Instytut Historii Historia studia stacjonarne II stopnia V rok Specjalność Kultura krajów śródziemnomorskich SYLABUS Przedmiot Kultury krajów śródziemnomorskich w XVI-XIX w. Prowadzący dr Jacek Pielas Forma zajęć konwersatorium Rok studiów semestr zimowy 2011/2012 Liczba godzin 30 Punkty ECTS 5 Forma Zaliczenie z oceną zaliczenia Wymagania wstępne Cele dydaktyczne Metody dydaktyczne Warunki zaliczenia przedmiotu Tematyka zajęć Treści kształcenia znajomość podstaw historii krajów śródziemnomorskich w XVI-XIX w. zapoznanie studentów z wybranymi problemami z historii kultury krajów śródziemnomorskich * ćwiczenie umiejętności wypowiadania się i dyskusji na tematy historyczne, * wdrażanie do uważnej lektury fachowej literatury *ćwiczenie umiejętności czytania i analizy źródeł nowożytnych - metody aktywizujące, - dyskusja, - praca ze źródłami * obecność na zajęciach (1 nieobecność dopuszczalna bez jej zaliczania na konsultacjach); * aktywność na zajęciach podczas dyskusji i prezentowania poszczególnych zagadnień (referaty); I. Odkrycia geograficzne Portugalczyków w XV-XVI w. i ich wkład w rozwój sztuki żeglarskiej Podłoże społeczne i gospodarcze wypraw Portugalczyków; książę Henryk i jego żeglarze - odkrycia Portugalczyków wzdłuż wybrzeża Afryki; wielkie odkrycia Portugalczyków; konkwistadorzy portugalscy i ich misje; charakter podbojów portugalskich i ich znaczenie dla gospodarki europejskiej; sztuka żeglarska Portugalczyków - nowe statki, przyrządy, ludzie.
J. G. da Silva, Morskie dzieje Portugalczyków, Gdańsk 1987; M. Małowist, Konkwistadorzy portugalscy, Warszawa 1976; J. Kieniewicz, Faktora i forteca, Warszawa 1970; J. Lafaye, Konkwistadorzy, Warszawa 1966; J. Babicz, W. Walczak, Zarys historii odkryć geograficznych, Warszawa 1970; K. M. Pannikar, Azja a dominacja Zachodu. Epoka Vasco da Gamy, Warszawa 1971; J. Magidowicz, Zarys historii odkryć geograficznych, Warszawa 1969; F. Braudel, Kultura materialna, gospodarka i kapitalizm XV-XVIII wiek, T. 1, Warszawa 1992. II-III. Wielkie odkrycia geograficzne Hiszpanii, Francji i państw włoskich a świadomość i kultura społeczeństw państw kolonizujących i ludów podbitych U źródeł hiszpańskich, francuskich i włoskich odkryć geograficznych; odkrycia geograficzne Hiszpanów i konkwista (Kolumb, Magellan, Cortez, Pizarro); zasady kulturowe wpajane ludom podbitym; odkrycia francuskie na Atlantyku i penetracja handlowa państw włoskich; wpływ odkryć na gospodarkę państw śródziemnomorskich, świadomość społeczeństw i możliwości rozwoju ich kultur. J. Babicz, W. Walczak, Zarys historii odkryć geograficznych, Warszawa 1970; Kirk Patric E. A., Zdobywcy Ameryki, Warszawa 1967; J. Lafaye, Konkwistadorzy, Warszawa 1966; J. Magidowicz, Zarys historii odkryć geograficznych, Warszawa 1969; Perry J. H., Morskie imperium Hiszpanii, Gdańsk 1983; Swiet J., Kolumb, Warszawa 1982; Gallen Kamp Ch., Majowie, Warszawa 1968; Huber S., Państwo Inków, Warszawa 1968; Metraux A., Inkowie, Warszawa 1968; Osterloff W. K., Zmierzch azteckich bogów, Warszawa 1966; Tomicki K., Tenochtitlan 1521, Warszawa 1984. Źródła: Aztek Anonim, Zdobycie Meksyku, oprac. T. Milewski, Warszawa 1959; Bartolome de Las Casas, Krótka relacja o wyniszczeniu Indian, Poznań 1988; Bernal Diaz del Castillo, Pamiętnik żołnierza Korteza czyli prawdziwa historia podboju Nowej Hiszpanii, wybrała A. L. Czerny, Łódź 1962; Kronikarze kultur prekolumbijskich, oprac. M. Sten, Kraków 1988; Zmierzch Azteków. Kronika zwyciężonych, oprac. M. Leon Portilla, Warszawa 1968. IV-V. Główne ośrodki kultury włoskiego renesansu Rzym, Florencja, Neapol - ośrodki włoskiego renesansu; wybrane mniejsze miasta renesansowej Italii i ich oddziaływanie.
J. Burkhardt, Kultura Odrodzenia we Włoszech, Warszawa 1991; Dubreton J. M., Życie codzienne we Florencji: czasy Medyceuszów, Warszawa 1961; Burke P., Kultura i społeczeństwo w renesansowych Włoszech, Warszawa 1991; Procacci G., Historia Włochów, Warszawa 1983; Delumeau J., Cywilizacja Odrodzenia, Warszawa 1987; Chastel A., Sztuka włoska, T. 1-2, Warszawa 1978; A. Bochnak, Historia sztuki nowożytnej, T. 1, Warszawa 1983; Renesans w sztuce włoskiej. Architektura-rzeźba-malarstwo-rysunek, red. R. Toman, 2007; J. Białostocki, Sztuka i myśl humanistyczna, Warszawa 1966; Garin E., Filozofia Odrodzenia we Włoszech, Warszawa 1969; Romein J. i A., Twórcy kultury holenderskiej, Warszawa 1973; Ulatowski K., Architektura renesansu włoskiego, Warszawa 1964; W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, T. 2, Warszawa 1970; K. Chłędowski, Rzym. Ludzie odrodzenia, Warszawa 1957. VI. Francesco Petrarca (1304-1374), twórca sonetów miłosnych i Michale de Montaigne (1533-1592), autor "Prób" - prekursor literatury renesansowej i przedstawiciel dojrzałego humanizmu Żaboklicki K., Historia literatury włoskiej, Warszawa 2008; Dybeł K., Marczuk B., Prokop J., Historia literatury francuskiej, Warszawa 2005; J. Parandowski, Petrarka, Warszawa 1956; F. Petrarca, Wybór pism, Wrocław 1983; F. Petrarca, Sonety do Laury: wybór, Kraków 1963; Michel de Montaigne, Próby, wybór, oprac. T. Boy-Żeleński, Warszawa 2002. VII. Absolutyzm francuski i jego wpływ na kulturę w XVII-XVIII w. Charakterystyka władztwa absolutnego w Francji; Wersal jako centrum kultury europejskiej; wpływ absolutyzmu francuskiego na kierunki rozwoju kultury. G. Duby, R. Mandrou, Historia kultury francuskiej, Warszawa 1967; P. Hazard, Kryzys świadomości europejskiej 1680-1715, Warszawa 1974; Bluche F., Życie codzienne we Francji w czasach Ludwika XIV, Warszawa 1990; P. Chaunu, Cywilizacja wieku Oświecenia, Warszawa 1993; Chouchoud J. P., Sztuka francuska, T. 1-2, Warszawa 1985; Libiszowska Z., Francja Encyklopedystów, Warszawa 1973; Libiszowska Z., Król-Słońce i jego czasy, Warszawa 1968; A. Levi, Ludwik XIV: epoka intryg i spisków, Warszawa 2008; J. Baszkiewicz, Historia Francji, Wrocław 2004; magdziarz W., Ludwik XIV, Wrocław 2004; Z. Libiszowska, Ludwik XV, Wrocłąw 1997.
VIII-IX. Życie codzienne w krajach śródziemnomorskich w XVI-XIX w. (wybrane przykłady) Dubreton J. M., Życie codzienne we Florencji: czasy Medyceuszów, Warszawa 1961; Delumeau J., Cywilizacja Odrodzenia, Warszawa 1987; M. Defourneaux, Życie codzienne w Hiszpanii w wieku złotym, Warszawa 1968; Bluche F., Życie codzienne we Francji w czasach Ludwika XIV, Warszawa 1990; P. Chaunu, Cywilizacja wieku Oświecenia, Warszawa 1993; F. Braudel, Kultura materialna, gospodarka i kapitalizm XV-XVIII wiek, T. 1, Warszawa 1992. X. Nauki ścisłe w krajach basenu Morza Śródziemnego w XVI-XIX w. T. Munck, Europa w XVII w., Warszawa 1998; W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, T. 2, Warszawa 1970; Crombie A. G., Nauka średniowiecza i początki nauki nowożytnej, T. 2, Warszawa 1960; G. Duby, R. Mandrou, Historia kultury francuskiej, Warszawa 1967; Rietbergen P., Europa. Dzieje kultury, Warszawa 2001; P. Hazard, Kryzys świadomości europejskiej 1680-1715, Warszawa 1974.; Delumeau J., Cywilizacja Odrodzenia, Warszawa 1987; P. Chaunu, Cywilizacja wieku Oświecenia, Warszawa 1993; F. Braudel, Kultura materialna, gospodarka i kapitalizm XV-XVIII wiek, T. 1-3, Warszawa 1992; Asmus W. F., Descartes, Warszawa 1960. XI. Romantyzm we Francji, Hiszpanii i Włoszech Idee romantyzmu europejskiego; romantycy włoscy, francuscy i hiszpańscy a działania polityczne; literatura romantyczna Procacci G., Historia Włochów, Warszawa 1983; Żaboklicki K., Historia literatury włoskiej, Warszawa 2008; G. Duby, R. Mandrou, Historia kultury francuskiej, Warszawa 1967; Dybeł K., Marczuk B., Prokop J., Historia literatury francuskiej, Warszawa 2005; Miłkowski T., Machcewicz P., Historia Hiszpanii, Warszawa 1998; A. del Rio, Historia literatury hiszpańskiej, T. 1-2, Warszawa 1970-1972. XII. Literatura francuska XIX wieku (wybrane przykłady) Victor Hugo i Emil Zola - życie i twórczość;
G. Duby, R. Mandrou, Historia kultury francuskiej, Warszawa 1967; Dybeł K., Marczuk B., Prokop J., Historia literatury francuskiej, Warszawa 2005 oraz biografie pisarzy i wydania ich dzieł. XIII. Reformacja, reforma katolicka, konfesjonalizacja i ich wpływ na kulturę krajów śródziemnomorskich Reformacja we Francji; ideologia hugenotów francuskich; katolicyzm francuski i hiszpański; konfesjonalizacja krajów śródziemnomorskich; S. Grzybowski, Poglądy społeczne hugenotów francuskich 1559-1598, Kraków 1969; Lecler I., Historia tolerancji wieku reformacji, Warszawa 1964; Richard M., Życie codzienne hugenotów od edyktu nantejskiego do rewolucji francuskiej, Warszawa 1978; J. M. Todd, Warszawa 1974; J. Delumeau, Reformy chrześcijaństwa w XVI i XVII w., T. 1-2, Warszawa 1986; P. Pierrard, Historia kościoła katolickiego, Warszawa 1981; Delumeau J., Cywilizacja Odrodzenia, Warszawa 1987; H. Schilling, Jedność i różnorodność Europy we wczesnej epoce nowożytnej: religia, społeczeństwo, państwo, Warszawa 2010; H. Schilling, Konfesjonalizacja: kościół i państwo w Europie przednowoczesnej, Poznań 2010. Tematy XIV-XV: do uzgodnienia ze studentami Literatura podana pod każdym tematem Literatura j.w. uzupełniająca Adresy stron internetowych I. PRAKTYCZNE ASPEKTY PROJEKTOWANIA SYLABUSA
1. Przedmiot Wpisujemy nazwę przedmiotu, która powinna być zgodna z obowiązującym programem studiów. 2. Prowadzący Wpisujemy osobę prowadzącą przedmiot oraz podajemy stopień/ tytuł naukowy prowadzącego zajęcia. 3. Forma zajęć Wpisujemy formę dydaktyczną, w jakiej przedmiot jest realizowany: wykład, wykład specjalizacyjny, konwersatorium, ćwiczenia, warsztaty, seminarium itp. 4. Rok studiów Podajemy informację, w jakim cyklu dydaktycznym jest przedmiot realizowany i na którym roku studiów. a) II rok semestr zimowy 2010/2011 b) II rok semestr letni 2010/2011 c) II rok semestr zimowy i letni 2010/2011 5. Liczba godzin 6. Punkty ECTS/ pole dla koordynatora ECTS Wpisujemy liczbę punktów przyporządkowaną przedmiotowi w programie studiów. 7. Forma zaliczenia Podajemy informację, czy przedmiot kończy się zaliczeniem, zaliczeniem z oceną czy egzaminem. 8. Wymagania wstępne Podajemy, jaką wiedzą lub umiejętnościami powinni wykazać się studenci rozpoczynający studiowanie określonego w sylabusie przedmiotu. 9. Cele przedmiotu/ bliżej efektów uczenia się Cele określamy nie w kategoriach zadań dla nauczyciela (zapoznanie, przekazanie itp.), lecz jako opis stanu studenta (poznanie, analizowanie, porządkowanie, ocenianie, wyrażanie opinii, dyskutowanie, docenianie itd.). Zwracamy uwagę, by cele odnosiły się nie tylko do kategorii wiedzy, ale również umiejętności i postaw. Przykład: zdobywanie usystematyzowanej wiedzy o dziejach Polski w XX wieku; analizowanie i interpretacja źródeł historycznych z uwzględnieniem kontekstu historycznego i kulturowego; rozpoznawanie głównych postaci życia politycznego, gospodarczego i kultury XX wieku; dyskutowanie i wyrażanie opinii na temat różnorodnych ocen PRL-u itp. 10.Metody dydaktyczne
Podajemy stosowane przez prowadzącego zajęcia metody dydaktyczne, np. wykład, dyskusja, praca za źródłami, praca z mapą, projekt (np. badawczy praca semestralna), prezentacja itp. 11.Warunki zaliczenia przedmiotu Podajemy, w jaki sposób i w oparciu o jakie kryteria sprawdzimy osiągnięte cele/ efekty uczenia się przez studentów. Możemy zamieścić informacje związane z wymaganiami dotyczącymi uczestnictwa studentów w zajęciach (np. kontrola obecności, przygotowanie merytoryczne i aktywność na zajęciach). Możemy wskazać metody sprawdzania osiągnięć, np. bieżące ocenianie na zajęciach, test semestralny, praca semestralna, zaliczenie lektury, artykułu itp. Możemy podać studentom wykaz zagadnień dla wykładu kończącego się egzaminem (wymagań egzaminacyjnych nie zamieszczamy w sylabusie). 12.Tematyka zajęć Podajemy wykaz tematów (zagadnień) odpowiadających liczbie zajęć. Możemy zaznaczyć, że dany temat będzie realizowany na więcej niż jednych zajęciach. 13.Literatura Podajemy literaturę wymaganą do zaliczenia przedmiotu (podstawową). Wykaz możemy uzupełnić literaturą uzupełniającą.