UEL 139) w sprawie higieny środków spożywczych ZAŁĄCZNIK II, w szczególności ROZDZIAŁ III - Ustawa z dnia 25.08.2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tj. Dz. U. z 2015, poz. 594). Ponadto co najmniej 14 dni przed rozpoczęciem działalności (zgodnie z ww. Ustawą z dn. 25. 08. 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, Dział IV, Rozdział 2, art.61-67; rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dn. 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej Dz. U. nr 106, poz.730), należy zwrócić się do terenowo właściwego Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z wnioskiem o zatwierdzenie, zgodnie z miejscem prowadzenia działalności. Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż w przypadku rozpoczęcia działalności bez uzyskania stosownej decyzji zatwierdzającej Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, art. 103 ww. ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia przewiduje środki represyjne w postaci kary pieniężnej. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 28 stycznia 2002 ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (art.17) Podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów a także główna odpowiedzialność za bezpieczeństwo żywności spoczywa na przedsiębiorstwie sektora spożywczego (art.1, ust.1, lit. a Rozporządzenia (WE) 852/ 2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29.04.2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych - Dz. Urz. UE L139 z dn. 30.04.2004 r.). Ponadto zgodnie z art. 59, ww. Ustawy z dnia 25.08.2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia : ust. 2: Osoba pracująca w styczności z żywnością powinna uzyskać określone przepisami o chorobach zakaźnych i zakażeniach orzeczenie lekarskie dla celów sanitarno-epidemiologicznych o braku przeciwwskazań do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby Zbiór obowiązujących aktów prawnych jest dostępny m.in. na stronie Głównego Inspektoratu Sanitarnego www.pis.gov.pl Czy jest konieczność kontroli skuteczności wentylacji w restauracji? Czy okap nad kuchnią wystarczy? Zgodnie rozporządzeniem 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004 r.) zał. II rozdz. I pkt 5 muszą istnieć odpowiednie i wystarczające systemy naturalnej lub mechanicznej wentylacji. Trzeba unikać mechanicznego przepływu powietrza z obszarów skażonych do obszarów czystych. Systemy wentylacyjne muszą być tak skonstruowane, aby umożliwić łatwy dostęp do filtrów i innych części wymagających czyszczenia lub wymiany. Rodzaj wentylacji, która będzie wystarczająca w danym zakładzie zależy od rodzaju i wielkości produkcji oraz stosowanych surowców, półproduktów, produktów i przypraw, a także powierzchni zakładu. Pomiaru wentylacji dokonują wykwalifikowane firmy zewnętrzne w tym firmy kominiarskie. Czy osoba zatrudniona w gastronomii może nosić zarost?

Zgodnie z zał. II rozdz. VIII pkt 1 rozporządzenia (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004r.): każda osoba pracująca w styczności z żywnością powinna utrzymywać wysoki stopień czystości osobistej i nosić odpowiednie, czyste i, gdzie stosowne, ochronne okrycie wierzchnie. Przepisy prawa żywnościowego nie odnoszą się w sposób dosłowny do kwestii zarostu oraz stosowania maseczek ochronnych przez osoby pracujące w styczności z żywnością - niniejsze zagadnienie powinno zostać ujęte w wewnętrznej procedurze systemu jakości zakładu. Natomiast należy mieć na uwadze, iż zgodnie z zał. II rozdz. IX pkt 3 Rozporządzenia (WE) 852/2004 na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji, żywność musi być chroniona przed zanieczyszczeniem ( ). Jak często należy wykonywać badania wody w zakładach żywienia zbiorowego? Zgodnie z zał. II rozdz. VII pkt. 1 lit. a Rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (DZ. Urz. L 139 z 30.04.2004 r.) należy zapewnić odpowiednie zaopatrzenie w wodę pitną, która powinna być używana w każdym przypadku, gdy jest to niezbędne w celu zapewnienia, że środki spożywcze nie są zanieczyszczone. Obecnie obowiązujące przepisy prawa żywnościowego nie precyzują częstotliwości badania wody, niniejsze powinno zostać określone w systemie jakości zakładu. Czy można produkować we własnym mieszkaniu (w kuchni domowej) desery i je sprzedawać? Spełnienie warunków sanitarno-higienicznych oraz technicznych określonych w Rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. U. UE. L. 04. 139. 1 z późn. zm) w warunkach domowych może być trudne lub wręcz niemożliwe. Ponadto należy mieć na uwadze wymagania obowiązujące wszystkie podmioty działające na rynku spożywczym, w tym m.in. obowiązek rejestracji i uzyskania zatwierdzenia zgodnie z przepisami art. 61 64 ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 594). Decyzję o zatwierdzeniu obiektu podejmuje terenowo właściwy Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny i jego opinia jest wiążąca dla przedsiębiorców. W związku z powyższym zalecane jest rozważenie prowadzenia działalności zamiast w lokalu mieszkalnym, w lokalu użytkowym odpowiednio przystosowanym do planowanej działalności. Zbiór obowiązujących aktów prawnych, dotyczących działalności na rynku spożywczym, w tym w zakresie produkcji, dostępny jest na stronie Głównego Inspektora Sanitarnego www.gis.gov.pl (zakładka Departament Bezpieczeństwa Żywności i Żywienia/Prawo/Przepisy Ogólne). Ponadto, iż zgodnie z art. 17 pkt 1 Rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. W związku z powyższym w gestii przygotowującego żywność dla konsumentów leży przeprowadzenie analizy zagrożeń oraz na jej podstawie podjęcie stosownych kroków zmierzających do zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego wprowadzanych do obrotu produktów. Czy w barze musi zostać wydzielona toaleta dla konsumentów? Zgodnie z rozporządzeniem (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.

Urz. UE L 139 z 30.04.2004 r.) - zał. II rozdz. I Ogólne wymagania dot. pomieszczeń żywieniowych pkt 3 musi być dostępna odpowiednia ilość ubikacji spłukiwanych wodą, podłączonych do sprawnego systemu kanalizacyjnego. Ubikacje nie mogą łączyć się bezpośrednio z pomieszczeniami, w których pracuje się z żywnością. Niniejszy przepis odnosi się jedynie do konieczności zapewnienia WC dla personelu, przepisy prawa żywnościowego nie regulują kwestii zapewnienia toalety dla klientów. Czy można wchodzić do sklepu / restauracji z psem? To właściciele obiektów decydują, czy do lokalu można wprowadzać zwierzęta czy też nie. Zgodnie z rozdziałem I załącznika II do rozporządzenia nr 852/2004 z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. l) pomieszczenia, w których wykonywane są czynności związane z produkcją i obrotem żywnością, z wyłączeniem pomieszczeń ruchomych i tymczasowych, muszą być utrzymywane w czystości i zachowane w dobrym stanie i kondycji technicznej, a ich wyposażenie, wystrój, konstrukcja, rozmieszczenie i wielkość umożliwiają eliminowanie ryzyka jej zanieczyszczenia w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Przepisy wyraźnie wskazują, iż zarówno w produkcji, jak i w obrocie "żywnością muszą istnieć odpowiednie procedury, aby zapobiec dostępowi zwierząt domowych (w tym również psów) do żywności albo aby zapobiec możliwości spowodowania zanieczyszczenia żywności" (ust. 4 rozdziału IX w załączniku nr II, rozporządzenie nr 852/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych). Decyzja właściciela obiektu o zakazie wprowadzania psów do sklepu często spotyka się z niezadowoleniem klientów. Na przedsiębiorcy spoczywa obowiązek zapewnienia, aby żywność znajdująca się w obrocie była bezpieczna dla zdrowia i życia człowieka, dlatego też właściciel obiektu może narzucić klientom własne warunki (przykładowo: pozwolić na wprowadzanie psów bądź zakazać wprowadzania psa do obiektu, czy też przykładowo zakazać wchodzenia z lodami do obiektu - chociaż żadne przepisy nie ograniczają prawa do jedzenia lodów w miejscach publicznych). Ponadto na terenie m.st. Warszawy zgodnie z rozdziałem VI 29 pkt 2 regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta Stołecznego Warszawy (Załącznik do uchwały Nr XLIX/1366/2013 Rady m.st. Warszawy z dnia 17 stycznia 2013 r.) utrzymujący zwierzęta domowe są zobowiązani do zachowania środków ostrożności zapewniających ochronę zdrowia i życia ludzi, a także zwierząt. Jakie wymagania musi spełnić materiał do kontaktu z żywnością? Zgodnie z preambułą rozporządzenia (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające Dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz. Urz. L338/4 z 2004 r.) wszelkie materiały i wyroby przeznaczone do bezpośredniego lub pośredniego kontaktu z żywnością muszą być wystarczająco obojętne, aby nie powodować przenikania do żywności substancji w ilościach, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia człowieka oraz powodować niemożliwe do przyjęcia zmiany w składzie takiej żywności lub pogorszenie jej cech organoleptycznych. Podobnie rzecz ma się z maszynami, urządzeniami, meblami i materiałami przeznaczonymi do kontaktu z żywnością. Producent produkujący lub wprowadzający do obrotu wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością jest zobowiązany przepisami prawa do wykazania, że te wyroby są zgodne z przepisami mającymi wobec nich zastosowanie, co potwierdza wynikami przeprowadzonych badań laboratoryjnych (np. migracja globalna, migracja specyficzna, organoleptyka) oraz pisemną deklaracją (zgodnie z załącznikiem IV ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością). W myśl art. 16 rozporządzenia nr 1935/2004 producent/importer ma obowiązek posiadać wyniki badań laboratoryjnych, na podstawie których wystawia deklarację zgodności danego wyrobu z obowiązującymi wymaganiami. Taki dokument powinien towarzyszyć wyrobom przeznaczonym do kontaktu z żywnością znajdującym się na etapie sprzedaży hurtowej. Ponadto zgodnie z art. 59 ust. 1 Ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015r. poz. 594) podmioty działające na rynku spożywczym są obowiązane przestrzegać wymagań higienicznych określonych w rozporządzeniu nr 852/2004. Zgodnie z rozdziałem IX załącznika II ww. Rozporządzenia na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji, żywność musi być chroniona przed zanieczyszczeniem, które może spowodować, iż stanie się niezdatna do spożycia przez ludzi, szkodliwa dla zdrowia lub zanieczyszczona. Wyposażenie pomieszczeń żywnościowych ma umożliwiać stosowanie dobrej praktyki higienicznej, włącznie z ochroną przed zanieczyszczeniami. Zgodnie z załącznikiem II do powyższego Rozporządzenia, rozdziałem II w pkt 1, lit f - w pomieszczeniach, w których się przygotowuje, poddaje obróbce lub przetwarza środki spożywcze, projekt i wystrój muszą umożliwiać dobrą praktykę higieny żywności, w tym ochronę przed zanieczyszczeniem między oraz podczas działań. W szczególności: powierzchnie (wraz z powierzchniami wyposażenia) w obszarach, w których pracuje się z żywnością, a w szczególności te pozostające w kontakcie z żywnością muszą być w dobrym stanie i muszą być łatwe do czyszczenia, w miarę potrzeby, do dezynfekcji. Wymaga to stosowania gładkich, zmywalnych, odpornych na korozję oraz nietoksycznych materiałów, chyba że przedsiębiorstwa sektora spożywczego mogą zapewnić właściwe organy, że inne użyte materiały są odpowiednie. Zbiór wszystkich obowiązujących aktów prawnych jest dostępny m.in. na stronie Głównego Inspektoratu Sanitarnego www.pis.gov.pl [np.zakładka

prawo żywność]. W celu uzyskania szczegółowych informacji należy zwrócić się do terenowo właściwej Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej, która prowadzi nadzór bieżący na danym terenie. Jak uniknąć zakażenia bakterią Salmonella? Salmonella (pałeczki bakterii Salmonella) występuje u zwierząt dzikich i hodowlanych. W sprzyjających warunkach (ciepło, wilgoć, obecność białka) mogą żyć poza organizmem żywym przez kilka miesięcy. Optymalna temperatura wzrostu Salmonelli to 35-37 C (maksymalnie 48 C) minimalna temperatura wzrostu zależy od typu szczepu i warunków wzrostu. Salmonella jest wrażliwa na niską temperaturę (około 1-2 C) i w tej temperaturze ma zdolność do redukcji liczebności. Według danych literaturowych Salmonella rośnie powoli powyżej 10 C, a nie zanotowano wzrostu poniżej 5 C. Wykazano, że w niższych temperaturach wzrost jest powolniejszy w obecności mikroflory towarzyszącej. Generalnie Salmonella nie rośnie dobrze wspólnie z innymi mikroorganizmami. Wartości ph powyżej 9 i poniżej 4,5 wywierają na Salmonellę działanie niszczące. Jest ona odporna na zamrażanie i wysuszenie, ale wrażliwa na wysokie temperatury. Pałeczki salmonelli giną w temperaturze 60-65 C U ludzi bakterie te wywołują najczęściej dolegliwości żołądkowo-jelitowe nazywane potocznie zatruciem pokarmowym. Objawy chorobowe, występujące zwykle po 6-72 godzinach od zakażenia, to: bóle brzucha, gorączka, biegunka, czasami nudności lub wymioty. Po przebyciu choroby pałeczki mogą być wydalane z kałem przez kilka dni, tygodni lub miesięcy. Główne źródła zakażenia: żywność zanieczyszczona odchodami zakażonych zwierząt (najczęściej drobiu, myszy, szczurów), poprzez produkty żywnościowe pochodzące od zwierząt zakażonych (jaja, drób, mięso wołowe jeżeli ubój dokonywany jest w sposób niewłaściwy (tzw. brudny), mleko), od zakażonych zwierząt (kurczęta hodowane w domach) i ludzi wydalających pałeczki z kałem, zarówno chorych, jak i zdrowych (nosicieli) - bezpośrednio lub poprzez żywność Szczególnie niebezpiecznym nośnikiem pałeczek są produkty zawierające surowe jaja (majonezy, kremy, lody i in.) oraz rozdrobnione przetwory mięsne (tatar, galaretki, pasztety, pierogi) produkowane w warunkach domowych. Zachorowania można uniknąć poprzez stosowanie zasad dobrej praktyki higienicznej (GHP) oraz dobrej praktyki produkcyjnej (GMP) tj. m.in.: mycie rąk po wyjściu z ubikacji i przed przygotowaniem posiłków, utrzymywanie w czystości naczyń, sprzętu kuchennego i samej kuchni przechowywanie żywności w odpowiednio niskiej temperaturze, zapobieganie rozmrażaniu i ponownemu zamrażaniu żywności, tj. zachowania łańcucha chłodniczego wydzielenie miejsca w lodówce na surowy drób, mięso i jaja tak, aby nie stykały się z innymi produktami, tj.: przestrzegania segregacji w urządzeniach chłodniczych całkowite rozmrażanie drobiu, mięsa, ryb i ich przetworów przed przystąpieniem do smażenia, pieczenia, gotowania, poddawanie żywności działaniu wysokiej temperatury (gotowanie, pieczenie, duszenie), które jest najłatwiejszym sposobem niszczenia pałeczek bakterii Salmonella (smażenie jest mniej skuteczne), mycie oraz dezynfekcja (termiczna, przy użyciu promieni UV, specjalistycznych płynów) jaj przed rozbiciem skorupki, Należy pamiętać, iż najistotniejsze zasady zapobiegania zatruciom pokarmowym spowodowanym przez Salmonellę to: 1. skuteczna obróbka termiczna 2. zapobieganie wtórnym zakażeniom żywności Jak w praktyce realizować zalecenia zawarte w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dn. 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności w obiektach gastronomicznych

Dania podawane w restauracji traktowane są jako żywność nieopakowana, gdzie zastosowanie ma art. 44 ww. Rozporządzenia. W przypadku oferowania produktów spożywczych bez opakowania obowiązkowe jest podanie informacji o alergenach i składnikach powodujących reakcje nietolerancji. Lista alergenów znajduje się w załączniku II rozporządzenia 1169/2011. Informacje na temat alergenów muszą być zawsze przekazywane konsumentom i powinny zostać podane w odniesieniu do każdej potrawy. Możliwość przekazywania informacji na temat alergenów na życzenie konsumenta istnieje w przypadku, gdy przedsiębiorca w sposób widoczny i czytelny wskaże, iż takie informacje są dostępne dla konsumenta i łatwo je uzyskać. Czy podmioty prowadzące produkcję pierwotną (np. uprawę warzyw i / lub owoców) muszą załatwiać jakieś formalności w Państwowej Inspekcji Sanitarnej? Tak, wynika to z art. 61, 62, 63, Ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (j.t Dz. U. z 2015r. poz. 594), zgodnie z którymi podmioty prowadzące produkcję pierwotną podlegają obowiązkowi rejestracji. Rejestry zakładów prowadzone są przez Powiatowych Inspektorów Sanitarnych. W związku z powyższym rolnicy winni złożyć wniosek o wpis do rejestru zakładów podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Wzór wniosku znajduje się w załączniku 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dn. 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. nr.106, poz.730). Jakim zmianom uległy przepisy dot. żywienia dzieci w przedszkolach, szkołach i innych jednostkach systemu oświaty? Od 1 września 2015 roku obowiązują przepisy Ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015 r. poz. 594), które regulują wymagania w zakresie żywienia dzieci i młodzieży w ramach żywienia zbiorowego w przedszkolach, innych formach wychowania przedszkolnego, szkołach ( ). W jednostkach systemu oświaty w ramach żywienia zbiorowego dzieci i młodzieży stosowane mogą być wyłącznie te środki spożywcze, które spełniają wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 26 sierpnia 2015r. w sprawie grup środków spożywczych przeznaczonych do sprzedaży dzieciom i młodzieżyw jednostkach systemu oświaty oraz wymagań, jakie muszą spełniać środki spożywcze stosowane w ramach żywienia zbiorowego dzieci i młodzieży w tych jednostkach. Rozporządzenie to szczegółowo określa jakie warunki muszą spełniać środki spożywcze stosowane w żywieniu zbiorowym dzieci i młodzieży w jednostkach systemu oświaty uwzględniając normy żywienia dzieci i młodzieży oraz mając na względzie wartości odżywcze i zdrowotne środków spożywczych. Powyższe dotyczy również sklepików szkolnych. Jakie wymagania muszą spełniać kosmetyki wprowadzane do obrotu na rynek Polski? Kosmetyki wprowadzane do obrotu na rynek polski powinny spełniać wymagania Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dn. 30.11.2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych (obowiązuje od 11 lipca 2013 r.) oraz Ustawy z dnia 30.03.2001 r. o kosmetykach (tekst jednolity Dz. U. 2013, poz. 475.). Odpowiedzialność za bezpieczeństwo kosmetyku wprowadzanego do obrotu spoczywa na producencie/importerze/dystrybutorze, nie obowiązują

procedury certyfikacji, jak również dopuszczenia do obrotu kosmetyków przez jednostki administracyjne. Produkty kosmetyczne powinny być oznakowane w sposób widoczny i czytelny i zawierać informacje zgodnie z wymaganiami art. 19 Rozporządzenia 1223/2009. i art.6 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy, w tym nazwę handlową kosmetyku: imię i nazwisko lub nazwę i adres producenta, termin trwałości, numer partii, szczególne ostrzeżenia (..). Zgodnie z przepisami Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dn. 30.11.2009 r. Komisja Europejska uruchomiła Portal Notyfikacji Produktów Kosmetycznych - Cosmetic Products Notification Portal CPNP. Od dnia 11 lipca 2013 r. wszystkie kosmetyki wprowadzane do obrotu należy zgłaszać do portalu CPNP. Informacje odnośnie dostępu do CPNP znajdują się na stronie Komisji: http://ec.europa.eu/consumers/sectors/cosmetics/ w sekcji News. Obecnie nie ma obowiązku rejestracji działalności związanej z obrotem kosmetykami, natomiast przechowywanie produktów kosmetycznych powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami producenta i w warunkach nie wpływających na bezpieczeństwo gotowego kosmetyku. Kto może potwierdzić świadectwo eksportowe dla produktów kosmetycznych? Zaświadczenia eksportowe dla produktów kosmetycznych, wysyłanych do państw nie będących członkami Unii Europejskiej, dla podmiotów prowadzących działalność na terenie woj. mazowieckiego, potwierdza Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Warszawie. Podmiot zainteresowany winien przygotować je według wzoru określonego przez Głównego Inspektora Sanitarnego - wzór Zaświadczenia eksportowego plik do pobrania. Zaświadczenia przygotowane przez producenta muszą zawierać pełną nazwę i adres producenta, dokładną nazwę kosmetyku i ewentualnie jego numer referencyjny, nazwę i adres instytucji na potrzeby, której zaświadczenie jest wydawane oraz datę wydania. Przed wystawieniem ww. zaświadczeń wnioskodawca powinien udostępnić do kontroli przedstawicielowi Państwowej Inspekcji Sanitarnej dokumentację kosmetyków będących przedmiotem eksportu zgodną z wymaganiami rozdziału III rozporządzenia PEiR (WE) 1223/2009 z dn. 30.11.2009 r. dotyczącego produktów kosmetycznych oraz wzór etykiety. W przypadku umieszczenia tłumaczenia treści zaświadczenia na język obcy, tłumaczenie to powinno być dokonane przez tłumacza przysięgłego. Za wystawienie zaświadczeń eksportowych pobierane są opłaty, zgodnie z cennikiem Zarządzenia nr 15/2014 Dyrektora Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Warszawie z dn. 6 czerwca 2014 r. Jakie wymagania trzeba spełnić, aby móc produkować kanapki oraz wprowadzać je do obrotu w różnych punktach np. szkołach, siłowniach? Czy osoba zajmująca się produkcją lub sprzedażą powinna mieć jakieś badania? Obiekt, w którym prowadzona będzie taka produkcja oraz środek transportu, którym rozwożone będą produkty spożywcze, powinny zostać zatwierdzone oraz wpisane do rejestru zakładów podlegających urzędowej kontroli organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Zgodnie z rozdziałem II art. 6 Rozporządzenia nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (DZ. Urz. L 139 z 30.04.2004 r.) oraz art. 63, 64 Ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015 poz. 59) na co najmniej 14 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności należy złożyć wniosek, wraz z odpowiednimi dokumentami, do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego o wydanie decyzji zatwierdzenia zakładu i wpisanie do rejestru zakładów. Punkty z ladami i lodówkami, w których będzie odbywała się sprzedaż, również powinny zostać objęte nadzorem organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Rozpoczęcie działalności w zakresie produkcji lub obrotu żywnością bez złożenia wniosku o zatwierdzenie zakładu w trybie i na zasadach określonych w Rozporządzeniu 852/2004 oraz art. 63 podlega karze pieniężnej (art. 103 Ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia). Wzory stosownych wniosków znajdują się w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dn. 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2007 r. nr 106, poz. 730). Działalność produkcyjna prowadzona w obiekcie posiadającym już decyzję zatwierdzającą, wydaną przez terenowo właściwego Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, musi być prowadzona w zakresie zgodnym z tą decyzją.

Wymagania sanitarne dla obiektów, w których przygotowuje się i przetwarza środki spożywcze oraz środków transportu określone są w Rozporządzeniu 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych. Szczególną uwagę należy zwrócić na załącznik II. Natomiast odnośnie sposobu dystrybucji, przechowywania w urządzeniach chłodniczych oraz sprzedaży kanapek, należy mieć na uwadze treść przepisów zawartych w Rozporządzeniu (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych, które mówią, iż na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji, żywność musi być chroniona przed zanieczyszczeniem, które może spowodować, iż stanie się niezdatna do spożycia przez ludzi, szkodliwa dla zdrowia lub zanieczyszczona ( ) (zał. II, rozdz. IX pkt. 3), oraz główna odpowiedzialność za bezpieczeństwo żywności spoczywa na przedsiębiorstwie sektora spożywczego (art. 1). Ponadto, zgodnie z treścią art. 17 rozporządzenia (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 28 stycznia 2002 r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności przedsiębiorstwa działające na rynku spożywczym zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności, jej zgodność z wymogami prawa żywnościowego. Odnośnie wymagań wobec osoby produkującej / sprzedającej przedmiotowe produkty każda osoba pracująca w styczności z żywnością powinna posiadać orzeczenie lekarskie do celów sanitarno-epidemiologicznych o braku przeciwwskazań do wykonywania prac, przy wykonywaniu, których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby, co wynika z treści art. 59 ust. 2 ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Przy sprzedaży żywności zarówno opakowanej jak i nieopakowanej należy zapoznać się z przepisami Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dn. 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności ( ). Wymóg podstawowy ww. dokumentu mówi, iż każdemu środkowi spożywczemu muszą towarzyszyć informacje na temat żywności zawarte w niniejszym rozporządzeniu. Jak należy znakować suplementy masą netto? Zgodnie z pkt 4 załącznika IX do Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1169/2011 w przypadku, gdy opakowany artykuł (suplement diety) składa się z dwóch lub więcej opakowań jednostkowych, które nie są uznawane za jednostki sprzedaży, ilość netto jest podawana przez oznaczenie całkowitej ilości netto (suma masy kapsułek) oraz całkowitej liczby opakowań jednostkowych (liczbę kapsułek). Czy jest możliwa sprzedaż suplementów przez internet wraz z magazynowaniem ich w domu? Prowadzenie takiej działalności jest możliwe w przypadku oddzielenia zakładu od części mieszkalnej. Konieczna jest również zmiana sposobu użytkowania lokalu. Należy pamiętać, że zgodnie z rozdziałem II art. 6 Rozporządzenia nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (DZ. Urz. L 139 z 30.04.2004 r.) oraz art. 63, 64 Ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015r. poz. 594) co najmniej 14 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności należy złożyć wniosek o zarejestrowanie działalności do właściwego terenowo Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego (art. 64 w/w ustawy). W przypadku chęci rozpoczęcia działalności sprzedaży artykułów spożywczych przez internet z uwzględnieniem etapu magazynowania oferowanych produktów wniosek powinien dotyczyć zatwierdzenia i rejestracji. Wzory stosownych wniosków znajdują się w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. nr 106 poz. 730). Ponadto przez rozpoczęciem działalności należy zapoznać się z następującymi aktami prawnymi: 1. 2. Rozporządzenie (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności

3. 4. Rozporządzenie (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004r.) Ustawa z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Z 2015 r. poz. 594) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dn. 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. nr.106, poz.730). Jakie wymagania obowiązują w zakresie sprzedaży odżywek (suplementów diety) przeznaczonych dla sportowców? Produkty spożywcze, o których mowa należą do kategorii żywności nazywanej środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego i nie należy mylić ich z suplementami diety. W myśl obowiązującej definicji środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego to środek spożywczy, który ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania wyraźnie różni się od środków spożywczych powszechnie spożywanych i zgodnie z informacją zamieszczoną na opakowaniu jest wprowadzany do obrotu z przeznaczeniem do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych. Grupy żywności zaliczane do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego zawiera art. 24 ust. 2 Ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015r. poz. 594) Natomiast suplement diety to środek spożywczy będący skoncentrowanym źródłem witamin, składników mineralnych i/lub innych składników wykazujących korzystne oddziaływanie fizjologiczne, a jego stosowanie ma na celu uzupełnienie codziennej diety. Należy pamiętać, że suplementy diety nie posiadają właściwości leczniczych bez względu na formę, w jakiej są wprowadzane do obrotu handlowego. W odniesieniu do certyfikatów i specyfikacji informujemy, iż Główny Inspektor Sanitarny od dnia 1 maja 2004 r., nie wydaje zezwoleń dopuszczających do obrotu środki spożywcze z grupy środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego. Ponadto zgodnie z Ustawą z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015r. poz. 594) 14 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności należy złożyć wniosek o zarejestrowanie działalności do właściwego terenowo Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego (art. 64 w/w ustawy). Natomiast w przypadku chęci rozpoczęcia działalności sprzedaży środków spożywczych z uwzględnieniem etapu magazynowania oferowanych produktów wniosek powinien dotyczyć zatwierdzenia i rejestracji. Wzory stosownych wniosków znajdują się w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. nr 106, poz. 730). Nie istnieją szczegółowe akty prawne regulujące działalność polegającą na sprzedaży środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego już obecnych na rynku w Polsce. Jednak w przypadku produktów tego typu wprowadzanych po raz pierwszy do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej obowiązuje procedura powiadomienia Głównego Inspektora Sanitarnego, o której mowa w rozdziale 8 Żywność wprowadzana po raz pierwszy do obrotu Ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Aktami prawnymi o charakterze ogólnym dotyczącymi przedmiotowego zakresu działalności są: Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia z dnia 25 sierpnia 2006 r. (Dz. U. z 2015r. poz. 594) Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. U. UE. L. 04. 139. 1 z późn. zm.); Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 28 stycznia 2002 r., ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U.UE.L.02.31.1 z późn. zm.). Zbiór wszystkich obowiązujących aktów prawnych jest dostępny na stronie Głównego Inspektoratu Sanitarnego.

Jakie wymagania obowiązują w przypadku chęci rozpoczęcia sprzedaży suplementów diety przez internet? Zgodnie z Ustawą z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tekst jednolity Dz. U z 2015 r. poz. 594) 14 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności należy złożyć wniosek o zarejestrowanie działalności do właściwego terenowo Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego (art. 64 w/w ustawy). Natomiast w przypadku chęci rozpoczęcia działalności sprzedaży artykułów spożywczych przez internet z uwzględnieniem etapu magazynowania oferowanych produktów wniosek powinien dotyczyć zatwierdzenia i rejestracji. Wzory stosownych wniosków znajdują się w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. nr 106 poz. 730). Informujemy jednocześnie, iż suplementy diety, jeszcze nieobecne na rynku polskim, wprowadzane po raz pierwszy do obrotu na terytorium naszego kraju podlegają procedurze powiadomienia Głównego Inspektora Sanitarnego, o której mowa w rozdziale 8 Żywność wprowadzana po raz pierwszy do obrotu Ustawy z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Przed rozpoczęciem działalności zaleca się zapoznanie z treścią podstawowych aktów prawnych z zakresu bezpieczeństwa żywności i żywienia, w tym: Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia z dn. 25 sierpnia 2006 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 594); Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. U. UE. L. 04. 139. 1 z późn. zm.); Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r., ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U.UE.L.02.31.1 z późn. zm.). Zbiór wszystkich obowiązujących aktów prawnych jest dostępny na stronie Głównego Inspektoratu Sanitarnego www.gis.gov.pl Jakie są wymagania w zakresie importu suplementów diety spoza Unii Europejskiej, z kraju trzeciego, np. z Chin? Zgodnie z ustawą z dn. 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tekst jednolity Dz. U. z 2015r. poz. 594 na 14 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności należy złożyć wniosek o zarejestrowanie działalności do właściwego terenowo Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego (art. 64 ww. ustawy). Natomiast w przypadku chęci rozpoczęcia działalności sprzedaży suplementów diety przez internet z uwzględnieniem etapu magazynowania oferowanych produktów wniosek powinien dotyczyć zatwierdzenia i rejestracji. Wzory stosownych wniosków znajdują się w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. nr 106 poz. 730). Biorąc pod uwagę wymagania zawarte w Rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. U. UE. L. 04. 139. 1 z późn. zm.) magazynowanie ww. środków spożywczych w warunkach domowych może być utrudnione lub wręcz niemożliwe. Należy mieć na uwadze, że nadzór bieżący (w tym kontrole sanitarne) m.in. nad obiektami prowadzącymi obrót żywnością sprawuje właściwy terenowo Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny i to on podejmuje decyzję o zatwierdzeniu pomieszczenia do