NOTA Sekretariat Generalny Delegacje Podręcznik dla wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 23 września 2009 r. (06.10) (OR. en) 13598/09 COPEN 178 ENFOPOL 218 EUROJUST 55 EJN 35 NOTA Od: Do: Dotyczy: Sekretariat Generalny Delegacje Podręcznik dla wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych Delegacje w załączeniu otrzymują podręcznik dla wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych przygotowany przez Eurojust i Europol w ramach prowadzonego przez nich wspólnie projektu dotyczącego tych zespołów. 13598/09 mkk/lo/lw 1 DG H 2B PL

ZAŁĄCZNIK PODRĘCZNIK DLA WSPÓLNYCH ZESPOŁÓW DOCHODZENIOWO-ŚLEDCZYCH 1 Wprowadzenie Głównym celem podręcznika dla wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych (JIT) uzupełniającego istniejący dokument Eurojustu/Europolu Przewodnik po legislacji państw członkowskich UE dotyczącej wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych, jest poinformowanie zajmujących się tym zagadnieniem o podstawie prawnej i wymogach w zakresie ustanawiania JIT oraz doradzanie, w jakich sytuacjach wykorzystywanie JIT jest użyteczne. Ponadto celem podręcznika jest wyjaśnienie ewentualnych nieporozumień dotyczących JIT, zachęcenie zajmujących się tymi zagadnieniami do stosowania tego nowego narzędzia, które może przysłużyć im się w dochodzeniach, i ogólnie pomoc w rozwijaniu współpracy międzynarodowej w sprawach karnych. Podręcznik wykorzystuje wspólne doświadczenia praktyczne oraz materiały z seminariów i spotkań. Podręcznik ma odpowiadać rzeczywistości, będzie zatem regularnie uaktualniany, w szczególności tak by obejmować praktyczne doświadczenia z konkretnych przypadków. JIT jest zespołem dochodzeniowym ustanowionym na mocy porozumienia między przynajmniej dwoma państwami członkowskimi lub innymi stronami, do konkretnych celów i na określony czas. Ogólne korzyści z JIT, w porównaniu z tradycyjnymi formami międzynarodowego ścigania i współpracy sądowej, takimi jak postępowania lustrzane czy równoległe i wnioski, są pokrótce opisane w ramce poniżej. Wiele konkretnych korzyści z pracy w JIT wyniknie również podczas prac nad konkretnymi przypadkami, w określonych warunkach. 1 Stan na czerwiec 2009 roku. 13598/09 mkk/lo/lw 2 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

Korzyści z tworzenia JIT: możliwość bezpośredniej wymiany informacji między członkami JIT bez potrzeby składania formalnych wniosków możliwość występowania o środki dochodzeniowe bezpośrednio między członkami zespołu bez potrzeby wystawiania rekwizycji sądowych. Dotyczy to także środków przymusu członkowie mogą być obecni podczas rewizji w domach, przesłuchań, itp. we wszystkich jurysdykcjach, służąc pomocą w pokonywaniu barier językowych podczas przesłuchań itp. możliwość koordynowania wysiłków na miejscu i nieformalnej wymiany wiedzy specjalistycznej możliwość budowania zaufania między zajmującymi się tą dziedziną w różnych jurysdykcjach podczas wspólnej pracy i przygotowywania strategii dochodzeniowych i śledczych Europol i Eurojust mogą udzielać bezpośredniej pomocy i wsparcia możliwość zapewnienia potencjalnie dostępnego finansowania Koncepcja JIT 29 maja 2000 r. Rada Ministrów UE przyjęła konwencję o pomocy prawnej w sprawach karnych (konwencję z 2000 roku o pomocy prawnej) 2. Celem konwencji jest promowanie i modernizowanie współpracy między organami ochrony porządku publicznego i organami sądowymi w Unii Europejskiej oraz Norwegii i Islandii przez uzupełnienie przepisów obowiązujących instrumentów prawnych i przez ułatwienie ich stosowania. Z uwagi na powolne postępy w ratyfikacji konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej Rada przyjęła 13 czerwca 2002 r. decyzję ramową w sprawie wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych, którą państwa członkowskie miały wdrożyć do 1 stycznia 2003 r. 3 Państwa członkowskie były przekonane, że narzędzie jakim są JIT będzie szczególnie korzystne dla agencji Unii Europejskiej zajmujących się ochroną porządku publicznego. 2 3 Akt Rady z dnia 29 maja 2000 r. ustanawiający zgodnie z art. 34 Traktatu o Unii Europejskiej Konwencję o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej (Dz.U. C 197 z 12.7.2000, s. 3). Decyzja ramowa 2002/465/WSiSW w sprawie wspólnych zespołów dochodzeniowośledczych (Dz.U. L 162 z 20.6.2002). 13598/09 mkk/lo/lw 3 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

Koncepcja JIT wynikła z przekonania, że istniejące metody międzynarodowej współpracy policyjnej i sądowej były niewystarczające, by radzić sobie z poważną transgraniczną przestępczością zorganizowaną. Uważano, że zespół funkcjonariuszy prowadzących dochodzenie i przedstawicieli organów sądowniczych z przynajmniej dwóch państw, pracujących wspólnie w określonym otoczeniu prawnym i z określonymi prawami, zadaniami i obowiązkami uczestników, usprawniłby zwalczanie przestępczości zorganizowanej. Przepisy o JIT w konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej Z uwagi na powolną ratyfikację konwencji przepisy o JIT zostały przyjęte przez państwa członkowskie w decyzji ramowej z 2002 roku, aby zapewnić ich szybsze wdrożenie Istniejące metody wydawały się niewystarczające, by skutecznie zwalczać pewne przypadki poważnej przestępczości międzynarodowej Ramy prawne Ramy prawne ustanowienia JIT znajdują się w art. 13 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej oraz w decyzji ramowej. Decyzja powtarza w zasadzie art. 13, 15 i 16 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej w prawie identycznym brzmieniu. Decyzja ramowa została wdrożona przez państwa członkowskie na różne sposoby. Podczas gdy pewne państwa przyjęły szczegółowe przepisy dotyczące JIT lub włączyły przepisy dotyczące JIT do swoich kodeksów postępowania karnego, inne po prostu bezpośrednio stosują konwencję z 2000 roku o pomocy prawnej w swoim porządku prawnym. Konwencja weszła w życie w większości państw członkowskich. Decyzja ramowa przestanie obowiązywać, gdy konwencja z 2000 roku o pomocy prawnej wejdzie w życie we wszystkich państwach członkowskich. Do chwili obecnej (czerwiec 2009 roku) Włochy nie wdrożyły decyzji ramowej, ani nie ratyfikowały konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej. Grecja wdrożyła decyzję ramową, ale nie ratyfikowała konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej. W załączniku I przedstawiono odpowiednie krajowe akty prawne. 13598/09 mkk/lo/lw 4 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

Niektóre państwa członkowskie stosują przepisy bezpośrednio Inne przyjęły szczegółowe przepisy Przyjęte rozwiązania przedstawiono w załączniku I Szczegółowa analiza znajduje się w Przewodniku po legislacji państw członkowskich UE dotyczącej wspólnych zespołów dochodzeniowośledczych Wymagania dotyczące JIT Art. 13 ust. 1 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej bardziej niż z punktu widzenia wagi przestępstwa opisuje koncepcję JIT z punktu widzenia jego wymiaru międzynarodowego i transgranicznego. Zgodnie z tym artykułem JIT można ustanowić w szczególności, gdy: dochodzenia w sprawach przestępstw prowadzone w państwie członkowskim wymagają dokonywania trudnych i wymagających działań w powiązaniu z innymi państwami członkowskimi; niektóre z państw członkowskich prowadzą dochodzenia w sprawach przestępstw, których okoliczności wymagają skoordynowanych i wspólnych działań zaangażowanych w nie państw członkowskich. JIT będą się na ogół zajmowały poważniejszymi formami przestępczości, a prawo krajowe i instrukcje operacyjne powinny zostać sprawdzone, by stwierdzić, czy istnieje jakiś wyznacznik powagi przestępstwa lub inne kryteria kwalifikujące. Jednak JIT mogą być przydatne również w przypadku mniejszych przestępstw. Dzieje się tak, gdyż JIT mogą ułatwić współpracę w konkretnych przypadkach i przygotować grunt dla przyszłych JIT przez budowanie wzajemnego zaufania i zbieranie doświadczeń we współpracy transgranicznej. Jest wiele konkretnych przypadków, w których JIT mogą być właściwym narzędziem; jako przykłady podać można dwa obszary przestępczości: dochodzenia w sprawie narkotyków, gdy od początku wiadomo, że miejsce zamieszkania handlarza różni się od punktu przeznaczenia narkotyków, oraz działania terrorystyczne, gdy miejsce planowanego ataku różni się od miejsc zdobycia pierwszych informacji.wnioski o ustanowienie JIT mogą często pochodzić od państwa członkowskiego, lecz także od Europolu i Eurojustu. W niektórych państwach członkowskich pierwszy wniosek musi mieć formę rekwizycji sądowej. 13598/09 mkk/lo/lw 5 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

Zaleca się, by przy rozpatrywaniu utworzenia JIT funkcjonariusze prowadzący dochodzenie, prokuratorzy lub sędziowie z państw członkowskich, wraz z delegatami z Eurojustu i Europolu, spotykali się w celu omówienia danej kwestii na jak najwcześniejszym etapie przed przygotowaniem formalnego wniosku i zawarciem porozumienia. Jako że niektóre państwa wdrożyły krajowe przepisy administracyjne, które na przykład zakładają powiadamianie właściwych ministerstw na etapie przygotowawczym, wczesne poinformowanie wszystkich właściwych osób ma ogromne znaczenie, by nie utrudniać, ani nie opóźniać całego procesu. To czy JIT jest odpowiednim narzędziem w danym przypadku zależy od konkretnych warunków, lecz jego zastosowanie można rozważyć zarówno przy mniejszych, jak i większych przestępstwach Należy zaangażować Eurojust i Europol na jak najwcześniejszym etapie, by omówić możliwe korzyści utworzenia JIT i konkretne kroki w zakresie tego tworzenia JIT może służyć jako podstawa przyszłej współpracy, ułatwiając wzajemne zaufanie i kontakty Utworzenie JIT może zaproponować państwo członkowskie oraz Eurojust i Europol u. Struktura i działanie JIT Zespół Zespół tworzy się w państwie członkowskim, w którym prowadzona będzie większość dochodzenia. Mimo że konieczne jest uzgodnienie, gdzie będzie znajdować się siedziba główna, nie trzeba umieszczać wszystkich członków zespołu w tym samym miejscu. Przewidziano naturalnie, że zespół stworzy grupa składająca się z osób prowadzących dochodzenie i z innego personelu, pochodzących z przynajmniej dwóch państw członkowskich i pracujących blisko siebie, oraz osób czasowo pracujących poza swym państwem członkowskim. Brzmienie art. 13 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej sugeruje oczywiście, że w wielu przypadkach byłby to najlepszy układ. Jednak nie ma wymogu, by członek JIT pracował poza swoim krajem, nawet jeśli jego JIT ma stałą siedzibę w innym państwie. JIT może również powstać z członków z przynajmniej dwóch państw członkowskich, w przypadku gdy żaden z nich nie pracuje poza swoim krajem. Na przykład Szwecja i Finlandia mogłyby utworzyć JIT z siedzibą w 13598/09 mkk/lo/lw 6 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

Helsinkach, z jednym szwedzkim członkiem prowadzącym dochodzenie w Sztokholmie, który nie musiałby jeździć do Finlandii. Podobnie kilku członków mogłoby utworzyć grupę pracującą w siedzibie, podczas gdy inni członkowie zespołu pracowaliby w swoich krajach. Z uwagi na koszty i zobowiązania związane z delegowaniem personelu za granicę taki układ może być dla państw członkowskich korzystny. Potrzeba rozważenia podstawy geograficznej i odpowiedniej elastyczności, jeśli dochodzenie wykaże inny obszar działania Brak zobowiązania do delegowania personelu za granicę Należy wziąć pod uwagę kwalifikacje językowe członków zespołu, by ułatwić komunikację 5.2. Kierownik zespołu Każdy JIT musi mieć kierownika lub kierowników. Artykuł 13 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej przewiduje kilka opcji i pozostawia możliwość interpretacji poszczególnym państwom. Nie zostało określone, czy kierownik zespołu ma być oskarżycielem publicznym, sędzią czy starszym funkcjonariuszem policji bądź służb celnych. Jako że kwestia zależy w dużym stopniu od prawa krajowego, niniejszy dokument nie będzie zawierał sugestii na ten temat. Jednak z uwagi na fakt, że JIT jest w niektórych państwach członkowskich uważany za szczególną formę wzajemnej pomocy prawnej, zaleca się, by w przypadkach dochodzeń, gdzie bezpośrednie działania prowadzą sędziowie pokoju lub prokuratorzy, kierownikiem zespołu był ktoś z sądownictwa. W przypadku innych jurysdykcji i zależnie od ram krajowych właściwe może być postawienie na czele JIT funkcjonariusza organów ochrony porządku publicznego. Artykuł 13 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej stanowi, że:... kierownikiem zespołu jest przedstawiciel właściwego organu uczestniczącego w postępowaniach karnych z państwa członkowskiego, w którym działa zespół. Jedna z możliwych interpretacji to stwierdzenie, że JIT ma stałe kierownictwo, wynikające z jego głównego miejsca działania. Zgodnie z inną interpretacją kierownik zespołu powinien pochodzić z państwa członkowskiego, w którym zespół znajduje się aktualnie podczas prowadzenia działań. Ta interpretacja znajduje pewne uzasadnienie we wzorze porozumienia (zob. sekcja 6 i załącznik 2), zgodnie z którym kierownik jest przedstawicielem właściwych organów państwa członkowskiego (państw członkowskich), w którym zespół działa [ ], pod jego kierownictwem członkowie JIT wykonują swoje zadania w państwie członkowskim, z którego pochodzi. Zgodnie z dotychczasowymi doświadczeniami państwa członkowskie wolą wariant, w którym zespół ma więcej kierowników, niż jednego odpowiedzialnego za wszystko. 13598/09 mkk/lo/lw 7 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

Przejrzysta struktura dowodzenia ma kluczowe znaczenie dla członków JIT Zmienna struktura dowodzenia, zależna od geograficznego zakresu działań, jest dopuszczalna, pod warunkiem że pozostaje przejrzysta Należy się zastanowić, jaki profil zawodowy ma mieć kierownik funkcjonariusz policji/służb celnych, sędzia, prokurator zależnie od ról tych osób w systemach prawnych zaangażowanych państw 5.3. Działania Członkowie zespołu wykonują swoje zadania pod przewodnictwem kierownika zespołu, uwzględniając warunki określone przez ich własne organy w porozumieniu ustanawiającym JIT. Jest to kwestia, która musi zostać w pełni uwzględniona podczas przygotowywania porozumienia o JIT, by członkowie zespołu, w szczególności ci oddelegowani z innego państwa członkowskiego, wiedzieli, jaka została zastosowana wertykalna struktura dowodzenia lub struktury dowodzenia. Artykuł 13 ust. 4 rozróżnia członków i oddelegowanych członków zespołu. Oddelegowani członkowie JIT to członkowie z państw członkowskich innych niż państwo członkowskie, w którym działa zespół. Mogą oni, zgodnie z prawem państwa członkowskiego, w którym działa zespół, być dopuszczani przez kierownika/kierowników zespołu do działań operacyjnych, takich jak rewizje, lub może być im zlecane prowadzenie pewnych środków dochodzeniowych, gdy zostanie to zatwierdzone przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym prowadzone są działania, i delegującego państwa członkowskiego. Kierownik zespołu ma prawo dokonywać wyjątków od tej zasady ogólnej. Podczas przygotowywania formalnego porozumienia powinno również zostać rozpatrzone dopuszczenie do działań lub zlecenie działań dochodzeniowych. Najbardziej innowacyjne i prawdopodobnie najprzydatniejsze elementy art. 13 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej są zawarte w ust. 7 i 9. Gdy JIT musi podjąć działania dochodzeniowe w jednym z państw członkowskich, oddelegowani członkowie zespołu mogą wystąpić do własnych właściwych organów, by je wykonały. Wniosek powinien być rozpatrywany na warunkach, które miałyby zastosowanie w przypadku dochodzenia krajowego. Celem tego przepisu jest uniknięcie konieczności przygotowywania rekwizycji sądowej, nawet gdy działania dochodzeniowe wymagają zastosowania środków przymusu, takich jak wykonanie nakazu rewizji. Jest to jedna z podstawowych korzyści z ustanawiania JIT. Na przykład funkcjonariusz policji holenderskiej oddelegowany do JIT działającego w Niemczech mógłby wystąpić do swoich kolegów w Niderlandach o wykonanie nakazu rewizji wydanego w imieniu JIT w Niderlandach 13598/09 mkk/lo/lw 8 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

zgodnie z prawem tego kraju. Pamiętać jednak należy, że art. 13 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej nie zastępuje prawa krajowego. Na przykład funkcjonariusz holenderski może poprosić swojego brytyjskiego odpowiednika, by wystąpił o podsłuch telefoniczny w Zjednoczonym Królestwie. Wynikająca z tego możliwość wykorzystania tych informacji w postępowaniu sądowym będzie jednak zawsze zależeć od obu właściwych legislacji krajowych, wymaga zatem bliższego zbadania. Potrzeba uwzględnienia prawa krajowego dotyczy również ust. 9 i 10, chociaż te przepisy dają funkcjonariuszom prowadzącym dochodzenie inne cenne korzyści: członkowie JIT mogą, zgodnie ze swym prawem krajowym, zapewnić zespołowi informacje dostępne w ich kraju. Na przykład członek zespołu może przekazać informacje dotyczące danych abonenta, rejestracji samochodu i przeszłości kryminalnej ze swojego kraju bezpośrednio JIT, bez konieczności wykorzystywania oficjalnych kanałów w ramach właściwych krajowych organów centralnych. Należy jednak uwzględnić wymogi dopuszczalności, jeśli dostarczane informacje mają być również wykorzystywane jako dowody w kartotece. Mimo że członkami JIT mogą być jedynie właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej, w działaniach JIT mogą uczestniczyć osoby trzecie, z UE lub spoza niej. Na przykład w działaniach JIT prowadzonych w Belgii i Niderlandach może wziąć udział funkcjonariusz amerykańskiego FBI, ale nie może zostać członkiem zespołu ani oddelegowanym członkiem. Prawa przyznane członkom zespołu na mocy art. 13 (na przykład prawo do uczestniczenia w działaniach dochodzeniowych) nie ma zastosowania do tych osób, chyba że porozumienie jednoznacznie stanowi inaczej. JIT ani porozumienia ich dotyczące nie mogą zastępować i nie zastępują prawa krajowego ani zobowiązań krajowych, Uczestnicy otrzymują jasne informacje i wytyczne, w szczególności dotyczące: o różnic w kompetencjach potrzebnych do zastosowania pewnych środków przymusu o warunków skutecznego stosowania jako dowodu w ewentualnych postępowaniach sądowych o tego, co może zostać ujawnione podczas przesłuchań przed sądem o wewnętrznych wertykalnych struktur dowodzenia Strony trzecie mogą uczestniczyć w działaniach JIT, ale nie mogą być ich członkami: o role, cele i zadania uczestników muszą być jasno opisane w porozumieniu o JIT w szczególności zasady dotyczące odpowiedzialności o uczestnicy mogą pochodzić nie tylko z organów/agencji UE, np. Europolu, Eurojustu, OLAF-u, itp., ale również na przykład z FBI 13598/09 mkk/lo/lw 9 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

Udział Eurojustu i Europolu Jako że obie instytucje zostały utworzone by wspierać państwa członkowskie w ich walce z poważną transgraniczną przestępczością zorganizowaną, ich kompetencje i zadania wskazują, że odgrywają centralną rolę we wspólnych zespołach dochodzeniowo-śledczych. Zgodnie z art. 12 decyzji ramowej oraz postanowieniami konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej Eurojust i Europol mogą brać udział w działaniach JIT oddzielnie lub razem. Ponadto art. 6 umowy o współpracy miedzy Europolem a Eurojustem umożliwia obu stronom uczestniczenie wspólnie, na wniosek przynajmniej jednego państwa członkowskiego, w ustanawianiu JIT i wspieranie krajowych organów ochrony porządku publicznego i organów sądowych podczas wstępnych rozmów dotyczących ustanawiania JIT. Obie organizacje, w ścisłej współpracy, będą zatem do dyspozycji występujących państw członkowskich, gdy te rozpatrywać będą utworzenie JIT. Szczególnie podczas oceny przygotowawczej i fazy negocjacji obie organizacje mogą wesprzeć państwa członkowskie, zapewniając porady prawne i wiedzę fachową zgromadzoną podczas udziału w poprzednich JIT. Ponadto udostępniają państwom członkowskim miejsca spotkań i zapewniają tłumaczenie. Co więcej, z uwagi na swą rolę w wymianie informacji i koordynowaniu wzajemnej pomocy prawnej, Europol i Eurojust mogą być w stanie rozpoznać przypadki, w których korzystne byłoby powołanie JIT, i wystąpić do państw członkowskich o rozpatrzenie takiego wniosku. Chociaż angażowanie Eurojustu i Europolu w ustanawianie JIT i ich funkcjonowanie nie jest obowiązkowe, obie organizacje mogłyby odegrać kluczową rolę w zapewnianiu JIT skuteczności i zdolności operacyjnych oraz w ogólnym powodzeniu dochodzenia. Obie mogą także pomagać w administrowaniu JIT. Mogą również działać jako pośrednicy przy pozyskiwaniu jakiegokolwiek finansowania, oraz doradzając w sprawie dostępności funduszy. Konkretne przykłady przedstawione są w ramce poniżej. Krajowi członkowie Eurojustu działający na mocy swojego prawa krajowego mogą być członkami JIT. Funkcjonariusze Europolu, Eurojustu lub OLAF-u niedziałający na mocy swojego prawa krajowego mogą uczestniczyć w działaniach JIT, nawet jeśli nie mogą być jego kierownikami ani członkami. Zgodnie z art. 3a 4 konwencji o Europolu urzędnicy Europolu mogą uczestniczyć w JIT w charakterze pomocniczym, ale nie mogą brać udziału w stosowaniu środków przymusu. 4 Zob. w szczególności art. 5 ust. 1 lit. d) i art. 6 decyzji Rady z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiającej Europejski Urząd Policji (Europol), Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 37. Nowa decyzja będzie stosowana od 1 stycznia 2010 r. 13598/09 mkk/lo/lw 10 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

Doradztwo na wczesnym etapie co do tego, czy w danym przypadku lepsze będzie utworzenie JIT, czy tradycyjne środki (spotkania koordynujące, równoległe dochodzenia itp.) Praktyczne i prawne porady na wczesnym etapie dotyczące porozumienia o JIT i przepisów, które powinny się w nim znaleźć Zapewnienie miejsc spotkań, w tym tłumaczenia i ochrony, potrzebnych do wynegocjowania porozumienia, oraz miejsc spotkań koordynacyjnych Doświadczenia z działania wcześniejszych JIT oraz podstawowe działania koordynacyjne i wspierające dochodzenia międzynarodowe Zapewnienie wsparcia analitycznego Ułatwienie wymiany informacji oraz świadczenia międzynarodowej wzajemnej pomocy prawnej w stosunkach z państwami nieuczestniczącymi Porady dotyczące dostępności finansowania, jego warunków i procedur Porozumienie o JIT Konwencja z 2000 roku o pomocy prawnej stanowi, że JIT ustanawiane są na mocy pisemnego porozumienia. Jak wyjaśniono powyżej, ramy prawne ustanowienia i funkcjonowania JIT pozwalają na znaczną arbitralność, porozumienie ma zatem kluczowe znaczenie dla wszystkich stron. Z jednej strony dotychczasowe doświadczenia wykazują, że od początku dobrze jest ustalić szczegóły, by uniknąć prowadzenia czasochłonnych dyskusji podczas działania JIT. Z drugiej strony należy pamiętać, że dochodzenie i zbieranie dowodów muszą często rozpocząć się szybko, tak by uniknąć długich dyskusji dotyczących porozumienia. Z uwagi na fakt, że art. 13 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej pozwala na zmianę porozumienia w każdym momencie, porozumienie powinno być przygotowane szybko, bez długich i szczegółowych dyskusji. W związku z tym jednym z celów tego podręcznika jest umożliwienie właściwym organom i osobom prowadzącym dochodzenia uwzględnienia wszystkich elementów legislacji w porozumieniu pisemnym, przy jednoczesnym umożliwieniu rozpoczęcia dochodzenia w krótkim czasie. 8 maja 2003 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła zalecenie w sprawie wzoru porozumienia 5. Ponadto niektóre państwa członkowskie uzgodniły już między sobą projekt wzoru porozumienia o JIT, by przyspieszyć proces przygotowywania dokumentu. 5 Zalecenie Rady z dnia 8 maja 2003 r. w sprawie wzoru porozumienia ustanawiającego wspólny zespół dochodzeniowo-śledczy (Dz.U. C 121 z 23.5.2003, s. 1). 13598/09 mkk/lo/lw 11 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

Załącznik 2 zawiera odwołania do wzoru porozumienia, w tym propozycje, które powinny zostać uwzględnione w ramach odpowiednich sekcji porozumienia. Ponadto przygotowano propozycje brzmienia porozumienia. Z uwagi na złożoność dochodzeń w sprawach karnych oraz wielość legislacji krajowych i ich zróżnicowanie prawie niemożliwe jest udzielenie rozstrzygających rad i danie zaleceń dotyczących treści porozumienia. Załączony dokument zawiera jednak wzór porozumienia przygotowany przez Radę Unii Europejskiej oraz praktyczne doświadczenia i pisemne porozumienia zebrane dotychczas przez Europol i Eurojust. Należy podkreślić, że obie organizacje gotowe są w każdej chwili pomagać państwom członkowskim w przygotowywaniu porozumień. Porozumienia o JIT mogą zostać ujawnione w pewnych warunkach podczas postępowań sądowych; należy wtedy zwrócić uwagę na: o definicję celu JIT, by uniknąć ujawniania innych ewentualnych podejrzanych wciąż branych pod uwagę w innych dochodzeniach o tożsamość członków zespołu może zostać przedstawiona wraz z porozumieniem lub podana oddzielnie, można także nie ujawniać tożsamości, np. tajnych agentów, specjalistów itp. Porozumienie powinno zawierać główne przepisy i jasne definicje ról członków i uczestników Podczas negocjowania porozumienia należy uwzględniać główny cel JIT oraz różnice w procedurze prawnej, zasady dotyczące dowodów i uprawnienia potrzebne do zastosowania pewnych środków przymusu Z uwagi na fakt, że każdy JIT jest innym przypadkiem, wzór porozumienia może nie być odpowiedni dla wszystkich; jest jednak użytecznym przewodnikiem przedstawiającym kwestie, które powinny znaleźć się w każdym porozumieniu 13598/09 mkk/lo/lw 12 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

Wnioski JIT są narzędziem pomagającym w prowadzeniu konkretnych dochodzeń dotyczących przestępczości transgranicznej, ułatwiającym ich prowadzenie i budującym wzajemne zaufanie. Państwa, które korzystały z tego narzędzia, często wykazywały widoczny wzrost zainteresowania stosowaniem JIT i innych form współpracy transgranicznej. JIT nie są właściwym narzędziem w przypadku każdego dochodzenia międzynarodowego, lecz funkcjonariusze prowadzący dochodzenia powinni wiedzieć, że z ich stosowania wynikają znaczne korzyści i powinni podejmować decyzje o ewentualnym wykorzystaniu JIT w oparciu o pełne informacje. Bardziej szczegółowe informacje można otrzymać w krajowych jednostkach Eurojustu/Europolu lub na stronie internetowej JIT, do której linki znajdują się zarówno na stronie Europolu (www.europol.europa.eu), jak i Eurojustu (www.eurojust.europa.eu). 13598/09 mkk/lo/lw 13 ZAŁĄCZNIK DG H 2B PL

Załącznik 1 Krajowe przepisy dotyczące wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych Austria Federalna ustawa o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych (Bundesgesetz über die justizielle Zusammenarbeit in Strafsachen mit den Mitgliedstaaten der Europäischen Union), art. 60 62 i 76 77 EU-JZG. Belgia Art. 8 10 ustawy z dnia 9 grudnia 2004 r. w sprawie wzajemnej międzynarodowej pomocy prawnej w sprawach karnych i zmieniającej art. 90 Kodeksu postępowania karnego. Bułgaria Art. 476, ust. 3 Kodeksu postępowania karnego oraz art. 13 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej. Cypr Ustawa z 2004 roku o wspólnych dochodzeniach (nr 244 (I)/2004). Republika Czeska Kodeks postępowania karnego, sekcja 442 443 (ustawa nr 141/1961 Coll. zmieniona ustawą nr 539/2004 Coll.). Dania Uznano, że wdrażanie za pomocą przepisów szczegółowych nie jest konieczne. Stwierdzono tak w uzasadnieniu projektu wprowadzającego w życie konwencję z 2000 roku o pomocy prawnej. Estonia Rozdział 3 (Wzajemna pomoc w sprawach karnych) Kodeksu postępowania karnego, sekcja 471. 13598/09 bc/lo/lw 14 Załącznik 1 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

Finlandia Fińska ustawa nr 1313/2002, sekcja 8. Francja Art. 17 ustawy z dnia 9 marca 2004 r. dodający dwa nowe artykuły do Kodeksu postępowania karnego, mianowicie art. 695 ust. 2 i 3 oraz art. D15 ust.1 4. Niemcy: Art. 93 ustawy o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych (Gesetz über die internationale Rechtshilfe in Strafsachen; IRG) i art. 13 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej. Grecja Gracja nie ratyfikowała dotychczas konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej. O wdrożeniu decyzji ramowej w sprawie JIT jest jednak mowa w ustawie 3663/2008, art. 13 24. Węgry Art. 55 59 i 36 49 ustawy nr CXXX z 2003 roku o współpracy w sprawach karnych z państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Art. 20 24 ustawy nr LIV z 2002 roku o międzynarodowej współpracy agencji zajmujących się ochroną porządku publicznego. Irlandia Ustawa z 2004 roku o wymiarze sprawiedliwości w sprawach karnych. Ustawa zmienia sekcję 3 i 4 ustawy z 1989 roku o Garda Síochána. Uchyla ona sekcję 5 ustawy z 1997 roku o Europolu. Włochy Włochy nie wdrożyły dotychczas decyzji ramowej nr 465/2002 w sprawie wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych ani nie ratyfikowały konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej. Łotwa Łotewski kodeks postępowania karnego, art. 830 838. 13598/09 bc/lo/lw 15 Załącznik 1 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

Litwa Kodeks postępowania karnego, art. 171 ust. 3 oraz Zalecenie w sprawie ustanawiania wspólnych międzynarodowych zespołów dochodzeniowo-śledczych i ich działania zatwierdzone zarządzeniem Prokuratora Generalnego Republiki Łotewskiej z dnia 21.12.2004 r. (opublikowane nr 186 6963). Luksemburg Ustawa z dnia 21 marca 2006 r. dotycząca wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych (Memorial A n O 57, 31/3/2006). Malta Art. 435E ust. 5 Kodeksu karnego Malty (dodany przez IX.2003.128 i zmieniony przez III.2004.77); ponadto sekcje 628A i 628B Kodeksu karnego odnoszą się do wzajemnej pomocy w sprawach karnych (dodany przez IX.2003.128). Niderlandy Kodeks postępowania karnego, art. 552qa 552qe. Norwegia Nie istnieje szczegółowe prawo dotyczące udziału Norwegii w JIT. Norwegia wdroży konwencję z 2000 roku o pomocy prawnej, a co za tym idzie także art. 13. Do wdrożenia/ratyfikacji dojdzie prawdopodobnie w 2010 roku. Obowiązujące w Norwegii przepisy nie zawierają jednak zasadniczo formalnych przeszkód uniemożliwiających temu krajowi udział w JIT, gdyby państwo to zaproszono do takiego udziału. Polska Art. 589b, 589c, 589d, 589e i 589f polskiego Kodeksu postępowania karnego. Portugalia Ustawa 48/2003 (wzajemna pomoc prawna w sprawach karnych). Rozdział o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych (rozdział I) jest częścią ustawy o międzynarodowej współpracy sądowej w sprawach karnych (ustawa nr 144/1999). Ustawa 48/2003 dodaje nowe artykuły (145 A i B) do tego rozdziału. Ponadto art. 145 ustawy nr 148/2003 odnosi się do wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych. 13598/09 bc/lo/lw 16 Załącznik 1 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

Rumunia Ustawa nr 302/2004 dotycząca międzynarodowej współpracy sądowej w sprawach karnych zmieniona ustawą nr 224/2006 art. 169; ustawa nr 368/2004 ratyfikująca drugi protokół dodatkowy do europejskiej konwencji o pomocy wzajemnej w sprawach karnych załącznik art. 20. Słowacja Kodeks postępowania karnego (ustawa nr 301/2005), 10 ust. 9, Kodeks karny (ustawa nr 300/2005), 128 ust. 1. Kodeks postępowania karnego (ustawa nr 301/2005), 10 ust. 9 określa zasady dotyczące JIT (członkowie JIT uznawani są za funkcjonariuszy policji; kierownictwo JIT; powody, które uzasadniają ustanowienie JIT itd.). Kodeks karny (ustawa nr 300/2005), 128 ust. 1 określa, kto jest instytucją publiczną (między innymi także członkowie JIT, gdyż uznaje się ich za funkcjonariuszy policji). Słowenia Art. 160.b ustawy o postępowaniu karnym. Hiszpania Ustawa 11/2003 z dnia 21 maja w sprawie wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych w ramach Unii Europejskiej oraz ustawa organiczna 3/2003 z 21 maja w sprawie systemu odpowiedzialności karnej członków wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych działających w Hiszpanii. Szwecja Ustawa o niektórych formach współpracy międzynarodowej przy prowadzeniu dochodzeń w sprawach karnych, sekcja 1, sekcja 2 9 oraz Rozporządzenie o niektórych formach współpracy międzynarodowej przy prowadzeniu dochodzeń w sprawach karnych. Zjednoczone Królestwo Decyzja ramowa Rady lub art. 13 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej, a także ustawa z 2000 roku o reformie policji, sekcja 103 104, oraz ustawa z 2003 roku o (międzynarodowej współpracy dotyczącej) przestępczości, sekcja 16. 13598/09 bc/lo/lw 17 Załącznik 1 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

Załącznik 2 Tekst zalecenia Rady z dnia 8 maja 2003 r. w sprawie wzoru porozumienia ustanawiającego wspólny zespół dochodzeniowo-śledczy oraz przykładowe sformułowania ułatwiające korzystanie z tego wzoru porozumienia [* nb. Proszę zwrócić uwagę na opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Decyzję Rady 2009/426/WSiSW z dnia 16 grudnia 2009 r. w sprawie wzmocnienia Eurojustu i w sprawie zmiany decyzji 2002/187/WSiSW ustanawiającej Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością (Dz.U.L 138 z 4.6.2009, s. 14); oraz Decyzję Rady 2009/371/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiającą Europejski Urząd Policji (Europol) (Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 37)] Zgodnie z art. 13 konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi UE z dnia 29 maja 2000 r. 1 (zwaną dalej konwencją) oraz Decyzją ramową Rady z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych 2 (zwaną dalej decyzją ramową) 1. Strony porozumienia Następujące strony zawarły porozumienie w sprawie ustanowienia wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego, zwanego dalej JIT : 1. [Nazwa pierwszej agencji/pierwszego organu państwa członkowskiego jako strony porozumienia] oraz [Nazwa drugiej agencji/drugiego organu państwa członkowskiego jako strony porozumienia] ( ) 1 2 Dz.U. C 197 z 12.7.2000, s. 3. Dz.U. L 162 z 20.6.2002, s. 1. 13598/09 bc/lo/lw 18 Załącznik 2 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

[Nazwa ostatniej agencji/ostatniego organu państwa członkowskiego jako strony porozumienia] Strony porozumienia mogą za obopólną zgodą podjąć decyzję o zaproszeniu innych agencji/organów państw członkowskich, by stały się stronami niniejszego porozumienia. Szczegóły możliwych ustaleń z państwami trzecimi, organami właściwymi z tytułu przepisów przyjętych w ramach traktatów oraz organami międzynarodowymi uczestniczącymi w działaniach JIT znajdują się w dodatku. 2. Cel JIT Porozumienie dotyczy ustanowienia JIT, którego cel jest następujący: [Opis określonego celu JIT] Strony mogą za obopólną zgodą ponownie zdefiniować określony cel JIT. Ewentualne sugestie redakcyjne: JIT ustanawia się w celu zbadania przestępstwa (przestępstw) / działalności organizacji przestępczej x, po to by zapewnić informacje i dowody na potrzeby postępowania sądowego. JIT zostanie ustanowiony w celu zlikwidowania organizacji przestępczej x. 3. Okres, którego dotyczy porozumienie Zgodnie z art. 13 ust. 1 konwencji oraz art. 1 ust. 1 decyzji ramowej wspólne zespoły dochodzeniowo-śledcze ustanawia się na ograniczony okres. W ramach niniejszego porozumienia JIT może prowadzić działania w następującym okresie: od [wstawić datę] 13598/09 bc/lo/lw 19 Załącznik 2 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

do [wstawić datę] Data zakończenia działań określona w niniejszym porozumieniu może zostać przesunięta za obopólną zgodą stron. W takim przypadku porozumienie należy zaktualizować. Ewentualne sugestie redakcyjne: JIT będzie prowadzić działania przez okres sześciu (6) miesięcy począwszy od dnia podpisana niniejszego porozumienia. JIT może zostać rozwiązany w dowolnym momencie za obopólną zgodą stron biorących w nim udział, a jego działania można przedłużyć na określony okres za obopólną zgodą. 4. Państwo(-a) członkowskie, w którym(-ych) JIT będzie prowadzić działania JIT będzie prowadzić działania w następującym państwie członkowskim (w następujących państwach członkowskich). [Wskazać państwo lub państwa członkowskie, w których JIT ma prowadzić działania] Na podstawie art. 13 ust. 3 lit. b) konwencji i art. 1 ust. 3 lit. b) decyzji ramowej zespół prowadzi swoje działania zgodnie z prawem państwa członkowskiego, w którym działania te mają miejsce. Jeśli JIT przeniesie swoją bazę operacyjną do innego państwa członkowskiego, zastosowanie będzie miało prawo tego państwa członkowskiego. 5. Kierownik (kierownicy) JIT 6 Strony wyznaczyły następującą osobę będącą przedstawicielem właściwego organu w państwie członkowskim (w państwach członkowskich), na którego(-ych) terytorium zespół prowadzi działania, na kierownika JIT; pod kierownictwem tej osoby członkowie JIT wykonują swoje zadania w państwie członkowskim, z którego osoba ta pochodzi: 6 Zastosowanie ma art. 1 ust. 3 lit. a) decyzji ramowej, co oznacza, że kierownikiem zespołu jest przedstawiciel właściwego organu uczestniczącego w dochodzeniach z państwa członkowskiego, w którym zespół prowadzi swoje działania. 13598/09 bc/lo/lw 20 Załącznik 2 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE NAZWI SKO STOPIEŃ OODDELEGOWANY PRZEZ [NAZWA AGENCJI] Jeżeli wykonywanie obowiązków przez którąkolwiek z wyżej wymienionych osób nie będzie możliwe, jej przełożony przekaże pozostałym stronom na piśmie nazwisko osoby, która ją zastąpi. 6. Członkowie JIT Członkami JIT będą następujące osoby: nb. Kwestię odpowiedzialności członków JIT, oddelegowanych lub nie (lecz nie uczestników), omówiono w art. 2 3 decyzji ramowej w sprawie JIT, a także w analogicznych przepisach art. 15 16 konwencji z 2000 roku o pomocy prawnej w sprawach karnych. 6.1. Organy sądowe NAZWISKO STOPIEŃ FUNKCJA ODDELEGOWAN Y PRZEZ [NAZWA AGENCJI] Jeżeli wykonywanie obowiązków przez którąkolwiek z wyżej wymienionych osób nie będzie możliwe, jej przełożony przekaże pozostałym stronom na piśmie nazwisko osoby, która ją zastąpi. 6.2. Organy policji 7 NAZWISKO STOPIEŃ FUNKCJA ODDELEGOWAN Y PRZEZ [NAZWA AGENCJI] 7 Te organy policji mogą także obejmować członków krajowych jednostek Europolu z państw członkowskich. Wspomniane jednostki krajowe mają siedziby w państwach członkowskich i są krajowymi organami policji. Nawet oficerowie łącznikowi państw członkowskich w Europolu zachowują zasadniczo zdolność do działania jako krajowe organy policji. 13598/09 bc/lo/lw 21 Załącznik 2 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

Jeżeli wykonywanie obowiązków przez którąkolwiek z wyżej wymienionych osób nie będzie możliwe, jej przełożony przekaże pozostałym stronom na piśmie nazwisko osoby, która ją zastąpi. 6.3. Przedstawiciele krajowi Eurojustu działający na podstawie prawa krajowego państwa pochodzenia 8 NAZWISKO ROLA: OPERACYJNA CZY WSPIERAJĄCA PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE Jeżeli wykonywanie obowiązków przez którąkolwiek z wyżej wymienionych osób nie będzie możliwe, jej przełożony przekaże pozostałym stronom na piśmie nazwisko osoby, która ją zastąpi. 7. Udział funkcjonariuszy z Europolu/Eurojustu/Komisji (OLAF-u) oraz innych organów utworzonych na mocy Traktatu o Unii Europejskiej, a także funkcjonariuszy z państw trzecich. Strony niniejszego porozumienia zgadzają się, by zwrócić się o/zaakceptować zaproponowany 910 udział Europolu/Eurojustu/Komisji (OLAF-u) zgodnie z ustaleniami przedstawionymi w dodatku do niniejszego porozumienia. [Jeżeli w JIT mieliby uczestniczyć funkcjonariusze z Europolu/Eurojustu/Komisji (OLAF-u), można by o tym wspomnieć w niniejszym rozdziale. Chodzi tu o udział Eurojustu w charakterze kolegium, a nie za pośrednictwem przedstawicieli krajowych. 8 9 10 Z art. 9 ust. 3 decyzji Rady z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającej Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością (Dz.U. L 63 z 6.3.2002, s. 1) wynika, że przedstawiciele krajowi Eurojustu mogą podejmować działania w stosunku do organów sądowych innych państw (a więc uczestniczyć we wspólnych zespołach dochodzeniowośledczych) zgodnie z uprawnieniami ustalonymi przez każde państwo członkowskie. Eurojust, zgodnie z art. 7 lit. a) decyzji w sprawie Eurojustu, może z własnej inicjatywy zaproponować ustanowienie JIT. Także przyszły art. 3b konwencji o Europolu, który zostanie dodany w momencie wejścia w życie protokołu zmieniającego tę konwencję, sporządzonego na mocy aktu Rady z dnia 28 listopada 2002 r. (Dz.U. C 312 z 16.12.2002, s. 3), umożliwi Europolowi zwracanie się do państw członkowskich o wszczęcie lub koordynowanie dochodzeń. Należy zauważyć, że taki udział nie jest obowiązkowy i że zależy od okoliczności dochodzenia i zdolności danego organu do uczestnictwa w działaniach JIT. 13598/09 bc/lo/lw 22 Załącznik 2 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

Strony zgadzają się, by dokładne ustalenia dotyczące udziału funkcjonariuszy z Europolu/Eurojustu/Komisji (OLAF-u) w JIT stały się przedmiotem oddzielnego porozumienia 11 z Europolem/Eurojustem/Komisją (OLAF-em), które zostanie załączone do niniejszego porozumienia. 8. Ogólne warunki porozumienia Zasadniczo zastosowanie mają warunki ustanowione w art. 13 konwencji i w decyzji ramowej wdrożone przez państwo członkowskie, w którym JIT prowadzi działania. 9. Szczegółowe przepisy porozumienia W niniejszym porozumieniu można zastosować następujące przepisy szczegółowe (proszę zauważyć, że niektóre z tych aspektów zostały także uregulowane w konwencji i decyzji ramowej): (Wstawić w stosownych przypadkach. Niniejsze podrozdziały mają na celu zwrócenie uwagi na ewentualne dziedziny, które wymagają szczegółowego opisu). 9.1. Warunki wykluczania oddelegowanych członków, w przypadku gdy podejmowane są działania dochodzeniowe. 9.2. Szczegółowe warunki prowadzenia przez oddelegowanych członków dochodzeń w państwie członkowskim, w którym podjęto działania 9.3. Szczegółowe warunki, na jakich oddelegowany członek uczestniczący w JIT może zwrócić się do organów własnego kraju bez przedkładania wniosku o podjęcie działań wymaganych przez zespół. 9.4. Warunki udzielania pomocy, o którą zabiega się na mocy konwencji i innych umów. 11 W tym oddzielnym porozumieniu będzie trzeba między innymi określić, czy uprawnienia przyznane członkom i oddelegowanym członkom na mocy decyzji ramowej lub w art. 13 konwencji będą miały również zastosowanie do funkcjonariuszy z tego organu uczestniczącego w JIT. 13598/09 bc/lo/lw 23 Załącznik 2 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

9.5. Warunki udzielania przez oddelegowanych członków informacji pochodzących od organów, przez które zostali oni oddelegowani. 9.6. Szczegółowe przepisy dotyczące ochrony danych. 9.7. Warunki noszenia/używania broni przez oddelegowanych członków. 9.8. Odesłanie do wszelkich innych istniejących przepisów lub ustaleń dotyczących ustanawiania wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych lub ich działania. 10. Ustalenia organizacyjne Właściwe organy [wpisać państwo członkowskie] dokonują niezbędnych ustaleń organizacyjnych umożliwiających JIT prowadzenie prac. Dziedziny należące do wyłącznej kompetencji [wstawić państwo członkowskie] lub innych stron, lub podlegające podziałowi obowiązków między właściwymi organami [wstawić państwo członkowskie] a innymi stronami opisano poniżej. (Niniejszy wykaz zawiera jedynie przykładowe dziedziny, które mogą wymagać opisania) 10.1. Koszty JIT podczas trwania działań 10.2. Pomieszczenia biurowe 10.3. Pojazdy 10.4 Inny sprzęt specjalistyczny 10.5. Uprawnienia oddelegowanych członków 10.6 Ubezpieczenie oddelegowanych członków 10.7. Wykorzystywanie oficerów łącznikowych 13598/09 bc/lo/lw 24 Załącznik 2 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

10.8. Wykorzystywanie europejskiej sieci sądowej 10.9. Język komunikacji Sporządzono w [miejsce podpisania], [data] [Podpisy wszystkich stron] 13598/09 bc/lo/lw 25 Załącznik 2 do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

DODATEK DO WZORU POROZUMIENIA W SPRAWIE USTANOWIENIA WSPÓLNEGO ZESPOŁU DOCHODZENIOWO-ŚLEDCZEGO Porozumienie z Europolem/Eurojustem/Komisją (OLAF-em), organami właściwymi w związku z przepisami przyjętymi w ramach traktatów oraz innymi organami międzynarodowymi lub państwami trzecimi 1. Strony porozumienia Eurojust/Europol/Komisja (OLAF)... oraz [nazwa pierwszej agencji/pierwszego organu państwa członkowskiego jako strony porozumienia], [nazwa drugiej agencji/drugiego organu państwa członkowskiego jako strony porozumienia] oraz [nazwa... agencji/organu państwa członkowskiego jako strony porozumienia] uzgodniły, że funkcjonariusze [Eurojustu]/[Europolu]/[ Komisji (OLAF-u)] 12 będą uczestniczyć we wspólnym zespole dochodzeniowo-śledczym, który postanowiły ustanowić na mocy porozumienia z dnia... [data i miejsce zawarcia porozumienia, do którego załączone jest niniejsze porozumienie]. Udział ten będzie podlegał następującym warunkom. 2. Uczestniczący funkcjonariusze W JIT będą uczestniczyć następujący funkcjonariusze z Europolu /Eurojustu / Komisji (OLAF-u) NAZWISKO STOPIEŃ FUNKCJA ODDELEGOWAN Y PRZEZ [NAZWA AGENCJI] Jeżeli wykonywanie obowiązków przez którąkolwiek z wyżej wymienionych osób nie będzie możliwe, jej przełożony przekaże pozostałym stronom na piśmie nazwisko osoby, która ją zastąpi. 12 Niepotrzebne skreślić. 13598/09 bc/lo/lw 26 Dodatek do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL

3. Ustalenia szczegółowe 3.1. Rodzaj pomocy 3.2. Udostępniony sprzęt specjalistyczny 4. Prawa przyznane funkcjonariuszom Eurojustu/Europolu/Komisji (OLAF-u), organów właściwych w związku z przepisami przyjętymi w ramach traktatów oraz innych organów międzynarodowych lub państw trzecich uczestniczących w działaniach JIT. 5. Ustalenia dotyczące udziału państw trzecich w JIT. Data/podpisy 13598/09 bc/lo/lw 27 Dodatek do ZAŁĄCZNIKA DG H 2B PL