Barbara Czarnecka
Zapoczątkowanie innowacji Ujawnienie innowacji Filtrowanie innowacji Dyfuzja innowacji Upowszechnienie innowacji
Kultura organizacyjna to wzór podstawowych założeń, które jakaś grupa zaakceptowała, odkryła lub rozbudowała, radząc sobie z problemami zewnętrznej adaptacji i wewnętrznej integracji i które są zarazem na tyle wyartykułowane, by mogły być przekazywane nowym członkom organizacji jako poprawny sposób postrzegania, myślenia i odczuwania, związany z tymi problemami.
Funkcja integracyjna Funkcja percepcyjna Funkcja adaptacyjna
Cele działania organizacji: misja i wizja (Jakie produkty /usługi chcemy wytwarzać? Jakie potrzeby zaspakajać? Kim są nasi klienci? Na jakich rynkach chcemy działać?) Sposoby osiągania celów (strategie) Relacje z otoczeniem (zasady koegzystencji i współdziałania) Struktura, systemy, procesy. System kontroli i wykrywania błędów.
Zasady przynależności do organizacji. Źródła władzy oraz relacje pomiędzy członkami organizacji. System kar i nagród. Sposób porozumiewania się (język)
Jakie wzorce kulturowe wpływają na większą akceptację zachowań innowacyjnych, a jakie powodują ich ograniczenie (odrzucenie)?
CO WSPIERA Wyraźne artykułowanie w misji i wizji znaczenie działań innowacyjnych. Częste komunikowanie misji i wizji pracownikom wspiera proces integracji wokół wspólnych celów. CO OGRANICZA Brak przemyślanych i wyraźnie określonych koncepcji powoduje pojawienie się różnych definicji innowacyjności w poszczególnych działach organizacji. Różna jest zatem interpretacja tego co oznacza innowacyjność i co należy wspierać.
CO WSPIERA Demokratyzacja stosunków. Przywódca jako koordynator i integrator. Komunikacja lateralna Wykorzystanie narzędzi IT. Upowszechnianie idei, wyjaśnianie wątpliwości, wspólne rozwiązywanie problemów. CO OGRANICZA Centralizacja decyzji. Podkreślanie podziałów funkcjonalnych i hierarchicznych. Przywódca jako wyrocznia. Podtrzymywanie tradycyjnych kanałów komunikacji (komunikacja kaskadowa).
160 pracowników brak wyznaczonych miejsc wykonywania pracy (biurek i pomieszczeń), pracownicy wyposażeni w telefon komórkowy, laptop, wózek na rzeczy, pracownicy mają dostęp do wszystkich informacji za pomocą sieci komputerowej, określanie czasu pracy wg upodobania, likwidacja dotychczasowego gmachu firmy, ograniczenie przywilejów dla najwyższych stanowisk, działanie w samoorganizujących się grupach (raz na miesiąc odbywają się zebrania pięcioosobowej grupy Development Group decydującej o realizacji zgłoszonych projektów, wzrost innowacyjności, wzrost wartości giełdowej firmy.
CO POMAGA Rozszerzanie granic. Safe spaces. Struktury zadaniowe, zespołowe, sieci. Elastyczność. Kierownicy jako koordynatorzy. Łatwość integrowania się z rozmaitymi grupami. InnoCentive (www.innocentive.com) CO OGRANICZA Ograniczanie niepewności poprzez podkreślanie granic swojej grupy, izolowanie się, stereotypizacja innych grup, niska tolerancja dla różnorodności. Nieakceptowanie pomysłów osób z zewnątrz.
InnoCentive www.innocentive.com NineSigma, YourEncore, Yet2.com
CO POMAGA Wspieranie współpracy grupowej (premie zespołowe). Szukanie innych form wynagradzania osiągnięć (np. fundusze szkoleniowe). Eliminowanie dużych, dysproporcji płacowych. CO PRZESZKADZA Niejasne zasady wynagradzania. Naciski na efektywność indywidualną. ROI jako główny miernik. Przywiązanie do zasady, że rynek wie lepiej. Poleganie na tak zwanych twardych dowodach, które zastępują intuicję
Wysoka tolerancja niepewności otwartość zaufanie partnerstwo różnorodność