Planowane zmiany w systemie badań technicznych pojazdów w Polsce

Planowane zmiany w systemie badań technicznych pojazdów w Polsce data aktualizacji: 2017.04.14 Diagnosta podczas wykonywania analizy spalin silnika o zapłonie iskrowym (źródło: Unimetal) Istotnym celem Unii Europejskiej jest stała poprawa bezpieczeństwa na drogach oraz ujednolicenie systemu badań technicznych pojazdów we wszystkich państwach członkowskich. Z tego powodu w najbliższym czasie nastąpi poważna przebudowa systemu badań technicznych pojazdów w Polsce. Niezbędne zmiany wynikają z konieczności wdrożenia dyrektywy 2014/45/UE w sprawie okresowych badań zdatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep. Dyrektywa wprowadziła jednolite wymagania w obszarze badań technicznych pojazdów w Unii Europejskiej i wyznaczyła minimalne standardy, które muszą być wprowadzone w państwach członkowskich. Nowe przepisy mają być opracowane i opublikowane do 20 maja 2017 r., a wdrożone od 20 maja 2018 r. W celu wdrożenia do krajowego porządku prawnego postanowień dyrektywy został opublikowany projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym i niektórych innych ustaw. Ponadto opracowano projekty kilkunastu rozporządzeń wykonawczych, koniecznych do wdrożenia projektowanej ustawy w życie. Planowane do wprowadzenia zmiany nastąpią w trzech obszarach: badań technicznych pojazdów, diagnostów uprawnionych do badań i stacji kontroli pojazdów. Projektowane zmiany w badaniach technicznych System dopuszczania pojazdów do ruchu drogowego opiera się na procedurach homologacji oraz eksploatacyjnej kontroli zdatności. Ramy prawne procedury homologacji oraz kontroli

eksploatacyjnej określa ustawa Prawo o ruchu drogowym. W znacznej części jest ona poświęcona szeroko rozumianemu wpływowi pojazdu na otoczenie, tj. bezpieczeństwu ruchu drogowego (BRD) i ekologii, poprzez określenie ścisłych warunków technicznych, które każdy pojazd musi spełnić. Należy podkreślić, że wymagane warunki techniczne stają się coraz bardziej rygorystyczne. Dwuetapowy system kontroli funkcjonujący na podstawie ustawy Prawo o ruchu drogowym przedstawiono na rys.1. Zasadniczym celem istniejącego systemu badań technicznych jest poprawa bezpieczeństwa użytkowania pojazdów z uwzględnieniem zagadnień dotyczących ochrony środowiska. Stanowi on także bazę danych do rejestracji i ewidencji pojazdów. W projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym przewidziano wprowadzenie kilkunastu nowych definicji, m.in.: rodzaju pojazdu, badania technicznego pojazdu, diagnosty, urządzenia transportu osobistego, przyczepy modułowej, modułu przyczepy, cechy identyfikacyjnej i numeru rozpoznawczego. Zgodnie z zaproponowaną definicją badanie techniczne to zespół czynności kontrolnych, wykonywanych na podstawie przepisów prawa przez: - diagnostę w stacji kontroli pojazdów, a w przypadku niektórych rodzajów pojazdów poza stacją kontroli pojazdów, - upoważnionego pracownika Transportowego Dozoru Technicznego, w infrastrukturze właściciela lub posiadacza w przypadku tramwaju albo trolejbusu sprawdzających spełnianie przez pojazd odpowiednich warunków lub wymagań technicznych. Utrzymano zasadę, że właściciel lub posiadacz pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest obowiązany przedstawiać go do badania technicznego. Badaniom technicznym nie podlegają: przyczepa motocyklowa oraz przyczepa specjalna przeznaczona do ciągnięcia przez ciągnik rolniczy lub pojazd wolnobieżny, a także przyczepa lekka i pojazd zabytkowy (za wyjątkiem pojazdu zabytkowego wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego). Zgodnie z projektem dokumentem stwierdzającym dopuszczenie pojazdu do ruchu będzie zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym wraz z dowodem rejestracyjnym albo pozwoleniem czasowym (obecnie jest to dowód rejestracyjny z adnotacją o terminie następnego badania technicznego). Wymóg wydawania zaświadczenia wynika z dyrektywy unijnej. Użytkownicy pojazdów będą zobowiązani posiadać przy sobie zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym wydane przez diagnostę. Terminy badań technicznych zostały zachowane w dotychczasowym kształcie. Okresowe badanie techniczne pojazdu przeprowadza się corocznie przed upływem roku od dnia pierwszej rejestracji lub od dnia przeprowadzonego badania. W projekcie ustawy (tak jak obecnie) przewidziano wyjątki od tej zasady. Przykładowo badanie techniczne samochodu osobowego do 3,5 t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed upływem 2 lat od dnia przeprowadzenia badania technicznego, a następnie corocznie przed upływem kolejnego roku od dnia przeprowadzenia badania (zmodyfikowano dotychczasowy zapis). Dodano, że autobusy zabytkowe podlegają okresowym badaniom technicznym co 6 miesięcy. W znowelizowanej ustawie zmieniono wykaz dodatkowych badań technicznych. Wprowadzono nowe badanie pojazdu, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych, zmian lub modyfikacji układów i elementów odpowiadających za bezpieczeństwo lub mających wpływ na ochronę środowiska, wykraczających poza zakres warunków i wymagań technicznych określonych dla pojazdu w dokumentach homologacyjnych lub równoważnych. W przepisach wprowadzono, że dodatkowym badaniem technicznym jest badanie w celu przystosowania pojazdu do ciągnięcia przyczepy. Przewidziano więcej niż obecnie badań dodatkowych na skierowanie przez starostę albo na wniosek właściciela lub posiadacza pojazdu. Projektodawca przewiduje, że na wniosek właściciela lub posiadacza pojazdu może zostać przeprowadzone badanie techniczne w sposób określony dla okresowego badania technicznego pojazdu w celu sprawdzenia jego stanu technicznego. Dotyczy to przypadku, gdy mimo ważnego badania technicznego pojazdu użytkownik chce sprawdzić jego stan (np. przed zakupem samochodu

używanego). W projekcie ustawy zapisano również, że badanie techniczne ciągnika rolniczego i przyczepy rolniczej będzie mogło być przeprowadzone poza stacją kontroli pojazdów. Takie rozwiązanie nie stwarza możliwości rzetelnego wykonywania tego typu badania i jest krytykowane przez różne środowiska związane z badaniami technicznymi. Badanie techniczne będzie można przeprowadzić dopiero wtedy, gdy właściciel lub posiadacz pojazdu dokona opłaty: za przeprowadzenie badania technicznego, ewidencyjnej i przeznaczonej na Fundusz Zapewnienia Prawidłowej Jakości Badań Technicznych Pojazdów (nowy fundusz celowy). Taka zmiana jest oczekiwana i wymusza, aby użytkownik pojazdu zapłacił z góry za badanie techniczne i uiścił inne wymagane opłaty niezależnie od wyniku badania. Znowelizowane przepisy wprowadzają też pewne ułatwienia dla użytkowników pojazdów. Wykonanie okresowego badania technicznego nie wcześniej niż 30 dni przed wyznaczoną datą badania uznaje się za badanie techniczne wykonane w wyznaczonej dacie. Wynika z tego, że na badanie techniczne będzie można przyjechać nieco wcześniej, a termin następnego badania będzie liczony od tej daty, która była pierwotnie wyznaczona. W przypadku gdy badanie techniczne będzie wykonane wcześniej niż 30 dni przed wyznaczoną datą badania lub po wyznaczonej dacie badania, to termin następnego okresowego badania technicznego będzie liczony od daty przeprowadzenia tego badania. Projektowane przepisy przewidują również pewne restrykcje dla użytkowników pojazdów. W przypadku przedstawienia pojazdu do okresowego badania technicznego w terminie przekraczającym 30 dni po wyznaczonej dacie badania technicznego okresowe badanie techniczne pojazdu będzie przeprowadzane w stacji kontroli pojazdów Transportowego Dozoru Technicznego (z wyłączeniem ciągników rolniczych, przyczep rolniczych, czterokołowców lekkich, motorowerów i pojazdów czasowo wyłączonych z ruchu). Docelowo ma powstać 16 stacji TDT (po jednej w każdym województwie). Za takie badanie techniczne należy zapłacić dwukrotnie więcej. Wprowadzono również przepis, że w przypadku gdy w ocenie właściciela lub posiadacza pojazdu zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu zawiera oczywistą nieprawidłowość lub istnieje uzasadnione przypuszczenie, że badanie zostało przeprowadzone niezgodnie z przepisami ustawy, będzie można wystąpić do dyrektora TDT z wnioskiem o jego ponowne przeprowadzenie. Takie badanie będzie przeprowadzane tylko w stacji kontroli pojazdów TDT. Zapis ten budzi obawy, że takie uprawnienie użytkownika pojazdu może być przez niego wykorzystane przeciwko diagnoście (do czasu ponownego badania pojazdu niesprawności wykryte przez diagnostę mogą zostać usunięte). Planowane zmiany dotyczące uprawnionych diagnostów Projektodawca przewiduje wprowadzenie do art. 2 ustawy definicji diagnosty. Zgodnie z nią diagnosta to osoba fizyczna uprawniona do wykonywania badania technicznego na podstawie świadectwa kompetencji diagnosty (rys. 2). Do tej pory nie było takiej definicji w krajowych przepisach. Definicja diagnosty znajduje się również w dyrektywie 2014/45/UE. Przepisy dotyczące uprawnionych do badań technicznych diagnostów zawarto w nowym rozdziale 5 projektu zmiany ustawy. Kandydat na diagnostę, podobnie jak w aktualnie obowiązujących przepisach, musi spełnić określone wymagania: - mieć odpowiednie wykształcenie i praktykę, - ukończyć kurs dla kandydatów na diagnostów (zamiast kursu wystarczy ukończenie szkoły, jeśli w podstawie programowej jest przewidziane uzyskanie umiejętności przeprowadzania badań technicznych pojazdów), - zdać egzamin przed komisją powołaną przez dyrektora Instytutu Transportu Samochodowego, - nie być skazanym prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub umyślne przestępstwo skarbowe albo za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów.

Kandydat na diagnostę będzie musiał mieć udokumentowane łącznie 3 lata praktyki w stacji obsługi pojazdów lub w stacji kontroli pojazdów albo w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów na stanowisku kontroli lub naprawy pojazdów. W przypadku osób z wykształceniem średnim kandydat będzie musiał wykazać się posiadaniem kwalifikacji z zakresu diagnozowania oraz naprawy elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych, a także diagnozowania i naprawy podzespołów i zespołów pojazdów samochodowych (kwalifikacje M.12 oraz M.18 wymienione w zawodach elektromechanik pojazdów samochodowych, mechanik pojazdów samochodowych, technik pojazdów samochodowych). W przypadku osób z wykształceniem wyższym (studia techniczne) program kształcenia musi obejmować obszary związane z pojazdami w zakresie: mechaniki, dynamiki, dynamiki pojazdu, silników spalinowych, materiałów i technologii materiałów, elektroniki, elektryki, układów elektronicznych pojazdów, systemów informatycznych. W znowelizowanych przepisach znacznie wydłużono okres wymaganej praktyki (3 lata) oraz zrezygnowano z wymienienia konkretnych typów wykształcenia na rzecz posiadanych przez kandydata na diagnostę umiejętności i kwalifikacji. Egzaminy będzie przeprowadzał dyrektor ITS (aktualnie przeprowadza dyrektor TDT). Dodatkowo wprowadzono wymóg niekaralności (nie występuje w obecnym prawie). W nowych regulacjach prawnych przewidziano, że diagności nie otrzymają uprawnień imiennych, a świadectwo kompetencji wydawane jest w drodze decyzji administracyjnej przez dyrektora TDT. Jeżeli dyrektor TDT podczas przeprowadzonej kontroli stwierdzi nieprawidłowości co do przedmiotu, zakresu lub sposobu wykonania badania technicznego przez diagnostę, będzie mógł wydać postanowienie o obowiązku usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w wyznaczonym terminie lub ukończeniu przez diagnostę w terminie 3 miesięcy warsztatów doskonalenia zawodowego. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego będzie miał również możliwość zawieszenia świadectwa kompetencji diagnosty (w drodze decyzji administracyjnej) jeśli: nie poinformował on dyrektora TDT o zmianie danych zamieszczanych w rejestrze diagnostów, nie wziął udziału w obowiązkowych warsztatach doskonalenia zawodowego i nie przedstawił stosownego zaświadczenia albo nie spełnił obowiązku określonego w postanowieniu wydanym wcześniej przez dyrektora TDT. Świadectwo kompetencji diagnosty zostanie przywrócone, jeżeli naruszenia, które stanowiły podstawę zawieszenia, zostaną usunięte. Dyrektor TDT będzie mógł także w drodze decyzji administracyjnej cofnąć świadectwo kompetencji, jeśli diagnosta zostanie prawomocnie skazany za wymienione w ustawie przestępstwa albo rażąco naruszy przepisy dotyczące badań technicznych. W projekcie ustawy określono, że rażącym naruszeniem przepisów dotyczących badań technicznych jest przeprowadzenie badania technicznego bez wymaganego wyposażenia kontrolno-pomiarowego lub wydanie zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym niezgodnie ze stanem faktycznym. W znowelizowanej ustawie przewidziano, że w przypadku cofnięcia świadectwa kompetencji diagnosty o wydanie kolejnego będzie można ubiegać się nie wcześniej niż po upływie 2 lat (obecnie 5 lat) oraz po ponownym odbyciu szkolenia i zdaniu egzaminu kwalifikacyjnego. Z nowych przepisów wynika, że skrócono okres, po upływie którego można się ubiegać o ponowne wydanie świadectwa kompetencji. Uciążliwą sankcją dla diagnosty będzie konieczność ponownego zdania egzaminu. Dyrektor TDT jest obowiązany informować przedsiębiorcę prowadzącego stację, w której diagnosta wykonuje badanie techniczne, o zawieszeniu, cofnięciu lub przywróceniu świadectwa kompetencji diagnoście oraz o zmianie statusu świadectwa kompetencji w rejestrze diagnostów. W nowych przepisach przewidziano również utworzenie krajowego, powszechnie dostępnego rejestru diagnostów. W prowadzonym przez dyrektora TDT rejestrze będą umieszczone następujące informacje: - dane diagnosty (numer ewidencyjny, imię i nazwisko, numer PESEL, adres zamieszkania), - dane dotyczące nazwy, adresu i kodu rozpoznawczego stacji, w której diagnosta jest zatrudniony (po uzyskaniu tych danych od przedsiębiorcy prowadzącego SKP), - informacje o statusie wydanego diagnoście świadectwa kompetencji.

Projekt znowelizowanej ustawy nakłada na diagnostów określone obowiązki. Zgodnie z przepisami (rys. 3) będzie on zobowiązany: a) rzetelnie i bezstronnie wykonywać swoje obowiązki, b uczestniczyć co 2 lata w dwudniowych warsztatach doskonalenia zawodowego, c) przekazywać dyrektorowi TDT: - informacje o zmianie danych dotyczących np. skazania prawomocnym wyrokiem sądu lub zmiany nazwiska i adresu zamieszkania (w terminie 14 dni od tej zmiany), - zaświadczenie potwierdzające uczestnictwo w warsztatach doskonalenia zawodowego, nie później niż 14 dni po upływie dwuletniego okresu od dnia wpisu do rejestru diagnostów albo ukończenia ostatnich warsztatów doskonalenia zawodowego. Przedsiębiorca prowadzący SKP będzie obowiązany przekazywać dyrektorowi TDT informacje o zatrudnieniu lub ustaniu zatrudnienia diagnosty (w terminie 7 dni od tego zdarzenia) oraz do pokrywania kosztów związanych z uczestnictwem zatrudnionego diagnosty w warsztatach doskonalenia zawodowego. W przepisach przejściowych projektowanej ustawy określono, że na podstawie dotychczas wydanych uprawnień imiennych diagności będą mogli wykonywać badania techniczne maksymalnie przez 3 lata od dnia wejścia w życie nowych przepisów. Po tym okresie muszą ubiegać się o wydanie świadectwa kompetencji diagnosty (nastąpi to automatycznie po odbyciu pierwszych warsztatów doskonalenia zawodowego). Diagności będą musieli wziąć udział w pierwszych warsztatach doskonalenia zawodowego w terminie 24 lub 36 miesięcy od dnia wejścia w życie nowych przepisów (zależy to od dnia uzyskania uprawnienia). Diagności, którzy nie mają uprawnień do wykonywania pełnego zakresu badań technicznych w dniu wejścia w życie nowych przepisów, powinni w ciągu 36 miesięcy uzupełnić te uprawnienia. Zapis ten jest kontrowersyjny, zmusza bowiem diagnostów nieposiadających pełnych uprawnień i pracujących tylko w stacji podstawowej do ich uzupełnienia. Przewidziano także rozwiązanie umożliwiające jeszcze przez rok od dnia wejścia w życie nowych przepisów uzyskanie uprawnień diagnosty na starych zasadach. Projektodawca wprowadza to ułatwienie, ponieważ zdaje sobie sprawę z tego, że nowe wymagania dla kandydatów na diagnostów są bardziej rygorystyczne. Projektowane zmiany w obszarze stacji kontroli pojazdów Zgodnie z dyrektywą 2014/45/UE stacja kontroli pojazdów oznacza organ lub podmiot, publiczny lub prywatny, upoważniony przez państwo członkowskie do przeprowadzania badań zdatności pojazdów do ruchu drogowego. Przepisy dotyczące stacji kontroli pojazdów zawarto w nowym rozdziale 4 projektu zmiany ustawy. Przewiduje się trzy rodzaje stacji kontroli pojazdów: - podstawowe stacje kontroli pojazdów, - okręgowe stacje kontroli pojazdów, - stacje kontroli pojazdów Transportowego Dozoru Technicznego. W stacji podstawowej (rys. 4 i 5) będzie można wykonywać: okresowe badania techniczne pojazdów o dmc do 3,5 t, niektóre badania dodatkowe tych pojazdów (jeśli nie zostały zastrzeżone dla innych stacji), badania przyczep przeznaczonych do łączenia z pojazdami o dmc do 3,5 t (o ile stacja ma odpowiednią długość stanowiska kontrolnego), a także badania techniczne ciągników rolniczych i przyczep rolniczych poza SKP (jeśli stacja będzie miała określone dodatkowe wyposażenie). W stacji okręgowej (rys. 6 i 7) będzie można przeprowadzać: okresowe badania techniczne wszystkich pojazdów, badania pojazdów zabytkowych co do zgodności z warunkami technicznymi, dodatkowe badania techniczne autobusu o dopuszczalnej prędkości 100 km/h i pojazdu, dla którego określono wymagania techniczne w przepisach ustaw podatkowych VAT, PIT i CIT, oraz takiego, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany elementów powodujących zmianę danych

w dowodzie rejestracyjnym, a także badania techniczne ciągników rolniczych i przyczep rolniczych poza SKP (jeśli stacja ma określone dodatkowe wyposażenie). Stacje kontroli pojazdów TDT będą wykonywać: okresowe i dodatkowe badania techniczne wszystkich pojazdów przedstawionych do badania technicznego w terminie przekraczającym 30 dni po wyznaczonej dacie badania, okresowe i dodatkowe badania techniczne pojazdów przeznaczonych do przewozu towarów niebezpiecznych, dodatkowe badania pojazdów, w których dokonano zmian konstrukcyjnych, zmian lub modyfikacji układów i elementów odpowiadających za bezpieczeństwo lub mających wpływ na ochronę środowiska, wykraczających poza zakres warunków i wymagań technicznych określonych dla pojazdu w dokumentach homologacyjnych lub równoważnych, badania techniczne tramwajów i trolejbusów, procedurę umieszczenia numeru rozpoznawczego (o którym mowa w art. 66a ust. 2), a także ponowne badanie techniczne na wniosek niezadowolonego właściciela lub posiadacza pojazdu. Zgodnie z nowymi przepisami stacje okręgowe nie będą już mogły wykonywać okresowych i dodatkowych badań technicznych pojazdów ADR. Nową propozycją jest możliwość badania ciągników i przyczep rolniczych poza SKP (takie rozwiązanie budzi wątpliwości w środowiskach związanych z badaniami technicznymi pojazdów). Nie planuje się istotnej zmiany obowiązujących zasad prowadzenia stacji kontroli pojazdów. Dalej ma to być działalność regulowana, wymagająca uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących SKP. Obawy przedsiębiorców krajowych wywołuje możliwość prowadzenia stacji przez przedsiębiorcę zagranicznego, który ma oddział na terytorium Polski. Oprócz tego dodano, że umyślne przestępstwo skarbowe będzie przeszkodą do prowadzenia tej działalności. Rejestr przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów będzie prowadził dyrektor TDT (obecnie jest to starosta). Rejestr będzie jawny i udostępniony na stronie internetowej TDT. Procedura uzyskania wpisu nie uległa zmianie. Nowy wpis do rejestru będzie wymagany w przypadku zmiany zakresu przeprowadzanych badań lub zmiany stanu faktycznego w zakresie wyposażenia kontrolno-pomiarowego czy warunków lokalowych stacji. Uzyskanie nowego wpisu nie będzie jednak konieczne w razie wymiany wyposażenia kontrolno-pomiarowego, jeśli zostało ono poddane sprawdzeniu uzupełniającemu. W przypadku przekazania wyposażenia kontrolnopomiarowego do naprawy lub kontroli metrologicznej należy o tym fakcie poinformować dyrektora TDT. W przypadku śmierci przedsiębiorcy prowadzącego stację dyrektor TDT może (po spełnieniu pewnych warunków) udzielić zgody na wykonywanie uprawnień wynikających z dotychczasowego wpisu do rejestru na okres do 6 miesięcy. Jest to rozwiązanie ułatwiające prowadzenie stacji w takich losowych sytuacjach. Wykreślenie z rejestru przedsiębiorców prowadzących SKP może nastąpić na wniosek przedsiębiorcy lub w wyniku decyzji o zakazie prowadzenia stacji. Taką decyzję może wydać dyrektor TDT, jeżeli przedsiębiorca: - złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 86c ust. 3, niezgodnie ze stanem faktycznym, - nie usunął naruszeń warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów w wyznaczonym terminie, - rażąco naruszył warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów. Za rażące naruszenie warunków wykonywania działalności gospodarczej uważa się: niezgodne ze stanem faktycznym wydawanie zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym lub dokonanie wpisu w dowodzie rejestracyjnym pojazdu oraz przeprowadzenie badania technicznego bez wymaganego wyposażenia kontrolno-pomiarowego. Taki zapis wzbudza liczne wątpliwości w środowisku przedsiębiorców prowadzących stacje, ponieważ za niektóre z tych czynności odpowiada diagnosta, a nie przedsiębiorca. Nadzoru nad stacjami kontroli pojazdów nie będzie już sprawował starosta, a dyrektor TDT. W ramach wykonywanego nadzoru dyrektor TDT:

a) przeprowadza kontrolę i zatwierdza wyniki wybranych losowo badań technicznych pojazdów wykonanych przez SKP w ciągu 3 trzech miesięcy poprzedzających kontrolę w zakresie: - analizy wyników przeprowadzonych badań technicznych oraz wykrytych usterek, - analizy i zatwierdzenia wyników pomiaru z urządzeń do badania skuteczności i równomierności działania hamulców, - prawidłowości prowadzenia wymaganej dokumentacji, - fotograficznego udokumentowania obecności pojazdu na badaniach; b) przeprowadza, co najmniej raz w roku, doraźne kontrole sprawdzające stacje kontroli pojazdów w zakresie: - zgodności stacji kontroli pojazdów z wymaganiami określonymi w ustawie, - prawidłowości wykonywanych badań technicznych pojazdów, - prawidłowości prowadzenia wymaganej dokumentacji, - weryfikacji wykonania otrzymanych zaleceń pokontrolnych; c) przeprowadza analizę skarg, wniosków i statystyk, na podstawie których może również wszczynać doraźne kontrole stacji kontroli pojazdów; d) wydaje zalecenia pokontrolne i wyznacza termin usunięcia naruszeń warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów i wykonywanych badań technicznych; e) zakazuje prowadzenia przez przedsiębiorcę stacji kontroli pojazdów w przypadkach określonych w ustawie. Z treści punktu pierwszego wynika, że urządzenia do badania skuteczności i równomierności działania hamulców (rys. 8) powinny zapewnić archiwizację wyników pomiarów (co najmniej do 3 miesięcy wstecz). W przeciwnym przypadku diagnosta będzie zmuszony te wyniki zapisywać ręcznie i podłączać do pliku z badania technicznego danego pojazdu. W znowelizowanych przepisach uregulowano również zasady przeprowadzania kontroli, prawa oraz obowiązki kontrolujących i kontrolowanych. Określono także maksymalną wysokość opłat za wykonywane czynności. dr inż. Kazimierz Sitek Literatura 1. Karpiński R., Skibiński F.: Praktyczne aspekty pojęcia pojazd ekologiczny w odniesieniu do pojazdów o dmc powyżej 3,5 t. Konferencja Badania techniczne pojazdów w świetle obowiązujących przepisów. ITS, Mikołajki 2012. Źródło: https://warsztat.pl/drukujpdf/artykul/62901