RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 189968 (21) Numer zgłoszenia: 337451 (13) B1 (22) Data zgłoszenia: 29.05.1998 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: 29.05.1998,PCT/NL98/00313 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: 03.12.1998,WO98/54080, PCT Gazette nr 48/98 (51) IntCl7 B66C 23/28 B66C 23/70 (54)Urządzenie do podnoszenia dużych ładunków (30) Pierwszeństwo: 30.05.1997,NL,1006187 (73) Uprawniony z patentu: MAMMOET EUROPE B.V., De Meern, NL (43) Zgłoszenie ogłoszono: 14.08.2000 BUP 16/00 (72) Twórcy wynalazku: Pieter Maria Stoof, Breda, NL (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 31.10.2005 WUP 10/05 (74) Pełnomocnik: Szalkiewicz Tadeusz, PATPOL Sp. z o.o. PL 189968 B1 (57) 1. Urządzenie do podnoszenia dużych ładunków zawierające co najmniej jeden maszt podnoszący, stopę umieszczoną na stronie spodniej i zespół do podnoszenia połączony co najmniej z wierzchołkiem, urządzenie do podnoszenia zmontowane jest z elementów masztu wzajemnie połączonych przez zespoły łączące, a największy z elementów ma wymiary, które nie przekraczają wymiarów typowego kontenera, a każdy element masztu skonstruowany jest jak konstrukcja szkieletowa składająca się z kątowników i poprzecznie łączących kątowniki, znamienne tym, że kątowniki (2) składają się z dwóch części (4, 5) o przekroju w kształcie ekierki prostokątnej o różnych wymiarach, przy czym zewnętrzne końce nóżek mniejszej części (4) leżą naprzeciw nóżek większej części (5), a większa część (5) znajduje się na zewnętrznym obrzeżu elementu masztu (1). FIG 1
2 189 968 Urządzenie do podnoszenia dużych ładunków Zastrzeżenia patentowe 1. Urządzenie do podnoszenia dużych ładunków zawierające co najmniej jeden maszt podnoszący, stopę umieszczoną na stronie spodniej i zespól do podnoszenia połączony co najmniej z wierzchołkiem, urządzenie do podnoszenia zmontowane jest z elementów masztu wzajemnie połączonych przez zespoły łączące, a największy z elementów ma wymiary, które nie przekraczają wymiarów typowego kontenera, a każdy element masztu skonstruowany jest jak konstrukcja szkieletowa składająca się z kątowników i poprzecznie łączących kątowniki, znamienne tym, że kątowniki (2) składają się z dwóch części (4, 5) o przekroju w kształcie ekierki prostokątnej o różnych wymiarach, przy czym zewnętrzne końce nóżek mniejszej części (4) leżą naprzeciw nóżek większej części (5), a większa część (5) znajduje się na zewnętrznym obrzeżu elementu masztu (1). 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że narożniki części (4, 5) kątowników (2) są zaokrąglone. 3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że zespoły sprzęgające (6) są dopasowane w kątownikach (2) ciasno, w sposób przesuwny, przy czym zespoły sprzęgające (6) zawierają dwa identyczne elementy płytowe (7) z wypełniaczem (8) umieszczonym pomiędzy nimi, a co najmniej dwa otwory (9,10) wykonane są w każdym elemencie płytowym (7), przy czym otwory (11) wykonane są również na zewnętrznych końcach kątowników (2a, 2b) każdego elementu masztu (1), a otwory (9, 10) w elementach płytowych (7) są rozmieszczone w każdym wypadku w jednej linii z dwoma otworami dwóch przylegających do siebie elementów masztu (1) dla przyjęcia sworznia (17). 4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że wypełniacz (8) umieszczony jest pomiędzy otworami (9,10) elementu płytowego (7). 5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że na każdej końcowej powierzchni element masztu (1) ma odłączalny szkielet (12), któiy wyposażony jest w zespół sprzęgający (13) dopasowany do zespołu sprzęgającego kontenera, przy czym wymiar pomiędzy zespołem sprzęgającym (6) na jednej i na drugiej powierzchni końcowej elementu masztu (1) i wymiar pomiędzy zespołem sprzęgającym (13) na jednej stronie elementu masztu (1) wzajemnie odpowiadają wymiarom typowego kontenera. * * * Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do podnoszenia dużych ładunków składające się z co najmniej jednego masztu do podnoszenia, stopy umieszczonej na stronie spodniej i zespołu do podnoszenia połączonego co najmniej z wierzchołkiem, przy czym urządzenie do podnoszenia zmontowane jest z elementów masztu, które są połączone ze sobą przez zespoły sprzęgające, największy z nich ma wymiary nie przekraczające wymiarów typowego kontenera, a każdy z elementów masztu jest skonstruowany jak konstrukcja szkieletowa składająca się z kątowników i poprzecznie łączących kątowniki. Przedmiotem wyns lazku jest zwłaszcza urządzenie do podnoszenia^ które jest w stanie unieść, manewrować i przemieścić bardzo duże prefabrykowane moduły, takie jak chemiczne instalacje przetwórcze, urządzenia przybrzeżne, młyny wiatrowe i tym podobne, często ważące więcej niż 100 ton, na duże wysokości, sięgające do 120 m. Lokalizacja miejsc, gdzie te urządzenia mogą mieć zastosowanie znajdują się na całym świecie. Dlatego, przy wyborze rozmiarów części składowych urządzenia do podnoszenia, jest oczywiste, że trzeba brać pod uwagę transport do i z miejsca, gdzie urządzenie ma być wykorzystywane. Konstrukcje statków do transportu morskiego i wodami wewnątrzlądowymi oraz
189 968 3 rozwój transportu lądowego ciężarówkami i pociągami są coraz bardziej determinowane stosowaniem kontenerów do transportu morskiego. Dlatego też lokalizacja miejsc przeładunku towarów jest odpowiednio przystosowywana do zwiększającego się użycia takich kontenerów. Aby, w świetle opisanych trendów w transporcie, uatrakcyjnić przewożenie towarów wymagających podnoszenia i przenoszenia, oraz by utrzymać związane z tym koszty na poziomie akceptowalnym, poszukuje się takich elementów masztu, które łączą wielką wytrzymałość i sztywność (gięcie i wyboczenie) konieczną do zastosowania w urządzeniu do podnoszenia przystosowanego do typowych wymiarów kontenerów do transportu morskiego i które mogą być w prosty sposób zmontowane, by osiągnąć wymaganą wysokość masztu. Urządzenie takie jest znane z międzynarodowego zgłoszenia patentowego nr PCT/NL97/00099. Celem niniejszego wynalazku jest przedstawienie ulepszonego urządzenia do podnoszenia oraz uzyskanie elementów masztu o największej możliwej wytrzymałości i sztywności przystosowanych do wymiarów typowego kontenera do transportu morskiego. Cel ten osiągnięty jest w ten sposób, że kątowniki składają się z dwóch części o przekroju w kształcie ekierki prostokątnej o różnych wymiarach, przy czym zewnętrzne końce nóżek mniejszej części leżą naprzeciw nóżek większej części, a większa część znajduje się na zewnętrznym obrzeżu elementu masztu. Narożniki części kątowników są zaokrąglone. Zespoły sprzęgające są dopasowane w kątownikach ciasno, w sposób przesuwny, przy czym zespoły sprzęgające zawierają dwa identyczne elementy płytowe z wypełniaczem umieszczonym pomiędzy nimi, a co najmniej dwa otwory wykonane są w każdym elemencie płytowym, przy czym otwory wykonane są również na zewnętrznych końcach kątowników każdego elementu masztu, a otwory w elementach płytowych są rozmieszczone w każdym wypadku w jednej linii z dwoma otworami dwóch przylegających do siebie elementów masztu dla przyjęcia sworznia. Wypełniacz umieszczony jest pomiędzy otworami elementu płytowego. Na każdej końcowej powierzchni element masztu ma odłączalny szkielet, który wyposażony jest w zespół sprzęgający dopasowany do zespołu sprzęgającego kontenera przy czym wymiar pomiędzy zespołem sprzęgającym na jednej i na drugiej powierzchni końcowej elementu masztu i wymiar pomiędzy zespołem sprzęgającym na jednej stronie elementu masztu wzajemnie odpowiadają wymiarom typowego kontenera. Przedmiot wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny elementu masztu, fig. 2 - perspektywiczny widok na dwa fragmenty przylegających do siebie elementów masztu, przy czym przedstawiono łączenie elementów masztu przy zastosowaniu zespołu sprzęgającego, fig. 3 - widok perspektywiczny rozmontowanych elementów masztu oraz dodatkowego szkieletu, a fig. 4 - częściowy perspektywiczny widok elementów z fig. 3. Element masztu 1 skonstruowany jest jak szkielet konstrukcyjny i składa się z kątowników 2 i poprzecznie 3 łączących kątowniki 2. Kątowniki 2 składają się z dwóch części 4, 5 o przekroju w kształcie ekierki prostokątnej o różnych wymiarach. Zewnętrzne końce nóżek części 4 o mniejszym wymiarze leżą naprzeciw nóżek części 5 o większym wymiarze. Dodatkowo, część 5 znajduje się na zewnętrznym obrzeżu elementu masztu 1, a narożniki części 4, 5 kątowników 2 są zaokrąglone. Fig. 1 wyraźnie ukazuje, że powierzchnie mocujące pomiędzy poprzecznicami 3 a kątownikami 2 są płaskie. Ponadto fig. 1 przedstawia na przykładzie ukośnicy 18 znajdującej się w płaszczyźnie końcowej po lewej stronie elementu masztu 1, że projekt profilu kątowników zapewnia największą z możliwych przestrzeń użytkową wewnątrz konstrukcji szkieletowej dla celów transportowych. Figura 2 przedstawia dwa przylegające do siebie elementy 1a, 1b masztu połączone zespołem su pw ri dz oę cg z an jiąo cn y m j e s t 6 w. Zg óe rs np e ój ł c zs ępś cr i z fęi g. a2 j ąd cz iy ę k6 i, temu, że częściowo usunięto z rysunku kątowniki 2a, 2b. Zespół sprzęgający 6 jest ciasno spasowany w sposób przesuwny w kątownikach 2a, 2b elementów 1a, 1b masztu. Każdy z elementów 1a, 1b masztu ma na każdej powierzchni końcowej cztery zespoły sprzęgające 6. Zespół sprzęgający 6 zawiera dwa identyczne elementy płytowe 7 i wypełniacz 8 znajdujący się pomiędzy nimi. Wypełniacz 5 może stanowić integralną część elementów płytowych 7, ale może też stanowić część oddzielną. Fig. 2 przedstawia dwa elementy płytowe 7 zorientowane wzajemnie osiowo. Dwa otwory 9, 10 umiejscowione są w każdym elemencie płytowym 7.
4 189 968 Otwory 11, przedstawione na fig. 1 i 3, usytuowane są na zewnętrznych końcach kątowników 2a, 2b każdego elementu 1a, 1b masztu. Elementy płytowe 7 mogą wsuwać się w kątowniki 2a, 2b, tak by otwory 9, 10 elementów płytowych 7 znalazły się w jednej linii z każdym otworem 11 dwóch przylegających elementów 1a, 1b masztu. Sworznie 17 wsuwa się w otwory 9, 10, 11, aby połączyć elementy 1a, 1b masztu. W tej pozycji dodatkowy sworzeń (nie pokazany) może być umieszczony w otworze 14 w celu uniemożliwienia niewielkim przesunięciom zespołu łączącego 6 w kątowniku 2a. Figura 3 przedstawia element masztu 1 z wymontowanymi częściami i z dodatkowym szkieletem 12. Przy montażu, jak przedstawiono na fig. 4, dodatkowy szkielet 12 umieszczany jest na obu końcowych powierzchniach elementu masztu 1. Dodatkowe szkielety 12 wyposażone są na każdym narożniku w zespół sprzęgający 13, który odpowiada takim zespołom w typowym kontenerze, posiadający tak zwane połączenie na zamek skręcany. Wymiar pomiędzy zespołem sprzęgającym 13 na jednej stronie i na drugiej stronie powierzchni elementu masztu 1 i wymiar pomiędzy zespołem sprzęgającym 13 na jednej stronie elementu masztu 1 wzajemnie odpowiadają wymiarom typowego kontenera. Łapy 15 z otworami 16 umieszczone są na dodatkowych szkieletach 12 dla łączenia szkieletu dodatkowego 12 z elementem 1 masztu do celów transportowych. Figura 4 częściowo przedstawia w perspektywie montowanie elementu masztu 1 i szkieletu dodatkowego 12. Aby połączyć każdy dodatkowy szkielet do elementu masztu 1 zespół sprzęgający 6 wpycha się w kątownik 2, jak pokazano na fig. 4. Łapy 15 dodatkowego szkieletu 12 umieszcza się następnie pomiędzy elementami płytowymi 7 zespołu sprzęgającego 6, a otwory 11 usytuowane w kątownikach 2, otwory 10 usytuowane w elementach płytowych 7 i otwory 16 usytuowane w łapach 15 pozostają w jednej linii. Sworznie 17 wsuwa się w otwory 11, 10 i 16 leżące w jednej linii. W ten sposób dwa dodatkowe szkielety 12 są jednocześnie przyłączone do każdego elementu masztu 1, a cała jednostka może być manewrowana i transportowana jak typowy kontener. Kątowniki 2 korzystnie wytwarza się z wysokiej klasy drobnoziarnistej stali o granicy plastyczności wyższej niż 690 N/mm2. Zespoły sprzęgające 6 również są wykonane ze stali o wysokiej jakości. Elementy masztu według wynalazku m ają 80% większą wytrzymałość i 30% wyższą sztywność w porównaniu z elementami masztów znanych ze stanu techniki. W masztach dodatkowych, które w szczególnych wypadkach m ogą mieć mniejsze wymiary przekroju, elementy masztu wykonuje się na tych samych zasadach jak opisano powyżej. Optymalne zewnętrzne wymiary elementów masztów dodatkowych - wykorzystując możliwości stwarzane przez powiększoną powierzchnię wewnątrz głównych elementów masztu - dobierane s ą tak, by mieścić się w opisanych głównych elementach masztu. Dodatkowo, kontener otrzymany w ten sposób może być do maksimum obciążenia wypełniony innymi częściami ważnymi przy realizacji urządzenia, takimi jak płyty podstawy masztu, urządzenia podnośnikowe, przeciwwagi i tym podobne.
189 968 5 FIG.2 FIG.4 FIG. 3
6 189 968 FIG.1 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.