INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 3

Podobne dokumenty
INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 2

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Pracownia elektryczna i elektroniczna

Temat: Oscyloskop elektroniczny Ćwiczenie 2

Kalorymetria paliw gazowych

Pracownia elektryczna i elektroniczna

Termodynamika techniczna

BADANIE OBWODÓW TRÓJFAZOWYCH

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 4 OKREŚLENIE WSPÓŁCZYNNIKA STRAT LOEKALNYCH

Ćw. 11 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej

ĆWICZENIE BADANIE BEZPIECZEŃSTWA UŻYTKOWEGO SILOSÓW WIEŻOWYCH

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ

Instrukcja do laboratorium z fizyki budowli. Ćwiczenie: Pomiar i ocena hałasu w pomieszczeniu

Ć W I C Z E N I E N R C-5

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Pomiar ciepła spalania paliw gazowych

I. Pomiary charakterystyk głośników

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Procesowej Zakład Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cieplnych POMIAR CIŚNIENIA

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

I. Pomiary charakterystyk głośników

Metody doświadczalne w hydraulice Ćwiczenia laboratoryjne. 1. Badanie przelewu o ostrej krawędzi

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

SPIS TREŚCI WIADOMOŚCI OGÓLNE 2. ĆWICZENIA

Ćwiczenie H-2 WPŁYW UKŁADU ZASILANIA NA MIKROPRZEMIESZCZENIA W DWUSTRONNEJ PODPORZE HYDROSTATYCZNEJ (DPH)

1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zaoznanie się z metodą omiaru objętościowego natężenia rzeływu i wyznaczania średniej wartości rędkości łynu w r

ĆWICZENIE I POMIAR STRUMIENIA OBJĘTOŚCI POWIETRZA. OPORY PRZEPŁYWU PRZEWODÓW WENTYLACYJNYCH

3. Kinematyka podstawowe pojęcia i wielkości

Ćwiczenie nr 3. Wyznaczanie współczynnika Joule a-thomsona wybranych gazów rzeczywistych.

Ćw. 1 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej

Termodynamika techniczna

Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej. Laboratorium Fizyki Cienkich Warstw. Ćwiczenie nr 9

Metrologia cieplna i przepływowa

Wojskowa Akademia Techniczna Katedra Pojazdów Mechanicznych i Transportu

WYDZIAŁ MECHANICZNY Katedra Budowy i Eksploatacji Maszyn specjalność: konstrukcja i eksploatacja maszyn i pojazdów

Ćwiczenie nr 35: Elektroliza

INTERPRETACJA WYNIKÓW BADANIA WSPÓŁCZYNNIKA PARCIA BOCZNEGO W GRUNTACH METODĄ OPARTĄ NA POMIARZE MOMENTÓW OD SIŁ TARCIA

Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego

Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii. Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu METROLOGIA

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne

Pomiar prędkości i natęŝenia przepływu za pomocą rurek spiętrzających

16 GAZY CZ. I PRZEMIANY.RÓWNANIE CLAPEYRONA

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ

R w =

Wykres linii ciśnień i linii energii (wykres Ancony)

1. Parametry strumienia piaskowo-powietrznego w odlewniczych maszynach dmuchowych

Statyka płynów - zadania

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Zależność napięcia powierzchniowego cieczy od temperatury. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak

Laboratorium Podstaw Metrologii

Ćwiczenie nr 1. Oznaczanie porowatości otwartej, gęstości pozornej i nasiąkliwości wodnej biomateriałów ceramicznych

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Temat ćwiczenia: POMIARY W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH PRĄDU STAŁEGO. A Lp. U[V] I[mA] R 0 [ ] P 0 [mw] R 0 [ ] 1. U 0 AB= I Z =

Metrologia cieplna i przepływowa

Obliczanie i badanie obwodów prądu trójfazowego 311[08].O1.05

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Parachora kilku związków organicznych. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak

ZAWARTOŚĆ INFORMACYJNA WYNIKÓW KONTROLOWANYCH POMIARÓW GŁĘBOKOŚCI

Metrologia cieplna i przepływowa

Pomiary elektryczne wielkości nieelektrycznych

CECHOWANIE TERMOELEMENTU Fe-Mo I WYZNACZANIE PUNKTU INWERSJI

Roboty Przemysłowe. 1. Pozycjonowane zderzakowo manipulatory pneumatyczne wykorzystanie cyklogramu pracy do planowania cyklu pracy manipulatora

POLITECHNIKA RZESZOWSKA

Część A. PRZEPŁYWOMIERZE ZWĘŻKOWE

WZORCOWANIE PRZETWORNIKÓW SIŁY I CIŚNIENIA

WYZNACZENIE CHARAKTERYSTYKI ANTYKAWITACYJNEJ NADWYŻKI WYSOKOŚCI CIŚNIENIA METODĄ DŁAWIENIOWĄ

Metrologia cieplna i przepływowa

Układy Trójfazowe. Wykład 7

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII.

Metody doświadczalne w hydraulice Ćwiczenia laboratoryjne. 1. Badanie przelewu o ostrej krawędzi

POMIARY TENSOMETRYCZNE

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 7 BADANIE POMPY II

Mechanika płynów. Wykład 9. Wrocław University of Technology

A. Cel ćwiczenia. B. Część teoretyczna

FRAGMENT DOKUMENTACJI PRĘDKOŚCIOMIERZA PR-50-AB km/h węzłów ±5 km/h w zakresie do 400 km/h ±8 km/h w zakresie km/h. 80 mm.

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Procesowej Zakład Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cieplnych

POMIAR CIŚNIENIA 1. PODSTAWOWE POJĘCIA

LABORATORIUM TERMODYNAMIKI I TECHNIKI CIEPLNEJ. Pomiary temperatury, ciśnienia i wilgotności powietrza. dr inż. Witold Suchecki

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Zakład Podstaw Konstrukcji i Maszyn Przepływowych. Instytut Inżynierii Lotniczej, Procesowej i Maszyn Energetycznych. Politechnika Wrocławska

ELEKTROTECHNIKA I ELEKTRONIKA

Ćwiczenie 4. Wyznaczanie poziomów dźwięku na podstawie pomiaru skorygowanego poziomu A ciśnienia akustycznego

Zakład Podstaw Konstrukcji i Maszyn Przepływowych. Instytut Inżynierii Lotniczej, Procesowej i Maszyn Energetycznych. Politechnika Wrocławska

Pomiary ciśnień i sprawdzanie manometrów

Pomiar pompy wirowej

W NACZYNIU WIRUJĄCYM WOKÓŁ OSI PIONOWEJ

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

METODA PODSTAWOWA POMIARU NA PRZYKŁADZIE WYZNACZANIA GĘSTOŚCI. BŁĘDY W METODZIE POŚREDNIEJ

Ćwiczenie VI KATALIZA HOMOGENICZNA: ESTRYFIKACJA KWASÓW ORGANICZNYCH ALKOHOLAMI

POMIARY PRZEMIESZCZEŃ LINIOWYCH I GRUBOŚCI

POMIARY WILGOTNOŚCI POWIETRZA

Pomiar ciśnień (M - 4)

Ćwiczenie 14. Sprawdzanie przyrządów analogowych i cyfrowych. Program ćwiczenia:

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI. Ćwiczenie 5 POMIAR WZGLĘDNEJ LEPKOŚCI CIECZY PRZY UŻYCIU

SPRĘŻ WENTYLATORA stosunek ciśnienia statycznego bezwzględnego w płaszczyźnie

WZÓR. Raport z Badań. ALNOR systemy wentylacji Sp. z o.o. Ul. Aleja Krakowska Wola Mrokowska

ĆWICZENIE WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYK POMPY WIROWEJ

Zastosowanie sondy areometrycznej do pomiaru przepuszczalności in situ za pomocą sprężonego gazu

Wyznaczenie wartości współczynnika van t Hoffa - Q10

Wyznaczanie ciepła topnienia lodu lub ciepła właściwego wybranego ciała

P O L I T E C H N I K A W A R S Z A W S K A

POMIARY WYMIARÓW ZEWNĘTRZNYCH, WEWNĘTRZNYCH, MIESZANYCH i POŚREDNICH

Transkrypt:

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI Laboratorium z mechanii łynów ĆWICZENIE NR 3 CECHOWANIE MANOMETRU NACZYNIWEGO O RURCE POCHYŁEJ

2 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zaoznanie się z zasadą działania manometru naczyniowych o ochyłej rurce i miromanometru omensacyjnego Ascania. 2. Zares wymaganych wiadomości ciśnienie, ciśnienie absolutne, nadciśnienie, odciśnienie, jednosti ciśnienia, rzyrządy do omiaru ciśnienia, budowa i zasada działania 3. Ois stanowisa omiarowego Pomiary nisich ciśnień (ila mm H2O ) wyonuje się za omocą manometrów z ochyłą rurą, tórych ideę omiarową oazano na rys.1., schemat rzedstawiono na rys.2. Wysoość słua cieczy h oblicza się ze wzoru gdzie: l F 1 F1 h h h l l l 1 2 sin l C F sin F, (1) 2 2 - jest długością mierzoną słua cieczy, F 1, F 2 - są olami rzeroju ruri ochyłej i naczynia, C - jest stałą wsazująca rzełożenie miromanometru. - ochylenie ruri jest zmieniane w celu zwięszenia czułości rzyrządu. Do gruy bardzo doładnych miromanometrów zaliczamy miromanometr omensacyjny Asania, wido ogólny rzedstawiony na rys.3., a zasadę działania na rys. 4. Miromanometr słada się z naczyń ruchomego i nieruchomego ołączonych elastycznym rzewodem. Naczynie ruchome jest odnoszone i ouszczane bardzo recyzyjnie za omocą śruby mirometrycznej z doładnością do 0,01 mm. Jeżeli na lustro cieczy w obu naczyniach będzie działało taie samo ciśnienie 1 2 to oziom cieczy jest w ołożeniu zerowym, a ostrze odwodne dotya lustra cieczy i obraz jest tai ja na rys.4 szczegół A. Jeżeli ciśnienia nie są równe 1 2 oziom cieczy w naczyniu oadnie i ostrze wynurzy się. Pomiar ciśnienia 1 olega na odniesieniu naczynia ruchomego do taiej wysoości, rzy tórej ostrze onownie

3 zetnie się z lustrem wody w naczyniu. Miarą ciśnienia jest ionowe rzesunięcie naczynia ruchomego. Rys. 1 Miromanometr z rurą ochyłą, sosób odczytywania wsazań miromanometru Rys.2 Schemat miromanometru z ochyłą rurą: 1 - zbiorni omiarowy, 2 odstawa, 3 szlana rura omiarowa 4 ramie miromanometru, 5 uchwyt, 6 rowadnica wsaźnia, 7 oziomica, 8 ramię służące do zamocowania ruri omiarowej od odowiedni ątem, 9 śruba do oziomowania, 10 otwór służący do naełniania rzyrządu cieczą, 11 ure regulujący oziom cieczy w uncie zerowym, 12 ure rozdzielczy

4 Rys. 3 Miromanometr Asania: 1, 2 dwa naczynia wyełnione częściowo cieczą manometryczną, 3 gięti rzewód, 4 wyuła soczewa, 5 stożowe ostrze, 6 śruba mirometryczna, 7 głowica śruby mirometrycznej, 8 odziała na śrubie mirometrycznej stanowiąca noniusz odziałi ionowej, 9 sala ionowa [mm], 10, 11 wsaźnii sali odowiednio oziomej i ionowej, 12 śruba oziomująca, 13 oziomica, 14 śruba służąca do zerowania miromanometru Rys. 4 Zasada działania miromanometry Asania: A obraz w lusteru

5 4. Wyonanie ćwiczenia naszicować stanowiso omiarowe, srawdzić zestawienie uładu i szczelność ołączeń, ustawić dowolne ciśnienie i odczytać wsazania obu manometrów, owtórzyć omiary dla innych ciśnień, zmienić ochylenie ruri i owtórzyć omiary, odczyty zaisać w tabeli wyniów omiarów, tórej rzyład rzedstawiono w tabeli 1, wyonać wyres = f (), wyciągnąć wniosi i rzerowadzić dysusję błędów. Tabela 1 Wynii omiarów L. Wysoość cieczy w miromanometrze omensacyjnym h [mm] Ciśnienie w miromanometrze omensacyjnym [N/m 2 ] Wysoość cieczy w miromanometrze z ochyłą rurą h [mm] Ciśnienie w miromanometrze z ochyłą rurą [N/m 2 ] Błąd bezwzględny P Błąd względny 4. Oracowanie wyniów Ciśnienie odczytane z miromanometru omensacyjnego: g h (2) w a n g h (3) gdzie: - ciśnienie w miromanometrze omensacyjnym, [N/m 2 ], ρw gęstość cieczy manometrycznej wody, [g/m 3 ], h - wysoość cieczy w miromanometrze omensacyjnym, [mm], - ciśnienie w miromanometrze z ochyłą rurą, [N/m 2 ],

6 n ołożenie ruri miromanometru (n., 1:2, 1:5) ρa gęstość cieczy manometrycznej - alohol [g/m 3 ], h - wysoość cieczy w miromanometrze z ochyłą rurą [mm] Literatura: Werszo D.: Podstawy odstawowych znamion termodynamicznych, sryt Politechnii Wrocławsiej, Wrocław, 1973. Szewczy H.: Mechania łynów ćwiczenia laboratoryjne Prosna W.: Mechania łynów cz. 1