Nazwa przedmiotu: Kierunek: Mechatronika Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Rodzaj zajęć: Wykład TEORIA MASZYN I MECHANIZMÓW Theory of machines and mechanisms Poziom przedmiotu: I stopnia Liczba godzin/tydzień: 1W Kod przedmiotu: B05 Rok: II Semestr: III Liczba punktów: 2 ECTS PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU C1. Poznanie różnych i ich struktury, funkcji i przeznaczenia w projektowaniu maszyn. Obliczanie ruchliwości. C2. Poznanie i praktyczne stosowanie podstawowych metod kinematycznej, kineostatycznej i dynamicznej oraz zasad wyrównoważania. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Znajomość zagadnień fizyki i mechaniki, w zakresie kinematyki i dynamiki. 2. Znajomość obsługi komputera i oprogramowania użytkowego. 3. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji w tym z internetowych baz wiedzy. 4. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 5. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań. EFEKTY KSZTAŁCENIA EK 1 potrafi zastosować wzory strukturalne do wyznaczania ruchliwości różnego rodzaju, EK 2 potrafi identyfikować zagadnienia z zakresu budowy, i syntezy oraz maszyn, EK 3 potrafi rozróżniać mechanizmy różnych rodzajów i klas, EK 4 potrafi modelować mechanizmy w zakresie i syntezy kinematycznej i prezentować uzyskane wyniki obliczeń.
TREŚCI PROGRAMOWE Liczba Forma zajęć WYKŁADY godzin W1, 2 - Pojęcia podstawowe TMM, elementy, człony kinematyczne, 2 zespoły, klasyfikacja par kinematycznych. W3 - Przegląd rodzajów, Obliczanie ruchliwości, równanie 1 strukturalne, pozorne stopnie ruchliwości, więzy bierne. W4, 5 - Zastosowanie metod graficznych, do kinematycznej: wyznaczanie 2 położeń, prędkości i przyspieszeń par kinematycznych i członów. W6-9 - Zastosowanie metod analitycznych i numerycznych do kinematycznej i 4 dynamicznej: wyznaczanie położeń, prędkości i przyspieszeń par kinematycznych i członów. W10 - Analiza czworoboku przegubowego. Warunki Grashofa. 1 W11 - Konstrukcja i zastosowanie prostowodowych, przystankowych i 1 realizujących zadany ruch. W12 - Rodzaje i analiza krzywkowych oraz stosowanie 1 zastępczych. W13 - Zagadnienia kineostatyki. 1 W14 - Modelowanie i analiza wybranych układów rzeczywistych. 1 W15 - Zasady wyrównoważania członów. 1 Razem godzin 15 NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. modele, elementy i zespoły maszyn, dokumentacja techniczna 2. wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych 3. wykład dostępny na stronie internetowej PCz 4. sprzęt komputerowy oraz oprogramowanie komputerowe SPOSOBY OCENY ( F FORMUJĄCA, P PODSUMOWUJĄCA). ocena aktywności podczas zajęć. ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników. ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu *) warunkiem uzyskania zaliczenia jest obecność na wykładach i znajomość tematyki przedmiotu 2
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym Zapoznanie się ze wskazaną literaturą Przygotowanie do zadania sprawdzającego Konsultacje Suma SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 15W 15h 20 h 10 h 5 h 50 h 2 ECTS 0.8 ECTS 0 LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. Artobolewski J. J., Teoria i maszyn, Moskwa, 1988. 2. Felis J., Jaworowski H., Cieślik J., Teoria maszyn i, Analiza, cz. I, Kraków, 2008. 3. Felis J., Jaworowski H., Teoria maszyn i, Przykłady i zadania, cz. II, Kraków, 2007. 4. Gronowicz A., Miller S., Twaróg W., Teoria maszyn i, Zestaw problemów i projektowania, P. Wr., Wrocław, 2000. 5. Kożewnikow S. N., Teoria i maszyn, MON, Warszawa, 1956. 6. Mathcad PLUS 5.0, Podręcznik użytkownika, ABB Poland, Kraków, 1994. 7. Miller S., Teoria maszyn i - Analiza układów kinematycznych, Politechnika Wrocławska, Wrocław, 1996. 8. Młynarski T., Listwan A., Pazderski E., Teoria i maszyn, cz. 1, 3, Politechnika Krakowska, Kraków, 1997. 9. Morecki A., Knapczyk J., Kędzior K., Teoria i manipulatorów, Podstawy i przykłady zastosowań w praktyce, WNT, Warszawa, 2002. 10. Siemieniako F., Teoria maszyn i z zadaniami, Politechnika Białostocka, Białystok, 1993. 11. Skalmierski B., Mechanika, PWN, Warszawa, 1994. 12. Skalmierski B., Mechanika, cz.1, Podstawy mechaniki klasycznej, Wydawnictwo P. Cz., Częstochowa, 1998. 13. Materiały konferencyjne Ogólnopolskich i Międzynarodowych Konferencji Naukowo- Dydaktycznych Teorii Maszyn i Mechanizmów, 1996-2012. PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL) 1. dr inż. Tomasz Geisler, geisler@imipkm.pcz.czest.pl 3
MATRYCA REALIZACJI I WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekt kształcenia EK1 EK2 EK3 EK4 Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego programu Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne C1 W1-3 1-4 C1 W1-3 1-4 C1, C2 W2-7 1-4 C1, C2 W10-15 1-4 Sposób oceny 4
II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 EK1, EK2, EK3 wiedzę z TMM w Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu TMM w Student częściowo zakresu TMM w wiedzę z zakresu TMM w zakresie budowy i, potrafi stosować ją do trudniejszych analiz Student bardzo dobrze zakresu materiału objętego programem nauczania, samodzielnie zdobywa i poszerza wiedzę przy użyciu różnych źródeł EK1, EK2, EK3 Student posiada umiejętności budowy różnych klas i potrafi prowadzić ich analizę Student nie opanował budowy, różnych klas Student częściowo budowy, różnych klas wiedzę z zakresu budowy, różnych klas i potrafi stosować ją do trudniejszych analiz i syntez Student bardzo dobrze zakresu materiału objętego programem nauczania, samodzielnie zdobywa i poszerza wiedzę przy użyciu różnych źródeł EK2, EK3, EK4 Student posiada umiejętności modelowania w zakresie kinematycznej Student nie potrafi modelować i przeprowadzać kinematycznej, nawet z pomocą prowadzącego Student nie potrafi samodzielnie wybrać właściwych sposobów modelowania i ich, potrzebuje pomocy prowadzącego Student poprawnie wykorzystuje wiedzę oraz samodzielnie rozwiązuje problemy wynikające z zapoznania się z treścią wykładów Student potrafi wykonać modele i analizę kinematyczną na wiele sposobów dostępnych, sam poszukuje niestandardowych rozwiązań, zdobywając wiedzę z różnych źródeł Dopuszcza się wystawienie oceny połówkowej o ile student spełniający wszystkie efekty kształcenia wymagane do oceny pełnej spełnia niektóre efekty kształcenia w stopniu odpowiadającym ocenie wyższej. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Informacje dla studentów kierunku Mechatronika o planie zajęć i programie studiów dostępne są na tablicy informacyjnej Wydziału oraz stronie internetowej Wydziału: www.wimii.pcz.pl 2. Plik wykładu znajduje się na stronie internetowej PCz: www.pcz.pl 3. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują się na tablicy informacyjnej IMiPKM. 4. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć oraz umieszczona jest na drzwiach pokojów pracowników prowadzących zajęcia. 5