DECYZJA Nr 22 / ŻG / 2014

Podobne dokumenty
DECYZJA Nr 17/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 14 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 98 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 51 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 39 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 23 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 12 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 25 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 65 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 72 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 52 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 105 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 30 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 7 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 45/ ŻG / 2011

DECYZJA Nr 35 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 49 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 45 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 13 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 57 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 37 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 79 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 27/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 84 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 71 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 89 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 20 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 82 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 113 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 104 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 37 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 74 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 46 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 59 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 102 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 46 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 40 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 1 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 4 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 65/ ŻG / 2013

DECYZJA Nr 19 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 54 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 53 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 29 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 10 / KB ŻG / 2016

DECYZJA Nr 36 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 15 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 80 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 45 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 71 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 8 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 86 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 33 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 8 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 69 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 10 / KB ŻG / 2015

DECYZJA Nr 53 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 88 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 38 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 46 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 42 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 69 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 1 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 47 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 86 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 56 / ŻG / 2011

Transkrypt:

Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 14.03.2014 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: DS.8361.301.2013 DECYZJA Nr 22 / ŻG / 2014 Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 267) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi wymierza przedsiębiorcy Irenie Frątczak prowadzącej działalność gospodarczą w punkcie sprzedaży zlokalizowanym na targowisku Osmolin w Zduńskiej Woli przy ul. Osmolińskiej 4 karę pieniężną w kwocie 500,00 zł (słownie: pięćset złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu handlowego dwóch partii wyrobów czekoladowych wyprodukowanych w Niemczach wartości łącznej 177,00 zł, nieodpowiadających jakości handlowej z uwagi na całkowity brak oznaczeń w języku polskim, wbrew postanowieniom art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.). Uzasadnienie W dniach od 26 do 29 listopada 2013 r. na podstawie upoważnienia Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer DS.8361.301.2013 z dnia 26.11.2013r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, Delegatury w Sieradzu przeprowadzili kontrolę w punkcie sprzedaży zlokalizowanym na targowisku Osmolin w Zduńskiej Woli przy ul. Osmolińskiej 4, należącym do Ireny Frątczak. Kontrolę przeprowadzono na podstawie przepisów art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.4.2004 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187, poz. 1577, ze zm.), art. 24 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1935/2004 z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz 1

uchylającego dyrektywy 80/590/EWG (Dz. U. z 27.10.2004 s. 4 ze zm.), art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 i 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219 ze zm.) w obecności właścicielki Ireny Frątczak. W trakcie prowadzonych działań kontrolnych stwierdzono, że do sprzedaży oferowano 2 partie wyrobów czekoladowych wyprodukowanych w Niemczech: figurki Mikołaja Riegelein Confiserie o masie 60 g, oznaczone numerem partii L 743091BZ i datą minimalnej trwałości 07.2014, w ilości 35 sztuk w cenie 2,20 zł za sztukę, zestawy świąteczne Riegelein Confiserie o masie 100 g, oznaczone numerem partii L 723143C i datą minimalnej trwałości 07.2014, w ilości 20 sztuk w cenie 5,00 zł za sztukę, wartości łącznej 177,00 zł, na opakowaniach których nie podano żadnych oznaczeń w języku polskim, co narusza przepisy określone w art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.) zwanej dalej ustawą o jakości. Zgodnie z wyżej wymienionym przepisem wymóg znakowania w języku polskim nie dotyczy artykułów rolno spożywczych przeznaczonych do wywozu poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Należy tu podkreślić, że środki spożywcze wprowadzane do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zgodnie z art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 136, poz. 914 ze zm.) zwanej dalej ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienia muszą być oznakowane w języku polskim. Kontrolowany przedsiębiorca Irena Frątczak przedłożyła dowód zakupu WZ numer 18/2013, jednak na jego podstawie nie można było ustalić daty zakupu, ani zidentyfikować osoby, która dostarczyła przedmiotowe wyroby. W związku z powyższym w dniu 26 listopada 2013 r. właścicielka punktu wycofała z obrotu 2 partie zakwestionowanych wyrobów czekoladowych wartości łącznej 177,00 zł. Stwierdzone nieprawidłowości zostały udokumentowane w protokole kontroli numer DS.8361.301.2013 z dnia 26.11.2013 r. oraz na zdjęciach wykonanych w trakcie kontroli. W dniu 17 lutego 2014 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w przedmiocie wymierzenia, na podstawie art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu środków spożywczych nieodpowiadających jakości handlowej. Strona została poinformowana o wszczęciu postępowania z urzędu oraz o przysługującym prawie do zapoznania się z aktami sprawy, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów, lecz z tego prawa nie skorzystała. Jednocześnie poproszono stronę o przesłanie informacji na temat wielkości obrotu za rok 2013. Przedmiotowe pismo zostało odebrane przez stronę w dniu 05 marca 2014 r. W dniu 10 marca 2014 r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi wpłynęło zeznanie podatkowe PIT 28, w którym strona podała wielkość obrotu za rok 2013. 2

Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ustalił i stwierdził. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002r. ze zm.) podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność żywności z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Ustawa o jakości stanowi w art. 4 ust. 1, że wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. Jak wynika z przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, przez jakość handlową należy rozumieć cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Artykuły rolno-spożywcze wprowadzane do obrotu, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o jakości, są oznakowane, zaś zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o jakości wymóg znakowania w języku polskim nie dotyczy artykułów rolno-spożywczych przeznaczonych do wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 48 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia wskazuje, że środki spożywcze wprowadzane do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej muszą być oznakowane w języku polskim, mogą być ponadto oznakowane w innych językach. Biorąc powyższe pod uwagę Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi uznał, iż kontrolowany przedsiębiorca naruszył przepisy prawa żywnościowego i był odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu (w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o jakości) produktów nieodpowiadających jakości handlowej. Na skutek przeprowadzonego postępowania Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi wydał decyzję o wymierzeniu temu przedsiębiorcy kary pieniężnej, a ustalając wysokość kary wziął pod uwagę: 1. średni stopień szkodliwości czynu, gdyż brak na opakowaniach jednostkowych oznaczeń w języku polskim co do nazwy wyrobu, składu, właściwości i zawartości masy kakaowej w znacznym stopniu naruszało interesy konsumentów, w szczególności tych którzy nie znają języków obcych. Brak tych oznaczeń mógł 3

wprowadzić konsumentów w błąd co do charakterystyki środka spożywczego i uniemożliwić im dokonanie właściwego, zgodnego z oczekiwaniami wyboru; 2. wysoki stopień zawinienia, ponieważ to strona zakupiła i wprowadziła do obrotu handlowego wyroby czekoladowe bez oznaczeń w języku polskim, a zatem ponosi pełną odpowiedzialność za ich jakość handlową. Strona jako podmiot działający na rynku spożywczym od wielu lat (co ustalono na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej) winna znać i przestrzegać przepisy związane z prowadzoną działalnością, by nie dopuścić do ich naruszenia, tym bardziej że stwierdzona nieprawidłowość w oznakowaniu wyrobów nie wymagała szczegółowych badań, przedsiębiorca mógł sprawdzić oznakowanie bezpośrednio przy zakupie towaru, lecz tego nie uczynił i wprowadził do obrotu produkty z naruszeniem przepisów prawa żywnościowego 3. średni zakres naruszenia, bowiem stwierdzona nieprawidłowość - całkowity brak oznaczeń w języku polskim na opakowaniach z wyrobami czekoladowymi - naruszała wymagania w zakresie oznakowania określone w przepisach prawa żywnościowego oraz przepisy mające na celu ochronę konsumentów; 4. dotychczasową działalność przedsiębiorcy - z dokumentacji zgromadzonej przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi wynika, że kontrolowany przedsiębiorca w okresie ostatnich 24 miesięcy po raz pierwszy naruszył przepisy ustawy o jakości; 5. niską wielkość obrotów podaną przez kontrolowanego przedsiębiorcę. W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne i prawne dokonane w toku postępowania, a w szczególności o ustalenia odnoszące się do pięciu kryteriów wskazanych w art. 40a ust. 5 ustawy o jakości oraz ustalenia wynikające z treści art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości, stanowiącego, iż kto wprowadza do obrotu artykuły rolno spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów do obrotu (w tym przypadku zł), lecz nie mniejszej niż 500,00 zł, a także z treści art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. ze zm.) ustalającego normę, iż kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające, Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji i wymierzył karę minimalną w wysokości 500,00 zł. Pouczenie: 1. Zgodnie z art. 127 1 i 2 kpa, art. 129 1 i 2 kpa stronie postępowania służy odwołanie od niniejszej decyzji do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie (00-950 Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1). Odwołanie należy wnieść za 4

pośrednictwem Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej (90 730 Łódź, ul. Gdańska 38) w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości strona jest zobowiązana uiścić należność pieniężną w wysokości 500,00 zł na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, ul. Gdańska 38, 90-730 Łódź, nr 91101013710007652231000000 NBP O/Okręgowy w Łodzi lub w kasie tego Inspektoratu (pok. 11) w dniach urzędowania w godz. 7 30 9 30 i 13 30 14 30 (poniedziałek, środa, czwartek, piątek) oraz w godz. 8 00 10 00 i 14 00 15 00 (wtorek) w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Otrzymują: Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). 1. Irena Frątczak ( ) 2. a/a Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej Marek Jacek Michalak... (imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis) 5