Ocenianie Ocenianie wewnątrzszkolne ma na celu:

PZO z przedmiotu zajęcia techniczne II etap kształcenia klasy IV-VI Przedmiotowe Zasady Oceniania są zgodne z Wewnątrzszkolnymi Zasadami Oceniania w Zespole Szkół nr 20 w Bydgoszczy. Ocenianie Ocenianie wewnątrzszkolne ma na celu: uzdolnieniach ucznia, postępach, trudnościach w nauce, zachowaniu oraz o specjalnych -wychowawczej. Formy aktywności podlegające ocenie na zajęciach technicznych: ć,

Ważniejsze kryteria oceny z techniki. Przedmiot oceny wiadomości umiejętności postawy wobec pracy i techniki wytwory działalności praktycznej (wykonane w pracowni) zeszyt przedmiotowy, dokumentacja techniczna Kryteria oceny zakres wiadomości jakość (stopień rozumienia) samodzielność w odtwarzaniu i stosowaniu wiadomości (operatywność) poprawność danego działania biegłość w jego wykonaniu samodzielność w stosowaniu danej umiejętności gospodarność dyscyplina pracy współpraca i współodpowiedzialność funkcjonalność zgodność z projektem estetyka wykonania oryginalność rozwiązania (jeśli wytwór projektuje uczeń) kompletność i poprawność, estetyka Najtrudniejsze jest określenie norm wymagań co do poszczególnych stopni szkolnych. Normy takie to wykazy osiągnięć w zakresie przedmiotu oceny wyrażone w języku czynności, jakie uczeń powinien wykonać, aby uzyskać dany stopień. Przyjęte normy procentowe na poszczególne stopnie szkolne są zgodne z kryteriami procentowymi przyjętymi w Wewnątrzszkolnym Systemie Oceniania danej szkoły.

Ogólne wymagania na poszczególne oceny Ocena Opanowanie wiadomości i umiejętności przewidziane programem nauczania w % Wskaźniki celująca 96-100% rozwiązania nietypowe wojewódzkim (regionalnym) albo krajowym lub posiada inne porównywalne osiągnięcia czeblu rozwiązań u źródeł, śledzi najnowsze osiągnięcia nauki i techniki bardzo dobra 90% 95% zagadnienia technicznych nizuje stanowisko pracy przygotowany

zna i stosuje zasady bhp dobra 75% - 89% teoretyczne i praktyczne owo i bezpiecznie posługuje się narzędziami, przyborami i sprzętem technicznym ynnie uczestniczy w zajęciach i najczęściej jest do nich przygotowany

dostateczna 60% 74% y pomocy nauczyciela technicznego, poprawnie nimi się posługuje szczędnego gospodarowania materiałami i czasem dopuszczająca 40% 59% ę narzędziami, przyborami i sprzętem technicznym choć czasem je lekceważy

Wymagania szczegółowe na poszczególne oceny z przedmiotu zajęcia techniczne w poszczególnych klasach. Klasa 4, rok szkolny 2015/2016. Ocena dopuszczająca Dział 1. Uczeń jako pieszy i pasażer 1.1. Zasady pracy na lekcjach wychowania komunikacyjnego. 1.2 Uczestnicy ruchu drogowego. 1.2. Co to jest droga. zna regulamin pracowni, wie, jakie zasady będą obowiązywać na lekcji zna pojęcia dotyczące uczestnika ruchu drogowego, wie, co zawiera Kodeks drogowy zna definicję drogi, definiuje elementy drogi Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Ocena celująca zna zasady zawarte w regulaminie i stosuje się do nich, zna przedmiotowe zasady oceniania wie, gdzie znajduje się apteczka opisuje uczestników ruchu drogowego, zna wybrane zasady zawarte w Kodeksie drogowym zna rodzaje dróg i elementy drogi, zna zagrożenia występujące w drodze do szkoły zna zasady zawarte w regulaminie i stosuje się do nich. zna zakres materiału z techniki zna obowiązki pieszego i pasażera, omawia zasady zawarte w Kodeksie drogowym opisuje rodzaje dróg i wymienia jej elementy, obserwuje otoczenie w drodze do szkoły, zna zasady zawarte w regulaminie i stosuje się do nich, zna zawartość apteczki, wie, jak postępować w razie wypadku, omawia kryteria ocen z techniki charakteryzuje uczestników ruchu drogowego, przestrzega zasad zawartych w Kodeksie drogowym omawia zagrożenia występujące w drodze ucznia do szkoły, bezpiecznie pokonuje drogę do zna zasady zawarte w regulaminie i stosuje się do nich, zna zawartość apteczki i potrafi z niej korzystać, prawidłowo wykonuje czynności w ramach udzielania pierwszej pomocy prezentuje bezpieczną postawę na drodze, przewiduje skutki nieprzestrzegania zasad Kodeksu drogowego przewiduje i ocenia zagrożenia występujące w drodze do szkoły, omawia zachowania

1.3. Jakie obowiązki mają piesi? 1.5. Zasady bezpiecznego korzystania z publicznych środków lokomocji. 1.6. Szkolne wycieczki. wymienia zasady wpływające na bezpieczeństwo pieszych w ruchu drogowym wymienia rodzaje środków lokomocji, wymienia rodzaje przystanków podaje przykłady czynnego wypoczynku, wymienia prawa i obowiązki uczestnika wycieczki omawia zasady bezpieczeństwa pieszych i pieszych idących w kolumnie zna zasady bezpiecznego korzystania ze środków lokomocji omawia korzyści płynące z aktywnego spędzania wolnego czasu bezpiecznie pokonuje drogę do szkoły omawia oznakowanie pieszych i pieszych idących w kolumnie, omawia zasady bezpieczeństwa dotyczące pieszych opisuje środki lokomocji, opisuje rodzaje przystanków, wymienia zasady wpływające na bezpieczeństwo opisuje przygotowania do wycieczki, omawia zasady zachowania uczestników szkoły charakteryzuje zasady bezpiecznego poruszania się pieszych po drogach definiuje i omawia zasady bezpiecznego korzystania ze środków lokomocji, omawia znaki znajdujące się w okolicy miejsc komunikacji publicznej planuje wyjazdy zorganizowane, opisuje prawa i obowiązki uczestników wycieczki poprawiające bezpieczeństwo ucznia w 3333drodze do szkoły omawia niebezpieczne sytuacje na drodze i na chodniku, dobiera oznakowanie kolumny pieszych poruszających się w złych warunkach atmosferycznych przewiduje i omawia skutki nieprzestrzegania zasad bezpiecznego korzystania ze środków lokomocji tworzy program wycieczki, redaguje regulamin wycieczki

wycieczki 1.8. Jak bezpiecznie przejść przez jezdnię?. 1.9. Bądź widoczny na drodze. 1.10. Droga do szkoły w mieście. 1.11. Droga do szkoły na wsi. zna zasady obowiązujące na przejściach przez jezdnię wymienia elementy stroju, które wpływają na bezpieczeństwo ludzi na drodze wymienia zasady bezpiecznego korzystania z dróg w mieście zna niebezpieczne sytuacje w drodze do szkoły na wsi opisuje oznakowania znajdujące się na przejściach, omawia niebezpieczeństwa na drodze omawia konieczność noszenia elementów odblaskowych, wskazuje opisuje bezpieczne przechodzenie przez jezdnię zna specyfikę ruchu drogowego na wsi, umie bezpiecznie korzystać z drogi omawia zasady bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię, omawia oznakowanie przejść i sygnalizator opisuje właściwe zachowania jako uczestnik ruchu drogowego, opisuje charakteryzuje postawę bezpiecznego użytkownika ruchu drogowego omawia bezpieczne zachowanie się na drogach na wsi (w tym przechodzenie omawia zasady kierowania ruchem przez policjanta, opisuje właściwe zachowania jako uczestnik ruchu drogowego wskazuje niebezpieczne sytuacje i wie, jak ich uniknąć, wskazuje powody, dla omawia miejsca na drodze, które wymagają szczególnej ostrożności omawia niebezpieczne sytuacje w ruchu drogowym określa niebezpieczne sytuacje i wie, jak ich unikać określa skutki niestosowania się do zasad Kodeksu drogowego, omawia zagrożenia na drodze wynikające ze złych warunków pogodowych określa niebezpieczne sytuacje i wie, jak ich uniknąć omawia skutki nieprzestrzegania zasad w ruchu drogowym

wiejskiej przez tory kolejowe) 1.12. Znaki drogowe obowiązujące pieszych. 1.13. Widzisz wypadek wezwij pomoc. rozpoznaje rodzaje znaków drogowych zna numery telefonów do służb ratunkowych, zna przyczyny wypadków drogowych omawia znaki drogowe poziome i pionowe, rozróżnia kategorie znaków drogowych opisuje sposób powiadamiania służb ratunkowych o wypadku drogowym, podaje przykłady, jak zabezpieczyć miejsce wypadku omawia znaki obowiązujące pieszych, omawia zasady obowiązujące w ruchu drogowym opisuje sytuacje, w jakich należy dzwonić po pomoc, zna obowiązki świadka wypadku opisuje właściwe postawy i zachowania jako uczestnik ruchu drogowego, omawia wpływ znaków drogowych na porządek na drogach umie powiadomić o wypadku drogowym, opisuje przyczyny wypadków z udziałem pieszych Dział 2. Uczeń jako kierowca. Karta rowerowa 2.1. Historia roweru i typy rowerów. wymienia typy rowerów, podaje przykłady dawnych rowerów 2.2. Budowa roweru. wymienia elementy opisuje typy rowerów, omawia przykłady dawnych rowerów opisuje elementy omawia typy rowerów, opowiada historię roweru omawia zasadę opisuje cechy rowerów dawniej i dziś, podaje przykłady współczesnych rowerów przypisuje nazwy określa niebezpieczne sytuacje i wie, jak ich uniknąć wyjaśnia międzynarodowe znaczenie oznakowania dróg omawia niebezpieczne sytuacje na drogach, opisuje konsekwencje nieprzestrzegania zasad w ruchu drogowym uzasadnia wybór roweru w zależności od potrzeb, preferuje bezpieczne zachowania w ruchu drogowym opisuje elementy

2.3. Jak dbać o rower? 2.4. Karta rowerowa. roweru, wymienia elementy obowiązkowego wyposażenia roweru wskazuje układy w rowerze, wie, na czym polega konserwacja układów: jezdnego i kierowniczego wymienia warunki, jakie musi spełnić osoba ubiegająca się o wydanie karty rowerowej budowy roweru, wymienia układy, opisuje obowiązkowe wyposażenie roweru opisuje czynności związane z konserwacją układów: napędowego i hamulcowego, wskazuje wszystkie układy w rowerze omawia kryteria, jakie musi spełnić osoba ubiegająca się o kartę rowerową, zna różnicę pomiędzy egzaminem teoretycznym a praktycznym działania roweru, omawia układy roweru omawia sposób, w jaki można załatać przebitą dętkę, potrafi konserwować układ oświetleniowy zna procedury otrzymania karty rowerowej, omawia zakres egzaminów: teoretycznego i praktycznego elementów roweru do odpowiednich układów charakteryzuje wszystkie układy znajdujące się w rowerze, omawia powód zejścia powietrza z opony omawia przebieg egzaminów: teoretycznego i praktycznego roweru wpływające na bezpieczeństwo rowerzysty wyjaśnia wpływ stanu technicznego roweru na bezpieczeństwo rowerzysty, umie określić niebezpieczne sytuacje i wie, jak ich uniknąć przygotowuje przykładowe zestawy pytań do przeprowadzenia egzaminu

2.5. Zanim wyruszysz w drogę. wymienia elementy wpływające na sprawność techniczną roweru, wymienia elementy stroju rowerzysty wpływające na jego bezpieczeństwo opisuje stan techniczny roweru, opisuje elementy stroju rowerzysty, opisuje obowiązkowe wyposażenie roweru omawia elementy wpływające na sprawność roweru, opisuje strój rowerzysty, który pozwala rowerzyście być widocznym na drodze opisuje zależność stanu technicznego i stroju rowerzysty na jego bezpieczeństwo na drodze omawia niebezpieczeństwa wynikające z nieprzygotowania roweru i rowerzysty do wyjazdu w trasę 2.6. Bądź bezpieczny jako rowerzysta. 2.7. Znaki i sygnały drogowe obowiązujące rowerzystów. Wykonanie modeli znaków drogowych. wymienia znaki drogowe obowiązujące rowerzystów, podaje zasadę ruchu prawostronnego wymienia znaki drogowe pionowe obowiązujące rowerzystę wymienia obowiązki rowerzysty w ruchu drogowym opisuje znaki drogowe poziome, wymienia sygnały drogowe obowiązujące rowerzystę omawia zasady poruszania się rowerzysty po drogach opisuje zasady dotyczące poruszania się rowerzysty po drogach publicznych opisuje zakazy drogowe dotyczące rowerzysty omawia znaczenie znaków pionowych i poziomych, omawia znaczenie sygnałów drogowych określa niebezpieczne sytuacje drogowe i wie, jak ich uniknąć określa niebezpieczne sytuacje i wie, jak ich uniknąć 2.8. Jak wykonywać manewry? wymienia manewry wykonywane na drodze, omawia zasady wymagane podczas włączania się do omawia manewry związane ze zmianą kierunku ruchu i pasa opisuje manewry występujące na drodze (zawracanie, określa niebezpieczne sytuacje i przewiduje

2.9. Zasady pierwszeństwa przejazdu na skrzyżowaniu. wymienia zasady wymagane w czasie włączania się do ruchu wymienia i objaśnia znaczenie znaków drogowych obowiązujących na skrzyżowaniach dróg ruchu ruchu wymijanie, omijanie i wyprzedzanie), omawia zasady regulujące poruszanie się rowerzysty w ruchu drogowym objaśnia zasady dotyczące rowerzystów przejeżdżających przez skrzyżowanie dróg opisuje oznakowanie pojazdów uprzywilejowanych w ruchu, opisuje drogę rowerzysty na skrzyżowaniu analizuje ruch drogowy na skrzyżowaniu 2.10. Jak bezpiecznie wymienia elementy stroju rowerzysty wpływające na jego bezpieczeństwo rowerzysty, opisuje obowiązkowe wyposażenie roweru opisuje strój rowerzysty, który pozwala rowerzyście być widocznym na bezpieczeństwo na drodze 2.6. Bądź bezpieczny jako rowerzysta. 2.7. Znaki i sygnały drogowe obowiązujące rowerzystów. wymienia znaki drogowe obowiązujące rowerzystów, podaje zasadę ruchu prawostronnego wymienia znaki drogowe pionowe obowiązujące wymienia obowiązki rowerzysty w ruchu drogowym opisuje znaki drogowe poziome, wymienia sygnały drodze omawia zasady poruszania się rowerzysty po drogach opisuje zasady dotyczące poruszania się rowerzysty po opisuje zakazy drogowe dotyczące rowerzysty omawia znaczenie znaków pionowych i poziomych, skutki niestosowania się do zasad obowiązujących w ruchu drogowym określa niebezpieczne sytuacje na skrzyżowaniu i wie jak, ich unikać nieprzygotowania roweru i rowerzysty do wyjazdu w trasę określa niebezpieczne sytuacje drogowe i wie, jak ich uniknąć określa niebezpieczne sytuacje i wie, jak ich

Wykonanie modeli znaków drogowych. 2.8. Jak wykonywać manewry? 2.9. Zasady pierwszeństwa przejazdu na skrzyżowaniu. rowerzystę wymienia manewry wykonywane na drodze, wymienia zasady wymagane w czasie włączania się do ruchu wymienia i objaśnia znaczenie znaków drogowych obowiązujących na skrzyżowaniach dróg 3.5. Dobre rady podaje kilka zasad wpływających na bezpieczeństwo uczestnika wycieczki 3.6. Bezpieczne wakacje podaje przykłady spędzania wolnego czasu drogowe obowiązujące rowerzystę omawia zasady wymagane podczas włączania się do ruchu objaśnia zasady dotyczące rowerzystów przejeżdżających przez skrzyżowanie dróg wymienia przykłady dobrych rad przydatnych rowerzyście wymienia zagrożenia wynikające z drogach publicznych omawia manewry związane ze zmianą kierunku ruchu i pasa ruchu opisuje oznakowanie pojazdów uprzywilejowanych w ruchu, opisuje drogę rowerzysty na skrzyżowaniu opisuje dobre rady przydatne rowerzyście w czasie wycieczki opisuje bezpieczne zachowania w określonych omawia znaczenie sygnałów drogowych opisuje manewry występujące na drodze (zawracanie, wymijanie, omijanie i wyprzedzanie), omawia zasady regulujące poruszanie się rowerzysty w ruchu drogowym analizuje ruch drogowy na skrzyżowaniu planuje trasę wycieczki, planuje organizację wyjazdu na wycieczkę określa konsekwencje niewłaściwego uniknąć określa niebezpieczne sytuacje i przewiduje skutki niestosowania się do zasad obowiązujących w ruchu drogowym określa niebezpieczne sytuacje na skrzyżowaniu i wie jak, ich unikać wie, o czym poinformować uczestników wycieczki określa niebezpieczne sytuacje i wie, jak ich

nieodpowiedniego zachowania sytuacjach postępowania uniknąć 2.3. Pismo techniczne proste. 2.4. Normalizacja w rysunku technicznym. wykonywania rysunków technicznych zna pojęcie pisma technicznego, rozumie zasady dotyczące opisywania rysunków pismem technicznym, zna niektóre proporcje liter lub cyfr odwzorowuje kształty liter i cyfr nazywa linie wymiarowe, zna pojęcia: linia konturowa, linia wymiarowa, linia pomocnicza, kontur, rozpoznaje znaki wymiarowe liczbę wymiarową, promień, średnicę używa przyrządów do wykonywania rysunków technicznych zna proporcje liter technicznych i stara się je stosować do opisywania rysunków technicznych podaje wymiary arkuszy w rysunku technicznym, nazywa linie i znaki wymiarowe, zna pojęcia: wymiarowanie, podziałka rysunkowa dzieli okrąg na równe części, rysuje wielokąty foremne, używa przyrządów do wykonywania rysunków technicznych zna proporcje liter technicznych dotyczące szerokości i wysokości liter opisuje rysunki, zachowując właściwe proporcje liter wyjaśnia definicję normalizacji, wymienia rodzaje znormalizowanych linii i znaków zna i przestrzega zasad proporcji liter i cyfr dotyczących wysokości, szerokości i odstępów pomiędzy wierszami i literami, opisuje rysunki pismem technicznym wyjaśnia cel stosowania podziałek rysunkowych, omawia ogólne zasady wykonania rysunku technicznego rysuje wielokąty foremne, wykonuje konstrukcje dowolnych figur płaskich swobodnie posługuje się pismem technicznym do opisywania rysunków technicznych, starannie wykonuje rysunki techniczne, przestrzega zasad proporcji liter i cyfr technicznych odczytuje oznaczenia katalogowe w rysunku technicznym, podaje przykłady normalizacji z własnego otoczenia

Klasa 5, rok szkolny 2015/2016. Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Ocena celująca Dział 1. Bezpieczeństwo w szkole 1.1. Regulamin pracowni na lekcjach techniki. 1.2. Ochrona przeciwpożarowa na lekcjach techniki. zna regulamin pracowni, wie, jakie zasady będą obowiązywać na lekcji zna zagrożenia występujące na terenie szkoły zna i stosuje zasady zawarte w regulaminie, zna przedmiotowe zasady oceniania, wie, gdzie znajduje się apteczka wie, jakie są przyczyny pożarów, zna sposoby gaszenia pożarów, wymienia czynniki prowadzące do zna i stosuje zasady zawarte w regulaminie, zna zakres materiału z techniki zna zasady ochrony przed pożarem, zna i stosuje zasady postępowania w przypadku zagrożeń zna i stosuje zasady zawarte w regulaminie, zna zawartość apteczki, wie, jak postępować w razie wypadku, określa kryteria ocen z techniki określa rodzaje pożarów oraz potrafi dobrać do każdego z nich odpowiedni środek gaśniczy zna i stosuje zasady zawarte w regulaminie, zna zawartość apteczki i potrafi z niej korzystać, prawidłowo wykonuje czynności w ramach udzielania pierwszej pomocy określa zasady postępowania podczas pożaru w domu, zna i nazywa znaki środków gaśniczych

powstawania ognia 1.3. Alarm w szkole. umie właściwie postępować podczas ewakuacji w szkole Dział 2. Mój pierwszy rysunek techniczny 2.1. Podstawy rysunku wymienia rodzaje technicznego. rysunków, nazywa materiały i wymiarowe liczbę wymiarową, promień, średnicę 2.5. Podstawowe zasady rzutowania prostokątnego. 2 h rozpoznaje rodzaje rzutów, podaje zasady rzutowania Dział 4. Tajemnice papieru 4.1. Produkcja, gatunki i wymienia surowce wykorzystanie do produkcji papieru, umie określić zagrożenia, zna drogę ewakuacji rozróżnia rodzaje rysunków technicznych, definiuje rysunek analizuje poszczególne rzuty, rysuje przedmiot w rzucie prostokątnym wymienia podstawowe rodzaje określa właściwe postępowanie w razie alarmu w szkole, nazywa znaki ewakuacyjne zna zasady wykonania rysunku technicznego, używa przyrządów do zna pojęcia: rzut prostokątny, rzutnia, płaszczyzna główna, rysuje przedmiot w rzucie prostokątnym charakteryzuje podstawowe podaje sposób ogłoszenia alarmu w szkole, opisuje znaki ewakuacyjne wykonuje rysunki techniczne zgodnie z obowiązującymi zasadami, omawia etapy i zasady rzutowania, stosuje je w praktyce, biegle rysuje przedmioty w rzutach prostokątnych właściwie dobiera rodzaj papieru do jest odpowiedzialny za rówieśników w czasie alarmu w szkole, czyta instrukcję ppoż. i plan ewakuacji starannie wykonuje rysunki techniczne, przestrzega zasad wykonuje rzutowanie prostokątne skomplikowanych przedmiotów dowodzi związku między makulaturą a

papieru. 4.2. Narzędzia i materiały do wykonywania przedmiotów z papieru. rozróżnia podstawowe rodzaje papieru rozpoznaje i nazywa narzędzia do papieru papieru, opisuje proces powstawania papieru, wymienia gatunki papieru i ich zastosowanie bezpiecznie posługuje się narzędziami właściwości papieru omawia etapy produkcji papieru dobiera odpowiedni rodzaj papieru do rodzaju wykonywanej pracy wykonywanej pracy, właściwie dobiera sposób łączenia do rodzaju papieru dba o narzędzia, wie jak je konserwować ilością ściętych drzew, porównuje właściwości papieru drzewnego i bezdrzewnego wyjaśnia pojęcie ergonomii 4.4. Technika origami. 2h umie zaplanować własną pracę, wykonuje pracę zgodnie z wykonanym planem, bezpiecznie posługuje się narzędziami Dział 5. Drewno najstarszy materiał 5.1. Różne gatunki drzew. Budowa drewna. drzewa, opisuje budowę drzewa, określa wiek drewna, wymienia zagrożenia lasów wymienia rodzaje drzew, odróżnia drewno od na podstawie słojów, omawia zagrożenia lasów racjonalnie gospodaruje materiałami, właściwie posługuje się narzędziami nazywa elementy drewna, określa historię drewna poprawnie wykonuje czynności związane z obróbką papieru określa gatunek drewna, rozpoznaje wady drewna, zna możliwości wykorzystania odpadów z drewna wykonuje prace charakteryzujące się starannością i precyzją wykonania umie rozpoznać gatunki drewna, omawia wady drewna, zna wady i zalety materiałów wykonanych z drewna, wykonuje samodzielnie prace o wysokim stopniu skomplikowania wskazuje skutki wad drewna, docenia znaczenie lasów dla życia człowieka,

5.2. Obróbka drewna. Materiały drewnopochodne. 5.3. Właściwości drewna.. 5.4. Podstawowe przyrządy i narzędzia do obróbki drewna. omawia proces otrzymywania drewna, wymienia przedmioty wykonane z drewna, zna wady i zalety materiałów wykonanych z drewna, zna rodzaje materiałów drewnopochodnych wymienia i charakteryzuje rodzaje właściwości drewna zna rodzaje przyrządów i narzędzi do obróbki drewna, wie, co to jest operacja technologiczna, właściwie posługuje się narzędziami i przyrządami potrafi wymienić materiały drewnopochodne, omawia sposoby suszenia drewna wymienia właściwości fizyczne i mechaniczne drewna wymienia narzędzia i przybory wymagające ostrzenia, wymienia operacje technologiczne, zna zasady BHP omawia sposób obróbki drewna w celu otrzymania gotowego materiału, wymienia półfabrykaty otrzymywane z drewna, wyjaśnia pojęcie wypatrzenia się drewna omawia wpływ właściwości drewna na przedmioty z niego wykonane dobiera narzędzia i przyrządy do procesów technologicznych, omawia operacje technologiczne, stosuje zasady BHP omawia różnice pomiędzy materiałami drewnianymi a drewnopochodnymi, omawia półfabrykaty otrzymywane z drewna, podaje ich przeznaczenie, omawia różnicę pomiędzy surowcem a półproduktem omawia właściwości fizyczne i mechaniczne drewna omawia rodzaj pracy wykonywanej przez narzędzia, omawia budowę narzędzi omawia i rozpoznaje sposób przecięcia pnia, rozpoznaje rodzaje materiałów drewnopochodnych dobiera drewno o odpowiednich właściwościach do konkretnego zadania samodzielnie konstruuje schemat działania wiertarki ręcznej układ przenoszenia ruchu, konserwuje urządzenia, dokonuje drobnych napraw

5.5. Sposoby łączenia drewna. 2h wymienia sposoby łączenia drewna Dział 6. Materiały włókiennicze 6.1 Rodzaje materiałów wymienia materiały włókienniczych. włókiennicze omawia sposoby łączenia drewna rozróżnia materiały włókiennicze dobiera rodzaj połączenia do przeznaczenia przedmiotu omawia materiały włókiennicze i ich zastosowanie wie, gdzie stosować i umie wykonać połączenia elementów drewnianych określa najważniejsze cechy materiałów określa kolejność postępowania przy wykonywaniu dowolnego połączenia omawia zalety i wady materiałów włókienniczych 6.2 Pochodzenie i zastosowanie włókien 6.3 Wyrób tkanin i dzianin. zna rośliny i zwierzęta, z których uzyskuje się włókna zna rodzaje materiałów włókienniczych opisuje rodzaje materiałów włókienniczych wyjaśnia pojęcie tkanina i dzianina podaje przykłady tkaniny i dzianiny wymienia etapy otrzymywania włókien omawia rodzaje nitek omawia sposób otrzymywania tkaniny i dzianiny omawia budowę krosna tkackiego wymienia rodzaje splotów tkackich i dziewiarskich omawia etapy powstawania włókien naturalnych wymienia zalety i wady materiałów włókienniczych rozpoznaje i omawia rodzaje splotów tkackich i dziewiarskich omawia zasadę działania krosna tkackiego omawia sposób powstawania splotu potrafi dokonać analizy zalet i wad włókien naturalnych i sztucznych przedstawia wpływ skrętu nitek na ich właściwości potrafi dokonać analizy zalet i wad tkanin i dzianin rozpoznaje sploty tkackie i dziewiarskie

6.4 Konserwacja odzieży. Jak czytać metki. 6.9 Sztuka wiązania nitek makrama rozumie konieczność dbania o odzież wie, gdzie przekazać niepotrzebną odzież zna rodzaje węzłów makramy Dział. 9. Jak jeść zdrowo 9.1 Zasady prawidłowego zna pojęcie żywienia.. racjonalnego żywienia 9.2 Grupy produktów piramida zdrowia. omawia zasady prawidłowego odżywiania objaśnia rolę jadłospisu w prawidłowym żywieniu odczytuje symbole stosowane na metkach jest świadom konieczności ochrony środowiska poprzez ponowne wykorzystanie odzieży omawia znaczenie wiedzy o składzie materiału umie wykonać węzły wymienia zasady racjonalnego żywienia definiuje pojęcie racjonalnego odżywiania się objaśnia pojęcie piramidy zdrowia podaje objaśnienia symboli na metkach ubraniowych wymienia kolory nitek oznaczających skład materiału właściwie planuje pracę i organizuje stanowisko pracy omawia rodzaje składników pokarmowych i ich rolę w organizmie wymienia i charakteryzuje grupy produktów pokarmowych przedstawia zalety właściwego nakrycia do stołu umie właściwie konserwować odzież określa skład materiału na podstawie nitek w brzegu materiału umie właściwie zabezpieczyć pracę wie co to jest żywność ekologiczna preferuje zasady zdrowego stylu życia jest świadom zagrożeń wynikających z zaburzenia odżywiania umie właściwie charakteryzuje cechy odzieży ochronnej i uzasadnić jej zastosowanie samodzielnie wykonuje skomplikowane prace omawia zalety zdrowej żywności omawia najczęściej występujące choroby związane z zaburzeniami odżywiania

nakryć do stołu 9.3 Przechowywanie produktów żywnościowych. wypadków drogowych rozumie rolę konserwacji żywności drogowym, podaje przykłady, jak zabezpieczyć miejsce wypadku Dział 2. Uczeń jako kierowca. Karta rowerowa 2.11. Pierwsza pomoc. 3.4. Czas wyruszać na wycieczkę rowerową. wymienia przyczyny wypadków drogowych, zna numery telefonów do służb ratunkowych wymienia korzyści płynące z czynnego wypoczynku, wymienia elementy, które powinna zabrać osoba jadąca na wycieczkę omawia metody konserwacji zna obowiązki świadka wypadku umie powiadomić służby ratunkowe o wypadku drogowym, opisuje, w jaki sposób udziela się pierwszej pomocy wymienia miejsca, do których warto dotrzeć rowerem, wymienia obowiązki rowerzysty jadącego w kolumnie potrafi zastosować metodę konserwacji w praktyce (kiszenie, solenie, kwaszenie) umie zabezpieczyć miejsce wypadku, umie powiadomić właściwe służby o zaistniałym wypadku opisuje elementy ekwipunku uczestnika wycieczki, omawia ciekawe miejsca w najbliższej okolicy omawia rolę opakowań produktów czyta informacje zawarte na opakowaniu wypadków z udziałem pieszych opisuje pozycje bezpieczna poszkodowanego, ocenia stan zdrowia poszkodowanego określa zasady obowiązujące na wycieczce, interpretuje mapki, wyznacza trasę wycieczki omawia sposoby przechowywania produktów dawnej i dziś nieprzestrzegania zasad w ruchu drogowym omawia zachowanie świadka wypadku drogowego, wie, jak uniknąć niebezpiecznych sytuacji tworzy regulamin wycieczki, dba o porządek w miejscach, w których przebywa

3.6. Bezpieczne wakacje podaje przykłady spędzania wolnego czasu wymienia zagrożenia wynikające z nieodpowiedniego zachowania opisuje bezpieczne zachowania w określonych sytuacjach określa konsekwencje niewłaściwego postępowania określa niebezpieczne sytuacje i wie, jak ich uniknąć Klasa 6, rok szkolny 2015/2016. Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Ocena celująca Dział 2. Mój pierwszy rysunek techniczny 2.2. Szkicowanie prostych wie, jak wykonać przedmiotów. rysunek techniczny, 1. umie podzielić odcinek na dwie równe części wie, jak wykonać rysunek techniczny, umie podzielić odcinek na dwie równe części, używa przyrządów do wykonywania rysunków technicznych potrafi wykonać rysunek techniczny, umie podzielić odcinek na dwie równe części, wykreśla kąty i łuki, używa przyrządów do wykonywania rysunków technicznych potrafi wykonać rysunek techniczny, umie podzielić odcinek na dwie równe części, wykreśla kąty i łuki, dzieli okrąg na równe części, rysuje wielokąty foremne, używa przyrządów do wykonywania rysunków technicznych starannie wykonuje: rysunki technicznego, wykreśla kąty i łuki, wykreśla podział okręgu na równe części, rysuje wielokąty foremne, wykonuje konstrukcje dowolnych figur płaskich

2.3. Pismo techniczne proste. 2. 2.4. Normalizacja w rysunku technicznym. 3. 2.5. Podstawowe zasady rzutowania prostokątnego. 4. zna pojęcie pisma technicznego, rozumie zasady dotyczące opisywania rysunków pismem technicznym, zna niektóre proporcje liter lub cyfr odwzorowuje kształty liter i cyfr nazywa linie wymiarowe, zna pojęcia: linia konturowa, linia wymiarowa, linia pomocnicza, kontur, rozpoznaje znaki wymiarowe liczbę wymiarową, promień, średnicę rozpoznaje rodzaje rzutów, podaje zasady rzutowania zna proporcje liter technicznych i stara się je stosować do opisywania rysunków technicznych podaje wymiary arkuszy w rysunku technicznym, nazywa linie i znaki wymiarowe, zna pojęcia: wymiarowanie, podziałka rysunkowa analizuje poszczególne rzuty, rysuje przedmiot w rzucie prostokątnym zna proporcje liter technicznych dotyczące szerokości i wysokości liter opisuje rysunki, zachowując właściwe proporcje liter wyjaśnia definicję normalizacji, wymienia rodzaje znormalizowanych linii i znaków zna pojęcia: rzut prostokątny, rzutnia, płaszczyzna główna, rysuje przedmiot w zna i przestrzega zasad proporcji liter i cyfr dotyczących wysokości, szerokości i odstępów pomiędzy wierszami i literami, opisuje rysunki pismem technicznym wyjaśnia cel stosowania podziałek rysunkowych, omawia ogólne zasady wykonania rysunku technicznego omawia etapy i zasady rzutowania, stosuje je w praktyce, biegle rysuje przedmioty w rzutach prostokątnych swobodnie posługuje się pismem technicznym do opisywania rysunków technicznych, starannie wykonuje rysunki techniczne, przestrzega zasad proporcji liter i cyfr technicznych odczytuje oznaczenia katalogowe w rysunku technicznym, podaje przykłady normalizacji z własnego otoczenia wykonuje rzutowanie prostokątne skomplikowanych przedmiotów

rzucie prostokątnym 2.6. Podstawowe zasady rzutowania aksonometrycznego. 5. rozpoznaje i wskazuje rodzaje rzutów, podaje zasady rzutowania Dział 3. Informacja techniczna uniwersalny język 3.3. Planowanie pracy. Proces technologiczny. 6. Dział 4. Tajemnice papieru określa pojęcie dokumentacji technologicznej, omawia znaczenie planowania pracy analizuje poszczególne rzuty, rysuje przedmiot w rzucie prostokątnym, rozpoznaje prawidłowo narysowane rzuty wyjaśnia pojęcia proces technologiczny, operacja technologiczna, wyjaśnia pojęcia praca zespołowa i praca indywidualna, umie dobrać odpowiedni materiał do rodzaju wykonywanej pracy zna pojęcie rzut aksonometryczny, analizuje poszczególne rzuty, rysuje przedmioty w rzutach aksonometrycznych za pomocą przyrządów geometrycznych rozpoznaje i nazywa operacje technologiczne, podaje przykłady pracy zespołowej i pracy indywidualnej omawia etapy i zasady rzutowania, stosuje je w praktyce, zna zasady i etapy rzutowania, korzysta z przyrządów geometrycznych do sporządzania rysunków aksonometrycznych sporządza prawidłowo dokumentację technologiczną, wykonuje pracę zgodnie z dokumentacją wykonuje rzutowanie skomplikowanych przedmiotów, na podstawie dwóch rzutów wykreśla trzeci rzut, na podstawie rzutów prostokątnych rysuje przedmiot w aksonometrii samodzielnie przygotowuje skomplikowaną dokumentację technologiczną

4.4. Technika origami. 7. 8. umie zaplanować własną pracę, wykonuje pracę zgodnie z wykonanym planem, bezpiecznie posługuje się narzędziami Dział 5. Drewno najstarszy materiał 5.4. Podstawowe przyrządy i narzędzia do obróbki drewna. 9. 5.5. Sposoby łączenia drewna. 10. 5.6. Planowanie i wykonanie elementów użytecznych z drewna 11. zna rodzaje przyrządów i narzędzi do obróbki drewna, wie, co to jest operacja technologiczna, właściwie posługuje się narzędziami i przyrządami wymienia sposoby łączenia drewna korzysta z pomocy przy planowaniu pracy, z pomocą nauczyciela wykonuje pracę racjonalnie gospodaruje materiałami, właściwie posługuje się narzędziami wymienia narzędzia i przybory wymagające ostrzenia, wymienia operacje technologiczne, zna zasady BHP omawia sposoby łączenia drewna planuje swoją pracę, dobiera narzędzia do wykonywanego zadania poprawnie wykonuje czynności związane z obróbką papieru dobiera narzędzia i przyrządy do procesów technologicznych, omawia operacje technologiczne, stosuje zasady BHP dobiera rodzaj połączenia do przeznaczenia przedmiotu bezpiecznie posługuje się narzędziami, umie właściwie zaplanować swoją pracę wykonuje prace charakteryzujące się starannością i precyzją wykonania omawia rodzaj pracy wykonywanej przez narzędzia, omawia budowę narzędzi wie, gdzie stosować i umie wykonać połączenia elementów drewnianych właściwie organizuje miejsce pracy, wykonuje pracę zgodnie z planem wykonuje samodzielnie prace o wysokim stopniu skomplikowania samodzielnie konstruuje schemat działania wiertarki ręcznej układ przenoszenia ruchu, konserwuje urządzenia, dokonuje drobnych napraw określa kolejność postępowania przy wykonywaniu dowolnego połączenia poszukuje nowych rozwiązań przy wykonywaniu zadań

Dział 6. Materiały włókiennicze 6.1 Rodzaje materiałów wymienia materiały włókienniczych. włókiennicze 12. rozróżnia materiały włókiennicze omawia materiały włókiennicze i ich zastosowanie określa najważniejsze cechy materiałów omawia zalety i wady materiałów włókienniczych 6.2 Pochodzenie i zastosowanie włókien 13. zna rośliny i zwierzęta, z których uzyskuje się opisuje rodzaje materiałów wymienia etapy otrzymywania włókien omawia etapy powstawania włókien potrafi dokonać analizy zalet i wad włókien włókna włókienniczych omawia rodzaje nitek naturalnych wymienia zalety i wady materiałów włókienniczych 6.3 Wyrób tkanin i dzianin. 14. 15. 6.4 Konserwacja odzieży. Jak czytać metki. 16. zna rodzaje materiałów włókienniczych rozumie konieczność dbania o odzież wie, gdzie przekazać niepotrzebną odzież wyjaśnia pojęcie tkanina i dzianina podaje przykłady tkaniny i dzianiny odczytuje symbole stosowane na metkach jest świadom konieczności ochrony środowiska poprzez omawia sposób otrzymywania tkaniny i dzianiny omawia budowę krosna tkackiego wymienia rodzaje splotów tkackich i dziewiarskich podaje objaśnienia symboli na metkach ubraniowych wymienia kolory nitek oznaczających skład materiału rozpoznaje i omawia rodzaje splotów tkackich i dziewiarskich omawia zasadę działania krosna tkackiego omawia sposób powstawania splotu umie właściwie konserwować odzież określa skład materiału na podstawie nitek w brzegu materiału naturalnych i sztucznych przedstawia wpływ skrętu nitek na ich właściwości potrafi dokonać analizy zalet i wad tkanin i dzianin rozpoznaje sploty tkackie i dziewiarskie charakteryzuje cechy odzieży ochronnej i uzasadnić jej zastosowanie

6.5 Pralka budowa i użytkowanie 17. 6.6 Żelazko budowa i działanie. 18. 6.7 Podstawowe ściegi ręczne i maszynowe. 19. 20. 6.8 Maszyna do szycia budowa i działanie. 21. wymienia funkcje pralki wymienia funkcje żelazka przedstawia dane znajdujące się na tabliczce znamionowej ponowne wykorzystanie odzieży omawia znaczenie wiedzy o składzie materiału wymienia rodzaje pralek czyta i posługuje się instrukcją obsługi czyta i posługuje się instrukcją obsługi omawia rodzaje pralek podaje różnice między nimi omawia zasady bezpiecznego korzystania z żelazka wymienia sposoby konserwacji żelazka objaśnia zasadę budowy i działania pralki objaśnia zasadę budowy i działania żelazka rozróżnia ścieg ręczny i maszynowy umie wykonać ściegi ręczne i maszynowe umie czytać i posługiwać się instrukcją obsługi przedstawia dane nazywa rodzaje ściegów ręcznych i maszynowych omawia budowę maszyny do szycia umie zakładać nitkę w maszynie, podaje różnice pomiędzy ściegami ręcznymi a maszynowymi omawia działanie na przykładzie schematu budowy reguluje naciąg podaje przykłady zastosowania ściegów planuje pracę i wykonuje ją zgodnie z planem wymienia układy w maszynie umie dokonać konserwacji maszyny omawia funkcję i zasadę działania programatora omawia funkcję i zasadę działania bimetalu samodzielnie montuje schemat ilustrujący zasadę działania metalu i żarówki dobiera odpowiedni rodzaj ściegu do omawia zasadę przenoszenia ruchu przez układ maszyny konstruuje model

6.9 Sztuka wiązania nitek makrama 22. 23. znajdujące się na tabliczce znamionowej zna rodzaje węzłów makramy umie wykonać węzły nitki właściwie planuje pracę i organizuje stanowisko pracy umie właściwie zabezpieczyć pracę działania układu samodzielnie wykonuje skomplikowane prace Dział. 9. Jak jeść zdrowo 9.3 Przechowywanie produktów rozumie rolę żywnościowych. konserwacji żywności 24. 9.4 Budowa i działanie chłodziarki. 25. wymienia funkcje chłodziarki przedstawia dane znajdujące się na tabliczce znamionowej Dział. 10. Technika a ochrona środowiska 10.1 Korzystanie z instalacji wymienia instalacje domowych. w gospodarstwie 26. domowym zna zasady bezpiecznego użytkowania domowej instalacji omawia metody konserwacji czyta dane zawarte w instrukcji obsługi i tabliczce znamionowej wymienia z jakich elementów składają się poszczególne instalacje domowe odczytuje licznik omawia potrafi zastosować metodę konserwacji w praktyce (kiszenie, solenie, kwaszenie) objaśnia pojęcie klasa energetyczna omawia sposób układania produktów w chłodziarce oraz zasady przechowywania rozpoznaje symbole graficzne przedstawiające schemat instalacji wyjaśnia rolę zaworu, licznika, syfonu, bezpiecznika omawia rolę opakowań produktów czyta informacje zawarte na opakowaniu omawia budowę i zasadę działania lodówki odczytuje parametry i określa zastosowanie elektrycznych źródeł światła wyjaśnia dlaczego zawory w instalacji omawia sposoby przechowywania produktów dawnej i dziś wymienia czynniki wpływające na zmniejszenie zużycia energii umie właściwie udzielać pomocy porażonemu prądem elektrycznym wyjaśnia funkcję gniazdka ze stykiem ochronnym

umieszcza się w 10.2 Recykling segregacja odpadów. 27. jego funkcję wie jakie są sposoby dostarczania ciepłej i zimnej wody do mieszkania analizuje wpływ rozwoju techniki na środowisko naturalne człowieka jest świadom zagrożeń wynikających z nieprawidłowego funkcjonowania lub użytkowania instalacji omawia źródła zanieczyszczeń stosuje segregację odpadów kilku miejscach wie jak należy zachować się w przypadku ulatniania się gazu proponuje możliwości oszczędzania i ochrony środowiska poszukuje rozwiązań niwelowania zanieczyszczeń wymienia surowce wtórne odzyskiwane w domu zna pojęcie recyklingu Samodzielnie montuje schemat ilustrujący zasadę działania dzwonka elektrycznego definiuje znaczenie surowców wtórnych czuje się odpowiedzialny za stan środowiska naturalnego wyjaśnia związek między termostatem, ciepłomierzem a oszczędnością omawia sposoby ochrony środowiska odczytuje i omawia oznaczenia recyklingu na opakowaniach wymienia odpady szczególnie niebezpieczne wyjaśnia pojęcie dziura ozonowa i efekt cieplarniany podaje skutki ich występowania

Propozycje metod oceny osiągnięć Pomiaru stopnia założonych osiągnięć można dokonać poprzez: prace papieroplastyczne itp.), dy elektryczne, Ocena uczniów z zaleceniami poradni psychologiczno-pedagogicznej. - nauczyciel obniża wymagania w zakresie wiedzy i umiejętności w stosunku do ucznia, u którego stwierdzono deficyty rozwojowe i choroby uniemożliwiające sprostanie wymaganiom programowym, potwierdzone orzeczeniem poradni psychologiczno-pedagogicznej lub opinią lekarza specjalisty. - w ocenianiu uczniów z dysfunkcjami uwzględnione zostają zalecenia poradni: ość odczytania poleceń otrzymywanych przez innych uczniów w formie pisemnej, a klasowa lub sprawdzian), Warunki i zasady poprawiania oceny bieżącej. - sprawdziany praktyczne są obowiązkowe - uczeń, który nie był obecny na sprawdzianie z przyczyn usprawiedliwionych pisze go w terminie ustalonym z nauczycielem, ale nie później, niż 2 tygodnie po powrocie do szkoły

- udowodniona ucieczka ze sprawdzianu powoduje wystawienie oceny niedostatecznej, którą uczeń może poprawić w trybie przewidzianym poniżej - niedostateczna ocena uzyskana ze sprawdzianu może być przez ucznia poprawiona w terminie i na zasadach ustalonych wcześniej z nauczycielem, jednak nie później, jak 2 tygodnie po oddanym sprawdzianie - poprawa sprawdzianów jest dobrowolna - uczeń ma prawo do jednokrotnej próby poprawienia każdej oceny bieżącej - poprawiona ocena odnotowana jest w dzienniku obok poprawianej, oddzielona od niej znakiem /, przy czym uznaje się wyższą ocenę za ocenę ostateczną. - poprawa odbywa się poza lekcją na dużej przerwie lub podczas zajęć kółka technicznego, konsultacji - uczeń ma prawo poprawy ocen z odpowiedzi, prac pisemnych i innych na jego prośbę w porozumieniu z nauczycielem w terminie jednego tygodnia od jej uzyskania - uczeń ma obowiązek wykonanie i ocenienia każdej pracy wykonanej na lekcjach, podczas jego nieobecności, w terminie ustalonym z nauczycielem, ale nie później, niż 2 tygodnie po powrocie do szkoły i na zasadach ustalonych przez nauczyciela - w przypadku kłopotów ucznia z nauką nauczyciel wraz z uczniem opracowuje plan działań umożliwiający uczniowi uzupełnienie braków poprzez: ualnych konsultacji Zasady klasyfikowania śródrocznego i rocznego. - oceny śródroczne i roczne ustala się w oparciu o oceny bieżące przy czym oceny ze sprawdzianów mają decydujący wpływ na ocenę końcową. - uczniowie i ich rodzice (prawni opiekunowie) na 14 dni przed śródrocznym i rocznym posiedzeniem rady pedagogicznej klasyfikującej informowani są przez nauczyciela o przewidywanych dla niego śródrocznych i rocznych ocenach klasyfikacyjnych z zajęć technicznych informacja jest wpisywana do dziennika oraz dziennika elektronicznego do którego wgląd ma rodzic. - przewidywana ocena zostaje zapisana w dzienniku z zaznaczeniem daty jej wpisania - ocena klasyfikacyjna śródroczna i roczna z techniki zostaje wpisana do dziennika na 3 dni przed konferencją klasyfikacyjną; ocena klasyfikacyjna nie może być niższa od przewidywanej - uczeń, który otrzymał ocenę śródroczną niedostateczną zobowiązany jest do uzupełnienia braków z zakresu pierwszego półrocza w terminie wyznaczonym przez nauczyciela w ciągu pierwszego tygodnia po feriach zimowych Warunki i zasady uzyskania oceny klasyfikacyjnej wyższej niż przewidywana. - uczeń może uzyskać z zajęć technicznych wyższą od przewidywanej ocenę roczną, jeśli:

owie) pisemną prośbę do nauczyciela o umożliwienie podniesienia przewidywanej oceny, i jej termin, 3 dni przed klasyfikacją końcową. - nauczyciel w formie pisemnej powiadamia ucznia lub jego rodziców (prawnych opiekunów) o formie i terminie poprawy przewidywanej rocznej oceny klasyfikacyjnej - niedotrzymanie przez ucznia wyżej określonych warunków powoduje ustalenie oceny końcowej takiej, jak przewidywana Sposoby informowania rodziców. - nauczyciel informuje rodziców (prawnych opiekunów) o czynionych przez ucznia postępach (lub ich braku) poprzez wpis oceny z tyłu zeszytu przedmiotowego oraz podczas konsultacji i zebrań okresowych dla rodziców - wg harmonogramu ustalanego corocznie w terminarzu dla rodziców (prawnych opiekunów) - nauczyciel na bieżąco wpisuje do zeszytu przedmiotowego uzyskiwane oceny cząstkowe z datą i adnotacją czego dotyczą; rodzice podpisują ocenę - w przypadku kłopotów ucznia z nauką nauczyciel poprzez wychowawcę klasy zaprasza rodziców (prawnych opiekunów) na konsultacje i przedstawia problem - uczniowie i ich rodzice (prawni opiekunowie) na 14 dni przed śródrocznym i rocznym posiedzeniem rady pedagogicznej klasyfikującej informowani są przez nauczyciela o przewidywanych dla niego śródrocznych i rocznych ocenach klasyfikacyjnych z techniki - informacja o przewidywanych ocenach następuje poprzez zapisanie ich z tyłu zeszytu przedmiotowego i potwierdzenie podpisem rodziców (prawnych opiekunów) DOSTOSOWANIE WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH DO INDYWIDUALNYCH POTRZEB I MOŻLIWOŚCI PSYCHOFIZYCZNYCH UCZNIÓW O SPECJALNYCH POTRZEBACH EDUKACYJNYCH Podstawowym celem dostosowania wymagań jest wyrównanie szans edukacyjnych uczniów oraz zapobieganie wtórnym zaburzeniom sfery emocjonalno-motywacyjnej. Zróżnicowane potrzeby edukacyjne uczniów, zróżnicowane możliwości i oczekiwania są główną przyczyną określania wymagań edukacyjnych. Określając wymagania, nauczyciel dokonuje ostatecznej selekcji elementów treści nauczania projektuje wymagania edukacyjne. Wykorzystując wymagania programowe (założone osiągnięcia) do formułowania wymagań edukacyjnych, nauczyciel powinien je tak urealnić i skorygować, aby uwzględniały możliwości i ograniczenia, a więc: dysfunkcje oraz mocne strony rozwoju i funkcjonowania dziecka. Wymagania te powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb edukacyjnych i rozwojowych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, w każdym czasie zaraz po uzyskaniu przez nauczyciela informacji, że uczeń posiada opinię, orzeczenie lub jest objęty pomocą psychologicznopedagogiczną w szkole. Wymagania dla tych uczniów muszą być określone także na poszczególne stopnie (oceny) szkolne.

Obszary dostosowania obejmują: ną organizację nauczania (np. posadzenie ucznia słabosłyszącego w pierwszej ławce), Dostosowanie wymagań: wymaganiom kolejnego etapu edukacyjnego. cy z uczniem, zdecydowanie rzadziej treści nauczania, ch na poziomie wymagań koniecznych lub podstawowych, sprostanie Za specyficzne trudności w uczeniu się uważa się dysleksję rozwojową opisany w latach sześćdziesiątych syndrom zaburzeń obejmujący trudności w czytaniu i pisaniu. Prof. M. Bogdanowicz wprowadziła pojęcia opisujące ich formy: iu, bez towarzyszących im innych zaburzeń rozwoju umiejętności szkolnych, ortograficznymi danego języka. Dziś poradnie psychologiczno-pedagogiczne opisują również inne specyficzne trudności uczniów w uczeniu się: tyzmu związane z zaburzeniami funkcjonowania, Uczniowie z tych grup należą do uczniów o specjalnych potrzebach. Uczniowie z dysleksją rozwojową, dysortografią, dysgrafią i dyskalkulią Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych: okami,

ności, wysiłek, wytrwałość i samodzielność w działaniu, konanie pracy, upewnić się, czy uczeń je zrozumiał, kierunku. w schemacie ciała i przestrzeni; ma to znaczenie w rozpoznawaniu np. lewego i prawego Zalecane metody pracy: 1. Metody asymilacji i wiedzy oparte na aktywności poznawczej, (pogadanka, dyskusja, wykład, praca z książką). 2. Metody waloryzacyjne zwane też eksponującymi powodują one aktywność emocjonalno-artystyczną ucznia. Zaletą tych metod jest umożliwienie uczniom uczestnictwa w różnych działaniach o odpowiednio eksponowanych wartościach społecznych, moralnych, estetycznych czy naukowych. Polegają na stwarzaniu sytuacji, w których uczniowie poznają systemy wartości. 3. Metody praktyczne cechuje je aktywność typu: wykorzystując posiadaną wiedzę, zmieniając rzeczywistość, uczeń zmienia samego siebie. Kształtuje swój stosunek do pracy, swoje przekonania i postawy, swoją osobowość. Metody praktyczne dzielą się na dwie grupy: pierwsza obejmuje ćwiczenia, druga służy realizacji zadań wytwórczych. Ćwiczenie jest wielokrotnym wykonywaniem określonej czynności dla nabycia i uzyskania wprawy intelektualnej i praktycznej. Ćwiczenia mają wykształcić umiejętności i nawyki niezbędne przy wykonywaniu różnych prac. Realizację zadań wytwórczych cechuje przewaga aktywności praktycznej mającej na celu uświadomienie, czemu ćwiczenie ma służyć, oraz uświadomienie reguł działania i kolejności ich wdrażania. Zadania wytwórcze znakomicie można wykorzystać w ćwiczeniach usprawniających motorykę rąk. 4. Metody aktywizujące rozwijają zainteresowania, kształtują umiejętność pracy w zespole, pobudzają myślenie twórcze, wzbogacają słownik ucznia. Sprawdzają się szczególnie w pracy z uczniami dyslektycznymi. Atrakcyjna i urozmaicona forma ćwiczeń zachęca ucznia do pracy nad problemem. Wdraża go do samodzielności. Ocenianie Nauczyciele nie mają wyboru; dysleksja nie daje podstaw do obniżenia wymagań jakościowych, dotyka ona bowiem uczniów z co najmniej przeciętną sprawnością intelektualną. Należy natomiast:

pomoce itp., ć, niezbędne nie porażek ucznia. Uczniowie z inteligencją niższą niż przeciętna Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych: możliwości ruchowe ucznia), erastających ie zadania niż jego ostateczny efekt, abianie niewielkich partii materiału i o mniejszym stopniu trudności. Zalecane metody pracy: 1. Metody asymilacji i wiedzy 2. Metody praktyczne Ocenianie Jeśli dostosujemy wymagania edukacyjne do indywidualnych potrzeb ucznia pod względem formy (tam, gdzie to wystarcza) lub formy i treści (tam, gdzie to konieczne), to oceniać należy go według obowiązujących kryteriów. Wskazane jest jednak, aby zwracać większą uwagę na własny wkład pracy, wysiłek włożony w wykonanie zadania niż jego ostateczny efekt. Szczególnie liberalnie należy oceniać wytwory artystyczne ucznia, ponieważ jest to efekt pracy wynikający z jego specyficznych zdolności. Uczeń z ADHD Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych:

ianie wykonania zadań poprzez dzielenie ich na mniejsze zadania cząstkowe, przygotowywać obszerne informacje związane z tematem, które uczniowie wpinają do segregatora A4 po odbiciu na szkolnym ksero; może także dostarczyć je uczniom jako materiały szkoleniowe do lekcji w postaci plików na płycie CD lub pendrivie, ainteresowań ucznia, angażowanie w bardzo konkretne działania, Ocenianie według wymagań programowych. Uczeń z Aspergerem 10 Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych. dzielać wskazówek podczas odpowiedzi ustnych ucznia, -wzrokowych), o niezbędne narzędzia i przedmioty. Ocenianie Nie obniżać ocen przedmiotowych i ocen z zachowania z powodu objawów typowych dla zespołu Aspergera. Uczeń zdolny Zdefiniowanie pojęcia,,dziecko zdolne nie jest łatwe, ponieważ różnego rodzaju zdolności są trudno mierzalne. Pamiętać należy, że poziom rozwoju umiejętności jest wyznaczony nie tylko przez zdolności, ale i poprzez własną pracą. Uzdolnione dzieci mogą rozwinąć się jedynie wówczas, gdy zajęciom towarzyszy wysoki poziom twórczości, pomysłowości i wysoka motywacja do działania. Głównym celem kształcenia uczniów uzdolnionych jest poszerzanie i pogłębianie wiedzy z danej dziedziny. Formy organizacyjne wspierania ucznia zdolnego

Spośród kilku form organizacyjnych wspierania ucznia zdolnego, na szczególną uwagę zasługuje kształcenie wielopoziomowe, polegające na różnicowaniu poziomu trudności materiału (indywidualizacja kształcenia). Jego zaletą jest też to, że może być stosowane z powodzeniem w zwykłych klasach szkolnych. W kształceniu wielopoziomowym należy szczególną uwagę zwrócić na: ces, metody, środki, formy). Kształtowanie myślenia i działania twórczego uczniów zdolnych Istotną rolą nauczyciela jest rozwijanie u ucznia tych cech osobowości, które uznaje się za szczególnie potrzebne w procesie myślenia twórczego. Poniżej przykłady kilku zasad rozwijania myślenia twórczego uczniów: sposobów systematycznej oceny każdego pomysłu, Metody i formy pracy z uczniem zdolnym W pracy z uczniem zdolnym każda metoda może być stosowana z pozytywnym skutkiem, pod warunkiem eksponowanie jej największych zalet. 11 pozwala uczniom przewidywać wygląd modelu, pobudza działalność uczniów zarówno w sferze teorii, jak i praktyki, pozwala na wykorzystanie rozwiązania jednego problemu do tworzenia i rozwiązywania innych, uczeń wykazuje się tworzeniem różnych koncepcji rozwiązań, bierze udział w planowaniu, ocenie wyników, samoocenie, stanowią znaczący krok na drodze upodabniania nauczania-uczenia się do naukowego poznawania świata; stanowi etap w procesie rozwiązywania problemów, pozwala poznać obiekty techniczne (rzeczy, zjawiska, procesy) oraz związki i zależności między nimi; pozwala też na poszukiwanie optymalnych danych dla konkretnego działania technicznego,