Edycja tekstu Duże litery, polskie znaki i symbole W rozdziale Korzystanie z klawiatury opisano szczegółowo funkcję wszystkich klawiszy. Zanim rozpoczniemy wprowadzanie tekstu, musimy wiedzieć, w jaki sposób wprowadzać określone znaki, np. wykrzyknik, pytajnik, odstęp, kropkę, polskie znaki czy duże litery. Duże litery Naciśnij klawisz Shift w połączeniu z literą, aby wpisać wielką literę. Polskie znaki Naciśnij prawy Alt w połączeniu z literą, aby wpisywać polskie znaki diakrytyczne: ą, ę, ś, ń, ć, ó, ł, ż, ź Literkę ź tworzy się kombinacją klawiszy prawy Alt + x Odstęp Naciśnij klawisz Spacja, aby zrobić odstęp między wyrazami. Znaki górne! @# $ % ( ) :? Te znaki są pokazane w górnej części klawisza. Naciśnij klawisz Shift w połączeniu z klawiszem, na którym znajduje się dany znak, aby wpisać symbol. PORADA: Chcąc wpisać Dużą polską literę, konieczne jest wciśnięcie łącznie trzech klawiszy Shift + prawy Alt + liter. Na przykład chcąc wpisać duże Ć wciskamy Shift + prawy Alt + c. Wciskanie trzech klawiszy jednocześnie może być trudne, dlatego można sobie pomóc używając klawisza Caps Lock, który włącza na stałe wielkie litery. Po jego wciśnięciu wystarczy kombinacja dwóch klawiszy prawy Alt + litera. Po wpisaniu wielkiej litery, naciśnij klawisz Caps Lock ponownie, aby wyłączyć tę funkcję. Wprowadzanie tekstu Przy każdym wpisywaniu tekstu w programie Word, wiadomości e-mail lub polu tekstowym jest widoczna migająca pionowa linia ( ). Ta linia to kursor nazywany także punktem wstawiania. Wskazuje on miejsce, w którym pojawi się nowo wpisywany tekst. W programie Word kursor początkowo znajduje się na granicy marginesu. Podczas wpisywania tekstu kursor będzie przesuwany w prawo. Gdy kursor znajdzie się na końcu wiersza, po prostu kontynuuj pisanie. Tekst i punkt wstawiania zostaną automatycznie przeniesione do następnego wiersza. Jeśli na końcu wiersza wciśniesz klawisz Enter, spowodujesz przejście do nowej linii, przy czym wciśnięcie klawisza Enter na końcu wiersza edytor odczytuje jako koniec danego akapitu. Akapit jest fragmentem tekstu zawierający zamkniętą myśl. Każdy akapit kończymy znakiem końca akapitu (przycisk Enter). Znak końca akapitu nie jest drukowany, można go zobaczyć wybierając ikonę Pokaż wszystko, która pokazuje wszystkie niewidoczne znaki niedrukowane, np. spacje. Naciśnij ponownie ikonę, żeby wyłączyć podgląd znaków niedrukowanych. Na kolejnym rysunku pokazano widok dokumentu z podglądem znaków niedrukowanych. Widać wyraźnie zakończenia trzech akapitów w treści pisma oraz sposób przejścia do kolejnych linii i tworzenia odstępów między akapitami z wykorzystaniem przycisku Enter. str. 68
Spacje widoczne są jako czarne kropki, a w dwóch pierwszych akapitach została zastosowana tzw. twarda spacja (wyjaśnienie do czego służy, znajdziesz w części Ogólne zasady edycji tekstu na końcu tego rozdziału. Podgląd znaków niedrukowanych w dokumencie Po wpisaniu pierwszego akapitu naciśnij klawisz Enter, aby przejść do następnego akapitu. Jeśli chcesz użyć większego odstępu między tymi dwoma akapitami (lub dowolnymi dwoma akapitami), naciśnij ponownie klawisz Enter i zacznij wpisywać drugi akapit. PORADA: Jeśli chcesz usunąć Enter, np. zmniejszyć za duży odstęp między akapitami stworzony przez kilkukrotne wciśnięcie klawisza Enter), skasuj go za pomocą klawisza Backspace. Wszystkie znaki niedrukowane kasuje się w ten sam sposób. ĆWICZENIE 13 Wprowadzanie tekstu 1. Otwórz program Word i przepisz poniższy tekst. Po zakończeniu pisania należy kliknąć ikonę aby sprawdzić, czy utworzony dokument wygląda tak, jak pokazano poniżej. 2. Nie zamykaj dokumentu. Będzie potrzebny w kolejnych zadaniach. str. 69
Błędy w tekście Podczas pisania program Word ostrzega użytkownika o błędach pisowni i błędach gramatycznych, wstawiając czerwone, zielone lub niebieskie faliste podkreślenie pod tekstem, który został uznany za błąd. Poniższy rysunek przedstawia sposób zaznaczania błędów przez program Word. Word ma wbudowany słownik, dzięki któremu informuje nas o ewentualnych błędach Błędy są oznaczane następująco: 1. Czerwone podkreślenie Oznacza ono, że mógł wystąpić błąd ortograficzny lub literówka albo program Word nie rozpoznał wyrazu (na przykład nazwy własnej lub nazwy miejsca). str. 70
2. Zielone podkreślenie Według programu Word należy poprawić gramatykę. W przypadku wyświetlenia takich podkreśleń należy kliknąć prawym przyciskiem myszy podkreślony wyraz, aby wyświetlić sugerowane poprawki (czasami program Word nie wskazuje żadnych alternatyw). Należy kliknąć poprawkę, aby zamienić wyraz w dokumencie i usunąć podkreślenia. Te podkreślenia nie są widoczne na wydruku dokumentu. W przypadku zielonych podkreśleń zalecana jest ostrożność. Program Word bardzo dobrze radzi sobie z pisownią, którą można zazwyczaj łatwo sprawdzić. Natomiast gramatyka i prawidłowe używanie wyrazów wymagają odpowiedniej oceny. Jeśli użytkownik uważa, że ma rację, a program Word się myli, może zignorować proponowane poprawki i kontynuować pisanie. PORADA: Aby nie zatrzymywać się przy każdym podkreśleniu linią falistą, można je zawsze ignorować podczas pracy. Po wpisaniu tekstu można uruchomić w programie Word sprawdzanie pisowni i gramatyki w całym tekście. Poprawianie błędów w tekście i zmiany w tekście Jeśli popełnisz błąd podczas pisania, naciśnij klawisz Backspace, aby usunąć niepoprawne znaki lub wyrazy. Każde wciśnięcie klawisza kasuje jeden znak z lewej strony kursora. Możesz przytrzymać klawisz Backspace dłużej, chcąc skasować dłuższy fragment. Jeśli wpisałeś dłuższy tekst i dopiero później zorientowałeś się, że gdzieś popełniłeś błąd, a kursor znajduje się na końcu tekstu lub po prostu chcesz coś dopisać w środku tekstu, skorzystaj z poniższej instrukcji, do której wykorzystamy ostatni rysunek z tekstem, w którym edytor podkreślił błędy w wyrazach Bledy, użytkownika i błędach pisownii. Jeżeli kursor (punkt wstawiania ) znajduje się na końcu tekstu, aby poprawić literówki, należy przenieść kursor w miejsce, gdzie wystąpił błąd. Kursor można przenieść do innej lokalizacji, przesuwając wskaźnik i klikając lub używając strzałek na klawiaturze. Przenoszenie kursora w tekście można wykonać na dwa sposoby: Za pomocą myszki str. 71
Przenieś kursor za pomocą myszy dokładnie za literę, którą chcemy zastąpić poprawną, czyli w tym wypadku dokładnie za wyraz pisownii, a następnie kliknij, aby umieścić tu kursor. Naciśnij klawisz Backspace, żeby usunąć błędny znak (i). Za pomocą klawiatury Naciśnij klawisz Strzałka w górę, aby przenieść kursor o dwa wiersze w górę (każde kliknięcie klawisza strzałki w górę powoduje przeniesienie o jeden wiersz). Następnie naciśnij klawisz Strzałka w prawo tyle razy, aby przenieść kursor za literę i. Naciśnij klawisz Backspace, żeby usunąć błędny znak. PORADA Można ułatwić sobie przemieszczanie się w dokumencie, przeskakując kursorem nie o jedną literę, a o całe wyrazy. Aby przenieść kursor o jeden wyraz w lewo, przytrzymaj klawisz CTRL i naciśnij klawisz Strzałka w lewo. Pamiętaj, że w przypadku skrótów klawiaturowych znak plusa (+) nie jest klawiszem. Oznacza on tylko, że należy nacisnąć klawisz Strzałka w lewo, przytrzymując naciśnięty klawisz CTRL. Analogicznie postępujemy w przypadku, kiedy chcemy dopisać fragment w środku tekstu. Aby wpisać tekst w dowolnym innym miejscu w dokumencie, należy przenieść kursor w miejsce, gdzie chcemy, żeby pojawił się nowy tekst. Żeby wrócić kursorem na koniec tekstu i kontynuować pisanie, naciśnij strzałkę w dół lub skorzystaj z myszki. WAŻNE Nie jest powiedziane, że kursor musi znaleźć się za literą (z prawej strony), czy wyrazem, który chcemy poprawić. Kursor możemy umieścić też przed literą (z lewej strony litery) i wówczas kasujemy ją za pomocą klawisza Delete. Klawisz Delete, usuwa znaki znajdujące się za kursorem tekstowym, a nie przed, tak jak Backspace. Bardzo przydatnym narzędziem, które pozwoli nam cofać ostatnio wykonaną czynność, np. jeśli niechcący coś skasowaliśmy, lub fragment tekstu przeniósł się w niechciane miejsce, jest ikona Cofnij z symbolem zawiniętej strzałki. Znajduje się w lewym górnym rogu okna, nad paskiem kart. Zamiast klikać w ikonę, możemy skorzystać z kombinacji klawiszy Ctrl+Z. Kilkukrotne użycie funkcji Cofnij spowoduje cofnięcie danej liczby ostatnio wykonanych w tekście czynności. Formatowanie tekstu Nadawanie tekstowi odpowiedniego wyglądu nazywamy formatowaniem. Maszyny do pisania oferowały jeden rodzaj czcionki, natomiast edytor tekstu oferuje ich dziesiątki. Dodatkowo czcionce str. 72
możemy nadawać różny wygląd, tzn. krój (inaczej kształt znaków) czy kolor, możemy zmieniać jej rozmiar lub wyróżniać za pomocą narzędzi formatowania - pogrubienia, kursywy (pochylenia) lub podkreślenia. Opcje formatowania tekstu są dostępne na karcie Narzędzia główne Na karcie Narzędzia główne znajdź grupę Czcionka. Ta grupa zawiera kilka przycisków i poleceń służących do wykonywania określonych akcji w dokumencie. Grupa czcionka na karcie Narzędzia główne. Zawiera opcje formatowania czcionki, czyli nadawania jej określonego wyglądu Wyróżnienia Do najczęściej używanych opcji formatowania należą wyróżnienia, tzn.: pogrubienie kursywa podkreślenie Opcje wyróżnień można stosować łącznie, tzn. że tekst może być jednocześnie np. pogrubiony i podkreślony. Przyciski te działają na zasadzie wyłączników. Oznacza to, że aby włączyć daną opcję, należy ją kliknąć i kliknąć ponownie, żeby ją wyłączyć. Wybrana w danej chwili opcja jest podświetlona żółtym kolorem (patrz kolejny rysunek, gdzie wybrano opcję pogrubienia). str. 73
Po wskazaniu większości przycisków pojawia się pod nimi dymek z opisem ich funkcji oraz skrótem klawiaturowym, którego możemy użyć, aby włączyć tę opcję. W tym wypadku jest to skrót Ctrl+B. Kolor, krój i rozmiar czcionki Kolor czcionki zmieniamy za pomocą przycisku z symbolem litery A, pod którą znajduje się aktualnie używany kolor. Przycisk wyboru koloru czcionki jest przykładem typowego przycisku podziału. Po wskazaniu go, zostaje podzielony na dwie części. Przyciski podziału po wskazaniu dzielą się na dwie części Prawa strona przycisku to strzałka, kliknięcie której powoduje otwarcie menu z pełną listą kolorów (patrz rysunek poniżej). Aby wybrać kolor, kliknij na nim. str. 74
Menu wyboru kolorów czcionki. Umożliwia korzystanie z gotowego próbnika oraz pozwala tworzyć kolory niestandardowe (polecenie Więcej kolorów) Opcje wyboru kroju i rozmiaru czcionki. Domyślny krój czcionki to Times New Roman w rozmiarze 12 punktów. Krój pisma to styl graficzny liter. W poligrafii istnieje tysiące różnych krojów. Dwa najpopularniejsze i najczęściej używane to: Times New Roman i Arial. Pierwsza została napisana pismem szeryfowym (Times New Roman), druga bezszeryfowym (Arial). Nazwa ta pochodzi od słowa szeryf (ozdobnik) oznaczający krótkie poziome kreski kończące znaki graficzne. Poniższy rysunek przedstawia dwie wersje litery A. A A Czcionka szeryfowa i bezszeryfowa Po kliknięciu strzałki z prawej strony pola z aktualnie używanym krojem czcionki, rozwija się pełna lista czcionek dostępnych w edytorze. Lista jest długa, standardowo zawiera ponad 200 różnych krojów, dlatego str. 75
wymaga korzystania z suwaka. Wybór kroju potwierdzamy kliknięciem. Na takiej samej zasadzie działa lista rozwijana rozmiaru czcionki, która rozwija się po kliknięciu strzałki z prawej strony aktualnie używanego rozmiaru czcionki. Kliknij w strzałkę po prawej stronie przycisku, żeby rozwinąć listę wyboru kroju i rozmiaru czcionki PORADA: Na liście rozmiarów czcionki nie ma wszystkich wartości, a jedynie najczęściej używane i większość stanowią liczby parzyste. Jeśli jakiegoś rozmiaru nie ma na liście, np. liczby 13 lub 15, można go wprowadzić ręcznie klikając myszką w pole rozmiaru czcionki. Następnie skasuj aktualnie wyświetlane wartości i wpisz żądane cyfry. Wciśnij przycisk Enter, żeby zatwierdzić zmiany. Inne opcje formatowania czcionki W grupie czcionki jest jeszcze kilka ikon, chociaż są rzadziej używane, mogą być przydatne: Zakreśla tekst wybranym kolorem, dlatego nazywany jest zakreślaczem. Indeksy górne i dolne, górne stosuje się np. w godzinach 9 30, 13 15 dolne we wzorach chemicznych, np. H 2 O. str. 76
Pozwala zmienić wielkość liter w już napisanym tekście, bez konieczności jego przepisywania, np. kiedy chcemy jednym kliknięciem zamienić drukowane litery na małe. Zamiast korzystać z listy rozwijanej rozmiaru czcionki, możemy użyć tych przycisków. Pierwszy zwiększa czcionkę, drugi zmniejsza o rozmiar. Przekreśla tekst w ten sposób niepotrzebne skreślić. Zaznaczanie tekstu Tekst formatujemy na bieżąco, wybierając odpowiednie opcje, które zmieniają jego wygląd. Najczęściej jednak tworzymy dokument i dopiero po zakończeniu pisania przeglądamy go i dokonujemy potrzebnych zmian. W takim przypadku konieczna jest umiejętność zaznaczania tekstu. Chcąc nadać określony wygląd fragmentowi tekstu, np. inny krój czcionki, kolor, wyróżnienie, trzeba go najpierw zaznaczyć, a następnie wprowadzić zmiany. Zaznaczając fragment tekstu, który ma być sformatowany, wskazujemy edytorowi której części tekstu dotyczy ta zmiana. WAŻNE: Bez zaznaczenia tekstu edytor nie będzie wiedział, który fragment ma zmienić, dlatego należy pamiętać, że pierwszym krokiem powinno być zaznaczenie fragmentu, a dopiero później możemy wybierać opcje formatowania. Formatować można jeden znak, wyraz, kilka wyrazów, jeden wiersz, kilka wierszy, akapit lub cały dokument. Dlatego też istotna jest umiejętność zaznaczania tych elementów. Są dwa sposoby zaznaczania tekstu, za pomocą myszy lub klawiatury. Oba są równoważne i to użytkownik wybiera wygodniejszy dla siebie sposób. Prawidłowo zaznaczony tekst jest podświetlony na niebiesko. Zaznaczanie tekstu za pomocą myszy Aby zaznaczyć: str. 77
1. Jedną literę lub znak - należy ustawić kursor przed zaznaczanym znakiem i przesunąć go z wciśniętym lewym klawiszem w prawo, tak aby znak został podświetlony na niebiesko. Można również ustawić kursor za znakiem i wówczas przesunąć go z wciśniętym lewym przyciskiem w lewo o jeden znak. 2. Jeden wyraz - należy dwukrotnie kliknąć lewym przyciskiem myszy zaznaczany wyraz lub przesunąć kursor z wciśniętym lewym przyciskiem myszy od początku wyrazu do końca lub od końca do początku. 3. Kilka sąsiednich wyrazów - należy ustawić kursor przed pierwszym wyrazem, a następnie przesunąć go z wciśniętym lewym przyciskiem myszy w prawo za ostatni wyraz (można również to zrobić od końca przeciągając kursor przed pierwszy wyraz) 4. Jeden wiersz - należy ustawić kursor w lewym marginesie na wysokości zaznaczanego wiersza, gdy kursor przyjmie kształt strzałki skierowanej w prawo, kliknąć raz lewym przyciskiem myszy. 5. Kilka sąsiadujących wierszy - należy ustawić kursor w lewym marginesie na wysokości pierwszego zaznaczanego wiersza, gdy kursor przyjmie kształt strzałki skierowanej w prawo, kliknąć i przytrzymać lewy przycisk myszy i przesunąć mysz w dół do ostatniego zaznaczanego wiersza. 6. Jeden akapit - należy trzykrotnie kliknąć lewym przyciskiem myszy w obszarze akapitu. 7. Cały dokument - należy trzykrotnie kliknąć lewym przyciskiem myszy w obszarze lewego marginesu lub ustawić kursor na początku (lub końcu dokumentu) i trzymając wciśnięty lewy przycisk myszy przesunąć kursor na koniec (lub początek dokumentu). Klawisze strzałek na klawiaturze służą do zaznaczania tekstu bez użycia myszki. Zaznaczanie tekstu za pomocą klawiatury Aby zaznaczyć: 1. Jedną literę lub znak - należy ustawić kursor przed znakiem, wcisnąć i przytrzymać klawisz Shift, użyć klawisza à (strzałka w prawo). Gdy kursor zostanie ustawiony za znakiem, należy wraz z klawiszem Shift użyć klawisza ß (strzałka w lewo) 2. Jeden wyraz - należy ustawić kursor przed zaznaczanym wyrazem, następnie użyć klawiszy Ctrl+Shift+à 3. Kilka sąsiednich wyrazów - należy ustawić kursor przed pierwszym wyrazem, następnie wcisnąć i przytrzymać klawisze Ctrl+Shift i tyle razy nacisnąć klawisz à ile wyrazów jest do zaznaczenia. 4. Jeden wiersz - należy ustawić kursor na początku wiersza, a następnie wcisnąć klawisze Shift+End. 5. Kilka sąsiadujących wierszy - należy ustawić kursor na początku pierwszego wiersza, a następnie użyć kombinacji klawiszy Shift+â(strzałka w dół) 6. Jeden akapit - należy ustawić kursor na początku wiersza, a następnie użyć klawiszy Ctrl+Shift+â 7. Cały dokument - należy użyć klawiszy Ctrl+A. str. 78
ĆWICZENIE 14 Kolor i rozmiar czcionki 1. Otwórz nowy dokument Word i przepisz cztery poniższe wiersze tekstu. 2. Zaznaczaj kolejne wiersze nadając im rozmiar i kolor jak w treści polecenia. Wielkość czcionki 10 w kolorze czerwonym Wielkość czcionki 14 w kolorze zielonym Wielkość czcionki 16 w kolorze niebieskim Wielkość czcionki 18 w kolorze pomarańczowym WAŻNE W programie Word możesz otworzyć i pracować na kilku dokumentach jednocześnie. Aby utworzyć nowy dokument Word, wejdź w menu Plik, kliknij pozycję Nowe, a następnie wybierz Pusty dokument. ĆWICZENIE 15 Wyróżnienia tekstu Wykorzystując tekst z Ćwiczenia 13, Zaznaczaj kolejne fragmenty teksty stosując odpowiednie wyróżnienia. Formatowanie akapitów Najczęściej używanymi narzędziami formatowania akapitów są opcje wyrównania. Istnieją cztery podstawowe możliwości wyrównania tekstu do linii marginesu, wyrównywanie do lewej, wyrównywanie do środka, wyrównywanie do prawej, obustronne wyrównywanie (justowanie). Najładniej je zaprezentować na przykładzie pism. str. 79
Opcje wyrównania akapitu Żeby wyrównać wybrany akapit, nie trzeba go zaznaczać. Wystarczy przenieść kursor myszy w dowolne miejsce akapitu i wybrać którąś z opcji wyrównania. Wybrana aktualnie opcja podświetla się w żółtej ramce (patrz rysunek powyżej). Przykład pisma z wykorzystaniem wszystkich opcji wyrównania akapitów Na rysunku zaznaczono sposób, w jaki zostały wyrównane poszczególne akapity: 1. Tekst jest wyrównany do lewego marginesu (to domyślne ustawienie) 2. Tekst jest wyrównany do prawego marginesu (zastosowany przy dacie pisma) 3. Tekst jest wyśrodkowany (wykorzystywany w tytułach) 4. Tekst jest wyjustowany (zwykle spotykany w książkach i czasopismach, w których kolumny tekstu są jednocześnie wyrównane do lewego i prawego marginesu) str. 80
ĆWICZENIE 16 Formatowanie akapitów Przepisz poniższy tekst, w ten sposób jak poniżej. Następnie wyrównaj akapity zgodnie ze wzorem na rysunku przedstawiającym już sformatowane pismo. Ogólne zasady edycji tekstu Chcąc tworzyć profesjonalne i czytelne dokumenty, należy stosować pewne ogólnie przyjęte zasady. 1. Znaki interpunkcyjne (kropki, przecinki, wykrzykniki, itp.) wstawiamy bezpośrednio za wyrazem, następnie wprowadzamy spację i dopiero wtedy wpisujemy kolejny wyraz. Gdy stosujemy nawiasy i cudzysłowy nie robimy odstępów po otwierającym, ani przed zamykającym, np.: zapis błędny zapis poprawny czerwony, zielony czerwony, zielony koniec zdania. koniec zdania. uważaj! uważaj! czy wiesz? czy wiesz? ( nawiasem mówiąc ) (nawiasem mówiąc) cytat cytat 2. Spacja służy wyłącznie do robienia odstępów między wyrazami. Odstęp między wyrazami musi być pojedynczy. Nie stosujemy spacji do wyrównywania tekstu, ani do robienia wcięć w tekście. Aby wyrównać datę i miejscowość w piśmie, zastosuj wyrównanie do prawej. Aby zrobić wcięcie w akapicie, użyj przycisku tabulatora Tab. Wstawianie wielu spacji jest błędem. 3. Nie pozostawiamy na końcu wiersza pojedynczych liter (spójników, przyimków: o, z, w, i, a, u) oraz liczb, jeśli po nich występuje określające je słowo. Sposobem na to jest tzw. twarda spacja. Twardą spację otrzymujemy poprzez naciśnięcie kombinacji trzech klawiszy Ctrl+Shift+spacja. Użycie twardej str. 81
spacji pomiędzy dwoma wyrazami powoduje, że trzymają się one razem i zawsze będą występować w jednym wierszu. 4. NIE NADUŻYWAMY DRUKOWANYCH LITER. TAKI TEKST ŹLE SIĘ CZYTA. 5. Wewnątrz akapitu nie należy używać klawisza Enter. Tekst, który nie mieści się w danym wierszu jest automatycznie przenoszony do następnej linii. 6. Klawisz Enter naciskamy tylko na końcu akapitu, a także wówczas, gdy chcemy wprowadzić pusty wiersz (odstęp między akapitami). Zapisywanie dokumentu W trakcie edycji dokument znajduje się w pamięci operacyjnej komputera. Taki sposób pracy jest charakterystyczny dla wszystkich programów komputerowych. Pamięć operacyjna komputera jest ulotna, po wyłączeniu komputera jej zawartość znika. Nagłe wyłączenie komputera lub awaria może spowodować utratę wyników pracy z programem Word. Dlatego przed zakończeniem pracy z edytorem tekstu zawsze należy wykonać zapis dokumentu w pliku na dysku twardym komputera. Aby zapisać plik, kliknij kartę Plik w lewym, górnym rogu okna, a następnie kliknij polecenie Zapisz. Przy pierwszym zapisie wyświetlone zostanie Okno zapisu Zapisz jako, w którym należy wybrać folder docelowy oraz wpisać nazwę pliku. Na karcie Plik znajdź i wybierz polecenie Zapisz. str. 82
Okno zapisu, w którym wybieramy miejsce zapisu pliku oraz nadajemy mu nazwę. W oknie zapisu, zanim naciśniesz przycisk Zapisz, musisz wykonać dwie operacje: 1. Nadać nazwę zapisywanemu dokumentowi 2. Wybrać miejsce zapisu dokumentu Kolejność wykonywania tych operacji nie ma znaczenia. Możesz najpierw wpisać nazwę pliku, a dopiero później wybrać lokalizację, w której plik ma zostać zachowany. Dopiero po wykonaniu obu kroków, kiedy dokument ma już nazwę i wybrane zostało miejsce zapisu, kliknij przycisk Zapisz, żeby potwierdzić operację. Poniżej przedstawiono szczegółową instrukcję jak postępować z Oknem zapisu. 1. Wybierz folder zapisu pliku Aby wybrać miejsce zapisu możesz użyć okna nawigacji lub strzałek na pasku adresu. W oknie nawigacji wybierz folder, w którym chcesz zapisać dokument, np. chcemy zapisać plik w folderze Pulpit. Skorzystaj z suwaka, jeśli nie widzisz szukanej lokalizacji na liście folderów. Kliknij wybraną lokalizację. Po kliknięciu, wybrana lokalizacja powinna pojawić się w pasku adresu (rysunek poniżej). W pasku adresu upewnij się, że wybrałeś poprawną lokalizację. Ten pasek pokazuje, w którym folderze się aktualnie znajdujemy. W pasku adresu pokazywane jest miejsce (folder), w którym aktualnie się znajdujemy str. 83
Po kliknięciu na strzałki w pasku adresu rozwija się lista folderów. Pasek adresu również można wykorzystać do wybrania folderu zapisu. Zdarza się, że w oknie nawigacji nie możemy znaleźć jakiegoś folderu, np. folderu Pulpit. Wtedy wystarczy kliknąć strzałkę obok nazwy folderu, a następnie kliknąć wybrany folder. Zapis pliku w podfolderach Bardzo często folder, w którym chcemy zapisać dokument znajduje się w innym folderze, np. chcemy zapisać plik w folderze Rachunki, który znajduje się w katalogu Finanse, a ten z kolei umieszczony jest w bibliotece Dokumenty. Aby wybrać docelową lokalizację (folder Rachunki), w Oknie zapisu wybierz kliknięciem Bibliotekę Dokumenty. Na rysunku poniżej przedstawiono jej zawartość. Na liście folderów widać podfolder Finanse. Otwieramy go podwójnym kliknięciem, a jeśli się to nie uda, możemy zaznaczyć folder (klikając go raz). Spowoduje to zmianę przycisku Zapisz na Otwórz (patrz rysunek poniżej). Kliknij przycisk Otwórz, żeby znaleźć się w folderze docelowym. str. 84
Podfolder można otworzyć podwójnym kliknięciem lub zaznaczając go, a następnie klikając przycisk Otwórz. 1. Nazwij plik Kiedy w pasku adresu widzimy szukany folder, w którym chcemy zapisać plik, możemy przejść do kolejnego kroku, jakim jest nadanie mu nazwy. Nową nazwę wpisujemy w polu tekstowym Nazwa pliku. Word automatycznie uzupełnia to pole domyślną nazwą, w tym wypadku jest to Dok1. Kliknij w pole tekstowe Nazwa pliku, Word zaznaczy tymczasową nazwę na niebiesko. Teraz wprowadź nową nazwę pliku (zaznaczona tymczasowa nazwa zostanie nadpisana przez wprowadzany tekst). PORADA Jeżeli tymczasowa nazwa pliku nie jest zaznaczona na niebiesko, należy kliknąć myszką w pole tekstowe, spowoduje to ponowne jej zaznaczenie. Ponowne kliknięcie w polu tekstowym spowoduje odznaczenie nazwy. Aby ją ponownie zaznaczyć, kliknij dwa razy myszką. Jeśli nie uda nam się zaznaczyć tekstu, konieczne będzie jego skasowanie przed wprowadzeniem nowej nazwy. Kursor w polu tekstowym oznacza, że możemy zarówno wpisywać i kasować tekst w polu Jak już wiemy, migająca pionowa kreska to kursor, który wskazuje miejsce, w którym będzie się pojawiać wpisywany tekst. Kiedy kursor jest widoczny w polu, możemy wpisywać tekst, ale też kasować go korzystając z przycisków Backspace lub Delete na klawiaturze (patrz podrozdział Poprawianie błędów w tekście i zmiany w tekście ). Na rysunku powyżej kursor znajduje się za wyrazem, więc żeby skasować tekst użyj przycisku Backspace. Jeśli kursor znajdzie się przed wyrazem, użyj klawisza Delete. Kursor można łatwo przemieścić, klikając w innym miejscu lub używając prawej i lewej strzałki na klawiaturze. str. 85
Jeśli kursor nie pojawia się w polu tekstowym, oznacza to, że pole nie jest gotowe do wprowadzania danych. Najpierw kliknij pole tekstowe, a potem zacznij pisać. Pole Zapisz jako typ znajdujące się pod polem Nazwa pliku zostanie wypełnione automatycznie przez program. Na koniec, kiedy dokument ma nową nazwę i wybrane zostało miejsce zapisu, kliknij przycisk, żeby potwierdzić operację. Jeśli poprawnie wykonałeś cały proces zapisu, okno zapisu zniknie, a w pasku tytułu dokumentu pojawi się jego nowa nazwa. Po pierwszym zapisie edytor tekstu będzie już pamiętał nazwę i położenie pliku na dysku, dlatego przy kolejnych zapisach okno Zapisz jako już się nie pojawi. Kolejne zmiany w już zapisanym pliku na dysku wykonuje się klikając ikonę dyskietki i polecenie Zapisz). znajdującą się nad paskiem narzędzi (lub wybierając kartę Plik PORADA: Jeśli po otwarciu istniejącego pliku i wprowadzeniu zmian nie chcesz zastąpić jego oryginalnej wersji, możesz zapisać nową wersję tego pliku. W tym celu użyj opcji Zapisz jako na karcie Plik. Domyślnie większość programów zapisuje plik w logicznej lokalizacji dla plików tego typu (na przykład pliki obrazów są zwykle zapisywane w folderze Obrazy). Można jednak zapisać plik w innej lokalizacji. Należy pamiętać, że po wykonaniu operacji Zapisz jako, edytowany będzie plik z nową nazwą, położony w nowym miejscu. Jednak stary plik nie jest kasowany i można go normalnie otworzyć w oknie edytora ĆWICZENIE 17 Zapisywanie dokumentu 1. Zapisz pismo z Ćwiczenia 16 w folderze Zadanie. Nadaj mu nazwę Pismo. 2. Powtórz zapisywanie na wierszu z Ćwiczenia 13. Nadaj mu nazwę Wiersz i tym razem zapisz plik na Pulpicie. str. 86