Doświadczenie 1 Obserwacja zmian turgoru w komórkach korzenia marchwi Materiał: duży, jędrny korzeń marchwi. Pomoce: nóż. Odczynniki: kryształy NaCl(soli kuchennej) Wykonanie: Wyniki: Kryształki soli uległy rozpuszczeniu w wodzie pobranej z komórek korzenia. Marchew więdnie. Po przeniesieniu korzenia do wody marchew staje się jędrna. Wnioski: Komórki korzenia marchwi traciły wodę zgodnie z prawami osmozy. Ulegały one odwodnieniu i spadał turgor. Po umieszczeniu komórek w wodzie nastąpiło ich uwodnienie.
Doświadczenie 2 Na czym polega osmoza? Materiał: 2 jędrne ziemniaki. Pomoce: 3 słoiki, noż. Odczynniki: sól kuchenna NaCl, woda. Wykonanie: Do otworu pierwszego ziemnika należy nalać wody, a do otworu drugiego ziemniaka należy nalać wzmieszanej wcześniej wodz z solą kuchenną. Wyniki obserwacji: 1. W ziemniaku nr 1 poziom płynu obniżył się. 2. W ziemniaku nr 2 poziom wody się podniósł - płyn wycieka do naczynia. Wnioski: Woda przenika przez błony półprzepuszczalne na zasadzie osmozy, czyli od roztworu o mniejszym stężeniu do roztworu o wyższym stężeniu. W doświadczeniu I sok komórkowy miał stężenie wyższe - hipertoniczne, a w doświadczeniu II niższe - hipotoniczne.
Doświadczenie 3 Izolacja DNA z cebuli Materiały: pół szklanki wody,sól, spirytus, cebula, płyn do mycia naczyń. Wykonanie: 1. Szklankę napełnij do połowy wodą i wsyp do niej łyżeczkę soli. Dobrze wymieszaj. 2. Roztwór wlej do naczynia z dwiema łyżkami płynu do mycia naczyń. Uważaj, żeby się nie spieniło. Dodaj posiekaną cebulę. 3. Zupę cebulową ogrzewaj przez ok. 10 min. (najlepiej w garnku z gorącą wodą ). Potem stopniowo ochładzaj miksturę. 4. Zmiksuj (tylko przez ok. 3 sekundy). 5. Przepuść wszystko przez filtr do kawy. 6. Przelej wszystko do mniejszych naczyń (mogą być małe szklany kieliszki). 7. Do naczyń wlej trochę spirytusu, wlewaj ostrożnie, po ściance. Spirytus utworzy przezroczystą warstwę nad zielonym płynem. Po chwili na załamaniu dwóch substancji zacznie się wytrącać DNA (kwas deoksyrybonukleinowy). Wnioski: Roztwór soli kuchennej i płynu do zmywania naczyń (a tak naprawdę detergentu) powoduje rozpad błon komórkowych, otoczki jądrowej, błon organelli i innych błon wewnątrzkomórkowych.inkubacja w temperaturze 60 stopni przyspiesza proces rozpadu błon oraz denaturuje DNAzy,które mogłyby szybko strawić DNA. Czas inkubacji jest bardzo istotny za długa inkubacja doprowadzi do denaturacji DNA!
Doświadczenie 4 Materiały: spirytus, jajo kurze, szklanka Wpływ alkoholu na białko jaja kurzego Wykonanie: Do szklanki z surowy jajkiem wlej 50 g spirytusu(denaturowanego). Obserwacje: Białko się ścięło (uszkodziło) Wnioski: Denaturacja białek- to nieodwracalny proces ścięcia białka, który niszczy wyższe struktury białkowe. Białko takie nie traci wartości spożywczych, ale zanika jego czynność biologiczna. Proces ten zachodzi pod wpływem wysokiej temperatury, alkoholi, kwasów i soli, metali ciężkich.
Doświadczenie 5 Dyfuzja Przygotuj: dwie szklanki, wodę gorącą i zimną, rurkę do napojów lub patyczek, atrament Eksperyment: Do jednej szklanki nalej zimnej wody, a do drugiej gorącej. Odczekaj chwilkę, aby woda w szklankach przestała falować. Za pomocą rurki do napojów lub patyczka dodaj bardzo delikatnie do obu szklanek kroplę atramentu. Obserwuj, jak zachowuje się atrament w każdej ze szklanek. Obserwacje: Atrament w szklance z wodą ciepłą rozchodzi się szybciej, a z wodą zimną wolniej. W obu przypadkach po jakimś czasie atrament rozchodzi się po całej szklance. Wnioski: Materia składa się z niewidzialnych gołym okiem drobin: cząsteczek i atomów. Drobiny te są w ciągłym ruchu, dlatego drobiny stykających się dwóch substancji przenikają z jednej substancji do drugiej. Przenikanie to nazywa się dyfuzją. Najszybciej dyfuzja zachodzi w gazach, dzięki temu na przykład szybko dociera do naszego nosa zapach perfum stojącej obok nas osoby. Znacznie wolniej dyfuzja zachodzi w cieczach, a najwolniej (prawie nie zachodzi) w ciałach stałych. Szybkość dyfuzji jest tym większa, im szybciej poruszają się cząsteczki, a więc im wyższa jest temperatura substancji.