Katedra Fizyki i Biofizyki instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych dla kierunku Lekarskiego



Podobne dokumenty
IR II. 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni

E (2) nazywa się absorbancją.

SPEKTROMETRIA FLUORESCENCYJNA CZĄSTECZKOWA. Spektrofluorymetryczne oznaczanie ryboflawiny.

Spektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego

OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Spektrofotometryczne oznaczanie stężenia jonów żelaza(iii) opiekun mgr K. Łudzik

Opracował dr inż. Tadeusz Janiak

ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza

1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH

Ćwiczenie 31. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna, prawa absorpcji, budowa i działanie. Wstęp

Laboratorium Podstaw Biofizyki

METODYKA POMIARÓW WIDM FLUORESCENCJI (WF) NA MPF-3 (PERKIN-HITACHI)

Ćwiczenie 1. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna, prawa absorpcji, budowa i działanie. Wstęp. Część teoretyczna.

Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej

SPEKTROMETRIA FLUORESCENCYJNA CZĄSTECZKOWA. Spektrofluorymetryczne oznaczanie Al w postaci chelatowego kompleksu glinu z moryną.

METODYKA POMIARÓW WIDM ABSORPCJI (WA) NA CARY-300 (Varian) i V-550 (JASCO)

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ

SPEKTROFOTOMETRYCZNA ANALIZA

Kolorymetryczne oznaczanie stężenia Fe 3+ metodą rodankową

Ćwiczenie 30. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna w zakresie UV-VIS, prawa absorpcji, budowa i. Wstęp

Adsorpcja błękitu metylenowego na węglu aktywnym w obecności acetonu

Ćw. 5 Absorpcjometria I

LABORATORIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEROGENICZNEJ WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY

Opis programu Konwersja MPF Spis treści

ANALIZA INSTRUMENTALNA

spektropolarymetrami;

Analiza spektralna i pomiary spektrofotometryczne

CEL ĆWICZENIA: Zapoznanie się z przykładową procedurą odsalania oczyszczanych preparatów enzymatycznych w procesie klasycznej filtracji żelowej.

Polarymetr służy do pomiaru skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła w substancjach

Jan Drzymała ANALIZA INSTRUMENTALNA SPEKTROSKOPIA W ŚWIETLE WIDZIALNYM I PODCZERWONYM

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Metody spektroskopowe:

Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie stałej szybkości i rzędu reakcji metodą graficzną. opiekun mgr K.

Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI

IR I 11. IDENTYFIKACJA GRUP FUNKCYJNYCH W WIDMACH IR

Ćwiczenie 74. Zagadnienia kontrolne. 2. Sposoby otrzymywania światła spolaryzowanego liniowo. Inne rodzaje polaryzacji fali świetlnej.

3. Badanie kinetyki enzymów

SZYBKOŚĆ REAKCJI JONOWYCH W ZALEŻNOŚCI OD SIŁY JONOWEJ ROZTWORU

Sprawozdzanie z ćwiczenia nr 3 - Kinetyka enzymatyczna

Polarymetryczne oznaczanie stężenia i skręcalności właściwej substancji optycznie czynnych

PRZEWODNOŚĆ ROZTWORÓW ELEKTROLITÓW

OZNACZENIE JAKOŚCIOWE I ILOŚCIOWE w HPLC

Oznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego

Techniki analityczne. Podział technik analitycznych. Metody spektroskopowe. Spektroskopia elektronowa

Spektrofotometr SpectroVis Plus gdx-svispl

PRACOWNIA CHEMII. Wygaszanie fluorescencji (Fiz4)

Ćwiczenie 3 Pomiar równowagi keto-enolowej metodą spektroskopii IR i NMR

ĆWICZENIE 2 WYZNACZANIE WYDAJNOŚCI KWANTOWYCH ORAZ CZASÓW ZANIKU LUMINESCENCJI ZWIĄZKÓW W ROZTWORZE ORAZ CIELE STAŁYM, CZ. II.

SPEKTROSKOPIA RENTGENOWSKA. Demonstracja instrukcja wykonawcza. goniometr

Ćwiczenie nr 82: Efekt fotoelektryczny

Instrukcja do ćwiczeń

ZASTOSOWANIE MIKROSYSTEMÓW W MEDYCYNIE LABORATORIUM. Ćwiczenie nr 4 MIKROCYTOMETR DO BADANIA KOMÓREK BIOLOGICZNYCH

DETEKCJA W MIKRO- I NANOOBJĘTOŚCIACH. Ćwiczenie nr 3 Detektor optyczny do pomiarów fluorescencyjnych

ĆWICZENIE NR 3 POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE

Kalibracja czujnika temperatury zestawu COACH Lab II+. Piotr Jacoń. K-5a I PRACOWNIA FIZYCZNA

ĆWICZENIE 2. Usuwanie chromu (VI) z zastosowaniem wymieniaczy jonowych

PRACOWNIA PODSTAW BIOFIZYKI

WYZNACZANIE ODLEGŁOŚCI KRYTYCZNEJ POMIĘDZY CZĄSTECZKAMI DONORA I AKCEPTORA W PROCESIE REZONANSOWEGO PRZENIESIENIA ENERGII (FRET)

Inwestujemy w rozwój województwa podkarpackiego. Zapytanie ofertowe. dotyczące zakupu i dostawy spektrofotometru UV/VIS ZAMAWIAJĄCY

II. Badanie charakterystyki spektralnej źródła termicznego promieniowania elektromagnetycznego

PRODUKTY CHEMICZNE Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie zawartości oksygenatów w paliwach metodą FTIR

Badanie absorpcji światła molekuł wieloatomowych na przykładzie chlorofilu A i rodaminy 6G. Ćwiczenie 20

Szkoła Letnia STC Łódź 2013 Oznaczanie zabarwienia cukru białego, cukrów surowych i specjalnych w roztworze wodnym i metodą MOPS przy ph 7,0

Jod. Numer CAS:

RÓWNOWAGI REAKCJI KOMPLEKSOWANIA

Wpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej

WPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ

SPEKTROFOTOMETR UV/Vis T60 firmy PG Instruments

Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie z właściwościami optycznymi tkanek i wybranych chromoforów.

Laboratorium - Instalacja Virtual PC

Wysokosprawna chromatografia cieczowa dobór warunków separacji wybranych związków

Efekt fotoelektryczny

Ćwiczenie II Roztwory Buforowe

1. Opis okna podstawowego programu TPrezenter.

Woltamperometryczne oznaczanie kadmu na elektrodzie błonkowej (MFE rtęciowa elektroda błonkowa) Uruchom program PSLite 1.8

Skręcenie wektora polaryzacji w ośrodku optycznie czynnym

Źródła i 1detektory IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWODNIKACH.

Spektroskop, rurki Plückera, cewka Ruhmkorffa, aparat fotogtaficzny, źródło prądu

BADANIE WŁASNOŚCI KOENZYMÓW OKSYDOREDUKTAZ

CHROMATOGRAFIA II 18. ANALIZA ILOŚCIOWA METODĄ KALIBRACJI

Promieniowanie jonizujące Wyznaczanie liniowego i masowego współczynnika pochłaniania promieniowania dla różnych materiałów.

Ćwiczenie nr 2 Zastosowanie fluorescencji rentgenowskiej wzbudzanej źródłami promieniotwórczymi do pomiarów grubości powłok

BADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA

ABSORPCYJNA SPEKTROMETRIA ATOMOWA ( AAS )

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Interferencja i dyfrakcja

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU CZĘŚĆ (A-zestaw 1) Instrukcja wykonawcza

KALIBRACJA. ważny etap procedury analitycznej. Dr hab. inż. Piotr KONIECZKA

Metoda oznaczania zawartości bezwodnika poliizobutylenobursztynowego w surowcach stosowanych w syntezie dodatków uszlachetniających do paliw

Interferencja i dyfrakcja

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU.

Ćwiczenie nr 1 Oznaczanie składu substancji metodą niskorozdzielczej analizy fluorescencyjnej

Laboratorium - Archiwizacja i odzyskiwanie danych w systemie Windows XP

Przebieg ćwiczeń z Oceanografii Chemicznej w roku akademickim 2012/2013

Instrukcja użytkowania

Synteza nanocząstek Ag i pomiar widma absorpcyjnego

ABSORPCYJNA SPEKTROMETRIA ATOMOWA

TRANSPORT NIEELEKTROLITÓW PRZEZ BŁONY WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA PRZEPUSZCZALNOŚCI

SPECYFIKACJA TECHNICZNA PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA

Transkrypt:

Ćw. M8 Zjawisko absorpcji i emisji światła w analityce. Pomiar widm absorpcji i stężenia ryboflawiny w roztworach wodnych za pomocą spektrofotometru. Wyznaczanie stężeń substancji w roztworze metodą fluorescencyjną. Zagadnienia Kwantowa teoria światła. Struktura energetyczna cząsteczki. Zjawisko absorpcji. Prawo Lamberta Beera. Wielkości służące do ilościowego opisu zjawiska absorpcji. Zjawisko fluorescencji. Prawa związane z tym zjawiskiem. Wielkości służące do ilościowego opisu zjawiska fluorescencji. Widma absorpcji i fluorescencji. Wykorzystanie metod spektroskopowych w analizie ilościowej i jakościowej. Opis ćwiczenia: W ćwiczeniu mierzymy absorbancję i fluorescencję serii roztworów ryboflawiny. Na podstawie zmierzonych widm analizujemy zależność absorpcji i fluorescencji światła od stężenia substancji. Należy sporządzić krzywą wzorcową, znaleźć jej równanie i na jego podstawie wyznaczyć nieznane stężenie roztworu C x, korzystając z danych uzyskanych zarówno z pomiarów absorpcyjnych jak i fluorescencyjnych.. Instrukcja 1. Wykonaj serię roztworów ryboflawiny o stężeniach zadanych przez prowadzącego ćwiczenia. 2. Włącz komputer. 3. Włącz spektrometr M42. O i UV M42 komora pomiarowa (otwierać podnosząc do góry) włącznik 1

4. Włącz oprogramowanie AspectPlus (ikona na pulpicie). 5. Znajdź na pasku zadań Measurement, rozwiń, wybierz Init Device i poczekaj, aż zainicjuje się połączenie z aparatem. 6. W tym samym Menu wybierz: Set parameters i upewnij się, że ustawienia są takie same jak w podanym niżej przykładzie. Jeśli nie - na rozwiniętym pasku wybierz: 1 D:\MEDYCYNA\RFL.PAR i ponownie sprawdź ustawienia parametrów pomiarowych (Set parameters). Ustawione tu będzie m.in. w jakim zakresie długości fal, z jaką dokładnością i szybkością będzie prowadzony pomiar. 2

7. Wstaw do komory pomiarowej (klapkę podnosi się do góry) dwie kuwety: jedną z wodą destylowaną, drugą z roztworem mierzonym (najlepiej zacząć od roztworu najmniej stężonego i skończyć na roztworze wyjściowym). kuweta z roztworem referencyjnym (z tyłu) kuweta z roztworem pomiarowym (z przodu) 8. W menu Measurement wybierz Measuere. Rozpocznie się pomiar widma absorpcji danego roztworu. W trakcie pomiaru dostępne będą polecenia: Stop i Scale. Można wejść w Scale i dostosować sobie podziałkę na osi absorbancji. Wszelkie komunikaty jakie pojawią się po zmierzeniu widma akceptuj przez kliknięcie OK. 9. Po skończonym pomiarze należy odczytać przy jakiej długości fali pojawia się maksimum absorbancji. W tym celu trzeba wejść w polecenie Data Handing a następnie Analysis i Peak. Po wybraniu pojawi się komunikat dotyczący parametrów wybieranego piku. Ważne aby było zaznaczone, że poszukujemy maksimum. Po wybraniu OK pojawi się informacja o wartości absorbancji w maksimum oraz o długości fali przy jakiej to maksimum występuje. Informacje te należy spisać do tabeli, nie zapominając o wartości stężenia jakie miała mierzona ryboflawina. 3

10. Następnie należy wymienić mierzony roztwór i powtórzyć operację od punktu 8. 4

11. Przejdź na stanowisko do pomiaru fluorescencji i zmierz fluorescencję badanych roztworów przy długości fali równej max absorpcji. 12. Uzyskane wyniki opracuj w programie GraphPad Prism według podanej instrukcji. 13. Znając równanie prostej policz C x (stężenie nieznane roztworu ryboflawiny)z pomiarów absorpcyjnych i fluorescencyjnych. Oszacuj niepewność uzyskanych wyniku. 14. Poproś prowadzącego o wydrukowanie wykresów max =. Lp. stężenie A max I max ( A) 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. c x 5