(Krew pełna) Nr ref.: A11A01702 Objętość R1: Objętość R2: Objętość R3: 1 x 110 ml Objętość R4: 2 x 21 ml Objętość R5: 1 x 25 ml ABX Pentra Krew pełna do oznaczania ilościowego in vitro stężenia hemoglobiny A1c (HbA1c). 2008/10/14 A93A01022L PL A11A01702 Aspekty kliniczne (1,7): HbA1c powstaje wskutek nieenzymatycznego wiązania N-końcowego fragmentu łańcucha β hemoglobiny A0. Stężenie HbA1c jest proporcjonalne do stężenia glukozy we krwi i odzwierciedla przeciętne, dzienne stężenie glukozy we krwi w ciągu dwóch ostatnich miesięcy poprzedzających pobranie krwi do analizy. Najnowsze badania wykazują, że regularny pomiar stężenia HbA1c może doprowadzić do zmian w leczeniu cukrzycy, jak również do lepszego sterowania metabolizmem, odzwierciedlającego się w zmniejszonych wartościach stężenia HbA1c. Stosowana obecnie diagnostyczna metoda in vitro pozwala przeprowadzić ilościową analizę stężenia hemoglobiny A1c (HbA1c) we krwi pacjenta, umożliwiającą zdiagnozowanie cukrzycy. Uzyskane tą procedurą wyniki pomiarów można stosować do długofalowej kontroli cukrzycy. Metoda stosowana w oznaczeniach HbA1c stanowi wyrażoną procentowo część całkowitej zawartości hemoglobiny. Aby oznaczyć stężenie THb (hemoglobiny całkowitej) używając metody spektrofotometrii, różne typy hemoglobiny muszą zostać przełożone na jeden typ o jednolitym spektrum absorpcji. Stężenie HbA1c oraz hemoglobiny całkowitej (THb) w μmol próbki stanowi podstawę do obliczenia wskaźnika HbA1c/THb, nie może jednak stanowić jedynej podstawy dla diagnozy. Zasada (8): Mierzy się stężenie HbA1c oraz hemoglobiny całkowitej, a wskaźnik definiuje się jako procentową zawartość HbA1c. Do oznaczenia zawartości procentowej HbA1c używa się pięciu odczynników: a Przeciwciał (R1) rozcieńczonego Rozcieńczalnikiem I (R5), a Aglutynacji (R2), a Hemolizy (R3) oraz a Hemoglobiny Całkowitej (R4). W analizatorze próbka krwi pełnej mieszana jest z iem Hemolizy(R3): Erytrocyty są poddawane lizie, zaś łańcuch hemoglobiny jest hydrolizowany przy pomocy proteaz wchodzących w skład odczynnika. 1 x 110 ml 2 x 21 ml 1 x 25 ml HORIBA ABX SAS BP 7290 34184 Montpellier - cedex 4 - France obserwowanej absorbancji. Do pomiaru hemoglobiny właściwej HbA1c służy test hamowania aglutynacji cząstek lateksu. Aglutynina (polimer syntetyczny zawierający wiele kopii immunoreaktywnej części HbA1c) powoduje aglutynację cząstek lateksu pokrytych mysimi przeciwciałami monoklonalnymi swoistymi dla hemoglobiny HbA1c. Jeżeli próbka nie zawiera hemoglobiny HbA1c, aglutynina zawarta w u Aglutynacji (R2) oraz mikrocząstki opłaszczone iem Przeciwciał (R1) ulegną aglutynacji. Aglutynacja powoduje wzrost absorbancji zawiesiny. Obecność hemoglobiny HbA1c w próbce spowalnia szybkość aglutynacji, ponieważ HbA1c konkuruje z iem Aglutynacji (R2) w miejscach przyłączania przeciwciał na mikrocząstkach. Im większa ilość hemoglobiny HbA1c w próbce, tym wolniej postępuje aglutynacja. Szybkość reakcji mierzy się przy użyciu absorbancji przy długości fali 550 nm, przy czym szybkość aglutynacji służy do wyliczenia stężenia na podstawie krzywej kalibracji. Form-0846 Rev. 2 a hemoglobiny całkowitej (R4) używa się w celu oznaczenia stężenia hemoglobiny całkowitej. Metoda opiera się na konwersji wszystkich postaci hemoglobiny w zasadową hematynę w roztworze zasadowym niejonowego detergentu, tak jak opisano w pierwszej procedurze opracowanej przez Wolf i in. Reakcja jest wyzwalana przez dodanie próbki krwi, poddanej uprzednio reakcji z iem Hemoglobiny Całkowitej (R4), co powoduje zielone zabarwienie roztworu. Przekształcanie różnych typów hemoglobiny w alkaliczną hematynę o zdefiniowanym spektrum absorpcji pozwala obliczyć stężenie hemoglobiny całkowitej. Hemoglobinę mierzy się metodą punktów krańcowych przy długości fali 550 nm. Stężenia hemoglobiny są wprost proporcjonalne do wzrostu Następnie przy użyciu wartości HbA1c i hemoglobiny całkowitej w μmol obliczana jest procentowa zawartość HbA1c. i ABX Pentra to zestaw składający się z kilku odczynników. Zawartość zestawu: 1: Przeciwciał 2: Aglutynacji 3: Hemolizy 4: Hemoglobiny Całkowitej 5: Rozcieńczalnik I 1 x 110 ml 2 x 21 ml 1 x 25 ml
Przeciwciał (R1) Zawiera: cząstki sprzężone z mysimi przeciwciałami HbA1c; albuminę surowicy bydlęcej; bufor; związki powierzchniowo czynne; konserwanty. Aglutynacji (R2) Zawiera: kowalencyjny hapten wiążący polimery; albuminę surowicy bydlęcej; bufor; konserwant; związek powierzchniowo czynny. Hemolizy (R3) Zawiera: pepsynę świńską; bufor; konserwant. Ten odczynnik jest także sprzedawany osobno jako produkt o numerze ref. A11A01730. Hemoglobiny Całkowitej (R4) Zawiera: wodorotlenek sodu; związek powierzchniowo czynny. Rozcieńczalnik I (R5) zawiera: konserwant; NaCl. Kalibrator Do celów kalibracji należy używać: ABX Pentra Cal, nr ref. A11A01703 (do oddzielnego zakupu), 1 x 8 ml + 5 x 2 ml Hemoglobinę całkowitą kalibruje się przy użyciu kalibratora ABX Pentra Cal (CAL 1) według docelowej wartości hemoglobiny całkowitej. Charakterystyki kalibratorów i odczynników nie są zależne od ich serii i poddawane są wewnętrznej kontroli jakości w firmie HORIBA Medical. Do kalibracji metody HbA1c służy kalibrator ABX Pentra Cal, zawierający sześć poziomów stężenia HbA1c. Opisane tu procedury kalibracji są zgodne z certyfikacją NGSP/DCCT. Pozycje kalibratorów na statywie próbkowym kalibratorów a : i ABX Pentra należy stosować zgodnie z niniejszą ulotką. Firma HORIBA Medical nie może zagwarantować właściwego działania produktu, jeśli zostanie on użyty w inny od podanego sposób. Sposób użycia przeciwciał (R1): 1. Zmieszaj 3 części odczynnika przeciwciał (R1) z 2 częściami rozcieńczalnika I (R5) 2. Przed pierwszym użyciem pozwól mieszance ustabilizować się przez około godzinę w chłodzonej komorze odczynnikowej analizatora ABX Pentra 400. Wszystkie pozostałe odczynniki: odczynnik aglutynacji (R2), odczynnik hemolizy (R3) oraz odczynnik hemoglobiny całkowitej (R4) są od razu gotowe do użycia. 1. Dokładnie wymieszaj odczynniki odwracając ich pojemniki, po czym wlej je do butelki odczynnikowej. 2. Przed pierwszym użyciem pozwól odczynnikom ustabilizować się przez pół godziny w chłodzonej komorze odczynnikowej analizatora ABX Pentra 400. Patrz poniższy schemat (sektory A, B i C zostały przedstawione jako przykład): Hemolizy, tj. 3 Hemoglobiny Całkowitej, tj. 4 Aglutynacji, tj. 2 Przeciwciał jako 1 (rozcieńczony) Próbki krwi pełnej, kalibrator i kontrola nie wymagają przygotowania. Do pobrania krwi pełnej zaleca się użycie pipety z tłokiem. Uwaga: Równocześnie można wykonać test na 5 próbkach. Jeżeli ma zostać zbadane więcej niż 5 próbek na raz, zanim umieścisz w analizatorze kolejne, uprzednio poddane homogenizacji próbki, poczekaj, aż urządzenie przejdzie do stanu Analysing. 1. CAL 1 (200 μl) 2. CAL 1 (150 µl) 3. CAL 2 (150 μl) 4. CAL 3 (150 μl) 5. CAL 4 (150 μl) 6. CAL 5 (150 μl) 7. CAL 6 (150 μl) Uwaga: powyższa pozycja 1 kalibratora CAL 1 została podana jako przykład, kalibrator ten może też zostać umieszczony na pozycji 8, 9 lub 10. Kontrola Do wewnętrznej kontroli jakości należy używać: ABX Pentra HbA1C WB Control, nr ref. A11A01704 (do oddzielnego zakupu) Kontrola normalna: 2 x 0,25 ml (liofilizat) Kontrola patologiczna: 2 x 0,25 ml (liofilizat) Oznaczenie kontroli należy przeprowadzać raz dziennie i/lub po każdej kalibracji. Częstość przeprowadzania kontroli oraz przedziały ufności powinny być ustalone w oparciu o wytyczne laboratoryjne oraz przepisy obowiązujące w danym kraju. Wynik kontroli musi zawierać się w zdefiniowanych przedziałach ufności. Każde laboratorium powinno wypracować sposób postępowania w przypadku, gdy wyniki wykroczą poza wyznaczone przedziały. Wymagane komponenty niewchodzące w skład produktu Zautomatyzowany kliniczny analizator biochemiczny. Standardowy sprzęt laboratoryjny. woda fizjologiczna. Próbka (9) Przy tej metodzie można użyć próbek krwi żylnej lub włośniczkowej. a.modyfikacja indeksu od K do L: ąp wodę fizjologiczną na pozycji 2 kalibratorem CAL 1.
Dopuszcza się stosowanie jako koagulantów soli potasowej kwasu etylenodiaminotetraoctowego (K2-EDTA) i heparyny amonowej (NH 4 - heparyna). Próbki krwi pełnej pobrane z K 2 -EDTA lub NH 4 -heparyną można przechowywać w temperaturze do -70 C przez okres maksymalnie sześciu miesięcy, w temperaturze 5 C do maksymalnie dwóch tygodni, lub w temperaturze 25C i więcej przez maksymalnie jeden tydzień. Zamrożone próbki należy rozmrażać w temperaturze pokojowej, a następnie dokładnie wymieszać przed użyciem. Dokładnie wymieszaj próbki krwi tuż przed wykonaniem oznaczeń, aby mieć pewność co do dokładności wyników pomiaru THb. Zakres odniesienia (4,11,13,14) Każde laboratorium powinno zweryfikować zgodność swoich wartości kalibracyjnych z wartościami referencyjnymi NGSP. Technika ta uzyskała aprobatę NGSP dla stężeń hemoglobiny HbA1c w przedziale 4-6% jako wartości standardowych u osób bez cukrzycy. Według zaleceń ADA (American Diabetes Association), celem terapeutycznym jest utrzymanie tych wartości na poziomie < 7%. Wszystkie uzyskane przez pacjenta wyniki winny jednak być interpretowane w świetle jego całościowych badań klinicznych. Ograniczenia metody (10): U większości pacjentów poziom hemoglobiny zawiera się między 4,4 mmol/l a 14,4 mmol/l. W publikacjach specjalistycznych można jednak wyczytać, że stężenie hemoglobiny u pacjentów z poważną anemią może wynosić mniej niż 4,4 mmol/l, zaś u pacjentów z policytemią może ono przekraczać 14,4 mmol/ l. W przypadku pacjentów wykazujących takie symptomy, u których poziom hemoglobiny wykracza poza zakres pomiaru, oznaczenia powinny być wykonywane inną metodą. Każdy stan organizmu mający wpływ na cykl życia czerwonych krwinek (np. anemia hemolityczna bądź inne choroby hemolityczne, ciąża bądź znaczna utrata krwi...) prowadzi do obniżenia intensywności kontaktu tych komórek z glukozą i w rezultacie do spadku procentowego stężenia hemoglobiny glikowanej (Ghb). Wyniki procentowe Ghb nie są miarodajne w przypadku pacjentów cierpiących na chroniczną utratę krwi i wykazujących wynikłą z tego zmienność długości życia erytrocytów. Zmierzenie tą metodą próbki zawierającej hemoglobinę C i S może zwrócić wynik sięgający nawet 40% spodziewanej wartości HbA1c. Próbki o wysokich stężeniach hemoglobiny F (przekraczających 10%) mogą przy tej metodzie dawać wyniki HbA1c niższe od oczekiwanych. Dlatego też nie można porównywać wyników hemoglobiny A1c uzyskanych za pomocą tego badania na próbkach zawierających formy S, C i F (w ilości ponad 10%) z normalnymi bądź nienormalnymi wartościami podawanymi w literaturze. Wykazano, że w przypadku użycia opisywanej tu metody, próbka zawierająca hemoglobinę E nie powoduje zakłóceń pomiarów HbA1c. Niniejszego odczynnika nie testowano jednak pod kątem zakłóceń ze strony hemoglobiny karbamylowanej bądź acetylowanej. Na wyniki nie ma także wpływu niestabilna frakcja hemoglobiny glikowanej (miejsca dokowania glukozy Schiff do hemoglobiny A lub A1c), ponieważ przeciwciało to jest specyficzne dla stabilnej ketoaminy. Przechowywanie i stabilność Chronić przed nadmiernym ciepłem, światłem i mrozem. Przechowalność odczynnika (fabrycznie zamkniętego i po otwarciu): i zachowują stabilność do upływu daty ważności podanej na etykiecie, o ile są przechowywane w oryginalnym opakowaniu w temperaturze 2-8 C i chronione przed zanieczyszczeniem. Sposób przeprowadzania pomiaru Opis sposobu przeprowadzania pomiarów przy użyciu innych urządzeń automatycznych niż analizator ABX Pentra 400 jest dostępny na życzenie klienta. Postępowanie z odpadami Należy postępować zgodnie z lokalnie obowiązującymi przepisami. Ogólne środki ostrożności 1. przeznaczony wyłącznie do celów profesjonalnej diagnostyki in vitro. 2. Przeciwciał (R1): Do przygotowania tego produktu użyto składników pochodzenia ludzkiego. Każdy dawca materiału na niniejszy produkt przeszedł testy na antygen powierzchniowy wirusa zapalenia wątroby typu B (HBsAg) oraz C (HCV), a także na przeciwciała wirusów HIV-1 i HIV-2. Testy te dały wynik negatywny (brak aktywności). UWAGA: Ponieważ żaden test nie jest w stanie całkowicie wykluczyć obecności wirusa HIV, zapalenia wątroby typu B lub C ani innych źródeł zakażenia, niniejsze produkty należy traktować równie ostrożnie, jak potencjalnie zakaźne próbki krwi pobrane od pacjentów. W przypadku bezpośredniego kontaktu z roztworem kontrolnym należy postępować zgodnie z zaleceniami lokalnych władz służby zdrowia. Produkt drażniący. S24: Unikać zanieczyszczenia skóry. S37: Nosić odpowiednie rękawice ochronne. R43: Może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą. 3. Aglutynacji (R2): Produkt drażniący. S24: Unikać zanieczyszczenia skóry. S37: Nosić odpowiednie rękawice ochronne. R43: Może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą. 4. Przeciwciał (R1), Aglutynacji (R2), Hemolizy (R3) i Hemoglobiny Całkowitej (R4): Unikać zanieczyszczenia oczu, skóry i odzieży. Po pracy z produktem dokładnie umyć ręce wodą. Nie połykać. 5. Rozcieńczalnik I (R5): Produkt drażniący. R36/38: Działa drażniąco na oczy i skórę. R43: Może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą. 6. Po zużyciu zawartości, fiolki odczynnikowe należy wyrzucić. 7. Należy uważnie zapoznać się z kartą charakterystyki (MSDS) dołączoną do odczynnika. Wydajność przy użyciu w analizatorze ABX Pentra 400 Dane przedstawione poniżej pochodzą z oznaczeń przeprowadzonych przy użyciu analizatora ABX Pentra 400. Liczba oznaczeń: 345 Maksymalna długość przechowywania odtworzonego roztworu lateksowego: Okres przechowywania dla odtworzonego roztworu lateksowego wynosi 2 miesiące, o ile po odtworzeniu jest on przechowywany w temperaturze
między 2 C a 8 C. Użyj jedynie potrzebnej ilości, resztę odczynnika niezwłocznie z powrotem umieść w chłodzonym miejscu. Pobrana objętość próbki: 5,88 μl pełnej krwi na 1 oznaczenie Objętość próbki (po przygotowaniu): Hb: 25 μl/test HbA1c : 2.5 μl/test Wykrywalność: Wykrywalność ustalono zgodnie z zaleceniami procedury CLSI (NCCLS), EP17-A (19) i wynosi ona: dla hemoglobiny całkowitej: 78,0 μmol/l dla HbA1c: 16.0 μmol/l Dokładność i precyzja: Powtarzalność (precyzja w trakcie pracy urządzenia) Urządzenie przeprowadza 20 razy oznaczenia dla 3 próbek o niskim, średnim oraz wysokim stężeniu oraz dla 2 kontroli, zgodnie z zaleceniami procedury Valtec (15). Wartość średnia % CV % Kontrola normalna 4,39 2,83 Kontrola patologiczna 10,45 1,96 Próbka 1 3,65 2,84 Próbka 2 7,93 2,98 Próbka 3 11,23 3,57 Odtwarzalność (precyzja powtarzania oznaczeń) Urządzenie przez 20 dni (2 serie na dzień) przeprowadzało podwójne oznaczenia dla 3 próbek o niskim, średnim oraz wysokim stężeniu oraz dla 2 kontroli - zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP5-A (16). Wartość średnia % CV % Kontrola normalna 5,36 1,29 Kontrola patologiczna 11,14 1,99 Próbka 1 5,21 2,49 Próbka 2 8,10 3,71 Próbka 3 11,76 2,63 Liniowość oraz zakres wartości pomiaru: Liniowość odczynnika ustalono zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP6-A (17). Dolna granica liniowości: dla hemoglobiny całkowitej: 408 μmol/l dla HbA1c: 30,6 μmol/l Górna granica liniowości:dla hemoglobiny całkowitej: 3876 μmol/l dla HbA1c: 550,8 μmol/l Uwaga: jeżeli stężenie HbA1c jest wyższe niż najwyższy kalibrator (10,80 μmol/l, 550,8 μmol/l w przypadku metody automatycznej), nie rozcieńczaj próbki. Oblicz maksymalną możliwą wartość na podstawie stężenia HbT i podaj wraz z wynikiem pomiaru, wyrażając go jako wyższy niż.... Przykład: jeżeli stężenie HbT ustalone przez urządzenie wynosi 2754 μmol/l, oblicz wartość w następujący sposób: 550,8/2754 x 100 = 20,00% HbA1c. Wynik: wyższy niż 20,00% HbA1c. Korelacja: 125 próbek pobranych od pacjentów skorelowano z komercyjnym odczynnikiem, służącym jako wzorzec, zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP9-A2 (18). Równanie dla otrzymanej linii allometrycznej wygląda następująco: Y = 1,04 x + 0,82 przy współczynniku korelacji r 2 = 0,965. Czynniki zakłócające: Triglicerydy: Bilirubina całkowita: Bilirubina bezpośrednia: Stabilność kalibracji: jest kalibrowany w dniu 0. Stabilność kalibracji jest kontrolowana przez wykonanie testów na 2 próbkach kontrolnych. Stabilność kalibracji wynosi 3 tygodnie. Uwaga: Ponowną kalibrację odczynnika zaleca się w przypadku zmiany jego serii, zmiany zawiesiny cząstek lateksu oraz w przypadku, gdy wyniki kontroli jakości wykroczą poza założony zakres. Stosunek NGSP: Y = (100*56 X + 188)/100 Uwaga: X = HbA1c/HbT. Nie obserwuje się statystycznie istotnego wpływu do 7 mmol/l Nie obserwuje się statystycznie istotnego wpływu do 500 μmol/l Nie obserwuje się statystycznie istotnego wpływu do 500 μmol/l Wersja aplikacji do pomiaru HbA1c (A1c-WB): 5.xx Wersja aplikacji do pomiaru hemoglobiny całkowitej (THb-WB): 6.xx Ostrzeżenie Użytkownik ma obowiązek sprawdzić, czy niniejszy dokument dotyczy używanego odczynnika. Bibliografia 1. Mayer TK and Freedman ZR: Protein glycosylation in diabetes mellitus: A review of laboratory measurements and of their clinical utility. Clin. Chim. Acta 127; 147-184 (1983). 2. Baynes JW.Bunn HF, Goldstein DE, et al : National Diabetes Group; Report of the expert committee on glucosylated hemoglobin. Diabetes Care 7; 602-606 (1984). 3. Koenig RJ, Peterson CM, Kilo C. et al: Hemoglobin A1c as an indicator of the degree of glucose intolerance in diabetes. Diabetes 25; 230-232 (1976). 4. Nathan DM, Singer DE, Hurxthal K, and Goodson JD: The clinical information value of the glycosylated hemoglobin assay. NE J. Med. 310; 341-346 (1984). 5. McCarren M: DCCT; and it works: Intensive therapy reduces the risk of diabetic eye, kidney, and nerve disease. Diabetes forecast 49-51 (September 1993). 6. Larsen ML, Horder M, and Mogensen EF: Effect of long-term monitoring of glycosylated hemoglobin levels in insulin-dependent diabetes mellitus. NE. J. Med. 323; 1021-1025 (1990). 7. Nathan DM: Hemoglobin A 1c. Infatuation or the real thing? NE J. Med. 323; 1062-1063 (1990). 8. Wolf HU, Lang W, and Zander R; Alkaline haematin D-575, a new tool for the determination of haemoglobin as an alternative to the cyanhaemoglobin method. Clin. Chim. Acta. 136; 83-104 (1984). 9. National Committee for Clinical Laboratory Standards Procedures for the Collection of Diagnostic Blood Specimens by Skin Puncture-third
edition; approved standard. NCCLS publication H4-A3. Villanova, PA: NCCLS; 1991. 10. Knowles BJ, Haigh WB, and Michaud GC: A monoclonal antibodybased immunoassay for hemoglobin A 1c. Diabetes 35; Supplement: 94A (1986). 11. Goldstein DE, Little RR, Wiedmayer HM, et al: Glycated hemoglobin: Methodologies and clinical applications Clin. Chem. 32; 864-870 (1986). 12. Ellis G. Diamandis EP, Giesbrecht EE, et al. An automated «high pressure» liquid chromatographic assay for hemoglobin A 1c. Clin. Chem. 30: 1746-11752 (1984). 13. Burtis CA and Ashwood ER, eds: Tietz Textbook of Clinical Chemistry, 2 nd edition, WB Saunders Company, Philadelphia, PA. p.2021 (1994). 14. Diabetes Care 2002; 25 (suppl. 1); 33-49. 15. Vassault A., Grafmeyer D. Naudin C. et al., Protocole de validation de techniques (document B), Ann. Biol. Clin., 1986, 44, 686-745. 16. Evaluation of Precision Performance of Clinical Chemistry Devices, Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP5-A, Vol. 19, No. 2, february 1999. 17. Evaluation of the Linearity of Quantitative Analytical Methods, Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP6-A, Vol. 23, No. 16, april 2003. 18. Method Comparison and Bias Estimation Using Patient Samples, Approved Guideline, 2nd ed., CLSI (NCCLS) document EP9-A2, Vol. 22, No. 19, 2002. 19. Protocols for determination of limits of detection and limits of quantitation, Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP17-A, Vol. 24, No. 34, 2004.